Uitspraken

De Groenhoeve heeft beroep ingesteld tegen het door de raad van de gemeente Altena niet tijdig nemen van een besluit omtrent vaststelling van het bestemmingsplan "Buitengebied Woudrichem herziening 2018". Het bestemmingsplan, dat betrekking heeft op het gehele buitengebied van de voormalige gemeente Woudrichem, zoals begrensd in het geldende bestemmingsplan "Bestemmingsplan Buitengebied Woudrichem", zal volgens de raad voorzien in het doorvoeren van verbeterpunten, gewijzigde inzichten en correcties en herzieningen op locatieniveau. Doordat de geldende versie van de Verordening ruimte Noord-Brabant bij deze herziening wordt betrokken, beoogt de raad met het opstellen van deze herziening de regelgeving voor het buitengebied van de voormalige gemeente Woudrichem te actualiseren. De Groenhoeve streeft sinds 2017 naar een verplaatsing van haar boom- en tuinplantenkwekerij van de huidige locatie Hoefpad 9 te Uitwijk naar de in het plangebied gelegen locatie Stenenheul ongenummerd te Waardhuizen.

Het hoger beroep richt zich tegen de uitspraak van de voorzieningenrechter van de rechtbank van 20 oktober 2020, waarbij is geoordeeld dat de aan [verzoeker] opgelegde last onder dwangsom over een zogenoemde schuilhut in stand kan blijven. [verzoeker] heeft de voorzieningenrechter verzocht een voorlopige voorziening te treffen.

Bij besluit van 17 april 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Neder-Betuwe ten behoeve van het bestemmingsplan "Broedershof" hogere waarden als bedoeld in artikel 110a van de Wet geluidhinder vastgesteld. Het plan maakt 50 grondgebonden woningen mogelijk in een gebied met een oppervlakte van ongeveer 2,7 ha dat ligt ten zuidoosten van de kern Echteld. Voor elke grondgebonden woning die minder wordt gerealiseerd, mag volgens de plantoelichting in plaats daarvan één zorgappartement worden gebouwd. Het college heeft hogere grenswaarden vastgesteld vanwege wegverkeer op de N323, waardoor bij 9 woningen in de westhoek van het plangebied de voorkeurswaarde van 48 dB die genoemd wordt in de Wet geluidhinder wordt overschreden. Volgens het college is uit onderzoek gebleken dat het treffen van maatregelen om de geluidbelasting onder de voorkeurswaarde te brengen voor deze woningen niet doelmatig is en moet een hogere grenswaarde vastgesteld worden.

Bij uitspraak onderscheidenlijk tussenuitspraak van 26 augustus 2020, ECLI:NL:RVS:2020:2053 (hierna: de tussenuitspraak), heeft de Afdeling de minister van Infrastructuur en Waterstaat opgedragen om binnen 20 weken na de verzending van de tussenuitspraak het daarin geconstateerde gebrek in het op 20 december 2018 vastgestelde tracébesluit "A27 Houten-Hooipolder" te herstellen. AC Finance C.V. is economisch eigenaresse van gronden aan de oostzijde van de A27 bij de aansluiting Noordeloos. Op deze gronden bevindt zich onder meer een wegrestaurant.

Bij tussenuitspraak van 25 maart 2020, ECLI:NL:RVS:2020:852 heeft de Afdeling de raad van de gemeente Helmond opgedragen om binnen 26 weken na de verzending van deze uitspraak de daarin omschreven gebreken in het besluit van 5 februari 2019 tot vaststelling van het bestemmingsplan "Brandevoort II-herz. Hazenwinkel-Liverdonk" te herstellen. Over het beroep van [appellante sub 2] en anderen heeft de Afdeling in 6.4 en 6.5 van de tussenuitspraak geoordeeld dat het besluit van 5 februari 2019 voor wat betreft een deel van de op de verbeelding geprojecteerde geurcontour en artikel 3, lid 3.5.1, onder c, van de planregels niet met de vereiste zorgvuldigheid is voorbereid. De Afdeling heeft hierover overwogen dat op de verbeelding een onjuiste geurcontour is geprojecteerd rond de gronden van de varkenshouderij van [appellante sub 2] en anderen.

Bij besluit van 9 april 2019 heeft de raad van de gemeente Helmond het bestemmingsplan "Automotive Campus" en het gelijknamige exploitatieplan vastgesteld. Met het bestemmingsplan is beoogd een bestaand bedrijventerrein aan de westzijde uit te breiden en te ontwikkelen specifiek voor bedrijven in de automotive en mobiliteitssector en daaraan gelieerde kennisinstellingen en onderzoekscentra. Gelijktijdig met het bestemmingsplan is het exploitatieplan vastgesteld. Het plangebied wordt bij benadering begrensd door de Europaweg, de Veedrift, Schootenseloop, Coovelsbos en Steenovenweg. Het plangebied omvat tevens enkele gronden ten zuiden van de Europaweg, waaraan de bestemming "Natuur" en de bestemming "Groen" is toegekend. [appellant sub 1] en [appellant sub 2] hadden in het bestemmingsplan voor hun percelen graag grotere oppervlakken met de bestemming "Bedrijventerrein" en kleinere oppervlakken met een groen- en natuurbestemming gezien.

Bij besluit van 27 maart 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Gooise Meren aan [appellant sub 4] een omgevingsvergunning verleend voor het vergroten van een aanbouw en het realiseren van een dakkapel op het perceel [locatie 1] in Bussum. [appellant sub 4] woont aan de [locatie 1] in Bussum. Haar woning is een twee-onder-een-kapwoning, samen met [locatie 2]. Het college heeft aan [appellant sub 4] een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen en het afwijken van het bestemmingsplan voor het vergroten van de aanbouw aan de zij- en achterkant van de woning en het realiseren van een dakkapel in het zijdakvlak van de aanbouw. De aanbouw bevindt zich aan de achterzijde van de woning. Naast die aanbouw stond in de situatie voorafgaande aan de aanvraag een losstaande garage. Achterin de tuin staat een losstaande schuur. Om het bouwplan te kunnen realiseren moet in ieder geval de garage worden gesloopt.

Bij afzonderlijke besluiten van 31 januari 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Oldenzaal de afzonderlijke verzoeken van [appellant A] en [appellant B] om handhavend op te treden jegens [partij] tegen het gebruik van de houtkachel op het perceel [locatie] te Oldenzaal afgewezen. [partij] gebruikt in zijn woning op het perceel [locatie] een houtkachel. [appellant A] en [appellant B] wonen tegenover dit perceel aan de overkant van de weg. [appellant A] woont op 16 m afstand van de woning van [partij] en [appellant B] op 21 m. [appellant A] en [appellant B] hebben het college verzocht handhavend op te treden tegen het gebruik van de houtkachel, omdat dit gebruik volgens hen stankoverlast en schade aan de gezondheid veroorzaakt. Het college heeft aan zijn in bezwaar gehandhaafde besluit ten grondslag gelegd dat het niet bevoegd is om op grond van artikel 7.22 van het Bouwbesluit 2012 handhavend op te treden omdat [partij] dit artikel niet overtreedt met het gebruik van de houtkachel.

Bij besluit van 13 december 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van De Fryske Marren aan [partij A] een omgevingsvergunning verleend voor het isoleren van het dak van de woning op het perceel [locatie 1] te Langweer. [appellant] is eigenaar van het perceel [locatie 2], gelegen naast de woning van [partij]. Tussen beide woningen ligt een smalle steeg. [partij] heeft een aanvraag om verlening van een omgevingsvergunning ingediend voor het isoleren van het dak van zijn woning. [appellant] is het niet eens met de verlening van de omgevingsvergunning. Volgens hem heeft het bouwplan nadelige gevolgen voor zijn woon- en leefklimaat en zijn bedrijfsvoering. Ook leidt het plan volgens hem tot een aantasting van de monumentale waarden van het perceel [locatie 1].

Bij besluit van 8 mei 2018 heeft de korpschef van politie het aan [appellant] verleende verlof tot het voorhanden hebben van een wapen en munitie ingetrokken. Op 28 april 2018 is de politie naar de woning van [appellant] gegaan, omdat de vrouw van [appellant] 112 had gebeld. In het verslag in het mutatierapport dat is opgemaakt door de politie staat dat de vrouw van [appellant] erg overstuur was nadat ze een woordenwisseling had gehad met [appellant]. [appellant] maakte op de politie een verwarde indruk en sprak cryptisch. Na deze situatie vreesde de korpschef voor misbruik van het wapenverlof en hij heeft daarom het wapenverlof ingetrokken. De minister heeft dit besluit gehandhaafd. De rechtbank heeft geoordeeld dat de minister het besluit in redelijkheid heeft kunnen handhaven.

Bij besluit van 13 april 2016 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam geweigerd om een Ghanese geboorteakte in de basisregistratie personen in te schrijven. [appellant] is op 31 maart 2015 in de brp opgenomen. Bij zijn inschrijving heeft hij een geboorteakte met registratiedatum 21 januari 2013 gevoegd voor registratie in de brp. Het college heeft geweigerd de geboorteakte in de brp op te nemen, onder meer omdat het ervan uitgaat dat de geboorteakte naar Ghanees recht niet rechtsgeldig is. De akte is bijna 26 jaar na de geboorte van [appellant] geregistreerd. Ook heeft hij verschillende keren verklaard dat hij een eerdere akte heeft gehad. Hij verbleef namelijk al vanaf 2009 in Spanje. Om naar Spanje te reizen en daar te verblijven, had hij een paspoort nodig, dat in Ghana alleen wordt verstrekt als de betrokkene in het geboorteregister is geregistreerd. Daardoor is het aannemelijk dat hij vóór de registratie van de akte van 2013 al geregistreerd was in het geboorteregister van Ghana.

Bij besluit van 13 maart 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van De Fryske Marren geweigerd handhavend op te treden tegen bouwwerkzaamheden op het perceel [locatie 1] te Langweer. [appellant] is eigenaar en bewoner van het perceel [locatie 2]. De woning op dit perceel staat achter de woning op perceel [locatie 3], waar [appellant] ook eigenaar van is. [partij] is eigenaar van het perceel [locatie 1]. Aan de achterkant van zijn woning is een aanbouw gebouwd. Die aanbouw staat naast de woning van [appellant] op het perceel [locatie 2]. Het voorste deel van de aanbouw is tegen de woning van [appellant] aangebouwd. Tussen het achterste deel van de aanbouw en de woning van [appellant] ligt een steeg. [partij] heeft op 27 november 2015 een aanvraag ingediend voor, voor zover in deze procedure van belang, het verbeteren van een aanbouw aan het hoofdgebouw. [appellant] heeft het college bij brief van 24 november 2017 verzocht handhavend op te treden.

Bij besluit van 16 juli 2019 heeft de raad van de gemeente Oost Gelre het bestemmingsplan "Buitengebied, herziening zonnepark Nieuwendijk te Lievelde" vastgesteld. Het plan voorziet in een grondgebonden zonnepark op gronden die voorheen een agrarische bestemming hadden. Het zonnepark wordt gerealiseerd voor een termijn van maximaal 25 jaar. De grondeigenaren en het bedrijf Sunvest hebben het initiatief genomen om dit zonnepark te realiseren op een perceel aangrenzend aan het perceel aan de Nieuwendijk 4 te Lievelde. Het plangebied is ongeveer 9,5 ha groot. Hiervan wordt ongeveer 8 ha ingevuld met zonnepanelen. LTO Noord is een organisatie die opkomt voor de belangen van agrarische ondernemers in onder andere de Achterhoek. [appellant sub 1] en anderen wonen in de omgeving van het plangebied. LTO Noord en [appellant sub 1] en anderen kunnen zich niet verenigen met het plan. Zij vrezen dat waardevolle agrarische gronden verloren gaan door het voorziene zonnepark.

Bij besluit van 29 maart 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Utrecht locaties voor de plaatsing van ondergrondse restafvalcontainers in De Meern aangewezen. Het besluit van 29 maart 2019 voorziet onder meer in de aanwijzing van een locatie voor een ORAC nabij het perceel [locatie 1] te Utrecht. Deze locatie wordt in het besluit aangeduid als locatie 37. [appellant A] woont aan de [locatie 1], [appellant B] en [appellant C] wonen aan respectievelijk de [locatie 2] en [locatie 3]. Zij kunnen zich niet met de aanwijzing van deze locatie verenigen.

Bij besluit van 20 juli 2018 heeft de minister van Justitie en Veiligheid de aanvraag van [appellant] om een ontheffing voor airsoftapparaten afgewezen. Airsoft is een tactische schietsport, bestaande uit drie disciplines: het schieten als team tegen een ander team, het volgen van een parcours en het schieten op een kaart. Bij de airsoftsport wordt gebruik gemaakt van airsoftapparaten, die biologisch afbreekbare balletjes afschieten en sprekende gelijkenis vertonen met echte wapens. Airsoftapparaten zijn wapens van categorie I uit de Wet wapens en munitie. [appellant] wil de airsoftsport beoefenen en airsoftapparaten verzamelen. Daarom heeft hij ontheffing gevraagd van het in artikel 13 van de Wwm opgenomen verbod tot het voorhanden hebben, vervoeren, dragen, doen binnenkomen en doen uitgaan van airsoftapparaten. De aanvraag om ontheffing is afgewezen, omdat [appellant] zijn doel volgens de minister kan bereiken door gebruik te maken van de vrijstellingsregeling.

Bij besluit van 25 juni 2018 heeft het college van gedeputeerde staten van Zuid-Holland een aanvraag van [appellant] om verlening van een ontheffing voor het verwijderen van een gedeelte van een bestaande oevervoorziening, het landinwaarts plaatsen van een oevervoorziening en het houden van een oevervoorziening in de Delftse Schie ingewilligd. [appellant] is de eigenaar van het perceel aan de [locatie] in de Delftse Schie te Rotterdam. Langs dat perceel is een oevervoorziening van ongeveer 23,5 meter. Op 13 juli 2017 heeft [appellant] een aanvraag ingediend om verlening van een ontheffing uit hoofde van de Vaarwegenverordening Zuid-Holland 2015 voor het vervangen en het houden van een oevervoorziening langs vorenbedoeld perceel. Op 22 mei 2018 is de aanvraag door de gemachtigde van [appellant] aangevuld met een constructietekening.

Bij besluit van 30 november 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Veere de aanvraag van [appellant] om een vergunning op grond van de Huisvestingsverordening Tweede Woningen om de woning aan de [locatie] in Domburg als tweede woning te kunnen gebruiken, afgewezen. [appellant] is eigenaar van de woning. Deze woning was van zijn ouders. Aan hen is bij besluit van 1 december 2009 op grond van de hardheidsclausule een ontheffing van de "Gebruiksverordening tweede woningen Veere" verleend voor de woning. In de ontheffing is onder meer opgenomen dat deze is verbonden aan het leven van de ouders van [appellant] en niet kan worden vererfd. De ouders van [appellant] zijn overleden. [appellant] wil de woning (blijven) gebruiken als tweede woning en heeft daartoe een vergunning op grond van de Huisvestingsverordening Tweede Woningen aangevraagd. Het college heeft deze aanvraag afgewezen en deze afwijzing is in het besluit op bezwaar van 10 juli 2018 in stand gelaten.

Bij besluit van 11 december 2018 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid een verzoek van de vreemdeling om het tegen hem uitgevaardigde inreisverbod op te heffen, afgewezen. Deze uitspraak gaat over de vraag of het arrest van het Hof van Justitie van 2 mei 2018, in de zaken K. en H.F., ECLI:EU:C:2018:296, betekent dat de staatssecretaris ondeugdelijk heeft gemotiveerd dat de vreemdeling nog steeds een actueel, werkelijk en voldoende ernstig gevaar voor de openbare orde vormt en of artikel 8 van het EVRM zich verdraagt met handhaving van het inreisverbod. Deze uitspraak gaat dus niet over de vraag of aan de vreemdeling terecht artikel 1(F) van het Vluchtelingenverdrag is tegengeworpen.

Bij uitspraak van 30 augustus 2019 heeft de rechtbank zich onbevoegd verklaard te oordelen over het verzoek van [appellante] om schadevergoeding op grond van artikel 8:88 van de Algemene wet bestuursrecht. De rechtbank heeft het verzoek voor het overige afgewezen. In hoger beroep is in geschil of de rechtbank het verzoek om schadevergoeding van [appellante] terecht heeft afgewezen. [appellante] huurde van woningcorporatie Intermaris een woning in een wooncomplex aan de Nieuwendoornsgracht te Hoorn. Zij heeft de verhuurder aangesproken op door de bovenburen veroorzaakte overlast. In een civiele procedure heeft [appellante] gevorderd dat de woningcorporatie tegen deze overlast zou optreden. [appellante] stelt dat zij als gevolg van de tussenkomst van de burgemeester bij brief van 22 juni 2015 de civiele procedure ten onrechte heeft verloren. De burgemeester heeft bij het opvragen van de informatie ten onrechte vermeld dat er een burenruzie was en niet vermeld dat zij al geruime tijd leed onder zware overlast.

Bij besluit van 10 december 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Utrecht geweigerd om aan [appellante] een omgevingsvergunning te verlenen voor het bouwen van een uitbouw op de eerste verdieping aan de achterzijde van de woning aan de [locatie 1] te Utrecht. [appellante] wil een uitbouw op de eerste verdieping aan de achterzijde van haar woning bouwen, boven de uitbouw waarvoor een vergunning is verleend in 1982. Het college heeft geweigerd een omgevingsvergunning voor deze verbouwing te verlenen. Het heeft zich op het standpunt gesteld dat het bouwplan in strijd is met de beheersverordening "Pijlsweerd, Tuinwijk, Tuindorp Oost e.o.". Het college is niet bereid om ten behoeve van het bouwplan af te wijken van de beheersverordening, omdat het de nieuwe ontwikkeling in strijd met een goede ruimtelijke ordening acht. Volgens het college leidt het bouwplan tot verdichting binnen het bouwblok.

Bij besluit van 30 oktober 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Rotterdam een verzoek van [appellant] om schadevergoeding afgewezen. Bij brief van 24 oktober 2016 heeft [appellant] het college verzocht om zijn registratie in de Basisregistratie personen te herstellen, omdat hij nooit uit Nederland is vertrokken en ten tijde van het besluit van 6 december 2012 over een geldige verblijfsvergunning beschikte. Bij besluit van 18 november 2016 heeft het college dat verzoek onder verwijzing naar artikel 4:6 van de afgewezen. Bij besluit van 28 maart 2017 heeft het college het door [appellant] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Bij uitspraak van 9 mei 2017 heeft de rechtbank het door [appellant] daartegen ingestelde beroep ongegrond verklaard. Bij uitspraak van 18 juli 2018 (ECLI:NL:RVS:2018:2435) heeft de Afdeling het door [appellant] daartegen ingestelde hoger beroep ongegrond verklaard.

Bij besluit van 3 juli 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Bergen (L) het verzoek van [appellant sub 1] om handhavend op te treden tegen de zonder omgevingsvergunning gebouwde luchtwasser op het perceel [locatie 1] in Siebengewald afgewezen. [appellante sub 2] exploiteert een varkensbedrijf op het perceel. [appellant sub 1] woont aan de [locatie 2]. Hij heeft het college op 28 februari 2018 verzocht om handhavend op te treden tegen de bouw van een luchtwasser op het perceel, omdat daarvoor geen omgevingsvergunning voor de activiteiten bouwen en het veranderen van een inrichting is verleend. Bij het in bezwaar gehandhaafde besluit van 3 juli 2018 heeft het college dit verzoek afgewezen, omdat [appellante sub 2] alsnog een aanvraag voor de bouw van de luchtwasser in afwijking van het bestemmingsplan "Buitengebied 2018" heeft ingediend en er een ontwerpomgevingsvergunning ter inzage is gelegd. Volgens het college bestaat daarom concreet zicht op legalisatie.

Bij besluit van 1 augustus 2018 heeft de minister voor Rechtsbescherming een aanvraag van [appellant] om afgifte van een Verklaring Omtrent het Gedrag afgewezen. Op 1 mei 2018 heeft [appellant] bij de minister een aanvraag ingediend om afgifte van een VOG, omdat hij een chauffeurskaart wil verkrijgen. [appellant] heeft een chauffeurskaart nodig om als taxichauffeur te kunnen werken. De minister heeft bij de beoordeling van de aanvraag van [appellant] de criteria gehanteerd die zijn neergelegd in de Beleidsregels VOG-NP-RP 2018. Daarnaast heeft de minister het screeningsprofiel "Taxibranche; chauffeurskaart" van toepassing verklaard. De minister heeft bij besluit van 1 augustus 2018 de aanvraag van [appellant] krachtens artikel 35, eerste lid, van de Wet justitiële en strafvorderlijke gegevens afgewezen, omdat in het Justitieel Documentatie Systeem stond dat hij gedagvaard was wegens seksueel misbruik van kinderen.

Bij besluit van 12 december 2017 heeft de burgemeester van Den Haag het paspoort van [appellant] vervallen verklaard. De rechter-commissaris van de rechtbank te Den Haag heeft de burgemeester op grond van artikel 19 van de Paspoortwet verzocht het paspoort van [appellant] vervallen te verklaren. Aan dit verzoek heeft de rechter-commissaris ten grondslag gelegd dat [appellant] in staat van faillissement verkeert. De rechter-commissaris heeft de persoonsgegevens van [appellant] laten opnemen in het Register Paspoortsignaleringen. In augustus 2017 heeft de burgemeester [appellant] bericht dat hij voornemens is zijn paspoort vervallen te verklaren. De burgemeester heeft [appellant] in de gelegenheid gesteld om vóór 21 augustus 2017 bij hem een verzoek in te dienen om de beslissing aan te houden. Hij heeft te kennen gegeven dat hij in dat geval acht weken de tijd zal krijgen om de rechter-commissaris te verzoeken de signalering in het register op te heffen of overeenstemming te bereiken met de rechter-commissaris.

Bij 23 afzonderlijke besluiten heeft het college van gedeputeerde staten van Fryslân vergunning verleend op grond van de Wet natuurbescherming voor het exploiteren en/of uitbreiden en wijzigen van 23 verschillende agrarische bedrijven in Friesland. Vergunning is verleend voor activiteiten die stikstofdepositie veroorzaken op stikstofgevoelige natuurwaarden in Natura 2000-gebieden. Het college heeft daarbij toepassing gegeven aan het Programma Aanpak Stikstof. Deze vergunningen kunnen volgens het college worden verleend onder verwijzing naar de passende beoordeling die voor het PAS is opgesteld. De rechtbank heeft onder verwijzing naar de uitspraak van de Afdeling van 29 mei 2019, ECLI:NL:RVS:2019:1603 overwogen dat het college de vergunningen voor de verschillende agrarische bedrijven niet kon verlenen. Het college komt in hoger beroep uitsluitend op tegen de proceskostenveroordeling door de rechtbank.

Bij besluit van 16 april 2019 heeft de burgemeester van Harderwijk de door de Handels B.V. aangevraagde exploitatievergunning ten behoeve van de exploitatie van het horecabedrijf Lorentz Events en Cafetaria Lorentz aan de Snelliusstraat 9-11 in Harderwijk geweigerd. De aanvraag voor de exploitatievergunning heeft ook betrekking op de exploitatie van "Cafetaria Lorentz" in hetzelfde pand. De burgemeester heeft deze vergunningen geweigerd omdat de beoogde leidinggevende van het horecabedrijf en de cafetaria, [gemachtigde A], niet voldoet aan de voorwaarde dat hij niet in enig opzicht van slecht levensgedrag is. Aan de besluiten heeft de burgemeester ten grondslag gelegd dat [gemachtigde A] in een periode van 25 jaar herhaaldelijk in verband kan worden gebracht met vermogensdelicten als diefstal en valsheid in geschrifte, het onvoldoende voldoen aan verplichtingen die zijn neergelegd in de Algemene wet op de rijksbelastingen, vernieling en verschillende gradaties van mishandeling.

Bij besluit van 19 oktober 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Aalsmeer besloten tot invordering van verbeurde dwangsommen ter hoogte van € 10.001,00. [appellant] is via een aankoop op een executieveiling sinds 2016 eigenaar van het perceel [locatie] en het zich daarop bevindende kassencomplex. Het kassencomplex werd bewoond door [voormalig eigenaar] en twee anderen die in afwachting waren van de toewijzing van een woning. Op 11 januari 2018 heeft het college aan [appellant] een last onder dwangsom opgelegd wegens het illegaal laten bewonen van het gebouw op het perceel en wegens het zonder vergunning in stand houden van het tot woning verbouwde gebouw op dat perceel.

Bij besluit van 18 januari 2018 heeft de minister van Infrastructuur en Waterstaat geweigerd aan het college van burgemeester en wethouders van Haarlemmermeer een verklaring van geen bezwaar als bedoeld in artikel 8.9 van de Wet luchtvaart te verlenen voor het bouwplan Catharina Segrina van [appellante sub 1] in Rijsenhout in de gemeente Haarlemmermeer. [appellante sub 1] wil op haar gronden aan de noordzijde van de kern Rijsenhout 25 woningen realiseren. Op deze gronden was vroeger glastuinbouw aanwezig, maar die glastuinbouw is in 2001 beëindigd en de kassen zijn gesloopt. Sindsdien zijn de gronden verwilderd. Op de gronden staan nu bomen en struiken. De gronden grenzen aan drie zijden aan een woonwijk en aan één zijde aan gronden met een agrarische bestemming waarop kassen staan. De kassen op die gronden zijn vervallen en worden niet meer voor agrarische doeleinden gebruikt. Het college wil meewerken aan het initiatief van [appellante sub 1].

Bij besluit van 18 januari 2018 heeft de minister van Infrastructuur en Waterstaat geweigerd aan het college een verklaring van geen bezwaar als bedoeld in artikel 8.9 van de Wet luchtvaart te verlenen voor het bouwplan [locatie] van [appellant sub 2] in Rijsenhout. [appellant sub 2] wil twee nieuwe woningen bouwen aan de [locatie] in Rijsenhout en een gesloopte woning herbouwen. Op de gronden was vroeger glastuinbouw aanwezig, maar die glastuinbouw is meer dan tien jaar geleden beëindigd. [appellant sub 2] heeft de oude kassen gesloopt met het doel om op het perceel woningen te realiseren. Zijn gronden grenzen aan de oostzijde aan de woningen aan de Rijshornstraat en aan de westzijde aan gronden van een betonfabriek. Aan de noordzijde grenzen de gronden van [appellant sub 2] aan gronden met een agrarische bestemming waarop kassen staan en aan de zuidzijde aan de Kleine Poellaan. Het woningbouwproject is voor hem noodzakelijk om de kosten voor het slopen van de oude kassen terug te verdienen.

Bij besluiten van 23 augustus 2018 heeft de raad van bestuur van de Sociale Verzekeringsbank van bestuur de aan [appellant] toegekende vergoedingen voor vervoerskosten en de toegekende remigratievoorzieningen met ingang van 1 april 2017 ingetrokken en een bedrag van € 6.808,39 teruggevorderd. [appellant] heeft op 15 maart 2017 een aanvraag voor een verblijfsvergunning ingediend, met als doel wedertoelating na migratie. Hij mocht het besluit op die aanvraag in Nederland afwachten. De staatssecretaris van Justitie en Veiligheid heeft die aanvraag bij besluit van 14 juni 2017 afgewezen. [appellant] heeft daartegen bezwaar gemaakt, maar mocht de uitkomst daarvan niet in Nederland afwachten. De staatssecretaris heeft het bezwaar ongegrond verklaard. Bij uitspraak van 8 december 2017 (zaken nrs. 17/12327 en 17/16007) heeft de voorzieningenrechter van de rechtbank Den Haag dit besluit op bezwaar vernietigd en opdracht gegeven een nieuw besluit op bezwaar te nemen.

Bij besluit van 9 mei 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam een aanvraag van [appellant] om verlening van een urgentieverklaring afgewezen. Op 8 februari 2019 heeft [appellant] het college verzocht om een urgentieverklaring wegens medische redenen. [appellant] heeft een ernstige vorm van het obstructief slaapapneusyndroom, waarvoor hij een CPAP, een slaapmasker, heeft. Om dit te kunnen gebruiken heeft hij een stroomaansluiting nodig of een accu die dagelijks moet worden opgeladen. [appellant] sliep ten tijde van belang op een boot die geen stroomaansluiting heeft. Het college heeft de aanvraag van [appellant] ten eerste op grond van artikel 2.6.5, eerste lid, aanhef en onder h, van de Huisvestingsverordening Amsterdam 2016 afgewezen, omdat het college hem niet in staat acht om in de kosten van het bestaan of een woning te voorzien.

Bij besluit van 31 augustus 2018 heeft de minister van Infrastructuur en Waterstaat een verzoek om handhaving van de vereniging Omwonenden Luchthaven Eelde afgewezen. Bij brief van 16 juli 2018 heeft de vereniging een verzoek om handhaving ingediend bij de minister. Aan dit verzoek heeft de vereniging ten grondslag gelegd dat vlucht LOT8842 op maandag 28 mei 2018 om exact 6.30 uur is vertrokken. Dit betekent dat het vliegtuig vóór dat tijdstip moet hebben getaxied en een 'engine run-up' moet hebben uitgevoerd. Met 'engine run-up' wordt bedoeld het proefdraaien van de motoren als onderdeel van de controle van het vliegtuig- en motorsysteem, die moet worden uitgevoerd vlak voor het opstijgen. Volgens de vereniging is het taxiën en het uitvoeren van een 'engine run-up' vóór 6.30 uur een overtreding van artikel 4, eerste lid, aanhef en onder a, van de Omzettingsregeling luchthaven Eelde. De minister heeft zich op het standpunt gesteld dat geen sprake is van een overtreding.

Bij besluit van 19 december 2019 heeft de raad van de gemeente Midden-Groningen het bestemmingsplan "Kolham, Kindcentrum Kolham" vastgesteld. Het plan is vastgesteld om de bouw van een zogenoemd kindcentrum mogelijk te maken aan de Eikenlaan in Kolham. Het kindcentrum voorziet volgens de plantoelichting in een basisschool en een peuter- en kinderopvang. De gemeente is eigenaar van de gronden in het plangebied. Het plangebied grenst aan het dorpshuis ’t Mainschoar, de tennisbaan en de ijsbaan van het dorp. Ten noorden van het plangebied en tegenover het plangebied staan woningen. [appellant] woont aan de [locatie] te Kolham. Dit is tegenover het plangebied. [appellant] vreest dat de komst van het kindcentrum zal leiden tot een aantasting van zijn woon- en leefklimaat vanwege onder meer geluid-, verkeer- en parkeerhinder. Ook vreest hij dat zijn woning daardoor in waarde zal dalen en slechter verkoopbaar zal zijn.

Bij besluit van 7 november 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amstelveen een aanvraag van [appellant] om verlening van een urgentieverklaring afgewezen. Op 13 september 2018 heeft [appellant] bij het college een aanvraag om verlening van een urgentieverklaring ingediend. Daarbij heeft hij te kennen gegeven dat hij medische problemen heeft. Het college heeft de aanvraag onder meer op grond van artikel 2.6.5, eerste lid, aanhef en onder d, van de Huisvestingsverordening Amstelveen 2018 afgewezen, omdat zijn huisvestingsprobleem kan worden opgelost door gebruik te maken van een voorliggende voorziening, zoals het huren van een kamer of zich te vestigen in een krimpgebied, waar geen woonkrapte is. Verder heeft het college geen aanleiding gezien tot toepassing van de hardheidsclausule als bedoeld in artikel 2.6.11 van de Huisvestingsverordening.

Bij besluit van 22 maart 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Hoeksche Waard geweigerd handhavend op te treden tegen het plaatsen van schuttingen en tuinhuizen op de percelen grenzend aan [locatie 1], [locatie 2], [locatie 3], [locatie 4], [locatie 5] en [locatie 6] te Numansdorp. [appellant] woont op het perceel [locatie 7]. Enkele jaren geleden hebben hij en de andere eigenaren van woningen aan de Goudvink de mogelijkheid gekregen om hun tuin te vergroten door een stuk grond aan de achterzijde van hun bestaande tuin te kopen. [appellant] heeft dat niet gedaan. Andere eigenaren wel en zij hebben op het aangekochte deel tuinhuizen en schuttingen gebouwd. [appellant] heeft het college verzocht om handhavend op te treden tegen het plaatsen van deze schuttingen en tuinhuizen op de in het procesverloop vermelde percelen. Volgens [appellant] is voor het plaatsen daarvan een omgevingsvergunning nodig en is die niet verleend.

Bij besluit van 8 mei 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Schouwen-Duiveland geweigerd [appellante] een omgevingsvergunning te verlenen voor onder meer het realiseren van een carport op het adres [locatie] in Renesse. [appellante] is eigenaar van het perceel [locatie] in Renesse (hierna: het perceel). Toen [appellante] het perceel kocht stond hierop een oude carport. In 2017 ging de carport door omstandigheden grotendeels verloren. [appellante] heeft daarna een hoveniersbedrijf opdracht gegeven om op dezelfde locatie een nieuwe carport te realiseren. Het college heeft [appellante] na een inspectie erop gewezen dat zij voor onder andere de carport alsnog een omgevingsvergunning diende aan te vragen. Zij heeft daarom een omgevingsvergunning aangevraagd voor onder meer het renoveren/vervangen van de aanwezige carport op het perceel.

Bij besluit van 5 december 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Noordwijk onder meer de locatie aan de [locatie], ter hoogte van de straat Kostverloren (hierna: de locatie) in de nieuwbouwwijk Offem Zuid, aangewezen voor het plaatsen van twee ondergrondse restafvalcontainers. In de nieuwbouwwijk Offem Zuid 1e fase is bij wijze van proef gebruik gemaakt van orac’s voor het inzamelen van huishoudelijk restafval en groente, fruit en tuinafval. Het besluit strekt tot aanwijzing van de locatie nummer 3 aan de [locatie], ter hoogte van de straat Kostverloren, voor de plaatsing van twee orac’s. [appellant] is bewoner van de woning aan de [locatie]. Hij kan zich niet verenigen met de plaatsing van de orac’s op deze locatie, omdat hij vreest voor de aantasting van zijn woon- en leefklimaat. De orac’s zijn inmiddels geplaatst.

Bij besluit van 2 januari 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Eijsden-Margraten de persoonslijst van [appellant] opgeschort per 8 november 2018 wegens vertrek naar een onbekend land. Nadat [appellant] het college bij e-mailbericht van 7 oktober 2018 heeft meegedeeld dat hij per 28 september 2018 niet meer woonachtig is op het adres [locatie 1] in Cadier en Keer, heeft het college hem in een brief van 12 oktober 2018 en een e-mailbericht van dezelfde datum gevraagd om binnen één week na dagtekening van de bief door te geven wat het nieuwe woonadres was. Toen op dat verzoek geen reactie volgde, heeft een gemeentelijke toezichthouder op 7 november 2018 een controle uitgevoerd op het adres [locatie 1] in Cadier en Keer en daarbij vastgesteld dat [appellant] niet langer op dat adres woonde. Vervolgens heeft het college [appellant] bij brief van 8 november 2018 op de hoogte gesteld van zijn voornemen om zijn adresgegevens als onbekend op te nemen in de brp.

Bij besluit van 4 mei 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Berkelland geweigerd aan [appellant] een omgevingsvergunning te verlenen voor het bouwen van een woning op het perceel Hupselse Dwarsweg nabij voormalig nummer […] te Eibergen. Op 16 oktober 2016 heeft [appellant] een aanvraag om omgevingsvergunning ingediend. Bij besluit van 7 november 2017 heeft het college geweigerd om de gevraagde omgevingsvergunning te verlenen. Het besluit van 7 november 2017 is met de uitspraak van de Afdeling van 14 augustus 2019, ECLI:NL:RVS:2019:2766, in rechte onaantastbaar geworden. Op 27 februari 2018 heeft [appellant] opnieuw een aanvraag om omgevingsvergunning voor het bouwen van een woning ingediend. Bij besluit van 4 mei 2018 heeft het college geweigerd om de vergunning te verlenen, omdat de aanvraag van 27 februari 2018 een herhaalde aanvraag is en [appellant] geen blijk heeft gegeven van nieuw gebleken feiten of veranderde omstandigheden ten opzichte van de aanvraag van 16 oktober 2016.

Bij besluiten van 3 april 2018 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid het Nederlanderschap van [appellanten sub 2] ingetrokken. [appellanten sub 2] hebben op 18 december 2006 verzoeken om verlening van het Nederlanderschap ingediend. Zij beschikten op dat moment over verblijfsvergunningen asiel voor onbepaalde tijd. De verzoeken zijn ingewilligd bij Koninklijk Besluit van 3 mei 2007. [appellanten sub 2] wonen sinds 2009 in Duitsland. De staatssecretaris heeft het Nederlanderschap van [appellanten sub 2] ingetrokken, omdat zij bij het indienen van de verzoeken relevante feiten over hun identiteit hebben verzwegen. De staatssecretaris betoogt dat de rechtbank ten onrechte de door hem verrichte Unierechtelijke evenredigheidsbeoordeling indringend heeft getoetst.

Bij uitspraak van 4 september 2020, in zaak nr. 202002095/2/R1, heeft de Afdeling na vereenvoudigde behandeling het verzoek om herziening van SBKW van de uitspraak van 29 mei 2019 afgewezen. Bij de uitspraak van 29 mei 2019 is het beroep van, onder anderen, SBKW tegen het besluit van de raad van de gemeente Doetinchem van 21 september 2017 tot vaststelling van het bestemmingsplan "Ziekenhuis - 2017" en het op diezelfde dag vastgestelde exploitatieplan "Slingeland ziekenhuis, locatie A18 2017" niet-ontvankelijk verklaard en is het beroep tegen het besluit van de raad van 27 september 2018 tot gewijzigde vaststelling van het bestemmingsplan "Ziekenhuis- 2017" ongegrond verklaard.

Bij besluit van 28 mei 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Putten een dwangsom van € 10.000,00 ingevorderd. [appellant] was ten tijde van het besluit van 28 mei 2019 eigenaar van de recreatiewoning op het perceel [locatie] in Putten. Bij besluit van 5 maart 2018 heeft het college aan de rechtsvoorganger van [appellant] een last opgelegd met een dwangsom van € 10.000 per maand met een maximum van € 60.000 om het met het bestemmingsplan strijdige gebruik, bestaande uit het (laten) gebruiken van het perceel en de daarop aanwezige opstallen voor huisvesting van personen die daarvandaan naar hun werk gaan en/of gebruiken als centrum van hun sociaal maatschappelijk leven binnen zes maanden na verzenddatum van deze brief te beëindigen en beëindigd te houden. Op 11 april 2019 heeft een toezichthouder een controle op het perceel uitgevoerd. Hij heeft toen zes personen aangetroffen. Het college heeft daarom besloten om over te gaan tot invordering van de dwangsom.

De vreemdelingen hebben tegen het uitblijven van besluiten op hun aanvragen om aan hen een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen beroepen ingesteld bij de rechtbank. In het hogerberoepschrift klaagt de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid terecht dat de rechtbank niet deugdelijk heeft gemotiveerd dat een nadere termijn van acht weken volstaat. Hij stelt zich terecht op het standpunt dat het zogenoemde 8+8-wekenmodel passend is. In dit model heeft de staatssecretaris acht weken om de eerste gehoren af te nemen en acht weken daarna om de besluiten op de aanvragen bekend te maken. De Afdeling verwijst daarvoor naar haar uitspraak van 8 juli 2020, ECLI:NL:RVS:2020:1560.

Bij besluit van 25 oktober 2018 heeft het dagelijks bestuur van Avri een locatie ter hoogte van [locatie] te Culemborg aangewezen voor de plaatsing van een ondergrondse restafvalcontainer. [appellant] woont aan de [locatie] te Culemborg, tegenover en op korte afstand van de aangewezen locatie. Deze locatie wordt in het besluit aangeduid als locatie C125R. [appellant] is het niet eens met de aanwijzing en heeft alternatieve locaties voorgesteld. De ORAC is inmiddels geplaatst. Op het bezwaar van [appellant] is eerder beslist bij besluit van 18 februari 2019. De Afdeling heeft dat besluit van het dagelijks bestuur in haar uitspraak van 29 januari 2020, ECLI:NL:RVS:2020:294, vernietigd, omdat het dagelijks bestuur de door [appellant] voorgestelde alternatieve locaties niet deugdelijk had beoordeeld. In het nu bestreden besluit op bezwaar heeft het dagelijks bestuur de drie alternatieve locaties alsnog of opnieuw beoordeeld.

Bij besluit van 30 januari 2020 heeft de raad van de gemeente Sluis het bestemmingsplan "Molenstraat 27 Retranchement" vastgesteld. Het plan verplaatst en vergroot het bestaande bouwvlak op het perceel Molenstraat 27 te Retranchement (hierna: het perceel) om daar een nieuwe woning met bijbehorende bed & breakfast mogelijk te maken. Het perceel ligt aan de rand van de kern Retranchement en daarop staan nu een woonhuis en een bijgebouw. VDL Bouwbedrijf exploiteert een aannemingsbedrijf in een bedrijfsloods op het aangrenzende perceel. Hij vreest dat hij door de mogelijk gemaakte ontwikkeling in zijn bedrijfsvoering zal worden belemmerd.

Bij besluit van 12 november 2018 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid het verzoek van [appellant] om hem het Nederlanderschap te verlenen afgewezen. De staatssecretaris heeft het verzoek afgewezen omdat [appellant] bij de indiening ervan geen gelegaliseerde geboorteakte en geldig paspoort heeft overgelegd, zodat hij zijn identiteit en nationaliteit niet met zekerheid kan vaststellen. Volgens de staatssecretaris heeft [appellant] zijn beroep op bewijsnood met onvoldoende stukken onderbouwd. [appellant] betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat hij er niet in is geslaagd zijn beroep op bewijsnood te onderbouwen. Hij voert aan dat hij stukken heeft overgelegd waaruit volgt dat het directoraat burgerzaken van het district Elbistan in Turkije hem heeft meegedeeld dat hij niet is gevonden in de persoonsregisters.

Bij besluit van 14 september 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Gouda [appellant] een boete opgelegd van € 1.000,00 wegens het niet naleven van artikel 7, eerste lid, van de Wet inburgering. Vaststaat dat [appellant] inburgeringsplichtig is en dat hij het inburgeringsexamen voor 16 juni 2013 moest hebben behaald. Bij besluit van 9 april 2014 heeft het college deze termijn verlengd tot 1 januari 2015. Aangezien [appellant] niet binnen deze termijn aan de inburgeringsplicht heeft voldaan, heeft het college hem bij besluit van 4 september 2015 een boete van € 500,00 opgelegd. Het college heeft een nieuwe inburgeringstermijn vastgesteld en bepaald dat [appellant] voor 1 juli 2016 aan de inburgeringsplicht moet hebben voldaan. Aangezien [appellant] niet binnen deze termijn aan de inburgeringsplicht heeft voldaan, heeft het college hem bij besluit van 20 juli 2016 een boete van € 1.000,00 opgelegd.

De vreemdeling heeft tegen het uitblijven van een besluit op zijn aanvraag om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen beroep ingesteld bij de rechtbank. Bij een gegrond beroep tegen het uitblijven van een besluit stelt de bestuursrechter op verzoek de hoogte van de dwangsom vast die een bestuursorgaan ingevolge afdeling 4.1.3 van de Awb heeft verbeurd. In deze uitspraak staat de vraag centraal naar de gevolgen van eventuele overmacht voor die dwangsom. De staatssecretaris van Justitie en Veiligheid stelt dat hij door maatregelen tegen besmetting door het coronavirus niet op tijd een besluit kon nemen.

Bij besluit van 19 maart 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Losser een aanvraag van [appellante] om een tegemoetkoming in planschade afgewezen. In geschil is of de door [appellante] geleden planschade binnen het normale maatschappelijke risico valt en voor haar rekening blijft. In het besluit van 19 maart 2019 heeft het college vermeld dat de woning voor € 471.500,00 is verkocht, dat dit bedrag sterk afwijkt van de taxatie van Tog en dat daarom aan de Stichting Adviesbureau Onroerende Zaken is gevraagd de waarde van de woning op de peildatum onder het oude planologische regime te taxeren en, uitgaande van de bevindingen van Tog, aan te geven hoe hoog de planschade is. Aan de afwijzing van de aanvraag om tegemoetkoming in planschade heeft het college ten grondslag gelegd dat de door [appellante] geleden schade volledig binnen het normale maatschappelijke risico valt.

De vreemdeling heeft tegen het uitblijven van een besluit op haar aanvraag om haar een verblijfsvergunning asiel te verlenen beroep ingesteld bij de rechtbank. De vreemdeling klaagt in de enige grief dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat de verlenging rechtmatig is. De vreemdeling betoogt dat in de richtlijn bewust niet is geregeld dat een lidstaat rekening mag houden met een noodtoestand, anders dan in het EVRM en het IVBPR.

Laboratoires Théa heeft beroep ingesteld tegen het besluit van het het college ter beoordeling van geneesmiddelen (CBG) van 14 januari 2020.