Uitspraken

Bij besluit van 30 april 2020 heeft de raad van de gemeente Emmen de aanvraag van [appellant] om het bestemmingsplan "Nieuw-Amsterdam/Veenoord, industrie- en bedrijventerrein De Tweeling" van 28 mei 2009 te herzien door de daarin opgenomen beperkingen voor detailhandel op het perceel [locatie] op te heffen en ter plaatse alle vormen van detailhandel toe te staan, afgewezen. [appellant] is samen met [persoon A] eigenaar van het perceel [locatie]. Op het perceel is de [vennootschap onder firma] gevestigd. In het bestemmingsplan zijn aan het perceel de bestemming "Bedrijfsdoeleinden, milieucategorie 3" en de aanduiding "bestaande detailhandel" toegekend. Ingevolge artikel 6, lid 6.1, van de voorschriften van het bestemmingsplan is op het perceel detailhandel in meubelen en stoffering toegestaan. Overige detailhandel is niet toegestaan. [appellant] heeft de raad verzocht om het bestemmingsplan te wijzigen in die zin dat op het perceel alle vormen van detailhandel mogelijk worden gemaakt.

[appellant] heeft op 11 februari 2020 bij het college van burgemeester en wethouders van Hardenberg een aanvraag om omgevingsvergunning ingediend voor het realiseren van drie woonstudio’s in een deel van de bebouwing op het perceel [locatie] te Dedemsvaart. [appellant] heeft een aanvraag om omgevingsvergunning ingediend voor het realiseren van drie woonstudio’s. Het college heeft naar aanleiding van die aanvraag [appellant] bij brief van 28 februari 2020 verzocht aanvullende gegevens aan te leveren. [appellant] stelt dat hij naar aanleiding van dit verzoek op 10 maart 2020 aanvullende gegevens heeft aangeleverd en dat vanaf dat moment de beslistermijn weer is gaan lopen. Volgens [appellant] heeft het college vervolgens niet op tijd op zijn aanvraag beslist en is de omgevingsvergunning van rechtswege verleend. Het college denkt daar anders over en weigert om die reden de volgens [appellant] van rechtswege verleende omgevingsvergunning bekend te maken.

Bij besluit van 3 september 2019 heeft de minister voor Medische Zorg een bestuurlijke boete van € 2.010,00 opgelegd aan [appellant] wegens het ten onrechte voeren van een specialistentitel. [appellant] heeft in Nederland zijn opleiding tot arts en medisch specialist voltooid en was als arts ingeschreven in het BIG-register en als internist in het Nederlandse specialistenregister. Bij besluit van 15 april 2008 is zijn verzoek om herregistratie dan wel herintreding als internist en intensivist in Nederland afgewezen. Sindsdien staat hij niet meer ingeschreven in het specialistenregister. Sinds 2018 staat hij ook niet meer ingeschreven in het BIG-register. In 2006 is [appellant] evenwel, op grond van zijn destijds nog geldende inschrijving, in België erkend als geneesheer-specialist in de inwendige geneeskunde, waar hij sindsdien werkzaam is als specialist. Daarnaast voerde [appellant] sinds 2008 ook medische keuringen uit voor het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen.

Bij besluit van 14 november 2017 heeft het college een omgevingsvergunning verleend aan [bedrijf] voor het bouwen van een melkrundveestal en sleufsilo’s, de uitbreiding van het aantal dieren en het vergroten van het bouwoppervlak op het perceel [locatie 1]. [bedrijf] heeft een omgevingsvergunning aangevraagd voor de uitbreiding van een bestaande melkrundveehouderij op het perceel [locatie 1] te Woubrugge. De uitbreiding ziet op het aantal te houden dieren naar in totaal 450 melkkoeien, 88 stuks vrouwelijk jongvee en 11 vleesstierkalveren. De aanvraag ziet op de volgende activiteiten: - het bouwen van een bouwwerk; - het gebruiken van gronden of bouwwerken in strijd met het geldende planologisch regime, en - het veranderen van een inrichting. [appellant] woont aan de [locatie 1] te Woubrugge op korte afstand van het agrarische bedrijf van [bedrijf], en kan zich niet verenigen met de uitbreiding, waarvoor het college omgevingsvergunning heeft verleend. Hij vreest als gevolg van de uitbreiding van het agrarische bedrijf voor een verslechtering van zijn woon- en leefklimaat en voor nadelige gezondheidseffecten.

Bij besluit van 28 april 2021 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid een aanvraag van de vreemdeling om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, niet in behandeling genomen. De vreemdeling komt uit Guinee. Hij heeft op 13 januari 2021 in Nederland een asielaanvraag ingediend en daarbij opgegeven dat zijn geboortedatum [geboortedatum] 2004 is. De Afdeling Vreemdelingenpolitie, Identificatie en Mensenhandel en de IND hebben afzonderlijk een leeftijdsschouw verricht, waarbij de AVIM heeft geconcludeerd dat de vreemdeling evident minderjarig is en de IND dat er twijfel bestaat over de opgegeven leeftijd. Vervolgens is uit het onderzoek in het Eurodac-systeem gebleken dat de vreemdeling eerder in Italië, Duitsland, Frankrijk en Zwitserland een verzoek om internationale bescherming heeft ingediend. Uit navraag bij die landen is gebleken dat de vreemdeling daar geregistreerd staat met verschillende geboortedata en aliassen. Het gaat daarbij om vijf verschillende meerderjarige registraties (in Italië, Frankijk, Duitsland en Zwitserland) en één minderjarige registratie (in Italië). De staatssecretaris is uitgegaan van de in Zwitserland geregistreerde geboortedatum van 1 januari 2002 en acht de vreemdeling meerderjarig. Hij heeft de asielaanvraag daarom niet in behandeling genomen. Deze uitspraak gaat over de wijze waarop de staatssecretaris de leeftijd van gesteld minderjarige vreemdelingen in Dublinzaken moet vaststellen als er twijfel bestaat over de gestelde minderjarigheid en de vreemdeling in een of meerdere andere lidstaten zowel als minderjarige als meerderjarige staat geregistreerd.

Bij besluit van 3 februari 2020 heeft de burgemeester van Veendam [wederpartij] een officiële waarschuwing gegeven en hem een last onder dwangsom opgelegd op grond van de Opiumwet. In artikel 13b, eerste lid, van de Opiumwet staat dat de burgemeester bevoegd is tot oplegging van een last onder bestuursdwang als in een woning of lokaal of op een daarbij behorend erf een middel als bedoeld in lijst I of II wordt verkocht, afgeleverd of verstrekt dan wel daartoe aanwezig is. Henneptoppen staan op lijst II. Op grond van artikel 5:32, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht kan de burgemeester in plaats van een last onder bestuursdwang, een last onder dwangsom opleggen. Deze zaak gaat over de oplegging van zo’n last onder dwangsom, omdat [wederpartij], zo stelt de burgemeester, artikel 13b, eerste lid, van de Opiumwet heeft overtreden. [wederpartij] woont aan de [locatie] in Veendam. Hij huurt zijn woning van Stichting Acantus, een woningcorporatie. Op 5 december 2019 is de politie de woning binnengetreden wegens verdenking van de aanwezigheid van een vuurwapen. De politie vond geen vuurwapen, maar wel een bus pepperspray, een ploertendoder en 20 gedroogde henneptoppen met een gewicht van 36,8 gram.

Bij besluit van 18 februari 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Arnhem een aanvraag van IJssalon Buongiorno om een tegemoetkoming in planschade afgewezen. IJssalon Buongiorno is sinds 1 maart 2004 gevestigd aan de Bakkerstraat 32 te Arnhem. De IJssalon heeft gevraagd om een tegemoetkoming in planschade ten gevolge van het op 17 mei 2016 in werking getreden bestemmingsplan "Bebouwing Kerkplein" (hierna: het bestemmingsplan), omdat het bestemmingsplan nieuwe bebouwing toestaat op het Kerkplein, waarop zijn ijssalon uitkijkt. Hierdoor is de weekmarkt op het plein verdwenen, zijn evenementen ter plaatse niet meer mogelijk, is het zicht op de ijssalon verminderd en is er minder zon op zijn terras. Volgens de IJssalon heeft dit geleid tot een daling van de omzet, waardoor hij inkomensschade lijdt.

Bij besluit van 18 februari 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Arnhem een aanvraag van [wederpartij] om een tegemoetkoming in planschade afgewezen. [wederpartij] exploiteert sinds 1 januari 2009 op grond van een huurovereenkomst aan de Broerestraat 29A te Arnhem een onderneming met een horeca- en winkelfunctie. [wederpartij] heeft gevraagd om een tegemoetkoming in planschade ten gevolge van het op 17 mei 2016 in werking getreden bestemmingsplan "Bebouwing Kerkplein", omdat het bestemmingsplan nieuwe bebouwing toestaat op het Kerkplein waarop zijn onderneming uitkijkt. Hierdoor is de weekmarkt op het plein verdwenen, zijn evenementen ter plaatse niet meer mogelijk, is het zicht op [wederpartij] verminderd en is er minder zon op het terras. Volgens [wederpartij] heeft dit geleid tot een daling van de omzet, waardoor hij inkomensschade lijdt.

Bij besluit van 8 juli 2021 heeft de raad van de gemeente Rotterdam het bestemmingsplan "Tweebosbuurt Zuid-Oost" vastgesteld. Het plan heeft betrekking op de herontwikkeling van de Tweebosbuurt in de Afrikaanderwijk in Rotterdam. Deze ontwikkeling is volgens de plantoelichting grotendeels mogelijk binnen de ruimte die het bestemmingsplan "Afrikaanderwijk" biedt, maar voor een aantal delen is aanpassing van dat bestemmingsplan noodzakelijk. Dit geldt onder andere voor de ontwikkeling van de twee meest zuidelijk gelegen woonblokken, die bekend staan onder R en P3. Het plan "Tweebosbuurt Zuid-Oost" maakt voor deze locatie, gelegen nabij de kruising van de Hilledijk en de Putselaan en begrensd door de Tweebosstraat, Martinus Steijnstraat en Hilledijk, de herontwikkeling mogelijk. Hiertoe worden de bestaande woningen gesloopt. Er kunnen maximaal 175 woningen worden teruggebouwd. De Bewonersvereniging en anderen kunnen zich niet met het plan verenigen en voeren hiertegen meerdere gronden aan.

Bij besluit van 3 januari 2020 heeft de korpschef van politie een verzoek van [appellant] om kennisneming van hem en zijn (minderjarige) zoon, [zoon], betreffende politiegegevens deels ingewilligd en deels afgewezen. [appellant] heeft de korpschef verzocht om kennisname van de op hem en zijn (minderjarige) zoon, [zoon], betrekking hebbende politiegegevens. Bij het besluit van 3 januari 2020 heeft de korpschef dit verzoek deels ingewilligd. Daarbij heeft de korpschef een overzicht verstrekt van [appellant] en zijn zoon betreffende registraties waarin inzage gegeven kan worden. Daarnaast heeft de korpschef een deel van het verzoek, op grond van artikel 27, eerste lid, aanhef en onder d, van de Wet politiegegevens, afgewezen ter bescherming van de rechten en vrijheden van derden. De rechtbank heeft het daartegen door [appellant] ingestelde beroep ongegrond verklaard. De rechtbank heeft, met toepassing van artikel 8:29, vijfde lid, van de Awb, kennisgenomen van de gegevens waarvan [appellant] geen kennis heeft mogen nemen. Naar het oordeel van de rechtbank betreft het gegevens die in het kader van de politietaak zijn of worden verwerkt en die herleidbaar zijn naar betrokkenen en derden.