Uitspraken

Het beroep is gericht tegen een besluit van 3 oktober 2025, waarbij het college van burgemeester en wethouders van Den Haag, voor zover hier van belang, een aanvraag van [appellante] om haar te registreren als kiesgerechtigde voor de verkiezing van de leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal, heeft afgewezen. [appellante] is ingevolge artikel 8:41 van de Algemene wet bestuursrecht voor het door haar ingestelde beroep griffierecht verschuldigd. Een beroep wordt niet-ontvankelijk verklaard, indien storting of bijschrijving van het griffierecht niet heeft plaatsgevonden binnen vier weken na de dag van verzending van de mededeling waarin de indiener van een beroepschrift is gewezen op de verschuldigdheid van het griffierecht, tenzij redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat de indiener in verzuim is geweest. Ingevolge artikel D 8, tweede lid, van de Kieswet kan de voorzitter een kortere termijn stellen, waarbinnen de bijschrijving of storting van het verschuldigde bedrag dient plaats te vinden.

Ten aanzien van zaak nr. 202203860/1/R4, die op 17 oktober 2025 op zitting zal worden behandeld, heeft staatsraad mr. P.H.A. Knol, die als lid van de enkelvoudige kamer belast is met de behandeling van deze zaak, op 15 oktober 2025 het verzoek gedaan zich te mogen verschonen. De staatsraad heeft te kennen gegeven dat hem bij de voorbereiding van bovenvermelde zaak is gebleken dat hij een in deze zaak getroffen voorlopige voorziening heeft opgeheven naar aanleiding van een inmiddels uitgebracht advies door de Stichting Advisering Bestuursrechtspraak voor Milieu en Ruimtelijke Ordening.

Bij tussenuitspraak van 26 maart 2025, ECLI:NL:RVS:2025:1201, heeft de Afdeling het college van burgemeester en wethouders van Reusel-De Mierden opgedragen om binnen 20 weken na de verzending van de tussenuitspraak de daarin geconstateerde gebreken in de besluiten van 3 maart 2020 (omgevingsvergunning voor de windturbines) en 15 maart 2022 (wijzigingsbesluit omgevingsvergunning) te herstellen. De Afdeling heeft in de tussenuitspraak drie gebreken vastgesteld in de besluiten van 3 maart 2020 (omgevingsvergunning als bedoeld in artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder a, c en e van de Wabo, voor de bouw, het afwijken van het bestemmingsplan en het oprichten, veranderen of in werking hebben van een windpark met elf windturbines) en 15 maart 2022 (wijziging van de omgevingsvergunning als bedoeld in artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder e, van de Wabo, voor het oprichten, veranderen of in werking hebben van een windpark met elf windturbines). [appellant sub 1], de stichtingen, de omwonenden en Windpark Agro-Wind hebben naar aanleiding van het herstelbesluit een zienswijze ingediend. Volgens [appellant sub 1] en de omwonenden heeft de Afdeling in de tussenuitspraak ten onrechte geconcludeerd dat de besluiten niet zijn genomen in strijd met de gemeentelijke omgevingsvisie. Volgens de stichtingen is ook met het herstelbesluit de monitoring van het compensatieplan onvoldoende geborgd. Windpark Agro-Wind heeft aangegeven dat zij kan instemmen met het herstelbesluit, zodat geen beroep van rechtswege als bedoeld in artikel 6:19, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht is ontstaan waarop nog dient te worden beslist.

Bij besluit van 15 maart 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Meierijstad aan Stichting Area een omgevingsvergunning verleend voor het kappen van twee bomen en het verplaatsen van één boom aan de Zeven Eikenlaan ongenummerd in Veghel. Stichting Area heeft op 8 februari 2021 en 26 maart 2021 twee aanvragen ingediend voor het kappen van drie bomen op het perceel. Het college heeft aan Stichting Area eerder al een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen van 15 appartementen en het aanleggen van een uitweg op deze locatie. Om dit bouwplan te realiseren is het nodig om de bomen te kappen. [belanghebbende] woont aan de [locatie] in Veghel, tegenover het perceel. Hij kan zich niet verenigen met de kap van de bomen, omdat hij vreest voor een aantasting van zijn woon- en leefklimaat.

Bij besluit van 8 mei 2021 heeft de Belastingdienst/Toeslagen een bedrag van € 4.375,00 teruggevorderd in verband met onverschuldigd betaalde voorschotten kindgebonden budget over het jaar 2020. Op 27 december 2019 heeft [appellant] voor het jaar 2020 een voorschot van € 4.375,00 op een kindgebonden budget voor haar zoons [kind 1] en [kind 2] ontvangen. Op 1 maart 2021 is [appellant] getrouwd en met haar zoons verhuisd naar het adres van haar echtgenoot in [woonplaats], België. De Dienst heeft het voorschot teruggevorderd omdat dat [appellant] voor het jaar 2020 voor haar zoons ook recht had op gezinsbijslag van de Belgische overheid. De Dienst verwijst naar de artikelen 68 en 84 van de Verordening (EG) nr. 883/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels (hierna: de Verordening). Deze Verordening beoogt ongewenste cumulatie van uitkeringen uit verschillende lidstaten te voorkomen. [appellant] heeft tegen dit besluit bezwaar gemaakt, de Dienst heeft het besluit na bezwaar gehandhaafd. [appellant] heeft daartegen beroep ingesteld.

Bij besluit van 18 augustus 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van De Fryske Marren aan [appellante sub 1] een omgevingsvergunning verleend voor het vernieuwen en uitbreiden van de aanlegsteigers op de locatie [locatie] in Terherne. appellante sub 1] is een van de eigenaren en exploitanten van [bedrijf], een restaurant aan de Sâltpoel, een onderdeel van het Sneekermeer. Bij besluit van 18 augustus 2021 heeft het college aan [appellante sub 1] een omgevingsvergunning verleend voor het vernieuwen en uitbreiden van de aanlegsteigers nabij het restaurant op de locatie [locatie] in Terherne. [appellant sub 2] en anderen zijn eigenaren van recreatiewoningen in het recreatiecomplex "Waterpark Zoutpoel", dat ten westen van het restaurant ligt. [appellant sub 2] en anderen hebben bezwaar gemaakt tegen de verleende omgevingsvergunning en hebben de voorzieningenrechter van de rechtbank verzocht om een voorlopige voorziening te treffen. Naar het oordeel van de rechtbank heeft het college onvoldoende gemotiveerd dat er is voldaan aan de eisen die de planvoorschriften stellen om op de gronden steigers te realiseren.

Bij besluit van 25 januari 2019 heeft de burgemeester van Schiedam een aanvraag van [appellante] om een exploitatievergunning en een drank- en horecavergunning geweigerd. [persoon A] heeft op 14 december 2017 namens [appellante] een aanvraag gedaan voor een exploitatievergunning en een drank- en horecavergunning voor het horecabedrijf [café] aan [locatie] in Schiedam. Na een negatief advies van de politie aan de burgemeester heeft [persoon A] de aanvraag ingetrokken. Vervolgens heeft [persoon B] op 8 februari 2018 een gelijkluidende aanvraag namens [appellante] gedaan. De burgemeester heeft bij het besluit van 25 januari 2019 de aanvraag geweigerd, omdat [persoon B], door mee te werken aan een schijnconstructie, van slecht levensgedrag is. Volgens de burgemeester is het niet [persoon B], maar [persoon A] die als daadwerkelijke exploitant van [café] moet worden gezien. De burgemeester heeft de weigering bij het besluit van 30 oktober 2019 gehandhaafd. De burgemeester heeft de aanvraag van [persoon B] afgewezen, omdat [persoon B] volgens hem heeft meegewerkt aan een schijnconstructie.

Bij besluit van 22 maart 2021 heeft het college [appellant] meegedeeld dat het geen persoonsgegevens over hem heeft verwerkt. [appellant] heeft het college op 17 november 2020 verzocht om inzage in alle persoonsgegevens die de gemeente Den Haag over hem heeft verwerkt. Uit het besluit van 22 maart 2021 volgt dat het college het verzoek van [appellant] heeft uitgezet bij verschillende afdelingen en diensten van de gemeente. Uit de terugkoppeling daarvan is gebleken dat de persoonsgegevens van [appellant] niet bekend zijn in de systemen van de gemeente. Het college heeft daarom geconcludeerd dat de gemeente Den Haag geen persoonsgegevens van [appellant] heeft verwerkt, zodat er geen aanleiding is voor het verschaffen van inzage. Met het besluit van 12 mei 2021 heeft het college het besluit van 22 maart 2021 gehandhaafd. [appellant] betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat de burgemeester het besluit van 12 mei 2021 op goede gronden heeft genomen.

Bij besluit van 2 februari 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Waadhoeke aan Stichting Keunstwurk een omgevingsvergunning verleend voor het realiseren van recreatieve voorzieningen op het perceel Nieuwebildtdijk 428 in Sint Jacobiparochie. Het college heeft aan Stichting Keunstwurk een omgevingsvergunning verleend voor het project "Nacht aan het Wad", dat voorziet in de realisatie van verschillende recreatieve voorzieningen ten zuiden van de camperparkeerplaats op het perceel Nieuwebildtdijk 428 in Sint Jacobiparochie. Het project omvat het bouwen van een gebouw met vijf trekkershutten, een sterrenobservatorium en expositieruimte, de aanleg van een bruggetje en een nachtbelevingstuin en het gebruik van een parkeerterrein. Omdat het project niet in overeenstemming is met het ter plaatse geldende bestemmingsplan "Bestemmingsplan Bildtdijken", en dit bestemmingsplan niet voorziet in een binnenplanse afwijkingsbevoegdheid, heeft het college de omgevingsvergunning verleend met toepassing van artikel 2.12, eerste lid, aanhef en onderdeel a, onder 3°, van de Wabo.

Bij tussenuitspraak van 15 januari 2025, ECLI:NL:RVS:2025:119 , heeft de Afdeling het college van burgemeester en wethouders van Oldenzaal opgedragen om binnen twaalfweken na verzending van de tussenuitspraak het daarin omschreven gebrek in het besluit van 28 oktober 2021, waarbij het besluit tot verlening van een omgevingsvergunning voor het bouwen van een mast voor telecommunicatiedoeleinden, het plaatsen van een perceelafscheiding en het kappen van twee bomen op het perceel nabij het perceel Schipleidelaan 3 in Oldenzaal onder aanvulling van de motivering in stand is gelaten, te herstellen. Onder 4 heeft de Afdeling vervolgens overwogen dat artikel 2.12, eerste lid, aanhef en onder a, onder 2°, van de Wabo, gelezen in samenhang met artikel 4, aanhef en onderdeel 5, van bijlage II van het Besluit omgevingsrecht, wel een toereikende grondslag biedt om zowel in afwijking van het gebruiks- als het bouwvoorschrift een omgevingsvergunning voor een antennemast te verlenen.

Bij besluit van 10 oktober 2022 heeft de raad van de gemeente Kaag en Braassem het exploitatieplan "Braassemerland 2019" vastgesteld. Met het oog op de met het bestemmingsplan mogelijk gemaakte bouwplannen en het verhaal van daarbij aan de orde komende exploitatiekosten is bij besluit van 27 mei 2019 eveneens het exploitatieplan vastgesteld. Het exploitatieplan heeft betrekking op een kleiner gebied dan het bestemmingsplan. Op 24 november 2021, ECLI:NL:RVS:2021:2645, heeft de Afdeling uitspraak gedaan in de procedure over dat exploitatieplan, waarbij het tegen dat plan ingestelde beroep gegrond is verklaard. Hierbij is de raad opgedragen met inachtneming van wat in die uitspraak is overwogen een nieuw besluit te nemen. Met het voorliggende besluit heeft de raad beoogd uitvoering te geven aan de opdracht uit de uitspraak van de Afdeling van 24 november 2021. Dit heeft de raad gedaan door de inbrengwaarden van de gronden van het plangebied opnieuw vast te stellen.

Op 29 juli 2019 heeft het college aan Klop Beheer B.V. bekendgemaakt dat van rechtswege een omgevingsvergunning is gegeven voor het verbouwen van een kantoorpand aan de Touwbaan 11 in Gorinchem tot een fitnessclub.De aanvraag van 21 december 2018 is gedaan voor de herontwikkeling van een voormalig kantoorpand aan de Touwbaan 11 in Gorinchem tot een fitnessclub met een oppervlakte van 1.500 m². Het is de bedoeling dat een fitnessclub van Basic Fit zich hier gaat vestigen. Bij besluit van 15 juli 2020 heeft het college de van rechtswege verleende omgevingsvergunning in stand gelaten. Vida en Inspire Fitness Club exploiteren twee fitnessclubs in Gorinchem. Basic Fit richt zich op dezelfde markt en de beoogde vestiging ligt in hetzelfde verzorgingsgebied als dat van Vida en Inspire Fitness Club. De sportschool Health Works Fitness is gevestigd op het perceel Franklinweg 5, op ruim 4 km afstand van het perceel Touwbaan 11. De afstand tussen het perceel Touwbaan 11 en Inspire Fitness Club op het perceel Kennelweg 10 bedraagt ongeveer 1,7 km.

Bij besluit van 22 juli 2021 heeft de minister een verzoek van [appellant] om inzage in over hem verwerkte persoonsgegeven deels ingewilligd. Op 24 juni 2021 heeft [appellant] bij de minister op grond van artikel 25 van de Wet politiegegevens het volgende verzoek ingediend: "Ik wil mijn complete dossier ontvangen (rapporten, mutaties, e-mails, appjes, audio/video-opnames etc). Echt alles dus! Tevens wil ik weten van wie de gegevens gekomen zijn en aan wie verstrekt. En ik wil weten na hoeveel tijd mijn persoonsgegevens worden vernietigd." Met het besluit van 22 juli 2021 heeft de minister meegedeeld dat hij naar aanleiding van het verzoek van [appellant] de hem ter beschikking staande systemen heeft geraadpleegd. Daaruit zijn twee mutaties naar voren gekomen die de minister heeft weergegeven in een overzicht. In de eerste mutatie, van 19 maart 2020, is vastgelegd dat [appellant] naar aanleiding van een signalering op die datum op de luchthaven door de BrigadeGrensbewaking op grond van de Vreemdelingenwet 2000 aan een uitreiscontrole is onderworpen.

Bij besluit van 13 januari 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Eindhoven de aan [appellante] verleende omgevingsvergunning van 3 november 2015 voor de bouw van een kantoor met magazijn aan de [locatie] in Eindhoven ingetrokken. [appellante] is eigenaar van een perceel waarop zij een kantoor met magazijn wil bouwen. Op 10 juli 2003 heeft zij hiervoor een omgevingsvergunning gekregen. Op 3 november 2015 heeft zij een omgevingsvergunning gekregen voor een wijziging van de eerdere omgevingsvergunning. Zij is op enig moment begonnen met de bouw: in het inspectierapport van 16 oktober 2019 staat dat er een fundatie is gemaakt en een gedeelte van de stalen constructie is gemonteerd en dat deze situatie al meer dan vijf jaar zo bestaat. Het college heeft daarna geconstateerd dat er al vijf jaar niet verder wordt gebouwd en heeft daarom de omgevingsvergunning ingetrokken. [appellante] is het hier niet mee eens, omdat zij het kantoor en magazijn toch nog wil afbouwen.

Bij besluit van 29 juli 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Meierijstad aan Stichting Area een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen van 15 appartementen en het maken van een uitweg aan de Zeven Eikenlaan ongenummerd in Veghel. Op 24 december 2020 heeft stichting Area een aanvraag ingediend voor het bouwen van 15 appartementen aan de Zeven Eikenlaan in Veghel en het maken van een uitweg naar de Zeven Eikenlaan. [appellant sub 3] woont aan de [locatie 1] in Veghel. [appellant sub 2] woont aan de [locatie 2] in Veghel. Zij kunnen zich niet verenigen met het bouwplan, omdat zij vrezen voor toenemende parkeerdruk en een aantasting van hun woon- en leefklimaat.

Bij besluit van 26 januari 2023 heeft de raad het bestemmingsplan "IKC Nunspeet Oost" vastgesteld. Tegen dit besluit hebben [appellant sub 1], [appellant sub 2] en anderen en [appellant sub 3] beroep ingesteld. Deze zaak gaat over een bestemmingsplan waarmee mogelijk wordt gemaakt dat op een perceel naast de Oosteinderweg 70 in Nunspeet een Integraal Kind Centrum wordt gerealiseerd. Beoogd is om in het IKC twee basisscholen en twee kinderopvangorganisaties te huisvesten. Om realisatie van het IKC mogelijk te maken heeft het plangebied de enkelbestemming "Maatschappelijk" met een bouwvlak gekregen. Op grond van het voorheen geldende bestemmingsplan "Nunspeet Noord en Oost" uit 2013 had het plangebied de enkelbestemming "Agrarisch". Het plangebied bestaat in de huidige situatie uit onbebouwd grasland. [appellant sub 1] woont in de woning op een perceel naast het plangebied. [appellant sub 2] en anderen zijn bewoners van de woonwijk die ten westen van het plangebied ligt. [appellant sub 3] woont in de woning op een perceel tegenover het plangebied.

Bij afzonderlijke besluiten van 1 maart 2022 heeft de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid [appellante] een schriftelijke ‘waarschuwing preventieve stillegging van werk’ gegeven en een bestuurlijke boete opgelegd van in totaal € 10.800,- wegens overtreding van de Arbeidsomstandighedenwet respectievelijk het Arbeidsomstandighedenbesluit. [appellante] is een gecertificeerd saneringsbedrijf dat gespecialiseerd is in de professionele verwijdering van asbest. Op 23 juli 2021 werden door werknemers van [appellante] asbestwerkzaamheden op het dak van een pand aan de [locatie] in Gilze verricht. Op die dag heeft een arbeidsinspecteur van de Nederlandse Arbeidsinspectie op die locatie een inspectie gehouden. Hij heeft tijdens deze inspectie geconstateerd dat drie werknemers van [appellante] zich op het dak van het pand, een asbest-werkgebied, bevonden terwijl zij geen adembeschermingsmiddelen droegen. Deze bevindingen zijn vastgelegd in een boeterapport.

Bij besluit van 18 juni 2018 heeft de minister van Buitenlandse Zaken geweigerd om de aanvraag van [appellant] voor een Nederlands paspoort in behandeling te nemen. [appellant] is geboren op [geboortedatum] 1987 in Suriname en heeft voor het laatst op 7 maart 2008 een Nederlands paspoort verstrekt gekregen. Op 24 mei 2018 heeft hij een aanvraag ingediend voor een nieuw Nederlands paspoort bij de Nederlandse ambassade in Suriname. De minister heeft geweigerd om deze aanvraag in behandeling te nemen. In de verklaringen van het Surinaamse Centraal Bureau voor Burgerzaken van 14 juni 2018 en 12 augustus 2021 staat dat [appellant] ingevolge artikel 5, eerste lid, van de Surinaamse Wet op nationaliteit en het ingezetenschap sinds 22 januari 2005 de Surinaamse nationaliteit bezit. Vanaf dat moment bezat [appellant] volgens de minister zowel de Nederlandse als de Surinaamse nationaliteit.

Bij besluit van 10 december 2021 heeft de minister voor Rechtsbescherming de aanvraag van [appellant] om afgifte van een verklaring omtrent het gedrag afgewezen. [appellant] heeft op 14 juni 2021 verzocht om afgifte van een VOG voor de functie van ‘gezichtsbepalend persoon en voorzitter van de stichting Viruswaarheid.nl’ met als doel dat die stichting door de Belastingdienst kan worden aangewezen als een algemeen nut beogende instelling. De minister heeft de aanvraag afgewezen. Hij heeft zich daarbij gebaseerd op de Beleidsregels VOG-NP-RP 2018 en het algemene screeningsprofiel met het risicogebied ‘aansturen organisatie’. Uit het Justitieel Documentatiesysteem is naar voren gekomen dat [appellant] binnen de terugkijktermijn van vier jaren bij strafbeschikking van 14 april 2021 een boete heeft gekregen voor overtreding van de Wet openbare manifestaties, en er daarnaast een strafzaak loopt waarin hij wordt verdacht van opruiing op 10 oktober 2020. De rechtbank heeft het tegen de in bezwaar gehandhaafde afwijzing ingestelde beroep van [appellant] ongegrond verklaard.

Bij besluit van 28 oktober 2022 heeft de burgemeester van Roosendaalaan [appellant] een last onder bestuursdwang opgelegd. [appellant] verblijft zonder bekende vaste woonplaats in Roosendaal. Hij speelt daar, ook in de avond en nacht, in de binnenstad op zijn trompet. Wegens klachten over het gebruik van de trompet heeft de burgemeester [appellant] eerder gewaarschuwd dat sprake is van overtreding van artikel 2:9 van de Algemene Plaatselijke Verordening van Roosendaal. Omdat de burgemeester heeft geconstateerd dat de waarschuwing niet heeft geholpen, heeft hij eerder aan [appellant] bij besluiten van 27 mei 2022 en 22 juli 2022 lasten onder bestuursdwang opgelegd.

Bij besluit van 27 juni 2022 heeft het college de aanvraag voor een exploitatievergunning van een seksbedrijf voor [bedrijf] afgewezen. [appellant] heeft in de periode van 26 februari 2014 tot en met 30 januari 2017 strafbare feiten gepleegd, door het niet (volledig) voldoen van de omzetbelasting en loonheffing over 2014 tot en met 2016. Ook heeft hij op 21 juli 2017 een onjuiste aangifte inkomstenbelasting over 2016 ingediend. De strafbare feiten zijn na een boekenonderzoek in 2019 aan het licht gekomen. [appellant] heeft op 24 december 2019 een aanvraag voor verlenging van een exploitatievergunning van zijn seksbedrijf [bedrijf] in Heerhugowaard ingediend. Deze heeft hij aangevuld op 15 maart 2021. Het college heeft de aanvraag, voor zover hier van belang, afgewezen op grond van artikel 3, eerste lid, aanhef en onder a en b, en artikel 7 van de Wet bevordering integriteitsbeoordelingen door het openbaar bestuur. Volgens het college bestaat er ernstig gevaar dat de vergunning mede zal worden gebruikt om uit gepleegde strafbare feiten verkregen of te verkrijgen, op geld waardeerbare voordelen te benutten of om strafbare feiten te plegen. Het college heeft deze afwijzing gebaseerd op het Bibob-advies van het Landelijk Bureau Bibob.

Bij besluit van 1 september 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Nijmegen het verzoek van [appellante] en andere om handhavend op te treden tegen de eigenaren en gebruikers van woonboten aan de Oostkanaaldijk in Nijmegen afgewezen. Aan de Oostkanaaldijk ter hoogte van nummers 307 tot en met 325 liggen op het gezoneerde industrieterrein Oostkanaalhaven woonboten. [appellante] en andere zijn bedrijven die gevestigd zijn op het industrieterrein, en een bedrijvenvereniging die onder meer het bevorderen van de economische ontwikkelingen van het gebied als doel heeft. Zij hebben het college verzocht om handhavend op te treden tegen de eigenaren en bewoners van de woonboten wegens strijd met het bestemmingsplan. [partijen] zijn eigenaren van een van die woonboten en wonen daar. De rechtbank heeft het beroep van [appellante] en andere tegen het besluit van 30 maart 2021 ongegrond verklaard. De rechtbank heeft overwogen dat de gemeentelijke Haven- en Kadeverordening 2016 niet van toepassing is, dat de tekst van artikel 8.2a, tweede lid, van de Wabo duidelijk is en dat het college zich terecht op het standpunt heeft gesteld dat de woonboten onder de werking van deze bepaling vallen.

Bij besluit van 14 april 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Medemblik geweigerd een omgevingsvergunning te verlenen voor het in afwijking van het bestemmingsplan realiseren van een woning op het perceel met de kadastrale aanduiding 250 nabij [locatie A] in Twisk. Aan de weigering heeft het college, naast andere redenen voor weigering, ten grondslag gelegd dat niet wordt voldaan aan de uitgangspunten van de beleidsnota "Generiek Afwegingskader voor initiatieven van 1 tot 100 woningen in alle kernen". Een woning op het perceel voldoet volgens het college niet aan de ruimtelijke kaders van het beleid. De rechtbank heeft overwogen dat het college de omgevingsvergunning heeft mogen weigeren alleen al omdat een woning op het perceel in strijd met het beleid leidt tot verdichting van het dorpslint en het college dit een verslechtering van de ruimtelijke kwaliteit heeft mogen achten. Daarmee kan [appellant] zich niet verenigen.

Bij besluit van 23 juni 2022 heeft de Autoriteit Persoonsgegevens een door [appellante] op grond van de Algemene verordening gegevensbescherming ingediende klacht over International Card Services B.V. afgewezen. [appellante] is van mening dat ICS de AVG overtreedt door haar te vragen een foto van zichzelf op te sturen ter verificatie van haar identiteit. Daarover heeft zij een klacht ingediend bij de AP. De AP heeft die klacht afgewezen, omdat nader onderzoek nodig zou zijn om een overtreding vast te kunnen stellen en de klacht volgens de AP niet voldoet aan de prioriteringscriteria voor klachtenonderzoek, zoals opgenomen in de Beleidsregels prioritering klachtenonderzoek AP, Stcrt. 2018, 54287. De rechtbank heeft geoordeeld dat de AP haar werkwijze voldoende heeft gemotiveerd. Daarbij heeft de rechtbank geoordeeld dat die werkwijze, waarbij eerst wordt getoetst aan de eisen van de Awb en de AVG voordat een bureauonderzoek wordt uitgevoerd op basis van de prioriteringscriteria, eventueel gevolgd door een uitgebreid onderzoek alvorens tot handhaving over te gaan, gelet op de rechtspraak niet onredelijk is.

Bij besluit van 4 mei 2021 heeft de minister van Buitenlandse Zaken geweigerd de aanvraag van [appellante] voor een Nederlands paspoort in behandeling te nemen. [appellante] is geboren op [datum] 1998 in de Dominicaanse Republiek. Zij heeft bij geboorte de Dominicaanse nationaliteit verkregen. Zij stelt automatisch het Nederlanderschap te hebben verkregen door erkenning door haar vader. Haar vader zou op zijn beurt het Nederlanderschap hebben verkregen door erkenning en wettiging. Op 15 april 2021 heeft [appellante] een aanvraag voor een Nederlands paspoort ingediend bij de Nederlandse ambassade in de Dominicaanse Republiek. De minister heeft geweigerd deze aanvraag in behandeling te nemen omdat hem niet is gebleken dat [appellante] over de Nederlandse nationaliteit beschikt. Volgens de minister bezit haar vader niet het Nederlanderschap wat betekent dat zij niet door erkenning het Nederlanderschap heeft verkregen. Ook is het biologisch vaderschap niet binnen een jaar na haar erkenning aangetoond met een DNA-rapport. De minister heeft zijn besluit in bezwaar gehandhaafd.

Bij besluit van 14 februari 2022 heeft de raad van de gemeente De Bilt een verzoek van [appellant] op grond van de Wet openbaarheid van bestuur afgewezen. [appellant] heeft op 21 januari 2022 onder verwijzing naar de Wob een verzoek om openbaarmaking en daarmee een verzoek tot opheffing van de geheimhouding ingediend ten aanzien van het document ‘Gemeentelijke indicatieve financiële raming ontwikkeling Utrechtseweg 341’. Het document betreft een interne financiële raming van de ontwikkeling van een terrein in De Bilt van het college van burgemeesters en wethouders, die ertoe diende een inschatting te maken van enkele stellingen van de projectontwikkelaar over het raadsvoorstel van het bestemmingsplan voor die locatie. De financiële raming is alleen bestemd voor intern gebruik om de onderhandelingspositie in te kunnen schatten. Op 20 januari 2022 had de gemeenteraad besloten de verplichting tot geheimhouding van dit document op grond van het voormalige artikel 25 van de Gemeentewet te bekrachtigen, omdat openbaarmaking gevolgen kan hebben voor de financiële belangen van de gemeente.

Op 28 oktober 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Asten gereageerd op twee verzoeken om informatie van [appellant]. Het college heeft het bezwaar van [appellant] bij het besluit van 4 juli 2022 niet-ontvankelijk verklaard, omdat dit bezwaar niet is gericht tegen een besluit in de zin van de Algemene wet bestuursrecht. Volgens het college kan het verzoek om informatie van [appellant] niet als een verzoek op grond van de Wet openbaarheid van bestuur worden aangemerkt, maar als een algemeen verzoek om informatie dat betrekking heeft op gegevens uit bestemmingsplannen en regelgeving die al actief openbaar zijn gemaakt. Tegen een reactie op een algemeen verzoek om informatie, zoals die in de brief van 28 oktober 2021, staat volgens het college geen rechtsmiddel op grond van de Awb open. [appellant] betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat zijn verzoek om informatie moet worden aangemerkt als een algemeen informatieverzoek en niet als een Wob-verzoek.

Bij besluit van 30 augustus 2022 heeft de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport de tegemoetkoming van DVS'33 Ermelo voor de periode april tot en met juni 2021 op grond van de Beleidsregel tegemoetkoming amateurorganisaties en verhuurders sportaccommodaties COVID-19 vastgesteld op nihil en het verstrekte voorschot van € 21.000,- van DVS'33 Ermelo teruggevorderd. DVS’33 Ermelo is een voetbalvereniging met volledige rechtsbevoegdheid. De stichting Businessclub DVS’33 Ermelo is aan DVS’33 Ermelo gelieerd. Zij heeft volgens haar statuten het doel om binnen het verband van DVS’33 Ermelo de voetbalsport op het hoogst mogelijke amateurniveau te bevorderen en een gezonde financiële huishouding van DVS’33 Ermelo te bevorderen en ondersteunen. Dit doel probeert de stichting onder meer te bereiken door het eerste seniorenelftal van DVS’33 Ermelo financieel te adopteren en daartoe contracten aan te gaan met spelers. Op grond van deze contracten krijgen de spelers, wegens de zomerstop in juni en juli, betaald voor de maanden augustus tot en met mei. De stichting en DVS’33 Ermelo stellen jaarlijks een geconsolideerde jaarrekening op.

Bij besluit van 16 maart 2023 heeft het college de aan [appellant] verleende omgevingsvergunning van 10 juli 2003 en de daarmee verband houdende omgevingsvergunningen van 15 januari 2004, 13 mei 2004 en 15 november 2004 voor het wijzigen van de omgevingsvergunning van 10 juli 2003 voor de bouw van een kantoor met magazijn op het perceel aan de [locatie] in Eindhoven ingetrokken. [appellant] is eigenaar van een perceel waarop zij een kantoor met magazijn wil bouwen. Op 10 juli 2003 heeft zij hiervoor een omgevingsvergunning gekregen. In 2004 heeft het college drie omgevingsvergunningen verleend voor het wijzigen van deze omgevingsvergunning. [appellant] is op enig moment begonnen met de bouw: in het inspectierapport van 16 oktober 2019 staat dat er een fundatie is gemaakt en een gedeelte van de stalen constructie is gemonteerd en dat deze situatie al meer dan vijf jaar zo bestaat. Het college heeft daarna geconstateerd dat dat er al vijf jaar niet verder wordt gebouwd en heeft daarom de omgevingsvergunningen ingetrokken. [appellant] is het hier niet mee eens, omdat zij het kantoor en magazijn toch nog wil afbouwen.

Bij besluit van 21 april 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Noordwijk naar aanleiding van een verzoek van Diahome om openbaarmaking van informatie de gevraagde documenten gedeeltelijk openbaar gemaakt. Diahome heeft op 26 augustus 2021 verzocht om openbaarmaking van documenten die betrekking hebben op de omgevingsvergunning Bronckhorststraat 69 in Noordwijk. Het college heeft een aantal documenten gedeeltelijk openbaar gemaakt. In het besluit op bezwaar heeft het college bepaalde documenten na een aanvullende zoekslag alsnog verstrekt. Het geschil gaat alleen nog over de vraag of het college de bijlage bij een e-mail van 10 november 2015, bestaande uit een tekening die volgens Diahome relevant kan zijn bij een langslepende bouwvergunningsprocedure, in gedigitaliseerde vorm heeft en daarom ook zou moeten verstrekken. Diahome heeft een afschrift van de e-mail en de bijlage ontvangen in gescande vorm, maar die zijn slecht tot niet leesbaar en daarmee niet behulpzaam bij het nagaan van de geschetste grootte van de parkeerplaatsen op het perceel.

Bij besluit van 20 februari 2023 heeft de minister van Financiën geweigerd een private schuld van [appellant] over te nemen. Bij besluit van 8 september 2023 heeft de minister het door [appellant] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. [appellant] is een gedupeerde van de toeslagenaffaire. Zij heeft verzocht om overname van een schuld van € 38.682,00 aan [persoon], haar ex-schoonzus. Haar ex-schoonzus heeft jarenlang de huur voor [appellant] voorgeschoten en deze voor [appellant] rechtstreeks aan de verhuurder overgemaakt. De minister heeft bij besluit van 20 februari 2023 de aanvraag afgewezen. Bij besluit van 8 september 2023 heeft de minister het daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Hij heeft daaraan ten grondslag gelegd dat de schuld niet is vastgelegd in een notariële akte. De rechtbank heeft geoordeeld dat de minister terecht heeft beoordeeld of de schuld voldoet aan de vereisten van artikel 4.1, derde lid, van de Wht, omdat deze vereisten als limitatieve nadere eisen moeten worden bezien, naast de algemene voorwaarden van het tweede lid van de bepaling. In wat [appellant] heeft aangevoerd heeft de minister geen aanleiding hoeven zien om de hardheidsclausule toe te passen.

Bij besluit van 20 december 2022 heeft de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit naar aanleiding van een verzoek van [appellant] om openbaarmaking van informatie documenten gedeeltelijk openbaar gemaakt. [appellant] exploiteerde de onderneming ‘[bedrijf]’. Hij heeft om informatie verzocht over het inspectiebezoek van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit op 9 maart 2018 bij zijn bedrijf. De minister heeft zeventien documenten gedeeltelijk openbaar gemaakt. Delen van informatie uit de documenten heeft hij geweigerd openbaar te maken wegens vertrouwelijk aan de overheid verstrekte bedrijfs- en fabricagegegevens, het belang van inspectie, controle en toezicht door bestuursorganen en eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer, voorkomen van onevenredige benadeling en wegens persoonlijke beleidsopvattingen in documenten voor intern beraad. In het besluit op bezwaar heeft hij bepaalde informatie, vooral over persoonlijke beleidsopvattingen bestemd voor intern beraad, alsnog in niet tot personen herleidbare vorm openbaar gemaakt.

Bij besluit van 22 april 2024 heeft de raad van de gemeente Albrandswaard het bestemmingsplan "[locatie 1] Poortugaal" vastgesteld. Het plan maakt het mogelijk om op het perceel [locatie 1] in Poortugaal een eengezinswoning te bouwen. In het voorheen geldende plan was het toevoegen van een woning op deze locatie niet toegestaan. [appellant] woont op het adres [locatie 2], dat grenst aan het plangebied. Hij is het niet eens met de mogelijkheid voor een woning op het perceel [locatie 1], omdat hij vreest dat deze woning leidt tot een aantasting van zijn woon- en leefklimaat. [partijen] willen de woning bouwen die het plan mogelijk maakt.

Bij afzonderlijke besluiten van 7 maart 2023 heeft de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid [appellante] een schriftelijke ‘waarschuwing preventieve stillegging van werk’ gegeven en een bestuurlijke boete opgelegd van in totaal € 79.000,- vanwege overtredingen van de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag respectievelijk het Besluit minimumloon en minimumvakantiebijslag. [appellante] houdt zich onder meer bezig met het schoonmaken van een aantal McDonaldsvestigingen op Schiphol. Naar aanleiding van een melding op 5 augustus 2020 van een ex-werknemer van [appellante] zijn arbeidsinspecteurs van de Inspectie Sociale Zaken en Werkgelegenheid een onderzoek gestart. Naar aanleiding van dit onderzoek heeft de Arbeidsinspectie een boeterapport Wml, een boeterapport Atw en een aanvullend boeterapport Wml opgesteld. De minister heeft aan [appellante] boetes opgelegd vanwege overtredingen van de Wml en de Atw en aan haar een schriftelijke waarschuwing gegeven.

Bij besluit van 5 juli 2023 heeft de minister van Financiën, namens deze de Programmadirecteur Schulden de aanvraag van [appellante] om compensatie voor een afgeloste geldschuld gedeeltelijk afgewezen. Deze uitspraak gaat over compensatie voor afgeloste private schulden in het kader van de hersteloperatie toeslagen. Deze regeling is onderdeel van de regeling voor overneming en betaling van private schulden die is opgenomen in de Wet hersteloperatie toeslagen. [appellante] is een gedupeerde ouder van de toeslagenaffaire. Zij heeft, op basis van de zogenoemde Catshuisregeling, op 9 januari 2023 een bedrag van € 30.000,00 ontvangen. [appellante] heeft een aanvraag gedaan om compensatie voor afgeloste schulden, zoals bedoeld in artikel 4.3 van de Wht. Het gaat om een bedrag van € 2.998,42 dat zij verschuldigd was aan Eneco en een bedrag van € 1.782,48 dat zij verschuldigd was aan [kinderopvang]. Op de dag dat [appellante] het bedrag van € 30.000,00 ontving, heeft zij haar schulden meteen betaald. Ten tijde van de toeslagenaffaire heeft [appellante] veel moeite gedaan om haar schulden af te lossen en betalingsregelingen af te spreken.

Bij besluit van 11 oktober 2022 heeft de minister van Financiën, namens deze de Programmadirecteur Schulden geweigerd een schuld van [appellante] over te nemen. Deze uitspraak gaat over een besluit op grond van de regeling voor overneming en betaling van private schulden die is opgenomen in de Wet hersteloperatie toeslagen. [appellante] is een gedupeerde van de toeslagenaffaire. Zij heeft verzocht om overname van een aantal schulden. In hoger beroep is in geschil of een schuld aan Shop2Max B.V. van € 8.159,03 moet worden overgenomen. De schuld zie op een huurovereenkomst voor een auto, die [appellante] heeft afgesloten op 1 januari 2019 met Shop2Max B.V. [appellante] heeft deze auto gehuurd omdat zij een auto nodig had, maar haar eigen auto niet langer kon financieren door schuldenproblematiek als gevolg van de toeslagenaffaire. De minister heeft bij besluit van 11 oktober 2022 de aanvraag afgewezen. Bij besluit van 14 april 2023 heeft de minister het door [appellante] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Hij heeft daaraan ten grondslag gelegd dat de schuld niet is vastgelegd in een notariële akte, wat is vereist bij een informele schuld.

Bij besluit van 27 juni 2024 heeft de raad van de gemeente Druten het bestemmingsplan "Roodhekkenpas West Druten" gewijzigd vastgesteld. Het bestemmingsplan voorziet in de realisatie van 36 grondgebonden woningen in Druten. Het plangebied bevindt zich aan de westzijde van de kern Druten. Aan de noordzijde wordt het plangebied begrensd door de Heersweg, aan de oostzijde door de Roodhekkenpas en aan de westzijde door het bedrijventerrein Westerhout. Het plangebied heeft in de bestaande situatie een agrarische enkelbestemming. Het plangebied maakt onderdeel uit van de Groene ontwikkelingszone van de provincie Gelderland. [partij] is initiatiefnemer van het bestemmingsplan. [appellant] en anderen wonen ten oosten van het plangebied. Hun woonpercelen grenzen aan de Roodhekkenpas. [appellant] en anderen zijn het niet eens met het bestemmingsplan, onder meer omdat de ontwikkeling volgens hen leidt tot meer verkeer en tot geluid- en wateroverlast bij hun woningen. Ook vrezen zij voor aantasting van de Groene ontwikkelingszone.

Bij besluit van 13 maart 2023 heeft het college van gedeputeerde staten van Zuid-Holland een subsidieaanvraag van de vereniging voor het project "Bodemsanering golfbaan Watersportweg 100 te Midden-Delfland en Vlaardingen" afgewezen. Het college heeft een subsidieaanvraag van de vereniging afgewezen. De aanvraag had betrekking op de kosten voor saneringswerkzaamheden in verband met het uitvoeren van een renovatie/herinrichting van de golfbaan Watersportweg 100 in Midden-Delfland en Vlaardingen. Het college heeft die aanvraag afgewezen en het daartegen ingestelde bezwaar ongegrond verklaard. De vereniging was het hier niet mee eens. De rechtbank heeft het beroep van de vereniging echter niet inhoudelijk beoordeeld. Zij heeft het beroep niet-ontvankelijk verklaard, omdat het niet tijdig was ingediend en omdat dit aan de vereniging kon worden toegerekend. De vereniging voert in hoger beroep aan dat de rechtbank het beroep van de vereniging ten onrechte niet-ontvankelijk heeft verklaard.

Bij besluit van 24 april 2023 heeft de minister van Buitenlandse Zaken een verzoek van appellanten om op enige wijze hun overkomst naar Nederland te faciliteren, afgewezen. Appellanten, [appellant] en zijn gezin, hebben de Afghaanse nationaliteit. Op 18 juli 2022 heeft [appellant] verzocht om hem en zijn gezin naar Nederland over te brengen. [appellant] stelt dat hij tussen 1 oktober 2009 en 31 oktober 2010 heeft gewerkt als bewaker van Afghan Security Guard voor de Nederlandse krijgsmacht in Uruzgan, Afghanistan. Het gezin verblijft in Afghanistan. Tijdens het hoger beroep is gebleken dat [appellant] in Nederland verblijft. De minister heeft het verzoek afgewezen, omdat [appellant] niet valt onder de bij de brief van 11 oktober 2021 getroffen speciale voorziening (Kamerstukken II 2021/22, 27 925, nr. 860; de Kamerbrief). Onder die speciale voorziening vallen twee groepen vreemdelingen.

Bij besluit van 6 november 2023 heeft het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen een derde verzoek van [wederpartij] om herziening van het besluit van 24 januari 2022, waarin staat dat [wederpartij] onderzoek moet laten doen naar zijn alcoholgebruik, afgewezen. Aan [wederpartij] is bij besluit van 17 september 2020 een educatieve maatregel alcohol en verkeer (hierna: EMA) opgelegd, omdat hij op 23 augustus 2020 geweigerd heeft om mee te werken aan een alcoholcontrole. Hij heeft vervolgens de cursus gevolgd en afgerond. Vervolgens is hij op 9 januari 2022 aangehouden met teveel alcohol op. Bij besluit van 24 januari 2022 heeft het CBR besloten dat [wederpartij] een onderzoek moet laten doen naar zijn rijgeschiktheid omdat hij niet in aanmerking komt voor nog een EMA. Vervolgens heeft [wederpartij] twee keer, namelijk op 22 juli 2022 en op 3 oktober 2022, verzoeken om herziening van het besluit van 24 januari 2022 ingediend. Aan die verzoeken heeft hij ten grondslag gelegd dat hij door de politierechter was vrijgesproken van het feit op 23 augustus 2020. Die verzoeken hebben niet geleid tot een andere uitkomst. Vervolgens heeft hij op 19 oktober 2023 opnieuw om herziening van het besluit van 24 januari 2022 gevraagd. Het CBR heeft dit verzoek afgewezen, omdat geen sprake is van nieuw gebleken feiten of veranderde omstandigheden.

Bij beslissing van 12 september 2024 heeft de Centrale Studentenadministratie, namens het college van bestuur van de Universiteit van Amsterdam, het verzoek van [appellante] om per 1 september 2024 te worden ingeschreven voor de masteropleiding Publiekrecht aan de Universiteit van Amsterdam afgewezen. Bij beslissing van 23 juni 2025 heeft het college het door [appellante] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. [appellante] stond in het studiejaar 2023-2024 ingeschreven voor de opleiding. Zij heeft het college verzocht haar per 1 september 2024 in te schrijven voor de opleiding voor het studiejaar 2024-2025. Het verzoek is bij beslissing van 12 september 2024 afgewezen. Het college heeft de afwijzing in bezwaar, onder verwijzing naar het advies van de geschillenadviescommissie, gehandhaafd. Volgens het college heeft [appellante] niet tijdig aan de voorwaarden voor inschrijving voldaan. Eén van die voorwaarden is dat de openstaande vordering met betrekking tot het collegegeld vóór 1 september moet zijn voldaan. Volgens het college voldeed [appellante] niet aan die voorwaarde, omdat zij het verschuldigde bedrag aan collegegeld over het studiejaar 2023-2024 pas op 9 oktober 2024 heeft betaald.