Uitspraken

[appellant] heeft hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag van 29 april 2021 in zaken nrs. 20/3660 en 20/4275. De minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijkrelaties heeft, op verzoek van de Afdeling met toepassing van artikel 8:45 van de Awb, de vertrouwelijke onderliggende stukken van een individueel ambtsbericht van de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst overgelegd en met verwijzing naar artikel 8:29 van de Awb medegedeeld dat uitsluitend de Afdeling kennis zal mogen nemen van deze stukken.

Bij besluiten van 24 november 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Hoeksche Waard de verzoeken van Stichting Wind van Voren en anderen tot intrekking van de op 2 oktober 2017 aan onderscheidenlijk Eneco en REF verleende omgevingsvergunningen voor het oprichten en in werking hebben van twee, onderscheidenlijk drie windturbines op het "Windpark Oude Maas" in te trekken afgewezen. Stichting Wind van Voren en anderen hebben het college verzocht om op grond van artikel 2.33, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht de hiervoor genoemde omgevingsvergunningen in te trekken, omdat deze in strijd met de Richtlijn 2001/42/EG van het Europees Parlement en de raad van 27 juni 2001 betreffende de beoordeling van de gevolgen voor het milieu van bepaalde plannen en programma’s (L 197/30), de zogenoemde SMB-richtlijn, tot stand zijn gekomen. Inmiddels is begonnen met de bouw van de windturbines, zodat uitvoering wordt gegeven aan de omgevingsvergunningen.

Bij tussenuitspraak van 21 oktober 2020, ECLI:NL:RVS:2020:2475, heeft de Afdeling het college van gedeputeerde staten van Limburg opgedragen om binnen 16 weken na de verzending van de tussenuitspraak de daarin geconstateerde gebreken in het besluit van 18 december 2018 tot verlening van een Wnb-vergunning en -ontheffing te herstellen. De Afdeling heeft in de tussenuitspraak onder 28.3 overwogen dat de verschrijvingen die in artikel 29 en 30 van de voorschriften staan kunnen leiden tot onduidelijkheid en dat het besluit op dit punt in strijd met de rechtszekerheid is genomen. Onder 28.4 van de tussenuitspraak heeft de Afdeling overwogen dat het Monitoringsplan dat behoorde bij de Nbw-vergunning uit 2008 en de "actualisatie informatie" waar in artikel 10 van de voorschriften naar wordt verwezen ten onrechte geen deel uitmaken van het bestreden besluit. De enkele verwijzing naar die stukken in de voorschriften komt de rechtszekerheid niet ten goede, zo oordeelde de Afdeling.

Bij besluit van 13 november 2019 heeft de raad van de gemeente Barneveld het bestemmingsplan "Asselseweg I" gewijzigd vastgesteld. Het plangebied maakt deel uit van een perceel aan de [locatie] in Kootwijk. Op dat perceel exploiteert [partij] onder meer een paardensportcentrum en een terrein voor verblijfsrecreatie. Het plangebied grenst aan het Natura 2000-gebied de Veluwe. In het kader van het project "Groei en Krimp Verblijfsrecreatie op de Veluwe" (hierna: het groei- en krimpbeleid) heeft het college van gedeputeerde staten van de provincie Gelderland op 1 maart 2011 een groeitender uitgeschreven voor de beschikbare groeiruimte. Het groei- en krimpbeleid heeft tot doel ontwikkelingsmogelijkheden voor verblijfsrecreatie te bieden in minder kwetsbare gebieden, de zogenoemde groeiclusters, en de verblijfsrecreatie in meer kwetsbare gebieden van de Veluwe te laten krimpen. [partij] heeft voor dat project een plan ingediend om haar aanbod op het gebied van verblijfsrecreatie te kunnen vergroten.

Bij besluit van 21 juli 2017 heeft het college van gedeputeerde staten van Overijssel een omgevingsvergunning verleend aan ForFarmers Nederland B.V. voor het realiseren van vier graansilo’s bij de loskade aan de Sluisstraat 24 te Delden. [appellant] en anderen zijn omwonenden van de veevoederfabriek ForFarmers. Zij hebben bezwaar gemaakt tegen de verleende omgevingsvergunning, omdat zij onder meer vrezen voor teveel geluid-, stank- en stofoverlast. Het college heeft het bezwaar kennelijk niet-ontvankelijk verklaard, omdat het bezwaarschrift pas na afloop van de bezwaartermijn is ingediend. Het besluit tot verlening van de omgevingsvergunning is bekendgemaakt op 21 juli 2017 door toezending van de omgevingsvergunning aan de aanvrager. Het daartegen gerichte bezwaarschrift dateert van 13 februari 2019 en is dus niet ingediend binnen een termijn van zes weken na de bekendmaking.

Bij besluit van 10 juli 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam bij [appellant] een dwangsom van € 50.000,- ingevorderd wegens overtreding van artikel 21, aanhef en onder c, van de Huisvestingswet 2014. [appellant] is eigenaar van de woning op het adres [locatie A] in Amsterdam. Op 1 november 2017 heeft het college een melding van woonfraude ontvangen. Deze melding hield in dat de woning kamergewijs werd verhuurd, dat er in totaal tien personen in de woning woonden en dat zij samen € 5.000,- per maand aan huur betaalden. Op 7 december 2017 hebben twee toezichthouders van de gemeente de woning bezocht. Uit dat huisbezoek is naar voren gekomen dat de woning door meer huishoudens werd gebruikt. Deze huishoudens deelden de keuken en de badkamer.

Bij tussenuitspraak van 3 februari 2021, ECLI:NL:RVS:2021:223, heeft de Afdeling de raad van de gemeente Heerlen opgedragen om binnen 26 weken na de verzending van deze tussenuitspraak met inachtneming van hetgeen daarin is overwogen het in rechtsoverweging 3.7 geconstateerde gebrek te herstellen en de Afdeling en de andere partijen de uitkomst mede te delen en een eventueel gewijzigd besluit op de wettelijk voorgeschreven wijze bekend te maken en mede te delen. In de tussenuitspraak heeft de Afdeling overwogen dat de raad het in de zienswijze vervatte verzoek van [appellant] om de op zijn perceel [locatie] te Heerlen aanwezige paardenbak positief te bestemmen, had moeten opvatten als een concreet initiatief. De raad had voorafgaand aan de vaststelling van het besluit van 27 november 2019 moeten beoordelen of medewerking kon worden verleend aan het initiatief en aldus of de paardenbak positief kon worden bestemd.

Bij afzonderlijke besluiten van 22 november 2018 heeft het college zowel [appellant A] als [appellant B] onder oplegging van een dwangsom gelast om de gestelde strijdigheden met artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder a en c, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht en artikel 1b, vijfde lid, van de Woningwet op de percelen [locatie 1] en [locatie 2] te Groningen op te heffen door het gebruik als studio te staken en gestaakt te houden en door de situatie op de percelen in de oude staat te herstellen en alsnog een sloopmelding voor de uitgevoerde sloopwerkzaamheden in te dienen. [appellanten] zijn eigenaren van de panden op de percelen. Volgens het college zijn deze panden in het verleden samengevoegd tot één pand. Op 27 juni 2018 heeft een toezichthouder geconstateerd dat de panden waren gestript en dat constructieve wijzigingen werden aangebracht.

Bij besluit van 16 januari 2019 heeft het college van gedeputeerde staten van Noord-Brabant het Natura 2000-Beheerplan Biesbosch vastgesteld. Het beheerplan geldt voor het Natura 2000-gebied de Biesbosch (hierna: de Biesbosch). [appellanten] oefenen in de Biesbosch beroepsmatig de zegenvisserij op schubvis uit. De zegen is een net waarvan de onderkant is verzwaard en de bovenkant is voorzien van drijvers, met in het midden een verzamelzak. Bij deze vismethode wordt het net uitgevaren, waarna het wordt binnengetrokken en de in het water aanwezige vis wordt ingesloten. Met de zegenbeugel kan de vis uit het net worden verwijderd. [appellanten] zijn het niet eens met het beheerplan voor zover hierin beperkende voorwaarden aan de uitoefening van de beroepsvisserij zijn verbonden. Daarnaast zijn zij het er niet mee eens dat aan de sportvisserij, die volgens hen een vergelijkbare impact heeft op de beschermde vissoorten, geen beperkende voorwaarden zijn opgelegd.

Bij besluit van 7 februari 2019 heeft e korpschef van politie het eerste verzoek van [appellant] om verwijdering of wijziging van politiegegevens gedeeltelijk ingewilligd en gedeeltelijk afgewezen. Bij besluit van 27 mei 2019 heeft de korpschef het besluit van 7 februari 2019 aangevuld. [appellant] heeft de korpschef drie maal verzocht om inzage in politiegegevens en om verwijdering of wijziging van die gegevens. De korpschef heeft in beroep de politiegegevens waarvan [appellant] niet heeft mogen kennisnemen aan de rechtbank overgelegd en verzocht dat uitsluitend de rechtbank daarvan kennis zal mogen nemen. De rechtbank heeft [appellant] verzocht toestemming te verlenen zodat zij kennis zou kunnen nemen van de betreffende gegevens. [appellant] heeft die toestemming niet verleend, omdat de rechtbank volgens hem eerst moet beoordelen of beperkte kennisneming van de politiegegevens door de rechtbank gerechtvaardigd is.

Bij besluit van 10 september 2019 heeft de burgemeester van Harderwijk [appellant sub 2] onder aanzegging van bestuursdwang gelast de woning aan de [locatie A] te Harderwijk met ingang van 18 september 2019 voor de duur van zes maanden te sluiten. [appellant sub 2] is huurder van de eengezinswoning aan de [locatie A] te Harderwijk en woont daar samen met zes van zijn zeven kinderen, geboren in de periode 1993-2005. Over één van hen, de oudste zoon, heeft de politie via Meld Misdaad Anoniem (hierna: MMA) meldingen ontvangen dat hij vanuit de woning in drugs zou dealen en in de woning, en mogelijk ook in de schuur achter de woning, drugs zou hebben opgeslagen. De politie heeft een onderzoek ingesteld. Daaruit is volgens de politie gebleken dat de oudste zoon in drugs handelde, zowel vanuit de woning als elders in de gemeente Harderwijk. De politie heeft de bestuurlijke rapportage van 23 augustus 2020 opgesteld en de burgemeester verzocht handhavend op te treden.

Bij besluiten van 13 augustus 2018, 13 februari 2019 en 12 augustus 2019 heeft de minister van Justitie en Veiligheid het sinds 15 augustus 2017 voor [appellant] geldende verbod om zich te bevinden in de wijken Schilderswijk en Transvaal in Den Haag voor onderscheidenlijk de tweede, derde en vierde keer met zes maanden verlengd. Bij besluit van 15 augustus 2017 heeft de minister aan [appellant] voor de duur van zes maanden een verbod opgelegd om zich te bevinden in die wijken. De grondslag voor dit gebiedsverbod is artikel 2 van de Twbmt. De Afdeling heeft dit gebiedsverbod in stand gelaten (uitspraak van 30 mei 2018, ECLI:NL:RVS:2018:1763). De minister heeft het gebiedsverbod zes keer verlengd. De rechtbank heeft de eerste verlenging in stand gelaten (uitspraak van 10 juli 2018, ECLI:NL:RBDHA:2018:8172). Tegen die uitspraak heeft [appellant] geen hoger beroep ingesteld. Deze uitspraak gaat uitsluitend over de uitspraak van de rechtbank over de tweede, derde en vierde verlenging van het gebiedsverbod.

In de tussenuitspraak heeft de Afdeling het college van burgemeester en wethouders van Uitgeest opgedragen om met inachtneming van overweging 13.2 het gebrek in het besluit van 6 mei 2020, voor zover het college daarin de locatie U216 heeft aangewezen als clusterlocatie voor het plaatsen van 10 rolcontainers ten behoeve van huishoudelijk afval, te herstellen door ofwel het besluit van 6 mei 2020 alsnog deugdelijk motiveren, dan wel een ander besluit nemen. De Afdeling is er daarbij van uit gegaan dat het college alsnog met [appellante], die heeft aangegeven te kunnen instemmen met 7 in plaats van 10 rolcontainers op locatie U216, en andere buurtbewoners in overleg zou treden om te bezien of tot een aanvaardbare oplossing kan worden gekomen. De Afdeling heeft onder 13.2 van de tussenuitspraak overwogen dat het college in het besluit van 6 mei 2020 onvoldoende inzichtelijk heeft gemaakt hoe het in de straat De Bakker tot de gekozen verdeling is gekomen van het aantal rolcontainers per clusterplaats.

Bij brief van 12 december 2019 heeft het Bureau Financieel Toezicht aan Yards en anderen bericht dat geen aanleiding bestaat om een datalek te melden bij de Autoriteit Persoonsgegevens of andere maatregelen te treffen. Het BFT heeft aan een journalist de niet-geanonimiseerde versie van een beslissing van de kamer voor gerechtsdeurwaarders en de daarbij behorende aanbiedingsbrief gegeven. Deze beslissing is genomen naar aanleiding van een door het BFT ingediende klacht tegen Yards en anderen. Zij vinden dat het BFT de beslissing niet aan de journalist had mogen geven. Door dat wel te doen, is volgens Yards en anderen sprake van een datalek. Zij hebben daardoor schade geleden. In bezwaar hebben Yards en anderen daaraan toegevoegd dat de verstrekking van de beslissing in strijd is met meerdere regelingen. De vraag die in deze uitspraak wordt beantwoord, is hoe het verzoek van Yards en anderen moet worden geduid en of de reactie van het BFT daarop een besluit is waartegen rechtsmiddelen open staan.

Bij besluit van 10 juni 2020 heeft de raad van de gemeente Zevenaar het bestemmingsplan "Buitengebied Zevenaar Noord 2018" vastgesteld. Het plan heeft betrekking op het noordelijke deel van het buitengebied van Zevenaar. De raad heeft met plan beoogd te voorzien in een actueel juridisch-planologisch kader voor dit gebied. [appellant sub 1] heeft een glastuinbouwbedrijf met één bedrijfswoning aan de [locatie 1] te Zevenaar. Op het perceel staan twee kassen. [appellant sub 1] teelt kerstrozen. [appellant sub 1] wil dat in het plan een binnenplanse afwijkingsmogelijkheid voor een tweede bedrijfswoning op zijn perceel mogelijk wordt gemaakt. Tijdens de zitting is gebleken dat [appellant sub 1] een tweede bedrijfswoning wil voor zijn beoogde bedrijfsopvolger, zijn zoon. Nu wonen zij nog samen in de aanwezige bedrijfswoning.

Bij waarschuwingsbrief van 17 juli 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Vaals [appellant] bericht over een aantal geconstateerde overtredingen van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht op het perceel aan de [locatie] te Vijlen. Op 14 januari 2019 heeft een toezichthouder van de gemeente Vaals op het perceel aan de [locatie] in Vijlen een controle uitgevoerd. Deze controle heeft plaatsgevonden naar aanleiding van een verzoek van [appellant] om de zonder omgevingsvergunning gebouwde bouwwerken te legaliseren. Tijdens de controle is geconstateerd dat op het perceel zeven bouwwerken zijn gerealiseerd. Het betreft een overkapping tegen het hoofdgebouw en zes vrijstaande schuurtjes die over het perceel zijn verspreid en die bestemd zijn voor dierenverblijf en opslag van tuinmeubels en hout.

Bij besluit van 7 juni 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Sint Anthonis, thans Land van Cuijk het besluit van 4 oktober 2010, waarbij een revisievergunning op grond van de Wet milieubeheer voor de inrichting op het perceel [locatie 1] te Westerbeek is verleend, gedeeltelijk ingetrokken. De intrekking ziet op de stallen 1, 19, 23 en 25 t/m 28, de uitbreiding van de stallen 3 en 18, inclusief de in die stallen vergunde dieren, gebouw 24 en de opslag van diesel, smeerolie en afgewerkte olie in gebouw 19. Op de percelen [locatie 1] en [locatie 2] te Westerbeek (hierna: de percelen) is een varkenshouderij aanwezig. Deze inrichting is in het verleden opgericht en daarna uitgebreid. [appellante] is sinds september 2013 eigenaar van het varkensbedrijf. Zij heeft het plan om uiteindelijk alle stallen te slopen en twee nieuwe varkensstallen te realiseren.

Bij besluit van 19 juli 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Montferland [appellant] onder oplegging van een dwangsom gelast om het gebruik van de woning aan de [locatie] in 's-Heerenberg voor het huisvesten van meer dan één huishouden te beëindigen en beëindigd te houden. [appellant] heeft een uitzendbureau en is eigenaar van de woning aan de [locatie] in 's-Heerenberg. Op die woning is het bestemmingsplan "Kernen" en het bestemmingsplan "Parapluherziening Wonen en Horeca" van toepassing. Het college heeft [appellant] een last onder dwangsom opgelegd. De last houdt in dat [appellant] het gebruik van de woning voor het huisvesten van meer dan één huishouden moet beëindigen en beëindigd moet houden. Het college heeft daaraan ten grondslag gelegd dat tijdens een controle op 27 juni 2019 is geconstateerd dat zes arbeidsmigranten in de woning verbleven en dat zij niet één huishouden vormden.

Bij besluit van 24 september 2020 heeft de raad van de gemeente Neder-Betuwe het bestemmingsplan "Herenland fase 3a" vastgesteld. Het bestemmingsplan "Herenland fase 3a" voorziet in de uitbreiding van een bestaande woonwijk. Het gaat om de realisatie van maximaal vijf nieuwe woningen in het plangebied, als onderdeel van het nieuwbouwproject "Herenland" in Opheusden. Het plangebied is gelegen aan de westzijde van Opheusden dat onderdeel uitmaakt van de gemeente Neder-Betuwe. Het plangebied is gelegen tussen de Nannenbergstraat en de Hamsestraat. Het plangebied bestaat voor een deel uit het agrarische gebied de Hamsestraat. Ten noorden van het plangebied ligt de lintbebouwing van de Hamsestraat. Ten zuiden van het plangebied zijn sportvelden aanwezig. Het plangebied is nog onbebouwd. Vabo is een projectontwikkelaar die eigenaar is van gronden nabij het plangebied. Vabo heeft zich op het standpunt gesteld dat het bestemmingsplan in strijd is met een goede ruimtelijke ordening.

Bij besluit van 25 augustus 2020 heeft het college van de gemeente Hilversum ten behoeve van het bestemmingsplan "Stationsgebied 2020" hogere waarden als bedoeld in artikel 110a van de Wet geluidhinder vastgesteld. Bij besluit van 7 oktober 2020 heeft de raad van de gemeente Hilversum het bestemmingsplan "Stationsgebied 2020" vastgesteld. Het bestemmingsplan "Stationsgebied 2020" maakt de transformatie van het stationsgebied in Hilversum mogelijk. Het bestemmingsplan is erop gericht om de omgeving van het station een aantrekkelijker uitstraling te geven en meer deel te laten uitmaken van het centrum. Hiervoor wordt onder meer de verkeerscirculatie gewijzigd door het aanpassen van de zogenoemde centrumring. Het college heeft hogere geluidgrenswaarden vastgesteld voor zowel de bestaande als de nieuwe woningen in het plangebied en de omgeving. Het besluit hogere waarden is genomen in verband met de toename van de geluidbelasting op bestaande gevoelige gebouwen.

Bij besluit van 10 juni 2020 heeft de burgemeester van Waadhoeke[persoon A] en [persoon C] onder aanzegging van bestuursdwang gelast het pand aan de [locatie A] te Ried voor de duur van twaalf maanden te sluiten. In deze zaak gaat het om de sluiting van een oude melkfabriek in het midden van het dorp Ried door de burgemeester vanwege een drugsvondst. [persoon A] en [persoon C] zijn daarvan de eigenaars en zij bewonen de benedenverdieping. Beneden aan de voorzijde van het pand oefent [persoon C] haar praktijk in klassieke homeopathie uit. Aan de andere kant van het pand heeft [persoon A] een werkplaats voor zijn bedrijf. Dat geldt ook voor één van de meerderjarige zoons van [persoon A] en [persoon C], [persoon B]. Een andere zoon, [zoon 1], woonde tijdelijk op de eerste verdieping. Het pand beschikt verder over een ruimte waar activiteiten kunnen worden georganiseerd. Een derde zoon, [zoon 2], woont elders.

Bij besluit van 5 november 2020 heeft de raad van de gemeente Ede het bestemmingsplan "Ede, Parapluplan Wonen" vastgesteld. Het plangebied van het parapluplan heeft betrekking op het gehele grondgebied van de gemeente Ede, inclusief het buitengebied. [appellant] is eigenaar van het perceel [locatie] te Ede. Op dat perceel rust op grond van het bestemmingsplan "Reparatie Actualisatie Kernen" de bestemming "Dienstverlening" met de aanduiding "kantoor". Op dit gedeelte van het perceel is een villa genaamd "Over Veen" aanwezig. Daarnaast rust op het perceel de bestemming "Wonen-1" met de bouwaanduiding "vrijstaand", inclusief bouwvlak. Hierop is geen woning gerealiseerd. Verder is aan het perceel de bestemming "Tuin-1" toegekend.

Bij besluit van 21 februari 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam aan [appellant] een last onder dwangsom opgelegd om de uitbouw op het perceel [locatie] te Amsterdam (hierna: het perceel) te verwijderen en verwijderd te houden. [appellant] is eind 2016 en begin 2017 begonnen met het realiseren van een uitbouw aan de achterzijde van de woning op zijn perceel. Begin februari 2017 heeft een toezichthouder van de gemeente het perceel geïnspecteerd en geconstateerd dat is gebouwd zonder de vereiste omgevingsvergunning. Op 20 februari 2017 heeft [appellant] alsnog een aanvraag om omgevingsvergunning heeft ingediend voor het bouwen van een uitbouw. Het college heeft bij besluit van 3 mei 2017 geweigerd hiervoor omgevingsvergunning te verlenen. Op 12 oktober 2017 heeft een toezichthouder van de gemeente het perceel nogmaals geïnspecteerd en de eerdere constatering bevestigd dat op het perceel zonder een omgevingsvergunning een uitbouw was gerealiseerd.

Bij besluit van 21 juni 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amstelveen aan [appellant] een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen van een dakopbouw op de eerste verdieping aan de achterzijde van de woning op het perceel [locatie] in Amstelveen en voor het gebruik van het bouwwerk in strijd met het bestemmingsplan. Op 29 april 2019 heeft [appellant] een aanvraag ingediend voor het bouwen van een dakopbouw op de bestaande achteraanbouw van zijn woning op het perceel [locatie] te Amstelveen. Ter plaatse van het perceel geldt het bestemmingsplan "Amstelveen Zuid-West 2014", zoals vastgesteld op 26 maart 2015. Het college heeft zich op het standpunt gesteld dat de vergunning kan worden verleend, omdat er geen stedenbouwkundige en planologische bezwaren bestaan tegen de uitvoering van het project, zodat het bouwplan in overeenstemming is met een goede ruimtelijke ordening en medewerking kan worden verleend aan afwijking van het bestemmingsplan.

Bij besluit van 27 mei 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Epe aan MELT een omgevingsvergunning verleend voor de renovatie en verbouwing van een houtschuur op het perceel Le Chevalierlaan 5A te Epe. De verleende omgevingsvergunning is een vergunning voor het bouwen van een bouwwerk, als bedoeld in artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht. De vergunning betreft de renovatie en verbouwing van een houtschuur op het landgoed Tongeren te Epe tot een gebruiksruimte. [appellant sub 1] woont op het landgoed en is bevreesd voor overlast van bijeenkomsten of activiteiten die in de houtschuur plaatsvinden. Hij noemt daarbij specifiek het verzorgen van begrafenissen. Het hoger beroep van MELT gaat over het gebruik van de houtschuur voor begrafenissen.

Bij besluit van 30 september 2020 heeft de burgemeester van Den Haag een huisverbod aan [appellant] opgelegd. De burgemeester heeft op grond van artikel 2 van de Wet tijdelijk huisverbod (hierna: de Wth) op 30 september 2020 een huisverbod aan [appellant] opgelegd en hem gelast de woning aan de [locatie] in Den Haag vanaf 13.01 uur voor tien dagen te verlaten en de woning niet te betreden of daarin aanwezig te zijn. De aanleiding daarvoor is dat [partij] op 29 september 2020 met ernstig lichamelijk letsel in de woning is aangetroffen en zij door een ambulance naar het ziekenhuis is vervoerd. Volgens het ambulancepersoneel was het letsel zeer waarschijnlijk het gevolg van huiselijk geweld. De rechtbank heeft geoordeeld dat de burgemeester gelet op het incident op 29 september 2020 en de informatie die hierover bekend was, in redelijkheid een huisverbod heeft kunnen opleggen.

Bij besluit van 20 mei 2020 heeft de raad van de gemeente Amsterdam besloten de door de stichting aangevraagde basisschool op islamitische grondslag niet op te nemen in het plan van scholen 2021-2024. De stichting houdt basisscholen op islamitische grondslag in stand in de gemeenten Amsterdam, Harderwijk, Haarlem en Alkmaar. De stichting wil in de gemeente Amsterdam, naast de bestaande twee basisscholen in de stadsdelen Nieuw West en West, een islamitische basisschool in of nabij het centrum van Amsterdam stichten. Om per 1 augustus 2021 voor bekostiging in aanmerking te komen, heeft de stichting de gemeenteraad verzocht om opneming van een islamitische basisschool in het plan van scholen 2021-2024. De gemeenteraad heeft zich in het afwijzende besluit op het standpunt gesteld dat niet aannemelijk is dat de nieuw te stichten basisschool de stichtingsnorm als bedoeld in artikel 77, eerste lid, van de Wpo zal halen.

Bij besluit van 8 oktober 2020 heeft de raad van de gemeente Wijdemeren het bestemmingsplan "Elbert Mooylaan 1 te Kortenhoef" vastgesteld. Op het perceel Elbert Mooylaan 1 in Kortenhoef is nu een garage met tankstation aanwezig. Volgens het bestemmingsplan "Kernen Ankeveen, Kortenhoef en Nieuw-Loosdrecht" gelden voor het perceel de bestemmingen "Bedrijf" en "Verkeer-Verblijfsgebied" met als dubbelbestemming "Waarde-Archeologie-3". Met het op 8 oktober 2020 vastgestelde plan "Elbert Mooylaan 1" verandert de bestemming van het perceel in de bestemming "Wonen" met als dubbelbestemming "Waarde-Archeologie-3". Het plan voorziet erin dat een meerlaags woongebouw met 15 appartementen wordt gebouwd. Het plan wordt ontwikkeld door [partij]. [appellant] heeft een lijstenmakerij met handel in verf en glas op het naastgelegen perceel [locatie 1] en woont boven en naast zijn bedrijf. Zijn bedrijf en woonhuis grenzen aan de nieuw te realiseren appartementen.

Bij besluit van 17 maart 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Venray [partij A] en [partij B] lasten onder dwangsom opgelegd wegens overtreding van onder meer artikel 13 van de Wet bodembescherming. [partij] exploiteerde in het verleden een varkenshouderij op de percelen [locatie 1]/[locatie 2] in Merselo. Toen de varkenshouderij niet genoeg inkomen meer genereerde is hij in 1997 begonnen met het inzamelen van metalen. Inmiddels heeft hij de varkenshouderij beëindigd. Van daaruit is het bedrijf uitgegroeid tot het bedrijf in zijn huidige vorm. Vanwege de overlast die [appellant] heeft ervaren door het inzamelen van de metalen heeft hij het college verzocht om handhavend op te treden. Dat heeft geresulteerd in de nu ter beoordeling voorliggende lasten onder dwangsom. Het college heeft deze lasten onder dwangsom bij besluit van 17 maart 2020 aan [partij A] en [partij B], beide gevestigd aan de [locatie 1] te Merselo, opgelegd.

Bij besluit van 11 maart 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Aalsmeer aan [vergunninghoudster] een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen van een vissteiger als onderdeel van het bouwplan Nieuw Calslagen. [vergunninghoudster] heeft een aanvraag voor een omgevingsvergunning als bedoeld in artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht ingediend voor het bouwen van een vissteiger als onderdeel van het bouwplan Nieuw Calslagen. Het college heeft de gevraagde omgevingsvergunning verleend, omdat geen weigeringsgronden, als bedoeld in artikel 2.10, van de Wabo van toepassing zijn. [appellant] heeft, na ongegrondverklaring van zijn bezwaar, beroep ingesteld bij de rechtbank. De rechtbank heeft het beroep van [appellant] ongegrond verklaard. Volgens [appellant] is de gevraagde vergunning in strijd met het bestemmingsplan, omdat de uitvoering daarvan afwijkt van de reeds verleende vergunningen.

Bij besluit van 30 juni 2020 heeft het college onder meer de locatie nabij de adressen Amsterdamsestraatweg 88-92 (hierna: de locatie) aangewezen voor het plaatsen van een ondergrondse restafvalcontainer. [appellant] en anderen wonen in de omgeving van de locatie. De orac zal aan de westzijde van de Amsterdamsestraatweg worden geplaatst. Bij de keuze voor een locatie voor orac’s dient het college een afweging te maken van alle betrokken belangen. Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen (onder meer de uitspraak van 11 september 2019, ECLI:NL:RVS:2019:3112), komt het college bij de keuze voor locaties voor de plaatsing van orac's beleidsruimte toe. Dit betekent dat de Afdeling aan de hand van de beroepsgronden beoordeelt of aanleiding bestaat voor het oordeel dat het college al dan niet in redelijkheid tot zijn keuze heeft kunnen komen.

Bij besluit van 29 juni 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Midden-Delfland besloten tot het aanwijzen van afvalinzamellocaties voor het dorp Schipluiden. [appellant] woont op het adres [locatie] te Schipluiden. Bij het bestreden besluit zijn onder meer de locaties met de nummers HN-2 en HP-1 aangewezen voor het plaatsen van rolcontainers. De locatie met het nummer HN-2 ligt nabij het adres Otto van Zevenderstraat 2. De locatie met het nummer HP-1 ligt aan de Agnes Croesinklaan, op enkele meters van de woning van [appellant]. Blijkens de bij het bestreden besluit behorende tabel is de locatie HN-2 bestemd als aanbiedlocatie van rolcontainers behorende bij onder meer het adres [locatie]. De locatie HP-1 is bestemd voor zes adressen aan de Agnes Croesinklaan 22 en 24a tot en met 24e en zes adressen aan de Besten van Brienenstraat 1 tot en met 11.