Uitspraken

Bij besluit van 28 maart 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Kampen de uitgaven en inkomsten van het openbaar primair onderwijs over de periode 2006 tot en met 2008 vastgesteld en de hoogte van het overschrijdingsbedrag over die periode op nihil gesteld. Het geschil heeft betrekking op de zogenoemde overschrijdingsregeling, die is opgenomen in de artikelen 142 tot en met 147 van de Wet op het primair onderwijs. Deze regeling houdt in dat een gemeente die meer uitgaven doet voor personeel en de materiële instandhouding van openbare basisscholen dan aan rijksbijdragen is ontvangen, een naar rato gelijke overschrijdingsuitkering moet doen aan bijzondere scholen om bevoordeling van openbare scholen te voorkomen. Daartoe wordt het verschil tussen de uitgaven van de openbare basisscholen voor personeel en materiële instandhouding en de ontvangsten uit ’s Rijks kas voor deze scholen bepaald. In het geval de uitgaven over de betreffende periode hoger zijn geweest dan de ontvangsten, heeft een overschrijding plaatsgevonden. Aan de hand van dit verschil wordt het overschrijdingspercentage bepaald en met behulp daarvan vervolgens het overschrijdingsbedrag waarop de bijzondere basisscholen recht hebben. In beginsel bepaalt het college van burgemeester en wethouders eens in de vijf jaren aan de hand van de daadwerkelijke inkomsten en uitgaven of zich een overschrijding heeft voorgedaan.

Bij besluit van 17 juni 2020 heeft de raad van de gemeente Tiel het bestemmingsplan "Kanaalzone - Medel afronding 2020" en het bestemmingsplan "Parapluherziening zonering industrielawaai bedrijventerrein Medel 2020" vastgesteld. Het besluit van 13 oktober 2021 is een besluit tot vervanging van het besluit van 17 juni 2020. De maximaal toegelaten bedrijfscategorieën op gronden met de bestemming "Bedrijventerrein" zijn verlaagd van 4.2 naar 3.2. Een perceel in het noorden van het plangebied is nu bestemd als "Groen"; dat was in het besluit van 17 juni 2020 "Bedrijventerrein". Ten slotte is in artikel 4.4.4 van de planregels vastgelegd dat het bedrijventerrein gasloos wordt uitgevoerd. [appellant] en anderen zijn bewoners van de percelen [locatie 1] en [locatie 2] in Echteld en [locatie 3] in Ochten. De afstand tussen de [locatie 1] en [locatie 2] tot het plangebied bedraagt ongeveer 310 m en 350 m. De afstand tussen het plangebied en de [locatie 3] in Ochten is ongeveer 6,7 km. [appellant] en anderen hebben beroep ingesteld tegen het plan vanwege de gevolgen van de uitbreiding van het bedrijventerrein voor het woon- en leefklimaat in hun omgeving. Zij hebben geen beroepsgronden aangevoerd die (rechtstreeks) gericht zijn tegen de wijziging van de geluidszone.

Bij brief van 13 augustus 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Wageningen geweigerd om het door [appellanten] in hun melding opgenomen plan voor een in- en uitrit toe te staan. [appellanten] zijn bewoners van de woning aan de [locatie] in Wageningen. Zij willen dat de grond naast de woning voor een deel als parkeerplaats met in- en uitrit gebruikt kan worden. Eerder werd dat stuk grond door de vorige bewoners als tuin gebruikt. [appellanten] hebben toestemming gevraagd voor hun plannen aan de verhuurder van de woning, de Woningstichting. De Woningstichting heeft die toestemming verleend bij brief van 20 maart 2019, omdat zij in de veronderstelling was dat zij eigenaar was van de grond die [appellanten] wilden bewerken. Vervolgens hebben [appellanten] op een deel van de grond groen verwijderd, bestrating aangebracht en een schutting geplaatst. De gemeente heeft [appellanten] bij brief van 22 juli 2019 geïnformeerd dat zij zonder gebruiksovereenkomst en zonder overleg met de gemeente openbare ruimte in gebruik hebben genomen voor een parkeerplaats met in- en uitrit.

Bij besluit van 27 juli 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Westland, voor zover nu van belang, door [appellant] ingediende handhavingsverzoeken afgewezen. De handhavingsverzoeken zien op verschillende overtredingen die volgens [appellant] plaatsvinden op het perceel [locatie 1] in Maasdijk. [appellant] is eigenaar en bewoner van het perceel [locatie 2] in Maasdijk. Dit perceel is te bereiken via een doodlopend pad dat aansluit op een doorgaande weg met twee rijbanen, namelijk de Maasdijk. [persoon A] en [persoon B] zijn eigenaren en bewoners van het perceel [locatie 1]. Ook dit perceel is via het doodlopende pad te bereiken. De percelen [locatie 2] en [locatie 1] grenzen aan elkaar. Naar het oordeel van de rechtbank veroorzaakt het gebruik van houtkachels op het perceel [locatie 1] voor [appellant] als gebruiker van het perceel [locatie 2] niet zoveel overlast - in de vorm van rook, roet, walm en/of stof - dat strijd ontstaat met artikel 7.22 van het Bouwbesluit 2012. De beslissing van het college om niet handhavend op te treden tegen het gebruik van één of meer houtkachels op perceel [locatie 1], is volgens de rechtbank voldoende zorgvuldig voorbereid.

Bij besluit van 1 december 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Haaren, rechtsvoorgangster van de gemeente Tilburg, het wijzigingsplan "Hooghoutseweg 27, Biezenmortel" vastgesteld. Het wijzigingsplan maakt de realisering van een waterbassin met een oppervlakte van 4.164 m² en een containerveld met betonpaden van ongeveer 0,70 ha mogelijk aan de Hooghoutseweg te Biezenmortel, ten behoeve van de kwekerij van initiatiefnemer. Dit bedrijf produceert stekgoed in de vollegrond, in een kas en op containervelden. Het waterbassin dient voor de opslag van regenwater en drainwater en het hergebruik voor irrigatie en het containerveld dient als overloop voor stekgoed en planten. In het wijzigingsplan is aan de betreffende gronden de aanduiding "specifieke vorm van agrarisch-teeltondersteunende voorzieningen" en een aanduiding voor een bouwvlak toegekend. [appellant] woont aan de [locatie A] te Biezenmortel, direct naast het plangebied. Hij vreest voor aantasting van zijn woon-en leefklimaat.

Bij tussenuitspraak van 11 augustus 2021, ECLI:NL:RVS:2021:1789, heeft de Afdeling de raad van de gemeente Amersfoort opgedragen om binnen twaalf weken na verzending van de tussenuitspraak het daarin omschreven gebrek in het besluit van 24 november 2020 tot vaststelling van het bestemmingsplan "Lorentzstraat 17a" te herstellen. Het bestemmingsplan en de omgevingsvergunning voorzien in de bouw van 17 woningen. [appellanten] zijn eigenaar van nabijgelegen percelen met bedrijfsgebouwen. In de tussenuitspraak is geoordeeld dat de raad niet heeft onderzocht of de bedrijven op de percelen van [appellanten] na realisering van de woningen kunnen voldoen aan de geluidgrenswaarden bij de voorziene woningen. Het besluit tot vaststelling van het bestemmingsplan is daarom in strijd met artikel 3:2 en artikel 3:46 van de Algemene wet bestuursrecht. De Afdeling heeft de raad opgedragen om te onderzoeken of bij de voorziene woningen sprake is van een goed woon- en leefklimaat en in hoeverre het plan leidt tot beperking van de bedrijfsactiviteiten op de percelen van [appellanten]. De raad moet bezien of het besluit tot vaststelling van het bestemmingsplan in het licht van de uitkomsten van dit onderzoek in stand kan blijven en moet zo nodig een nieuw besluit nemen.

Bij besluit van 29 mei 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag de aanvraag van [appellant] om compensatie op grond van de Regeling individueel Joods moreel rechtsherstel afgewezen. Op 13 juli 2017 heeft de raad van de gemeente Den Haag, op voorstel van het college en na overleg met diverse joodse organisaties, beleid vastgesteld voor moreel rechtsherstel voor joodse eigenaren van geroofd vastgoed in Den Haag. In de jaren direct na de oorlog heeft de gemeente aan joodse particuliere huizenbezitters of hun nabestaanden naheffingen opgelegd voor erfpachtcanons en straatbelasting over de jaren 1942-1945, die tijdens de oorlog onbetaald zijn gebleven. De eigenaren van de woningen waren in 1942-1945 weggevoerd of zaten ondergedoken en hadden dus niet de beschikking over hun bezittingen. Er zijn enkele procedures geweest over de opgelegde naheffingen. De Hoge Raad achtte de naheffingen destijds rechtmatig.