Uitspraken

In de tussenuitspraak van 12 maart 2025, ECLI:NL:RVS:2025:1000 heeft de Afdeling de raad opgedragen om binnen 16 weken na de verzending van de tussenuitspraak de daarin omschreven gebreken in het besluit van 25 mei 2023 waarin de raad het bestemmingsplan "Kerkhovensestraat-Sprendlingenstraat" heeft vastgesteld, te herstellen. In de tussenuitspraak heeft de Afdeling onder 3.7 geoordeeld dat de raad de milieueffecten en de aanvaardbaarheid uit het oogpunt van een goede ruimtelijke ordening voor wat betreft het recht tegenover het plangebied gelegen bedrijfsperceel Sprendlingenstraat 18 tot en met 18k, waaronder de nummers 18E en 18J onvoldoende heeft onderzocht. Daarnaast heeft de Afdeling onder 4.3 geoordeeld dat de raad ten onrechte geen onderzoek heeft gedaan naar de mogelijke gevolgen van de realisering van een of meer mantelzorgwoningen in het plangebied voor de bedrijfsactiviteiten van Duross en anderen.

Bij besluit van 4 maart 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Enschede aan [appellant] een last onder dwangsom en een bouwstop opgelegd vanwege het bouwen van een schuur zonder omgevingsvergunning op het perceel [locatie 1] in Enschede. [appellant] is eigenaar van het perceel. Dit perceel bestaat uit een woongedeelte met daarop zijn woning en uit een weiland. Op het weiland wil [appellant] een schuur voor de opslag van materialen en werktuigen realiseren. Omdat hij van mening is dat deze schuur vergunningvrij kan worden gerealiseerd is hij in 2020 gestart met de bouw van de schuur. Het college is van mening dat de bouwwerkzaamheden vergunningplichtig zijn op grond van de Wabo en in strijd zijn met het bestemmingsplan. [appellant] handelt volgens het college daarom in strijd met artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder a en c, van de Wabo en artikel 2.3a, eerste lid, van de Wabo.

Bij besluit van 12 februari 2021 heeft het bestuur van de raad voor rechtsbijstand vastgesteld dat [appellant] met terugwerkende kracht geen recht heeft op vergoeding van de kosten voor de werkzaamheden van de hem toegewezen advocaat en bepaald dat [appellant] de door de raad betaalde kosten van € 62.024,00 moet terugbetalen. Bij besluit van 25 juli 2017 heeft de raad op last van het Gerechtshof Den Haag aan [appellant] een advocaat toegewezen om hem bij te staan in een strafrechtelijke procedure. De toevoeging is ambtshalve verstrekt. Daarbij heeft de raad het inkomen en het vermogen van [appellant] niet getoetst. De advocaat heeft een vergoeding toegekend gekregen van de raad van € 62.024,00 voor de verrichte werkzaamheden in de strafzaak. Op 18 mei 2020 heeft het gerechtshof Den Haag [appellant] veroordeeld tot veertien jaar gevangenisstraf. Deze uitspraak is onherroepelijk geworden. Op basis van de strafzaak is een ontnemingsvordering aanhangig gemaakt, in welk verband nog een procedure loopt in hoger beroep. Het vermogen van [appellant] is geblokkeerd door een strafvorderlijk beslag.

Bij besluit van 26 januari 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Nieuwkoop het object [locatie] te Zevenhoven aangewezen als gemeentelijk monument, omdat het object van stedenbouwkundig, architectuur- en cultuurhistorisch belang is. [appellant] is eigenaar van een oude boerderij uit 1906 in Zevenhoven. De boerderij bestaat uit een voorhuis met daarachter een in 1996 nieuw opgetrokken woon- en bedrijfsruimte, en een aan de zuidzijde gesitueerde vrijstaande stal/schuur. Aan de noordoostzijde van de boerderij staat een smeedijzeren hekwerk dat toegang geeft tot het erf. Aan de zuidoostzijde van de boerderij staat een oude eik. Na een gemeentelijke herindeling heeft het college besloten tot (her)inventarisatie van objecten van bijzondere cultuurhistorische waarde binnen de nieuwe gemeente. Het college heeft van de selectie van de meest waardevolle cultuurhistorische objecten zogenoemde redengevende omschrijvingen laten opstellen. In een redengevende omschrijving staat vermeld waarom een object monumentwaardig is. Ook de boerderij van [appellant] is als cultuurhistorisch waardevol object aangemerkt waarvoor een redengevende omschrijving is gemaakt.

Bij besluit van 21 januari 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam een omgevingsvergunning verleend aan Haxpema Holding B.V. voor het bouwen en het herontwikkelen van de panden Halvemaansteeg 4-6, het daarachter gelegen binnenterrein en [locatie 5] en de sloop en nieuwbouw van het pand Amstel 50 in Amsterdam met bestemming daarvan tot cafés, een culturele club en zes woningen. Bij uitspraak van 24 juli 2023 heeft de rechtbank de door VvE [locatie 3], VVAB, [appellant C] en [appellant A] en [appellant B] daartegen ingestelde beroepen ongegrond verklaard. Tegen deze uitspraak hebben VvE [locatie 3], VVAB, [appellant C] en [appellant A] en [appellant B] hoger beroep ingesteld. Haxpema Holding, VVAB, VvE [locatie 3] en [appellant A] en [appellant B] hebben nadere stukken ingediend.

Bij besluit van 27 juli 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam geweigerd om aan [appellant] een omgevingsvergunning te verlenen voor het intern wijzigen van het gebouw en het realiseren van een dakopbouw en een dakterras op de locatie [locatie] in Amsterdam. [appellant] woont aan de [locatie] te Amsterdam. Op 30 maart 2021 heeft [appellant] een aanvraag gedaan voor een omgevingsvergunning voor onder meer het realiseren van een dakopbouw en een dakterras. Het college heeft de gevraagde omgevingsvergunning geweigerd. Daarbij heeft het ervan afgezien om van het bestemmingsplan af te wijken. De rechtbank heeft het door [appellant] ingesteld beroep ongegrond verklaard. [appellant] is het daarmee niet eens. Zijn hoger beroep gaat over de vraag of er een omgevingsvergunning van rechtswege is ontstaan en indien dat niet het geval is, of het college ervan mocht afzien om af te wijken van het bestemmingsplan.

Bij tussenuitspraak van 18 december 2024, ECLI:NL:RVS:2024:5240, heeft de Afdeling het college opgedragen om binnen tien weken na verzending van de tussenuitspraak het daarin omschreven gebrek in het besluit van 14 juli 2021, waarbij de last onder dwangsom om het gebruik van het binnenterrein achter het perceel Vijzelstraat 75 in Den Haag als parkeervoorziening te beëindigen, in stand is gelaten, te herstellen. De Afdeling heeft in de tussenuitspraak overwogen dat het college bij Keizerrijk B.V. de gerechtvaardigde verwachting heeft gewekt dat zij het binnenterrein als parkeerterrein voor de woningen aan de Marcelisstraat 73 mocht gebruiken en het college daartegen niet handhavend zou optreden. Onder 7.3 heeft de Afdeling vervolgens overwogen dat deze gerechtvaardigde verwachtingen niet altijd moeten worden gehonoreerd. Andere belangen, zoals het algemeen belang of het belang van derden, kunnen zwaarder wegen. Die belangenafweging heeft het college echter niet gemaakt.

Bij besluit van 10 mei 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag geweigerd aan Marmaris een omgevingsvergunning voor de duur van tien jaar te verlenen voor het in gebruik nemen van drie parkeerplaatsen als terras op het perceel dat kadastraal bekend is als gemeente Den Haag, sectie H, nummer 5719, naast het Teunisbloemplein 18 in Den Haag. Marmaris exploiteert een horecagelegenheid op het perceel aan het Teunisbloemplein 18 in Den Haag. Op het aangrenzende perceel H 5719 ten noorden van de horecagelegenheid liggen 13 parkeerplaatsen. Marmaris wil de drie parkeerplaatsen ter hoogte van de ingang van de horecagelegenheid voor de duur van tien jaar in gebruik nemen als terras. Daarvoor heeft zij de omgevingsvergunning aangevraagd. Marmaris betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat het college haar aanvraag mocht afwijzen. Volgens Marmaris kon het college ter motivering van het besluit op bezwaar van 16 september 2021 niet volstaan met een verwijzing naar het in de Commissiebrief opgenomen uitgangspunt dat het gebruik van een parkeerplaats als terras alleen in de hoofdwinkelstructuur is toegestaan.

Bij besluit van 18 maart 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Uithoorn besloten een aanvraag voor een omgevingsvergunning voor het verbouwen van een kantoorpand tot appartementen op het perceel aan de Amsteldijk Noord 35 te Uithoorn niet in behandeling te nemen. Op 8 september 2021 heeft By The River een omgevingsvergunning aangevraagd voor het verbouwen van een kantoorpand tot 91 appartementen voor short-stay verblijf. By The River heeft bij de aanvraag te kennen gegeven dat de investering van het project volledig met vreemd vermogen wordt gefinancierd. Het college heeft bij brief van 25 oktober 2021 By The River verzocht om aanvullende gegevens te verstrekken in het kader van de Wet bevordering integriteitsbeoordelingen door het openbaar bestuur en heeft haar daarvoor een hersteltermijn van acht weken gegeven. Het college heeft de beslistermijn met zes weken verlengd tot 9 februari 2022. By The River heeft naar aanleiding van het verzoek van het college op 6 december 2021 nadere gegevens verstrekt.

Bij besluit van 23 september 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Hof van Twente geweigerd aan [appellant] een omgevingsvergunning te verlenen voor het realiseren van 16.805 m2 aan teeltondersteunende voorzieningen op het perceel [locatie] in Ambt Delden. [appellant] exploiteert op het perceel [locatie] een kwekerij die zich in hoofdzaak bezig houdt met de teelt van asperges. [appellant] wil de kwekerij uitbreiden door ook fruit te telen. Om deze uitbreiding mogelijk te maken wil [appellant] op het perceel 16.805 m2 aan teeltondersteunende voorzieningen realiseren. Daarvoor heeft hij een omgevingsvergunning voor de activiteit "bouwen" aangevraagd. [appellant] betoogt dat de rechtbank ten onrechte niet heeft onderkend dat het bouwplan in overeenstemming is met het bestemmingsplan en dat er dus ook geen omgevingsvergunning nodig was voor het afwijken van het bestemmingsplan.