Uitspraken

Bij besluit van 13 juli 2020 heeft het college van gedeputeerde staten van Limburg een aanvraag van [appellant] om een tegemoetkoming in planschade afgewezen. [appellant] woont aan de [locatie] in [woonplaats]. Hij heeft bij het college een aanvraag om een tegemoetkoming in schade als bedoeld in artikel 6.1 van de Wet ruimtelijke ordening ingediend. Deze aanvraag houdt verband met het Provinciaal Inpassingsplan Buitenring Parkstad Limburg 2012 dat op 11 maart 2015 in werking is getreden. De schade bestaat volgens [appellant] uit waardevermindering per peildatum van zijn woning en het betreffende perceel. De onroerende zaak ligt op een afstand van ongeveer 400 meter van de inmiddels gerealiseerde Buitenring Parkstad Limburg. Het college heeft de aanvraag afgewezen en deze afwijzing in bezwaar gehandhaafd. De nog van belang zijnde reden hiervoor is volgens het college dat de waardevermindering van de onroerende zaak volledig onder het normale maatschappelijke risico valt, waarbij het college is uitgegaan van een drempel van 3% van de waarde van de onroerende zaak op de peildatum onder het oude planologische regime.

Bij besluit van 2 november 2021 heeft de raad van de gemeente Brunssum het bestemmingsplan "Oostflank" gewijzigd vastgesteld. Het plan is overwegend een beheersmatig bestemmingsplan en voorziet in een herziening van bestaande planologische kaders voor delen van het gebied Oostflank in Brunssum ten behoeve van een beoogde ruimtelijke kwaliteitsverbetering. De raad wil onder meer de kaders beter afstemmen op de recent aangelegde Buitenring Parkstad Limburg, en de toegelaten vormen van bedrijvigheid aanpassen ter voorkoming van overlast voor de omgeving. Het gebied bestaat uit 5 deelgebieden die niet direct aan elkaar grenzen. [appellante sub 1] is eigenaar van het perceel [locatie 1] in Brunssum. Het perceel is gelegen in deelgebied Bouwberg (deelgebied 1) waar voorheen de beheersverordening "Bedrijventerrein" van toepassing was.

Bij koninklijk Besluit van 6 maart 2020, nr. 2020000418 (Stcrt 2020, 40296), heeft de Kroon, op voordracht van de minister van Infrastructuur en Waterstaat, besloten de toe-/afritten 4 en 5 naar de A76 bij Nuth en Schinnen aan het openbaar verkeer te onttrekken. De onttrekking van de toe-/afritten vloeit voort uit de besluitvorming omtrent de Buitenring Parkstad Limburg (BPL). De BPL is een ringweg in de stadsregio Parkstad Limburg en voorzien in het op 29 juni 2012 door Provinciale Staten van de provincie Limburg vastgestelde provinciaal inpassingsplan (PIP), dat onherroepelijk is. De BPL verbindt de A76 met de N281. Bij Nuth sluit de BPL aan op de A76 door middel van een turboverkeersplein boven de A76. Deze nieuwe aansluiting heeft geleid tot het vervallen verklaren van de twee bestaande aansluitingen bij Nuth en Schinnen. De minister heeft de aansluitingen aan het openbaar verkeer onttrokken omdat de BPL voorziet in een nieuwe aansluiting op de A76. Daartoe is besloten omdat de huidige aansluitingen bij Schinnen (toe-/afrit 4) en Nuth (toe-/afrit 5) niet geschikt zijn om het verkeer van en naar de BPL te verwerken.

Bij besluit van 19 juni 2020 heeft het college van gedeputeerde staten van Limburg het verzoek van WSR om een tegemoetkoming in schade afgewezen. Bij besluit van provinciale staten van Limburg van 29 juni 2012 is het provinciale inpassingsplan Buitenring Parkstad Limburg 2012 vastgesteld. Het inpassingsplan is op 11 maart 2015 in werking is getreden en is de planologische grondslag voor het realiseren van de zogenoemde Buitenring Parkstad Limburg, een ringweg rondom de stadsregio Parkstad Limburg. Het inpassingsplan voorziet, direct aan de noordelijke grens van het bedrijventerrein, in een nieuwe aansluiting van de buitenring op de A76 in de vorm van een grote rotonde. Deze nieuwe aansluiting heeft geleid tot aanpassingen in het onderliggend wegennet. Eén van deze aanpassingen is dat afrit 5 (Nuth), die voorheen aansloot op de zuidelijke kant van het bedrijventerrein, is verplaatst. Voorheen kon het verkeer over de A76 van noord (Schinnen) naar zuid (Nuth) afslaan bij afrit 5 (Nuth). Die afrit kwam via de Daelderweg direct uit op het bedrijventerrein.

[appellant] heeft beroep ingesteld tegen het niet-tijdig nemen van een besluit door het college van gedeputeerde staten van Limburg op het bezwaar tegen de afwijzing van zijn verzoek van 14 augustus 2020 om op te treden dan wel geluidswerende maatregelen te nemen op de gevel van zijn woonwagen. [appellant] woont in een woonwagen in Brunssum en heeft door verkeersbewegingen last van geluidsoverlast, met name in de avond en nacht. Volgens hem wordt het maximale geluidsniveau van 33 dB in zijn woonwagen overschreden. Hij heeft het college gevraagd op te treden tegen deze overschrijding, dan wel geluidwerende maatregelen te nemen. Het college heeft dit verzoek afgewezen, omdat [appellant] in een woonwagen woont die op een geluidsgevoelig terrein staat, om die reden geen binnenwaarde van 33 dB geldt en het college dus niet verplicht is om geluidwerende maatregelen te treffen.

Bij besluit van 19 september 2017 heeft het college van gedeputeerde staten van Limburg de op 6 oktober 2016 op grond van de Natuurbeschermingswet 1998 aan [appellant sub 2] verleende vergunning ingetrokken. Op 10 oktober 2016 is aan [appellant sub 2], eigenaar van een melkveehouderij aan de [locatie] te Nuth een Wnb-vergunning verleend voor het wijzigen en exploiteren van die melkveehouderij. Voor zover van belang voor deze zaak en samengevat is deze vergunning verleend omdat de aangevraagde situatie een ammoniakemissie met bijbehorende depositie van stikstof op stikstofgevoelige habitattypen in Natura-2000 gebieden veroorzaakt die gelijk is aan de depositie die al toegestaan was op basis van een melding op grond van het Besluit Melkrundveehouderij. Geconcludeerd is dat de aangevraagde situatie geen (significante) negatieve effecten zal veroorzaken op Natura 2000-gebieden. Op 19 september 2017 heeft het college de Wnb-vergunning ingetrokken.

Bij besluit van 31 augustus 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Alkmaar onder meer de locatie met het nummer ST014R, ter hoogte van het perceel [locatie], aangewezen als ondergrondse inzamelvoorziening voor de inzameling van huishoudelijk restafval door een aantal gebruikers van de percelen aan de Binnenkruier en Buitenkruier te Stompetoren. [appellanten] wonen op het perceel [locatie] te Stompetoren. Zij kunnen zich niet verenigen met het besluit voor zover daarbij de locatie ST014R is aangewezen. De aangewezen locatie voor de ORAC is nabij hun uitrit. De locatie was niet opgenomen in het voorlopig ontwerp van het besluit, maar is in het ontwerp van het besluit toegevoegd.

Bij besluit van 13 april 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Lelystad onder meer de locatie 1301 aangewezen voor het plaatsen van een ondergrondse restafvalcontainer.De locatie 1301 maakt deel uit van het "Locatieplan stadsdeel 3, 4 en 5". Deze locatie ligt in stadsdeel 4 in de Beukenhof in Lelystad. [appellant sub 1] en [appellant sub 2] wonen aan respectievelijk de [locatie A] en [locatie B] in Lelystad. Hun woningen staan op ongeveer 13 m van de locatie. [appellant sub 2] betoogt onder verwijzing naar de uitspraak van de Afdeling van 21 maart 2018, ECLI:NL:RVS:2018:964, dat het bestreden besluit is genomen in strijd is met het motiveringsbeginsel. Hiertoe voert hij aan dat het voor hem niet duidelijk is of de beoordelingscriteria voor het aanwijzen van een orac zijn opgenomen in een gemeentelijk stuk, welke status deze beoordelingscriteria hebben en of het college de locatiekeuze van een orac moet beoordelen aan de hand van deze beoordelingscriteria.

Bij besluit van 26 juli 2018 heeft het college van gedeputeerde staten van Limburg een aanvraag van [appellant sub 1] om een tegemoetkoming in planschade afgewezen. Bij besluit van 17 juli 2018 heeft het college van gedeputeerde staten van Limburg een aanvraag van [appellant sub 2] om een tegemoetkoming in planschade afgewezen. [appellant sub 1] heeft op 26 augustus 1999 een bouwkavel gekocht aan de [locatie 1]. [appellant sub 2] is op 7 juli 1999 eigenaar geworden van een bouwkavel aan de [locatie 2]. [appellant sub 1] en [appellant sub 2] hebben het college beide verzocht om een tegemoetkoming in planschade omdat zij schade stellen te lijden als gevolg van de inwerkingtreding van het Provinciale Inpassingsplan Buitenring Parkstad Limburg 2012. Dit plan maakt op een afstand van ongeveer 80 meter van hun percelen een weg mogelijk bestaande uit twee rijbanen van elk twee rijstroken met een maximale snelheid van 100 km per uur.

Bij besluit van 30 mei 2018 heeft het college van gedeputeerde staten van Limburg een aanvraag van [wederpartij] om een tegemoetkoming in planschade afgewezen. [wederpartij] is sinds 17 juni 1996 eigenaar van de woning aan de [locatie] te Brunssum. Bij brief van 2 september 2016 heeft hij het college verzocht om een tegemoetkoming in de planschade, bestaande uit waardevermindering van de woning, die hij heeft geleden als gevolg van het provinciale inpassingsplan Buitenring Parkstad Limburg 2012 (hierna: het inpassingsplan). Het inpassingsplan, dat bij besluit van provinciale staten van Limburg van 29 juni 2012 is vastgesteld en op 11 maart 2015 in werking is getreden, is de planologische grondslag voor het realiseren van de zogenoemde Buitenring Parkstad Limburg op een in de buurt van de woning gelegen gebied.