Uitspraken

[appellant] heeft beroep ingesteld tegen het besluit van het college van burgemeester en wethouders van Ommen van 13 november 2018 tot vaststelling van het wijzigingsplan "Buitengebied, wijziging De Haar 6, Witharen".

Bij uitspraak, onderscheidenlijk tussenuitspraak van 13 november 2019, ECLI:NL:RVS:2019:3836, heeft de Afdeling provinciale staten van Noord-Brabant opgedragen om binnen 26 weken na de verzending van deze uitspraak de daarin omschreven gebreken in het besluit van 15 juli 2016 tot vaststelling van het inpassingsplan "Logistiek Park Moerdijk" te herstellen.De Afdeling heeft over het beroep van SBBM en VMM in 11.1 van de tussenuitspraak geoordeeld dat het inpassingsplan is vastgesteld in strijd met artikel 19j, derde lid, van de Natuurbeschermingswet 1998, omdat bij de vaststelling van het inpassingsplan niet kon worden verwezen naar de passende beoordeling die ten grondslag lag aan het Programma Aanpak Stikstof. Verder heeft de Afdeling overwogen dat de nieuwe passende beoordeling die provinciale staten in 2017 na de vaststelling van het inpassingsplan hebben laten opstellen geen aanleiding geeft tot het in stand laten van de rechtsgevolgen.

Bij besluit van 1 juni 2015 heeft het college van burgemeester en wethouders van de toenmalige gemeente Vlagtwedde (thans: Westerwolde) de uitgaven en inkomsten van het openbaar basisonderwijs over de periode 2006 tot met 2010 vastgesteld en de hoogte van het overschrijdingsbedrag over die periode op nihil vastgesteld. Het geschil heeft betrekking op de zogenoemde overschrijdingsregeling, die is opgenomen in de artikelen 142 tot en met 147 van de Wpo. De regeling houdt in dat een gemeente die meer uitgaven doet voor personeel en de materiële instandhouding van openbare basisscholen dan aan rijksbijdragen is ontvangen, een naar rato gelijke overschrijdingsuitkering moet doen aan bijzondere scholen om bevoordeling van de eerstgenoemde scholen te voorkomen. Daartoe wordt het verschil tussen de uitgaven van de openbare basisscholen voor personeel en materiële instandhouding en de ontvangsten uit de Rijkskas voor deze scholen bepaald.

Bij besluit van 15 december 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Meierijstad geweigerd aan [appellante sub 2] een omgevingsvergunning te verlenen voor de oprichting van een vleesvarkensbedrijf aan de Lieshoutseweg in Sint-Oedenrode. Op 19 mei 2016 heeft [appellante sub 2] bij het college van b en w een aanvraag ingediend voor een omgevingsvergunning op grond van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht voor de oprichting van een varkenshouderij met vier stallen van elk 4.870 m2 voor de huisvesting van in totaal 17.680 varkens, een loods, overige voorzieningen en het aanleggen van een uitrit ten behoeve van de varkenshouderij op een perceel van 3 ha aan de Lieshoutseweg in Sint-Oedenrode. De aanvraag omvat de activiteiten planologisch strijdig gebruik, bouwen, een uitweg (inrit), gebiedsbescherming ingevolge de Natuurbeschermingswet en milieu.

Bij besluit van 13 april 2018 heeft de Belastingdienst/Toeslagen het voorschot kinderopvangtoeslag van [appellante] over de periode van 1 januari 2017 tot en met 8 oktober 2017 herzien en vastgesteld op een bedrag van € 4.739,00. De Afdeling heeft in de tussen partijen gewezen uitspraak van 17 april 2019, ECLI:NL:RVS:2019:1204, geoordeeld dat de Belastingdienst/Toeslagen terecht het voorschot kinderopvangtoeslag van [appellante] over 2017 bij besluit van 22 mei 2017, gehandhaafd bij het besluit van 8 juli 2017, heeft vastgesteld op een bedrag van € 6.832,00. De uren die [appellante] heeft besteed aan een postmaster opleiding zijn volgens de Afdeling terecht niet meegerekend. De Belastingdienst/Toeslagen heeft het voorschot kinderopvangtoeslag van [appellante] over 2017 hierna verder verlaagd.

Bij besluit van 30 maart 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Maasdriel aan [appellante sub 2] een omgevingsvergunning verleend voor het uitbreiden en veranderen van de veehouderij op het perceel [locatie 1] te Velddriel. [appellante sub 2] exploiteert de veehouderij. Volgens de vergunning op grond van de Wet milieubeheer van 8 augustus 2003 mogen op de veehouderij 72 melk- en kalfkoeien ouder dan 2 jaar, 83 stuks vrouwelijk jongvee tot 2 jaar en 25.000 legkippen en (groot-)ouderdieren worden gehouden. [appellante sub 2] heeft in het kader van wijziging van de veehouderij omgevingsvergunning aangevraagd voor het houden van 1.200 vleeskalveren en 12.940 ouderdieren en de bouw van twee vleeskalverenstallen. Bij het besluit van 30 maart 2018, gehandhaafd bij het besluit op bezwaar, heeft het college de gevraagde omgevingsvergunning verleend. Volgens het college is het bouwplan in strijd met het bestemmingsplan omdat de maximale goothoogte wordt overschreden.

Bij besluit van 18 april 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Bladel het verzoek van [verzoeker] en [appellante] om verwijdering van hun persoonsgegevens afgewezen. In 2013 is in het kader van de integrale aanpak van malafide hondenhandel door de Politie Landelijke Eenheid Expertisecentrum Dierenwelzijn een zogenoemd pre-weegdocument opgesteld. In dat document zijn gegevens van hondenhandelaren opgenomen waarbij voldoende indicatoren aanwezig zijn geacht om een nader onderzoek te rechtvaardigen. De in het pre-weegdocument voorkomende hondenhandelaren zijn opgenomen in het algemeen draaiboek ‘Canitas project’ dat is opgesteld ten behoeve van een landelijke handhavingsactiedag, en dat in paragraaf 1.4 een schema met gegevens van hondenhandelaren bevat. De gegevens van [verzoeker] en [appellante] zijn in dit schema opgenomen.

Bij besluit van 10 maart 2017 heeft het College ter beoordeling van geneesmiddelen het verzoek van een derde-partij om openbaarmaking van documenten op grond van de Wet openbaarheid van bestuur gedeeltelijk toegewezen. Een derde-partij heeft het college verzocht om openbaarmaking van het registratiedossier dat is gebruikt bij het nemen van het besluit tot registratie van het geneesmiddel Amfexa. Het college heeft besloten het registratiedossier openbaar te maken, nadat meerdere passages onleesbaar zijn gemaakt op grond van artikel 10, eerste lid, aanhef en onder c, artikel 10, tweede lid, aanhef en onder a, g en e, en artikel 11, eerste lid, van de Wob. In bezwaar heeft het college dat besluit, met aanvulling van de daaraan ten grondslag gelegde motivering, gehandhaafd. Medice heeft het registratiedossier geformeerd. Zij is houdster van de handelsvergunning van het geneesmiddel Amfexa. Medice verzet zich tegen de openbaarmaking van haar aanvraag voor de handelsvergunning.

Bij besluit van 19 mei 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam aan [appellante] een boete opgelegd van € 13.500,- wegens het zonder vergunning onttrekken van de woning op het adres [locatie] te Amsterdam aan de bestemming tot bewoning. Op 9 november 2016, 8 en 20 december 2016 en 5 en 18 januari 2017 heeft de gemeente Amsterdam meldingen via het meldpunt Zoeklicht ontvangen over woonfraude in de woning aan de [locatie] te Amsterdam. Naar aanleiding van deze meldingen is het college een administratief onderzoek en een buitendienstonderzoek gestart. Uit het administratief onderzoek bleek dat het pand de bestemming wonen heeft en een zeskamerwoning is, verdeeld over vier bouwlagen. Volgens de basisregistratie personen stonden geen personen op het adres [locatie] ingeschreven. Toezichthouders van de Afdeling Wonen van de gemeente hebben op 2 februari 2017 onaangekondigd de woning bezocht.

Bij besluit van 29 juni 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Bernheze aan [vergunninghouder] een omgevingsvergunning eerste fase verleend voor de varkenshouderij op het perceel [locatie] in Nistelrode. Het hoger beroep van [appellant] richt zich tegen de tussenuitspraak en de einduitspraak van de rechtbank over de aan [vergunninghouder] verleende omgevingsvergunning eerste fase. Die vergunning is verleend voor: - het veranderen, of het veranderen van de werking, en het in werking hebben van een inrichting, als bedoeld in artikelen 2.1, eerste lid, aanhef en onder e, onder 2° en 3°, en artikel 2.6 van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht, - het verrichten van een activiteit die van invloed kan zijn op de fysieke leefomgeving, als bedoeld in artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder i, van de Wabo, in combinatie met artikel 2.2aa, onder a, van het Besluit omgevingsrecht, voor de varkenshouderij op het perceel [locatie] in Nistelrode.

Bij besluit van 2 juli 2018 heeft de staatssecretaris [appellant] een boete opgelegd van € 3.000,00 wegens overtreding van artikel 2, eerste lid, van de Wet arbeid vreemdelingen. Het door een arbeidsinspecteur van de Inspectie SZW op ambtsbelofte opgemaakte boeterapport van 17 mei 2018 houdt in dat op basis van het door ambtenaren van de Nationale Politie opgemaakte proces-verbaal van bevindingen van 21 februari 2018, dat als bijlage bij het boeterapport is gevoegd, is vastgesteld dat de vreemdeling, van Sierra Leoonse nationaliteit, in de woning aan de [locatie] op 20 februari 2018 puin aan het scheppen was en in een kruiwagen deed. Gezien de gehele situatie was het volgens de verbalisanten duidelijk dat de woning werd verbouwd en er sloopwerkzaamheden gaande waren. [appellant] is de eigenaar van deze woning. Het UWV Werkbedrijf heeft voor de werkzaamheden geen tewerkstellingsvergunning verleend en de vreemdeling beschikte niet over een gecombineerde vergunning voor werkzaamheden.

Bij brief van 11 juni 2010 heeft [appellante] een ontheffing gevraagd voor het exploiteren van een kleinschalig kampeerterrein. Bij brief van 16 juli 2018 heeft [appellante] het college van burgemeester en wethouders van Veere een ingebrekestelling gestuurd. [appellante] woont op de [locatie] in Veere. Zij heeft daar een agrarisch bedrijf en een kleinschalig kampeerterrein. [appellante] wil graag het kampeerterrein met 25 kampeerplaatsen exploiteren. In deze procedure is de vraag of het college alsnog opnieuw moet beslissen op de aanvraag van 11 juni 2010.

Bij besluit van 7 mei 2018 heeft de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit het verzoek van [verzoeker] en [appellante] om verwijdering van hun persoonsgegevens afgewezen. In 2013 is in het kader van de integrale aanpak van malafide hondenhandel door de Politie Landelijke Eenheid Expertisecentrum Dierenwelzijn een zogenoemd pre-weegdocument opgesteld. In dat document zijn gegevens van hondenhandelaren opgenomen waarbij voldoende indicatoren aanwezig zijn om een nader onderzoek te rechtvaardigen. De in het pre-weegdocument voorkomende hondenhandelaren zijn opgenomen in het algemeen draaiboek ‘Canitas project’ (hierna: het draaiboek) dat is opgesteld ten behoeve van een landelijke handhavingsactiedag, en dat in paragraaf 1.4 een schema met gegevens van hondenhandelaren bevat. De gegevens van [verzoeker] en [appellante] zijn in dit schema opgenomen.

Bij besluit van 11 juni 2018 heeft het college van gedeputeerde staten van Zeeland geweigerd aan [appellant] een omgevingsvergunning te verlenen voor het afwijken van het bestemmingsplan en het milieuneutraal veranderen van de inrichting op het perceel [locatie] te [plaats]. [appellant] drijft een varkenshouderij op het perceel. Op 19 december 2016 heeft zij een aanvraag ingediend voor een omgevingsvergunning voor het milieuneutraal veranderen van de inrichting. De aanvraag heeft betrekking op het realiseren van plateaus in een afdeling voor gespeende biggen en vleesvarkens (stal 1a en 2a). In de aanvraag is toegelicht dat de wijzigingen niet leiden tot een andere inrichting of een andere werking daarvan en dat er geen wijzigingen in dieraantallen zijn.

Bij besluit van 2 november 2017 heeft de burgemeester van Venlo een terrasvergunning verleend aan Bonaparte Venlo B.V. voor de horeca-inrichting aan de Parade 39 in Venlo. In geschil zijn de gewijzigd vastgestelde voorschriften: de uitbreiding van 1 naar 2 parasols per horeca-inrichting, de wijziging van de breedte, diepte en hoogte van de parasols en het vervallen van het voorschrift dat de parasol moet zijn ingekapt op dagen dat de zon niet schijnt. [appellante] is een beddenspecialist. Op de open ruimte voor haar winkel is een zogenoemd eilandterras gelegen, waar Bonaparte Venlo en [bedrijf] hun terrassen hebben. Het terras van [bedrijf] bevindt zich voor de winkel, het terras van Bonaparte Venlo schuin daarnaast. [appellante] vreest omzetderving door de verminderde zichtbaarheid van haar winkel voor het winkelend publiek als gevolg van de gewijzigde voorschriften.

Bij besluit van 20 februari 2018 heeft het college van gedeputeerde staten van Fryslân, voor zover thans van belang, het verzoek van [verzoeker A] om de op 23 juni 2008, 7 april 2011 en 23 augustus 2011 verleende vergunningen voor het oprichten van een biomassavergistingsinstallatie aan de Botniaweg 6 te Marrum (hierna: het perceel) in te trekken, afgewezen. Bij brief van 25 maart 2017 heeft [verzoeker A] een verzoek ingediend om de in 2011 verleende omgevingsvergunning voor het oprichten van een biomassavergistingsinstallatie op het perceel in te trekken. Op 20 september 2017 heeft het college een ontwerpbesluit genomen waarbij het verzoek is afgewezen. Daarbij is het college ingegaan op de op grond van de Wet milieubeheer verleende vergunning van 23 juni 2008 en de omgevingsvergunningen van 7 april 2011 en 23 augustus 2011. Verschillende omwonenden en Stichting Duurzaam Marrum hebben zienswijzen ingediend. Bij besluit van 1 februari 2018 is het verzoek van [verzoeker A] afgewezen.

In het besluit van 4 juli 2019 heeft de raad van de gemeente Achtkarspelen het bestemmingsplan "[locatie 1] - Surhuisterveen" vastgesteld. Met het plan beoogt de raad de bouw van 19 grondgebonden eengezinswoningen mogelijk te maken op de locatie van een voormalige meubelzaak bij de kruising van De Dellen met de Molenweg in Surhuisterveen. [appellant sub 1] woont aan de [locatie 2] in Surhuisterveen (kadastraal bekend als B 9141). Dit perceel grenst direct aan het plangebied en heeft een woonbestemming. [appellant sub 1] meent dat de ten behoeve van hem gevestigde erfdienstbaarheid wordt miskend en dat hij de ten laste van hem gevestigde erfdienstbaarheid niet meer kan nakomen, waardoor sprake is van evidente privaatrechtelijke belemmeringen die aan de uitvoerbaarheid van het plan in de weg staan. Daarnaast stelt [appellant sub 1] dat het plan leidt tot een verkeersonveilige situatie.

Op 20 maart 2019 heeft [appellant] een aanvraag ingediend voor de uitvoer van drie Heloderma suspectum (gilamonster) naar Taiwan. Bij brief van 1 mei 2019 heeft [appellant] de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit in gebreke gesteld. [appellant] wil drie gilamonsters, een dier dat valt onder het beschermingsbereik van de Convention on International Trade in Endangered Species of wild fauna and flora (hierna: CITES), uitvoeren naar Taiwan. Daarvoor heeft hij een vergunning nodig. Op 20 maart 2019 heeft [appellant] daarvoor een uitvoervergunning aangevraagd. De minister heeft voor het kunnen verlenen van die vergunning advies nodig uit Spanje. Hij heeft op 16 april 2019 een adviesverzoek aan de CITES Management Autoriteit in Spanje gedaan. Op dezelfde dag heeft de minister [appellant] laten weten dat hij zijn beslissing aanhoudt, omdat er nog informatie uit het buitenland moet worden verkregen. [appellant] vindt dat de minister binnen een maand na de aanvraag een besluit moet nemen.

Bij besluit van 18 september 2019 heeft de raad van de gemeente Amsterdam het bestemmingsplan "Drijvende bouwwerken" vastgesteld. Het parapluplan is opgesteld naar aanleiding van de inwerkingtreding van de Wet verduidelijking voorschriften woonboten per 1 januari 2018, waarmee onder andere artikel 8.2a aan de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht is toegevoegd. Met deze wet is een overgangsregeling in de Wabo opgenomen voor bestaande woonboten die als bouwwerk moeten worden aangemerkt. In de meeste geldende bestemmingsplannen in Amsterdam zijn geen bouwregels opgenomen voor drijvende bouwwerken, omdat woonboten voorheen niet werden aangemerkt als bouwwerken. Met dit parapluplan worden 65 bestemmingsplannen in één keer aangevuld dan wel aangepast met bouwregels. Beoogd wordt een actueel juridisch toetsingskader te bieden voor aanvragen om omgevingsvergunningen voor drijvende bouwwerken.Daarnaast wordt beoogd rechtszekerheid te bieden aan eigenaren en bewoners van drijvende bouwwerken binnen de gemeente.

Bij besluit van 10 april 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam het verzoek van [appellante] afgewezen om handhavend op te treden tegen het plaatsen van een nieuwe CV-ketel met rookgasuitvoer op het balkon van het appartement op het adres [locatie 1] in Amsterdam. [appellante] woont op het adres [locatie 2] in Amsterdam. Zij heeft astma waardoor de ramen en deur van het balkon van haar appartement geregeld open moeten staan om frisse lucht binnen te laten. [belanghebbende] heeft in januari 2018 op het balkon van haar appartement op het adres [locatie 1] een nieuwe CV-ketel en een afvoerpijp langs de gevel geplaatst. Volgens [appellante] komt er rookgas van deze CV-ketel haar appartement binnen, omdat het uiteinde van de afvoerpijp te dicht bij haar appartement ligt. Zij heeft het college daarom verzocht om handhavend op te treden.

Bij brief van 24 mei 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Bergen op Zoom de mondelinge aanzegging van spoedeisende bestuursdwang van 23 mei 2019 op schrift gesteld en [appellant] gelast om op 24 mei 2019 voor 12:00 uur de puincontainer nabij zijn perceel aan de [locatie] te Halsteren, af te dekken met plastic, een asbestinventarisatiebureau in te schakelen en aan een saneerder opdracht te hebben verstrekt voor de saneringswerkzaamheden. Uit deze opdracht moest blijken dat de saneringswerkzaamheden uiterlijk op 24 mei 2019 om 16:00 uur zouden worden aangevangen. Op 20 mei 2019 heeft [appellant] een sloopmelding gedaan voor het verwijderen van asbest op 27 mei 2019 in de woning aan de [locatie] te Halsteren. Het betrof 0,4 m geschroefde asbesthoudende platen met hechtgebonden vezels. Tijdens telefonisch contact tussen de toezichthouder en [appellant] op 23 mei 2019 bleek dat de werkzaamheden reeds op 17 mei 2019 waren uitgevoerd en dat de verwijderde platen in een doos in de tuin stonden.

Bij besluit van 7 november 2019 heeft de raad van de gemeente Terneuzen het bestemmingsplan "Bedrijventerrein Drieschouwen, Vaartwijk en Stroodorpe - herziening Westkade 123 Sas van Gent" vastgesteld. HVS Westdorpe Enduris B.V. is eigenaar van het hoofdverdeelstation "Westdorpe" aan de Westkade 123 te Sas van Gent en wenst een uitbreiding van dit HS-station. Het plan voorziet in het juridisch-planologisch mogelijk maken van een uitbreiding van het transformatorvermogen, een nieuwe ontsluiting van het HS-station, een gebouw ten behoeve van een schakelinstallatie en overige gebouwen. Hiertoe heeft de raad het ter plaatse geldende bestemmingsplan gedeeltelijk herzien en heeft het college een omgevingsvergunning als bedoeld in de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht verleend. [appellant] woont op ongeveer 120 m van het HS-station en vreest voor hinder van laagfrequent geluid als gevolg van de uitvoering van het herziene bestemmingsplan en de verleende omgevingsvergunning.

[appellant] en AgraForce hebben op 19 juli 2017 aan het college van burgemeester en wethouders van Veere verzocht om het gebruik van de paardenbak op het perceel [locatie] te Veere voor opslag van veevoer en strooisel positief te bestemmen en om voor het gebruik daarvan een omgevingsvergunning te verlenen. [appellant] is eigenaar van het perceel [locatie] te Veere. Zij en AgraForce gebruiken het perceel voor diverse doeleinden, waaronder de exploitatie van een minicamping en het stallen van minimaal één paard. Ter plaatse gold ten tijde van belang het bestemmingsplan "Buitengebied Veere, eerste herziening". Ingevolge het bestemmingsplan rust op het gedeelte van het perceel waar een paardenbak is gesitueerd de bestemming "Paardenbak". Het noordelijke gedeelte van de bestemming " Paardenbak" heeft voorts de aanduiding "parkeerterrein". [appellant] en AgraForce willen een deel van de paardenbak structureel en voor meer dan zes maanden per jaar gebruiken voor de opslag van veevoer en strooisel.

Bij besluit van 19 augustus 2019 heeft de minister van Infrastructuur en Waterstaat aan ProRail B.V. onder meer een tijdelijke ontheffing verleend van de naleving van de geluidproductieplafonds voor 17 referentiepunten binnen de gemeente Lansingerland voor de jaren 2020, 2021 en 2022. Op de spoorweg HSL-Zuid zijn geluidproductieplafonds als bedoeld in titel 11.3 van de Wet milieubeheer van toepassing. Langs de spoorweg bevinden zich referentiepunten waar de vastgestelde maximale geluidproductie vanwege de spoorweg niet mag worden overschreden. ProRail is als beheerder van de spoorweg verantwoordelijk voor de naleving. Zij kan de staatssecretaris op grond van artikel 11.24 van de Wm verzoeken om in verband met bijzondere omstandigheden voor een termijn van ten hoogste vijf jaar ontheffing te verlenen van de verplichting tot naleving van een geluidproductieplafond. ProRail heeft de staatssecretaris verzocht om een tijdelijke ontheffing van deze verplichting tot naleving van de geluidproductieplafond.

Bij besluit van 11 juni 2019 heeft de burgemeester van Terneuzen [appellant] onder aanzegging van bestuursdwang gelast zijn woning aan de [locatie] in Koewacht met ingang van 25 juli 2019 te sluiten en gesloten te houden voor een duur van 3 maanden. Naar aanleiding van een anonieme melding over drugsgerelateerde activiteiten heeft de politie eenheid Zeeland-West-Brabant op 15 februari 2019 een doorzoeking verricht in de woning van [appellant]. De bevindingen van het onderzoek in zijn woning zijn neergelegd in een op ambtseed opgestelde bestuurlijke rapportage van 13 maart 2019 en een verslag van 18 maart 2019. Daaruit volgt dat de politie op de zolder van de woning een hennepkwekerij heeft aangetroffen, die professioneel was ingericht. De kwekerij was verdeeld over twee ruimten. In totaal zijn er 40 hennepplanten geteld.

Bij besluit van 19 juni 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Winterswijk omgevingsvergunning verleend aan [vergunninghouder] voor het realiseren van een opslagruimte ten behoeve van diefstalpreventie op het perceel [locatie 1] te Winterswijk. [vergunninghouder] exploiteert een landbouwmechanisatiebedrijf op het perceel. Zij heeft op het perceel een berging gerealiseerd waarin een stoomcleaner wordt gestald. Deze stoomcleaner wordt gebruikt bij het onderhoud van motoren. [appellant] woont aan de [locatie 2] te Winterswijk op ongeveer 40 m afstand van de berging. Hij is het niet eens met de verlening van de omgevingsvergunning, omdat hij daardoor nog meer overlast ervaart van de bedrijfsactiviteiten van [vergunninghouder].

Bij brief van 10 december 2018 heeft [appellant] het team Handhaving Publiek Domein van de gemeente Súdwest-Fryslân verzocht om handhavend op te treden tegen een verkeerd geparkeerde auto. Bij brief van 24 januari 2019 heeft het college [appellant] medegedeeld dat zijn verzoek niet in behandeling kan worden genomen. Het door [appellant] gemaakte bezwaar tegen de brief van 24 januari 2019 is door het college bij besluit van 28 februari 2019 niet-ontvankelijk verklaard, omdat de brief van 24 januari 2019 niet kan worden aangemerkt als een besluit als bedoeld in artikel 1:3 van de Awb. Het beroep van [appellant] tegen het besluit van 28 februari 2019 is door de rechtbank Noord-Nederland bij uitspraak van 12 juni 2019 ongegrond verklaard.

Bij besluit van 4 november 2019 heeft het college besloten dat aan Abax een dwangsom wordt betaald van € 1.442,- wegens het niet tijdig beslissen op bezwaar tegen de verleende omgevingsvergunning voor het transformeren van een bedrijfsverzamelgebouw naar een gemengd bedrijven-wooncomplex.

Bij tussenuitspraak van 15 april 2020, ECLI:NL:RVS:2020:1072, heeft de Afdeling naar aanleiding van het beroep van Stichting Dorpsraad de raad van de de gemeente Haarlemmermeer opgedragen om binnen 26 weken na de verzending daarvan het gebrek in het besluit van 27 november 2018 tot vaststelling van het bestemmingsplan "Waterwoningen Woongebied SpaarneBuiten 2018" te herstellen.

Het beroep richt zich tegen het besluit van het college van burgemeester en wethouders van Leudal van 8 juli 2019, waarbij is beslist op het bezwaar van [appellant] tegen een besluit van 20 maart 2019 tot oplegging van een last onder bestuursdwang.

Bij besluit van 13 december 2018 heeft het college aan ExTerNum een last onder dwangsom opgelegd in verband met de toepassing van LD-staalslakken op het perceel aan de Sliklandseweg nabij 4 (kruising Zwarte Dijk/N57) te Hellevoetsluis. ExTerNum is als adviseur van N57 Holding betrokken bij de ontwikkeling van het onbebouwde perceel en voert op het perceel in opdracht van N57 Holding werkzaamheden uit. ExTerNum heeft tussen eind juni en medio augustus 2018 op het perceel LD-staalslakken toegepast voor de aanleg van een dijk en een omwalling waarbinnen baggerspecie en schone grond kan worden opgeslagen en toegepast ter verbetering en ophoging van het agrarisch perceel. De aangelegde dijk en omwalling worden ook gebruikt als onverharde weg voor vrachtwagens voor de aanvoer van baggerspecie. De staalslakken zijn over een lengte van ongeveer 1.000 m toegepast, met een gemiddelde breedte van 15 m en een gemiddelde hoogte van 1,5 m.

Bij besluit van 7 april 2017 heeft de burgemeester van Utrecht aan Lepeltje Lepeltje B.V. een evenementenvergunning verleend voor het evenement 'Lepeltje Lepeltje' op de locatie Park Lepelenburg van 21 juni tot en met 27 juni 2017. Op 6 februari 2017 heeft Lepeltje Lepeltje B.V. een evenementenvergunning aangevraagd voor het evenement 'Lepeltje Lepeltje'. Het evenement werd, inclusief op- en afbouw, gehouden op de locatie Park Lepelenburg van 21 juni tot en met 27 juni 2017. Op het evenement werd livemuziek ten gehore gebracht. Op basis van de voorschriften verbonden aan de vergunning werd op vrijdag 23 en zaterdag 24 juni 2017 versterkt geluid ten gehore gebracht vanaf 12.00 uur tot 23.00 uur. De burgemeester heeft de verlening van de vergunning in bezwaar gehandhaafd. De Stichting Behoud Lepelenburg en omstreken is het niet eens met verlening van de evenementenvergunning.

Bij besluit van 2 augustus 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam [appellant A] en [appellant B] een bestuurlijke boete opgelegd van € 6.000,00. [appellant A] en [appellant B] zijn sinds 15 september 2008 eigenaar van de woning op het adres [locatie]. De woning is een aangewezen woning als bedoeld in artikel 21 van de Huisvestingswet 2014. Dit houdt in dat het verboden is de woonruimte zonder vergunning daartoe van zelfstandige in onzelfstandige woonruimte om te zetten. Naar aanleiding van een melding op 4 mei 2018 over de woonsituatie op dat adres heeft de gemeente een onderzoek verricht naar de woning. Er heeft een administratief en een buitendienstonderzoek plaatsgevonden. Uit de basisregistratie personen (hierna: brp) blijkt dat er ten tijde van het onderzoek geen personen stonden ingeschreven op het adres.

Bij besluit van 8 februari 2019 heeft het CBR aan [appellante] een onderzoek naar de rijvaardigheid opgelegd en de geldigheid van haar rijbewijs geschorst. Op 12 december 2018 heeft de Politie Eenheid Rotterdam [appellante] aangehouden op de Marathonweg in Vlaardingen, omdat zij tegen de rijrichting inreed. Op 14 december 2018 heeft de korpschef van de Politie Eenheid Rotterdam aan het CBR een mededeling gedaan als bedoeld in artikel 130, eerste lid, van de Wegenverkeerswet 1994. De korpschef heeft medegedeeld dat het vermoeden bestaat dat [appellante] niet langer beschikt over de rijvaardigheid dan wel over de lichamelijke of geestelijke geschiktheid, vereist voor het besturen van een auto. Er is verwezen naar een mutatierapport van 14 december 2018.

Bij besluit van 26 september 2019 heeft de raad van de gemeente Veere het bestemmingsplan "1ste herziening bestemmingsplan Kom Westkapelle" vastgesteld. Het plangebied bevindt zich aan de zuidoostkant van Westkapelle, ten westen van de Grindweg en de Parkweg. Het bestemmingsplan maakt de bouw van vrijstaande woningen mogelijk. [appellant] is eigenaar van het perceel aan het [locatie] in het plangebied, waar hij inmiddels een woning met aanbouw/garage heeft gerealiseerd. [appellant] heeft er bezwaar tegen dat de verbeelding behorende bij het bestemmingsplan zodanig is gewijzigd ten opzichte van het ontwerpplan dat alleen de woning zelf in het bouwvlak ligt en de aanbouw/garage niet meer. Hij stelt hierdoor geen zogenoemde Domburgse zomerwoning op zijn perceel te kunnen bouwen.

Bij besluit van 14 januari 2019 heeft de burgemeester van Utrecht gelast het bedrijfspand aan de [locatie] in Utrecht per 1 februari 2019 gedurende twaalf maanden in zijn geheel te (laten) sluiten. [wederpartij] exploiteerde in het bedrijfspand aan de [locatie] een garagebedrijf onder de naam [bedrijf]. In deze garage kunnen particulieren een werkplaats huren. De burgemeester heeft op grond van artikel 2:46, eerste lid, van de Algemene plaatselijke verordening Utrecht 2010 en met toepassing van de Beleidsregel sluiting van voor het publiek openstaande gebouwen besloten tot sluiting van het bedrijfspand voor de duur van twaalf maanden. Daaraan heeft de burgemeester ten grondslag gelegd dat [wederpartij] met zijn garage criminele activiteiten faciliteert.

Bij besluit van 13 februari 2017 heeft de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid aan Motip Dupli een eis gesteld over de wijze waarop zij artikel 5 van het Besluit risico's zware ongevallen 2015 moet naleven. Motip Dupli is gespecialiseerd in de ontwikkeling en productie van spuitbussen en lakstiften. Een deel van het productieproces vindt plaats in de kleurmakerij. In het Explosieveiligheidsdocument is deze kleurmakerij aangemerkt als 'Zone 2'. Dit houdt in dat de kleurmakerij een plaats is 'waar de aanwezigheid van een explosieve atmosfeer, bestaande uit een mengsel van brandbare stoffen in de vorm van gas, damp of nevel met lucht, onder normaal bedrijf niet waarschijnlijk is en waar, wanneer dit toch gebeurt, het verschijnsel van korte duur is.' In september 2016 heeft een arbeidsinspecteur van de Inspectie SZW geconstateerd dat in de kleurmakerij onder meer wandcontactdozen en plafondlampen worden gebruikt die niet geschikt zijn voor gebruik in ruimten die zijn aangemerkt als 'Zone 2'.

Het college van burgemeester en wethouders van Aalten heeft stilzwijgend ingestemd met de aanleg van een uitrit vanuit het achtererf dat behoort bij de woning aan de [locatie] in Aalten.

Bij besluit van 8 oktober 2018 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid het verzoek van [appellant] om hem het Nederlanderschap te verlenen afgewezen. [appellant], met de Liberiaanse nationaliteit, verblijft bij zijn minderjarig kind met de Nederlandse nationaliteit. [appellant] heeft sinds 29 juli 2014 een verblijfsdocument met de aantekening 'Familielid van een burger van de Unie', ontleend aan artikel 20 van het VWEU (een Chavez-Vilchez verblijfsrecht). De staatssecretaris heeft zich op het standpunt gesteld dat dit verblijfsrecht een tijdelijk karakter heeft. Daarom bestaan er bedenkingen tegen zijn verblijf in Nederland voor onbepaalde tijd als bedoeld in artikel 8, eerste lid, aanhef en onder b, van de Rijkswet op het Nederlanderschap.

Bij besluit van 11 december 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Huizen het verzoek van [appellant] om handhavend op te treden tegen de verhoging van de erfscheiding tussen de percelen [locatie 1] en [locatie 2] te Huizen afgewezen. [belanghebbende] heeft een overkapping achter zijn huis, waarvan hij de zijkant op de erfgrens heeft dichtgemaakt. Daarbij heeft hij deels gebruik gemaakt van de constructie van de schutting die aan zijn kant staat. De schutting betreft de gezamenlijke schutting met [appellant]. [appellant] kijkt tegen de dicht gebouwde zijkant van de overkapping aan. Die zijkant steekt uit boven de gezamenlijke schutting. [appellant] is het daar niet mee eens en heeft het college verzocht om daartegen handhavend op te treden. Het college heeft dat verzoek afgewezen omdat het zich niet bevoegd acht om handhavend op te treden. Naar het oordeel van het college is er geen sprake van een overtreding. De rechtbank is het college hierin gevolgd.

Bij besluit van 8 november 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Rotterdam [appellante] uitgeschreven uit de Basisregistratie Personen (hierna: de brp) per 3 september 2018. [appellante] stond ingeschreven op het adres [locatie] in Rotterdam. Bij besluit van 8 november 2018 heeft het college haar op grond van artikel 2.22 van de Wet brp per 3 september 2018 uitgeschreven uit de brp. Daaraan heeft het college ten grondslag gelegd dat zij geen aangifte van adreswijziging heeft doorgegeven en er na onderzoek geen feitelijke verblijfplaats van haar bekend is. Het college heeft het door [appellante] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Omdat in bezwaar vast is komen te staan dat [appellante] gedurende elf maanden op Curaçao verbleef, heeft het college de rechtsgrondslag van de uitschrijving gewijzigd en haar op grond van artikel 2.21, tweede lid, van de Wet brp uitgeschreven wegens verblijf in het buitenland.

Bij besluit van 2 december 2019 heeft de burgemeester van Den Haag [appellant] gelast de woning gelegen aan de [locatie] in Den Haag onmiddellijk te verlaten en voor een periode van tien dagen niet te betreden, noch daarin aanwezig te zijn of zich daarbij op te houden. Tevens heeft de burgemeester [appellant] gelast om gedurende deze periode geen contact op te nemen met de in de woning wonende personen, te weten zijn [ex-vrouw] en de drie minderjarige kinderen van [appellant] en die vrouw. [appellant] en [ex-vrouw] waren echtgenoten en hebben drie minderjarige kinderen. Nadat zij hebben besloten te scheiden, zijn problemen ontstaan in de omgang met elkaar en het maken van afspraken met betrekking tot de kinderen. [ex-vrouw] heeft de echtelijke woning verlaten en is ingetrokken bij haar broer aan de [locatie] in Den Haag. De burgemeester heeft aan [appellant] op grond van artikel 2 van de Wet tijdelijk huisverbod een tijdelijk huisverbod opgelegd van 2 tot en met 12 december 2019.

Bij besluit van 19 juli 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Groningen beslist op een verzoek van [appellant sub 1] om openbaarmaking van informatie op grond van de Wet openbaarheid van bestuur. [appellant sub 1] zat vanaf april 2012 in een werkervaringstraject/re-integratietraject bij het Martiniziekenhuis met behoud van zijn bijstandsuitkering. De uitvoering van dit traject heeft het college uitbesteed aan Saaksumborg Advies. Eind maart 2013 is het traject beëindigd. Naar aanleiding van een in 2015 ingediende klacht bij de gemeentelijke ombudsman heeft [appellant sub 1] een e-mailbericht van 20 maart 2015 met een bijlage, genaamd "[appellant sub 1] [...]docx", ontvangen. Op 11 juni 2018 heeft [appellant sub 1] een Wob-verzoek ingediend over het re-integratietraject.

Bij besluit van 28 februari 2019 heeft de minister van Buitenlandse Zaken een aanvraag van [appellant] om een Nederlands paspoort afgewezen. Bij het in bezwaar gehandhaafde besluit van 28 februari 2019 heeft de minister de aanvraag van [appellant] om verlening van een Nederlands paspoort afgewezen krachtens de artikelen 22, aanhef, onder a en slot, en artikel 45, tweede lid, van de Paspoortwet. Gebleken is dat [appellant]’ persoonsgegevens zijn opgenomen in het Register Paspoortsignalering van de Rijksdienst voor Identiteitsgegevens van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. De persoonsgegevens zijn opgenomen omdat hij een betalingsachterstand heeft bij de Belastingdienst. De minister heeft geïnformeerd bij de Belastingdienst en heeft zich daarna op het standpunt gesteld dat de gronden die tot de paspoortsignalering hebben geleid nog aanwezig zijn. Volgens de minister leidt de paspoortweigering niet tot onevenredige benadeling.