Uitspraken

Bij besluit van 22 september 2020 (hierna: het besluit hogere waarden) heeft het college van burgemeester en wethouders van Lochem hogere waarden als bedoeld in artikel 110a van de Wet geluidhinder vastgesteld ten behoeve van het bestemmingsplan "Bedrijventerrein Diekink, fase 1". Het plan maakt de ontwikkeling van de eerste fase van het bedrijventerrein Diekink mogelijk. In de plantoelichting staat dat het gaat om netto 6,4 ha nieuw bedrijventerrein die kan worden uitgegeven. De aanleiding voor het plan is volgens de plantoelichting onder meer gelegen in de transformatie van het bestaande bedrijventerrein aan de Hanzeweg in Lochem naar een woon- en werklocatie. De realisatie van het nieuwe bedrijventerrein Diekink maakt het mogelijk om bedrijven die gevestigd zijn op het bedrijventerrein Hanzeweg te verplaatsen. Het plan voorziet in de ontwikkeling door aan de gronden onder andere de bestemmingen "Bedrijventerrein", "Groen" en "Verkeer" toe te kennen. De Stichting is gevestigd in Lochem.[appellant A] en anderen wonen of woonden in de directe omgeving van het plangebied aan de Rossweg in Laren.

Bij besluit van 29 april 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Houten het verzoek van Windpark Houten B.V. om de voor Windpark Houten geldende maatwerkvoorschriften, zoals opgenomen in het besluit van 11 juli 2012, in te trekken, afgewezen. Op 15 februari 2019 heeft Windpark Houten B.V. het college verzocht om de maatwerkvoorschriften die gelden voor het Windpark Houten, voor zover deze gelden voor geluid, in te trekken. Zij meende dat haar bedrijfsvoering door de gestelde maatwerkvoorschriften te veel werd beperkt. Bij besluit van 29 april 2019 heeft het college dit verzoek afgewezen. Het college wilde dat de maatwerkvoorschriften bleven bestaan, om zo de omwonenden zo goed mogelijk te blijven beschermen tegen geluidhinder. Bij besluit van 1 oktober 2019 heeft het college het besluit van 29 april 2019 in stand gelaten, onder aanvulling van de motivering daarvan. Windpark Houten B.V. kon zich hiermee niet verenigen.

Bij besluit van 7 november 2019 heeft de burgemeester van Ridderkerk de woning aan de [locatie] in Ridderkerk voor drie maanden gesloten. [appellant A] en [appellant B] woonden samen met hun kinderen in de woning aan de [locatie] in Ridderkerk. Zij huurden de woning van Wooncompas. Tijdens een verkeerscontrole op 17 juli 2019 zijn bij de zoon van [appellant A] en [appellant B] 10 ponypacks met netto 3,9 g cocaïne aangetroffen. Aangezien de zoon in 2018 al een keer was aangehouden voor handel in verdovende middelen en er sindsdien nieuwe informatie over hem was binnengekomen bij de politie, heeft de politie besloten om de woning van [appellant A] en [appellant B] te doorzoeken. In de slaapkamer van de zoon werd daarbij het volgende aangetroffen: 11 ponypacks met netto 4,8 g cocaïne, € 800,00 aan papiergeld in biljetten van € 5,00 tot € 50,00 en € 226,10 aan muntgeld. Daarnaast is in de schuur het volgende aangetroffen: 23 ponypacks met netto 9,9 g cocaïne in een ladekast en 15 ponypacks met netto 6,1 g cocaïne in een dekentas op de wasmand. De bevindingen zijn door de politie neergelegd in de bestuurlijke rapportage van 6 augustus 2019.

Bij besluiten van 30 januari 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam aanvragen van [appellante sub 1] voor een exploitatievergunning voor het vervoeren van passagiers op de Amsterdamse grachten met de vaartuigen [boot 1] en [boot 2] afgewezen. [appellante sub 1] en Demi Trading hebben het college op 22 juli 2018, 9 en 18 oktober 2018 verzocht om exploitatievergunningen af te geven om passagiers te mogen vervoeren op de grachten van Amsterdam met verschillende vaartuigen. Het college heeft de aanvragen afgewezen, omdat de aanvragen niet zijn ingediend in de periode tussen 1 maart 2020 om 8:00 uur en 31 maart 2020 om 18:00 uur. Dat dat wel moest staat in artikel 1 van de Regeling uitgifteronde 2022 voor exploitatievergunningen passagiersvaart. De bezwaren van [appellante sub 1] en Demi Trading tegen die besluiten heeft het college op 5 juli 2019 en 13 november 2019 ongegrond verklaard. De rechtbank heeft die besluiten rechtmatig geacht.

Bij besluit van 19 mei 2020 heeft de minister voor Medische Zorg aan [appellant] een vergunning verleend voor het bereiden en ter hand stellen van geneesmiddelen aan patiënten van zijn huisartsenpraktijk in een bij het besluit nader geduid gebied. [appellant] is sinds juli 2015 huisarts in Rouveen. In Rouveen is geen apotheker gevestigd. [appellant] wil daarom zelf medicijnen aan zijn patiënten kunnen verstrekken. Daarvoor heeft hij een vergunning nodig van de minister. Eerder heeft [appellant] al een vergunning gekregen voor het gebied van de lintbebouwing ten zuiden van de dorpskern Rouveen. Dat gebied wil hij uitbreiden met Nieuwleusen waaronder (de woonkern) Rouveen, een deel van Staphorst, een deel van De Meele en met De Lichtmis. Hij heeft daarom de minister gevraagd zijn vergunning te wijzigen. De minister heeft dat gedaan en [appellant] een vergunning gegeven voor het gevraagde gebied. De minister vond dat de vergunning in het belang van de geneesmiddelenvoorziening was. Volgens de minister volgt uit de tekst van de wet dat hij bij die beoordeling alleen de meest nabijgelegen apotheek betrekt. Apotheek De Veenhorst vindt dat de minister de vergunning niet mocht verlenen. De rechtbank is het daarmee eens.

Bij besluit van 20 augustus 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Neder-Betuwe geweigerd aan Vabo een omgevingsvergunning te verlenen voor het bouwen van een appartementencomplex met elf appartementen en het aanleggen van een uitweg in het plan Herenland op de locatie Nannenbergstraat in Opheusden. Het college heeft de aangevraagde omgevingsvergunning geweigerd omdat het bouwplan in strijd is met de in artikel 7, derde lid, onder 2, onderdeel a, van de planvoorschriften opgenomen beschrijving in hoofdlijnen en met het in artikel 10 van de planvoorschriften opgenomen bouwverbod. Ook als het bouwverbod niet zou gelden, is er volgens het college strijd met artikel 10 van de planvoorschriften, omdat het daarin opgenomen maximum aantal woningen zal worden overschreden na realisering van het bouwplan. Het college heeft verder aan de weigering ten grondslag gelegd dat het bouwplan niet voldoet aan de redelijke eisen van welstand. Vabo stelt zich op het standpunt dat het college niet bevoegd was het weigeringsbesluit te nemen omdat al op 6 november 2019 een omgevingsvergunning van rechtswege was verleend.

Bij besluit van 13 oktober 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Gooise Meren een omgevingsvergunning aan Naarden Vastgoed verleend voor het gedeeltelijk slopen en vergroten van het pand op het perceel Sint Annastraat 3 in Naarden, gemeente Gooise Meren. Naarden Vastgoed is eigenaar van het perceel. Het perceel ligt binnen de omwalling van de vesting Naarden. Naarden Vastgoed heeft een omgevingsvergunning aangevraagd om de oude bebouwing op het perceel, waarin een restaurant werd geëxploiteerd, gedeeltelijk te slopen en te vergroten ten behoeve van een nieuw restaurant en vier appartementen. Door deze nieuwe ontwikkeling neemt de parkeerbehoefte toe. [partij A] en anderen wonen in de directe omgeving van het perceel. De nieuwe bebouwing is inmiddels gerealiseerd en de appartementen zijn in gebruik genomen. Naarden Vastgoed betoogt dat de rechtbank ten onrechte de omgevingsvergunning heeft herroepen. Volgens Naarden Vastgoed bestond geen aanleiding voor de rechtbank om zelf in de zaak te voorzien, omdat geenszins vaststaat dat het college alsnog zal weigeren om de omgevingsvergunning te verlenen.

Bij besluit van 8 december 2021 heeft de burgemeester van Maastricht de woning aan de [locatie] in Maastricht voor drie maanden gesloten. [appellant] huurde de woning aan de [locatie] in Maastricht. Naar aanleiding van een binnengekomen melding van energieleverancier Enexis heeft de politie op 3 augustus 2021 een onderzoek in de woning ingesteld. In de daarover op ambtseed opgemaakte sluitingsrapportage van 21 augustus 2021 staat dat in de woning in twee kamers een inrichting bestemd voor de kweek van hennepplanten werd aangetroffen. In de ene kamer werden 60 hennepplanten aangetroffen en in de andere 64. Uit onderzoek bleek dat de stroom illegaal werd afgenomen. De burgemeester heeft met het besluit van 8 december 2021 besloten om de woning op grond van artikel 13b van de Opiumwet en overeenkomstig het Damoclesbeleid Lokalen en Woningen 2019 Artikel 13b Opiumwet voor drie maanden te sluiten. Volgens de burgemeester gaat het om een ernstig geval dat een zichtbaar en effectief optreden tegen drugshandel noodzakelijk maakt. De woning maakt deel uit van het criminele circuit en met de sluiting wordt de woning daaraan onttrokken.

Bij besluit van 15 januari 2021 heeft de burgemeester van De Wolden zijn beslissing om met toepassing van artikel 172, derde lid, van de Gemeentewet, de herdershonden van [appellant sub 2A] en/of [appellant sub 2B] op 14 januari 2021 in beslag te nemen, op schrift gesteld. Sinds 2014 krijgt de burgemeester meldingen van incidenten waarbij honden van [appellant sub 2A] en/of [appellant sub 2B] zijn betrokken. In 2020 heeft de burgemeester meerdere meldingen over twee herdershonden van [appellant sub 2A] en/of [appellant sub 2B] genaamd Rex en Max ontvangen. Rex en Max zouden buiten het perceel van [appellant sub 2A] rondzwerven, ook in de nacht. Op 31 december 2020 hebben Rex en Max vijf schapen verwond waarna twee schapen zijn omgekomen. Naar aanleiding van dit incident heeft de burgemeester de herdershonden op 14 januari 2021 in beslag genomen op grond van artikel 172, derde lid, van de Gemeentewet, ook wel de lichte bevelsbevoegdheid genoemd. De burgemeester heeft dit besluit in bezwaar gehandhaafd.

Bij vier afzonderlijke besluiten van 23 maart 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Rotterdam [appellante] en haar drie kinderen ambtshalve uitgeschreven uit de Basisregistratie personen en ingeschreven in de Registratie Niet-Ingezetenen. [appellante] en haar drie minderjarige kinderen stonden voorheen in de Brp ingeschreven op het adres [locatie] in Rotterdam. Op 22 november 2019 heeft woningcorporatie Stichting Woonbron aan het Centraal Meldpunt Persoonsgegevens gemeld dat [appellante] de zelfbewoningsplicht schaadt. De afdeling Burgerzaken is vervolgens op 2 december 2019 een adresonderzoek gestart. Na onderzoek was het college geen feitelijke verblijfplaats van [appellante] en haar kinderen bekend. Ook het adres [locatie] kon niet als zodanig gelden. [appellante] heeft volgens het college ook geen aangifte van adreswijziging doorgegeven. Bij afzonderlijke besluiten van 23 maart 2020 heeft het college [appellante] daarom per 2 december 2019 en haar kinderen per 10 januari 2020 ambtshalve uitgeschreven uit de Brp. Bij besluit van 20 juli 2020 heeft het college het bezwaar van [appellante] tegen de besluiten van 23 maart 2020 ongegrond verklaard.