Uitspraak 202105563/2/R3

202105563/2/R3.
Datum uitspraak: 7 juni 2023

AFDELING
BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak in het geding tussen:

[appellant], wonend te [woonplaats],
appellant,

en

de raad van de gemeente Teylingen,
verweerder.

Procesverloop

Bij tussenuitspraak van 17 augustus 2022, ECLI:NL:RVS:2022:2388 (hierna: de tussenuitspraak), heeft de Afdeling de raad opgedragen binnen 12 weken na de verzending van de tussenuitspraak het daar omschreven gebrek in het besluit van de raad van 8 juli 2021 tot vaststelling van het bestemmingsplan "Recreatiepark Watertuin 1e herziening" te herstellen. Deze uitspraak is aangehecht.

Bij besluit van 3 november 2022 (hierna: het herstelbesluit) heeft de raad het bestemmingsplan "Recreatiepark Watertuin 1e herziening" opnieuw en gewijzigd vastgesteld.

[appellant] en [partij] hebben, daartoe in de gelegenheid gesteld, een zienswijze naar voren gebracht.

[appellant] en de raad hebben nadere stukken ingediend.

De Afdeling heeft de zaak ter nadere zitting behandeld op 19 april 2023, waar [appellant] en de raad, vertegenwoordigd door C.B. van der Geest en mr. P. van der Eijk, zijn verschenen. Ook is [partij] als partij gehoord.

Vervolgens heeft de Afdeling het onderzoek gesloten.

Overwegingen

Tussenuitspraak

1.       De Afdeling heeft in overweging 8.1 van de tussenuitspraak overwogen dat het plan op het perceel [locatie] de uitoefening van aan-huis-gebonden beroepen toestaat en een omgevingsvergunning voor kleinschalige bedrijfsmatige activiteiten mogelijk maakt. Dit gebruik was in het bestemmingsplan "Recreatiepark Watertuin" niet mogelijk. De reden om dit gebruik op een recreatief terrein in het voorliggende plan wel toe te staan is niet af te leiden uit het besluit van 8 juli 2021. Alleen daarom al heeft de raad de belangenafweging op dit punt niet deugdelijk gemotiveerd.

2.       Gelet hierop is het beroep van [appellant] tegen het besluit van 8 juli 2021 gegrond. Dit besluit dient wegens strijd met artikel 3:46 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb) te worden vernietigd, voor zover het betreft artikelen 8.1, aanhef en onder a, 8.3 en 8.4 van de planregels.

Opdracht in tussenuitspraak

3.       In de tussenuitspraak heeft de Afdeling de raad opgedragen het gebrek in het besluit van 8 juli 2021 te herstellen. De raad diende daartoe alsnog toereikend te motiveren waarom op het perceel [locatie] aan-huis-gebonden beroepen en kleinschalige bedrijfsmatige activiteiten zijn toegestaan, dan wel een gewijzigd of nieuw besluit te nemen.

Herstelbesluit

4.       Ter uitvoering van de tussenuitspraak heeft de raad met het herstelbesluit het bestemmingsplan "Recreatiepark Watertuin 1e herziening" opnieuw en gewijzigd vastgesteld door artikel 8.1 van de planregels te wijzigen en artikelen 8.3 en 8.4 van de planregels te verwijderen.

Zienswijzen

5.       Artikel 6:19, eerste lid, van de Awb luidt:

"Het bezwaar of beroep heeft van rechtswege mede betrekking op een besluit tot intrekking, wijziging of vervanging van het bestreden besluit, tenzij partijen daarbij onvoldoende belang hebben."

6.       Het herstelbesluit is een besluit ter vervanging van het besluit van 8 juli 2021 en is ingevolge artikel 6:19, eerste lid, van de Awb onderdeel van dit geding.

7.       [appellant] en [partij] hebben in hun zienswijzen geen gronden aangevoerd tegen het herstelbesluit. Zij kunnen zich beide vinden in de manier waarop het door de Afdeling geconstateerde gebrek is hersteld; dat aan de opdracht van de Afdeling is voldaan is dus niet in geschil. Gelet hierop is het van rechtswege ontstane beroep tegen het herstelbesluit ongegrond.

8.       Voor zover [appellant] zich in zijn zienswijze keert tegen overweging 6.1 van de tussenuitspraak, overweegt de Afdeling dat zij behalve in uitzonderlijke gevallen niet kan terugkomen van een in de tussenuitspraak gegeven oordeel. Van zo’n uitzonderlijk geval is hier geen sprake. De nieuwe stukken die [appellant] in het geding heeft gebracht, geven geen aanleiding om terug te komen van de tussenuitspraak. Voor zover het al niet mogelijk was deze stukken eerder in te brengen, werpen deze stukken geen ander licht op het oordeel in de tussenuitspraak. Specifiek over de permante bewoning van [locatie] geven de nadere stukken over de context van de brief van 3 maart 2003 geen reden om van die tussenuitspraak terug te komen omdat de context van deze brief van 3 maart 2003 niet bepalend is geweest voor het oordeel in de tussenuitspraak.  [appellant] wijst ook nog op een groot persoonlijk belang waarom de Afdeling volgens hem terug zou moeten komen van het oordeel in de tussenuitspraak. Dat is echter ook geen reden om terug te komen van een tussenuitspraak, omdat dit grote persoonlijke belang ook al bij de beoordeling in die tussenuitspraak bekend was. Er is naar het oordeel van de Afdeling dus geen sprake van een uitzonderlijk geval, zodat de Afdeling uitgaat van het in de tussenuitspraak gegeven oordeel.

Proceskosten

9.       De raad moet de proceskosten vergoeden.

Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:

I.        verklaart het beroep tegen het besluit van de raad van de gemeente Teylingen van 8 juli 2021 gegrond;

II.       vernietigt het besluit van de raad van de gemeente Teylingen van 8 juli 2021, voor zover het betreft artikelen 8.1, aanhef en onder a, 8.3 en 8.4 van de planregels;

III.      verklaart het beroep tegen het besluit van de raad van de gemeente Teylingen van 3 november 2022 ongegrond;

IV.     veroordeelt de raad van de gemeente Teylingen tot vergoeding van bij [appellant] verband met de behandeling van het beroep opgekomen proceskosten tot een bedrag van € 43,97;

V.      gelast dat de raad van de gemeente Teylingen aan [appellant] het door hem voor de behandeling van het beroep betaalde griffierecht ten bedrage van € 181,00 vergoedt.

Aldus vastgesteld door mr. J.J.W.P. van Gastel, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. R.M. van der Kolk, griffier.

w.g. Van Gastel
lid van de enkelvoudige kamer

w.g. Van der Kolk
griffier

Uitgesproken in het openbaar op 7 juni 2023

279