Uitspraken

Bij tussenuitspraak van 4 september 2019, ECLI:NL:RVS:2019:3025, heeft de Afdeling de raad van de gemeente Roerdalen opgedragen om binnen 26 weken na de verzending daarvan het gebrek in het besluit van 7 juni 2018 tot vaststelling van het bestemmingsplan "De Donck Posterholt" te herstellen. Deze tussenuitspraak is aangehecht. De tussenuitspraak is gedaan naar aanleiding van het beroep van GRS. De Afdeling heeft daarin overwogen dat de raad niet toereikend heeft gemotiveerd dat de aan de percelen van GRS toegekende agrarische bestemming ruimtelijk aanvaardbaar is. De gronden zijn in een ver verleden weliswaar gebruikt voor agrarische doeleinden, maar van een agrarisch gebruik is al zeer geruime tijd geen sprake meer, de gronden zijn gedurende lange tijd bebouwd geweest met bedrijfsgebouwen, zijn verhard en voor niet-agrarische bedrijfsdoeleinden aangewend, terwijl ze thans braak liggen. Uit de besluitvorming van de raad blijkt niet dat deze omstandigheden daarin zijn betrokken.

Burgerrechtenvereniging Vrijbit heeft hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de rechtbank Midden-Nederland van 23 juli 2019 in zaak nr. 16/3326. De AP heeft een aantal gedingstukken overgelegd en met verwijzing naar artikel 8:29 van de Algemene wet bestuursrecht medegedeeld dat uitsluitend de Afdeling kennis zal mogen nemen van deze stukken. Ter motivering van haar verzoek voert de AP aan dat een groot aantal stukken geheel en een aantal gedeeltelijk bestaat uit vertrouwelijke en bedrijfsvertrouwelijke informatie over de wijze waarop de zorgverzekeraars persoonsgegevens verwerken.

Bij besluit van 24 augustus 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Berg en Dal op verzoek van [appellante sub 2] de gestelde maatwerkvoorschriften voor de activiteiten van de door [appellante sub 2] gedreven supermarkt aan de [locatie 1] te Beek-Ubbergen gewijzigd. [appellante sub 2] exploiteert een supermarkt aan de [locatie 1] te Beek-Ubbergen. Niet in geschil is dat de supermarkt een inrichting is die valt onder de werking van het Activiteitenbesluit Milieubeheer (hierna: het Activiteitenbesluit). De supermarkt heeft aan de oostzijde een laad- en lossluis. Omdat twee vrachtwagens dagelijks tussen 6:00 en 7:00 uur de supermarkt bevoorraden, worden de op grond van het Activiteitenbesluit geldende grenswaarden voor het maximaal geluidsniveau (piekgeluiden) in de nachtperiode ter plaatse van de woningen Bongerdstraat 2-4, 6 en 8 en Esdoornstraat 37 overschreden.

Bij besluit van 23 september 2019 heeft de raad van de gemeente Tubbergen het bestemmingsplan "Tubbergen, De Esch" vastgesteld. De bestreden besluiten van 23 september 2019 en 20 april 2020 maken de bouw van 51 woningen mogelijk in een gebied dat ligt tussen de Almeloseweg, de Tubbergeresweg (N343) en de Maatweg in het westen van de gemeente Tubbergen. Het plangebied van deze besluiten bestaat nu deels uit bedrijfsbebouwing van een voormalig tuincentrum en deels uit weilanden. Naar aanleiding van de uitspraak van de voorzieningenrechter van 30 januari 2020 heeft de raad het bestemmingsplan "Tubbergen, De Esch" bij besluit van 20 april 2020 gewijzigd vastgesteld. [appellant sub 1] en anderen, [appellant sub 2], [appellant sub 3] en [appellant sub 4] wonen aan de Maatweg, De Klumper en de Almeloseweg en kunnen zich als omwonenden van het plangebied om verschillende redenen niet verenigen met de besluiten van 23 september 2019 en 20 april 2020.

Bij twee onderscheiden besluiten van 16 mei 2017 heeft het dagelijks bestuur van de bestuurscommissie van stadsdeel Zuid van de gemeente Amsterdam de verzoeken van [appellant sub 2] en [appellant sub 3] om een tegemoetkoming in planschade afgewezen. [appellant sub 2] en [appellant sub 3] zijn de respectievelijke eigenaren van de panden op de adressen [locatie 1] en [locatie 2] te Amsterdam. Deze panden zijn gelegen naast het Conservatoriumhotel, dat op het adres Van Baerlestraat 27 gevestigd is. Op 20 juli 2015 hebben [appellant sub 2] en [appellant sub 3] verzocht om tegemoetkoming in door hen geleden planschade als gevolg van het planologisch mogelijk maken van een terras op het binnenterrein van het Conservatoriumhotel. Dat binnenterrein bevindt zich aan de achterzijde van hun panden. De verzoeken zijn afgewezen, omdat het planologisch nadeel het normaal maatschappelijk risico van [appellant sub 2] en [appellant sub 3] niet overstijgt.

Bij besluit van 4 december 2018 heeft de directie van het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen (hierna: het CBR). het verzoek van [appellant] om herziening van het besluit van 7 juli 2017, waarbij hem een Educatieve maatregel alcohol en verkeer is opgelegd, afgewezen. De Politie Eenheid Zeeland-West-Brabant heeft aan het CBR een mededeling gedaan als bedoeld in artikel 130, eerste lid, van de Wegenverkeerswet 1994. Deze mededeling houdt in dat het vermoeden bestaat dat [appellant] niet langer beschikt over de rijvaardigheid dan wel geschiktheid om een motorrijtuig van de categorieën AM, B en T te besturen. Dat zijn de categorieën waarvoor het rijbewijs van [appellant] is afgegeven. Aan deze mededeling ligt ten grondslag dat [appellant] volgens een op ambtseed en ambtsbelofte opgemaakt proces-verbaal van 18 juni 2017 op diezelfde datum een voertuig zou hebben bestuurd terwijl hij teveel alcohol had gedronken. Hij moest meewerken aan een ademonderzoek.

Bij besluit van 16 september 2015 heeft het college van burgemeester en wethouders van Leiden aan DELA Uitvaartverzorging B.V. een omgevingsvergunning verleend voor het verbouwen en uitbreiden van het crematoriumcomplex aan de Laan te Rhijnhof 10 te Leiden. Op het perceel is al tientallen jaren een uitvaartfaciliteit aanwezig. DELA exploiteert de uitvaartfaciliteit. De percelen rondom het perceel zijn in gebruik als begraafplaats. De begraafplaats is ongeveer 12 ha groot. DELA heeft op 30 april 2015 een omgevingsvergunning aangevraagd voor het verbouwen en uitbreiden van de uitvaartfaciliteit op het perceel. Het bouwplan voorziet in een uitbreiding en een inpandige wijziging van het bestaande gebouw. Het gaat om de bouw van ontvangstruimten, opbaarkamers en een rouwcentrum. Er komt een tweede aula, een tweede condoleanceruimte en een grotere keuken ten behoeve van de horecavoorziening.

Bij besluit van 24 september 2019 heeft de raad van de gemeente Enkhuizen het bestemmingsplan "Partiële herziening bestemmingsplan Gommerwijk West-West" vastgesteld. De partiële herziening heeft betrekking op het bestemmingsplan "Gommerwijk West-West" dat de raad op 19 februari 2008 heeft vastgesteld. Laatstgenoemd plan voorziet in een uitwerkingsplicht van de bestemming "Wonen - uit te werken" waarmee wordt voorzien in maximaal 700 woningen op onder meer de gronden van [appellant] en anderen aan de westkant van de bestaande woonwijk Gommerwijk-West. Op grond van artikel 6.2, van de planvoorschriften van dat plan werkt de raad de bestemming uit. Met de partiële herziening heeft de raad één van de uitwerkingsregels gewijzigd. Dit betreft artikel 6.2.1, onder b, van de planvoorschriften. Volgens de plantoelichting beoogt de raad hiermee te bereiken dat het maximum aantal woningen van 700 waarop de uitwerkingsplicht betrekking heeft, niet langer tot de zogenoemde harde plancapaciteit wordt gerekend.

Bij besluit van 6 juni 2016 heeft het college van burgemeester en wethouders van Krimpenerwaard geweigerd een omgevingsvergunning aan [appellante] te verlenen voor de realisatie van een loopbrug/steiger tegenover [locatie] in Krimpen aan de Lek. [appellante] wil al lang in de Bakkerskil tegenover [locatie] in Krimpen aan den Lek een aanlegsteiger met loopbrug realiseren naar de ligplaats voor haar boten. Het college van de voormalige gemeente Nederlek heeft eerder twee keer geweigerd om daarvoor een vergunning te verlenen. [appellante] heeft daarover geprocedeerd tot aan de Afdeling. De Afdeling was beide keren van oordeel dat het hoger beroep van [appellante] ongegrond was. Zie daarvoor de uitspraken van 3 februari 2010, ECLI:NL:RVS:2010:BL1823 en 12 augustus 2015, ECLI:NL:RVS:2015:2591.

Bij besluit van 19 maart 2020 heeft de raad van de gemeente Soest het bestemmingsplan "Houtsnip" vastgesteld. Het plan voorziet in de realisatie van vijf vrijstaande grondgebonden woningen op een perceel nabij de weg Houtsnip, in de kern van Soest. Het plangebied ligt binnen het bestaande bestemmingsplan ‘Klaarwater, Smitsveen en Bosstraat’. Dat bestemmingsplan bevat een wijzigingsbevoegdheid, op grond waarvan het college van burgemeester en wethouders van Soest bij besluit van 9 mei 2017 het wijzigingsplan ‘Houtsnip’ had vastgesteld om de vijf woningen op dit perceel mogelijk te maken. Bij uitspraak van 2 mei 2018, ECLI:NL:RVS:2018:1446, heeft de Afdeling dit besluit echter vernietigd, omdat het wijzigingsplan niet voldeed aan de voorwaarden van de wijzigingsbevoegdheid. Om de woningen alsnog mogelijk te maken heeft de raad daarom zelf het onderhavige bestemmingsplan vastgesteld. [appellant] is eigenaar van een perceel grenzend aan het plangebied en kan zich niet met het plan verenigen.

Bij besluit van 28 september 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Hoogeveen aan Powerfield een omgevingsvergunning verleend voor het realiseren van een zonnepark op de locatie Gijsselterweg 6a1 te Fluitenberg. Powerfield heeft een omgevingsvergunning aangevraagd om tijdelijk een zonnepark met ongeveer 87.000 zonnepanelen en enkele transformator stations te realiseren. Het is de bedoeling dat met een zonnepark van deze omvang stroom kan worden opgewekt voor naar schatting 6.666 huishoudens. De gronden waarop deze zonnepanelen zullen worden geplaatst, hebben een gezamenlijke oppervlakte van ongeveer 20 hectare. Het hele projectgebied, waarbij ook de gronden worden meegeteld die worden gebruikt voor de landschappelijke inpassing, heeft een oppervlakte van ongeveer 28 hectare. Rondom het projectgebied wordt een haag gepland met een hoogte van maximaal 2 m. Het bouwplan is in strijd met het bestemmingsplan "Buitengebied Hoogeveen 2017".

Bij besluit van 3 april 2019 heeft de algemeen directeur (lees: de directie) van het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen het verzoek van [appellant] om herziening van het besluit van 14 november 2017, waarbij hij is verplicht mee te werken aan een onderzoek naar zijn alcoholgebruik, afgewezen. Bij besluit van 14 november 2017 heeft het CBR [appellant] verplicht mee te werken aan een onderzoek naar zijn alcoholgebruik. Daaraan heeft het CBR een mededeling als bedoeld in artikel 130, eerste lid, van de Wegenverkeerswet 1994 van de Politie Eenheid Rotterdam van 3 november 2017 ten grondslag gelegd. Uit de bijgevoegde processen-verbaal blijkt dat de politie op 31 oktober 2017 [appellant] als bestuurder van een auto heeft aangehouden wegens het rijden onder invloed van alcohol. Daaruit blijkt ook dat [appellant] heeft verklaard dat hij niet de bestuurder van de auto was. Hij heeft echter geen bezwaar gemaakt tegen het besluit van 14 november 2017.

Bij besluit van 18 maart 2019 heeft de algemeen directeur van het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen het verzoek om herziening van het in bezwaar gehandhaafde besluit van 12 september 2018, waarbij [appellant] is verplicht mee te werken aan een onderzoek naar zijn alcoholgebruik, afgewezen. Bij besluit van 12 september 2018 heeft het CBR [appellant] verplicht mee te werken aan een onderzoek naar zijn alcoholgebruik. Daaraan heeft het CBR een op ambtseed en ambtsbelofte opgemaakte proces-verbaal van de Politie Eenheid Rotterdam van 1 juli 2018 ten grondslag gelegd. Daaruit blijkt dat [appellant] op die datum als bestuurder van een auto is aangehouden voor het rijden onder invloed van alcohol. [appellant] heeft daartegen bezwaar gemaakt. Dat bezwaar heeft het CBR bij besluit van 27 november 2018 niet-ontvankelijk verklaard, omdat het buiten de bezwaartermijn was ingediend en [appellant] niet had gereageerd op het verzoek van het CBR om aan te geven wat de reden daarvoor was.

Bij besluit van 25 mei 2020 heeft de raad van de gemeente Tubbergen het bestemmingsplan "(veeg) bestemmingsplan kernen gemeente Tubbergen" vastgesteld. Het bestreden besluit van 25 mei 2020 van de raad van de gemeente Tubbergen tot vaststelling van het (veeg) bestemmingsplan "Kernen gemeente Tubbergen" (hierna: het veegplan) heeft betrekking op de kernen van de gemeente Tubbergen en heeft verschillende doelen. In het veegplan worden aanwezige omissies in de bestaande bestemmingsplannen gerepareerd, worden vergunde ontwikkelingen meegenomen, wordt voorzien in aanpassingen en verruimingen van de planregels afkomstig uit het traject "deregulering planregels" en in een regeling om ongewenste ontwikkelingen omtrent huisvesting van arbeidsmigranten in woningen te voorkomen. Tegen het veegplan hebben [appellant sub 1] en anderen en [appellant sub 2] beroep ingesteld. [appellant sub 1] en anderen en [appellant sub 2] hebben bezwaren tegen de vaststelling van het veegplan.

Bij besluit van 9 juli 2018 heeft het college van dijkgraaf en hoogheemraden van het Hoogheemraadschap van Rijnland de aanvraag van [appellante] om handhavend op te treden tegen de gemeente Hillegom afgewezen. [appellante] woont aan de [locatie] in de Weerlanerpolder in Hillegom nabij de Weerlanervaart. Zij heeft het college verzocht om handhavend op te treden tegen de gemeente Hillegom wegens werkzaamheden aan de dijk ter hoogte van haar woning aan de overzijde van de Weerlanervaart. Het college heeft dat verzoek afgewezen. In het in bezwaar gehandhaafde besluit van 9 juli 2018 heeft het zich op het standpunt gesteld dat de (herstel)werkzaamheden aan de dijk door de gemeente correct zijn uitgevoerd. Voorafgaand aan deze werkzaamheden heeft het college geconstateerd dat het betreffende stuk van de dijk was ingetrapt en waarschijnlijk in het verleden deels was afgegraven om een paardenbak vlak te krijgen. Ook was er geen grasmat meer aanwezig om de dijk te beschermen tegen uitspoeling.

Bij besluit van 19 februari 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Zaanstad de aanvraag van [appellante] om een verklaring voor woningurgentie afgewezen. Op 27 december 2018 heeft [appellante] een aanvraag gedaan om een verklaring voor woningurgentie. Bij de aanvraag heeft [appellante] vermeld dat zij in de provincie Groningen woont en haar zoon beschermd woont in Wormerveer, gemeente Zaanstad, en zij met de urgentieaanvraag dichter bij haar zoon wil wonen omdat hij haar zorg niet kan missen. Bij het besluit van 19 februari 2019 heeft het college zich op het standpunt gesteld dat een van de algemene weigeringsgronden voor het verkrijgen van een woningurgentie, te weten artikel 2.5.5, eerste lid, onder i, van de Huisvestingsverordening Zaanstad 2018, van toepassing is. [appellante] heeft in de periode direct voorafgaand aan het indienen van de aanvraag niet tenminste twee jaar onafgebroken gewoond in de gemeente waar de urgentieverklaring is aangevraagd.

Bij besluit van 24 september 2020 heeft de raad van de gemeente Doesburg het bestemmingsplan "Halve Maanweg" vastgesteld. Het bestemmingsplan voorziet in de realisatie van een appartementencomplex met onder andere 24 sociale huurappartementen ter plaatse van het voormalige kantoorgebouw van de Stichting. [appellant sub 1] en anderen en [appellant sub 2] en anderen zijn het niet eens met het plan. [appellant sub 1] en anderen wonen aan de Juliana van Stolberglaan te Doesburg. [appellant sub 2] en anderen wonen aan de F.D. Rooseveltsingel te Doesburg.

Bij besluit van 20 maart 2019 heeft de minister van Buitenlandse Zaken medegedeeld de aanvraag van [appellante] voor een Nederlands paspoort voor haar minderjarige zoon [zoon] niet in behandeling te nemen. [appellante] beroept zich op het vertrouwensbeginsel en het gelijkheidsbeginsel. Daartoe voert zij aan dat haar oudste zoon wel in het bezit is gesteld van een Nederlands paspoort.

Tijdens de zitting op 6 april 2021 hebben [verzoeker] en anderen verzocht om wraking van mr. S.F.M. Wortmann bij de behandeling van het verzoek om het treffen van een voorlopige voorziening in zaak nr. 202101594/2/R1. [verzoeker] en anderen hebben aan hun verzoek om wraking ten grondslag gelegd dat de Raad van State advies heeft uitgebracht over in deze zaak aan de orde zijnde wet- en regelgeving inzake de fysieke leefomgeving, namelijk de Omgevingswet en de uitvoeringsbesluiten, de Wet milieubeheer en het in het besluit vermelde Bouwbesluit 2012 en staatsraad Wortmann bij die advisering betrokken was. Hij heeft in dat verband een beroep gedaan op het arrest van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens van 6 mei 2003, inzake Kleyn en anderen tegen Nederland, zaak nrs. 39343/98, 39651/98, 43147/98 en 46664/99.

Bij besluit van 17 december 2015 heeft de korpschef van politie een besluit genomen op een verzoek van [verzoeker] op grond van de Wet openbaarheid van bestuur. Bij brieven van 6 oktober 2015 heeft [verzoeker] met een beroep op de Wob verzocht om openbaarmaking van informatie in diverse documenten over de bedrijven [bedrijf A] en [bedrijf B]. In de verzoeken vermeldt [verzoeker] onder meer als voorbeelden van documenten onderzoeken, evaluaties, rapportages, overzichten, notulen, beleidsdocumenten, meldingen en mutaties. Bij besluiten van 17 december 2015 en 6 juli 2016 heeft de korpschef de verzoeken afgewezen. De rechtbank heeft overwogen dat het niet evident is dat in alle verzochte documenten informatie staat over de functionaliteit van technische hulpmiddelen. Ook is het niet evident dat het om bedrijfs- en fabricagegegevens gaat die vertrouwelijk aan de politie zijn medegedeeld.

Bij besluit van 23 september 2015 heeft het college van burgemeester en wethouders van Hendrik-Ido-Ambacht het verzoek van T.S. Agro e.a. om schadevergoeding afgewezen. In geschil is of T.S. Agro e.a. aanspraak kunnen maken op vergoeding van schade die volgens hen het gevolg is van onrechtmatige besluiten van het college van 9 november 1993 en van 6 september 1994. T.S. Agro e.a. en de gemeente hebben in 1991 en 1992 overeenkomsten gesloten over de ontwikkeling en realisatie van een golfterrein op gronden in Hendrik-Ido-Ambacht die T.S. Agro Beheer e.a. in eigendom hadden verworven. Het college heeft in 1993 aan Stichting Golfbaan ‘De Peeregaard’ een vergunning verleend voor het oprichten en in werking hebben van een golfbaan. De Afdeling heeft bij uitspraken van 30 juni 1995 de vergunning alsnog geweigerd.

Bij tussenuitspraak van 11 maart 2020, ECLI:NL:RVS:2020:642, heeft de Afdeling het college van burgemeester en wethouders van Sluis opgedragen om binnen zestien weken na verzending van die uitspraak de daarin omschreven gebreken in het besluit van 25 juli 2018 te herstellen. Droompark is eigenaar en exploitant van het verblijfsrecreatieterrein Droompark Bad MeerSee gelegen aan de Sint Jansdijk 8a te Nieuwvliet. Het park is onderdeel van een groot aantal parken dat landelijk opereert onder de naam Droomparken. Somnium is het verkoopbedrijf van Droomparken. Zij verkoopt en verhuurt kavels en chalets op de parken. Droompark heeft op 12 mei 2017 een aanvraag ingediend bij het college om tien chalets van het type Cube Maximaal in de kleur "Pure White" op het park te realiseren. Het college heeft geweigerd om omgevingsvergunning te verlenen omdat de chalets niet voldoen aan redelijke eisen van welstand.

Bij besluit van 19 april 2018 heeft de directie van het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen (hierna: het CBR) het rijbewijs van [appellant] ongeldig verklaard. Bij besluit van 1 oktober 2015 is aan [appellant] een Educatieve Maatregel Alcohol en verkeer opgelegd omdat bij onder invloed van alcohol een auto heeft bestuurd. Door het volgen van de EMA kan [appellant] het door het rijden onder invloed ontstane vermoeden van ongeschiktheid wegnemen. [appellant] heeft tegen dit besluit bezwaar gemaakt. Bij besluit van 21 december 2015 heeft het CBR dit bezwaar ongegrond verklaard. [appellant] heeft hiertegen geen beroep ingesteld zodat de opgelegde EMA in rechte vaststaat. Bij het besluit van 19 april 2018 heeft het CBR het rijbewijs van [appellant] ongeldig verklaard omdat hij door niet op de cursus te verschijnen niet heeft meegewerkt aan de EMA. Dit besluit is in bezwaar door het CBR gehandhaafd.

Bij tussenuitspraak van 15 april 2020, ECLI:NL:RVS:2020:1064, heeft de Afdeling de raad van de gemeente Moerdijk opgedragen om binnen 26 weken na verzending van de tussenuitspraak de daarin omschreven gebreken in het besluit van de raad van 18 april 2019 tot vaststelling van het bestemmingsplan "Kadedijk naast nummer 126" te herstellen. De Afdeling heeft in 15.6 van de tussenuitspraak overwogen dat niet is gebleken dat in het rapport "Locatiespecifiek onderzoek spuitzonering "BP Kadedijk naast nummer 129" van 9 september 2019 (hierna: het eerste spuitzonerapport) rekening is gehouden met drift afkomstig van het landbouwperceel R 93 van [appellant] ten oosten van het plangebied. Het onderzoek is in zoverre onzorgvuldig.

Bij besluit van 10 oktober 2016 heeft de minister van Infrastructuur en Waterstaat [appellant] een schadevergoeding van € 16.250,00, te vermeerderen met de wettelijke rente, toegekend. [appellant] is sinds 21 november 1977 eigenaar van de woning aan de [locatie] te [plaats]. De woning is gelegen in de nabijheid van de A1. [appellant] heeft de minister verzocht om vergoeding van de schade die hij heeft geleden als gevolg van het besluit van 21 maart 2011 tot vaststelling van het Tracébesluit weguitbreiding Schiphol-Amsterdam-Almere en het besluit van 23 september 2014 tot wijziging van dat tracébesluit. Het Tracébesluit 2011 voorziet onder meer in de verbreding van de A1 en de aanleg van een busbaan ter hoogte van de woning. Het Tracébesluit 2014 voorziet onder meer in de aanleg van een nieuwe spoorbrug over de A1 ter hoogte van de woning.

Bij besluit van 24 april 2019 heeft de minister van Infrastructuur en Waterstaat [appellante] een schadevergoeding van € 1.937,00, te vermeerderen met de wettelijke rente, toegekend. [appellante] is sinds 1 oktober 1995 huurder van de woning aan de [locatie] te Amsterdam. Op 26 juni 2018 heeft [appellante] de minister verzocht om vergoeding van de schade die zij heeft geleden als gevolg van de aanleg van de A9 Gaasperdammerweg als tunnel. Aan de aanvraag heeft zij ten grondslag gelegd dat zij overlast van de werkzaamheden ten behoeve van de uitvoering van het project heeft ondervonden en dat de overlast tevens tot gemiste inkomsten uit de exploitatie van een kinderdagverblijf in de woning heeft geleid.

Bij besluit van 10 oktober 2017 heeft de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties een aanvraag van [appellante] om een subsidie voor energiebesparende maatregelen afgewezen. [appellante] heeft op 17 april 2017 een subsidie van € 19.875,00 aangevraagd op grond van de Subsidieregeling energiebesparing eigen huis om aan een gebouw aan de [locatie] in Rijsbergen energiebesparende maatregelen te treffen. De aangevraagde maatregelen bestaan uit het aanbrengen van dak-, gevel, en vloerisolatie, het plaatsen van HR++ glas en een aantal aanvullende energiebesparende maatregelen. De minister heeft de aanvraag afgewezen en de afwijzing bij het besluit van 17 mei 2018 gehandhaafd, omdat deze niet voldoet aan artikel 2 van de Regeling.

Bij besluit van 21 februari 2019, kenmerk 2019/15438, heeft het college van gedeputeerde staten van Limburg goedkeuring verleend aan het eindplan van Centrale Zandwinning Weert B.V. voor de groeve omgeving IJzeren Man in het kader van de aan CZW verleende ontgrondingsvergunning. Bij besluit van 28 juli 2016 heeft het college de vergunning voor het ontgronden van percelen gewijzigd. De Afdeling heeft bij uitspraak van 28 juni 2017, ECLI:NL:RVS:2017:1720, het hiertegen door onder andere de stichting ingestelde beroep ongegrond verklaard. De genoemde ontgrondingsvergunning is daarmee onherroepelijk geworden. Op 8 februari 2019 heeft CZW bij het college het eindplan ingediend. Het college heeft bij besluit van 21 februari 2019 goedkeuring verleend aan dit eindplan. De Stichting Groen Weert kan zich niet verenigen met de goedkeuring van het eindplan.

Bij besluit van 24 maart 2016 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam geweigerd om aan Kess Corporation N.V. een omgevingsvergunning te verlenen voor het omzetten van het gebruik van de begane grond van detailhandel naar horeca eten-drinken van het gebouw op het perceel Jan Pieter Heijestraat 84 in Amsterdam. Op het perceel rust ingevolge het ter plaatse geldende bestemmingsplan "Oud-West" de bestemming "Gemengde Doeleinden". Het gebruik van het gebouw voor horeca ‘eten-drinken’ op de begane grond is daarmee in strijd. Volgens Kess Corporation N.V. zijn er meerdere bouwblokken aan de Jan Pieter Heijestraat waar, in strijd met de Horecanota, meer dan twee horecagelegenheden aanwezig zijn, zodat ook aan haar een omgevingsvergunning voor het gebruik van het perceel voor horeca ‘eten-drinken’ moet worden verleend.

Bij besluit van 1 december 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Ede aan Stichting Hoogte 50 een omgevingsvergunning verleend voor het plaatsen van een uitkijkpunt op De Belt in Wekerom. [appellant] en anderen wonen, of zijn eigenaar van percelen, in de omgeving van de voormalige vuilstortplaats "De Belt". De stortplaats is vanaf 1929 tot 1988 in gebruik geweest. In 1993 is een afdeklaag over de stortplaats aangebracht. Op 1 december 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Ede een omgevingsvergunning verleend voor het plaatsen van een uitkijktoren op de voormalige vuilstortplaats. Het college heeft het verzoek om handhavend optreden afgewezen, omdat er voor de uitkijktoren een omgevingsvergunning is verleend. [appellant] vreest voor vervuiling van zijn percelen met vervuild grondwater doordat de afdeklaag is beschadigd door het storten van de fundering voor de uitkijktoren.

Bij besluit van 8 oktober 2019 heeft de raad van de gemeente Peel en Maas het bestemmingsplan "[locatie 1] te Helden" vastgesteld. Bij besluit van 8 oktober 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Peel en Maas een omgevingsvergunning voor het bouwen van een bedrijfsgebouw aan de [locatie 2] te Helden verleend. Het plan maakt een kleinschalig bedrijventerrein mogelijk op het perceel van een voormalige glastuinbouwlocatie met bedrijfswoning. Het plangebied ligt naast het bestaande bedrijventerrein "Panningen" en vormt een uitbreiding van dat bedrijventerrein. De locatie van de bedrijfswoning heeft in het plan een woonbestemming gekregen. Het gedeelte van het plangebied dat een bedrijfsbestemming heeft gekregen, heeft drie bouwvlakken.Initiatiefnemer van de herontwikkeling is [partij], die haar bouwbedrijf naar het plangebied wil verplaatsen. De op 8 oktober 2019 verleende omgevingsvergunning heeft betrekking op de bouw van haar bedrijfsgebouw op het meest noordelijk gelegen bouwvlak.

Bij besluit van 5 september 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Heemstede [appellanten] onder oplegging van een dwangsom van € 1.000,00 per dag, met een maximum van € 10.000,00, gelast om de zwarte glimmende dakpannen op het dak van de woning aan de [locatie A] te Heemstede te vervangen door rode dakpannen. De bestaande dakpannen op hun woning hebben een rode, matte kleur. Zij hebben deze rode dakpannen vervangen door zwarte glimmende dakpannen. Het college heeft aan [appellanten] een last onder dwangsom opgelegd, omdat het vervangen van de rode dakpannen op de woning door zwart keramische dakpannen in strijd is met artikel 12 van de Woningwet. Volgens het college zijn de zwarte dakpannen in ernstige mate in strijd met de redelijke eisen van welstand.

Bij besluit van 2 november 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam [appellant] een last onder dwangsom opgelegd om de uitbreiding met 4 hotelkamers op de onderste verdieping in het pand aan de [locatie], inclusief alle badkamers, toiletruimtes, scheidingswanden, toegangsdeuren of andere aan hotelmatig gebruik gerelateerde zaken te verwijderen en terug te brengen in de vergunde toestand. [appellant] exploiteert een hotel op de verdiepingen (tweede en derde bouwlaag). Het pand is aangewezen als rijksmonument. Op grond van het bestemmingsplan "Haarlemmerbuurt/Westelijke eilanden" was het exploiteren van een hotel uitsluitend in de tweede en derde bouwlaag van het pand toegestaan. [appellant] heeft zonder omgevingsvergunning in strijd met het bestemmingsplan op de begane grond 4 hotelkamers gebouwd. Niet in geschil is dat deze hotelkamers nooit in gebruik zijn geweest.

Bij brief van 3 mei 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Alphen aan den Rijn zijn beslissing om op 2 mei 2018 spoedeisende bestuursdwang toe te passen over het asbest dat is vrijgekomen door de brand op het perceel [locatie] te Hazerswoude-Dorp, op schrift gesteld. Daarbij heeft het college aan [appellant] meegedeeld dat de kosten daarvan op hem zullen worden verhaald. [appellant] is eigenaar van het perceel en exploiteert daarop onder meer een melkveehouderij. In de ochtend van 2 mei 2018 heeft een brand gewoed in de veestal en de opslagschuur op het perceel. Daarbij is asbest vrijgekomen. Het asbest heeft zich verspreid over de aan het perceel grenzende woonwijk. Het college heeft op 2 mei 2018 spoedeisende bestuursdwang toegepast inhoudende dat het asbest dat is vrijgekomen door de brand en zich heeft verspreid over de (woon-)omgeving, wordt geïnventariseerd en verwijderd. Volgens het college heeft [appellant] onder meer in strijd gehandeld met artikel 17.1 van de Wet milieubeheer.

Bij besluit van 3 augustus 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Deventer aan [vergunninghouder] een omgevingsvergunning verleend voor het verbouwen van een winkel en kantoorpand tot een restaurant op het perceel [locatie 1] te Deventer. [vergunninghouder] is mede-eigenaar van het pand dat is gelegen aan de [locatie 1] te Deventer. Het pand loopt door tot aan de Spijkerboorsteeg. [vergunninghouder] heeft een omgevingsvergunning aangevraagd voor het intern verbouwen van de begane grond en de kelder en het gebruiken van het pand voor een horecabedrijf. Het college heeft de omgevingsvergunning verleend voor de activiteit bouwen.

Bij besluit van 5 februari 2019 heeft het college aan de Hersteld Hervormde Gemeente Tholen een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen van een kerk op het perceel Grindweg 49a te Tholen en het gebruik van gronden of bouwwerken in strijd met het bestemmingsplan. Het college heeft de omgevingsvergunning verleend en hier het volgende voorschrift aan verbonden: "Het gebruik van het kerkgebouw is toegestaan onder de voorwaarde dat een goed woon- en leefklimaat voor de omgeving gegarandeerd is en blijft. In paragraaf 5.5 van de ruimtelijke onderbouwing is ten aanzien van het aspect milieuzonering' geconcludeerd dat dit geen belemmering vormt voor de uitvoerbaarheid van dit plan. Bij het aanbrengen van een luidklok in de toekomst moet middels een akoestisch onderzoek worden aangetoond dat de geldende geluidsnormen voor het gebiedstype rustige woonwijk' uit de VNG-uitgave 'Bedrijven en Milieuzonering' niet worden overschreden zodat een goed woon- en leefklimaat gehandhaafd blijft."

Bij besluit van 21 december 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Pijnacker-Nootdorp [appellant] medegedeeld dat geen omgevingsvergunning van rechtswege is ontstaan. Bij brief van 24 augustus 2017 heeft het college aan [appellant] medegedeeld dat het voornemens is een last onder dwangsom op te leggen wegens een zonder omgevingsvergunning gebouwde overkapping op het voorerf van het perceel [locatie] in Nootdorp. In reactie daarop heeft [appellant] bij brief van 28 september 2017 een zienswijze ingediend over het voornemen van het college. De zienswijze bevat volgens [appellant] tevens het verzoek om een omgevingsvergunning te verlenen. Omdat op dit verzoek volgens [appellant] niet tijdig is beslist, heeft hij op 1 december 2017 het college verzocht over te gaan tot bekendmaking van de van rechtswege ontstane omgevingsvergunning. Bij het besluit van 21 december 2017 heeft het college meegedeeld dat geen vergunning van rechtswege is ontstaan, omdat geen formele aanvraag is ingediend.

Bij besluit van 28 januari 2020 heeft de raad van de gemeente Brielle het bestemmingsplan "Omgevingsplan Buitengebied Brielle" vastgesteld. Met het plan dat nu ter beoordeling staat, beoogt de raad een actuele planologische regeling te geven voor het buitengebied en daar verschillende nieuwe ontwikkelingen mogelijk te maken. Het plan is een zogenoemd ‘bestemmingsplan met verbrede reikwijdte’. Dit betekent dat de raad gebruik heeft gemaakt van extra mogelijkheden voor de inrichting van het bestemmingsplan op basis van artikel 2.4 van de Crisis- en herstelwet in verbinding met artikel 7c van het Besluit uitvoering Crisis- en herstelwet. De raad wil hiermee anticiperen op de inwerkingtreding van de Omgevingswet.

Bij besluit van 26 maart 2018 heeft de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit naar aanleiding van een verzoek besloten om documenten met toepassing van de Wet openbaarheid van bestuur openbaar te maken. De minister heeft op 29 augustus 2017 het verzoek gekregen om een lijst met namen van bedrijven waar in 2007 en 2008 Q-koorts heerste, te verstrekken. In aanvulling op dat verzoek heeft verzoekster bij brief van 7 september 2017 benadrukt dat het van belang is om te weten of de met Q-koorts besmette bedrijven in 2007 en 2008 dieren lieten slachten in slachthuizen. Als die gegevens beschikbaar zijn, wil verzoekster ook die gegevens hebben. Verzoekster heeft verklaard dat de gegevens van belang waren in een procedure die zij voerde tegen haar werkgever op grond van artikel 7:658 van het Burgerlijk Wetboek. De minister heeft het verzoek aangemerkt als een verzoek op grond van de Wet openbaarheid van bestuur

Bij besluit van 29 oktober 2018 heeft de korpschef van politie het verzoek van [appellant] om op zijn wapenverlof een pistool met bijbehorende wisselset bij te schrijven en een geweer daarvan af te schrijven afgewezen. Bij besluit van 7 juni 2019 heeft de minister van Justitie en Veiligheid het door [appellant] daartegen ingestelde administratief beroep ongegrond verklaard.[appellant] is sinds 1993 beoefenaar van de schietsport. Hij is lid van de [schietsportvereniging] te [plaats]. Aan [appellant] is verlof verleend voor het voorhanden hebben van vier kogelgeweren, een pistool, een loop, twee wissellopen, twee kasten en twee wisselsets. De korpschef heeft dit verzoek afgewezen op grond van artikel 7, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wet wapens en munitie, omdat de voor het verzoek aangeleverde bescheiden van [appellant] volgens de korpschef niet in orde waren.

Bij besluit van 6 augustus 2018 heeft de directeur van het agentschap College ter beoordeling van geneesmiddelen namens de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit beslist op een verzoek van Boehringer Ingelheim Animal Health op grond van de Wet openbaarheid van bestuur om informatie over het diergeneesmiddel Bovilis BVD. Bij besluit van 23 juni 2017 heeft het College ter beoordeling van geneesmiddelen een wijziging in de samenvatting van de productiekenmerken, ook wel het "summary of product characteristics", van het diergeneesmiddel Bovilis BVD goedgekeurd. Bovilis BVD is een vaccin tegen het zogenoemde BVD-virus, waarbij BVD staat voor: Boviene Virus Diarree, dat een infectieziekte bij rundvee kan veroorzaken. Boehringer is een directe concurrent. Zij heeft ook een vaccin op de markt gebracht, gericht tegen het BVD-virus, namelijk het diergeneesmiddel Bovela. Bij het besluit van 5 augustus 2018 is besloten 58 documenten gedeeltelijk openbaar te maken.

Bij besluit van 7 augustus 2018 heeft de staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid het verzoek van [appellante] om heroverweging van het aan haar opgelegde boetebesluit van 7 maart 2016 afgewezen. De staatssecretaris heeft bij besluit van 7 maart 2016 aan [appellante] een boete opgelegd van € 8.000,00 omdat zij de Wet arbeid vreemdelingen heeft overtreden. Tegen dit besluit heeft [appellante] bezwaar gemaakt. Dit bezwaar is ongegrond verklaard. [appellante] heeft daartegen geen beroep ingesteld, waardoor de opgelegde boete in rechte vast is komen te staan. [appellante] heeft verzocht om heroverweging van de boete, omdat de Afdeling in een zaak waarin een boete voorlag die op basis van hetzelfde feitencomplex is opgelegd aan een bedrijf in dezelfde keten heeft geoordeeld dat de staatssecretaris de boete ten onrechte heeft opgelegd.

Bij besluit van 10 oktober 2018 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid het verzoek van [appellante] om haar het Nederlanderschap te verlenen afgewezen. [appellante] heeft de Ghanese nationaliteit en verblijft bij haar minderjarig kind met de Nederlandse nationaliteit. [appellante] heeft sinds 18 juli 2017 een verblijfsdocument met de aantekening 'Familielid van een burger van de Unie', ontleend aan artikel 20 van het VWEU (een Chavez-Vilchez verblijfsrecht). De staatssecretaris heeft zich op het standpunt gesteld dat dit verblijfsrecht een tijdelijk karakter heeft. Daarom bestaan bedenkingen tegen haar verblijf in Nederland voor onbepaalde tijd als bedoeld in artikel 8, eerste lid, aanhef en onder b, van de Rijkswet op het Nederlanderschap.

Bij brief van 29 juni 2018 heeft de minister van Infrastructuur en Waterstaat aan Heli Holland meegedeeld dat de Special Approval Helicopter Offshore Operations per 1 juli 2018 ambtshalve wordt verwijderd van het Air Operator Certificate (hierna: AOC) van Heli Holland. Heli Holland is een luchtvaartbedrijf dat is gespecialiseerd in het uitvoeren van helikoptervluchten, onder meer in zogeheten offshore-vluchten voor personen en goederen. Zij beschikte over een AOC, een certificaat waarin wordt verklaard dat de betrokken luchtvaartexploitant beschikt over beroepsbekwaamheid en organisatie om luchtvaartuigen veilig te exploiteren voor de in dat document gespecificeerde luchtvaartactiviteiten. Het AOC bevatte een op grond van artikel 2, eerste lid, aanhef, en onder b, van het Besluit vluchtuitvoering gebaseerde SPA-HOFO, waarin was vermeld dat Heli Holland bevoegd was om met vier helikopters offshore-vluchten uit te voeren.

Bij besluit van 5 maart 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Haarlem hogere waarden als bedoeld in artikel 110a van de Wet geluidhinder vastgesteld voor op het terrein van de voormalige Koepelgevangenis in Haarlem te realiseren woningen. Bij besluit van 9 april 2020 heeft de raad het bestemmingsplan "De Koepel" vastgesteld. Bij besluit van 9 april 2020 heeft het college een omgevingsvergunning verleend voor het verbouwen van het Koepelgebouw ten behoeve van een University College, kantoor- en bijeenkomstfunctie, een bioscoop en horeca. [appellant sub 1], [appellant sub 2] en [appellant sub 5] wonen aan de Oostvest, ten oosten van het plangebied. [appellant sub 3] en [appellant sub 4] en anderen wonen aan de Harmenjansweg, ten noorden van het plangebied. Zij vrezen dat het plan en de verleende omgevingsvergunning zullen leiden tot overlast en aantasting van hun woon- en leefklimaat.

Bij besluit van 7 april 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Hardenberg het door de vennootschappen tegen een besluit van 15 februari 2018 gemaakt bezwaar gegrond verklaard, hen de mogelijkheid geboden kennis te nemen van een aantal documenten en hen een aantal documenten toegestuurd. Voor de voorgeschiedenis van de zaak wordt verwezen naar de uitspraak van 4 maart 2020, ECLI:NL:RVS:2020:660, waarbij de Afdeling onder meer een besluit van het college van 11 juli 2018 op het door de vennootschappen tegen het besluit van 15 februari 2018 gemaakte bezwaar heeft vernietigd en het college heeft opgedragen om met inachtneming van de uitspraak een nieuw besluit te nemen. Ter uitvoering van die uitspraak heeft het college het besluit van 7 april 2020 genomen.

Bij besluit van 12 november 2019 heeft Holland Rijnland de aanvraag van [appellant] voor een urgentieverklaring afgewezen. [appellant] heeft last van ernstig chronisch hartfalen en psychosociale klachten, waardoor hij volgens hem niet zelfredzaam en afhankelijk van hulp van zijn familie is. Ten tijde van de aanvraag waren volgens zijn behandelend artsen een goed sociaal vangnet en een goede psychische gezondheid noodzakelijk voordat hij met een operatie een steunhart zou kunnen krijgen. Inmiddels heeft hij die operatie ondergaan, maar zijn medische problematiek is volgens twee verklaringen van [zijn nicht], nog steeds aanwezig. [appellant] stelt wegens zijn medische problematiek niet mobiel te zijn. Hij wil dichter bij zijn familie in Leiden wonen, die dan beter mantelzorg kan verlenen. Het lukt hem niet om een woning in de buurt van zijn familie in Leiden te vinden.

Bij besluit van 19 maart 2019 heeft de minister van Buitenlandse Zaken de aanvraag van [appellant] voor een nieuw paspoort afgewezen. [appellant] heeft de Nederlandse nationaliteit en woont sinds 2007 in Oostenrijk. Hij wil zijn paspoort vernieuwen. De minister heeft dat geweigerd omdat [appellant] staat vermeld in het Register Paspoortsignaleringen van de Rijksdienst voor Identiteitsgegevens (hierna: het Register). Die vermelding is gedaan op verzoek van de Dienst Uitvoering Onderwijs in verband met een nog niet terugbetaalde studieschuld. De vraag ligt voor of de minister bij zijn besluit over de aanvraag voor een nieuw paspoort mag volstaan met te toetsen of de vermelding in het Register evident onjuist is.

Bij de uitspraak van 24 december 2019, in zaak nr. 201902978/2/A3, heeft de Afdeling bestuursrechtspraak het hoger beroep van [verzoekster] tegen de uitspraak van de rechtbank Rotterdam van 6 maart 2019 in zaak nr. 17/4568 ongegrond verklaard. Bij de uitspraak van 24 december 2019 heeft de Afdeling het hoger beroep van [verzoekster] kennelijk ongegrond verklaard, omdat zij geen gronden heeft aangevoerd waarom volgens haar het oordeel van de rechtbank over het te laat maken van bezwaar tegen de registratie in de Basisregistratie Kadaster van haar perceel onjuist is. In verzet heeft [verzoekster] gesteld dat zij wel tijdig bezwaar heeft gemaakt. Bij de uitspraak van 17 juni 2020 heeft de Afdeling het verzet ongegrond verklaard, omdat de enkele stelling van [verzoekster] dat zij tijdig bezwaar heeft gemaakt, geen grond biedt om het oordeel van de rechtbank onjuist te achten. De rechtbank en Afdeling zijn daarom niet toegekomen aan een bespreking van de inhoudelijke beroepsgronden van [verzoekster].

Bij besluit van 11 juni 2020 heeft de raad van de gemeente Zaanstad het bestemmingsplan "Zaanse Helden" vastgesteld. Bij besluit van 15 juni 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Zaanstad omgevingsvergunning verleend voor de bouw van 607 woningen, een kinderdagverblijf en tweelaagse parkeergarage, een brug, het kappen en herplanten van 29 bomen en het aanleggen van 3 inritten in het plangebied. Het plan en de omgevingsvergunning maken de transformatie mogelijk van het laatste stuk bedrijventerrein aan de westkant van het spoor in Zaanstad naar een gebied met overwegend woningen. Ten westen van het plangebied ligt de Houtveldweg en ten noordwesten ligt een park waarin de paltrok-houtzaagmolen "De Held Jozua" staat. Ten zuiden van het plangebied wordt het appartementencomplex "Burano" gerealiseerd. Het plan staat maximaal 620 woningen in negen woontorens en 1.650 m2 aan commerciële ruimte toe.

Bij besluit van 15 juni 2020 heeft de raad van de gemeente Zwolle het bestemmingsplan "Berkum, Campherbeeklaan 53-55" vastgesteld. Bij besluit van 2 juli 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Zwoll aan Resido Vastgoed B.V. een omgevingsvergunning verleend voor de bouw van 27 appartementen voor het appartementencomplex Emmaüshof op de percelen Campherbeeklaan 53-55. Op deze locatie staan in de huidige situatie een kerkgebouw en een pastorie. De kerkgemeenschap is opgegaan in de Sionskerk te Aalanden, waardoor het kerkgebouw en de pastorie niet meer in gebruik zijn. Resido wil daarom op deze locatie een appartementsgebouw met 27 levensloopbestendige appartementen oprichten. [appellant sub 1] en [appellant sub 2] zijn omwonenden van de locatie. Zij zijn tegen de bouw van het appartementsgebouw, omdat zij vrezen dat dit zal leiden tot een onaanvaardbare aantasting van het woon- en leefklimaat.

Bij besluit van 17 juni 2019 heeft het bestuur van de raad voor rechtsbijstand een aanvraag om een toevoeging voor het verlenen van rechtsbijstand aan [appellant], afgewezen. [appellant] heeft het college van burgemeester en wethouders van Ede (hierna: het college) verzocht om zijn schuld kwijt te schelden. Voor het verlenen van rechtsbijstand aan [appellant] in de beroepsprocedure tegen de bij het besluit op bezwaar gehandhaafde afwijzing van dat verzoek heeft Blasweiler een toevoeging aangevraagd. De raad heeft de aanvraag om een toevoeging afgewezen, omdat [appellant] volgens de raad geen advocaat nodig heeft. De raad heeft daarbij verwezen naar artikel 12, tweede lid, aanhef en onder g, van de Wet op de rechtsbijstand en artikel 7 van het Besluit rechtsbijstand- en toevoegcriteria over het niet verlenen van een toevoeging voor rechtsbijstand bij het kwijtschelden van een schuld.

Bij besluit van 31 oktober 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag de marktvergunning van [appellant] ingetrokken. [appellant] was marktvergunninghouder op de markt aan de Herman Costerstraat te Den Haag voor de maandag van standplaats 2.04 en 2.05, voor de woensdag van standplaats 4.25 en 4.26, voor de vrijdag van standplaats 3.69 en 3.70b en voor de zaterdag van standplaats 6.16. Op 2 december 2016 is de Marktverordening Den Haag 2016 in werking getreden en op 1 januari 2017 het Marktreglement Den Haag 2016. Persoonlijke aanwezigheid van de vergunninghouder op de standplaats op de Haagse Markt werd in het Marktreglement weer als regel ingevoerd. In juni 2018 heeft het college [appellant] laten weten dat is vastgesteld dat [appellant] het maximale aantal dagen benaderde waarop hij afwezig mocht zijn. Volgens de toen bekende gegevens was hij dat jaar verspreid over vier marktdagen in totaal 90 dagen afwezig geweest.

Bij besluit van 2 juli 2020 heeft de raad van de gemeente Rotterdam het bestemmingsplan "Piekstraat Punt" vastgesteld. Het plan maakt het mogelijk om aan de Piekstraat in Rotterdam een gebouw van 75 m hoog te bouwen voor onder meer woningen (maximaal 130), dienstverlening, maatschappelijke voorzieningen en kantoren. Heijmans Vastgoed is de initiatiefnemer voor deze ontwikkeling. Hunter Douglas is een bedrijf dat onder meer raam-, gevel- en plafondbekledingsproducten maakt uit aluminium. Zij is gevestigd aan de Piekstraat 2 en vreest voor problemen in de bedrijfsvoering en bij toekomstige vergunningverlening als dicht bij het bedrijf woningen worden gebouwd.

Bij besluit van 24 juni 2020 heeft De Algemene Raad van de Nederlandse Orde van Advocaten het verzoek van [appellant] om herziening van een eerdere afwijzing om in aanmerking te komen voor een extra toetskans afgewezen. [appellant] heeft met succes op latere leeftijd de rechtenopleiding gevolgd. In 2011 is hij als advocaat beëdigd. [appellant] is er echter niet in geslaagd om binnen de wettelijke termijn de beroepsopleiding advocaten af te ronden. Om die reden is hij van het tableau geschrapt. In 2015 is hij opnieuw beëdigd en heeft hij wederom de beroepsopleiding advocaten gevolgd. Om deze opleiding succesvol te voltooien moest hij alle examenonderdelen met goed gevolg afleggen. Voor de examenonderdelen ‘jaarrekening lezen’ en ‘de minor burgerlijk recht’ heeft hij echter driemaal een onvoldoende behaald. [appellant] heeft de algemene raad voor beide vakken verzocht om een extra toetskans, omdat strikte toepassing van de regels in zijn geval tot een onbillijkheid van overwegende aard als bedoeld in artikel 3.

Bij besluit van 30 juni 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Rotterdam hogere waarden vastgesteld voor de ten hoogste toelaatbare geluidbelasting vanwege het industrieterrein Feijenoord van maximaal 130 woningen die mogen worden gebouwd op basis van het bestemmingsplan "Piekstraat Punt". De Afdeling ziet zich voor de vraag gesteld of het beroep tegen het hogerewaardenbesluit tijdig is ingediend. De termijn voor het indienen van een beroepschrift is zes weken (artikel 6:7 van de Algemene wet bestuursrecht, hierna: Awb). Omdat het hogerewaardenbesluit is voorbereid met toepassing van afdeling 3.4 van de Awb, ving de beroepstermijn aan met ingang van de dag na die waarop het besluit ter inzage is gelegd (artikel 6:8, vierde lid, van de Awb). Het hogerewaardenbesluit is samen met het besluit tot vaststelling van het bestemmingsplan "Piekstraat Punt" ter inzage gelegd op 17 juli 2020. De beroepstermijn liep daarom van 18 juli 2020 tot en met 28 augustus 2020.

[appellant] heeft beroep ingesteld tegen het niet tijdig nemen van een besluit door de raad van de gemeente Roermond omtrent het vaststellen van een bestemmingsplan. [appellant] stelt dat hij bij brief van 14 april 2020 een aanvraag heeft ingediend voor het vaststellen van een nieuw bestemmingsplan voor de locatie aan de Schuitenberg 87 die is gesitueerd boven zijn woning aan de [locatie] te Roermond en dat de raad ten onrechte niet tijdig een besluit heeft genomen op deze aanvraag ook niet na de ingebrekestelling. De raad stelt zich op het standpunt dat [appellant] met de brief van 14 april 2020 geen aanvraag heeft ingediend om voor de locatie aan de Schuitenberg 87 een bestemmingsplan vast te stellen. In deze procedure ligt uitsluitend de vraag voor of de raad in gebreke is gebleven op een aanvraag van [appellant] te beslissen.

Bij besluit van 28 juni 2018 heeft de raad van de gemeente Steenbergen het bestemmingsplan "Buitengebied Steenbergen - 1e herziening" vastgesteld.Het plan voorziet in een gedeeltelijke wijziging van het bestemmingsplan voor het buitengebied van de gemeente Steenbergen en integreert een aantal afzonderlijke bestemmingsplannen. Wijzigingen van het planologisch regime zijn onder meer aangebracht als gevolg van veranderingen in de regelgeving voor ruimtelijke plannen, zoals de Verordening ruimte Noord-Brabant vastgesteld op 15 juli 2017, een uitspraak van de Afdeling, en om enkele bestaande legale situaties in te passen. [appellante sub 1] heeft beroep ingesteld omdat hij een groter bouwvlak en meer gebruiksmogelijkheden wenst voor zijn gronden aan de [locatie 1] in De Heen dan het plan hem toekent.

Bij besluit van 18 december 2017 heeft de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit krachtens artikel 3.31, tweede lid, van de Wet natuurbescherming de door vereniging De Brede Stroomversnelling opgestelde ‘Gedragscode natuurinclusief renoveren bestemd voor projecten met het NOM keur’ goedgekeurd voor een periode van vijf jaar. De Brede Stroomversnelling is een vereniging die zich inzet voor de energietransitie van woningen en wijken in Nederland. Zij heeft in samenwerking met diverse andere partijen de Gedragscode opgesteld. Zij wil met de Gedragscode een standaardaanpak aanbieden die initiatiefnemers kunnen gebruiken bij het uitvoeren van verduurzamingsconcepten voor woningen met een zogenoemd Nul op de Meter-keurmerk. Dit moet bijdragen aan een efficiënte uitvoering van de energietransitie. Die transitie is van belang voor het behalen van de doelstellingen van het Energieakkoord, waarin de overheid en private partijen afspraken hebben gemaakt over het verduurzamen van de bestaande woningvoorraad.