Uitspraken

Bij beslissing van 2 mei 2023, nader aangevuld met de beslissing van 5 juni 2023 heeft de examencommissie het verzoek van [appellant] tot herziening van de beslissing van 21 september 2022 afgewezen. Bij beslissing van 23 november 2023 heeft het College van beroep voor de examens van de Universiteit van Amsterdam het door [appellant] daartegen ingestelde administratief beroep ongegrond verklaard.

Bij besluit van 5 november 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Nijmegen geweigerd aan [wederpartij] een vergunning te verlenen voor het omzetten van de zelfstandige woonruimte aan [locatie] in Nijmegen in vier onzelfstandige woonruimten, te bewonen door vier personen. [wederpartij] was ten tijde van belang eigenaar van een woning aan [locatie] in Nijmegen. Hij heeft bij het college een aanvraag ingediend voor een vergunning voor het omzetten van deze zelfstandige woning in vier onzelfstandige wooneenheden. In artikel 12, eerste lid, van de Huisvestingsverordening Nijmegen 2017, die gold van 7 november 2017 tot 7 februari 2019, is bepaald dat in de hele gemeente Nijmegen het verbod geldt als bedoeld in artikel 21, eerste lid, aanhef en onder c, van de Huisvestingswet 2014. Dat is het verbod om zonder vergunning van het college zelfstandige woonruimte om te zetten in of omgezet te houden als onzelfstandige woonruimte. Het college heeft geweigerd de gevraagde omzettingsvergunning aan [wederpartij] te verlenen, omdat de aanvraag niet voldoet aan de fysieke toets in de ‘Beleidsregels omzetting en onttrekking van zelfstandige woonruimte' van de gemeente.

Bij besluit van 24 juni 2021 heeft de raad van de gemeente Pijnacker-Nootdorp het bestemmingsplan "Verzamelplan Pijnacker-Nootdorp 2020/2021" vastgesteld. De raad heeft eerst het verzamelplan vastgesteld om te voorzien in een bestemmingsplanregeling voor 16 specifieke ontwikkelingen in de gemeente naar aanleiding van principeverzoeken, ruimte-voor-ruimteplannen, snippergroenlocaties en andere technische wijzigingen. Voor deze locaties wordt voorzien in een volledig nieuwe bestemmingsplanregeling. [appellant sub 1] kan zich met dit besluit niet verenigen en heeft beroep ingesteld. Na vaststelling van het verzamelplan heeft de raad reden gezien om het verzamelplan op een aantal punten te wijzigen. Daarom heeft de raad de correctieve herziening vastgesteld. [appellant sub 2] en [appellant sub 3] hebben hiertegen beroep ingesteld.

Bij besluit van 30 november 2017 heeft de Autoriteit woningcorporaties namens de minister aan Woonstichting Lieven de Key goedkeuring verleend voor de zogeheten hybride scheiding tussen diensten van algemeen economisch belang en overige werkzaamheden overeenkomstig de specificaties van het definitieve scheidingsvoorstel van De Key. De Key is op grond van artikel 49 van de Woningwet gehouden in haar administratie een scheiding aan te brengen tussen de activa en passiva die zijn verbonden met de diensten van algemeen economisch belang (DAEB), te weten de kerntaken van woningbouwcorporaties op het gebied van woningbouw en -verhuur in de sociale sector, en de overige activiteiten (niet-DAEB) in de vrije sector. De Key heeft op 16 augustus 2016 een ontwerpvoorstel voorgelegd aan de betrokken gemeenten, bewonerscommissies en huurdersorganisaties. Op 28 juni 2017 heeft De Key een definitief scheidingsvoorstel ter goedkeuring aangeboden aan de Aw. Arcade en De Inktfabriek en anderen voeren aan dat zij eerder geïnformeerd hadden willen worden over de procedure. Dan hadden zij invloed kunnen uitoefenen op de door De Key gemaakte keuzes en vragen kunnen stellen.

Bij uitspraak van 25 augustus 2021, ECLI:NL:RVS:2021:1890, heeft de Afdeling het college van burgemeester en wethouders van Heerde opgedragen om binnen zes weken na verzending van die uitspraak een nieuw besluit op bezwaar te nemen met inachtneming van wat in die uitspraak is overwogen en dit op de wettelijk voorgeschreven wijze bekend te maken. Windesheim is eigenaresse van het perceel Het Oever 7 in Wapenveld. Zij heeft dit verpacht aan [partij], die hierop camping ’t Kromholt exploiteert. Windesheim heeft het college verzocht om handhavend op te treden tegen de illegale activiteiten van de camping. Het college heeft dat verzoek grotendeels afgewezen. In de uitspraak van 25 september 2019, ECLI:NL:RVS:2019:3251, heeft de Afdeling geoordeeld dat het college niet deugdelijk heeft gemotiveerd waarom het heeft geweigerd om handhavend op te treden tegen het gebruiken van gronden van de camping met de dubbelbestemming "Waterstaatsdoeleinden". Vervolgens heeft het college een nieuw besluit op bezwaar genomen.

Bij besluit van 26 februari 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Ede geweigerd aan LC Energy een omgevingsvergunning te verlenen voor het realiseren van een zonneveld. LC Energy heeft de aanvraag voor de activiteit bouwen ingediend om zonneveld Nergena te kunnen realiseren in het buitengebied van de gemeente Ede. De projectlocatie ligt ten zuiden van de Langesteeg en ten oosten van de Dijkgraaf op ongeveer 1 kilometer ten westen van de kern Bennekom. De projectlocatie heeft een oppervlakte van ongeveer 10,4 hectare. De projectlocatie heeft de bestemming "Agrarisch" op grond van het bestemmingsplan "Agrarisch Buitengebied Ede 2012". Omdat een zonneveld niet binnen deze bestemming past, heeft de aanvraag ook betrekking op het gebruik van gronden of bouwwerken in strijd met het bestemmingsplan. Het college en de raad betogen dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat de raad ondeugdelijk heeft gemotiveerd waarom hij in dit geval de afgifte van een vvgb heeft geweigerd in het belang van een goede ruimtelijke ordening. Het college en de raad voeren aan dat de rechtbank de weigering van de raad om de vvgb af te geven niet heeft getoetst aan de juiste maatstaf.

Bij besluit van 30 november 2021 heeft de raad van de gemeente Noordwijk het bestemmingsplan "Middengebied-Landschapspark" vastgesteld. Het plan heeft betrekking op een deel van het zogenoemde "Middengebied" tussen Noordwijk aan Zee en Noordwijk Binnen. Aanleiding voor het plan is het voornemen van de gemeente om daar een landschapspark met speeleiland te realiseren. Onder het vorige bestemmingsplan "Middengebied Zuid" was dit niet mogelijk. Het plangebied bestaat uit grasland, bollenvelden, bos en een waterplas. De vastgestelde planregeling is op hoofdlijnen als volgt. De gronden in het noorden van het plangebied, langs de Prins Hendrikweg, zijn bestemd voor "Natuur". Aan de gronden van het beoogde landschapspark zijn de bestemmingen "Groen", "Recreatie" en "Water" toegekend. De planregels voor de bestemming "Recreatie" maken het mogelijk om deze gronden in te richten als landschapspark met een speelplaats, in de plantoelichting speeleiland genoemd.

Bij besluit van 31 augustus 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag aan Groendaelstaete I C.V. een omgevingsvergunning verleend voor het veranderen van de kantoorvilla aan de Van de Spiegelstraat 12 in Den Haag. Bij besluit van 1 december 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag het daartegen door [appellant] en anderen gemaakte bezwaar (opnieuw) ongegrond verklaard. De verleende omgevingsvergunning maakt het slopen van de aanbouw aan de achtergevel van de kantoorvilla, en het daarvoor in de plaats bouwen van een kleinere serre mogelijk. De kantoorvilla is een rijksmonument, maar de aanbouw is geen onderdeel van het rijksmonument. De kantoorvilla, inclusief de aanbouw, is gelegen binnen een gemeentelijk beschermd stadsgezicht.

Bij besluit van 26 oktober 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Venray aan [appellant] een omgevingsvergunning verleend voor het veranderen van de functie van de opstallen aan de [locatie] in Ysselsteyn voor de huisvesting van 73 tijdelijke arbeidsmigranten. [appellant] is eigenaar van de opstallen op het perceel. Vaststaat en niet in geschil is dat het huisvesten van tijdelijke werknemers op de projectlocatie in strijd is met de ter plaatse geldende bestemmingsplannen "Buitengebied Venray 2010" en "Buitengebied Venray 2010, herziening regels". Op de projectlocatie rust de bestemming "Recreatie" met de aanduiding "specifieke vorm van recreatie - groepsaccommodatie". Op grond van artikel 13, lid 13.5, aanhef en onder d, van de planregels is het gebruik van de gronden en opstallen voor huisvesting van tijdelijke werknemers in strijd met het bestemmingsplan. [partij A], [partij B]., Hulst Agri Varkens B.V. en [partij C] hebben veehouderijen in de directe omgeving van de projectlocatie. Zij hebben in beroep aangegeven te vrezen voor een belemmering van hun bedrijfsvoering door een overschrijding van de maximaal toegestane achtergrondbelasting op de projectlocatie en een voorgrondbelasting van net onder de geldende norm.

Bij besluit van 13 augustus 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Hoeksche Waard aan [vergunninghouder] een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen van een schuur op het perceel [locatie 1] in Puttershoek. [vergunninghouder] woont op het perceel [locatie 1] in Puttershoek en is eigenaar van de kadastrale percelen gemeente Puttershoek sectie C, nummers 2580, 2722 en 2904. [appellanten] wonen op het naastgelegen perceel [locatie 2] in Puttershoek. Zij zijn eigenaren van de kadastrale percelen gemeente Puttershoek sectie C, nummers 2152 en 2153. [appellanten] stellen dat de rechtbank heeft miskend dat sprake is van een privaatrechtelijke belemmering - van een erfdienstbaarheid in de vorm van een recht van uitweg - die een evident karakter heeft. Volgens [appellanten] geven het college en de rechtbank een onjuiste uitleg aan het arrest van het hof en is de vereiste doorgang van 2,70 m naar hun percelen en de daarop aanwezige woning niet gewaarborgd in het bouwplan. Daarnaast heeft de rechtbank ten onrechte zelf een belangenafweging gemaakt terwijl de belangenafweging van het college die ten grondslag ligt aan het besluit op bezwaar niet afdoende is.

Bij besluit van 16 december 2021 heeft de raad van de gemeente Meppel geweigerd het bestemmingsplan "Meppel - Centrumschil, herziening Prins Hendrikkade" vast te stellen. WVG Ontwikkeling B.V. heeft de raad verzocht om een bestemmingsplan vast te stellen om aan de Schuttevaerhaven op de Prins Hendrikkade in Meppel 12 (water)woningen te realiseren. Daarnaast is de bedoeling de aanlegsteiger ten zuiden van het plangebied te verplaatsen naar de bestaande aanlegsteiger ten noorden van het plangebied. Op deze locatie was voorheen bedrijvigheid gevestigd. De bedrijfsactiviteiten zijn rond 2001 gestaakt. Het is de enige plek rondom de haven waar nog geen woningen zijn gerealiseerd. WVG Ontwikkeling B.V. voert aan dat onduidelijk is waarom het voorziene plan te groot en te omvangrijk is. In reactie op het verweerschrift stelt WVG Ontwikkeling B.V. dat het de raad enkel te doen is om de wijze waarop het plan op de woning op de hoek van de Prins Hendrikstraat aansluit. WVG Ontwikkeling B.V. wijst erop dat in overleg met de gemeente is gekozen voor een omvang van bebouwing die volgens beide passend is in de stedelijke omgeving.

Bij besluit van 7 februari 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Veldhoven aan Stichting Organisatie Karnaval (hierna: SOK) een omgevingsvergunning verleend voor het oprichten van een bouwloods voor de duur van 10 jaar op een perceel aan de Heerseweg te Veldhoven. Het college heeft op 22 januari 2020 van SOK een aanvraag om een omgevingsvergunning ontvangen voor de bouw van een bouwloods op het perceel, door partijen aangeduid als "(pachtkavel) K40", gelegen ten zuiden van de A67. Deze bouwloods betreft twee naast elkaar gebouwde nissenhutten voor de bouw en opslag van carnavalswagens op het perceel. Vast staat dat het bouwplan in strijd is met het ter plaatse geldende bestemmingsplan "Buitengebied 2009", vastgesteld op 15 december 2009. [appellant] teelt gewassen op het naastgelegen perceel. Hij is het niet eens met de verleende omgevingsvergunning, omdat hij vreest voor gezondheidsklachten als gevolg van in het verleden op de beoogde bouwlocatie gestort materiaal. Daarnaast is volgens hem ten onrechte geen flora- en faunaonderzoek uitgevoerd voorafgaand aan het verlenen van de omgevingsvergunning.

Op 11 februari 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Groningen de in de basisregistratie adressen en gebouwen opgenomen gegevens gewijzigd voor het object op het adres [locatie] in Groningen. Op 1 februari 2021 heeft [appellant] een terugmelding gedaan via BAG-viewer voor het adres, waarvan hij destijds de eigenaar was. BAG-viewer is een website van de Dienst voor het kadaster en de openbare registers (hierna: de Dienst) waarop de in de BAG opgenomen gegevens van alle adressen en gebouwen in Nederland, zoals bouwjaar, oppervlakte, gebruiksdoel en locatie op de kaart door iedereen kunnen worden geraadpleegd. In die terugmelding heeft hij verzocht om het brondocument waaruit volgt wat de gebruiksfunctie is van het gebouw op het adres. [appellant] betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat de wijziging van de BAG-gegevens geen besluit is. Hij voert daartoe aan dat hij in een telefoongesprek met het college, naar aanleiding van de terugmelding, een verzoek heeft gedaan als bedoeld in artikel 38 van de Wet BAG. Volgens [appellant] volgt dit nadrukkelijk uit het besluit van 9 april 2021.

Bij besluit van 4 december 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Tilburg een verzoek van [appellant sub 1] om zijn historische adresgegevens in de Basisregistratie personen (hierna: brp) te wijzigen, afgewezen. In de brp is opgenomen dat [appellant sub 1] in de periode van 12 februari 2005 tot en met 9 oktober 2007 is vertrokken naar Galkaajo in Somalië. Op 21 oktober 2019 heeft [appellant sub 1] het college verzocht om correctie van deze gegevens in de brp, omdat deze onjuist zouden zijn. [appellant sub 1] wil dat de registratie voor die periode wordt verwijderd, omdat hij nooit is vertrokken. Ook zou hij zelf nooit een aangifte hebben gedaan van vertrek naar het buitenland. Ter onderbouwing van zijn verzoek heeft [appellant sub 1] meerdere stukken overgelegd, waaronder een pensioenoverzicht, salarisspecificaties en een bewijs dat hij enige tijd was ingesloten. Het college heeft het verzoek afgewezen, omdat in administratieve gegevens van de brp is opgenomen dat [appellant sub 1] zelf aangifte heeft gedaan van vertrek naar Galkaajo in Somalië en hij niet heeft aangetoond dat de datum van de aangifte van vertrek onjuist is.

Bij besluit van 29 maart 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Montferland [appellante] met bestuursdwang gelast om op de percelen aan de [locatie 1], [locatie 2], [locatie 3], [locatie 4] t/m [locatie 5], [locatie 6] en [locatie 7] t/m [locatie 8], te Didam alle bouwwerkzaamheden stil te leggen en tevens gelast alle bouwwerkzaamheden beëindigd te houden onder oplegging van een last onder dwangsom. Het perceel wordt herontwikkeld door [appellante]. Het college heeft bij besluit van 12 juli 2018 een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen van 12 appartementen en een appartement ten behoeve van buurtzorg. Uit de omgevingsvergunning volgt dat een deel van de bestaande voorgevel behouden zou blijven en een deel van de voorgevel nieuw gebouwd zou worden. Op 14 februari 2019 heeft een toezichthouder van de gemeente Montferland bij een controle geconstateerd dat het te behouden deel van de gevel (de linker voorgevel) is gesloopt. Dit was voor het college aanleiding om op 29 maart 2019 [appellante] te gelasten alle bouwwerkzaamheden stil te leggen.

Bij besluit van 28 februari 2022 heeft de raad van de gemeente Amsterdam het bestemmingsplan "Exclusiva Hamerkwartier" vastgesteld. De raad heeft bij besluit van 28 februari 2022 het bestemmingsplan "Exclusiva Hamerkwartier" vastgesteld. Het plangebied waar het bestemmingsplan betrekking op heeft, ligt in Amsterdam-Noord aan de noordelijke IJ-oever en wordt globaal begrensd door de Beitelkade, de Schaafstraat en het Gedempt Hamerkanaal. Op deze locatie was voorheen het bedrijf Exclusiva gevestigd, een groothandel in schoonmaakproducten. Met dit bestemmingsplan wil de raad een herontwikkeling mogelijk maken naar een gemengd programma van wonen, werken en voorzieningen. Er wordt onder meer voorzien in ongeveer 350 woningen en een basisschool met kinderdagverblijf. Het plangebied ligt in het Hamerkwartier, dat in de huidige situatie vooral ruimte biedt voor bedrijvigheid. Het programma voor het Hamerkwartier als geheel voorziet in een transformatie van het gebied, met in fasen een ontwikkeling van 6.000 tot 6.500 woningen en ongeveer 281.000 m2 bruto vloeroppervlak voor werken en voorzieningen.

Bij besluit van 30 april 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Rotterdam een verzoek van [appellant] om rectificatie van over hem opgenomen gegevens in de Basisregistratie personen afgewezen. [appellant] heeft het college verzocht, zoals nader toegelicht op de zitting bij de Afdeling, om rectificatie van de over hem in de brp opgenomen gegevens voor de periode van 4 september 1998 tot 9 maart 1999. In de brp is over die periode opgenomen dat van [appellant] geen adres bekend is. [appellant] wil dit gewijzigd zien, omdat hij in die periode, net als in de periodes daarvoor en daarna, op het adres [locatie] in Dordrecht (hierna: het adres) woonde. Ter staving van zijn verzoek heeft [appellant] een verklaring van de verhuurder, die dateert van 7 mei 2000, overgelegd. Het college heeft het verzoek afgewezen, omdat ingevolge artikel 4, in samenhang met bijlage 6, van de Regeling brp de bewaartermijn voor die gegevens is verstreken. Het college kan daarom niet vaststellen of de opgenomen gegevens onjuist zijn. Ook heeft het college zich op het standpunt gesteld dat het aan [appellant] is om te bewijzen dat de over hem in de brp opgenomen gegevens onjuist zijn.

Bij besluit van 26 november 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Wijdemeren [appellant] onder oplegging van dwangsommen gelast om de overtredingen van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht binnen zes weken te beëindigen en beëindigd te houden, door de schuur en hobbykas op het perceel [locatie] in Loosdrecht te verwijderen en verwijderd te houden. [appellant] is eigenaar van de woning aan de [locatie] in Loosdrecht. Op 13 oktober 2014 heeft een toezichthouder van het college geconstateerd dat op het perceel een schuur werd gebouwd en een hobbykas werd verplaatst, zonder dat daarvoor een omgevingsvergunning was verleend. Het college heeft deze werkzaamheden met spoedeisende bestuursdwang stilgelegd. Bij uitspraak van 16 november 2016, ECLI:NL:RVS:2016:3058, heeft de Afdeling geoordeeld dat de schuur en de hobbykas niet zonder omgevingsvergunning mochten worden gebouwd en het college daarom vanwege het ontbreken van de vereiste vergunningen bevoegd was daartegen met handhavingsmaatregelen op te treden en de bouw stil te leggen.

Bij brief van 16 juli 2020 heeft de burgemeester van Rijswijk [appellanten] een schriftelijke waarschuwing gegeven met betrekking tot woonoverlast. De burgemeester heeft [appellanten] op 16 juli 2020 een waarschuwing gegeven, omdat zij woonoverlast zouden veroorzaken. [appellanten] hebben tegen die waarschuwing bezwaar gemaakt. De burgemeester heeft het bezwaar van [appellanten] niet-ontvankelijk verklaard, omdat de waarschuwing geen besluit is in de zin van artikel 1:3 van de Algemene wet bestuursrecht. De rechtbank heeft geoordeeld dat de waarschuwing geen besluit is in de zin van artikel 1:3 van de Awb en ook niet daarmee gelijk kan worden gesteld. Volgens de rechtbank is de waarschuwing geen besluit, omdat deze niet is gebaseerd op een wettelijk voorschrift, maar op een beleidsregel. De waarschuwing kan niet worden gelijkgesteld met een besluit omdat zich geen situatie voordoet waarbij de alternatieve route om een rechterlijk oordeel over de waarschuwing te krijgen onevenredig bezwarend of afwezig is, aldus de rechtbank.

Bij besluit van 22 maart 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van West Maas en Waal het wijzigingsplan "Alphen, Molenstraat 1" vastgesteld. Het plan voorziet in een woonbestemming op een gedeelte van het perceel Molenstraat 1 in Alphen. Op dit perceel was voorheen een agrarisch bedrijf gevestigd. De bedrijfsactiviteiten zijn gestaakt en de eigenaar van het perceel heeft verzocht de bestemming "Agrarisch - Oeverwal" uit het bestemmingsplan "Buitengebied West Maas en Waal" van 27 juni 2013 gedeeltelijk om te zetten in een woonbestemming. De bedrijfswoning, waarin zij woont, wordt planologisch omgezet in een reguliere woning en in een bestaande loods wordt een tweede woning met berging gerealiseerd. In ruil daarvoor wordt de resterende agrarische bedrijfsbebouwing gesloopt. [appellant A] en [appellant B] wonen aan [locatie], naast de plek met de loods waarin de tweede woning met berging mogelijk is gemaakt. Zij vrezen van het gebruik overlast te zullen ondervinden.

Bij besluit van 6 november 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag het inzageverzoek van [appellante] gedeeltelijk ingewilligd. [appellante] heeft op basis van artikel 15 van de Algemene verordening gegevensbescherming een verzoek ingediend bij het college om inzage in alle documentatie waarin persoonsgegevens van haar kinderen zijn verwerkt. Volgens [appellante] beschikt het college over meer documenten dan waarvan zij inzage heeft gehad of heeft verkregen. De rechtbank heeft geoordeeld dat [appellante] niet aannemelijk heeft gemaakt dat het college over meer documenten met persoonsgegevens beschikt, dan het college al aan haar heeft verstrekt. Verder heeft de rechtbank [appellante] niet gevolgd in haar betoog dat het besluit van 15 maart 2021 onzorgvuldig tot stand is gekomen, omdat het college daarin geen antwoord heeft gegeven op de door [appellante] bij e-mail van 8 februari 2021 gestelde vragen. Dat in de persoonlijke inbox van jeugdregisseurs, die nu niet meer bij het college werkzaam zijn, mogelijk persoonsgegevens van haar kinderen hebben gestaan, maakt dat niet anders.

Bij besluit van 5 maart 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Rotterdam [appellante] en haar twee kinderen uitgeschreven uit de Basisregistratie Personen per 4 januari 2021. [appellante] en haar kinderen stonden ingeschreven op het adres [locatie] in Rotterdam. Bij het besluit van 5 maart 2021 heeft het college haar en haar twee kinderen per 4 januari 2021 uitgeschreven uit de brp volgens procedure 6.3 van de Handleiding Uitvoeringsprocedures en gelet op artikelen 2.21 en 2.22 van de Wet brp. Bij het besluit van 23 juli 2021 heeft het college het bezwaar van [appellante] ongegrond verklaard. Het college is na een adresonderzoek tot de conclusie gekomen dat het adres waarop [appellante] ingeschreven stond niet haar woonadres is. Het college heeft daarvoor de volgende redenen naar voren gebracht. Ten eerste, het extreem lage water-, gas- en stroomverbruik. Daarbij heeft meegespeeld dat het lage verbruik al te zien is vanaf 2018. Ten tweede, de meeste pintransacties hebben plaatsgevonden in de omgeving van Hoofddorp, ook op dagen dat [appellante] in Rotterdam zou zijn.

Bij besluit van 19 januari 2021 heeft het college aan [vergunninghoudster] een omgevingsvergunning verleend voor het uitbreiden van een bestaand pand, dat wordt gebruikt als snackbar, op het perceel [locatie 1] te Oostburg. [vergunninghoudster] exploiteert in het pand aan de [locatie 1] in Oostburg een snackbar. De op 19 oktober 2017 ingediende aanvraag heeft betrekking op de uitbreiding van haar pand. Het bouwplan voorziet in het toevoegen van 35 m2 aan bebouwing aan de oostzijde van het pand. In de uitbreiding komt een toiletvoorziening. Ook wordt daarmee de bestaande keuken uitgebreid en komt er een extra verblijfsruimte voor gasten. Poolster en andere betogen dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat het college de gevraagde omgevingsvergunning heeft mogen verlenen. Zij betogen dat het bouwplan in strijd is met het gemeentelijke beleid. Het voorziene bouwwerk voldoet volgens hen niet aan de eisen wat betreft de ontwerpopgave bij nieuwbouw van de snackbar, de beperking van de bestaande doorzichten, het feit dat het bouwwerk niet voor ten minste 75% uit glas of transparant materiaal bestaat en het feit dat het een totale oppervlakte heeft van meer dan 100 m2.

Bij besluit van 16 augustus 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam geweigerd aan [appellant] een omgevingsvergunning te verlenen voor het verbouwen van de bebouwing op het perceel aan de [locatie] te Amsterdam. [appellant] is eigenaar van de bebouwing op het perceel die hij gebruikt als woning. De bebouwing grenst aan de achterzijde van het historische grachtenpand "De Dolphijn" aan de Singel 140 en 142 te Amsterdam. De bebouwing bestaat uit twee te onderscheiden delen: een hoger deel en een daaraan grenzend lager deel. Dat lagere deel wordt door partijen aangeduid als de zijaanbouw. Beide delen bestaan uit een kelderverdieping en een daarboven gelegen verdieping. [appellant] betoogt dat de rechtbank heeft miskend dat het college de aanvraag had moeten toetsen aan de regels, behorend bij de bestemming "Tuin-3". Volgens [appellant] is bij de vaststelling van het bestemmingsplan een verkeerde bestemming aan de gronden toegekend. De aanvraag had daarom beoordeeld moeten worden als ware de zijaanbouw gelegen op gronden met de bestemming "Gemengd-1", die wonen toestaat.

Bij besluit van 5 januari 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Bronckhorst de tot dan toe gemaakte kosten van de toepassing van bestuursdwang op het perceel aan de [locatie] in Drempt vastgesteld en beslist om een eerste gedeelte hiervan, namelijk € 399.367,13, op [appellanten] te verhalen. [appellanten] zijn eigenaar van het perceel. Op dit perceel staan verschillende bouwwerken, zoals de woning van [appellanten] en een schuur. Zij hadden deze schuur voor een periode van drie maanden (van 16 maart 2020 tot 7 juni 2020) verhuurd voor de opslag van goederen en bouwmaterialen. Op 8 mei 2020 is in de schuur een laboratorium voor de productie van de drug metamfetamine (crystal meth) gevonden. De productie van deze drug heeft tot forse milieuvervuiling geleid. Het college heeft daarom verschillende lasten onder bestuursdwang opgelegd aan [appellanten] om de gevolgen van de milieuvervuiling te beperken en ongedaan te maken. De lasten waren gebaseerd op overtreding van de Wet bodembescherming en de Wet milieubeheer.

Bij besluit van 23 juni 2022 heeft de raad van de gemeente Berg en Dal het bestemmingsplan "Recreatieterrein de Oude Molen" vastgesteld. Het plan heeft betrekking op het recreatieterrein de Oude Molen aan de Wylerbaan 2a in Groesbeek. De aanleiding voor de vaststelling van het plan zijn ontwikkelingen binnen de recreatiemarkt en de veranderingen in de regio, waardoor de Oude Molen haar recreatieterrein anders wenst in te vullen. Het voorgaande bestemmingsplan "De Zeven Heuvelen e.o." bood onvoldoende mogelijkheden om in te spelen op die veranderingen en ontwikkelingen. Het voorliggende plan biedt ruimte voor ontwikkeling van zowel kleinschalig kamperen als voor ontwikkeling van grootschaliger voorzieningen en ruimere, luxere recreatiemiddelen. [appellant A] is sinds 1984 in wisselende functies werkzaam geweest voor de Oude Molen. In 1994 heeft de toenmalige eigenaar van de Oude Molen een deel van het perceel waar het recreatieterrein op aanwezig is, afgesplitst en verkocht aan [appellanten]. Dat perceel heeft het adres [locatie] in Groesbeek. Op dat perceel hebben [appellanten] een bedrijfswoning gerealiseerd.

Bij besluit van 20 juli 2022 heeft de raad van de gemeente Arnhem het bestemmingsplan "Chw Sperwerstraat 2-4" vastgesteld. Het bestemmingsplan voorziet op de plek van een voormalig garagebedrijf en drie appartementen aan de Sperwerstraat 2-4 in de bouw van een gebouw met negentien appartementen. [partij] is de initiatiefnemer van de ontwikkeling. [appellant sub 1] is eigenaar van het perceel [locatie 1], gelegen naast de planlocatie. [appellant sub 2] woont aan de [locatie 2], ook gelegen naast de planlocatie. Zij vrezen onder meer dat het plan zal leiden tot overlast voor omwonenden en het milieu. [appellant sub 1] en [appellant sub 2] voeren aan dat de raad onder verwijzing naar artikel 7g van het Besluit uitvoering Crisis- en herstelwet ten onrechte de Chw van toepassing heeft geacht op het bestemmingsplan. Zij zijn van mening dat zij door de versnelde behandeling van hun beroep, die daar een gevolg van is, in hun belangen worden geschaad.

Bij besluit van 14 januari 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Helmond [appellant] een last onder dwangsom opgelegd inhoudende het verwijderen en verwijderd houden van een overkapping en tuinhuis aan de [locatie] te Helmond. Hij heeft op het perceel zonder omgevingsvergunning een overkapping en tuinhuis gerealiseerd. De overkapping bevindt zich geheel en het tuinhuis bevindt zich grotendeels binnen 5 m van de perceelgrens. Een toezichthouder van de gemeente Helmond heeft op 8 december 2020 een controle uitgevoerd op het perceel. Naar aanleiding van deze controle heeft het college geconcludeerd dat de overkapping en het tuinhuis zijn gerealiseerd in strijd met het ter plaatse geldende bestemmingsplan "De Groene Loper II", op grond waarvan op het perceel de bestemming "Bos" en de functieaanduiding "wonen" rust. Naar aanleiding daarvan heeft het college [appellant] een last onder dwangsom opgelegd. De last houdt in dat [appellant] de overkapping en het tuinhuis moet verwijderen en verwijderd houden. [appellant] is van mening dat het college de last onder dwangsom ten onrechte heeft opgelegd, omdat geen sprake is van een overtreding.

Bij drie afzonderlijke besluiten van 6 september 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Vlaardingen op grond van artikel 110a van de Wet geluidhinder hogere grenswaarden vastgesteld voor de ten hoogste toelaatbare geluidbelasting vanwege industrielawaai en wegverkeerslawaai voor een deel van de toekomstige woningen die zijn voorzien binnen de bestemmingsplannen "Eiland van Speyk", "Maaswijk-West (District U/voormalig Unileverterrein)" en "Maasboulevard-Westhavenkade (locatie Pietersen)". Bij drie afzonderlijke besluiten van 13 oktober 2022 heeft de raad van de gemeente Vlaardingen de bestemmingsplannen "Eiland van Speyk", "Maaswijk-West (District U/voormalig Unileverterrein)" en "Maasboulevard-Westhavenkade (locatie Pietersen)" vastgesteld. De rivieroever van Vlaardingen verbindt het oude centrum van Vlaardingen met de Nieuwe Maas en kent een (watergebonden) industrieel karakter. Door transformatie naar een gemengd gebied voor wonen en werken moet het gebied volgens de raad beter toegankelijk en leefbaar worden voor de inwoners van Vlaardingen.

Bij besluit van 10 mei 2021 heeft het college van gedeputeerde staten van Overijssel de aanvraag van [appellant] voor een vergunning op grond van artikel 2.7 van de Wet natuurbescherming voor het houden van 44 melkkoeien en 10 stuks jongvee afgewezen. [appellant] heeft een melkveehouderij aan de [locatie 1] in Zwolle. Oorspronkelijk was de melkveehouderij gevestigd aan de [locatie 2] (hierna: de melkveehouderij op nr. [locatie 2]). Op 5 september 1994 is een vergunning op grond van de Wet milieubeheer verleend voor het oprichten en in werking hebben van een inrichting aan de [locatie 2] ten behoeve van een veehouderij en het houden van 45 melkkoeien, 42 stuks jongvee, 3 vleesstieren en 1 geit. Op 8 juni 2000 heeft [appellant] de melkveehouderij verplaatst naar de [locatie 1]. Partijen zijn het erover eens dat dit perceel aan de overzijde van de Hasselterdijk ligt, op ongeveer 150 m afstand van de [locatie 2]. Op 8 juni 2000 heeft [appellant] een melding gedaan op grond van het Besluit melkveehouderijen milieubeheer voor het oprichten van een melkrundveehouderij aan de Hasselterdijk (ongenummerd).

Bij besluit van 27 oktober 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Tholen aan [gemachtigde] een omgevingsvergunning verleend voor de bouw en het gebruik van een garage op het perceel [locatie 1] te Poortvliet. Tegen dit besluit heeft [appellanten] bezwaar gemaakt bij het college.[partij] woont op het perceel [locatie 1] te Poortvliet. De aanvraag van [partij] heeft betrekking op een garage van 12 bij 7 meter en een nokhoogte van 6 meter. De bouw en het gebruik van de garage zijn in strijd met het geldende bestemmingsplan "Kommen, Gemeente Tholen", omdat aan dat perceel de bestemming "Recreatie" en de aanduiding "volkstuin" zijn toegekend. Op gronden met die bestemming en aanduiding is de bouw van een garage ten behoeve van de functie wonen niet toegestaan. [appellanten] is bewoner van de woning aan [locatie 2] te Poortvliet. Tegen het besluit van 27 oktober 2021 heeft [appellanten] bezwaar gemaakt. Omdat het college volgens [appellanten] niet tijdig heeft beslist op zijn bezwaar heeft hij tegen het uitblijven van een besluit beroep bij de rechtbank ingesteld.

Bij besluit van 8 maart 2023 heeft de raad van de gemeente Hilversum het bestemmingsplan "Heuvellaan 50" vastgesteld. Aan de Heuvellaan 50 in Hilversum staat een kantoorpand dat eind jaren ‘80 is gebouwd en in 1990 in gebruik is genomen als hoofdkantoor van de VARA. Het gebouw staat inmiddels een aantal jaren grotendeels leeg. Het plan maakt mogelijk dat op deze locatie 24 woningen en 2.780 m2 aan bedrijfsbebouwing wordt gerealiseerd. Het bestaande kantoorpand zal daarvoor worden gesloopt. [appellant sub 1B] woont aan de [locatie 1]. Haar perceel grenst aan de achterzijde aan het plangebied. Zij vreest een vermindering van haar woongenot als gevolg van het plan. In het bijzonder kan zij zich niet verenigen met de bouw van een gebouw en de aanleg van een parkeerterrein op korte afstand van de perceelsgrens. De bewoners aan de Godelindeweg (even nummers [locatie 2] t/m [locatie 3]) hebben zich verenigd in de Stichting. Hun percelen grenzen aan de achterzijde aan het plangebied. De Stichting heeft onder meer als doelstelling het duurzaam beschermen van de landschappelijke en cultuurhistorische waarden van het parklandschap gelegen op het terrein van de Heuvellaan 50.

Bij besluit van 11 augustus 2021 heeft de minister het verzoek van [appellante] om verlenging van de inburgeringstermijn afgewezen. De minister heeft [appellante] bij brief van 22 oktober 2018 meegedeeld dat zij inburgeringsplichtig is, haar inburgeringstermijn op 17 september 2018 is gestart en zij tot en met 14 oktober 2021 de tijd heeft om in te burgeren. Op 30 juni 2021 heeft de minister een medische machtiging van [appellante] ontvangen waarmee zij heeft verzocht om de inburgeringstermijn te verlengen. In de machtiging heeft [appellante] vermeld last te hebben van een depressie door de geboorte van haar tweeling, een middenoorziekte, duizeligheid en hoofdpijn door Covid. De minister heeft het verzoek om verlenging afgewezen, omdat hij niet beschikte over de benodigde medische gegevens. Bij besluit van 3 augustus 2022 heeft de minister de afwijzing gehandhaafd, omdat uit het medisch advies van 29 juli 2022 van L. ten Hove, verzekeringsarts voor Argonaut, volgt dat er geen aanleiding bestaat tot een verlengingsadvies op basis van de aangeleverde informatie.

Bij besluit van 13 maart 2023 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid een aanvraag van de vreemdeling om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, niet in behandeling genomen. De vreemdeling heeft de Angolese nationaliteit. De staatssecretaris heeft zijn aanvraag om een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd niet in behandeling genomen, omdat volgens hem op grond van de Dublinverordening België verantwoordelijk is voor de behandeling daarvan. Deze uitspraak gaat over de vraag of voor België mag worden uitgegaan van het interstatelijk vertrouwensbeginsel en of de vreemdeling een reëel risico loopt dat hij bij terugkeer naar België terechtkomt in een situatie die in strijd is met artikel 4 van het EU Handvest en artikel 3 van het EVRM. Daarbij zal met name worden ingegaan op de capaciteit aan opvangplaatsen in België en de toegang van de vreemdeling tot de opvang. De rechtbank heeft overwogen dat de staatssecretaris niet deugdelijk heeft gemotiveerd waarom nog steeds van het interstatelijk vertrouwensbeginsel voor België mag worden uitgegaan.

Bij besluit van 1 mei 2023 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid een aanvraag van de vreemdeling om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, niet in behandeling genomen. De vreemdeling heeft de Pakistaanse nationaliteit. De staatssecretaris heeft zijn aanvraag om een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd niet in behandeling genomen, omdat volgens hem op grond van de Dublinverordening België verantwoordelijk is voor de behandeling daarvan. De staatssecretaris komt met zijn enige grief op tegen het oordeel van de rechtbank dat hij niet deugdelijk heeft gemotiveerd dat hij voor de vreemdeling bij België nog uit mag gaan van het interstatelijk vertrouwensbeginsel.

Bij besluit van 24 mei 2023 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid een aanvraag van de vreemdeling om haar een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, niet in behandeling genomen. Bij uitspraak van 19 juli 2023 heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard.

Bij besluit van 21 juni 2023 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid een aanvraag van de vreemdeling om haar een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, niet in behandeling genomen. Bij uitspraak van 1 augustus 2023 heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard. De vreemdeling heeft de Chinese nationaliteit. De staatssecretaris heeft haar asielaanvraag niet in behandeling genomen, omdat volgens hem op grond van de Dublinverordening België verantwoordelijk is voor de behandeling daarvan. In haar enige grief komt de vreemdeling op tegen het oordeel van de rechtbank dat de staatssecretaris voor België uit mag gaan van het interstatelijk vertrouwensbeginsel ondanks de problemen in de opvangsituatie. Zij voert onder andere aan dat zij is uitgeprocedeerd in België en na overdracht een opvolgende aanvraag zal moeten indienen. Zij wijst erop dat België standaardmatig geen opvang verleent in de periode dat een opvolgende asielaanvraag moet worden geregistreerd en ontvankelijk verklaard. Daarbij verwijst zij naar het rapport van de Asylum Information Database over België van 21 april 2023.

Bij besluit van 30 mei 2023 heeft het college van burgemeester en wethouders van Castricum het uitwerkingsplan "Limmer Linten Notenlint" vastgesteld. Tegen dit besluit heeft De [appellant] beroep ingesteld. Het college heeft een verweerschrift ingediend. Het uitwerkingsplan maakt de bouw van maximaal 40 grondgebonden woningen en een appartementengebouw met maximaal 30 appartementen mogelijk in het gebied ten noorden van de woningen aan de Visweg 32-36 en ten oosten van de woningen aan de Hogeweg 130-146 in Limmen. De [appellant] woont op het adres [locatie] te Limmen, dat direct grenst aan de noordoostzijde van het plangebied. Hij verzet zich tegen de ontwikkeling die met het uitwerkingsplan mogelijk wordt gemaakt, en in het bijzonder tegen het beoogde appartementengebouw dichtbij zijn woning. Dat gebouw is voorzien op een afstand van 24 m tot 37 m van zijn woning. De maximale bouwhoogte van het noordelijk gedeelte van het appartementengebouw, aan de kant van het Hazelnootlint, is 11 m in drie bouwlagen.

Bij beslissing van 19 april 2023 heeft de selectiecommissie van het Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam) namens het college van bestuur van de Universiteit van Amsterdam aan [appellante] meegedeeld dat zij voor de selectie van de bacheloropleiding Tandheelkunde bij de Universiteit van Amsterdam voor studiejaar 2023-2024 rangnummer 137 toegewezen heeft gekregen. op basis waarvan zij niet direct een plaatsingsbewijs heeft gekregen voor de opleiding. Tegen deze beslissing heeft [appellante] bezwaar gemaakt, omdat haar motivatiebrief niet was meegenomen bij de beoordeling van haar persoonlijk dossier. Bij de beslissing op bezwaar heeft het college de beslissing van 19 april 2023 herroepen en besloten dat de selectiecommissie de motivatiebrief bij de beoordeling van het persoonlijk dossier van [appellante] moet meewegen en dat de selectiecommissie [appellante], op basis van het rangnummer dat haar bij het meewegen van de motivatiebrief zou zijn toegekend, al dan niet een plaatsingsbewijs moet verstrekken.

Bij besluit van 21 oktober 2022 heeft de Raad van State het verzoek van [appellant] om documenten openbaar te maken op grond van de Wet open overheid gedeeltelijk afgewezen. In deze zaak gaat het om een Woo-verzoek van 15 augustus 2022 waarin [appellant] onder andere om openbaarmaking van het volgende heeft verzocht: (a) Het openbare volmachtregister van de Raad van State als bedoeld in artikel 4 Regeling financieel beheer van het Rijk. In hoger beroep gaat het slechts nog om de afwijzing van het verzoek om onderdeel (a), het openbare volmachtregister van de Raad van State openbaar te maken. Het gaat hierbij met name om de vraag of artikel 4.2, tweede lid, van de Woo zo moet worden uitgelegd dat het alleen ziet op het openbaar maken van al bestaande documenten of dat het verder reikt en ook ziet op documenten die nog niet bestaan, maar wel al hadden moeten zijn vervaardigd op grond van een wettelijke regeling.

Bij besluit van 18 januari 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Leudal aan [appellant] een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen van een framework voor zonnepanelen op het perceel [locatie] in Baexem. Tussen partijen is niet in geschil dat de bouw van het framework in strijd is met het bestemmingsplan "Woonkernen Leudal 2017", zoals vastgesteld door de raad op 14 november 2017. [appellant] betoogt dat ten onrechte niet overeenkomstig het kruimelgevallenbeleid is gehandeld. Ook is volgens [appellant] sprake van bijzondere omstandigheden als bedoeld in artikel 4:84 van de Awb, zodat het college had moeten afwijken van het kruimelgevallenbeleid.

Bij uitspraak van 6 juli 2022, ECLI:NL:RVS:2022:1917, heeft de Afdeling het hoger beroep van [appellant] tegen de uitspraak van de rechtbank Oost-­Brabant van 9 oktober 2020 in zaak nr. 19/2993 gegrond verklaard en de uitspraak van de rechtbank vernietigd, het beroep van [appellant] tegen het besluit van het college van 30 oktober 2019 vernietigd, voor zover het bezwaar niet-ontvankelijk is verklaard wat betreft de aansluiting van de riolering van het perceel op de hemelwaterafvoer. De Afdeling heeft overwogen dat het college in een nieuw te nemen besluit op bezwaar inhoudelijk moet beslissen op het verzoek om handhaving, voor zover het de aansluiting van de riolering betreft.

Bij besluit van 23 maart 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Tilburg aan Bouwmarkt 2018 Tilburg-Noord B.V. een vergunning verleend voor het plaatsen van reclame-uitingen op het pand en op het parkeerterrein aan de Bundersestraat 3 in Tilburg. Deze reclame-uitingen betreffen het aanbrengen van reclame op het reeds aanwezige pand, zijnde een bouwmarkt, en op het parkeerterrein en het plaatsen van 9 vlaggenmasten rondom de bouwmarkt. Hiertegen heeft [appellant] bezwaar gemaakt.

Het beroep richt zich tegen het besluit van 29 september 2022, waarbij het bestemmingsplan "Seniorenwoning Bisschopspad, Luyksgestel" is vastgesteld. Het bestemmingsplan maakt de bouw van een seniorenwoning aan de achterzijde van het perceel Prins van Luikstraat 7 in Luyksgestel mogelijk. [appellant] kan zich niet verenigen met het bestemmingsplan, omdat het plan in strijd is met de voorwaarden in het gemeentelijk beleid voor de bouw van seniorenwoningen. Ook vreest [appellant] voor parkeeroverlast als gevolg van het bestemmingsplan.