Uitspraken

Bij tussenuitspraak van 10 juli 2024, ECLI:NL:RVS:2024:2823 heeft de Afdeling de raad van de gemeente Oss opgedragen om binnen zesentwintig weken na verzending van de uitspraak: a. met inachtneming van overweging 45 de daarin omschreven gebreken in het besluit van 16 april 2020 tot vaststelling van het bestemmingsplan "Buitengebied Oss - 2020" te herstellen; b. de Afdeling en de partijen de uitkomst mee te delen en een eventueel gewijzigd besluit op de wettelijk voorgeschreven wijze bekend te maken en mee te delen. Bij besluit van 12 december 2024 heeft de raad het bestemmingsplan "Buitengebied Oss" gewijzigd vastgesteld. [appellant sub 7] betoogt dat de raad alsnog aanleiding had moeten zien om de caravanstalling in loods 1 positief te bestemmen en, als dat niet mogelijk is, om te voorzien in een uitsterfregeling of persoonsgebonden overgangsrecht. Hij voert, onder verwijzing naar een op 10 augustus 1994 op grond van de Wet milieubeheer verleende vergunning, aan dat loods 1 al sinds 1994 in gebruik is als caravanstalling.

Bij besluit van 14 november 2018 heeft de minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking de aan K2 Coatings verstrekte subsidie vastgesteld op € 13.584,00 en een bedrag van € 343.400,00 teruggevorderd. In 2010 heeft de minister op grond van het Private Sector Investeringsprogramma aan Terraco Egypt Chemical Industries een subsidie verleend van € 637.360,00 voor het in samenwerking met een lokale partner oprichten van een fabriek voor duurzame verf in Ethiopië. Op 14 februari 2012 hebben Terraco en K2 Coatings de minister toestemming gevraagd voor het oprichten van een "joint venture" tussen K2 Coatings en een Ethiopisch bedrijf. De minister heeft deze toestemming verleend onder de voorwaarde dat Terraco technisch en financieel verantwoordelijk blijft voor het project. In 2014 heeft de minister een voorschot van € 356.984,00 overgemaakt aan K2 Coatings. In 2018 was het project nog steeds niet gerealiseerd. De minister heeft bij besluit van 3 april 2018 K2 Coatings aangewezen als subsidieontvanger en deze in de gelegenheid gesteld om een nieuw projectplan in te dienen.

Bij tussenuitspraak van 23 april 2025, ECLI:NL:RVS:2025:1846 heeft de Afdeling de raad en het college van burgemeester en wethouders van Rotterdam opgedragen om binnen zestien weken na verzending van de tussenuitspraak de daarin omschreven gebreken in het besluit van 24 februari 2022 tot vaststelling van het bestemmingsplan "Hoofdweg 480-490", en het besluit van 19 februari 2024 tot wijziging van de verleende omgevingsvergunning, te herstellen. Ter uitvoering van de tussenuitspraak heeft de raad bij besluit van 19 juni 2025 het bestemmingsplan "Hoofdweg 480-490" gewijzigd vastgesteld, en heeft het college bij besluit van 25 juni 2025 de omgevingsvergunning opnieuw gewijzigd verleend. De Afdeling heeft in de tussenuitspraak geoordeeld dat het bestemmingsplan niet met de vereiste zorgvuldigheid is voorbereid, omdat het vereiste inzicht in de gevolgen van het plan voor het verkeer ontbreekt.

Bij besluit van 4 juli 2022 heeft de raad van de gemeente Dantumadiel het bestemmingsplan "Damwâld-kom" vastgesteld. Het plan voorziet in een actuele planologisch-juridische regeling voor de gronden binnen de bebouwde kom van Damwâld. In de plantoelichting staat dat het plan conserverend is en geen grootschalige nieuwe ontwikkelingen mogelijk maakt. Het plan voorziet in een actuele planologisch-juridische regeling voor de gronden binnen de bebouwde kom van Damwâld. In de plantoelichting staat dat het plan conserverend is en geen grootschalige nieuwe ontwikkelingen mogelijk maakt. De ondernemingen van Multigaz Damwâld B.V. en [appellant] zijn gevestigd in het plangebied. Multigaz Damwâld B.V. is, onder meer, eigenaar van de kadastrale percelen met nummers 42 en 587 in Damwâld. [appellant] is eigenaar van het kadastrale perceel met nummer 588. Multigaz Damwâld B.V. en [appellant] kunnen zich niet met het bestemmingsplan verenigen, voor zover het perceel van [appellant] daarin niet is bestemd voor bedrijvigheid in categorie 3 van de bij de planregels behorende Staat van Bedrijven.

Bij besluit van 13 december 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Land van Cuijk de aan [partij A] verleende revisievergunning voor de inrichting, gelegen aan de [locatie] in Rijkevoort, wat betreft stal 5 en de daarin te huisvesten 33.600 vleeskuikens, ingetrokken. [partij A] voerde ten tijde van het besluit van 13 december 2021 een vleeskuikenbedrijf aan de [locatie] in Rijkevoort. Op 30 augustus 2011 is aan [partij A] een revisievergunning op grond van de Wet milieubeheer verleend voor een pluimveehouderij en akkerbouwbedrijf. Op 22 februari 2021 heeft de milieuvereniging het college verzocht om de revisievergunning gedeeltelijk in te trekken, omdat het bedrijf de laatste jaren substantieel lagere aantallen vleeskuikens houdt dan is vergund. Ook is de vergunde stal 5 nog niet in zijn geheel gerealiseerd. Om te voorkomen dat ongebruikte rechten alsnog worden ingezet, heeft de milieuvereniging het college verzocht om de revisievergunning gedeeltelijk in te trekken. Dat heeft het college vervolgens gedaan bij besluit van 13 december 2021.

Bij besluit van 4 november 2022 heeft de minister voor Rechtsbescherming, thans: de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid de aanvraag van [appellant] om afgifte van een verklaring omtrent het gedrag afgewezen. [appellant] heeft op 29 augustus 2022 verzocht om afgifte van een VOG voor de functie van persoonlijk begeleider bij Unique People Wonen B.V. in Riel. De minister heeft het verzoek afgewezen. Hij heeft zich daarbij gebaseerd op de Beleidsregels VOG-NP-RP 2022 en het algemene screeningsprofiel met de risicogebieden informatie, geld en personen. Uit het Justitieel Documentatiesysteem is naar voren gekomen dat op 18 maart 2016 een zaak tegen [appellant] wegens ontucht met een wilsonbekwame voorwaardelijk is geseponeerd op grond van ‘gering feit’. [appellant] betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat de minister de VOG heeft mogen weigeren. Daartoe voert [appellant] aan dat de rechtbank ten onrechte heeft aangenomen dat op 15 mei 2015 een strafbaar feit vermeld staat in het JDS, omdat die aanname ongefundeerd is, en in strijd met de onschuldpresumptie van artikel 6, tweede lid, van het Verdrag voor de Rechten van de Mens.

Bij besluit van 19 september 2019 heeft de minister van Defensie de verklaring van geen bezwaar van [appellant] ingetrokken. [appellant] is op 14 juli 2017 aangemeld bij de Militaire Inlichtingen en Veiligheidsdienst voor een hernieuwd veiligheidsonderzoek op veiligheidsmachtigingsniveau B. [appellant] vervulde een vertrouwensfunctie van Instructeur Zware Wapens bij het Commando Landstrijdkrachten. [appellant] heeft bij een eerder veiligheidsonderzoek verklaard dat hij lid was van Satudarah Motorcycle Club. De minister heeft toen een verklaring van geen bezwaar afgegeven. Met het arrest van de Hoge Raad van 13 november 2020, ECLI:NL:HR:2020:1789, is het cassatieberoep tegen de beschikkingen van het gerechtshof Den Haag (over de beschikking van de rechtbank van 18 juni 2018 waarbij Satudarah verboden is verklaard en is ontbonden) verworpen. De verbodenverklaring en ontbinding van Satudarah staan daarmee in rechte vast. Volgens de minister volgt uit het veiligheidsonderzoek naar [appellant] dat onvoldoende is komen vast te staan dat hij, wegens zijn verbondenheid aan Satudarah, zijn functie onafhankelijk kan uitoefenen, volledig loyaal is jegens Defensie en een integere vervulling van de vertrouwensfunctie kan garanderen.

Bij besluit van 19 september 2019 heeft de minister van Defensie de verklaring van geen bezwaar van [appellant] ingetrokken. [appellant] is op 6 maart 2018 aangemeld bij de Militaire Inlichtingen en Veiligheidsdienst voor een hernieuwd veiligheidsonderzoek op veiligheidsmachtigingsniveau B. [appellant] vervulde een vertrouwensfunctie van Plaatsvervangend Commandant Pantserinfanteriepeloton. [appellant] heeft bij een eerder veiligheidsonderzoek verklaard dat hij lid was van Satudarah Motorcycle Club. De minister heeft toen een verklaring van geen bezwaar afgegeven. Met het arrest van de Hoge Raad van 13 november 2020, ECLI:NL:HR:2020:1789, is het cassatieberoep tegen de beschikkingen van het gerechtshof Den Haag (over de beschikking van de rechtbank van 18 juni 2018 waarbij Satudarah verboden is verklaard en is ontbonden) verworpen. De verbodenverklaring en ontbinding van Satudarah staan daarmee in rechte vast. Volgens de minister volgt uit het veiligheidsonderzoek naar [appellant] dat onvoldoende is komen vast te staan dat hij, wegens zijn verbondenheid aan Satudarah, zijn functie onafhankelijk kan uitoefenen, volledig loyaal is jegens Defensie en een integere vervulling van de vertrouwensfunctie kan garanderen.

Op 31 mei 2021 heeft [wederpartij] het college van burgemeester en wethouders van Doetinchem in gebreke gesteld ten aanzien van het nemen van een beslissing op haar verzoeken om handhaving van een verkeersbesluit, het nemen van twee verkeersbesluiten en het verlenen van een omgevingsvergunning voor een Bed & Breakfast. Het hoger beroep richt zich tegen het oordeel van de rechtbank over het niet tijdig nemen van een besluit op het verzoek van [wederpartij] om handhaving van een verkeersbesluit en de aan dat oordeel verbonden vernietiging van het besluit van 17 juni 2021 en vaststelling van verbeurde dwangsommen. [wederpartij] wil dat het college handhavend optreedt tegen het verkeer dat onbevoegd gebruik maakt van een gedeelte van de Heijendaalseweg in Wehl, gemeente Doetinchem. De rechtbank heeft geoordeeld dat het verzoek een aanvraag is in de zin van artikel 1:3, derde lid, van de Algemene wet bestuursrecht en dat het college op deze aanvraag niet tijdig heeft beslist. Daarom heeft de rechtbank het college opgedragen alsnog een besluit te nemen op het verzoek, het besluit van 17 juni 2021 over de dwangsommen vernietigd en zelf de hoogte van de verbeurde dwangsom vastgesteld.

Bij besluit van 22 februari 2023 heeft het college van burgemeester en wethouders van 's-Hertogenbosch onder oplegging van een dwangsom [appellant] en anderen gelast om een hooischuur op het perceel [locatie] te Rosmalen te verwijderen en verwijderd houden. [appellant] en anderen zijn eigenaar, dan wel bewoner van de woning [locatie] te Rosmalen. Op 10 november 2022 heeft een toezichthouder van de gemeente, naar aanleiding van een handhavingsverzoek, een controle uitgevoerd en vastgesteld dat er een illegaal bouwwerk aanwezig is op het perceel. Uit het controlerapport blijkt dat het bouwwerk wordt gebruikt als schuur/opslagruimte. [appellant] en anderen betogen dat het bouwwerk is gelegen in het achtererfgebied en daarom vergunningvrij is opgericht, waardoor er geen sprake is van een overtreding.

Bij besluit van 20 januari 2022, aangevuld bij besluit van 4 maart 2022, heeft het college van burgemeester en wethouders van Nunspeet beslist op een verzoek van [wederpartij] op grond van de Wet openbaarheid van bestuur en een aantal documenten openbaar gemaakt. De uitspraak gaat over de toepassing van artikel 5.2, derde lid, van de Woo op een document, de memo, waarin onder meer persoonlijke beleidsopvattingen staan van een ambtenaar over de procespositie van de gemeente in een bestemmingsplanprocedure. Bij brief van 23 november 2021 heeft [wederpartij] het college op grond van de Wob verzocht documenten openbaar te maken die ten grondslag liggen aan het ontwerpbestemmingsplan "Veelhorsterweg 21/23". Het college heeft bij het besluit van 2 augustus 2022 op grond van artikel 5.2, eerste lid, van de Woo geweigerd de memo openbaar te maken, omdat deze is opgesteld ten behoeve van intern beraad en persoonlijke beleidsopvattingen bevat. De rechtbank heeft geoordeeld dat het college onvoldoende heeft gemotiveerd dat de memo in zijn geheel uit persoonlijke beleidsopvattingen bestaat.

Bij besluit van 14 februari 2023 heeft de minister van Buitenlandse Zaken de door [appellant] afgelegde verklaring ter verkrijging van het Nederlanderschap geweigerd te bevestigen. [appellant] is op [geboortedatum] 1989 geboren in [geboorteplaats], Zuid-Afrika. Hij heeft bij zijn geboorte naast de Zuid-Afrikaanse nationaliteit ook de Nederlandse nationaliteit verkregen, omdat zijn moeder op dat moment de Nederlandse nationaliteit bezat. Zij is in Zuid-Afrika geboren uit Nederlandse ouders, die in 1952 naar Zuid-Afrika zijn geëmigreerd. De vader van [appellant] was in het bezit van de Zuid-Afrikaanse nationaliteit. Op 1 januari 1995 heeft de moeder van [appellant] het Nederlanderschap van rechtswege verloren op grond van artikel 15, eerste lid, aanhef en onder c, van de Rijkswet op het Nederlanderschap, zoals die wet luidde tussen 1 januari 1985 en 1 april 2003 (hierna: de RWN (oud)), omdat zij van 1 januari 1985 tot 1 januari 1995 onafgebroken hoofdverblijf heeft gehad in Zuid-Afrika. Zij bezat, naast de Nederlandse nationaliteit, ook de Zuid-Afrikaanse nationaliteit.

Bij besluit van 17 november 2022 heeft de minister van Buitenlandse Zaken de aanvraag niet in behandeling genomen. [appellant] heeft in hoger beroep uiteengezet welke persoonlijke problemen zij in haar leven heeft ervaren. Met deze uiteenzetting wordt echter niet aangegeven wat er verkeerd is aan de overwegingen waarop de rechtbank haar uitspraak baseert. De Afdeling sluit zich bij deze overwegingen aan.

Bij besluit van 29 februari 2024 heeft de raad van de gemeente Wijchen het bestemmingsplan "Bergharen, Kerkenweide" vastgesteld. Het bestemmingsplan heeft betrekking op gronden aan de westzijde van Bergharen. Het plangebied betreft een weide gelegen tussen de twee kerken van Bergharen. Het plangebied wordt aan de zuidzijde ontsloten via de Veldsestraat. Ter hoogte van de Dorpsstraat zal een ontsluiting voor langzaam verkeer gerealiseerd worden. Het bestemmingsplan maakt de bouw van 23 grondgebonden woningen mogelijk. [appellant] en anderen wonen aangrenzend aan het plangebied. Zij maken zich zorgen over de gevolgen van het plan voor hun woonsituatie en de omgeving. ErfGoed is de ontwikkelaar van de woningen. Van Beijnum is eigenaar van twee kadastrale percelen in het plangebied en wil daar een woning bouwen. [appellant] en anderen betogen dat de in het plangebied aanwezige landschappelijke waarden die tot dusver met de bestemming "Agrarisch - Landschapswaarden" waren beschermd, door het plan onevenredig worden aangetast. De raad heeft volgens hen voor die aantasting geen goede motivering gegeven.

Bij besluit van 14 maart 2023 heeft de minister van Infrastructuur en Waterstaat vastgesteld dat het experiment als bedoeld in voorschrift 7 van de aan RWE verleende watervergunning van 20 september 2022 niet geslaagd is. RWE heeft op eigen initiatief, en voordat het besluit om de vergunning te verlenen was genomen, onderzoek gedaan naar de sterfte van zalmsmolts als gevolg van de WKC. In het rapport "Monitoring smoltmigratie bij WKC Linne, voorjaar 2021 en 2022" (hierna het vissterfteonderzoek 2021 - 2022), opgesteld door VisAdvies, zijn de resultaten van dat onderzoek neergelegd. Op dit rapport baseert RWE de conclusie dat sprake is van een geslaagd experiment als bedoeld in voorschrift 7, tweede lid, van de vergunning. De minister heeft in het besluit van 14 maart 2023 gesteld dat de sterfteproef uit 2022, waarop het vissterfteonderzoek 2021 - 2022 is gebaseerd, om diverse redenen niet representatief was. Hij heeft het experiment daarom niet als geslaagd aangemerkt. De minister heeft zich in zijn beslissing op het bezwaar mede gebaseerd op een op zijn verzoek uitgebracht advies van ATKB, gedateerd 16 maart 2023.

Bij uitspraak van 23 augustus 2024 heeft de rechtbank het verzoek van het volkstuincomplex om het college van burgemeester en wethouders van Heemskerk te veroordelen tot vergoeding van schade afgewezen. In geschil is of de rechtbank terecht heeft geoordeeld dat het volkstuincomplex geen recht heeft op een schadevergoeding. Het volkstuincomplex heeft de rechtbank verzocht het college op grond van artikel 8:88, eerste lid, van de Awb te veroordelen tot vergoeding van de schade die zij als gevolg van het stilleggen van de graafwerkzaamheden zou hebben geleden. De schade bestaat onder andere uit herstelkosten van de PVC-riolering die in de afgegraven grond is geplaatst, kosten voor aan- en afvoer van materialen en hypotheekkosten.

Bij besluit van 26 september 2023 heeft het college van burgemeester en wethouders van Nijmegen een verzoek op grond van de Wet open overheid afgewezen. De procedure van [appellant] gaat over de Wet open overheid. De procedure is gestart met het indienen van een webformulier Woo-aanvraag. [appellant] maakte in beroep bij de rechtbank duidelijk dat hij erom vroeg de gegevens in de BAG te wijzigen.

Bij besluit van 1 juli 2021 heeft de Autoriteit Persoonsgegevens de klacht van [appellant] niet verder onderzocht. De AP heeft een zorgvuldig globaal bureauonderzoek verricht. Op grond van haar bevindingen heeft de AP gemotiveerd aangegeven waarom dit onderzoek niet uitwees dat regels op de naleving waarvan zij moet toezien, zijn overtreden. Deze motivering is niet onbegrijpelijk. Op grond van de haar gebleken feiten en omstandigheden mocht de AP beslissen af te zien van verder onderzoek.

Bij besluit van 11 september 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Rotterdam zijn beslissing om op 2 september 2024 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening Rotterdam 2009 aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. Daarbij heeft het college vermeld dat de kosten van de toepassing van bestuursdwang, te weten € 187,00, voor rekening van [appellante] komen. Bij besluit van 2 oktober 2024 heeft het college het door [appellante] hiertegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.

Bij besluit van 30 januari 2023 heeft de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid [appellante] een boete opgelegd van € 30.000,00 wegens zes overtredingen van artikel 2, eerste lid, van de Wet arbeid vreemdelingenen één overtreding van artikel 15a van de Wav. [appellante] is een groothandel in groente en fruit. Op 10 februari 2022 hebben opsporingsambtenaren van de Nationale Politie onderzoek gedaan bij een nevenvestiging van [appellante] in [plaats]. Op 5 april 2022 hebben inspecteurs van de Nederlandse Arbeidsinspectie nader onderzoek gedaan bij dezelfde nevenvestiging. De inspecteurs hebben op 22 september 2022 op ambtseed een boeterapport opgemaakt. Daarin constateerden zij dat [appellante] de Wav heeft overtreden door zes betrokkenen werkzaamheden te laten verrichten zonder dat [appellante] over tewerkstellingsvergunningen beschikte of de betrokkenen in het bezit waren van een gecombineerde vergunning voor verblijf en arbeid. Deze werkzaamheden bestonden uit het sorteren, stapelen en vervoeren van goederen. Ook constateerden zij dat [appellante] voor een andere betrokkene niet heeft voldaan aan de vordering op grond van artikel 15a van de Wav.

Bij besluit van 5 september 2023 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid een verzoek van [appellante] om haar het Nederlanderschap te verlenen afgewezen. [appellante] heeft de staatssecretaris op 16 december 2022 verzocht om haar het Nederlanderschap te verlenen. De staatssecretaris heeft het verzoek afgewezen op grond van artikel 9, eerste lid, aanhef en onder a, van de Rijkswet op het Nederlanderschap, omdat ernstige vermoedens bestaan dat [appellante] een gevaar vormt voor de openbare orde. De reden hiervoor is dat de politierechter haar op 20 september 2021 heeft veroordeeld tot twee dagen gevangenisstraf en twintig uren taakstraf subsidiair tien dagen hechtenis, wegens wederspannigheid als bedoeld in artikel 181, aanhef en onder 1, van het Wetboek van Strafrecht. De rehabilitatietermijn van vijf jaar, als bedoeld in de Handleiding RWN, paragraaf 5 van het beleid voor artikel 9, eerste lid, aanhef en onder a, van de RWN, was ten tijde van het besluit van 7 december 2023 nog niet verstreken. Volgens de staatssecretaris doen zich geen bijzondere omstandigheden voor die maken dat hij in afwijking van het beleid in de Handleiding RWN het Nederlanderschap aan [appellante] zou moeten verlenen.

Bij besluit van 9 mei 2022 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid een verzoek van [appellant] om hem het Nederlanderschap te verlenen afgewezen. [appellant] heeft de Angolese nationaliteit. De staatssecretaris heeft het verzoek afgewezen, omdat er een ernstig vermoeden bestaat dat hij een gevaar vormt voor de openbare orde. De reden hiervoor is dat uit zijn justitiële documentatie volgt dat [appellant] door de politierechter van de rechtbank Oost-Brabant op 2 februari 2023 is veroordeeld voor identiteitsfraude gepleegd op 21 augustus 2021. Hij heeft daarvoor een taakstraf van 80 uren gekregen, die hij op 16 mei 2023 heeft voltooid. Daarnaast heeft hij een voorwaardelijke gevangenisstraf van een maand met een proeftijd van twee jaar gekregen. [appellant] betoogt in zijn eerste hogerberoepsgrond dat de staatssecretaris het door hem overgelegde reclasseringsadvies van 16 september 2022 onvoldoende kenbaar heeft betrokken bij de belangenafweging in het besluit van 15 juni 2023 en dat de rechtbank dat niet heeft onderkend.

Bij besluit van 15 januari 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam het Woo-verzoek afgewezen. De Afdeling onderschrijft de overwegingen 9 tot en met 17 van de rechtbank. Dit betekent: - dat het college terecht de reikwijdte van het verzoek heeft beperkt tot wat verzoeker zelf in diens verzoek heeft aangegeven; - dat voldoende zorgvuldig is gezocht naar het gevraagde document; - dat niet aannemelijk is dat de gevraagde rapportage en daarin opgenomen conclusies en aanbevelingen onder het college berustten.

Bij beslissing van 26 juli 2023 heeft de toelatingscommissie namens de decaan van de Faculteit Economie en Bedrijfskunde aan [appellant] laten weten dat hij is toegelaten tot het schakelprogramma Actuariële Wetenschappen voor het studiejaar 2023-2024. Na zijn toelating is [appellant] in september 2023 met het schakelprogramma gestart. Na enkele weken de opleiding te hebben gevolgd, is hij tot de conclusie gekomen dat hij niet beschikte over het benodigde niveau aan voorkennis voor deze opleiding. Op 18 september 2023 heeft hij daarom besloten om zijn deelname hieraan te beëindigen. [appellant] heeft nog gevraagd of hij andere vakken buiten het schakelprogramma om kon volgen, maar dat was niet mogelijk. Ook kon zijn collegegeld niet gerestitueerd worden. Hij heeft zich uiteindelijk formeel per 1 maart 2024 voor de opleiding laten uitschrijven.

Bij beslissing van 30 augustus 2024 heeft de examencommissie Bouwkunde van de Technische Universiteit Eindhoven aan [appellant] een negatief bindend studievoortgangsbesluit gegeven. Bij beslissing van 20 januari 2025 heeft het college van beroep voor de examens het hiertegen door [appellant] ingestelde administratief beroep ongegrond verklaard. [appellant] is in 2022-2023 begonnen met de premaster Bouwkunde aan de Technische Universiteit Eindhoven. Gedurende dit studiejaar is het hem niet gelukt de volledige premaster af te ronden. Bij beslissing van 18 september 2023 heeft de examencommissie hem uitstel verleend voor het behalen van de premaster op voorwaarde dat hij het volgende studiejaar het vak Calculus succesvol afrondt. Aan het einde van het studiejaar 2023-2024 had [appellant] het vak Calculus nog niet behaald. De examencommissie heeft hem het negatief bindend studievoortgangsbesluit gegeven. Dit betekent dat hij met de premaster moest stoppen en ook met de master, waarmee hij in 2023-2024 al was begonnen en waarvoor hij inmiddels 65 ECTS heeft behaald.

Bij besluit van 20 november 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Zaanstad zijn beslissing om op die dag spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening Zaanstad 2020 aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een huisvuilzak die op 20 november 2024 is aangetroffen naast restafvalcontainer nummer 71448 aan de Vrieschgroenstraat in Zaandam. Niet in geschil is dat [appellant] de huisvuilzak daar heeft geplaatst. [appellant] betoogt dat het college de kosten van de verwijdering van de huisvuilzak niet redelijkerwijze bij hem in rekening heeft kunnen brengen. Hij wijst er op dat de afvalcontainer in kwestie vol of defect was en dat dat vaak zo is, volgens hem omdat de afvalcontainers worden gebruikt door de plaatselijke horecabedrijven. Hij heeft foto’s overgelegd, waarop te zien is dat er op verschillende tijdstippen veel huisvuil buiten de afvalcontainers ligt. Hij stelt dat het college hiervan op de hoogte is en in het verleden heeft toegezegd andere afvalcontainers te plaatsen, maar dat dat nooit is gebeurd.

Het college heeft beroep ingesteld tegen het besluit van de minister van Klimaat en Groene Groei van 10 juli 2025, waarbij het door hem gemaakte bezwaar tegen het besluit van 11 december 2024, waarin de minister heeft ingestemd met het verzoek van de Nederlandse Aardolie Maatschappij B.V. tot verlenging van de productie uit gasveld Pieterzijl-Oost tot en met 2030, ongegrond is verklaard. Het college heeft op 12 augustus 2025 een pro forma beroepschrift ingediend. Hij heeft de gronden van zijn beroepschrift niet vermeld. Bij aangetekend verzonden brief van 13 augustus 2025 is het college gewezen op dit verzuim en is hij tot en met 10 september 2025 in de gelegenheid gesteld het verzuim te herstellen. Hierbij is vermeld dat wanneer het college van deze gelegenheid geen gebruik maakt, hij ervan moet uitgaan dat niet-ontvankelijkverklaring zal volgen en dat zijn zaak dan niet inhoudelijk wordt behandeld. Het college heeft het verzuim niet tijdig hersteld.