Uitspraken

Bij besluit van 11 januari 2022 heeft het college van gedeputeerde staten van Noord-Holland op grond van artikel 13.7 van de Omgevingsverordening NH2020, het Besluit Wijziging werkingsgebieden Omgevingsverordening NH2020 ronde 2021 en de daarbij behorende Nota van beantwoording vastgesteld. De Omgevingsverordening Noord-Holland 2020 bevat zogeheten werkingsgebieden, waarmee wordt aangegeven waar in de provincie welke instructieregels of regels over activiteiten gelden. In het "Besluit Wijziging werkingsgebieden Omgevingsverordening NH2020 ronde 2021" heeft het college een aantal wijzigingen in die werkingsgebieden aangebracht. Eén van die wijzigingen betreft het werkingsgebied "Erfgoederen van uitzonderlijke universele waarde" wat betreft de Stelling van Amsterdam bij Hoofddorp. Het college heeft op grond van artikel 13.7 van de Omgevingsverordening NH2020 de begrenzing van dit werkingsgebied aan weerszijden van de Geniedijk tussen Station Hoofddorp en Aalsmeer in overeenstemming gebracht met de kaart bij het Besluit algemene regels ruimtelijke ordening (Barro).

Bij besluit van 3 oktober 2023 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam het uitwerkingsplan "Food Center Amsterdam - 1e uitwerking" vastgesteld. Het uitwerkingsplan heeft betrekking op een gedeelte van het terrein van Food Center Amsterdam aan de Jan van Galenstraat (hierna: het FCA-terrein). Het is gebaseerd op de bestemming "Bedrijventerrein - Uit te werken" van het bestemmingsplan "Food Center Amsterdam (2e herstelbesluit)", dat de raad van de gemeente Amsterdam op 1 juni 2016 heeft vastgesteld. Het moederplan, dat onherroepelijk is, maakt de herontwikkeling van het FCA-terrein mogelijk. Marktkwartier draagt zorg voor deze herontwikkeling. Met dit uitwerkingsplan wil het college het noordelijke deel van de hiervoor genoemde bestemming uitwerken in zogenoemde eindbestemmingen. Bidfood heeft een bedrijfsvestiging op het huidige FCA-terrein. Haar locatie heeft in het moederplan de bestemming "Bedrijventerrein" en de gebiedsaanduiding "wetgevingszone - wijzigingsgebied 1".

Bij besluit van 28 juni 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam geweigerd aan [appellant] een omgevingsvergunning te verlenen voor een uitbouw aan de achterzijde van het gebouw aan de [locatie] in Amsterdam. Op 2 februari 2015 is aan [appellant] een omgevingsvergunning verleend voor funderingsherstel aan het gebouw, inclusief uitbouw, op het perceel. Bij uitvoering van de werkzaamheden aan de fundering is de uitbouw verwijderd. [appellant] heeft in 2017 een omgevingsvergunning aangevraagd voor een uitbouw van drie bouwlagen en drie dakterrassen. Deze vergunning is door het college geweigerd. Dat besluit is uiteindelijk in hoger beroep in stand gebleven (zie de uitspraak van de Afdeling van 24 februari 2021, ECLI:NL:RVS:2021:372). [appellant] heeft op 20 februari 2021 wederom een omgevingsvergunning aangevraagd voor de herbouw van de uitbouw. Het bouwplan volgt volgens de aanvraag de oorspronkelijke uitbouw, zoals die aanwezig was voor de uitvoering van de werkzaamheden aan de fundering. Bij besluit van 28 juni 2021 heeft het college deze omgevingsvergunning ook geweigerd.

Bij besluit van 24 oktober 2023 heeft de raad van de gemeente Altena van de gemeente Altena het bestemmingsplan "Kern Sleeuwijk: Hospice Vlietstraat" vastgesteld. Het plan voorziet in de herontwikkeling van een terrein aan de Vlietstraat in Sleeuwijk om daar een hospice te realiseren. Voorheen was dat niet mogelijk omdat het terrein de bestemming "Sport" had en er een sporthal stond. De sporthal is gesloopt en het terrein is niet meer in gebruik. [appellant sub 1] en [appellant sub 2] wonen tegenover de te realiseren hospice en hebben meerdere redenen naar voren gebracht waarom de locatie niet geschikt zou zijn voor de beoogde ontwikkeling. Beide appellanten betogen dat in Sleeuwijk het risico op wateroverlast groot is. Het gebied dat met het bestemmingsplan wordt herontwikkeld vormt een belangrijke buffer voor het afvoeren van overtollig water. Het bebouwen van het perceel heeft gevolgen voor het grondwaterpeil en belemmert een goede waterhuishouding. Zij vrezen voor problemen en schade aan hun woningen door regenwater en door het water van het riviertje de Bijtelskil.

Bij besluit van 6 december 2022 heeft de minister voor Rechtsbescherming een aanvraag van [appellant] voor een verklaring omtrent het gedrag afgewezen. [appellant] heeft op 9 november 2022 een VOG voor de functie van taxichauffeur voor een chauffeurskaart aangevraagd bij het Kiwa Register B.V.. In het Justitieel Documentatiesysteem zijn justitiële gegevens over [appellant] met betrekking tot verkeersovertredingen bekend. Zo is in het JDS over [appellant] opgenomen dat hij op 13 september 2022 is veroordeeld tot een geldboete van € 300,- wegens het overschrijden van de maximumsnelheid. Hiervoor is hem ook een ontzegging van de bevoegdheid motorrijtuigen te besturen opgelegd voor de duur van 118 dagen. Verder is hem op 7 april 2022 een geldboete van € 397,- opgelegd wegens het overschrijden van de maximumsnelheid, en is hem op 5 februari 2020 een geldboete van € 270,- opgelegd wegens gevaarlijk rijgedrag.

Bij besluit van 24 januari 2023 heeft de minister van Justitie en Veiligheid geweigerd te beslissen op het bezwaar dat [appellant] heeft gemaakt tegen een brief van 28 september 2022 omdat dit geen besluit is en hiertegen geen bezwaar open staat. [appellant] heeft de minister in een brief van 7 september 2022 - samengevat - verzocht om uitbetaling van de door de rechtbank aan de staat opgelegde verplichting om vergoeding van immateriële schade te betalen vanwege overschrijding van de redelijke termijn en om rechters met een ondeskundige uitstraling buiten functie te stellen. De minister heeft [appellant] bij brief van 28 september 2022 uitgelegd dat niet hij, maar de rechtbank overgaat tot betaling van de schadevergoeding en hem aangeraden zich hiervoor tot de rechtbank te wenden. Verder heeft de minister meegedeeld dat hij niet bevoegd is om rechters te schorsen. De minister heeft [appellant] bij besluit van 24 januari 2023 te kennen gegeven dat hij geen bezwaar kan maken tegen de brief van 28 september 2022, omdat dit geen besluit is.

Bij besluit van 28 februari 2023 heeft de Stichting Urgentiebepaling Woningzoekenden Rijnmond de aanvraag van [appellant] voor een urgentieverklaring afgewezen. [appellant] huurt een particuliere studio aan de [locatie] in Rotterdam. Bij besluit van 16 mei 2022 heeft de Belastingdienst/Toeslagen bepaald dat deze woning niet voldoet aan de voorwaarden voor een zelfstandige woonruimte en dat hij daarom met ingang van 1 januari 2022 niet langer recht op huurtoeslag heeft. Naar aanleiding hiervan heeft [appellant] op 5 januari 2022 een urgentieverklaring wegens woonlasten aangevraagd. Hij stelt dat hij de studio zonder de huurtoeslag niet langer kan bekostigen. De SUWR heeft de aanvraag afgewezen, omdat [appellant] niet voldoet aan het vereiste van een zelfstandige woning in artikel 5.3, eerste lid, van bijlage 1 van de Verordening Woonruimtebemiddeling regio Rotterdam 2020.

Bij besluit van 20 december 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Zeist aan Hillside Development B.V. een omgevingsvergunning verleend voor het verbouwen van het pand aan de [locatie 1] in Zeist tot zes appartementen. Het bouwplan voorziet in de verbouwing van het pand aan de [locatie 1] waarin zich nu op de begane grond een slagerij en broodjeszaak bevonden en op de verdieping een zelfstandige woning. In totaal zullen in het gebouw zes appartementen worden gerealiseerd, waarvan er vijf op de begane grond zullen komen. Er zijn geen parkeerplaatsen aanwezig op het perceel. Parkeren zal plaatsvinden in de openbare ruimte. Het college stelt zich op het standpunt dat het bouwplan past binnen de ter plaatse geldende bestemmingsplannen "Zeist Centrum e.o." en "Paraplubestemmingsplan Parkeernormen Zeist" en heeft een omgevingsvergunning voor de activiteit bouwen verleend. [appellant A] en anderen wonen aan de Jacob van Lenneplaan, een zijstraat van de Bergweg. Zij hebben vanuit hun woningen geen zicht op het perceel, maar vrezen dat de realisering van de appartementen zal leiden tot een verdere toename van de parkeerdruk in hun straat.

Het hoger beroep richt zich tegen de uitspraak van 20 februari 2024 van de rechtbank waarbij de rechtbank het beroep van [appellant] tegen het besluit van 23 maart 2023 ongegrond heeft verklaard. In dat besluit heeft de burgemeester van Den Haag het bezwaar tegen het besluit van 2 november 2022, waarbij de horeca-inrichting "[naam]" is gesloten voor drie maanden en de alcoholwetvergunning en de exploitatievergunning zijn ingetrokken, ongegrond verklaard. De burgemeester heeft op basis van twee bestuurlijke rapportages, waaruit blijkt dat in de horeca-inrichting een handelshoeveelheid drugs aanwezig was, besloten om de horeca-inrichting te sluiten voor drie maanden en de alcoholwetvergunning en de exploitatievergunning in te trekken. [appellant] betwist de inhoud van de bestuurlijke rapportages die aan de besluitvorming ten grondslag zijn gelegd. De rechtbank heeft hierover overwogen dat de burgemeester in beginsel mag uitgaan van de juistheid van een op ambtseed of ambtsbelofte opgemaakt proces-verbaal. Dit geval geeft volgens de rechtbank geen aanleiding om af te wijken van dit uitgangspunt.

Bij besluit van 29 maart 2023 heeft Instituut Mijnbouwschade Groningen de aanvraag van [appellant] om vergoeding van bijkomende kosten afgewezen. [appellant] was eigenaar van de woonboerderij aan de [locatie 1], [locatie 2], [locatie 3], [locatie 4] en [locatie 5] te Groningen. Op 19 december 2022 heeft [appellant] een aanvraag bij het Instituut ingediend voor vergoeding van bijkomende kosten. Op 11 januari 2023 heeft hij toegelicht dat hij € 25.000,- aan huurinkomsten is misgelopen door de uitgestelde ontwikkeling van het project [locatie 1/2]. Hierdoor heeft hij niet meerdere wooneenheden kunnen realiseren binnen de overkapping van de woonboerderij. Het uitstel van het project is volgens hem het gevolg van uitblijvende besluitvorming over constructieve versterking voor aardbevingsbestendigheid van de nog af te bouwen wooneenheden.

Bij brief van 24 mei 2023 heeft de burgemeester van Delft een bestuurlijke waarschuwing aan [appellant] gegeven. [appellant] huurt de woning aan het [locatie] in Delft. De politie heeft de woning in het kader van een opsporingsonderzoek - waarin de hoofdverdachte een familielid is van [appellant] - op 21 maart 2023 doorzocht. In de daarover opgemaakte bestuurlijke rapportage van 28 maart 2023 staat dat daarbij 2,04 g cocaïne, € 5.570,00, meerdere mobiele telefoons en niet aan [appellant] toebehorende bankpassen en identiteitsbewijzen zijn aangetroffen. Uit onderschepte berichtgeving tussen de hoofdverdachte en [appellant] blijkt dat in de periode van 22 augustus 2022 tot en met 24 december 2022 eenentwintig keer spullen door de brievenbus zijn gegooid waarbij het onderzoeksteam vermoedt dat dit gaat om geld of verdovende middelen. Uit de onderschepte berichtgeving blijkt ook dat [appellant] en de hoofdverdachte een verschil in gewicht van verdovende middelen bespreken. De burgemeester heeft naar aanleiding hiervan overeenkomstig de Beleidsregel bestuurlijke handhaving artikel 13b van de Opiumwet Delft 2022 een bestuurlijke waarschuwing aan [appellant] gegeven.

Bij besluit van 19 mei 2023 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid een verzoek van [appellant] om hem het Nederlanderschap te verlenen, afgewezen. [appellant] stelt afkomstig te zijn uit Togo en geboren te zijn op [geboortedatum] 1984. In 2009 is hem een verblijfsvergunning verleend in het kader van de Regeling afwikkeling nalatenschap oude Vreemdelingenwet (Ranov). De staatssecretaris heeft het verzoek afgewezen, omdat hij twijfelt aan de identiteit en nationaliteit van [appellant]. De staatssecretaris heeft deze twijfel gebaseerd op een individueel ambtsbericht van de minister van Buitenlandse Zaken van 5 april 2001. Volgens de staatssecretaris heeft [appellant] deze twijfel niet weggenomen met de stukken die hij heeft overgelegd. Hij heeft namelijk geen originele geboorteakte en geen geldig Togolees paspoort overgelegd.

Bij besluit van 18 april 2024 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid een aanvraag van de vreemdeling om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, niet in behandeling genomen. De vreemdeling heeft de Somalische nationaliteit. De minister heeft de asielaanvraag van de vreemdeling niet in behandeling genomen, omdat Cyprus daarvoor op grond van de Dublinverordening verantwoordelijk is. Het interstatelijk vertrouwensbeginsel is hierbij het uitgangspunt. Dat houdt het vermoeden in dat de behandeling van een vreemdeling in de aangezochte EU-lidstaat in overeenstemming is met de bepalingen van het EU Handvest, het EVRM en het Vluchtelingenverdrag. Dit is de eerste pilotuitspraak sinds de uitspraak van 9 februari 2021, ECLI:NL:RVS:2021:244, waarin de Afdeling oordeelt over de situatie in Cyprus voor Dublinclaimanten. In die uitspraak oordeelde de Afdeling dat de minister voor Cyprus van het interstatelijk vertrouwensbeginsel mocht uitgaan.

Bij besluit van 11 oktober 2023 heeft het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen (hierna: het CBR) de ongeldigheid van het rijbewijs van [appellant] in stand gelaten. Het CBR heeft bij besluit van 16 september 2021 bepaald dat [appellant] een medisch onderzoek moet laten doen en dat zijn rijbewijs daarom tijdelijk wordt geschorst. De aanleiding hiervoor was een mededeling door de politie over het vermoeden dat [appellant] niet langer beschikt over de geestelijke geschiktheid die vereist is voor het besturen van een auto. Tegen dit besluit heeft [appellant] geen rechtsmiddelen aangewend. Omdat [appellant] de opleggingskosten voor het onderzoek niet heeft betaald, heeft het CBR zijn rijbewijs op 11 november 2021 ongeldig verklaard. Het bezwaar van [appellant] tegen dit besluit is kennelijk ongegrond verklaard, omdat een tegemoetkoming aan het bezwaar evident in strijd is met een wettelijk voorschrift. Per brief van 13 juni 2023 heeft het CBR [appellant] een verwijzing gestuurd voor onderzoek door een psychiater.

Bij besluit van 30 mei 2024 heeft de raad van de gemeente Landgraaf het bestemmingsplan "Streperplein ong. Landgraaf" vastgesteld. De raad maakt met de vaststelling van het plan de bouw van elf woonappartementen en zes grondgebonden woningen mogelijk. Het plangebied is gelegen in het centrum van Landgraaf in de kern Schaesberg en is op dit moment onbebouwd. In het voorgaande plan hadden deze gronden een groenbestemming. [appellant sub 1] en [appellant sub 2] wonen ten westen van het plangebied. Zij vrezen dat het plan hun woon- en leefklimaat aantast. VOC is de ontwikkelaar die het plan wil gaan realiseren.

Bij besluit van 29 mei 2024 heeft de raad van de gemeente Barneveld het bestemmingsplan "Koudhoornseweg III" vastgesteld. [partij] is eigenaar van het onbebouwde perceel tussen de woningen [locatie 1] en [locatie 2] in Garderen. Het plan voorziet in de mogelijkheid om op het perceel een vrijstaande woning te realiseren. [appellante] woont op het aangrenzende perceel [locatie 1] in Garderen. Zij kan zich niet verenigen met het plan, omdat hierdoor haar woongenot wordt aangetast. [appellante] betoogt dat het plan leidt tot aantasting van haar woon- en leefklimaat. Daartoe voert zij aan dat het plan leidt tot privacyverlies in haar woning en tuin, omdat te hoge bebouwing wordt toegestaan en ramen in de zijgevel kunnen worden aangebracht die zicht geven op haar perceel. Daarnaast wordt haar bestaande uitzicht ernstig belemmerd. [appellante] wijst er daarbij op dat zij momenteel nog uitkijkt op agrarische percelen en dat de gevel van haar woning aan de zijde van het plangebied vrijwel volledig uit ramen bestaat. Volgens haar moet de voorgevelrooilijn van de nieuwe woning 4 m naar achter worden gesitueerd, zodat haar uitzicht beter behouden blijft.

Bij besluit van 18 juni 2024 heeft de raad van de gemeente Westerveld het bestemmingsplan "Valderse III" vastgesteld. [belanghebbende], initiatiefnemer, wil een gebied aan de oostrand van Dwingeloo, ten oosten van de nieuwbouwlocaties aan de Valderseweg en De Kampen en ten zuiden van het bedrijventerrein De Valderse, ontwikkelen tot woningbouwlocatie voor ongeveer 100 woningen. Omdat de ontwikkeling in strijd is met deze bestemmingsplannen heeft de raad bij besluit van 18 juni 2024 het bestemmingsplan "Valderse III" gewijzigd vastgesteld. Het plan staat maximaal 100 woningen toe. Dit zullen voornamelijk grondgebonden woningen zijn. Jatin is gevestigd aan de Nijverheidsweg 18 op het bedrijventerrein De Valderse. De bedrijfsactiviteiten bestaan uit het ontwerpen en produceren van buitenverblijven, chalets, vakantiewoningen en houtskeletbouw. Zij vreest dat de nieuwe woningen zullen leiden tot een belemmering van de bedrijfsvoering en de uitbreidings- en wijzigingsmogelijkheden van haar bedrijf. Zij vreest ook dat de gekozen ontsluiting van de nieuwe woonwijk over de Nijverheidsweg nadelige gevolgen heeft voor de verkeersveiligheid en het ondernemersklimaat op het bedrijventerrein.

Bij besluit van 25 mei 2022, met kenmerk UHT-DC-1A, heeft de Dienst Toeslagen het verzoek van [appellant] om compensatie vanwege institutionele vooringenomenheid ten aanzien van het toeslagjaar 2008 afgewezen. Deze uitspraak gaat over de termijn waarbinnen de Dienst Toeslagen bij een gegrond beroep tegen het niet tijdig nemen van een besluit alsnog een besluit bekend moet maken en de hoogte van de nadere dwangsom die daarbij geldt. Het gaat daarbij om besluiten op bezwaar. De nadere termijn en de hoogte van de dwangsom zoals die in deze uitspraak worden bepaald gelden alleen in het kader van de hersteloperatie toeslagen, gelet op de uitzonderlijke context waarvan sprake is bij de hersteloperatie en de totstandkoming van de Wet hersteloperatie toeslagen. [appellant] is een gedupeerde ouder van de toeslagenaffaire. Zij heeft de Dienst Toeslagen verzocht om compensatie voor de toeslagjaren 2008 tot en met 2011. De Dienst Toeslagen heeft naar aanleiding daarvan op 25 mei 2022 de drie besluiten genomen. [appellant] heeft daartegen bezwaar gemaakt. Omdat een besluit op bezwaar uitbleef, heeft [appellant] beroepen ingesteld gericht tegen het niet tijdig nemen van een besluit.

Bij besluit van 5 juli 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag zijn beslissing om op 25 juni 2024 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 van de gemeente Den Haag aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een platgemaakte doos die op 25 juni 2024 is aangetroffen naast een ondergrondse papiercontainer ter hoogte van de Maartensdijklaan 170 in Den Haag. Het college van burgemeester en wethouders van Den Haag is ervan uitgegaan dat [appellant] de doos verkeerd heeft aangeboden, omdat zijn naam en adres op het adreslabel op de doos staan. [appellant] betwist niet dat de doos van hem afkomstig is, maar stelt dat hij de doos in de papiercontainer heeft gedaan. Hij stelt dat hij en zijn vrouw die dag twee zakken papierafval in de papiercontainer hebben weggegooid waarvan alleen deze ene doos naast de papiercontainer is aangetroffen. Hij vermoedt dat de doos uit de papiercontainer is gevallen, omdat de papiercontainer vol was toen hij zijn afval weggooide.

Bij besluit van 1 juni 2024 heeft het college zijn beslissing om op 13 mei 2024 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 van de gemeente Den Haag aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een grote platgemaakte doos die op 13 mei 2024 is aangetroffen naast een aangewezen inzamelvoorziening op de Groenezijde in Den Haag, ter hoogte van lichtmast 1. Het college is ervan uitgegaan dat [appellant] de doos verkeerd heeft aangeboden, omdat zijn naam en adres op het adreslabel op de doos staan. [appellant] betwist niet dat de doos van hem afkomstig is, maar stelt dat hij de doos in een puincontainer nabij zijn woning heeft gegooid. Hij weet niet hoe de doos naast de inzamelvoorziening terecht is gekomen, maar vermoedt dat iemand anders de doos uit de puincontainer heeft gehaald en naast de inzamelvoorziening heeft gelegd. Hij stelt verder dat hij zijn afval vaak naar de afvalstort brengt.

Bij besluit van 14 november 2023 heeft het college aan Vodafone een omgevingsvergunning verleend voor het oprichten van een antenneopstelpunt met bijbehorende omheining aan de Nachtegaalstraat in Berg en Terblijt naast het gemeenschapshuis. De omgevingsvergunning is ook verleend voor het gebruik van gronden in strijd met het bestemmingsplan. Het bouwplan is in strijd met de artikelen 31.1 en 31.2 van de planregels van het bestemmingsplan "Initieel Omgevingsplan Valkenburg aan de Geul 2022" omdat een antennemast niet past in de doeleinden van de aldaar geldende bestemming "Recreatie" en dus niet ten dienste van die bestemming wordt gebouwd. [appellant] woont aan de [locatie], op ongeveer 70 m afstand tot de beoogde locatie van de zendmast. [appellant] is het hoofdzakelijk niet eens met de locatie van de zendmast, omdat hij vreest voor belemmering van zijn uitzicht. Het college heeft bij besluit van 23 april 2024 onder verwijzing naar het advies van de bezwaarschriftencommissie het bezwaar van [appellant] ongegrond verklaard. De rechtbank heeft het beroep van [appellant] tegen dat besluit ongegrond verklaard.

Bij beslissing van 22 augustus 2024 heeft de examencommissie van de Tilburg Law School, namens de decaan, aan [appellante] een bindend negatief studieadvies gegeven voor de bacheloropleiding Rechtsgeleerdheid. [appellante] is in het studiejaar 2022-2023 begonnen met de opleiding. Zij heeft dat studiejaar geen studiepunten gehaald en zich voor 1 maart 2023 uitgeschreven. In het studiejaar 2023-2024 heeft zij zich opnieuw ingeschreven voor de opleiding. In dat studiejaar heeft zij in totaal 36 studiepunten en de Nederlandse taaltoets behaald. Hiermee heeft zij niet voldaan aan de minimale studievoortgangsnorm van 42 ECTS. [appellante] heeft daarom een BNSA gekregen. [appellante] is het niet eens met de beslissing van het college om het BNSA in stand te laten. Zij betoogt dat het college onvoldoende rekening heeft gehouden met haar persoonlijke omstandigheden.

Het hoger beroep richt zich tegen de uitspraak van 10 augustus 2022 van de rechtbank Gelderland. Deze uitspraak gaat over een weigering van het college van gedeputeerde staten van Gelderland om een vergunning op grond van de Wet natuurbescherming voor de vestiging van een agrarisch bedrijf aan de Eikenstraat ongenummerd te Ellecom in te trekken. De rechtbank heeft het beroep van [appellant] tegen deze weigering ongegrond verklaard. De argumenten die [appellant] in hoger beroep heeft aangevoerd gaan over het oordeel van de rechtbank dat het Natura 2000-gebied Veluwe geen deel uitmaakt van zijn leefomgeving en dat de normen van de Wnb daarom kennelijk niet strekken tot bescherming van zijn belangen. De Afdeling kan zich vinden in het oordeel van de rechtbank hierover in de onder 3.3 en 3.4 opgenomen overwegingen, waarop dat oordeel is gebaseerd, met dien verstande dat de afstand van de woning van [appellant] tot het Natura 2000-gebied Veluwe ruim 500 meter bedraagt in plaats van de afstand van 380 meter, die in 3.4 wordt genoemd.

Het college heeft op 20 februari 2023 aan [appellant] een natuurvergunning verleend voor het uitvoeren van vaartochten door het Natura 2000-gebied Biesbosch, vanaf ligplaats Jachthaven Biesbosch in Drimmelen. Het geschil spitst zich toe op de vraag of [appellant] een natuurvergunning nodig heeft voor het uitvoeren van vaartochten door de Biesbosch. [appellant] stelt dat het college zijn aanvraag om een natuurvergunning had moeten weigeren omdat geen vergunning nodig is. De rechtbank heeft overwogen dat het college zich terecht op het standpunt stelt dat uit de aanvraag voor de natuurvergunning niet op voorhand geconcludeerd kon worden dat de aangevraagde activiteiten geen significante gevolgen kunnen hebben voor het Natura 2000-gebied. Daarom was een vergunning nodig en is de aangevraagde activiteit, mede op basis van aanvullende informatie die [appellant] aan het college heeft overgelegd, passend beoordeeld. De vergunning is op basis daarvan volgens de rechtbank terecht verleend.

Bij besluit van 21 november 2019 heeft het bestuur van de Nederlandse Emissieautoriteit de hoeveelheid vloeibare biobrandstof die Lukoil in het register hernieuwbare energie heeft ingeboekt onder de nummers I.0008, I.0010, I.0011, I.0012, I.0013, I.0014, I.0015, I.0016. I.0017, I.0018, I.0019, I.0020, I.0021 en I.0022, ambtshalve vastgesteld op 1 kg per inboeking. Bij besluit van 23 juni 2020 heeft de NEa het door Lukoil hiertegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Lukoil maakt deel uit van het Lukoil-concern, dat wereldwijd actief is in de productie van en handel in brandstoffen. Lukoil is gevestigd in Rotterdam en verhandelt bunkerbrandstoffen voor zeeschepen. Lukoil heeft voor het kalenderjaar 2018 veertien keer hernieuwbare energie ingeboekt in het register, bestaande uit in totaal 2.402.676 kg vloeibare biobrandstof. Hiervoor heeft Lukoil in het register 194.128 HBE’s ontvangen.

Bij besluit van 4 augustus 2020 heeft de voorzitter van de Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond het "Aanwijzingsbesluit gebieden en locaties waar het verplicht is een mondkapje te dragen behorende bij de Noodverordening COVID-19 Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond" vastgesteld. In verband met de coronacrisis heeft de voorzitter, voorafgaand aan de inwerkingtreding van de Tijdelijke wet maatregelen covid-19, besloten om op grond van artikel 39 van de Wet veiligheidsrisico’s alle in dat artikel genoemde bevoegdheden van de tot de regio behorende burgemeesters over te nemen. Daartoe behoorde ook de bevoegdheid om op grond van artikel 176, eerste lid, van de Gemeentewet algemeen verbindende voorschriften te geven die ter handhaving van de openbare orde of ter beperking van gevaar nodig zijn. Gelet op aanwijzingen van de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, mede namens de minister van Justitie en Veiligheid, heeft de voorzitter de Noodverordening COVID-19 Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond van 4 augustus 2020 vastgesteld.

Bij besluit van 13 december 2021 heeft de raad van de gemeente Hattem het bestemmingsplan "Woonzorgzone, Hattem" vastgesteld. Het bestemmingsplan voorziet in een juridisch-planologisch kader voor de ontwikkeling van drie appartementencomplexen en een woonzorgcomplex met in totaal 120 (zorg)woningen en een Integraal Kind Centrum tussen de Geldersedijk en de Hollewand. [appellant] en anderen kunnen zich als omwonenden niet verenigen met de voorziene ontwikkeling. Zij vrezen daardoor een aantasting van hun woon- en leefklimaat.

Bij besluit van 12 juli 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam de aanvraag van Fortaleza om nadeelcompensatie afgewezen. Fortaleza is sinds 2008 eigenaar van drie bedrijfsruimten aan de Eerste Jacob van Campenstraat 60H, 62H en 64H in Amsterdam (hierna: de onroerende zaken), die als geheel werden verhuurd en gebruikt. Vanaf augustus 2009 zijn in de Eerste Jacob van Campenstraat werkzaamheden uitgevoerd in het kader van de aanleg van de Noord/Zuidlijn. In deze zaak is in geschil of Fortaleza in de periode van 1 januari 2013 tot en met 30 november 2014 (hierna: de schadeperiode) huurinkomsten is misgelopen als gevolg van deze werkzaamheden. Tussen 1 januari 2010 en 1 april 2015 heeft Fortaleza de onroerende zaken verhuurd aan de Dienst IVV Projectorganisatie Noord/Zuidlijn (hierna: de Dienst) voor € 30.000,00 per jaar. Fortaleza stelt dat dit minder is dan de markthuur die zij voor de onroerende zaken had kunnen krijgen zonder de werkzaamheden in het kader van de aanleg van de Noord/Zuidlijn.

Bij besluit van 20 april 2018 heeft het Centraal Orgaan opvang asielzoekers een verzoek van [appellant] om openbaarmaking van stukken op grond van de Wet openbaarheid van bestuur afgewezen omdat de verzochte documenten al openbaar zijn. appellant] heeft op grond van de Wob verzocht om openbaarmaking van documenten over de gezondheid van medewerkers van het COA op de locatie Ter Apel. [appellant] heeft onder meer verzocht om openbaarmaking van contacten met de GGD Groningen over het zogenoemde binnenklimaat en contacten met andere overheden. Het COA heeft het verzoek eerst geheel afgewezen, maar na het bezwaar alsnog een aantal documenten openbaar gemaakt. De rechtbank heeft in de tussenuitspraak onder andere geoordeeld dat het COA een nadere zoekslag moest doen naar documenten over contacten met de GGD Groningen, voor zover die niet gaan over het binnenklimaat. Het COA heeft met de herstelbesluiten alsnog documenten hierover openbaar gemaakt. In de einduitspraak heeft de rechtbank geoordeeld dat het COA daarmee aan de opdracht heeft voldaan en dat geen verdere zoekslag nodig is.

Bij besluit van 5 september 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Zoetermeer aan [partij] een omgevingsvergunning verleend voor het plaatsen van een dakkapel met geïntegreerde zonnecollectoren op het dak van de woning op het perceel [locatie 1] in Zoetermeer. [partij] heeft op 5 september 2019 een aanvraag om een omgevingsvergunning ingediend voor het plaatsen van een dakkapel op het dak van zijn woning. Het college heeft een omgevingsvergunning als bedoeld in artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wabo op dezelfde dag verleend. Volgens het college zijn er geen weigeringsgronden als bedoeld in artikel 2.10, eerste lid, van de Wabo. [appellant] woont op het perceel [locatie 2], dat grenst aan het perceel van [partij]. Zij is het niet eens met de verlening van de omgevingsvergunning. Volgens [appellant] is het bouwplan in strijd met redelijke eisen van welstand.

Bij besluit van 5 augustus 2021 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid de aan de vreemdeling verleende verblijfsvergunning asiel voor onbepaalde tijd ingetrokken en hem ambtshalve krachtens artikel 64 van de Vw 2000 uitstel van vertrek verleend. Ook heeft hij geweigerd de vreemdeling ambtshalve een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd te verlenen. De vreemdeling is geboren op [geboortedatum] 1981 en heeft de Iraanse nationaliteit. De minister gaf hem op 4 oktober 2006 subsidiaire bescherming voor bepaalde tijd op grond van artikel 29, eerste lid, aanhef en onder b, van de Vw 2000. Op 8 maart 2007 kreeg de vreemdeling een verblijfsvergunning asiel voor onbepaalde tijd. Omdat de vreemdeling verschillende keren onherroepelijk is veroordeeld voor het plegen van misdrijven, waaronder vernieling, mishandeling, bedreiging, poging zware mishandeling en poging doodslag, heeft de minister op 5 augustus 2021 zijn verblijfsvergunning ingetrokken. De minister stelt dat de vreemdeling een gevaar is voor de samenleving, omdat hij definitief is veroordeeld voor een bijzonder ernstig misdrijf.

Bij besluit van 16 december 2019 heeft de Tijdelijke Commissie Mijnbouwschade Groningen (TCMG) aan [appellant] een schadevergoeding van € 52.544,95, inclusief bijkomende kosten en wettelijke rente, toegekend. [appellant] is eigenaar van de woning aan de [locatie] te Wildervank. Het gaat om een vrijstaande woning die in 1908 in Jugendstil is gebouwd. Op 27 juli 2017 heeft [appellant] mijnbouwschade aan zijn woning bij het Centrum Veilig Wonen gemeld. De schademelding is overgedragen aan de TCMG. Het Instituut heeft aan [appellant] een schadevergoeding toegekend van in totaal € 52.544,95, onder meer voor herstel van schades 1 t/m 13 en 22 t/m 34 (verder ook: de schades). Bij schades 1 t/m 13 gaat het om schades aan voeg-, metsel- en tegelwerk van de voorgevel. Bij schades 22 t/m 34 gaat het om schades aan voeg- en metselwerk van de rechterzijgevel. In hoger beroep is in geschil of de toegekende schadevergoeding toereikend is voor het herstel van de schades en of het Instituut een funderingsonderzoek had moeten laten verrichten.

Bij besluit van 1 juni 2021 heeft de burgemeester van Rotterdam de woning aan het [locatie] in Rotterdam voor zes maanden gesloten. Bij besluit van 28 oktober 2021 heeft de burgemeester het door [wederpartij] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. [wederpartij] huurde de woning aan het [locatie] in Rotterdam. Naar aanleiding van het waarnemen van een vermoedelijke drugsdeal in het portiek bij de woning, heeft de politie de woning op 14 april 2021 doorzocht. In de daarover door de politie opgemaakte bestuurlijke rapportages van 22 en 23 april 2021 staat dat de woning summier was ingericht en niet structureel bewoond leek te worden. Verder staat daarin dat in de woning een vacumeermachine, diverse rollen tape en vacuümzakken zijn aangetroffen, evenals 3.988 gr cocaïne, 497,4 gr heroïne, 2.758 gr paracetemol, 526 gr fenacetine en 477,6 gr inositol. Op het adres stonden vier personen ingeschreven: [wederpartij], [persoon] en twee minderjarige kinderen. Uit onderzoek bleek echter dat [persoon] en de twee minderjarige kinderen elders verbleven. De burgemeester heeft de woning met het besluit van 1 juni 2021 op grond van artikel 13b van de Opiumwet voor zes maanden gesloten.

Bij besluit van 5 februari 2021 heeft de burgemeester van Rotterdam de woning aan de [locatie] in Rotterdam gesloten voor de duur van drie maanden. Op 25 november 2020 heeft de politie een controle gehouden in de woning, waarvan [appellant] de eigenaar is. De aanleiding voor deze controle was dat in de woning mogelijk sprake zou zijn van het exploiteren van een seksbedrijf zonder dat daarvoor een vergunning was verleend. De politie heeft haar bevindingen neergelegd in de "Rapportage bestuurlijk toezicht, Illegale prostitutie [locatie] te Rotterdam", aangeboden op 27 november 2020. Uit de rapportage volgt dat een vrouw, vanuit een vooraf afgesproken locatie, een politiemedewerker naar de woning van [appellant] heeft geleid. Deze vrouw stond niet ingeschreven op het adres van de woning van [appellant] en zij had geen huurovereenkomst. De vrouw had een advertentie op […] geplaatst, waarin zij seksuele handelingen aanbood tegen een vergoeding. Zij heeft tijdens de controle verklaard dat zij dit werk deed om inkomsten te genereren en dat zij haar klanten in de betreffende kamer ontving.

Bij besluit van 14 mei 2020 heeft de staatssecretaris van Financiën een verzoek van [appellante sub 1A] en anderen op grond van de Wet openbaarheid van bestuur afgewezen. [appellante sub 1A] en anderen hebben op 14 april 2020 met een beroep op de Wob verzocht om openbaarmaking van alle informatie die de staatssecretaris in de afgelopen vijf jaar over [appellante sub 1A] en anderen met de gemeente Den Bosch of de burgemeester heeft gedeeld. Ook hebben [appellante sub 1A] en anderen verzocht om openbaarmaking van alle informatie die de staatssecretaris met de gemeente of de burgemeester heeft gedeeld over het voornemen tot weigering van exploitatievergunningen aan [appellante sub 1A] en [appellante sub 1B]. Bij het besluit van 14 mei 2020 heeft de staatssecretaris, voor zover in hoger beroep van belang, het verzoek van [appellante sub 1A] en anderen afgewezen omdat artikel 67 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen in de weg staat aan openbaarmaking op grond van de Wob. Bij het besluit van 19 januari 2021 heeft de staatssecretaris dit standpunt gehandhaafd.

Bij besluit van 26 februari 2020 heeft de Autoriteit Persoonsgegevens het verzoek van [appellante] om handhavend op te treden tegen de gemeente Westland afgewezen. [appellante] heeft op 30 juli 2018 een verzoek om inzage in haar persoonsgegevens op grond van de Algemene Verordening Gegevensbescherming bij het college van burgemeester en wethouders van Westland ingediend. Bij besluit van 26 september 2018 heeft het college [appellante] laten weten dit verzoek niet te behandelen, omdat de identiteit van [appellante] niet met zekerheid kon worden vastgesteld. Met het besluit van 7 januari 2019 heeft het college alsnog het verzoek van [appellante] in behandeling genomen en aan haar toenmalige gemachtigde stukken overgelegd. Volgens [appellante] heeft het college niet volledig aan haar verzoek voldaan en haar ook overvraagd door eisen te stellen aan de vaststelling van haar identiteit. Het college was volgens haar zeker van haar identiteit omdat zij bij de gemeente heeft gewerkt. Omdat het college volgens [appellante] op deze wijze in strijd met de AVG heeft gehandeld heeft zij een verzoek om handhaving bij de AP ingediend.

Bij besluit van 10 november 2020 heeft de minister van Buitenlandse Zaken [appellante] te kennen gegeven haar aanvraag om een Nederlands paspoort niet in behandeling te nemen. [appellante] is op [geboortedatum] 1957 geboren in [woonplaats B] (Verenigd Koninkrijk). Zij heeft bij geboorte de Nederlandse nationaliteit verkregen, omdat haar vader Nederlander was. Omdat zij op Brits grondgebied is geboren, heeft zij ook de Britse nationaliteit verkregen. [appellante] heeft van 1964 tot en met 1971 in Nederland gewoond en is daarna naar het Verenigd Koninkrijk verhuisd. [appellante] heeft op 6 oktober 2020 een aanvraag voor een Nederlands paspoort ingediend. De minister heeft vastgesteld dat [appellante] op 1 januari 1995 het Nederlanderschap van rechtswege heeft verloren op grond van artikel 15, aanhef en onder c, van de Rijkswet op het Nederlanderschap, zoals die bepaling luidde tot 1 april 2003 (hierna: de RWN (oud)). Zij heeft tussen 1 april 2003 en 1 april 2005 geen gebruik gemaakt van de in die periode bestaande mogelijkheid tot herkrijging van het Nederlanderschap op grond van de compensatieregeling van artikel V van de Rijkswet van 21 december 2000 tot wijziging van de Rijkswet op het Nederlanderschap met betrekking tot de verkrijging, de verlening en het verlies van het Nederlanderschap, Stb. 2000, 618.

Bij besluit van 7 juli 2022 heeft de raad van de gemeente Maasdriel het bestemmingsplan "Ammerzoden herziening 2021, De Hoef" vastgesteld. Het plan maakt de bouw van 39 woningen in het nog onbebouwde gebied tussen de Jan Oomsstraat, Van Milstraat, Voorstraat en de Molendijk in Ammerzoden mogelijk. In de huidige situatie bestaat het plangebied grotendeels uit weiland. [appellante sub 1 is gevestigd aan de [locatie 1] in Ammerzoden en haar vennoten wonen ook op dat adres. Zij exploiteert een winkel op haar perceel. Het voorste deel van haar perceel heeft een bedrijfsbestemming en het achterste deel een agrarische bestemming. Haar perceel grenst aan het plangebied. [appellant sub 2] woont aan de [locatie 2] in Ammerzoden. Zijn perceel heeft een woonbestemming. Zijn perceel grenst ook aan het plangebied. In het bijzonder is aan de noordzijde van zijn perceel een ontsluiting van het plangebied voorzien. [appellante sub 1 betoogt dat er ten onrechte geen onderzoek is gedaan naar het geluid afkomstig van de naast haar perceel voorziene parkeerplaatsen.

Bij besluit van 22 juli 2021 heeft het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen gereageerd op verschillende ingebrekestellingen van [appellant sub 1] wegens het niet tijdig beslissen. [appellant sub 1] heeft op 5 december 2019 een praktijkexamen voor het vrachtwagenrijbewijs afgelegd. Tijdens dit examen heeft een incident plaatsgevonden als gevolg waarvan de examinator het examen heeft afgebroken. Dit incident heeft ertoe geleid dat het CBR de mogelijkheden om voor hem een praktijkexamen te reserveren heeft opgeschort. Het CBR heeft [appellant sub 1] hiervan in eerste instantie niet op de hoogte gebracht. Na telefonisch contact tussen [appellant sub 1] en het CBR op 3 september 2020, heeft het CBR bij brief van 10 september 2020 aan [appellant sub 1] te kennen gegeven dat de examenblokkade wordt opgeheven onder de voorwaarde dat [appellant sub 1] een ordegesprek met de examenmanager voert. [appellant sub 1] heeft geen afspraak gemaakt voor dit gesprek.

Bij besluiten van 6 september 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van ’s-Hertogenbosch aan [partij A] en [partij B] tegemoetkomingen in planschade toegekend van respectievelijk € 13.000,00 en € 12.800,00, te vermeerderen met de wettelijke rente. De gemeenteraad van de voormalige gemeente Maasdonk heeft het bestemmingplan Buitengebied Maasdonk 2012, herziening molen De Zwaan (hierna: het nieuwe bestemmingsplan) op 28 oktober 2014 vastgesteld. Het nieuwe bestemmingsplan is op 29 december 2014 in werking getreden. Dit bestemmingsplan maakt op de gronden met de bestemming Maatschappelijk - Molen de bouw en exploitatie van een (traditionele) molen mogelijk, in combinatie met sociaal-culturele, educatieve en (dag)recreatieve voorzieningen met ondergeschikte horeca, waar voorheen krachtens het bestemmingsplan Buitengebied Maasdonk 2012 de bestemming Natuur gold. De Vinkelse Molen heeft met de gemeente een overeenkomst als bedoeld in artikel 6.4a van de Wet ruimtelijke ordening gesloten, waarbij zij zich heeft verbonden om eventuele door het college toe te kennen tegemoetkomingen in planschade als gevolg van de inwerkingtreding van het nieuwe bestemmingsplan voor haar rekening te nemen.

Bij besluit van 9 juli 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Eijsden-Margraten. aan Akerdael B.V. een omgevingsvergunning verleend voor het uitbreiden van de bedrijfswoning op het perceel Oude Akerstraat 51 in Bemelen. De aanvraag om een omgevingsvergunning van Akerdael B.V., die is gedateerd op 11 mei 2020, ziet op het renoveren en verbouwen van een bestaande schuur ter uitbreiding van de bedrijfswoning op het perceel. De bestaande schuur ligt direct tegen de bestaande bedrijfswoning aan. De aanvraag is blijkens het besluit van 19 januari 2021 gedaan ter legalisatie van een verbouwing die al is uitgevoerd. De omgevingsvergunning is verleend voor de activiteit bouwen van een bouwwerk, zoals genoemd in artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wabo. Uit de bij de aanvraag behorende bouwtekeningen blijkt dat in de schuur op de begane grond een keuken, een zitgedeelte en een kantoor worden gerealiseerd. Op de verdieping zijn volgens de tekeningen onder meer drie slaapkamers met dakramen en twee badkamers voorzien.

Bij besluit van 14 januari 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Breda een omgevingsvergunning verleend aan [vergunninghouder] voor het bouwen van een woning aan de [locatie]. Op 22 september 2020 heeft hij een omgevingsvergunning aangevraagd voor het bouwen van een vrijstaande woning op het perceel. Deze woning heeft een deel met twee bouwlagen en een deel met één bouwlaag (de laagbouw) en een kelder. Het college heeft de aangevraagde omgevingsvergunning verleend met toepassing van artikel 2.12, eerste lid, onderdeel a, onder 1° en onder 2° van de Wabo, gelezen in samenhang met artikel 4, onderdeel 1, van bijlage II van het Besluit omgevingsrecht. [appellant A] en [appellant B] en [appellant C] betogen dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat het college zich terecht op het standpunt heeft gesteld dat het bouwplan is gelegen in het oorspronkelijke bebouwingslint aan de Nieuw Wolfslaarlaanen dat het college zich daarom ten onrechte op het standpunt heeft gesteld dat de afstand tot aan de zijdelingse perceelsgrens 3 m mag bedragen.

Bij besluit van 10 maart 2021 heeft het Instituut Mijnbouwschade Groningen aan [appellant] een vergoeding van € 8.637,17, inclusief bijkomende kosten en wettelijke rente, voor de schade aan zijn woning toegekend. [appellant] is eigenaar van een woonhuis met schuur aan de [locatie] in [woonplaats]. In 2015 heeft [appellant] bevingsschade aan zijn woning bij Centrum Veilig Wonen gemeld. Na opname van de schade heeft het bedrijf Noordelijk Schade Taxatie Bureau B.V. in opdracht van de Nederlandse Aardolie Maatschappij B.V. (NAM) een expertiserapport bevingsschade uitgebracht. In het rapport van 31 juli 2015, opgesteld door M. de Jong, is vastgesteld dat de schade is veroorzaakt of verergerd door de aardbevingen. De NAM heeft aan [appellant] een vergoeding van € 12.308,65 toegekend. Op 4 juli 2019 heeft [appellant] bij de Tijdelijke Commissie Mijnbouwschade Groningen (verder: het Instituut) schade als gevolg van mijnbouwactiviteiten gemeld. Naar aanleiding van het herziene advies van 9 maart 2021, opgesteld door R. Rademaker van het deskundigenbureau CED, heeft het Instituut aan [appellant] een vergoeding van € 8.637,17, inclusief bijkomende kosten en wettelijke rente, voor de schade aan zijn woning toegekend.

Bij brief van 27 oktober 2020 heeft de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid aan de stichting medegedeeld dat het handhavingsverzoek van de stichting van 26 januari 2020 geen aanvraag is, omdat zij geen belanghebbende is als bedoeld in artikel 1:2 van de Algemene wet bestuursrecht. Op 26 februari 2020 heeft de stichting een handhavingsverzoek ingediend bij de minister over de verkoop van onverpakt vislood in hengelsportwinkels. Volgens de stichting zijn de gezondheidsrisico’s voor het personeel die optreden bij die verkoop in strijd met de veiligheidsvoorschriften. Daarom verzoekt zij de minister om de arbeidsomstandigheden voor winkelpersoneel in hengelsportwinkels in overeenstemming te brengen met de relevante wet- en regelgeving. De rechtbank heeft overwogen dat de statutaire doelstelling van de stichting zich richt op het voorkomen en verminderen van verontreiniging van watersystemen, en dat deze doelstelling in onvoldoende rechtstreeks verband staat met de belangen van werknemers van hengelsportwinkels bij de arbeidsomstandigheden met betrekking tot de verkoop van onverpakt vislood.

Bij besluit van 22 december 2022 heeft de raad van de gemeente Utrecht het bestemmingsplan "Ivoordreef, Overvecht" vastgesteld. De raad heeft het plan vastgesteld om aan de Ivoordreef in Utrecht de bouw van nieuwe woningen mogelijk te maken. Op deze plek stond een verouderde flat met sociale huurwoningen. Deze flat is inmiddels gesloopt. Er worden maximaal 310 woningen gebouwd. Er zullen zowel appartementen als grondgebonden woningen worden gerealiseerd. Er wordt niet alleen woningbouw mogelijk gemaakt. Het plan maakt het ook mogelijk een parkeergarage en sportfaciliteiten te ontwikkelen. Onder de tribune van het beoogde sportveld, wordt het mogelijk maatschappelijke en/of commerciële voorzieningen te realiseren. De Evangelische Broedergemeente Utrecht is gevestigd in het plangebied. Zij heeft beroep ingesteld tegen het plan, omdat haar belangen niet voldoende zijn meegewogen bij het vaststellen van het plan. Het gaat de Evangelische Broedergemeente om de mogelijkheid dat de nieuwe bewoners geluidsoverlast gaan ervaren en om de inrichting van de omgeving bij de entree van de kerk.

Bij besluit van 2 december 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Utrecht een omgevingsvergunning verleend voor het kappen van 67 bomen en het verplaatsen van 3 bomen in de omgeving van de Ivoordreef in Utrecht. Era Contour B.V. heeft een omgevingsvergunning aangevraagd voor het kappen en verplaatsen van een aantal bomen in de buurt van de Ivoordreef in Utrecht. Het kappen van deze bomen is nodig, omdat Era Contour B.V. op deze locatie graag woningen wil bouwen. De Utrechtse Bomenstichting kan zich niet verenigen met de besluitvorming hierover en heeft daarom bezwaar gemaakt en beroep ingesteld. Ook met de uitspraak van de rechtbank kan de Utrechtse Bomenstichting zich niet verenigen. Daarom heeft zij hoger beroep ingesteld. De bomen zijn inmiddels gekapt. Op de zitting is besproken dat het geschil in hoger beroep zich daarom beperkt tot de vraag of de rechtbank terecht tot de conclusie is gekomen dat het college aan zijn herplantplicht voldoet.

Bij besluit van 22 april 2020 heeft de minister van Justitie en Veiligheid een verzoek van De Gelderlander op grond van de Wet openbaarheid van bestuur deels toegewezen en 139 documenten (deels) openbaar gemaakt. Op 1 september 2013 vond er in Groesbeek een kermis plaats waar, na een onenigheid, een persoon lichamelijk zwaar is mishandeld. Het Openbaar Ministerie heeft hiervoor vier personen gedagvaard voor de rechtbank Gelderland en hen poging tot doodslag ten laste gelegd. Met een uitspraak van 11 april 2017, ECLI:NL:RBGEL:2017:2048, heeft de rechtbank Gelderland de vier verdachten hiervoor veroordeeld. Na de uitspraak van de rechtbank is door de verdachten hoger beroep ingesteld bij het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden. In hoger beroep heeft het OM zijn eigen niet-ontvankelijkheid gevorderd. Het OM heeft gesteld dat zij niet kan instaan voor de integriteit van het bewijsmateriaal. Het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden heeft het OM vervolgens in haar arrest van 31 oktober 2019, ECLI:NL:GHARL:2019:9556, niet-ontvankelijk verklaard.