Uitspraken

Bij tussenuitspraak van 18 december 2019, ECLI:NL:RVS:2019:4340, heeft de Afdeling de raad van de gemeente Alphen aan den Rijn opgedragen om binnen 16 weken na de verzending van de tussenuitspraak, met inachtneming van hetgeen daarin onder 14 en 23 is overwogen, de daar omschreven gebreken in het besluit van de raad van 22 februari 2018, waarbij het bestemmingsplan "Alphen Stad" is vastgesteld, te herstellen. De Afdeling heeft in de tussenuitspraak onder 12.3 overwogen dat niet duidelijk uit de verbeelding in samenhang gezien met de planregels blijkt dat geen evenementen zijn toegestaan op de locatie Zegerplas. Nu blijkt dat de raad niet heeft bedoeld op de Zegerplas al evenementen toe te staan, moet worden geoordeeld dat het bestreden besluit in zoverre niet met de vereiste zorgvuldigheid is voorbereid, aldus de Afdeling.

Bij besluit van 7 juli 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Zwijndrecht aan Februari een omgevingsvergunning verleend voor het optoppen en verbouwen van de watertoren op het perceel Westerschelde 1 te Zwijndrecht. Het bestemmingsplan is op 27 september 2016 vastgesteld en heeft betrekking op de watertoren en het daarbij behorende terrein. Met het bestemmingsplan is beoogd het plangebied maatschappelijk, cultureel en toeristisch-recreatief toegankelijk te maken. De watertoren, een rijksmonument uit 1897, zal daartoe worden gerestaureerd en geschikt worden gemaakt voor zakelijke, culturele en maatschappelijke functies, aldus de toelichting bij het bestemmingsplan. Ingevolge het bestemmingsplan heeft het perceel de bestemming "Gemengd". Op 22 juni 2016 is een aanvraag voor het optoppen en intern verbouwen van de watertoren ingediend.

Bij tussenuitspraak van 11 maart 2020, ECLI:NL:RVS:2020:725 (hierna: de tussenuitspraak), heeft de Afdeling de raad van de gemeente Tynaarlo opgedragen binnen 12 weken na verzending van de tussenuitspraak het daar omschreven gebrek in het besluit van de raad van de gemeente Tynaarlo van 12 maart 2019 tot vaststelling van het bestemmingsplan "Schelfhorst Natuurwonen" te herstellen. De Afdeling heeft in de tussenuitspraak onder 10.2 overwogen dat in de planregels een concrete verwijzing naar de voorwaarden uit het beeldkwaliteitsplan "Schelfhorst Natuurwonen" - zoals deze invulling onder meer bleek uit de elementen genoemd in de weergave op de pagina’s 17, 18 en 31 - over de inrichting en de instandhouding van de gronden van het plangebied met de bestemming "Natuur" en de landschappelijke inpassing en de instandhouding van de gronden met de bestemming "Wonen - Wonen in natuur" had moeten worden opgenomen. Dat was ten onrechte niet gebeurd.

Bij besluit van 30 maart 2016 heeft het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Ede aan Safari Trading B.V. een omgevingsvergunning verleend voor het vestigen van een supermarkt op het perceel Molenstraat 198 in Ede. In het pand op het perceel waar de supermarkt zich bevindt, bevinden zich tevens een bakkerij, acht appartementen en een kapper. [appellant] woont aan de Van Heemskerckstraat in één van die appartementen boven de supermarkt. De laad- en losplaats van de supermarkt aan de Van Heemskerckstraat bevindt zich op korte afstand van zijn balkon. [appellant] heeft tegen het besluit van 30 maart 2016 tot verlening van de omgevingsvergunning voor de supermarkt bezwaar gemaakt en het college heeft naar aanleiding van dit bezwaar op 31 januari 2017 besloten dat de omgevingsvergunning ondanks zijn bezwaren in stand kan blijven, maar het heeft wel de motivering aangevuld en een voorschrift aan de omgevingsvergunning verbonden.

Bij besluit van 17 januari 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Amsterdam geweigerd Florwel B.V. een omgevingsvergunning te verlenen voor het gebruiken van de begane grond, met inbegrip van een aanbouw, ten behoeve van wonen van het gebouw op het perceel [locatie] in Amsterdam. Florwel is eigenaar van het perceel en heeft op 28 oktober 2015 een omgevingsvergunning aangevraagd om de begane grond van het gebouw op het perceel, met inbegrip van de aan de tuinzijde gelegen aanbouw, te gebruiken ten behoeve van wonen. Op 25 januari 2016 heeft Florwel een omgevingsvergunning voor bouwen aangevraagd om het voormalig atelier op de begane grond van het gebouw op het perceel aan te passen ten behoeve van een woning voor kamergewijze verhuur.

Bij besluit van 31 mei 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Bergen (NH) bekendgemaakt dat op 18 maart 2017 van rechtswege omgevingsvergunning is gegeven voor het realiseren van een uitrit ten behoeve van de dienstwoning en het realiseren van parkeerplaatsen op het perceel Heereweg 77 te Schoorl. Zuidhof Projecten wilde op het perceel zeven recreatiewoningen en een dienstwoning realiseren. Het college heeft de voor dit bouwplan van rechtswege gegeven omgevingsvergunning bij besluit op bezwaar van 12 december 2017 in stand gelaten. De rechtbank Noord-Holland heeft dat besluit vernietigd in de einduitspraak van 22 oktober 2018. Bij uitspraak van 11 september 2019, ECLI:NL:RVS:2019:3118, heeft de Afdeling deze rechtbankuitspraak bevestigd. Verder heeft de Afdeling in deze uitspraak de omgevingsvergunning voor de bouw van de zeven recreatiewoningen zonder de dienstwoning op het perceel weliswaar vernietigd, maar de rechtsgevolgen daarvan in stand gelaten.

Bij besluit van 25 oktober 2018 heeft de burgemeester van Oldambt de Drank- en Horecawetvergunning (hierna: DHW-vergunning) van [wederpartij] ingetrokken. [wederpartij] exploiteert verschillende horecagelegenheden in Winschoten, waaronder [bedrijf]. De burgemeester heeft op 3 februari 2018, 22 juni 2018, 7 juli 2018 en 8 september 2018 controles laten uitvoeren bij dat café. Van deze controles zijn rapportages opgemaakt. Uit deze controles is gebleken dat er telkens geen leidinggevende in het café aanwezig was die vermeld stond op het aanhangsel bij de vergunning, terwijl het op grond van artikel 24, eerste lid, aanhef en onder a, van de Drank- en Horecawet verboden is een horecagelegenheid open te hebben zonder dat die leidinggevende aanwezig is.

Bij besluiten van 16 mei 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam [appellant A] en [appellant B] beiden een bestuurlijke boete opgelegd van €20.500,00. Naar aanleiding van een melding van verhuur aan toeristen heeft het college een onderzoek ingesteld naar het feitelijk gebruik van de woning aan de [locatie]. Uit administratief onderzoek blijkt dat [appellant A] eigenaar is van de woning. [appellant B] stond samen met drie anderen in de basisregistratie personen als bewoner van de woning geregistreerd. De woning heeft de bestemming ‘bewoning’. De woning werd op de website www.airbnb.com aangeboden als ‘Large room in center Ams close to the old center'. Naar aanleiding van de melding hebben toezichthouders van de Afdeling Wonen van de gemeente op 8 februari 2018 een bezoek gebracht aan de woning. Tijdens het bezoek zijn zij ontvangen en rondgeleid door [persoon]. Zij heeft verklaard dat [appellant B] verblijft in de slaapkamer op de begane grond.

Bij besluit van 27 juli 2018 heeft de korpschef van politie een aanvraag van [appellant] om afgifte van een verklaring van betrouwbaarheid afgewezen. [appellant] heeft een aanvraag ingediend om afgifte van een verklaring van betrouwbaarheid als bedoeld in artikel 10, eerste lid, van de Wet particuliere beveiligingsorganisaties en recherchebureaus, omdat hij wil werken als alarminstallateur. Hij werkt sinds november 2018 bij het betreffende bedrijf. De korpschef heeft deze verklaring onthouden, omdat uit het Justitieel Documentatie Systeem blijkt dat [appellant] is gedagvaard voor vernieling en belaging. Hiervoor heeft de politierechter hem op 3 augustus 2018 veroordeeld tot honderd uur taakstraf, twee maanden voorwaardelijke gevangenisstraf en een contactverbod voor de duur van twee jaar.

Bij besluit van 4 december 2017 heeft de staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid [appellante] een bestuurlijke boete van € 8.100,- opgelegd wegens overtreding van de Arbeidsomstandighedenwet en het Arbeidsomstandighedenbesluit. In beroep heeft [appellante] onder meer aangevoerd dat de staatssecretaris op 5 november 2018 geen besluit op het door haar gemaakte bezwaar meer kon nemen. De staatssecretaris had dit immers al op 25 oktober 2018 gedaan. [appellante] heeft aangevoerd dat het besluit van 5 november 2018 alleen al daarom moet worden vernietigd.

Bij besluit van 11 september 2019 heeft de (loco-)burgemeester van Zeist [appellant] gelast de woning gelegen aan de [locatie] in Huis ter Heide onmiddellijk te verlaten en voor een periode van tien dagen niet te betreden, noch daarin aanwezig te zijn of zich daarbij op te houden. Tevens heeft de burgemeester van Zeist [appellant] gelast om gedurende deze periode geen contact op te nemen met de achterblijvers. [appellant] en zijn vrouw hebben twee minderjarige kinderen. De (loco-)burgemeester heeft aan [appellant] op grond van artikel 2 van de Wet tijdelijk huisverbod een tijdelijk huisverbod opgelegd van 11 tot en met 21 september 2019, voor de woning aan de [locatie] in Huis ter Heide. Tevens heeft de burgemeester [appellant] een contactverbod opgelegd met de achterblijvers, te weten zijn vrouw en kinderen. Aanleiding voor het opleggen van een huis- en contactverbod is een geweldsincident tussen [appellant] en zijn vrouw, in het bijzijn van hun kinderen.

Bij besluit van 8 oktober 2019 heeft het college van gedeputeerde staten van Flevoland vergunning verleend voor het realiseren en exploiteren van Windplan Groen. Het inpassingsplan voorziet in 90 windturbines. Hiervan zijn er 71 windturbines waarvan de maximale tiphoogte 249 meter is, 7 windturbines met een maximale tiphoogte van 220 meter en 12 windturbines met een maximale tiphoogte van 156 meter. Initiatiefnemers zijn een aantal afzonderlijke bedrijven die vertegenwoordigd zijn in de vereniging Windkoepel Groen. Doel van het plan is om bij te dragen aan het opwekken van duurzame energie in Nederland en invulling te geven aan de wens van de provincie om te voorzien in een sanering en opschaling van de windenergie in het gebied. Op dit moment zijn in het gebied 98 windturbines aanwezig met een totaal opgesteld vermogen van circa 168 MW. De ontwikkeling voorziet in de realisatie van 90 turbines in lijnopstellingen.

Bij besluit van 10 oktober 2019 heeft de raad van de gemeente Breda het bestemmingsplan "Buitengebied Oost, herziening Tervoortseweg" vastgesteld. Het plan voorziet in de bouw van 3 woningen aan de Tervoortseweg te Bavel in het kader van de Ruimte voor Ruimte-regeling. De gronden hadden hiervoor een agrarische bestemming. Het plan voorziet in de bouw van 3 woningen aan de Tervoortseweg te Bavel in het kader van de Ruimte voor Ruimte-regeling. De gronden hadden hiervoor een agrarische bestemming.

Bij besluit van 24 december 2018 heeft de RDW de tenaamstelling van het voertuig met kenteken [...] vervallen verklaard, waardoor het kentekenbewijs zijn geldigheid heeft verloren. [appellant] is eigenaar van een aanhangwagen met kenteken [...]. Op het kentekenbewijs staat dat het voertuigidentificatienummer [...] is. Tijdens een politiecontrole heeft de politie geen VIN op het hoofdonderdeel van de aanhangwagen kunnen traceren. Daarom heeft de RDW op 18 oktober 2018 een inspectieonderzoek naar de identiteit van de aanhangwagen ingesteld. In het verslag van dat onderzoek staat dat het ingeslagen VIN ontbreekt en dat het typeplaatje dat bevestigd is aan de aanhangwagen en waar het VIN op staat, verwijderd is geweest.

Bij besluit van 10 oktober 2019 heeft de raad van de gemeente Breda het bestemmingsplan "Buitengebied Oost" vastgesteld. Het plan voorziet in een reparatie van het bestemmingsplan "Buitengebied Oost", zoals dat eerder werd vastgesteld op 13 juli 2017. [appellant] kon zich niet verenigen met het plandeel met de bestemming "Bedrijf" ten noorden van zijn woning aan de [locatie] te Bavel. Bij uitspraak van de Afdeling van 10 april 2019 (ECLI:NL:RVS:2019:1117) is, voor zover van belang, het plandeel met de bestemming "Bedrijf" ten noorden van het woonperceel van [appellant] vernietigd. [appellant] verzet zich tegen het plan, omdat volgens hem nog altijd onvoldoende is onderbouwd dat een bedrijfsbestemming ten noorden van zijn woning passend is.

Bij besluit van 9 oktober 2019 heeft de raad van de gemeente Amsterdam het bestemmingsplan "Groot Waterloo" vastgesteld. [appellante sub 1] is eigenaar van een pand aan [locatie] en verhuurt de begane grond van dit pand aan een winkel. Zij vreest dat deze winkel niet als zodanig is bestemd. Wijkcentrum d’Oude Stadt en de Bewonersraad zijn organisaties die de belangen van de bewoners in het plangebied behartigen. Zij zijn bezorgd over de luchtkwaliteit en de geluidhinder in het plangebied. Zij achten het van groot belang dat maatregelen worden genomen om de luchtkwaliteit te verbeteren en de geluidhinder te verminderen.

Bij besluit van 8 september 2016 heeft het college van burgemeester en wethouders van Utrecht aan de voormalig beheerder van het pand gelegen op de hoek van het perceel Maliebaan 41 in Utrecht een omgevingsvergunning verleend voor de activiteiten slopen en bouwen voor het legaliseren van een tuinmuur met deur op het perceel. Een aantal omwonenden heeft tegen de verleende omgevingsvergunning bezwaar gemaakt. In eerste instantie heeft het college dit bezwaar in zijn besluit op bezwaar van 6 april 2017 ongegrond verklaard. Tegen dit besluit heeft een omwonende beroep ingesteld bij de rechtbank.

Bij besluit van 3 september 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam hogere waarden vastgesteld voor de ten hoogste toelaatbare geluidbelasting voor een aantal panden in het gebied van het bestemmingsplan "Groot Waterloo". Wijkcentrum d’Oude Stadt en de Bewonersraad zijn organisaties die de belangen van de bewoners in het plangebied behartigen. Zij zijn onder meer bezorgd over de geluidhinder in het plangebied. Zij achten het van groot belang dat maatregelen worden genomen om geluidhinder te verminderen.

Bij besluit van 24 september 2019 heeft de raad van de gemeente Leudal het bestemmingsplan "Aan de Watermolen 1 en Speckerweg ong." vastgesteld. Het plan voorziet in de herontwikkeling van de locaties Aan de Watermolen 1 en Speckerweg ongenummerd. Voor zover van belang voorziet het plan in een woning en een recreatiebedrijf ten behoeve van verblijfsrecreatie met bedrijfswoning. [appellante] verzet zich tegen het plan, omdat zij vreest voor een beperking van de door haar geëxploiteerde helikopterhaven en andere bedrijfsactiviteiten in de omgeving van het plangebied.

Bij besluit van 21 maart 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Zaanstad de aanvraag van [appellant] om een urgentieverklaring afgewezen. [appellant] heeft op 15 februari 2019 een urgentieverklaring aangevraagd. In het besluit van 21 maart 2019 heeft het college die aanvraag afgewezen. Daarbij heeft het college zich gebaseerd op een door een arts van Argonaut uitgebracht medisch advies van 1 mei 2018. Hoewel dit advies is gegeven in het kader van de Wet maatschappelijke ondersteuning en niet in het kader van de aanvraag om een urgentieverklaring, is het volgens het college wel bruikbaar bij de beoordeling van de aanvraag. In het medisch advies is volgens het college opgenomen dat [appellant] ondersteuning nodig heeft voor verbetering van zijn sociale interactie, dat de mate van ondersteuning die nodig is, meer is dan bij gewone ambulante begeleiding mogelijk is en dat [appellant] in het verleden laagdrempelige ambulante begeleiding buiten de deur heeft gehouden.

Bij besluit van 19 juni 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Nijmegen [appellante] als eigenaresse van de Australische herder, genaamd Ace, onder aanzegging van bestuursdwang gelast dat Ace kort aangelijnd en gemuilkorfd dient te zijn op alle voor het publiek toegankelijke plaatsen en terreinen toebehorende aan een ander, met uitzondering van het eigen terrein van [appellante]. [appellante] is eigenaresse van de Australische herder. In het besluit is opgenomen dat bij de politie meerdere aangiftes zijn gedaan over agressief gedrag van Ace. Uit onderzoek van de politie en uit gesprekken met [appellante] is volgens het college gebleken dat [appellante] Ace niet voldoende onder controle heeft en dat verschillende honden zijn gebeten of aangevallen waardoor maatschappelijke onrust is ontstaan. Het college heeft Ace daarom aangemerkt als gevaarlijk.

Bij besluit van 2 november 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Leeuwarden de aanvraag van [appellant] voor een vergunning voor het innemen van een ligplaats met zijn [schip] aan de [locatie 1] te Leeuwarden, afgewezen. [appellant] is eigenaar van het [schip]. Dit is een historisch schip dat wordt gebruikt als kantoor en niet geschikt is voor bewoning. In april 2012 heeft het college aan [appellant] een vergunning verleend om met [schip] ligplaats in te nemen aan de [locatie 2] in Leeuwarden. Op verzoek van [appellant] heeft het college [appellant] op 12 november 2015 op de wachtlijst geplaatst voor het verkrijgen van een nieuwe ligplaats voor [schip]. Bij brief van 5 juli 2018 heeft het college te kennen gegeven dat er een ligplaats was vrijgekomen aan de [locatie 1]. Het college heeft [appellant] in de gelegenheid gesteld om binnen tien dagen een ligplaatsvergunning aan te vragen voor deze locatie. Op 6 juli 2018 heeft [appellant] deze aanvraag ingediend.

Bij besluit van 29 juni 2018 heeft de minister voor Rechtsbescherming de aanvraag van [appellant] om afgifte van een Verklaring Omtrent het Gedrag afgewezen. [appellant] heeft op 18 april 2018 een VOG aangevraagd ten behoeve van de aanvraag van een chauffeurskaart. Deze chauffeurskaart heeft hij nodig, omdat hij een bedrijf in limousinevervoer wil overnemen. Bij de beoordeling van de aanvraag beoordeelt de minister aan de hand van eventuele gegevens van de aanvrager in het Justitieel Documentatie Systeem aan de hand van een objectief en een subjectief criterium of de afgifte van een VOG gerechtvaardigd is. Bij het objectieve criterium bekijkt de minister of de in het JDS opgenomen feiten, indien herhaald en gelet op het risico voor de samenleving, een belemmering vormen voor een behoorlijke uitoefening van de functie, taak of bezigheid waarvoor de VOG is aangevraagd.

Bij besluit van 23 november 2018 heeft de minister voor Rechtsbescherming de aanvraag van [appellant] om afgifte van een Verklaring Omtrent het Gedrag afgewezen. [appellant] heeft een VOG aangevraagd voor de aanvraag van een chauffeurskaart. Bij de beoordeling van die aanvraag beoordeelt de minister aan de hand van eventuele gegevens van de aanvrager in het Justitieel Documentatie Systeem aan de hand van een objectief en een subjectief criterium of de afgifte van een VOG gerechtvaardigd is. Bij het objectieve criterium bekijkt de minister of de in het JDS opgenomen feiten, indien herhaald en gelet op het risico voor de samenleving, een belemmering vormen voor een behoorlijke uitoefening van de functie, taak of bezigheid waarvoor de VOG is aangevraagd. Bij het subjectieve criterium beoordeelt de minister of, indien is voldaan aan het objectieve criterium, omstandigheden van het geval ertoe moeten leiden dat een VOG toch moet worden afgegeven.

Bij besluit van 19 september 2018 heeft GS van Flevoland op grond van de Wet natuurbescherming aan Staatsbosbeheer de opdracht gegeven om in de Oostvaardersplassen edelherten te doden met gebruikmaking van het geweer tot een doelstand van 490 edelherten in het belang van de bescherming van wilde flora en fauna en van de instandhouding van natuurlijke habitats, ter beperking van de omvang de populatie van dieren in verband met de maximale draagkracht van het gebied waarin de dieren zich bevinden en ter voorkoming of bestrijding van onnodig lijden van zieke of gebrekkige dieren. Deze procedure gaat over de opdracht van GS aan Staatsbosbeheer om de populatie edelherten door afschot terug te brengen tot het aantal van 490. Deze opdracht liep tot 1 januari 2020. De rechtbank heeft de opdracht op 12 november 2019 herroepen, waardoor vanaf die datum geen edelherten meer geschoten mochten worden. Er waren op dat moment nog ongeveer 1.500 edelherten in het gebied aanwezig.

Bij besluit van 30 oktober 2018 heeft de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid het verzoek van [appellant] om ontheffing van de inburgeringsplicht afgewezen. De minister heeft het verzoek van [appellant] om ontheffing van de inburgeringsplicht afgewezen, omdat hij niet aantoonbaar voldoende is ingeburgerd. De minister heeft zich op het standpunt gesteld dat [appellant] niet voldoet aan het in artikel 2.4a van de Regeling inburgering gestelde vereiste dat hij ten minste tien jaar onafgebroken als ingezetene in de basisregistratie personen ingeschreven moet zijn geweest. [appellant] staat namelijk ingeschreven in de BRP van 2 oktober 1995 tot 9 april 1998 en van 21 september 2012 tot heden, dus minder dan 10 jaar onafgebroken.

Bij besluit van 4 juni 2019 heeft de staatssecretaris van Infrastructuur en Waterstaat aan Afvalfonds vier lasten onder dwangsom opgelegd. Recycling Netwerk heeft bij brief van 20 juli 2017 verzocht om oplegging van een last onder dwangsom aan Afvalfonds om te bewerkstelligen dat in de jaren 2018 en 2019 wordt voldaan aan het Besluit beheer verpakkingen 2014 opgenomen recyclingnorm voor glazen verpakkingen. De staatssecretaris heeft dit verzoek bij besluit van 26 oktober 2017 afgewezen. Op 28 februari 2019 heeft Recycling Netwerk een hernieuwd handhavingsverzoek ingediend. Het verzoek behelst het opleggen van een dwangsom aan Afvalfonds om te bewerkstelligen dat in de periode 2019-2025 wordt voldaan aan de recyclingnorm.

De beroepen richten zich tegen: 1) het besluit van de raad van de gemeente Amsterdam van 13 februari 2020, waarbij het bestemmingsplan "Elzenhagen Zuid" is vastgesteld, en 2) het besluit van het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Amsterdam van 14 januari 2020 om ten behoeve van het bestemmingsplan "Elzenhagen Zuid" hogere waarden als bedoeld in artikel 110a van de Wet geluidhinder vast te stellen.

Het hoger beroep richt zich tegen de uitspraak van de rechtbank van 26 juni 2020. Het geding gaat over een aan By Roots B.V., rechtsvoorgangster van [bedrijf], bij besluit van 11 maart 2019 verleende omgevingsvergunning voor het bouwen van een filterinstallatie op het pand, gelegen aan de [locatie] te Breda, het gebruik van dat pand voor "horeca-2 (restaurant)" en het gebruik van de binnentuin ten behoeve van een terras (ca. 35 m2) behorende bij de horecafunctie, in strijd met het geldende bestemmingsplan. Het college heeft daarbij toepassing gegeven aan artikel 2.12, eerste lid, sub a, onder 2 van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht, gelezen in samenhang met artikel 4, onderdeel 1 en 9 van bijlage II van bet Besluit omgevingsrecht.

Bij besluit van 22 oktober 2017 heeft de Belastingdienst/Toeslagen de voorschotten huurtoeslag en zorgtoeslag van [appellant] voor het jaar 2017 vastgesteld op nihil. [appellant] heeft in 2017 voorschotten huur- en zorgtoeslag ontvangen. Bij besluit van 22 oktober 2017 heeft de Belastingdienst/Toeslagen de toegekende voorschotten herzien en op nihil gesteld. Bij besluit van 14 februari 2018 heeft de dienst het daartegen door [appellant] ingediende bezwaar gegrond verklaard, aangezien uit bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst opgevraagde gegevens gebleken is dat [appellant] en zijn toeslagpartner beschikken over een geldige verblijfstitel. Als gevolg hiervan heeft hij voor het hele jaar recht op huurtoeslag. De zorgtoeslag wordt echter alleen toegekend voor de periode 1 januari 2017 tot en met 30 september 2017, omdat gebleken is dat de zorgverzekering van zijn toeslagpartner per 26 september 2017 is beëindigd, zodat vanaf 1 oktober 2017 geen recht meer bestaat op zorgtoeslag.

Bij besluit van 16 december 2015 heeft de raad van de gemeente Rucphen het bestemmingsplan "Buitengebied Rucphen 2012, 3e herziening" vastgesteld. Het bestemmingsplan voorziet in een planologische regeling voor het buitengebied van de gemeente Rucphen. In de derde herziening van het bestemmingsplan is naar aanleiding van een eerdere uitspraak van de Afdeling van 21 mei 2014, ECLI:NL:RVS:2014:1783, een aantal wijzigingen aangebracht ten opzichte van de tweede herziening, in het bijzonder voor zover het gaat om recreatieobjecten in het buitengebied van Rucphen. Ook zijn wijzigingen aangebracht in de regeling voor agrarische bedrijven. BMF kan zich niet verenigen met de regeling die in de plannen is opgenomen voor veehouderijen.

Bij besluit van 6 maart 2018 heeft de raad van de gemeente Eersel het bestemmingsplan "Buitengebied 2017" vastgesteld. [appellant sub 1] woont aan de [locatie 1]/[locatie 2] in Wintelre. De daar aanwezige woonboerderij is al meerdere jaren feitelijk gesplitst, maar dat is planologisch nooit vastgelegd. Daarom heeft [appellant sub 1] verzocht om de woning in het plan "Buitengebied 2017, eerste herziening" van 29 januari 2019 te splitsen, ook omdat een deel van de woning noodgedwongen moet worden verkocht. Aan dat verzoek is in het ontwerpplan gehoor gegeven, maar naar aanleiding van een zienswijze van een varkenshouderij aan de [locatie 3] in Wintelre is de woningsplitsing bij vaststelling van het plan ongedaan gemaakt. Het beroep van [appellant sub 1] richt zich daartegen.

Bij besluit van 5 oktober 2017 heeft de minister van Infrastructuur en Waterstaat [appellant] een tegemoetkoming in geleden nadeel toegekend van € 28.100,00, te vermeerderen met de wettelijke rente met ingang van 20 november 2015. Het geschil betreft een verzoek om schadevergoeding (nadeelcompensatie) als gevolg van het op 3 maart 2011 in werking getreden "Tracébesluit A4 Dinteloord-Bergen op Zoom, gedeelte Steenbergen" (hierna: het Tracébesluit), waarbij is gekozen voor een autosnelweg ten westen van de kern Steenbergen tussen de aansluiting Halsteren (A4) en de aansluiting Dinteloord (A4/A29). De woning van [appellant] en zijn echtgenote ligt door het Tracébesluit vlakbij het nieuwe gedeelte van de A4 en het onderliggende wegennet en dat levert overlast op. [appellant] stelt dat de woning door het Tracébesluit in waarde is verminderd en moeilijk verkoopbaar is geworden.

Bij tussenuitspraak van 24 juli 2019 heeft de Afdeling de Belastingdienst/Toeslagen opgedragen om binnen acht weken na verzending van de tussenuitspraak en met inachtneming van hetgeen daarin is overwogen het besluit van 21 februari 2018 te herstellen door een nieuw besluit op het door [appellante] gemaakte bezwaar te nemen en dit besluit aan [appellante] en de Afdeling te zenden. [appellante] heeft in 2015 voor kinderopvang van haar [kinderen] in januari gebruikt gemaakt van [kindercentrum A], van 1 februari tot en met 31 mei van [kindercentrum B] en van 1 juni tot en met 31 december van [kindercentrum C]. Bij besluit van 4 mei 2016 heeft de Belastingdienst/Toeslagen het voorschot kinderopvangtoeslag van [appellante] voor het jaar 2015 opnieuw berekend en op nihil gesteld. Bij besluit van 30 juli 2016 heeft de Belastingdienst/Toeslagen het daartegen door [appellante] gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Bij afzonderlijke besluiten van 20 december 2017 en 27 december 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Peel en Maas Stille Wille en anderen gelast om binnen vier weken na de verzenddatum van deze besluiten het met het bestemmingsplan strijdige gebruik van de bungalows op het perceel Steenoven 12 te Meijel, nummers […] te beëindigen en beëindigd te houden, onder oplegging van een dwangsom van € 300,00 per recreatiewoning per week met een maximum van € 3600,00 per recreatiewoning voor iedere week dat het strijdige gebruik zou voortduren. Stille Wille en anderen zijn eigenaren/zakelijk gerechtigden van de gronden en de daarop gebouwde recreatiewoningen op het bungalowpark Stille Wille te Meijel. De lasten onder dwangsom hebben betrekking op zeven bungalows. Aan Stille Wille zijn lasten onder dwangsom opgelegd voor de gronden met bungalownummers locatie 1], [locatie 2], [locatie 3], [locatie 4] en [locatie 5].

Bij besluit van 14 maart 2017 heeft het college van gedeputeerde staten van Noord-Holland besloten een onderhoudsweg en aansluiting daarvan op de N247 te onttrekken aan het openbaar verkeer. Door Broek in Waterland loopt de provinciale weg de N247. In de toekomst zal deze weg worden heringericht. [appellante] woont in Broek in Waterland naast de N247 aan de [locatie]. In de huidige situatie kan zij haar woning vanaf de N247 met de auto bereiken door gebruik te maken van de toegangsweg. Haar woning is ook te bereiken via de Eilandweg en de Zuiderbrug, maar niet met de auto, omdat de Zuiderbrug daar niet geschikt voor is. Ter plaatse van de toegangsweg ligt een tunnel onder de N247 voor langzaam verkeer als fietsers en voetgangers. De provincie wil deze tunnel vervangen. Hierdoor moet de toegangsweg vanwege ruimtegebrek worden opgeheven. Daarom heeft het college besloten de toegangsweg aan het openbaar verkeer te onttrekken.

Bij tussenuitspraak van 5 februari 2020, ECLI:NL:RVS:2020:373, heeft de Afdeling de raad van de gemeente Waalwijk opgedragen om binnen 16 weken na verzending van deze uitspraak het daarin omschreven gebrek in het besluit van 11 oktober 2018 tot vaststelling van het bestemmingsplan "Herziening centrumplan Waalwijk" te herstellen. Deze uitspraak is aangehecht. De Afdeling heeft in de tussenuitspraak van 5 februari 2020, kort gezegd, overwogen dat onvoldoende is gemotiveerd dat het plan uit een oogpunt van een goede ruimtelijke ordening nodig is. De eerder voorziene doorsteek op de locatie, die met het voorliggende plan wordt wegbestemd, acht de raad immers nog steeds wenselijk, terwijl niet draagkrachtig is gemotiveerd dat het plan voor die doorsteek niet uitgevoerd kan worden. Daarom is het voorliggende plan in strijd met artikel 3:46 van de Algemene wet bestuursrecht vastgesteld. De raad is daarom opgedragen het voorliggende plan alsnog deugdelijk te motiveren, dan wel een ander besluit te nemen.

Bij uitspraak van 5 december 2018 heeft de rechtbank de door [appellant A] tegen verschillende besluiten ingestelde beroepen ongegrond verklaard. Bij besluit van 9 januari 2019 heeft Bij besluit van 9 januari 2019 heeft het college de dwangsom ingevorderd ten aanzien van de woning [locatie 1]. de dwangsom ingevorderd ten aanzien van de woning [locatie 1]. Bij uitspraak van 11 juni 2019 heeft de rechtbank de door [appellanten] tegen verschillende besluiten ingestelde beroepen ongegrond verklaard. Tegen deze uitspraak hebben [appellanten] hoger beroep ingesteld. [appellanten] zijn eigenaar van een aantal woningen in Utrecht. Van het pand [locatie 2] zijn zij gezamenlijk eigenaar. De overige woningen waar het hier om gaat zijn in eigendom van [appellant A]. Volgens het college verhuren [appellanten] de woningen in strijd met de Huisvestingsverordening 2015 en de Huisvestingswet 2014 als onzelfstandige woonruimte. Het college heeft daarom lasten onder dwangsom en boetes opgelegd aan [appellanten].

Bij besluit van 13 december 2018 heeft de raad van de gemeente Halderberge het bestemmingsplan "Borchwerf II, herziening veld F" vastgesteld. Het bedrijventerrein Borchwerf II is gesitueerd op gronden gelegen binnen de gemeenten Halderberge en Roosendaal en is verdeeld in verschillende velden. Het plan voorziet, voor zover thans van belang, in de mogelijkheid om een ontsluitingsweg te realiseren op het grondgebied van de gemeente Halderberge ten behoeve van een distributiecentrum op veld B kavel B10/B15, welk kavel zich bevindt op gronden die zijn gelegen in de gemeente Roosendaal. In de huidige situatie - het distributiecentrum is inmiddels gerealiseerd en in gebruik - kan het distributiecentrum alleen worden benaderd vanuit de zuidelijke route, via de Gastelseweg. De voorgenomen ontsluitingsroute van het distributiecentrum loopt in noordelijke richting naar de Roosendaalsebaan en de A17 via bestaande wegen op veld F.

Bij besluit van 15 september 2017 heeft de minister van Infrastructuur en Milieu aan [appellante] een bestuurlijke boete opgelegd van € 61.500,00. [appellante] is een bedrijf in [plaats] dat transport- en opslagdiensten levert. Op 29 april 2015 is de Inspectie Leefomgeving en Transport van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu in het kader van toezicht op de naleving van de Arbeidstijdenwet (hierna: Atw) en het Arbeidstijdenbesluit vervoer een aangekondigde inspectie gestart naar [appellante]. Uit het daarvan opgemaakte boeterapport van 6 juli 2016 van de Inspectie volgt dat [appellante] 98 keer geen deugdelijke registratie van de arbeids- en rusttijden heeft gevoerd van de chauffeurs. In het besluit van 15 september 2017 heeft de minister het aantal aan [appellante] tegengeworpen overtredingen teruggebracht tot 64 overtredingen ten aanzien van enkele chauffeurs.

Bij besluit van 14 maart 2019 heeft de raad van de gemeente Dongen het bestemmingsplan "Partiële herziening Dongen Buitengebied, recreatieboerderij Pukkemuk" vastgesteld. Speel- en recreatieboerderij Pukkemuk is een recreatieve voorziening die gevestigd is in het buitengebied van de gemeente Dongen aan de Vaartweg 192a. Het plan maakt de uitbreiding van Pukkemuk op het gebied van dagrecreatie en verblijfsrecreatie mogelijk. Het dagrecreatieve gedeelte van het complex wordt uitgebreid en het verblijfsrecreatieve gedeelte wordt verplaatst naar een perceel aan de overzijde van de Fazantenweg. In het vorige plan "Buitengebied" hadden de desbetreffende gronden de bestemming "Agrarisch". [appellant] exploiteert aan de [locatie 1] een glastuinbouwbedrijf en woont in de bij het bedrijf behorende woning. Hij kan zich niet met het plan verenigen, onder meer omdat hij vreest voor aantasting van zijn woon- en leefklimaat en belemmering van het agrarisch gebruik van zijn gronden.

Bij tussenuitspraak van 27 november 2019, ECLI:NL:RVS:2019:3987 (hierna: de tussenuitspraak), heeft de Afdeling de raad van de gemeente Tynaarlo opgedragen binnen 6 maanden na verzending van de tussenuitspraak de daarin omschreven gebreken te herstellen in het besluit van de raad van de gemeente Tynaarlo van 26 maart 2019 tot vaststelling van het bestemmingsplan "Minister Cremerstraat 8 te Zeijen". In de tussenuitspraak heeft de Afdeling onder 9 geconcludeerd dat de raad er niet in is geslaagd aan te tonen dat er aan het beoogde woonzorgcomplex een behoefte bestaat als bedoeld in artikel 3.1.6, tweede lid, van het Bro. Verder heeft de Afdeling onder 8.4 geoordeeld dat de raad zich niet in redelijkheid op het standpunt heeft kunnen stellen dat binnen het bestaand stedelijk gebied geen geschikte locatie beschikbaar is waar de in het plan voorziene ontwikkeling zou kunnen worden gerealiseerd. Dit betekent dat het besluit van 26 maart 2019 is genomen in strijd met artikel 3.1.6, tweede lid, van het Bro.

Bij besluit van 14 mei 2019 heeft de raad van de gemeente Schagen het bestemmingsplan "Bladstraat" vastgesteld. Het plangebied bestaat uit drie verspreid liggende locaties aan de Bogtmanweg en op de hoek van de Bogtmanweg en de Bladstraat te Tuitjenhorn. Het bestemmingsplan maakt de realisatie van maximaal acht woningen mogelijk. Op het perceel waar de woningen zijn voorzien stond een kleuterschool, die in 2012 is gesloopt. Op dit perceel rustte onder andere een maatschappelijke bestemming. [appellant] woont ten noordwesten van de woningbouwlocatie aan de [locatie], waar ook zijn zaadveredelingsbedrijf gevestigd is. Hij heeft beroep ingesteld, omdat hij het niet eens is met woningbouw op deze locatie.

Bij besluit van 7 mei 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Bernheze het wijzigingsplan "Krommedelseweg ong. (naast 13) Loosbroek" vastgesteld. Het wijzigingsplan voorziet in de mogelijkheid om op gronden aan de Krommedelseweg 13, achter de bestaande woning, een vrijstaande woning met bijgebouwen op te richten. Hiervoor is een bouwvlak met de aanduiding "vrijstaand" opgenomen. De gronden zijn in eigendom van initiatiefnemers. [appellant sub 1] woont aan de [locatie 1] en [appellant sub 2] aan de [locatie 2]. Zij vrezen onder meer voor een aantasting van hun woon- en leefklimaat.

Bij besluit van 12 juni 2019 heeft de raad van de gemeente Amstelveen het bestemmingsplan "paraplubestemmingsplan Wonen" vastgesteld. Het plan is een zogeheten parapluplan, waarmee de geldende plannen voor het grondgebied van de gemeente bij wijze van een gedeeltelijke herziening worden aangepast. Het plan voorziet in aanvullende planregels voor de bestemming ‘Wonen’. [appellante] woont aan de [locatie] te Amstelveen. Zij wil haar woning splitsen en vreest dat het in de planregels opgenomen verbod om bestaande woningen te splitsen daaraan in de weg staat. De schade die zij hierdoor lijdt, wil zij vergoed zien.

Bij besluit van 29 juni 2018 heeft de burgemeester van Eindhoven besloten het bedrijfspand van [appellant A] en [appellant B] aan de [locatie] in Eindhoven met ingang van 11 juli 2018 voor de duur van zes maanden te sluiten. [appellant A] en [appellant B] waren eigenaren van een bedrijfspand aan de [locatie] in Eindhoven. Zij verhuurden dit pand vanaf 16 oktober 2017 aan het [bedrijf]. Op 20 april 2018 is de politie in dit pand binnengetreden naar aanleiding van een anonieme melding over geuroverlast. Uit het hennepbericht van 14 juni 2018 dat de politie voor de burgemeester heeft opgemaakt, volgt dat in het pand een in werking zijnde hennepkwekerij met vier teelttenten verspreid over het gebouw met gerelateerde goederen en 489 hennepplanten van ongeveer zes tot zeven weken oud zijn aangetroffen. Ook staat in het bericht dat illegaal stroom is afgetapt en dat tenminste één eerdere oogst heeft plaatsgevonden. De burgemeester heeft hierin aanleiding gezien het pand tijdelijk te sluiten.

Bij besluit van 1 maart 2017 heeft de burgemeester van Arnhem de aanvraag van [appellant sub 1] om verlening van een exploitatievergunning voor Coffeeshop [bedrijf] afgewezen. Ook heeft de burgemeester geweigerd [appellant sub 1] een gedoogverklaring af te geven. [appellant sub 1] exploiteerde Coffeeshop [bedrijf] in Arnhem. Op 6 november 2015 heeft hij de burgemeester verzocht om een jaarlijks aan hem verleende exploitatievergunning en gedoogverklaring te verlengen. De burgemeester heeft de aanvraag bij besluit van 13 mei 2016 afgewezen. Volgens de burgemeester zou sprake zijn geweest van een schijnconstructie ten aanzien van het beheer van de coffeeshop. De rechtbank heeft geoordeeld dat de burgemeester, voor zover [appellant sub 1] is opgekomen tegen de weigering een gedoogverklaring af te geven, het bezwaar niet-ontvankelijk had moeten verklaren. De weigering een gedoogverklaring af te geven is geen besluit in de zin van artikel 1:3, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht.

Bij besluit van 4 juli 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam een bestuurlijke boete opgelegd van € 6.000,- wegens overtreding van artikel 21, aanhef en onder c, van de Huisvestingswet 2014. Op 30 april 2018 hebben toezichthouders van de gemeente Amsterdam een huisbezoek afgelegd in de woning op het adres [locatie] in Amsterdam (hierna: het huisbezoek). [appellant] was op dat moment eigenaar van die woning en verhuurde die aan [huurder]. Van het huisbezoek is een rapport van bevindingen opgemaakt. Daarin staat dat in de woning vier personen zijn aangetroffen, te weten [persoon A], [persoon B], [persoon C] en [persoon D]. Zij hebben verklaard dat [persoon A], [persoon C] en [persoon E], die op dat moment niet aanwezig was, ieder een kamer huren van [huurder], en dat [persoon B] in de woonkamer slaapt. De bewoners deelden de keuken, woonkamer, douche en het toilet. Volgens het college blijkt hieruit dat de woning is omgezet van zelfstandige in onzelfstandige woonruimte.

Bij besluit van 31 juli 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van De Bilt het verzoek van [appellant] en anderen om handhavend op te treden tegen het knalapparaat op het perceel [locatie] te Hollandsche Rading, afgewezen. [belanghebbende] heeft een veehouderij op het perceel. [appellant] en anderen zijn omwonenden van het perceel. Zij stellen geluidsoverlast te ervaren van een knalapparaat dat [belanghebbende] gebruikt om vogels bij zijn veevoer weg te jagen. [appellant] en anderen hebben bij brief van 12 juli 2017 een verzoek om handhaving ingediend vanwege het zonder vergunning gebruiken van het knalapparaat. Het college heeft bij het besluit van 12 januari 2018 de afwijzing van het verzoek om handhaving in stand gelaten. Daarbij heeft het college betrokken dat met het ambtshalve besluit van 24 augustus 2017 handhavend is opgetreden.

Bij besluit van 25 september 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Ooststellingwerf aan Zonnepark Molenbosch B.V. voor dertig jaar een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen en in afwijking van het bestemmingsplan gebruiken van een zonnepanelenpark op de kadastrale percelen Oldeberkoop C1861 en Oldeberkoop C1865. Het zonnepanelenpark zal ongeveer 2,4 hectare groot worden. De zonnepanelen mogen maximaal 2 m hoog zijn en het park zal worden omringd door een hekwerk van maximaal 1,8 m hoog. Bij besluit van 26 mei 2020 heeft het college de vergunning gewijzigd wat betreft de transformatorstations. Dit besluit wordt, gelet op artikel 6:19, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht van rechtswege geacht onderwerp te zijn van dit geding. Het zonnepanelenpark komt ten noorden van het bungalowpark "Het Molenbosch". Op dit bungalowpark wonen [appellant A] en [appellant B]. Zij zijn bang dat het zonnepanelenpark de omgeving aan zal tasten.

Bij besluit van 23 augustus 2018 heeft de burgemeester van Twenterand aan [vergunninghouder] een vergunning verleend voor het exploiteren van een horecabedrijf op het perceel [locatie] te Den Ham. [appellant] is eigenaar van manege en bungalowpark De Lourenshoeve. Zijn bedrijf is aan de andere kant gelegen van het bedrijf dat [vergunninghouder] exploiteert aan de [locatie]. Het bedrijf van [vergunninghouder] organiseert diverse activiteiten. Daarnaast biedt [vergunninghouder] horeca-faciliteiten in twee zalen van respectievelijk 100 m2 en 60m2 en op een terras van 150 m2. De door de burgemeester verleende exploitatievergunning biedt de mogelijkheid ter plaatse een horecabedrijf uit te oefenen. De burgemeester heeft de verlening van de exploitatievergunning in bezwaar gehandhaafd

Bij besluit van 20 maart 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Waalwijk aan [appellant] omgevingsvergunning verleend voor het gebruik van het pand aan [locatie] in Waalwijk voor kamergewijze verhuur aan vijftien arbeidsmigranten. Op 15 december 2017 heeft [appellant] een aanvraag bij het college ingediend voor een omgevingsvergunning voor gebruik van de woning aan [locatie] in Waalwijk voor kamergewijze verhuur aan vijftien arbeidsmigranten. Het gaat om een tussenwoning in een rij van drie woningen in een woonwijk. Ingevolge het ter plaatse geldende bestemmingsplan "Driessen" rust op het perceel de bestemming "Wonen", waar zelfstandige huisvesting van één huishouden is toegestaan. De huisvesting van vijftien arbeidsmigranten past, naar ook in hoger beroep niet meer in geschil is, niet binnen die bestemming.

Bij besluit van 27 januari 2017 heeft de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid [appellante sub 2] wegens een arbeidsongeval een bestuurlijke boete opgelegd van € 10.800,-.

Bij besluit van 6 december 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Zeewolde [appellante] gelast om het niet-recreatief gebruiken of laten gebruiken van haar recreatiewoning op het perceel [locatie] te Zeewolde te beëindigen en beëindigd te houden onder oplegging van een dwangsom ineens van € 25.000,00. [appellante] was tot mei 2019 eigenaresse van de recreatiewoning op het perceel. Op 14 november 2018 heeft het college een controle uitgevoerd bij de recreatiewoning. Daaruit is gebleken dat de woning in strijd met artikel 3 van het geldende bestemmingsplan "Recreatieterrein Horsterwold 2012" werd gebruikt, omdat er vier arbeidsmigranten in de woning verbleven. Bij besluit van 6 december 2018 heeft het college aan [appellante] een last onder dwangsom opgelegd, strekkende tot het beëindigen en beëindigd houden van het strijdige gebruik. Daarbij is [appellante] een termijn tot uiterlijk 4 januari 2019 gegeven op straffe van verbeurte van een dwangsom.

Bij besluit van 28 augustus 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Lingewaard aan [appellant] een omgevingsvergunning verleend voor de bouw van een loods op het perceel [locatie A] in Gendt. Op 23 mei 2017 heeft [appellant] ter legalisatie van de feitelijk gerealiseerde loods een aanvraag voor een omgevingsvergunning als bedoeld in artikel 2.1, eerste lid, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht ingediend, strekkende tot wijziging van de aan hem op 29 april 1997 verleende bouwvergunning voor een schuur. Het college heeft in eerste instantie met toepassing van artikel 7, lid 17, van de planvoorschriften de gevraagde omgevingsvergunning verleend, maar heeft dat besluit bij het besluit op bezwaar van 10 juli 2018 herroepen en daarbij de omgevingsvergunning alsnog geweigerd.

Bij besluit van 10 januari 2018 heeft het algemeen bestuur van de bestuurscommissie van stadsdeel Zuidoost geweigerd een omgevingsvergunning te verlenen voor het afwijken van het bestemmingsplan om op het perceel [locatie 1] te Amsterdam een zelfstandige woonruimte om te zetten in tien onzelfstandige woonruimten. [appellant] is eigenaar van de woningen aan de [locatie 2] en de [locatie 1] in Amsterdam. De woning aan de [locatie 2] is een twee-onder-een-kapwoning, gelegen in een woonwijk. De woning aan de [locatie 1] is een hoekwoning, ook gelegen in een woonwijk. [appellant] heeft aanvragen voor een omgevingsvergunning ingediend om de woningen in strijd met de voor de percelen geldende bestemmingsplannen te gebruiken als onzelfstandige woonruimten. Volgens het college zijn de aanvragen in strijd met de betreffende bestemmingsplannen, omdat in de woningen volgens beide bestemmingsplannen slechts één huishouden is toegestaan.

Bij besluit van 13 maart 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Aalsmeer aan JoiN B.V. een omgevingsvergunning verleend voor het realiseren van een logiesgebouw (short stay) voor arbeidsmigranten op het perceel Japanlaan 9 te Aalsmeer. Het perceel ligt op het bedrijventerrein Green Park Aalsmeer. JoiN B.V. wil op het perceel een logiesgebouw voor de tijdelijke huisvesting van arbeidsmigranten realiseren met de naam Flowerhotel. Uit de ruimtelijke onderbouwing blijkt dat de 58 kamers in het gebouw bedoeld zijn voor arbeidsmigranten die in dienst zijn van een uitzendbureau. In de ruimtelijke onderbouwing staat verder onder meer dat het verblijf van gasten in alle gevallen niet langer dan zes maanden zal duren. Duif exploiteert op Green Park, aan de Japanlaan 18, een import- en groothandelsbedrijf voor bloemen, planten en interieur-, tuin- en cadeauartikelen.

Bij besluit van 16 juli 2018 heeft de minister van Buitenlandse Zaken de aanvraag van [appellante] tot het verlenen van een Nederlands paspoort niet in behandeling genomen. [appellante] heeft een Nederlands paspoort aangevraagd. Zij heeft de Surinaamse nationaliteit en woont in [woonplaats], Suriname. De minister heeft de aanvraag buiten behandeling gesteld, omdat zij de Nederlandse nationaliteit niet bezit. In het besluit op bezwaar heeft de minister de buitenbehandelingstelling gehandhaafd. Hij heeft hieraan ten grondslag gelegd dat [appellante] op 23 juli 1982 op grond van artikel 6, eerste lid, van de Toescheidingsovereenkomst inzake nationaliteiten tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek Suriname het Nederlanderschap heeft verloren.

Bij besluit van 15 juni 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam geweigerd terug te komen van het besluit van 18 december 2015 op twee eerdere verzoeken van [wederpartij] van 27 september 2015 en 10 november 2015 op grond van de Wet openbaarheid van bestuur (hierna: Wob) en een nieuw Wob-verzoek buiten behandeling gesteld. [wederpartij] heeft het college bij brief van 7 juni 2018 verzocht om: - alsnog zijn Wob-verzoeken van 27 september 2015 en 10 november 2015 in behandeling te nemen, waarin hij verzocht om alle informatie over de samenwerking van de gemeente Amsterdam met Tel Aviv, over de periode van 28 september 2015 tot en met 10 november 2015. - alle informatie over de samenwerking van de gemeente Amsterdam met Tel Aviv over de periode van 10 november 2015 tot en met 7 juni 2018. Het college heeft het Wob-verzoek vanwege misbruik van recht buiten behandeling gesteld.

Bij besluit van 30 augustus 2017 heeft het college van gedeputeerde staten van Fryslân aan Mestverwerking Fryslân B.V. een omgevingsvergunning verleend voor het veranderen van haar inrichting aan de Broeklaone 21 te Wâlterswâld. Mestverwerking Fryslân B.V. exploiteert een mestverwerkingsbedrijf aan de Broeklaone. Het college heeft haar bij besluit van 30 augustus 2017 een omgevingsvergunning, als bedoeld in artikelen 2.1, eerste lid, aanhef en onder e, sub 2 en 3, en onder i, en artikel 2.6 van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht, verleend voor het veranderen van die inrichting en het verrichten van activiteiten die van invloed kunnen zijn op de fysieke leefomgeving. [partij] en anderen wonen allen in de directe omgeving van het mestverwerkingsbedrijf. Zij hebben beroep ingesteld tegen beide besluiten, omdat zij vreesden overlast te zullen ondervinden van de veranderingen die de twee vergunningen mogelijk maken.

Bij besluit van 25 mei 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Vlieland aan [partij] een strandexploitatievergunning voor het verhuren van strandbedden voor het jaar 2018 verleend. [partij] heeft een eenmanszaak op Vlieland, [bedrijf A], en houdt zich bezig met strandactiviteiten, zoals het verhuren van ligbedden en windschermen, en de verkoop van drank en etenswaren. Ten behoeve van deze activiteiten zijn aan hem sinds 2011 strandexploitatievergunningen verleend. In 2012 heeft [partij] voor het strandseizoen 2012 een strandexploitatievergunning voor de verhuur van strandbedden gekregen waarin de voorwaarde was opgenomen dat het niet was toegestaan om te verhuren op het gedeelte van het strand 50 meter westwaarts van strandhoofd 45 tot aan de lijn loodrecht op de duinenrij dan wel de afrastering ter hoogte van de strandovergang Badweg. De reden hiervoor was dat de gemeente in 2002 een huurovereenkomst heeft gesloten met [appellant sub 1] ten behoeve van het gebruik van de Strook.

Bij besluit van 19 juli 2018, verzonden 23 juli 2018, heeft de raad voor rechtsbijstand een aanvraag van [wederpartij A] om een toevoeging voor rechtsbijstand door [wederpartij B] afgewezen. Op 5 maart 2018 heeft [wederpartij A] een toevoeging aangevraagd bij de raad voor het voeren van verweer in hoger beroep in een geschil met de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid over de afwijzing van een verblijfsvergunning. Bij besluit van 12 juni 2018 heeft de raad [wederpartij A] een toevoeging (met kenmerk 4MX7705) verleend voor rechtsbijstand door [wederpartij B] als advocaat. Hangende het hoger beroep heeft de staatssecretaris op 20 maart 2018 een nieuwe beslissing op bezwaar genomen, waartegen [wederpartij A] beroep heeft ingesteld bij de Afdeling. Hiervoor heeft [wederpartij A] op 11 mei 2018 een nieuwe toevoeging aangevraagd bij de raad.