Uitspraken

Bij besluit van 7 december 2017 heeft de raad van de gemeente Borsele de coördinatieregeling van artikel 3.30 van de Wet ruimtelijke ordening van toepassing verklaard op de voorbereiding en bekendmaking van het bestemmingsplan en de benodigde omgevingsvergunningen voor de realisatie van een supermarkt met bijbehorende (parkeer)voorzieningen in Heinkenszand. Het bestemmingsplan maakt mogelijk dat er in Heinkenszand naast een bestaande vestiging van een Jumbo-supermarkt een tweede supermarkt komt, namelijk een vestiging van Lidl met parkeergelegenheid naast het gemeentehuis van Borsele op de locatie Stenevate 6-8. Op grond van het bestemmingsplan "Kern Heinkenszand 2014" gold ter plaatse de bestemming "Maatschappelijk". Het plan kent aan de locatie de bestemming "Detailhandel" toe, voorziet ten behoeve van de bereikbaarheid van de supermarkt en parkeergelegenheid in de bestemming "Verkeer" en kent een bestemming "Groen" toe aan de rand van het plangebied langs de Stenevate.

Bij besluit van 19 juni 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Midden-Delfland besloten een parkeerverbodszone in te stellen in de Harnaschdreef, Peulsdreef, Sionsdreef, Vrij-Harnasch, Hoogendoorn, Gantel, Hoog-Harnasch, Heernesse, Meerkamp, Westernesse en Harnaskade in Den Hoorn. Gaia e.a. zijn eigenaar respectievelijk gebruiker van een kantorencomplex met bedrijfshallen op het perceel Vrij-Harnasch 124 en 126, onderdeel van het bedrijventerrein Harnaschpolder. Op 19 juni 2019 heeft het college besloten tot het instellen van een parkeerverbod op het bedrijventerrein Harnaschpolder. Het college heeft het parkeerverbod onder verwijzing naar het advies van de bezwaarschriftencommissie met een aanvullende motivering gehandhaafd bij besluit van 18 oktober 2019. Om de begrenzing van de parkeerverbod zone weer te geven worden de borden E1 van bijlage I van het Reglement Verkeersregels en Verkeertekens 1990 geplaatst met als onderbord "parkeren alleen in de omlijnde vakken".

Bij besluit van 22 september 2020 heeft de raad van de gemeente Brunssum het bestemmingsplan "Woningbouwlocatie Erkens" gewijzigd vastgesteld. De locatie Erkens-Oeloven is een braakliggend terrein tussen de Bouwbergstraat, de Oelovenstraat en de Hoogenboschweg, waar in het verleden een bakkerij was gevestigd. Het plan maakt het mogelijk dat op deze locatie maximaal 21 grondgebonden woningen worden gerealiseerd. [appellant] woont aan de [locatie], ten noorden van en direct tegenover het plangebied, waar hij een taxi- en tourbedrijf exploiteert. Hij is het niet eens met de door het plan toegestane woningbouw, omdat hij vreest dat de toekomstige bewoners overlast zullen gaan ondervinden van zijn bedrijf.

Bij besluit van 10 januari 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag [persoon] ingeschreven in de Basisregistratie personen (hierna: brp) op het adres [locatie] te Den Haag. [persoon] heeft op 21 december 2018 bij het loket van de gemeente Den Haag aangegeven dat hij wilde worden ingeschreven op het adres [locatie] te Den Haag (hierna: het adres), omdat hij daar al vanaf 15 juni 2018 zou verblijven na in Spanje te hebben gewoond. [appellant], die de woning op dat adres huurde en bewoonde, zou voor die inschrijving geen toestemming hebben gegeven. Blijkens een bezoekverslag van 8 januari 2019 hebben medewerkers van de Unit Beheer en Verstrekkingen op die dag een adresonderzoek uitgevoerd op het adres. [appellant] opende de deur en riep, omdat hij alleen Spaans spreekt, [persoon]. Deze verklaarde dat hij sinds juni 2018 op het adres woonde.

Bij besluit van 29 maart 2018 heeft de burgemeester van Heusden aan Dorpscafé De Steeg B.V. vergunning verleend voor het exploiteren van horecabedrijf ‘Dorpscafé De Steeg’ (hierna: De Steeg) aan de Meester Prinsenstraat 38 in Haarsteeg. Dorpscafé De Steeg B.V. heeft een vergunning aangevraagd voor de exploitatie van De Steeg. De Steeg ligt midden in een rustige woonomgeving, recht tegenover en op 12 m afstand van de woning van [appellant]. In het pand bevond zich vroeger Partycentrum De Hut. De burgemeester is van oordeel dat de exploitatie van De Steeg niet zoveel geluidsoverlast veroorzaakt, dat de woon- en leefsituatie in de omgeving daardoor op ontoelaatbare wijze nadelig wordt beïnvloed. Daartoe heeft de burgemeester van belang geacht dat een horecabedrijf op grond van het bestemmingsplan is toegestaan en dat de activiteiten van De Steeg niet tot meer geluidsproductie, verkeersbewegingen en parkeerdruk leiden dan de activiteiten van De Hut.

Bij besluit van 21 mei 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Schagen een aanvraag van [appellante] om een tegemoetkoming in planschade afgewezen. [appellante] is sinds [datum] 1990 eigenaar van het perceel aan de [locatie 1] - [locatie 2] te Schagerbrug. Op het perceel zijn twee woningen gelegen, een woning aan de [locatie 1] en een woning aan de [locatie 2]. Op 11 juni 2018 heeft [appellante] het college verzocht om een tegemoetkoming in planschade. Volgens haar heeft zij planschade geleden doordat de woning aan de [locatie 1] niet als woning is bestemd in het bestemmingsplan "Buitengebied Zijpe", dat op 31 juli 2014 in werking is getreden en op 29 juli 2015 onherroepelijk is geworden. Het college heeft over het op het verzoek te nemen besluit advies gevraagd aan de Stichting Adviesbureau Onroerende Zaken. De SAOZ heeft in een advies van april 2019 het volgende uiteengezet.

Bij besluit van 15 april 2019 heeft de minister van Economische Zaken en Klimaat aan [appellant] een schadevergoeding van € 34.397,83, inclusief wettelijke rente, toegekend. [appellant] is sinds 1996 eigenaar van de woning aan de [locatie] te Haren. De woning is gebouwd in 1936 en bevindt zich boven het Groningenveld, in het gebied waar zich als gevolg van gaswinning bodemdaling en aardbevingen voordoen. Op 18 juni 2017 heeft [appellant] schade als gevolg van mijnbouwactiviteiten in het Groningenveld gemeld bij het Centrum Veilig Wonen. Bij besluiten van 20 september 2019 en 10 september 2020 heeft het Instituut aan [appellant] € 47.190,28, inclusief wettelijke rente, toegekend voor het herstel van 55 schades aan gevels, wanden en plafonds van de woning.

Bij besluit van 24 maart 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amersfoort een geslotenverklaring voor gemotoriseerd verkeer in de binnenstad van Amersfoort ingesteld en de rijrichting tussen de Kamp en de Sint Andriesstraat en in de Grote Sint Jansstraat omgedraaid. Daka heeft een gespecialiseerde sportwinkelvestiging aan de Langestraat in Amersfoort. Aan de achterzijde heeft Daka een parkeerterrein met 25 plaatsen met een in- en uitgang aan de Muurhuizen. Het parkeerterrein is toegankelijk via de Kamp, de Kamperbinnenpoort en de Muurhuizen. In het coalitieakkoord 2018-2022 in de gemeente Amersfoort is afgesproken om de binnenstad autoluw te maken en meer ruimte te geven aan voetgangers, fietsers en groen. Een autoluwe binnenstad betekent een afgebakend gebied waar alleen bestemmingsverkeer is toegestaan, aldus het college. Met het verkeersbesluit beoogt het college de binnenstad van Amersfoort leefbaar, levendig, aantrekkelijk en veilig te maken en houden voor bewoners en ondernemers.

Bij besluit van 24 juni 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Purmerend een aanvraag van [appellant] om verlening van een urgentieverklaring afgewezen. [appellant] is in 2012 uit Suriname naar Nederland gekomen om bij haar dochter, geboren op [geboortedatum] 2001, te kunnen zijn. [appellant] heeft sindsdien op verscheidene adressen in Purmerend gewoond. In 2016 zijn [appellant] en haar dochter dakloos geworden en hebben zij een kamer gekregen in een opvanghuis in Purmerend. [appellant] staat sinds 3 augustus 2017, nadat zij in het bezit is gesteld van een verblijfsvergunning in Nederland, ingeschreven in de gemeente Purmerend. Zij is onder behandeling van een gynaecologisch oncoloog. Ook heeft [appellant] psychische klachten waarvoor zij onder behandeling is van een psychiater. Het college stelt zich op het standpunt dat [appellant] weliswaar een urgent huisvestingsprobleem heeft, maar dat zij dat probleem redelijkerwijs op andere wijze kan oplossen dan met een urgentieverklaring.

Bij besluit van 17 december 2020 heeft de raad van de gemeente Wijchen het bestemmingsplan "CPO Duurzaam Wonsick" vastgesteld. De raad heeft in haar vergadering van 17 december 2020 het bestemmingsplan inclusief het beeldkwaliteitsplan "CPO Duurzaam Wonsick" vastgesteld. Het plan maakt het mogelijk om via een Collectief Particulier Opdrachtgeverschap (CPO)-project acht nieuwe woningen te realiseren. Het plangebied ligt aan de Sleedoornweg/Kelvinstraat in Wijchen. [appellant] is eigenaar van het perceel [locatie] te Wijchen dat is gelegen naast het plangebied. Ingevolge het ter plaatse geldende bestemmingsplan rust op het perceel van [appellant] de bestemming "bedrijventerrein" op grond waarvan bedrijven voor zover deze behoren tot milieucategorie 1 en 2 van de staat van bedrijfsactiviteiten, en een bedrijfswoning zijn toegestaan. [appellant] vreest dat zijn bedrijf zal worden beperkt in haar (uitbreidings)mogelijkheden omdat de woningen op geringe afstand van het bedrijfsperceel zijn voorzien.

Bij besluit van 13 maart 2019 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid het verzoek van [appellant] om hem het Nederlanderschap te verlenen afgewezen. De staatssecretaris heeft [appellant] het Nederlanderschap geweigerd op grond van artikel 9, eerste lid, aanhef en onder a, van de Rijkswet op het Nederlanderschap, omdat ernstige vermoedens bestaan dat hij een gevaar vormt voor de openbare orde. Hiertoe heeft de staatssecretaris redengevend geacht dat de strafrechter [appellant] bij vonnis van 21 juni 2017 onherroepelijk heeft veroordeeld tot een werkstraf van 120 uren, subsidiair 60 dagen hechtenis wegens een opiumdelict. Op 30 augustus 2017 heeft [appellant] de werkstraf voltooid. [appellant] heeft het verzoek ingediend op 5 maart 2018. Dat is binnen de zogenoemde rehabilitatietermijn van vier jaar als bedoeld in paragraaf 5 van de toelichting op artikel 9, eerste lid, aanhef en onder a, van de RWN, in de Handleiding RWN, zoals die luidde ten tijde van het verzoek.

Bij uitspraak van 3 juni 2020, in zaak nr. 202000329/2/R4, heeft de Afdeling het hoger beroep van [verzoekster] tegen de uitspraak van de rechtbank Midden-Nederland van 18 december 2019 ongegrond verklaard. In de uitspraak van 3 juni 2020 heeft de Afdeling het hoger beroep van [verzoekster] tegen de uitspraak van de rechtbank Midden-Nederland van 18 december 2019 in zaken nrs. 19/3909 en 19/5121 met toepassing van artikel 8:54 van de Awb ongegrond verklaard. Het beroep was gericht tegen het besluit van 26 november 2019 van het college van burgemeester en wethouders van Vijfheerenlanden, waarbij het college de op 22 augustus 2019 aan [vergunninghouder] verleende omgevingsvergunning in stand heeft gelaten. De omgevingsvergunning maakt het mogelijk dat de woning aan de Achthoven 8 in Lexmond kan worden verbouwd en vergroot. [verzoekster] woont aan de Achthoven 3 in Lexmond.

Bij besluit van 27 mei 2021 heeft de raad van de gemeente Amsterdam het bestemmingsplan "Zuidas Vivaldi kavel 13, kavel voormalig Drentestaete fase I en 2e partiële herziening" vastgesteld. Het bestemmingsplan voorziet in een uitwerking van het project Vivaldi dat deel uitmaakt van de gemeentelijke en provinciale ontwikkelingsstrategie voor de Zuidas als internationale toplocatie voor wonen en werken in de Metropoolregio. Specifiek heeft het bestemmingsplan betrekking op kavel 13 en kavel voormalig Drentestaete op de hoek van de Antonio Vivaldistraat en Domenico Scarlattilaan, ten zuidwesten van kavel 13. Op beide kavels wordt voorzien in een toren voor overwegend kantoordoeleinden. [appellant] en anderen zijn allen bewoners en/of eigenaren van woningen (dan wel behartigers van diens belangen) van/in de Mirandabuurt.

Bij brief, bij de Raad van State ingekomen op 24 november 2021, heeft [verzoekster] verzocht om wraking van staatsraden mr. C.H.M. van Altena en mr. C.M. Wissels (hierna: de staatsraden) als leden van de meervoudige kamer, belast met de behandeling van de zaken nrs. 202100165/1/A3 en 202100402/1/A3.

Tijdens de zitting op 29 november 2021 heeft [verzoeker] verzocht om wraking van staatsraad mr. J.E.M. Polak (hierna: de staatsraad) als lid van de Afdeling bestuursrechtspraak belast met de behandeling van de zaak nr. 202101904/1/A2.

Het beroep richt zich tegen het besluit van het college van gedeputeerde staten van Noord-Holland van 6 december 2016, kenmerk RUD16.194336, waarbij een vergunning op grond van de Natuurbeschermingswet 1998 (hierna: Nbw 1998) is verleend voor de veehouderij [locatie] in [plaats].

Bij besluit van 14 mei 2018 heeft het college van gedeputeerde staten van Noord-Brabant een vergunning krachtens de Wet natuurbescherming verleend voor de realisatie en de ingebruikname van het project "Gebiedsontwikkeling Oostelijke Langstraat" en heeft het college een ontheffing verleend van het verbod als bedoeld in artikel 3.10, eerste lid, van de Wnb. Bij besluit van 27 juni 2018 heeft de minister van Infrastructuur en Waterstaat op grond van artikel 8, eerste lid, van de Wegenwet de op- en afritten van de aansluitingen 39 Waalwijk-Oost, 43 Nieuwkuijk en 44 Vlijmen gelegen langs de rijksweg A59 in de gemeenten Waalwijk en Heusden aan het openbaar verkeer onttrokken. Bij besluit van 29 juni 2018 hebben provinciale staten de inpassingsplannen "Gebiedsontwikkeling Oostelijke Langstraat West" en "Gebiedsontwikkeling Oostelijke Langstraat Oost" vastgesteld. Het PIP GOL West en het PIP GOL Oost voorzien in een integrale gebiedsontwikkeling van de Oostelijke Langstraat.

Bij besluit van 29 november 2018 heeft de raad van de gemeente Den Haag het bestemmingsplan "Omgevingsplan Binckhorst" vastgesteld. Het plan heeft betrekking op de wijk Binckhorst in Den Haag. In deze wijk zijn van oudsher veel bedrijven gevestigd. De raad heeft de ambitie om deze wijk op een organische wijze te transformeren naar een levendige gemengde stadswijk waar gewoond en gewerkt wordt. Met het plan beoogt de raad deze transformatie te faciliteren. Met het oog daarop is gekozen voor een flexibel plan waarin onderscheid is gemaakt tussen regels voor bestaande activiteiten en regels voor nieuwe activiteiten. Voor de transformatie van de Binckhorst heeft de raad gekozen voor het vaststellen van een zogenoemd "bestemmingsplan met verbrede reikwijdte".

Bij besluit van 4 juli 2019 heeft de raad van de gemeente Ermelo het bestemmingsplan "Strand Horst" vastgesteld. Dit bestemmingsplan heeft betrekking op Strand Horst. Strand Horst vormt de oostoever van het Nuldernauw en ligt op de overgang van het Nuldernauw naar het Wolderwijd. Het gebied ligt in de gemeente Ermelo, ten zuidwesten van Harderwijk. Direct langs Strand Horst loopt de rijksweg A28. Aan de overzijde van het Nuldernauw ligt de gemeente Zeewolde. Het plan biedt een juridische basis voor een verdere ontwikkeling van het gebied Strand Horst. Het doel van het plan is een versterking van de recreatieve mogelijkheden en de toeristische faciliteiten. In het plan is onder meer de bestemming "Cultuur en ontspanning" opgenomen met twee bouwvlakken. Hier zijn maximaal twee hotels (met in totaal 150 kamers) en een evenementenhal toegestaan.

Bij besluit van 26 november 2015 heeft het College bescherming persoonsgegevens (thans: de AP) een verzoek van Vrijbit om op grond van de Wet bescherming persoonsgegevens (hierna: de Wbp) handhavend op te treden tegen Nederlandse zorgverzekeraars afgewezen. Het gaat in deze zaak om een handhavingsverzoek van Vrijbit. Volgens Vrijbit vormen de door Zorgverzekering Nederland (hierna: ZN) opgestelde regels - waar alle zorgverzekeraars zich aan moeten houden - een schending van de Wbp, artikel 8 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (hierna: EVRM) en het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie (hierna: het Handvest). Hiertegen moet door de AP handhavend worden opgetreden, ook als er geen concrete schending in de uitvoering is geconstateerd. De regels moeten altijd in orde zijn, zeker waar het gaat om de verwerking van medische persoonsgegevens.

Bij besluit van 27 mei 2019 heeft de raad van de gemeente Kaag en Braassem het exploitatieplan "Braassemerland 2019" vastgesteld. Met het oog op de met het bestemmingsplan mogelijk gemaakte bouwplannen en het verhaal van daarbij aan de orde komende exploitatiekosten is het exploitatieplan vastgesteld. Het exploitatieplan heeft betrekking op een kleiner gebied dan het bestemmingsplan. [appellant A] en anderen zijn eigenaar van gronden binnen het exploitatiegebied. Zij zijn het niet eens met het besluit. [appellant A] en anderen betogen dat de raad de inbrengwaarde van hun percelen te laag heeft ingeschat. Zij voeren in dit verband ten eerste aan dat de taxateurs geen (recente) marktkennis en praktijkervaring hebben. De taxateurs hebben voor de uitkomst aansluiting gezocht bij een advies van 6 januari 2017, uitgebracht in een andere procedure. Ook hebben de taxateurs andere transacties niet meegenomen in het rapport.

Bij besluit van 26 september 2019 heeft de minister van Economische Zaken en Klimaat ingestemd met het door Vermilion Energy Netherlands B.V. ingediende geactualiseerde winningsplan Weststellingwerf. Vermilion beschikt over een winningsvergunning voor het gebied Gorredijk. Binnen dit gebied ligt het voorkomen Weststellingwerf. Een voorkomen (hierna: gasveld) is de wettelijke term voor een gasveld. Aardgas (hierna: gas) valt onder het in de Mijnbouwwet (hierna: de Mbw) genoemde begrip koolwaterstof. Gasveld Weststellingwerf ligt geografisch gezien in de provincie Fryslân, binnen de grenzen van de gemeenten Weststellingwerf en Ooststellingwerf en het verzorgingsgebied van wetterskip Fryslân. Gasveld Weststellingwerf is een zogenoemd klein gasveld. De gaswinning waar een vergunning voor is verleend dient plaats te vinden op grond van een winningsplan waar de minister mee heeft ingestemd.

Bij besluit van 12 juli 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Súdwest-Fryslân geweigerd aan [appellant A] en anderen een omgevingsvergunning te verlenen voor het gebruiken van gronden of bouwwerken in strijd met het bestemmingsplan op het perceel [locatie te Bolsward. [appellant A] en anderen zijn eigenaren van het perceel [locatie te Bolsward. Ter plaatse bevindt zich een appartementencomplex, De Remise, met commerciële ruimte op de begane grond. [appellant A] en anderen beogen daar een drogisterij ("Trekpleister") te vestigen. In het bestemmingsplan "Bolsward - Kom", door de raad van de toenmalige gemeente Bolsward vastgesteld bij besluit van 16 september 2008, is aan de gronden de bestemming "Verkeer - Verblijf 1" toegekend. Bij brieven van 14 februari 2018 en 8 mei 2018 hebben [appellant A] en anderen het college verzocht een omgevingsvergunning te verlenen voor het gebruiken van gronden of bouwwerken voor het vestigen van een detailhandelsbedrijf.

Bij besluit van 28 februari 2018 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid het Nederlanderschap van [appellant sub 2] ingetrokken. [appellant sub 2] is geboren op [geboortedatum] 1963, bezit de Marokkaanse nationaliteit en was van [datum] 1993 tot en met [datum] 2002 getrouwd met [persoon 1]. Bij besluit van 2 december 2002 heeft de staatssecretaris [appellant sub 2] een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd verleend voor verblijf bij partner [persoon 2]. Bij besluit van 2 februari 2010 heeft de staatssecretaris [appellant sub 2] een verblijfsvergunning regulier voor onbepaalde tijd verleend met de aantekening 'EG-langdurig ingezetene'. Bij Koninklijk Besluit van 19 juni 2014 is aan [appellant sub 2] het Nederlanderschap verleend. De staatssecretaris heeft het Nederlanderschap van [appellant sub 2] ingetrokken krachtens artikel 14, eerste lid, van de Rijkswet op het Nederlanderschap.

Bij besluiten van 10 mei 2019 en 7 juni 2019 heeft de Belastingdienst/Toeslagen voorschotten kindgebonden budget (€ 1.152,00) en zorgtoeslag (€ 594,00) van [appellant] over 2018 herzien. [appellant] heeft voorschotten kindgebonden budget en zorgtoeslag over 2018 en 2019 ontvangen. Hij kan zich niet vinden in de hoogte van deze voorschotten. Met name omdat hij hoge zorgkosten voor zijn zoon heeft, die hij zonder de toeslagen met een alleenstaande ouderkop (hierna: de ALO-kop) niet kan betalen. Sinds 21 januari 2006 is [appellant] gehuwd met [echtgenote]. Zij hebben samen een zoon. Hun zoon is gediagnosticeerd met suikerziekte. [echtgenote] en haar zoon wonen in Marokko, [appellant] in Nederland. [appellant] heeft een Nederlandse zorgverzekering. [echtgenote] is voor de zorgverzekering meeverzekerd via het Centraal Administratiekantoor.

Bij besluit van 21 april 2020 heeft de raad van de gemeente Dinkelland de aanvraag van [appellant] om een bestemmingsplan vast te stellen voor het perceel [locatie] te Deurningen, afgewezen. [appellant] heeft de aanvraag ingediend om op zijn perceel [locatie] te Deurningen ten zuiden van de bestaande woning een tweede vrijstaande woning te bouwen. Het college van burgemeester en wethouders heeft besloten om de aanvraag in te willigen, een ontwerpplan ter inzage gelegd dat de bouw van de woning mogelijk maakt, en de raad voorgesteld om het bestemmingsplan vast te stellen. De raad heeft geweigerd het bestemmingsplan vast te stellen en de aanvraag afgewezen, omdat de woning in strijd is met het beleid in de Nota inbreidingslocaties 2016 en er geen sprake is van bijzondere omstandigheden om af te wijken van het beleid.

Bij besluit van 5 januari 2018 heeft de Belastingdienst/Toeslagen het recht van [appellant] op huurtoeslag over 2016 op nihil vastgesteld en € 3.047,00 aan uitbetaalde voorschotten teruggevorderd. [appellant] heeft op grond van een vaststellingsovereenkomst met [schoolverzekering] van 26 oktober 1984 een schadevergoeding van fl. 37.712,50, omgerekend € 17.113,19, ontvangen. Op grond van een vaststellingsovereenkomst met Onderlinge Studenten Gezondheidzorg "SSGZ" U.A. (hierna: SSGZ) van 12 maart 1987 heeft hij een schadevergoeding van fl. 73.990,68, omgerekend € 33.575,51, ontvangen. Beide uitkeringen zijn verstrekt in verband met een fietsongeluk dat [appellant] op 17 juli 1982 in Zuid-Frankrijk heeft gehad met blijvende ernstige invaliditeit tot gevolg. Voor de inkomstenbelasting behoort dit bedrag in de voor deze zaak relevante periode van in totaal en afgerond € 50.689,00 tot het vermogen van [appellant].

Bij besluit van 7 november 2016 heeft de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport [appellant] te kennen gegeven zijn registratie als tandarts in het zogenoemde BIG-register na 31 december 2016 door te halen, tenzij hij uiterlijk op die datum een aanvraag voor herregistratie indient. Het BIG-register is door de minister ingesteld op grond van artikel 3 van de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (hierna: de Wet BIG). Deze wet kent een stelsel van titelbescherming voor bepaalde beroepen, zoals tandarts. Alleen degenen die als tandarts in het register van tandartsen in het BIG-register staan ingeschreven, mogen die titel voeren. In artikel 2 van het Besluit periodieke registratie Wet BIG is bepaald dat een inschrijving in het BIG-register vijf jaar geldig is. Met ingang van 1 januari 2012 geldt dat ook voor inschrijving in het register van tandartsen.

Bij besluit van 26 juni 2019 (hierna: besluit I) heeft de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid [appellante] een boete opgelegd van € 100,00 wegens het niet tijdig voldoen aan de inburgeringsplicht als bedoeld in artikel 7, eerste lid, van de Wet inburgering. Ook heeft de minister bepaald dat [appellante] de lening die zij bij de Dienst Uitvoering Onderwijs (hierna: DUO) heeft afgesloten moet terugbetalen, omdat zij niet op tijd is ingeburgerd. [appellante] betoogt dat zij besluit I niet heeft ontvangen en pas na ontvangst van besluit II ervan op de hoogte is gekomen. De rechtbank heeft volgens haar ten onrechte overwogen dat de termijnoverschrijding niet verschoonbaar is, omdat haar ex-partner dit besluit waarschijnlijk in ontvangst heeft genomen en voor haar verborgen heeft gehouden. De rechtbank heeft ten onrechte overwogen dat dit in de risicosfeer ligt van [appellante]. Verder voert [appellante] op de zitting aan dat besluit I mogelijk is kwijtgeraakt tijdens haar verhuizing.

Bij besluit van 29 mei 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Bergen (NH) aan [vergunninghoudster] een omgevingsvergunning verleend voor het aanleggen van riolering, het uitvoeren van grondwerkzaamheden en het aanleggen van een weg op het recreatieterrein [locatie 1] in Schoorl (hierna: het perceel) en voor het wijzigen van een uitrit. [vergunninghoudster] is eigenaar van het op het perceel gelegen recreatieterrein en wil daar een aantal recreatiewoningen realiseren. Op grond van het bestemmingsplan "Schoorl-kernen en buurtschappen" rust op het perceel voor het grootste gedeelte de bestemming "Recreatieterrein" en voor het overige de bestemming "Groen". Het perceel heeft verder de dubbelbestemming "Archeologisch waardevol gebied" en de aanduiding "regime I". Vanwege deze dubbelbestemming is in artikel 23 van de planregels bepaalt dat een omgevingsvergunning nodig is voor het aanleggen van riolering, het uitvoeren van grondwerkzaamheden en het aanleggen van een weg.

Bij besluit van 11 juni 2019 heeft TÜV Nederland QA B.V. het verzoek van [bedrijf] om terug te komen van het besluit tot schorsing en van het besluit tot intrekking van haar asbestverwijderingscertificaat afgewezen. [bedrijf] is een bedrijf dat zich bezighoudt met onder meer asbestsanering. Bij besluit van 24 april 2017 heeft TÜV het procescertificaat van [bedrijf] voor asbestverwijdering onvoorwaardelijk geschorst voor een duur van 30 dagen. Bij een controle van projectlocatie [locatie] op 16 maart 2017 zijn afwijkingen geconstateerd ten aanzien van artikelen van Bijlage XIIIa bij artikel 4.27 van de Arboregeling. In bezwaar is die schorsing gehandhaafd. Bij uitspraak van 27 februari 2018 heeft de rechtbank het beroep daartegen ongegrond verklaard. Bij besluit van 18 september 2017 heeft TÜV het procescertificaat van [bedrijf] ingetrokken. Daarbij heeft TÜV zich op het standpunt gesteld dat er binnen twee jaar na een onvoorwaardelijke schorsing opnieuw gronden bestaan voor een onvoorwaardelijke schorsing.

Bij besluit van 3 juli 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag de aanvraag van [appellante] om een voorrangsverklaring afgewezen. [appellante] is in juli 2018 met twee minderjarige dochters vanuit Curaçao naar Nederland gekomen voor werk en een goede opleiding voor haar kinderen. Zij zijn eerst gaan wonen bij een kennis in Den Haag en daarna bij een andere dochter in een eenkamerwoning in Den Haag. Haar minderjarige zoon woonde toen ook bij haar. Ze kon geen passende woonruimte vinden. Het wonen in de te kleine woning leidde tot gezondheidsklachten, vooral bij een minderjarige dochter. Deze is daarvoor naar een psycholoog gegaan. [appellante] heeft op 6 april 2019 bij het college een voorrangsverklaring als woningzoekende aangevraagd. Daarbij heeft zij een verklaring van een hulpverlener overgelegd inhoudend dat [appellante] vanwege haar woonsituatie voor een voorrangsverklaring in aanmerking komt.

Bij besluit van 29 oktober 2018 heeft de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit een verzoek op grond van de Wet openbaarheid van bestuur van RTL Nieuws gedeeltelijk toegewezen en gedeeltelijk afgewezen. RTL Nieuws heeft de minister op grond van de Wob onder andere verzocht om documenten openbaar te maken die betrekking hebben op dierenwelzijn. Daarbij heeft RTL Nieuws verzocht om informatie over het toezicht van de Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit (hierna: NVWA) op bedrijven op het gebied van dierenwelzijn. RTL Nieuws heeft aangegeven niet geïnteresseerd te zijn in namen van personen binnen de betrokken rechtspersonen. Op basis van dit verzoek heeft de minister 474 dossiers aangetroffen die daarop betrekking hebben, waaronder ook een dossier dat betrekking heeft op [appellant]. De minister heeft besloten die documenten deels openbaar te maken. Aan de weigering passages openbaar te maken heeft de minister artikel 10, tweede lid, aanhef en onder c en g, van de Wob ten grondslag gelegd.

Bij besluit van 26 januari 2020 heeft de burgemeester van Schiedam aan [appellant] een huisverbod opgelegd voor de duur van tien dagen. Bij besluit van 26 januari 2020 heeft de burgemeester aan [wederpartij] een huisverbod opgelegd. Daaraan ging op 25 januari 2020 een incident vooraf, waarbij [wederpartij] in zijn woning zijn toen zeventienjarige zoon met een hondenkauwbot op zijn arm heeft geslagen en een ruit in een deur heeft vernield omdat hij dacht dat [de zoon] zijn wiet had gestolen (hierna: het incident). [de zoon] heeft na het incident 112 gebeld. Toen de politie kwam was de situatie weer rustig. De politie zag dat [de zoon] een verdikte elleboog had en dat de ruit gebroken was. [de ex-partner], de moeder van [de zoon] en toenmalige partner van [wederpartij], was niet thuis toen het gebeurde. Aan het besluit is een rapportage van het Crisis Interventie Team (CIT) ten grondslag gelegd.

Bij besluit van 19 oktober 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam aan [appellant] een boete opgelegd van € 20.500,00 wegens het zonder vergunning onttrekken van een woning aan de bestemming tot woning. [appellant] heeft in hoger beroep verwezen naar dat wat hij in beroep heeft aangevoerd. Verder voert [appellant] aan dat de aan hem opgelegde boete, gelet op een uitspraak van de Afdeling van 2 december 2020, ECLI:NL:RVS:2020:2850, moet worden gematigd. Bij besluit van 30 maart 2021 heeft het college, gelet op de uitspraak van de Afdeling van 2 december 2020, de boete gematigd tot € 11.600,00. Het college heeft gesteld dat het besluit van 12 februari 2019 gedeeltelijk wordt herroepen voor wat betreft de hoogte van de boete en voor het overige in stand blijft. Het besluit van 12 februari 2019 wordt als herhaald en ingelast beschouwd met uitzondering van de tekst onder de kopjes ‘Matiging van de boete’ en ‘Proceskosten’.

Bij besluit van 19 juni 2019 heeft de minister van Infrastructuur en Waterstaat besloten op een verzoek van de werkgroep "Oirschot Aquaduct in 't Groen", dat ingediend is op grond van de Wet openbaarheid van bestuur. Op 13 mei 2013 heeft de minister de startbeslissing genomen voor het uitvoeren van een zogeheten MIRT (Meerjarenprogramma Infrastructuur, Ruimte en Transport)-verkenning om het te verwachten knelpunt op de autosnelweg A58 tussen Eindhoven en Tilburg aan te pakken. In paragraaf 2.2.3 van de startbeslissing staat dat het Rijk voor de periode 2021-2023 een voorlopig budget van € 425 miljoen heeft gereserveerd voor de deeltrajecten Eindhoven - Tilburg - Sint-Annabosch - Galder. Het richtbedrag voor het deeltraject Eindhoven - Tilburg is ruim € 300 miljoen. Een capaciteitsuitbreiding naar 2x3 rijstroken tussen Eindhoven en Tilburg is het uitgangspunt geweest voor de voorlopige reservering.

Bij besluit van 8 oktober 2019 heeft de burgemeester van Waalre besloten het bijgebouw op het perceel aan de [locatie 1] in Waalre met ingang van 16 oktober 2019 te sluiten voor een duur van 12 maanden. Aan de [locatie 2] ligt een woonwagenkamp met 16 percelen. [appellant sub A] en [appellant sub B] wonen op het perceel aan [locatie 1] en zijn eigenaren van een bijgebouw op dat perceel. Op 3 september 2019 hebben toezichthouders van de gemeente, ondersteund door de politie, in het kamp een bestuurlijke controle verricht naar diverse bouwwerken en beroeps- en bedrijfsmatige activiteiten aan huis. De bevindingen van die controle zijn neergelegd in een bestuurlijke rapportage van de politie Oost-Brabant van 8 september 2019. De bevindingen over de [locatie 1] zijn in een afzonderlijke bestuurlijke rapportage van 20 september 2019 neergelegd.

Bij besluit van 14 maart 2019 heeft de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties geweigerd om voor [appellant] een verklaring van geen bezwaar voor het vervullen van de vertrouwensfunctie van piloot af te geven. [appellant] is op 6 september 2018 door TUI Airlines Nederland B.V. (TUI) aangemeld bij de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) voor een veiligheidsonderzoek-B burgerluchtvaart en afgifte door de minister van een vvgb voor de vertrouwensfunctie van piloot bij TUI. [appellant] woonde van 8 maart 2011 tot en met 18 september 2012 met zijn gezin in Maleisië en van 2 januari 2014 tot en met 30 augustus 2018 in Oman, waar hij heeft gewerkt als piloot bij Oman Air. De minister heeft geweigerd om voor [appellant] een vvgb af te geven omdat het veiligheidsonderzoek onvoldoende gegevens heeft opgeleverd voor de conclusie dat er voldoende waarborgen zijn dat [appellant] onder alle omstandigheden de uit de vertrouwensfunctie voortvloeiende plichten getrouwelijk zal volbrengen.

Bij besluit van 24 augustus 2018 heeft de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties geweigerd om voor [appellante] een verklaring van geen bezwaar voor het vervullen van de vertrouwensfunctie van piloot af te geven. [appellante] is op 2 maart 2018 door KLM Recruitment Services SPL/HU aangemeld bij de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) voor een veiligheidsonderzoek en afgifte van een verklaring van geen bezwaar (vggb) voor de vertrouwensfunctie van piloot bij de KLM. [appellante] woonde toen ongeveer zes jaar in Qatar en werkte als piloot bij Qatar Airways. Daarvoor woonde en werkte zij als piloot in Curaçao. De minister heeft geweigerd om voor [appellante] een vvgb af te geven omdat het veiligheidsonderzoek onvoldoende gegevens heeft opgeleverd voor de conclusie dat er voldoende waarborgen zijn dat [appellante] onder alle omstandigheden de uit de vertrouwensfunctie voortvloeiende plichten getrouwelijk zal volbrengen.

Bij besluit van 6 december 2019 heeft de minister van Economische Zaken aan [appellant sub 1] een schadevergoeding van € 13.805,42, inclusief wettelijke rente, toegekend. [appellant sub 1] is sinds december 2015 eigenaar van de woning aan [locatie] in [woonplaats]. De woning is gebouwd in 1975 en bevindt zich boven het Groningenveld, in het gebied waar zich als gevolg van gaswinning bodemdaling en aardbevingen voordoen. Op 24 december 2018 heeft [appellant sub 1] schade aan de woning als gevolg van mijnbouwactiviteiten in het Groningenveld gemeld bij de Tijdelijke Commissie Mijnbouwschade Groningen. De schade is onder meer omschreven als scheuren in de vloer van de hal en de woonkamer. Bij besluit van 20 mei 2020 heeft de Tijdelijke Commissie geen aanleiding gezien een hogere schadevergoeding toe te kennen dan € 13.805,42, inclusief wettelijke rente, voor schades 1 t/m 7.

Bij besluit van 15 september 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Dinkelland het verzoek van [appellant] om handhavend op te treden tegen het gebruik van zijn gronden aan de [locatie] in Saasveld als waterberging door het waterschap Vechtstromen, afgewezen. [appellant] woont aan de [locatie] te Saasveld en exploiteert daar een landbouwbedrijf en een veehouderij. Volgens het ter plekke geldende bestemmingsplan "Buitengebied 2010" hebben zijn gronden de bestemming "Agrarisch - 1".[appellant] heeft om handhavend optreden verzocht, omdat het waterschap in strijd met het bestemmingsplan zijn gronden gebruikt voor waterberging, meer in het bijzonder wanneer de nabijgelegen Molenbeek als gevolg van regenval buiten zijn oevers treedt en delen van zijn gronden onder water komen te staan. Het college heeft het handhavingsverzoek op 15 september 2017 afgewezen.

Bij ongedateerd besluit, bekendgemaakt op 10 februari 2021, heeft het college van burgemeester en wethouders van Rotterdame besloten tot de aanwijzing van de locatie ter hoogte van [locatie 2] in Rotterdam voor het plaatsen van twee ondergrondse restafvalcontainers. [appellant] en anderen wonen op de adressen [locaties]. Ter hoogte van [locatie 2], tegenover hun woningen, staan al twee half verdiepte afvalcontainers. Deze zullen na de plaatsing van de orac’s waarin het bestreden besluit voorziet, worden verwijderd.

Bij besluit van 19 juli 2018, herzien bij het besluit van 4 april 2019, heeft het college van burgemeester en wethouders van Westland de aan de plantenkwekerij toekomende subsidie op nihil vastgesteld. Het gebied Poelzone wordt geherstructureerd. De herstructurering bestaat uit het realiseren van nieuwe glastuinbouwbedrijven in gebieden die slecht verkaveld zijn en waar verouderde kassen staan. In het kader van de herstructurering moeten woningen worden verplaatst en watergangen vergraven. Om dat te stimuleren heeft de gemeenteraad op 25 oktober 2011 de verordening ‘Tender Herstructurering Poelzone' (hierna: de Subsidieverordening) vastgesteld. Deze verordening voorziet in de vergoeding van (een deel van) de kosten die gemaakt worden voor het verplaatsen van de woningen en de watergangen. Op 12 oktober 2012 heeft [bedrijf] een subsidieaanvraag gedaan voor het verwijderen en verplaatsen van agrarische bedrijfswoningen aan het [locatie 1], locatie 2] en [locatie 3] in Naaldwijk.

Bij besluit van 1 augustus 2019 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid het verzoek van [appellant] om hem het Nederlanderschap te verlenen afgewezen. De staatssecretaris heeft het verzoek afgewezen, omdat twijfel bestaat over de identiteit van [appellant]. Hij is afkomstig uit Somalië, waardoor de staatssecretaris hem heeft vrijgesteld van het vereiste een geldig buitenlands reisdocument en een gelegaliseerde geboorteakte over te leggen. Op 3 juni 2009 heeft [appellant] onder ede bij de gemeente Zoetermeer verklaard dat hij is geboren op [geboortedatum] 1971. Deze geboortedatum is vervolgens geregistreerd in de basisregistratie personen. In het aanvraagformulier van 15 februari 2010 voor verlenging van zijn verblijfsvergunning heeft [appellant] vervolgens verklaard dat hij is geboren op [geboortedatum] 1950. In zijn aanvraagformulier van 14 maart 2011 voor verlenging van zijn verblijfsvergunning heeft hij verder verklaard dat de geboortedatum [geboortedatum] 1971 juist is.

Bij besluit van 2 december 2019 heeft de Tijdelijke Commissie Mijnbouwschade Groningen aan [appellant] een schadevergoeding toegekend van € 7.756,45. [appellant] is eigenaar van de woning aan de [locatie]. De woning is gebouwd in 2003 en bevindt zich boven het Groningenveld, in het gebied waar zich als gevolg van gaswinning bodemdaling en aardbevingen voordoen. Op 16 januari 2018 heeft [appellant] schade als gevolg van mijnbouwactiviteiten in het Groningenveld gemeld bij het Centrum Veilig Wonen. In 2013 is een omvangrijke schade aan de woning behandeld en afgewikkeld. In deze procedure gaat het om nieuwe schades en om schades die volgens [appellant] na herstel in 2013 weer zijn ontstaan door mijnbouwactiviteiten.

Bij besluit van 12 oktober 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag zijn beslissing om op 16 september 2020 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 van de gemeente Den Haag aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een zeer grote doos die op 16 september 2020 is aangetroffen naast een ondergrondse restafvalcontainer (hierna: ORAC) ter hoogte van de Roemer Visscherstraat 281 in Den Haag. Het college is ervan uitgegaan dat [appellante] de doos verkeerd heeft aangeboden, omdat haar adres op het adreslabel op de doos staat. [appellante] betwist niet dat de doos van haar afkomstig is, maar stelt dat zij niet degene is geweest die hem naast de ORAC heeft gezet.

Bij besluit van 15 februari 2019 heeft de minister voor Rechtsbescherming de aanvraag tot verlenging van een vergunning voor het in stand houden van een particuliere beveiligingsorganisatie, afgewezen. [appellant] is de eigenaar van het [beveiligingsbedrijf]. Op 18 november 2013 is aan [beveiligingsbedrijf] een vergunning verleend voor het in stand houden van een particuliere beveiligingsorganisatie, zoals bedoeld in artikel 4, eerste lid, van de Wet particuliere beveiligingsorganisaties en recherchebureaus (hierna: Wpbr). De vergunning is tot 1 november 2018 verleend. Op 28 augustus, aangevuld op 10 september 2018, heeft [appellant] een aanvraag gedaan om de vergunning te verlengen. Bij de beoordeling van de aanvraag heeft de minister de relevante gegevens uit het Justitieel Documentatie Systeem (hierna: JDS) geraadpleegd. Hieruit bleek dat [appellant] op 9 oktober 2018 door de politierechter is veroordeeld tot een geldboete van € 300,00, voor mishandeling.

Bij besluit van 24 oktober 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag zijn beslissing om op 28 september 2020 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 van de gemeente Den Haag aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een platgemaakte witte doos die op 28 september 2020 is aangetroffen naast een bovengrondse papiercontainer ter hoogte van de Regentesselaan 106 in Den Haag. Het college is ervan uitgegaan dat [appellant] de doos verkeerd heeft aangeboden, omdat zijn naam en adres op het adreslabel op de doos staan. [appellant] betwist niet dat de doos van hem afkomstig is, maar stelt dat hij de doos in de papiercontainer heeft gedaan. Hij vermoedt dat de doos daar weer uit is gevallen of daar door iemand anders weer uit is gehaald.

Bij besluit van 5 december 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag zijn beslissing om op 10 november 2020 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 van de gemeente Den Haag aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een witte doos die op 10 november 2020 is aangetroffen naast een ondergrondse papiercontainer ter hoogte van de Dr. Lelykade 68 in Den Haag. Het college is ervan uitgegaan dat [appellante] de doos verkeerd heeft aangeboden, omdat haar naam en adres op het adreslabel op de doos staan. [appellante] betwist niet dat de doos van haar afkomstig is, maar stelt dat zij de doos in de papiercontainer heeft gedaan. Zij voert daarbij aan dat de papiercontainer bijna vol was en dat het vanwege de geringe grootte van de doos is gelukt om hem tussen het andere papier in de papiercontainer te stoppen.

Bij besluit van 25 januari 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag zijn beslissing om op 30 december 2020 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 van de gemeente Den Haag aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een wit vierkant doosje dat op 30 december 2020 is aangetroffen naast een ondergrondse papiercontainer ter hoogte van de Apeldoornselaan 240 in Den Haag. Het college is ervan uitgegaan dat [appellante] het doosje verkeerd heeft aangeboden, omdat haar naam en adres op het adreslabel op de doos staan. [appellante] betwist dat zij een doos naast de papiercontainer heeft achtergelaten. Zij stelt dat op de foto’s in het controlerapport niet zichtbaar is dat er een doosje is aangetroffen met daarop haar naam en adres.

Bij besluit van 7 december 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag zijn beslissing om op 10 november 2020 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 van de gemeente Den Haag aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een zeer grote doos die op 10 november 2020 is aangetroffen naast een ondergrondse afvalcontainer ter hoogte van de Nannie van Wehlstraat 2 in Den Haag. Het college is ervan uitgegaan dat [appellante] de doos verkeerd heeft aangeboden, omdat haar naam en adres op het adreslabel op de doos staan. [appellante] betwist niet dat de doos van haar afkomstig is, maar stelt dat zij niet degene is geweest die de doos naast de ondergrondse container heeft gezet.

Bij uitspraak, onderscheidenlijk tussenuitspraak, van 8 april 2020, ECLI:NL:RVS:2020:1020, heeft de Afdeling het college van gedeputeerde staten van Zuid-Holland opgedragen om binnen 26 weken na de verzending van de tussenuitspraak het daarin geconstateerde gebrek in het besluit van het college van 10 juli 2018, waarbij een aanwijzing is gegeven als bedoeld in artikel 3.8, zesde lid, van de Wet ruimtelijke ordening, te herstellen. In de tussenuitspraak is onder 12.2, 24.1, 32.1 en 39.2 overwogen dat het college in de reactieve aanwijzing niet per perceel inzichtelijk heeft gemaakt waarom omzetting van de bestaande bedrijfswoningen in burger- dan wel plattelandswoningen leidt tot een onevenredige aantasting van de omvang en bruikbaarheid van het glastuinbouwgebied en derhalve wel of niet buiten de reactieve aanwijzing konden worden gehouden.

Bij uitspraak, onderscheidenlijk tussenuitspraak van 8 april 2020, ECLI:NL:RVS:2020:1019 (hierna: tussenuitspraak), heeft de Afdeling de raad van de gemeente Rotterdam opgedragen om binnen 26 weken na de verzending van de tussenuitspraak het daarin geconstateerde gebrek in het besluit van de raad van 28 juni 2018, waarbij het bestemmingsplan "Hoek van Holland - Buitengebied" is vastgesteld, te herstellen. In de tussenuitspraak is onder 9.5 overwogen dat in de planregels, noch op de verbeelding, de relatie van de voormalige agrarische bedrijfswoning aan de [locatie1] met het bijbehorende agrarische bedrijf is weergegeven. Tevens is in de tussenuitspraak onder 24.4 overwogen dat in de planregels, noch op de verbeelding, de relatie tussen de voormalige agrarische bedrijfswoningen, die nu als plattelandswoning zijn bestemd, en het bijbehorende agrarische bedrijf is weergegeven.

Bij besluit van 7 juni 2019 heeft de staatssecretaris van Infrastructuur en Waterstaat geweigerd aan [appellante] krachtens artikel 15.38 van de Wet milieubeheer ontheffing te verlenen van de bij besluit van 29 juni 2015 algemeen verbindend verklaarde "Overeenkomst inzake de afvalbeheersbijdrage voor autobanden". [appellante] heeft een groothandel in aanhangwagenonderdelen en is importeur van (cover)banden voor aanhangwagens. [appellante] is geen partij bij de overeenkomst en is geen lid van de Vereniging BEM. Voor de afzet van de aanhangwagenbanden moet zij op grond van artikel 2.3, aanhef en onder d, van de overeenkomst een afvalbeheersbijdrage van €1,50 per autoband betalen. Aan haar verzoek om ontheffing daarvan heeft zij, kort weergegeven, ten grondslag gelegd dat haar eigen afvalbeheersysteem ten minste gelijkwaardig is aan het systeem van de overeenkomst. De staatssecretaris heeft de ontheffing geweigerd.

Bij verschillende besluiten van 2 mei 2017 onderscheidenlijk 12 juni 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Aa en Hunze een tegemoetkoming in planschade toegekend aan [partij A] van € 12.950,00, [partij B] van € 15.020,00, [partij C] van 15.850,00G en [partij D] van € 16.950,00. Bij verschillende besluiten van 27 maart 2018 heeft het college de door [appellante] daartegen gemaakte bezwaren gegrond verklaard en de besluiten van 2 mei 2017 en 12 juni 2017 in stand gelaten met aanvulling van de motivering. [partij A] is eigenaar van het perceel met woning [locatie 1], [partij B] van het perceel met woning [locatie 2], [partij C] van het perceel met woning [locatie 3] en [partij D] van het perceel met woning [locatie 4], alle te Annen. Zij hebben verzocht om een tegemoetkoming in planschade omdat dit bestemmingsplan op een perceel tegenover hun woningen nieuwe woningbouw mogelijk maakt. Hierdoor zijn hun percelen met woningen, naar zij stellen, in waarde gedaald.

Bij besluit van 9 november 2018 heeft de korpschef van politie het verzoek om kennis te nemen van de politiegegevens die over [appellante] zijn verwerkt, deels toegewezen en deels afgewezen. Bij brief van 16 oktober 2018 heeft [appellante] op grond van artikel 25 van de Wet politiegegevens de korpschef verzocht om haar mee te delen of en, zo ja, welke haar betreffende politiegegevens worden verwerkt en wat de aanleiding en het doel zijn van de verwerking. De korpschef heeft het verzoek gedeeltelijk toegewezen en aan [appellante] een overzicht gestuurd van de registraties waarin persoonsgegevens van haar worden verwerkt. [appellante] betoogt dat er geen aanleiding bestaat om gegevens over haar te registreren en dat zij recht op inzage heeft in de gegevens die over haar zijn geregistreerd. Het ontbreekt haar echter aan informatie om te beoordelen of de rechtbank terecht heeft overwogen dat de weigering van de korpschef niet in strijd is met het recht.

Bij tussenuitspraak van 24 maart 2021, ECLI:NL:RVS:2021:622 heeft de Afdeling de raad van de gemeente Veenendaal opgedragen om binnen twaalf weken na de verzending van de tussenuitspraak het daarin omschreven gebrek in het besluit van 19 december 2019, waarbij de raad het bestemmingsplan "Correctieve herziening bestemmingsplan Woongebieden 2018" heeft vastgesteld, te herstellen. Bij besluit van 20 september 2018 heeft de raad het plan "Woongebieden 2018" vastgesteld. Dit plan kent aan het perceel van [appellant A] aan de [locatie] de bestemming "Wonen" toe en regelt onder meer dat op het perceel geen tweede woning mag worden gebouwd. [appellant A] wil op het perceel graag een tweede woning bouwen. Hij is daarom tegen dit plan opgekomen. Bij uitspraak van 4 september 2019, ECLI:NL:RVS:2019:3042, heeft de Afdeling overwogen dat voor zover het plan niet voorziet in een tweede woning op het perceel aan de [locatie], het plan niet berust op een zorgvuldige belangenafweging.