Uitspraken

Bij besluit van 16 juli 2019 heeft de korpschef van politie aan [appellante] een onkostenvergoeding van € 90,- opgelegd voor de verlenging van de geldigheidsduur van haar wapenverlof. Bij besluit van 20 juli 2020 heeft de minister van Justitie en Veiligheid het door [appellante] daartegen ingestelde administratief beroep ongegrond verklaard. Op 16 juli 2019 heeft [appellante] de geldigheidsduur van haar drie wapenverloven verlengd. Op grond van artikel 41 van de Wet wapens en munitie en artikel 50a, eerste lid, aanhef en onder b, van de Regeling wapens en munitie heeft de korpschef van politie bij de verlenging een onkostenvergoeding van € 90,- aan [appellante] opgelegd. De onkostenvergoeding is opgebouwd uit twee delen: € 60,- voor de verlenging van het eerste verlof en € 30,- administratiekosten voor de verlenging van het tweede en derde verlof. [appellante] is het niet eens met deze onkostenvergoeding. [appellante] voert aan dat de rechtbank heeft miskend dat het heffen van de leges niet in het individuele belang van [appellante] is, maar in het algemeen belang. Uit het arrest van de Hoge Raad van 28 oktober 2016, ECLI:NL:HR:2016:2426, volgt volgens haar dat in dat geval geen leges geheven mogen worden.

Bij besluit van 21 januari 2021 heeft de burgemeester van Amsterdam aan [appellant] een huisverbod en contactverbod opgelegd voor de duur van tien dagen. [appellant] woont met zijn vrouw en vier kinderen in de woning aan [locatie] te Amsterdam. De vrouw is verschillende keren de woning ontvlucht vanwege bedreigingen en mishandelingen door haar man. Zij hebben met name ruzies over de opvoeding van de oudste dochter. Sinds 2017 zijn er veel hulpinstanties bij het gezin betrokken. De bedreigingen naar de vrouw bestaan volgens de beschrijving in de Situatie ter plaatse onder andere uit de uitspraken: "Ik ga je verminken liever dat ik naar de gevangenis ga en ik zal (moeder) vermoorden (woorden van gelijke strekking). [appellant] geeft duidelijk aan zich zeer boos te voelen. Kan ook een mes te pakken".

Bij besluit van 17 april 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Utrecht aan Sociëteit "De Vereeniging" een omgevingsvergunning verleend voor het plaatsen van vier technische units op het dak van het pand aan de Mariaplaats 14 te Utrecht. Sociëteit "De Vereeniging" is eigenaar van het pand aan de Mariaplaats 14 te Utrecht (hierna: het pand). Ten tijde van het besluit van 8 mei 2019 gebruikte zij een deel aan de achterzijde van het pand voor de herensociëteit en verhuurde zij een ander deel van het pand aan het bedrijf Mammoni. Mammoni exploiteerde dat voor de verhuur van zalen met catering. Met ingang van 1 juli 2021 heeft Mammoni de exploitatie beëindigd en de huurovereenkomst opgezegd. Het college heeft aan Sociëteit "De Vereeniging" een omgevingsvergunning verleend voor het plaatsen van vier technische units op het dak van het pand. Het gaat om het plaatsen van twee koelunits en twee verwarmingsunits op het nieuwbouwgedeelte aan de achterzijde van het pand.

Bij besluit van 6 augustus 2019 (hierna: het primaire besluit) heeft het college van burgemeester en wethouders van Wierden aan [vergunninghoudster] een omgevingsvergunning verleend voor het dempen van een bestaande greppel en het graven van een vervangende greppel op een deel van bungalowpark Hoge Hexel aan de Bruine Hoopsweg 6a in Hoge Hexel. Op 13 juni 2019 heeft [vergunninghoudster] een aanvraag om een omgevingsvergunning ingediend voor het dempen van een bestaande greppel en het graven van een nieuwe greppel op het bungalowpark Hoge Hexel. De nieuwe greppel moet worden aangesloten op een greppel op het perceel van [appellant]. De aangevraagde omgevingsvergunning betreft een vergunning voor het uitvoeren van een werk, geen bouwwerk zijnde (artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder b, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht. In het besluit van 3 maart 2020 heeft het college het door [appellant] gemaakte bezwaar gegrond verklaard, het besluit herroepen en de omgevingsvergunning opnieuw aan [vergunninghoudster] verleend. Ook heeft het college voorschrift 9 aan de omgevingsvergunning toegevoegd.

Bij besluit van 28 januari 2019 heeft de korpschef van de Nationale Politie een aanvraag van [appellant] om bijschrijving op zijn wapenverlof van een zogenoemd Lever Action-geweer afgewezen. [appellant] is lid van Schietvereniging "Juliana" in Wassenaar en wil daar deelnemen aan een interne competitie Lever Action Geweer. Hij heeft daarom bij de korpschef een aanvraag ingediend om bijschrijving op zijn wapenverlof van een enkelloops kogelgeweer van het merk Uberti, type L.A., kaliber .38SP/.357, met nummer W38801. De korpschef heeft deze aanvraag afgewezen wegens het ontbreken van een redelijk belang als bedoeld in artikel 28, tweede lid, aanhef en onder a, van de Wwm, omdat de Lever Action-competitie geen door de Koninklijke Nederlandse Schietsport Associatie erkende schietsportdiscipline is. Het aangevraagde wapen valt ook niet binnen de wel erkende schietsportdiscipline Pope, omdat het ontworpen is voor nitrokruitpatronen in plaats van zwartkruitpatronen.

Bij besluit van 23 januari 2019 heeft de korpschef van de Nationale Politie een aanvraag van SV Juliana om bijschrijving op haar wapenverlof van een zogenoemd Lever Action-geweer afgewezen. SV Juliana is een door de Koninklijke Nederlandse Schietsport Associatie gecertificeerde schietsportvereniging. Zij is in het bezit van een verenigingsverlof voor het voorhanden hebben van de daarop vermelde wapens. Zij heeft de korpschef verzocht om bijschrijving op dat verlof van een enkelloops kogelgeweer van het merk Uberti, model 1873 Short Rifle, kaliber .357M/.38SP, met nummer W64295, voor de interne competitie Lever Action Geweer. De korpschef heeft deze aanvraag afgewezen wegens het ontbreken van een redelijk belang als bedoeld in artikel 28, tweede lid, aanhef en onder a, van de Wwm, omdat de Lever Action-competitie geen door de KNSA erkende schietsportdiscipline is. Het aangevraagde wapen valt volgens de korpschef ook niet binnen de wel erkende schietsportdiscipline Pope, omdat het ontworpen is voor nitrokruitpatronen in plaats van zwartkruitpatronen.

Bij besluit van 7 december 2018 heeft de korpschef van de Nationale Politie een aanvraag van [appellant] om bijschrijving op zijn wapenverlof van een zogenoemd Lever Action-geweer afgewezen. [appellant] is lid van Schietvereniging "Juliana" (hierna: SV Juliana) in Wassenaar en wil daar deelnemen aan de interne competities Lever Action Geweer en Klein Kaliber Geweer. Hij heeft daarom bij de korpschef een aanvraag ingediend om bijschrijving op zijn wapenverlof van een kogelgeweer, merk Winchester 9422, kaliber .22WMR (Winchester Magnum Rimfire). De korpschef heeft deze aanvraag afgewezen wegens het ontbreken van een redelijk belang als bedoeld in artikel 28, tweede lid, aanhef en onder a, van de Wwm, omdat het wapen niet binnen de door de Koninklijke Nederlandse Schietsport Associatie erkende en gereglementeerde schietsportdiscipline Klein Kaliber Geweer valt. Het aangevraagde wapen valt niet binnen die discipline omdat het gebruik van magnummunitie in die discipline is uitgesloten, aldus de korpschef.

Op 7 februari 2019 heeft de raad van de gemeente Soest ten aanzien van het verzoek van [appellant], strekkende tot herziening van het bestemmingsplan voor het perceel L 247, onder meer besloten om verder te zoeken naar een bestaand vrijkomend en als zodanig bestemd agrarisch bouwperceel. [appellant] exploiteerde een agrarisch bedrijf aan de [locatie] te Soest. De bedrijfsactiviteiten zijn in 2017 beëindigd. Op grond van het op 28 februari 2017 vastgestelde wijzigingsplan "[locatie]" zijn op deze locatie woningen gerealiseerd. [appellant] wil een agrarisch bedrijf vestigen op het kadastrale perceel L 247 dat is gelegen aan de zuidzijde van de Peter van den Breemerweg te Soest, zodat een bedrijfsverplaatsing van de [locatie] te Soest naar het perceel kan worden gerealiseerd. Om de bedrijfsverplaatsing planologisch mogelijk te maken, heeft [appellant] de raad verzocht om een bestemmingsplan vast te stellen.

Bij afzonderlijke besluiten van 8 augustus 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Rotterdam de aanvragen voor leerlingenvervoer voor het schooljaar 2019-2020 voor twee dochters van [appellante] afgewezen.[appellante] heeft aanvragen ingediend voor leerlingenvervoer voor het schooljaar 2019-2020, op grond van de Verordening leerlingenvervoer Rotterdam 2015, voor haar dochters [dochter A] en [dochter B], van en naar IBS Ababil in Schiedam. Deze school ligt op 12,3 km afstand van het woonadres van [appellante]. [dochter A] heeft op haar oude school, de Willibrordschool, een nare ervaring gehad, waardoor zij van school is veranderd, en heeft een hechtingsstoornis. Verder heeft [appellante] zelf een zware beperking, waardoor het halen en brengen van haar dochters naar school erg moeilijk is. Het college heeft aan de afwijzingen ten grondslag gelegd dat de afstand tussen de woning van [dochter A] en [dochter B] en de dichtstbijzijnde toegankelijke school niet meer is dan 6 km en daarbij verwezen naar artikel 10 van de Verordening.

Bij besluit van 10 september 2020 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid het Nederlanderschap van [appellant] ingetrokken. Bij besluit van 4 november 2020 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid de aan [appellant] verleende verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd ingetrokken, hem opgedragen de Europese Unie onmiddellijk te verlaten en een inreisverbod tegen hem uitgevaardigd. Bij besluit van 30 juli 2013 heeft de staatssecretaris aan [appellant] een verblijfsvergunning verleend onder de beperking "verblijf als familie- of gezinslid bij [gemachtigde]" met als ingangsdatum 15 mei 2013. [appellant] heeft op 28 september 2017 een verzoek om verlening van het Nederlanderschap ingediend. [appellant] heeft daarbij verklaard dat hij alle gegevens naar waarheid heeft verstrekt en geen voor de beoordeling van het verzoek relevante gegevens heeft verzwegen. Ook heeft hij verklaard dat hij zich ervan bewust is dat het verstrekken van onjuiste gegevens of het verzwijgen van een relevant gegeven ertoe kan leiden dat de verkrijging van de Nederlandse nationaliteit wordt ingetrokken. Het verzoek is ingewilligd bij besluit van 12 september 2018. Op 5 juni 2019 heeft [appellant] namens zijn gestelde echtgenote voor haar een machtiging tot voorlopig verblijf onder de beperking "verblijf bij echtgenoot" aangevraagd. Bij zijn aanvraag heeft hij een trouwcertificaat overgelegd waarop staat dat hij sinds 13 mei 2019 met [echtgenote] in Nepal is getrouwd. Een medewerker van de gemeente Roermond heeft een fraudemelding bij de staatssecretaris gedaan toen [appellant] zijn huwelijk met [echtgenote] wilde laten registreren. Naar aanleiding van deze melding heeft de staatssecretaris een onderzoek ingesteld naar de relatie tussen [appellant] en [gemachtigde] enerzijds en de relatie tussen [appellant] en [echtgenote] anderzijds.