Uitspraken

Bij beslissing van 3 december 2024 heeft de examencommissie van Hogeschool Inholland (hierna: de examencommissie) het verzoek van [appellante] afgewezen om haar een alternatieve vorm van de landelijke kennistoets Wiskunde (hierna: de rekentoets) te verlenen. Bij beslissing van 3 februari 2025 heeft het CBE het door [appellante] hiertegen ingestelde administratief beroep ongegrond verklaard. Tegen deze beslissing heeft [appellante] beroep ingesteld. Het CBE heeft een verweerschrift ingediend. Het CBE heeft een nader stuk ingediend.

Bij besluit van 18 oktober 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Tilburg aan Woon in Balans B.V. een omgevingsvergunning verleend voor het veranderen van het gebruik van het pand op het perceel Loosdorpstraat 4 in Tilburg (hierna: het perceel) naar begeleid en beschermd wonen.Bij besluit van 18 januari 2023 heeft het college het door [appellant A] en [appellante B] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Bij besluit van 30 juni 2025 heeft de Kiesraad het verzoek van De Groenen tot opneming van een logo in het register van aanduidingen ten behoeve van de verkiezing van de leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal buiten behandeling gelaten. Bij besluit van 30 juni 2025 heeft de Kiesraad het verzoek van De Groenen tot wijziging van het logo, zoals dat is opgenomen in het register van aanduidingen ten behoeve van de verkiezing van de leden van het Europees Parlement, buiten behandeling gelaten. Bij brief van 1 juli 2025 heeft de Kiesraad aan De Groenen medegedeeld dat haar verzoek tot wijziging van de gemachtigden in de registers voor de verkiezingen van de leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal en het Europees Parlement buiten behandeling is gelaten.

Bij besluit van 24 juli 2019 (hierna: besluit 1) heeft het college van burgemeester en wethouders van Haarlem de aanvraag van [bedrijf] tot wijziging van de vergunning van 9 april 2019 afgewezen. De verzochte wijziging strekt ertoe dat de ligplaatsvergunningen voor twee vaartuigen met een lengte tot 5 meter worden omgezet in een ligplaatsvergunning voor het vaartuig Bavo. Op 9 april 2019 heeft het college aan [bedrijf] een vergunning verleend voor een ponton op de locatie [locatie] in Haarlem en een ligplaats- en exploitatie vergunning voor de rondvaartboten Frans Hals, Pieter Teyler en Adriaen Pauw en voor één vaartuig met een lengte tussen de 5 en 7 meter en twee vaartuigen met een lengte tot 5 meter. [bedrijf] heeft het college op 12 april 2019 verzocht de vergunning voor de twee ligplaatsen voor vaartuigen tot 5 meter om te zetten in een vergunning voor één ligplaats voor de rondvaartboot Bavo. Vervolgens heeft zij op 12 september 2019 verzocht om ligplaatsvergunningen voor een nieuwe situatie die op een tekening te zien is. Deze situatie houdt ten eerste in dat het vaartuig Laurens Jansz Coster en de Adriaen Pauw afwisselend van een ligplaats gebruik maken.

Op 11 mei 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Hilvarenbeek de bouwwerkzaamheden op het perceel [locatie 1] en [locatie 2]-[locatie 3] in Diessen stilgelegd. Het college heeft [appellante sub 1] bij besluit van 18 maart 2020 een omgevingsvergunning verleend voor de activiteiten bouwen en handelen in strijd met de regels voor de ruimtelijke ordening, voor de verbouwing van de supermarkt op het perceel. In een controlerapport van 11 mei 2020 is vermeld dat er funderingsstroken met bekisting, onderwapening en ankers waren gelegd die niet voldeden aan de bij de vergunning behorende funderingstekening. Ook in een controlerapport van 12 mei 2020 is vermeld dat op dat moment bekisting voor de fundering werd gemaakt op andere plaatsen dan volgens de bij de vergunning behorende tekening toegestaan. Op 11 en 12 mei 2020 hebben controleurs van de gemeente geconstateerd dat ter plaatse bouwwerkzaamheden werden uitgevoerd die niet in overeenstemming waren met de verleende omgevingsvergunning.

Bij besluit van 24 januari 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Almere. aan GoodStay Groep B.V./Goodstay/StaySolutions een last onder dwangsom opgelegd om overtredingen van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht, het Voorbereidingsbesluit Woningsplitsing en Kamerverhuur, de Wet ruimtelijke ordening en het Bouwbesluit 2012 te beëindigen en beëindigd te houden. De termijn om bezwaar te maken tegen het besluit van 24 januari 2020 liep tot en met 6 maart 2020. Niet in geschil is dat het bezwaarschrift op 20 maart 2020 bij de rechtbank in een voorlopige voorzieningenprocedure is ingediend en daarna is doorgestuurd naar het college, maar dat het college dit bezwaarschrift nog niet eerder van HuurSnel West had ontvangen. Het college heeft het bezwaar niet-ontvankelijk verklaard. Volgens het college is het bezwaarschrift te laat ingediend en is niet gebleken van redenen om de termijnoverschrijding verschoonbaar te achten. De rechtbank is van oordeel dat geen sprake is van een verschoonbare termijnoverschrijding en dat het college het bezwaar van HuurSnel West terecht niet-ontvankelijk heeft verklaard.

Bij besluit van 18 september 2020 heeft de voorzitter van de Veiligheidsregio Amsterdam-Amstelland een noodbevel uitgevaardigd. [appellanten sub 2] behoren tot de actiegroep Extinction Rebellion. Extinction Rebellion heeft in een kennisgeving aan de voorzitter gemeld dat zij op 18 september 2020 een statische demonstratie zou uitvoeren met 600 personen op het Gustav Mahlerplein in Amsterdam. Uit vrees voor wanordelijkheden en in het belang van de volksgezondheid en het verkeer heeft de voorzitter met een besluit van 17 september 2020 op grond van de Wet openbare manifestaties (hierna: Wom) verschillende voorschriften verbonden aan de demonstratie, waaronder het voorschrift dat de demonstranten de (vaar)wegen en/of gebouwen niet mogen blokkeren.

Bij besluit van 21 december 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Deventer aan [appellant] een last onder dwangsom opgelegd (hierna: last onder dwangsom 1). Daarin is [appellant] opgedragen om alle zonder omgevingsvergunning opgerichte bouwwerken op het perceel [locatie] te Deventer en van de openbare ruimte bij het perceel geheel te verwijderen en verwijderd te houden. Deze last ging over een aanbouw, overkapping, tuinhuis, poort en hekwerk. [appellant] woont op het perceel. Het college heeft tijdens verschillende controles vastgesteld dat er bouwwerken op en rondom het perceel waren opgericht. Deze bouwwerken waren volgens het college illegaal aanwezig, onder meer omdat er voor de bouw van deze bouwwerken geen omgevingsvergunning was verleend, wat in strijd is met artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wabo.

Bij besluit van 23 november 2020 heeft de minister van Buitenlandse Zaken de aanvraag van [appellante] voor een Nederlands paspoort niet in behandeling genomen. [appellante] is geboren op [geboortedatum] 1998 in de Verenigde Staten. Zij heeft bij haar geboorte via haar vader de Nederlandse en Canadese nationaliteit en via haar moeder de Amerikaanse nationaliteit verkregen. Haar vader heeft op grond van artikel 15, eerste lid, aanhef en onder c, van de Rijkswet op het Nederlanderschap (hierna: RWN) van rechtswege op 1 april 2013 het Nederlanderschap verloren. Als gevolg hiervan heeft [appellante] als minderjarige volgens de minister ook het Nederlanderschap verloren op grond van artikel 16, eerste lid, aanhef en onder d, van de RWN. [appellante] heeft op 20 december 2019 een Nederlands paspoort aangevraagd bij de Nederlandse ambassade in Washington D.C. [appellante] betoogt dat de rechtbank de wettekst van artikel 16, tweede lid, aanhef en onder e, van de RWN verkeerd heeft uitgelegd.

Bij besluit van 23 september 2021 heeft de bewaarder van het kadaster en de openbare registers het verzoek tot herstel van gegevens in de Basisregistratie Kadaster (hierna: BRK) op grond van artikel 7t van de Kadasterwet afgewezen. Bij besluit van 6 januari 2022 heeft de bewaarder het door [appellante] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Bij uitspraak van 2 december 2022 heeft de rechtbank het door [appellante] daartegen ingestelde beroep ongegrond verklaard, en de bewaarder veroordeeld in de proceskosten tot een bedrag van € 1518,00 en ook opgedragen het griffierecht te vergoeden.

Bij besluit van 18 januari 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van West Betuwe een omgevingsvergunning verleend voor het aanpassen van een bij besluit van 15 april 2019 verleende omgevingsvergunning voor het bedrijfsgebouw op het perceel [locatie 1] in Geldermalsen. [appellant sub 1B] wonen op het perceel [locatie 2]. [appellant sub 2B] wonen op het perceel [locatie 1]. Op dat laatste perceel staat het bedrijfsgebouw van [appellant sub 2B] met daarin hun woning en een tweede wooneenheid voor hun (schoon)ouders. Ook stond daar op 30 augustus 2022 een chalet waarin hun zoon woonde. [appellant sub 1B] hebben om handhaving gevraagd ten aanzien van het perceel van [appellant sub 2B].

Bij besluit van 1 februari 2021 heeft de minister het verzoek om informatie op grond van de Wet justitiële en strafvorderlijke gegevens toegewezen en het verzoek om schadevergoeding afgewezen. De minister heeft besloten dat [appellante] een e-mailuitwisseling en een zaakoverzicht op het kantoor van het Centraal Justitieel Incassobureau kan komen inzien en dat zij een uittreksel Justitiële Documentatie kan aanvragen bij de Justitiële Informatiedienst. Daarbij heeft de minister het verzoek om schadevergoeding vanwege het ten onrechte aan [appellante] verzenden van een brief van 9 juli 2020 over het verlengen van de tenuitvoerlegging van een taakstraf afgewezen. Met het besluit van 22 november 2021 is de minister bij dit besluit gebleven.

Bij besluit van 24 februari 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Tynaarlo aan [partij] omgevingsvergunning verleend voor het slopen van een tankstation en het verwijderen van de verharding op het perceel N34 106 in Zuidlaren. Langs de provinciale weg N34 was een tankstation met vier parkeerplaatsen aanwezig. Het college heeft een omgevingsvergunning verleend om het tankstation te slopen. Ook de verhardingen zouden worden verwijderd. De Stichting is het niet eens met de verlening van de omgevingsvergunning, omdat het terrein door het verdwijnen van de parkeerplaatsen niet langer kan worden gebruikt als homo-ontmoetingsplaats. De Stichting betoogt dat de parkeerplaatsen onderdeel uitmaakten van de openbare weg, en dat deze niet zonder besluit van gedeputeerde staten van de provincie Drenthe aan de openbaarheid mochten worden onttrokken. Gedeputeerde staten hebben hierover geen besluit genomen.

Bij besluit van 5 januari 2022 heeft de Kamer van Koophandel het verzoek om informatie op grond van de Wet openbaarheid van bestuur en de Archiefwet afgewezen. Het verzoek van [appellant] ziet op informatie over autorisaties voor inzage in niet openbare gegevens van het Handelsregister. De KvK heeft het verzoek om openbaarmaking van documenten van [appellant] afgewezen, omdat er geen documenten zijn aangetroffen, die niet al openbaar zijn. Met het besluit van 29 maart 2022 is de KvK hierbij gebleven. De rechtbank heeft geoordeeld dat de mededelingen van de KvK niet ongeloofwaardig voorkomen en dat [appellant] niet aannemelijk heeft gemaakt dat wel meer informatie bij de KvK aanwezig is over de autorisatie van overgestapte advocaten naar een ander kantoor.

Bij besluit van 20 december 2022 heeft de raad van de gemeente Aalten het bestemmingsplan "Kern IJzerlo, herziening 2022" vastgesteld. Germains Seed Technology B.V. (hierna: GST) en [bedrijf] hebben een aanvraag ingediend voor het wijzigen van het bestemmingsplan ‘Kern IJzerlo 2010’. Zij willen de bedrijfsbebouwing op hun percelen uitbreiden. GST is gevestigd op de percelen aan Dinxperlosestraatweg 122 in Aalten en [bedrijf] is gevestigd aan de [locatie 1] en [locatie 2] in Aalten. IJzerlo Holding B.V. is eigenaar van de percelen waarop GST en [bedrijf] gevestigd zijn. De raad heeft het voorliggende bestemmingsplan vastgesteld om de uitbreidingen mogelijk te maken. [appellant] woont op het perceel [locatie 3], dat grenst aan het plangebied. Hij is het niet eens met de uitbreidingsmogelijkheden waarvoor het bestemmingsplan een juridisch-planologisch kader biedt.

Bij besluit van 23 juli 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Oost Gelre een tijdelijke omgevingsvergunning voor de duur van 25 jaar verleend aan Zonnepark De Zomereiken B.V. voor het realiseren van een zonnepark op een perceel aan de Berkenhofweg in Groenlo. Op het perceel bevinden zich resten van een verdedigingslinie uit de 17e eeuw. Het project beslaat ongeveer 10,9 ha van het perceel en bestaat uit een zonnepark met een inkoopstation en transformatorhuisjes en de landschappelijke inpassing daarvan en uit de reconstructie van een gedeelte van de verdedigingslinie met een redoute en daarop een uitzichtpunt. PETZ is een stichting met als doelstelling het voeren van actie tegen de aanleg van zonneparken op landbouwgrond. Zij is het niet eens met de verlening van deze omgevingsvergunning. Volgens haar hebben zonneparken op landbouwgrond ernstige negatieve gevolgen voor die grond en voor de omgeving.

Bij besluit van 28 april 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Lingewaard geweigerd om aan [appellant] een omgevingsvergunning te verlenen voor de bouw van een tuinkamer aan de [locatie] in Gendt. [appellant] exploiteert aan de [locatie] een fruitteeltbedrijf. Op het perceel is een bedrijfsgebouw aanwezig en een bedrijfswoning waarin [appellant] woont. Hij wil achter zijn woning een tuinkamer bouwen en heeft daarvoor op 3 maart 2021 een omgevingsvergunning aangevraagd.

Bij besluit van 19 november 2020 heeft de raad van de gemeente Waadhoeke het verzoek van RetailPlan om wijziging van het bestemmingsplan "Franeker Zuid" afgewezen. Op 21 juli 2020 heeft RetailPlan een verzoek gedaan tot wijziging van de regels van het bestemmingsplan "Franeker Zuid". RetailPlan verzoekt om een wijziging van het bestemmingsplan omdat zij het mogelijk wil maken om op een locatie in het plangebied een supermarkt te vestigen. Het bestemmingsplan staat wel bepaalde vormen van detailhandel toe, maar supermarkten zijn hiervan uitgesloten. Bij besluit van 19 november 2020 heeft de raad het verzoek van RetailPlan afgewezen. RetailPlan betoogt dat de raad haar bezwaar tegen het besluit van 19 november 2020 ten onrechte niet-ontvankelijk heeft verklaard wegens het ontbreken van procesbelang. Hiertoe voert zij aan dat het nieuwe besluit onrechtmatig is, omdat de vraag of er sprake is van procesbelang niet aan de orde is bij een besluit op bezwaar.

Bij besluit van 5 oktober 2020 heeft het college het verzoek van [wederpartij] om handhavend op te treden tegen de fysieke afsluiting van het pad tussen Boven Heining en de Zandstraat (hierna: het pad) in Rijsbergen, niet-ontvankelijk verklaard. Bij besluit van 6 mei 2021 heeft het college het handhavingsverzoek van [wederpartij] ontvankelijk verklaard, het verzoek afgewezen en het door [wederpartij] gemaakte bezwaar tegen het besluit van 5 oktober 2020 ongegrond verklaard. Bij uitspraak van 4 april 2023 heeft de rechtbank het door [wederpartij] daartegen ingestelde beroep gegrond verklaard, het besluit van 6 mei 2021 vernietigd en het college opgedragen een nieuw besluit te nemen.

Bij tussenuitspraak van 2 april 2025, ECLI:NL:RVS:2025:1431, heeft de Afdeling de minister van Economische Zaken en Klimaat (thans: de minister van Klimaat en Groene Groei) opgedragen om binnen zes weken na verzending daarvan met inachtneming van hetgeen daarin is overwogen het gebrek in het besluit van 29 juni 2021 te herstellen, de Afdeling de uitkomst mede te delen en een eventueel gewijzigd besluit op de wettelijk voorgeschreven wijze bekend te maken en dit ook aan de Afdeling toe te zenden. [appellant] betoogt dat de minister niet aan de in de tussenuitspraak gegeven opdracht heeft voldaan, nu zij niet, althans onvoldoende begrijpelijk inzichtelijk heeft gemaakt waarom de WOZ-waarde van de woning op 1 januari 2017 niet teruggerekend had hoeven worden of anderszins vertaald had hoeven worden naar de waarde van de woning op de planschadepeildatum. Evenmin heeft zij inzichtelijk gemaakt waarom dit niet nodig zou zijn, aldus [appellant].

Bij besluit van 14 februari 2022 heeft de Dienst Toeslagen, voor zover hier van belang, het verzoek van [appellante] om compensatie vanwege institutionele vooringenomenheid ten aanzien van het toeslagjaar 2008 tot en met 2013 afgewezen. [appellante] heeft op 12 maart 2020 bij de Dienst Toeslagen een verzoek gedaan tot herbeoordeling van haar kinderopvangtoeslag over 2008 tot en met 2013. De Dienst Toeslagen heeft opnieuw naar de jaren 2008 tot en met 2013 gekeken en advies gevraagd aan de Commissie van Wijzen. Deze commissie heeft geadviseerd dat er in het geval van [appellante] tussen 2008 en 2013 geen fouten zijn gemaakt door de Dienst Toeslagen in de beoordeling van haar kinderopvangtoeslag. De Dienst Toeslagen heeft dit advies overgenomen en geconcludeerd dat van institutioneel vooringenomen handelen om die reden geen sprake was. Het verzoek om compensatie heeft de Dienst Toeslagen daarom afgewezen. Het bezwaar van [appellante] tegen dit besluit heeft de Dienst Toeslagen ongegrond verklaard.

Bij tussenuitspraak van 18 december 2024, ECLI:NL:RVS:2024:5232 (hierna: de tussenuitspraak) heeft de Afdeling de raad van de gemeente Gulpen-Wittem opgedragen om binnen 12 weken na verzending van de tussenuitspraak het daarin geconstateerde gebrek in het besluit van 20 april 2023 tot vaststelling van het bestemmingsplan "Overgeul (ong.) te Mechelen" (hierna: het plan) te herstellen. De raad heeft het bestemmingsplan op 13 maart 2025 opnieuw en gewijzigd vastgesteld. Dit leidt ertoe dat de Afdeling eerst een eindoordeel zal geven over het besluit van 20 april 2023 en dan de beroepsgronden van [appellant] tegen het herstelbesluit zal beoordelen.

Bij besluit van 28 mei 2021 heeft de Dienst Toeslagen het verzoek van [appellante] om compensatie vanwege institutionele vooringenomenheid ten aanzien van de toeslagjaren 2015 tot en met 2018 afgewezen. Deze uitspraak gaat over compensatie in het kader van de hersteloperatie toeslagen. De compensatieregeling in de Wet hersteloperatie toeslagen is bedoeld voor gedupeerden van zowel institutionele vooringenomenheid als hardheid van het stelsel. Gedurende de looptijd van de hersteloperatie heeft de Dienst Toeslagen op basis van verschillende herstelregelingen compensatie toegekend. Met ingang van 5 november 2022 is de Wht van kracht. [appellante] heeft op 18 februari 2020 bij de Dienst Toeslagen een verzoek gedaan tot herbeoordeling van haar kinderopvangtoeslag over de jaren 2015 tot en met 2018. Na advies van de Commissie van Wijzen heeft de Dienst Toeslagen geconcludeerd dat er gedurende deze periode geen fouten zijn gemaakt en dat er geen sprake was van institutioneel vooringenomen handelen.

Bij besluit van 3 maart 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Landsmeer aan [vergunninghoudster] een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen van een paviljoen en het aanleggen van een uitweg op een gedeelte van kadastraal perceel 4989 A (hierna: het perceel). [vergunninghoudster] heeft een aanvraag gedaan om een omgevingsvergunning voor het realiseren van een paviljoen en een uitweg. Het paviljoen is voorzien op het water en omvat een restaurant met buitenterras, aanleggelegenheden voor boten en een steiger als entree van het restaurant. Het college heeft [vergunninghoudster] de omgevingsvergunning verleend. [appellant] woont aan [locatie] in Landsmeer op ongeveer 3 kilometer van de projectlocatie. Hij is het niet eens met de uitspraak van de rechtbank. De rechtbank heeft in die uitspraak geoordeeld dat het relativiteitsvereiste aan vernietiging van het besluit van 3 maart 2022 op grond van de beroepsgronden van [appellant] in de weg staat.

Bij besluit van 1 november 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Zwartewaterland aan Solprovit B.V. een omgevingsvergunning verleend voor de oprichting van een premixenfabriek op het perceel Gildenweg 1 in Hasselt. Aan Solprovit is een omgevingsvergunning verleend voor het oprichten van een premixenfabriek op het perceel Gildenweg 1 in Hasselt. Deze vergunning is verleend voor de activiteiten bouwen (artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht), het gebruiken van gronden of bouwwerken in strijd met een bestemmingsplan (artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wabo; dit in verband met de hoogte van het bedrijfsgebouw) en het oprichten/veranderen van een inrichting (artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder e, van de Wabo). [appellant] woont op het adres [locatie] in Hasselt. Hij kan zich niet verenigen met de verleende omgevingsvergunning.

In de tussenuitspraak van 12 maart 2025, ECLI:NL:RVS:2025:1000 heeft de Afdeling de raad opgedragen om binnen 16 weken na de verzending van de tussenuitspraak de daarin omschreven gebreken in het besluit van 25 mei 2023 waarin de raad het bestemmingsplan "Kerkhovensestraat-Sprendlingenstraat" heeft vastgesteld, te herstellen. In de tussenuitspraak heeft de Afdeling onder 3.7 geoordeeld dat de raad de milieueffecten en de aanvaardbaarheid uit het oogpunt van een goede ruimtelijke ordening voor wat betreft het recht tegenover het plangebied gelegen bedrijfsperceel Sprendlingenstraat 18 tot en met 18k, waaronder de nummers 18E en 18J onvoldoende heeft onderzocht. Daarnaast heeft de Afdeling onder 4.3 geoordeeld dat de raad ten onrechte geen onderzoek heeft gedaan naar de mogelijke gevolgen van de realisering van een of meer mantelzorgwoningen in het plangebied voor de bedrijfsactiviteiten van Duross en anderen.

Bij besluit van 4 maart 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Enschede aan [appellant] een last onder dwangsom en een bouwstop opgelegd vanwege het bouwen van een schuur zonder omgevingsvergunning op het perceel [locatie 1] in Enschede. [appellant] is eigenaar van het perceel. Dit perceel bestaat uit een woongedeelte met daarop zijn woning en uit een weiland. Op het weiland wil [appellant] een schuur voor de opslag van materialen en werktuigen realiseren. Omdat hij van mening is dat deze schuur vergunningvrij kan worden gerealiseerd is hij in 2020 gestart met de bouw van de schuur. Het college is van mening dat de bouwwerkzaamheden vergunningplichtig zijn op grond van de Wabo en in strijd zijn met het bestemmingsplan. [appellant] handelt volgens het college daarom in strijd met artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder a en c, van de Wabo en artikel 2.3a, eerste lid, van de Wabo.

Bij besluit van 12 februari 2021 heeft het bestuur van de raad voor rechtsbijstand vastgesteld dat [appellant] met terugwerkende kracht geen recht heeft op vergoeding van de kosten voor de werkzaamheden van de hem toegewezen advocaat en bepaald dat [appellant] de door de raad betaalde kosten van € 62.024,00 moet terugbetalen. Bij besluit van 25 juli 2017 heeft de raad op last van het Gerechtshof Den Haag aan [appellant] een advocaat toegewezen om hem bij te staan in een strafrechtelijke procedure. De toevoeging is ambtshalve verstrekt. Daarbij heeft de raad het inkomen en het vermogen van [appellant] niet getoetst. De advocaat heeft een vergoeding toegekend gekregen van de raad van € 62.024,00 voor de verrichte werkzaamheden in de strafzaak. Op 18 mei 2020 heeft het gerechtshof Den Haag [appellant] veroordeeld tot veertien jaar gevangenisstraf. Deze uitspraak is onherroepelijk geworden. Op basis van de strafzaak is een ontnemingsvordering aanhangig gemaakt, in welk verband nog een procedure loopt in hoger beroep. Het vermogen van [appellant] is geblokkeerd door een strafvorderlijk beslag.

Bij besluit van 26 januari 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Nieuwkoop het object [locatie] te Zevenhoven aangewezen als gemeentelijk monument, omdat het object van stedenbouwkundig, architectuur- en cultuurhistorisch belang is. [appellant] is eigenaar van een oude boerderij uit 1906 in Zevenhoven. De boerderij bestaat uit een voorhuis met daarachter een in 1996 nieuw opgetrokken woon- en bedrijfsruimte, en een aan de zuidzijde gesitueerde vrijstaande stal/schuur. Aan de noordoostzijde van de boerderij staat een smeedijzeren hekwerk dat toegang geeft tot het erf. Aan de zuidoostzijde van de boerderij staat een oude eik. Na een gemeentelijke herindeling heeft het college besloten tot (her)inventarisatie van objecten van bijzondere cultuurhistorische waarde binnen de nieuwe gemeente. Het college heeft van de selectie van de meest waardevolle cultuurhistorische objecten zogenoemde redengevende omschrijvingen laten opstellen. In een redengevende omschrijving staat vermeld waarom een object monumentwaardig is. Ook de boerderij van [appellant] is als cultuurhistorisch waardevol object aangemerkt waarvoor een redengevende omschrijving is gemaakt.

Bij besluit van 21 januari 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam een omgevingsvergunning verleend aan Haxpema Holding B.V. voor het bouwen en het herontwikkelen van de panden Halvemaansteeg 4-6, het daarachter gelegen binnenterrein en [locatie 5] en de sloop en nieuwbouw van het pand Amstel 50 in Amsterdam met bestemming daarvan tot cafés, een culturele club en zes woningen. Bij uitspraak van 24 juli 2023 heeft de rechtbank de door VvE [locatie 3], VVAB, [appellant C] en [appellant A] en [appellant B] daartegen ingestelde beroepen ongegrond verklaard. Tegen deze uitspraak hebben VvE [locatie 3], VVAB, [appellant C] en [appellant A] en [appellant B] hoger beroep ingesteld. Haxpema Holding, VVAB, VvE [locatie 3] en [appellant A] en [appellant B] hebben nadere stukken ingediend.

Bij besluit van 27 juli 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam geweigerd om aan [appellant] een omgevingsvergunning te verlenen voor het intern wijzigen van het gebouw en het realiseren van een dakopbouw en een dakterras op de locatie [locatie] in Amsterdam. [appellant] woont aan de [locatie] te Amsterdam. Op 30 maart 2021 heeft [appellant] een aanvraag gedaan voor een omgevingsvergunning voor onder meer het realiseren van een dakopbouw en een dakterras. Het college heeft de gevraagde omgevingsvergunning geweigerd. Daarbij heeft het ervan afgezien om van het bestemmingsplan af te wijken. De rechtbank heeft het door [appellant] ingesteld beroep ongegrond verklaard. [appellant] is het daarmee niet eens. Zijn hoger beroep gaat over de vraag of er een omgevingsvergunning van rechtswege is ontstaan en indien dat niet het geval is, of het college ervan mocht afzien om af te wijken van het bestemmingsplan.

Bij tussenuitspraak van 18 december 2024, ECLI:NL:RVS:2024:5240, heeft de Afdeling het college opgedragen om binnen tien weken na verzending van de tussenuitspraak het daarin omschreven gebrek in het besluit van 14 juli 2021, waarbij de last onder dwangsom om het gebruik van het binnenterrein achter het perceel Vijzelstraat 75 in Den Haag als parkeervoorziening te beëindigen, in stand is gelaten, te herstellen. De Afdeling heeft in de tussenuitspraak overwogen dat het college bij Keizerrijk B.V. de gerechtvaardigde verwachting heeft gewekt dat zij het binnenterrein als parkeerterrein voor de woningen aan de Marcelisstraat 73 mocht gebruiken en het college daartegen niet handhavend zou optreden. Onder 7.3 heeft de Afdeling vervolgens overwogen dat deze gerechtvaardigde verwachtingen niet altijd moeten worden gehonoreerd. Andere belangen, zoals het algemeen belang of het belang van derden, kunnen zwaarder wegen. Die belangenafweging heeft het college echter niet gemaakt.

Bij besluit van 10 mei 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag geweigerd aan Marmaris een omgevingsvergunning voor de duur van tien jaar te verlenen voor het in gebruik nemen van drie parkeerplaatsen als terras op het perceel dat kadastraal bekend is als gemeente Den Haag, sectie H, nummer 5719, naast het Teunisbloemplein 18 in Den Haag. Marmaris exploiteert een horecagelegenheid op het perceel aan het Teunisbloemplein 18 in Den Haag. Op het aangrenzende perceel H 5719 ten noorden van de horecagelegenheid liggen 13 parkeerplaatsen. Marmaris wil de drie parkeerplaatsen ter hoogte van de ingang van de horecagelegenheid voor de duur van tien jaar in gebruik nemen als terras. Daarvoor heeft zij de omgevingsvergunning aangevraagd. Marmaris betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat het college haar aanvraag mocht afwijzen. Volgens Marmaris kon het college ter motivering van het besluit op bezwaar van 16 september 2021 niet volstaan met een verwijzing naar het in de Commissiebrief opgenomen uitgangspunt dat het gebruik van een parkeerplaats als terras alleen in de hoofdwinkelstructuur is toegestaan.

Bij besluit van 18 maart 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Uithoorn besloten een aanvraag voor een omgevingsvergunning voor het verbouwen van een kantoorpand tot appartementen op het perceel aan de Amsteldijk Noord 35 te Uithoorn niet in behandeling te nemen. Op 8 september 2021 heeft By The River een omgevingsvergunning aangevraagd voor het verbouwen van een kantoorpand tot 91 appartementen voor short-stay verblijf. By The River heeft bij de aanvraag te kennen gegeven dat de investering van het project volledig met vreemd vermogen wordt gefinancierd. Het college heeft bij brief van 25 oktober 2021 By The River verzocht om aanvullende gegevens te verstrekken in het kader van de Wet bevordering integriteitsbeoordelingen door het openbaar bestuur en heeft haar daarvoor een hersteltermijn van acht weken gegeven. Het college heeft de beslistermijn met zes weken verlengd tot 9 februari 2022. By The River heeft naar aanleiding van het verzoek van het college op 6 december 2021 nadere gegevens verstrekt.

Bij besluit van 23 september 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Hof van Twente geweigerd aan [appellant] een omgevingsvergunning te verlenen voor het realiseren van 16.805 m2 aan teeltondersteunende voorzieningen op het perceel [locatie] in Ambt Delden. [appellant] exploiteert op het perceel [locatie] een kwekerij die zich in hoofdzaak bezig houdt met de teelt van asperges. [appellant] wil de kwekerij uitbreiden door ook fruit te telen. Om deze uitbreiding mogelijk te maken wil [appellant] op het perceel 16.805 m2 aan teeltondersteunende voorzieningen realiseren. Daarvoor heeft hij een omgevingsvergunning voor de activiteit "bouwen" aangevraagd. [appellant] betoogt dat de rechtbank ten onrechte niet heeft onderkend dat het bouwplan in overeenstemming is met het bestemmingsplan en dat er dus ook geen omgevingsvergunning nodig was voor het afwijken van het bestemmingsplan.

Bij besluit van 14 april 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Barneveld een omgevingsvergunning verleend voor het verbouwen van een winkelruimte tot twee appartementen aan de [locatie 1] in Barneveld. Het college heeft een omgevingsvergunning verleend voor de bouw van twee appartementen, [locatie 2] en [locatie 3]. Als onderdeel van de vergunning wordt een nieuwe ventilatiemotor geplaatst in de op [locatie 4] gelegen visspeciaalzaak, ten behoeve van een goed woon- en leefklimaat voor de bewoners van [locatie 3]. [appellante] woont aan de [locatie 5] en is het niet eens met de vergunning. [appellante] maakt zich zorgen over het geluid en de trillingen van de nieuwe ventilatiemotor. Ook maakt zij zich zorgen om haar privacy omdat er vanaf de galerij, de trap en vanuit de appartementen zicht is op haar woning. Tot slot is [appellante] het niet eens met het toegenomen gebruik van de uitweg tussen [locatie 4] en [locatie 5] door de bewoners en bezoekers van de nieuwe appartementen.

Bij besluit van 27 januari 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam aan Rofarma een boete opgelegd van € 43.500,00 voor het omzetten of omgezet houden van zelfstandige woonruimte in onzelfstandige woonruimten zonder vereiste vergunning. [appellante] is eigenaar van de woning aan de [locatie] in Amsterdam (hierna: de woning). De woning bestaat uit vier woonlagen en negen slaapkamers. [appellante] heeft de woning verhuurd via een [makelaar], aan de [stichting]. [appellante] heeft eerder bij besluit van 27 maart 2019 een boete van € 18.000,00 opgelegd gekregen voor het omzetten van zelfstandige woonruimte naar onzelfstandige woonruimten voor dezelfde woning zonder vereiste vergunning. [appellante] heeft een aantal keren een aanvraag voor het verlenen van een vergunning voor het omzetten van zelfstandige woonruimte naar onzelfstandige woonruimten voor de woning ingediend. De aanvragen zijn steeds afgewezen. De laatste aanvraag is van 4 september 2019. Het college heeft die aanvraag bij besluit van 10 december 2019 afgewezen.

Bij besluit van 22 april 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Katwijk geweigerd aan [appellant] een omgevingsvergunning te verlenen voor de legalisering van het bestaande dakterras op de woning aan de [locatie 1] in Katwijk. [appellant] is eigenaar en bewoner van de woning aan de [locatie 1] in Katwijk. Hij heeft een dakterras gerealiseerd dat ongeveer de helft van het dakoppervlak van de woning beslaat. [partij A], [partij B] en [partij C] wonen in de woningen aan de [locatie 2] en [locatie 3] in Katwijk. Zij vrezen voor overlast van het dakterras vanwege een inbreuk op hun privacy. Op 11 november 2021 heeft [appellant] een aanvraag om omgevingsvergunning ingediend om de bestaande situatie te legaliseren. [appellant] voert aan dat het begrip "dakterras" niet in de planregels is gedefinieerd en dat de omgevingsvergunning daarom niet kan worden geweigerd.

Bij besluit van 12 augustus 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Maasdriel aan [appellante] onder meer een last onder dwangsom opgelegd wegens het in strijd met het bestemmingsplan bedrijfsmatig aanbieden van overnachtingsplekken op het perceel [locatie] in Hurwenen. [appellante] exploiteert aan de [locatie] in Hurwenen een cursuscentrum waar ruimtes worden verhuurd voor het geven van meerdaagse cursussen met overnachtingsmogelijkheid. Op 7 oktober 1991 is een vergunning verleend voor het veranderen van een deel van de schuur op het perceel in een lesruimte met bijbehorende faciliteiten, waaronder drie logeerkamers op de eerste verdieping. Op 12 oktober 2020 en 20 juli 2021 heeft het college controles uitgevoerd en geconstateerd dat er veel meer slaapplekken zijn gerealiseerd dan de in 1991 vergunde logeerkamers en dat er slaapplekken recreatief worden verhuurd. [appellante] betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat het aanbieden van overnachtingsplekken in strijd is met het bestemmingsplan.

Bij uitspraak van 5 december 2023 heeft de rechtbank een verzoek van [appellant] om schadevergoeding afgewezen. Op 31 maart 2020 heeft de korpschef aan [appellant] een jachtakte verleend met een geldigheidsduur tot 31 maart 2021. Op 29 oktober 2020 heeft het Openbaar Ministerie aan [appellant] een strafbeschikking opgelegd wegens rijden onder invloed. Bij besluit van 11 februari 2021 heeft de korpschef de jachtakte op grond van artikel 5.4, vierde lid, onder c, van de Wet natuurbescherming ingetrokken. Bij besluit van 1 oktober 2021 heeft de minister van Justitie en Veiligheid het door [appellant] daartegen ingestelde administratief beroep ongegrond verklaard en het intrekkingsbesluit gehandhaafd. Bij besluit van 6 december 2021 heeft de minister het besluit van 1 oktober 2021 herroepen, het administratief beroep gegrond verklaard en het intrekkingsbesluit vernietigd. Op 14 december 2021 heeft de korpschef [appellant] een jachtakte verstrekt.

Bij afzonderlijke besluiten van 6 januari 2020 heeft de minister van Buitenlandse Zaken de aanvragen van [appellant] voor paspoorten voor zijn twee minderjarige zonen buiten behandeling gelaten. [appellant] heeft op 29 oktober 2008 het Nederlanderschap verkregen. Zijn beide zonen zijn op [geboortedatum] 2010 in Rusland geboren. Op [datum] 2018 heeft hij zijn beide zonen in Rusland erkend, waarbij een bewijs van vaststelling van afstamming vaderszijde is opgesteld. Op 26 november 2019 heeft [appellant] samen met de moeder van zijn zonen een Nederlands paspoort voor zijn kinderen aangevraagd. De minister heeft de aanvragen van [appellant] buiten behandeling gelaten, omdat zijn kinderen volgens de minister nooit het Nederlanderschap hebben bezeten. Met het besluit van 26 oktober 2022 is de minister hierbij gebleven.

Bij besluiten van 8 maart en 31 mei 2023 heeft de minister van Financiën een aanvraag van [appellant] om compensatie voor meerdere afgeloste geldschulden afgewezen. Deze uitspraak gaat over compensatie voor afgeloste private schulden in het kader van de Hersteloperatie Toeslagen. Deze regeling is onderdeel van de regeling voor overneming en betaling van private schulden die is opgenomen in de Wet hersteloperatie toeslagen. [appellant] heeft zich op 14 januari 2021 aangemeld voor een herbeoordeling van zijn kinderopvangtoeslag. Als een ouder zich heeft gemeld, beoordeelt de Dienst Toeslagen of deze in aanmerking komt voor een eenmalig forfaitair bedrag van € 30.000,00 (artikel 2.7 van de Wht; ook bekend als de Catshuisregeling). Bij brief van 30 april 2021 heeft de Dienst Toeslagen [appellant] meegedeeld dat de zogenoemde ‘lichte toets’ geen aanleiding heeft gegeven om over te gaan tot het direct uitkeren van de € 30.000,00 van de Catshuisregeling. Bij besluit van 18 september 2021 heeft de Dienst Toeslagen [appellant] na de integrale beoordeling alsnog erkend als een gedupeerde van de toeslagenaffaire en hiervoor heeft hij op 9 september 2021 een compensatiebedrag van € 30.000,00 ontvangen in het kader van de Catshuisregeling.