Uitspraken

Bij tussenuitspraak van 31 juli 2024 heeft de Afdeling de raad van de gemeente Zwolle opgedragen om binnen 16 weken na verzending van de uitspraak het daarin omschreven gebrek in het besluit van 4 oktober 2021 te herstellen. De Afdeling heeft in de tussenuitspraak, onder 5.3, overwogen dat de raad met de artikelen 30.1 en 30.2 van de planregels het met het plan beoogde doel met betrekking tot het voormalige kantoorgebouw van het Gemeenschappelijk Administratiekantoor, gelegen aan de Burgemeester Drijbersingel 25, niet had bereikt. De mogelijkheid van sloop van het gebouw volgde namelijk niet uit de planregels en was daarmee in strijd. De insteek van de raad dat na de sloop van het gebouw nog rekening moet worden gehouden met de cultuurhistorische waarden van het gesloopte gebouw werd evenmin bereikt. De Afdeling heeft de raad opgedragen om dit gebrek binnen zestien weken na verzending van de tussenuitspraak te herstellen.

Bij besluit van 10 mei 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Deurne de aanvraag van [wederpartij] voor een omgevingsvergunning om een dagbesteding voor jongvolwassenen met een beperking te starten, geweigerd. [wederpartij] heeft een omgevingsvergunning aangevraagd om een dagbesteding te starten voor jongvolwassenen met een beperking op de [locatie] te Deurne. Het college heeft de vergunning geweigerd omdat het starten van een dagbesteding in strijd is met het geldende bestemmingsplan en geconcludeerd wordt dat niet is voldaan aan de voorwaarden van de binnenplanse afwijkingsmogelijkheid. Het plan voldoet volgens het college namelijk niet aan een goede ruimtelijke ordening omdat de voorgrondgeurbelasting te hoog is. [wederpartij] betoogt dat het college ten onrechte de voorgrondgeurbelasting heeft betrokken, omdat de achtergrondgeurbelasting als voldoende is geclassificeerd. Gelet op het gemeentelijk beleid, speelt de voorgrondgeurbelasting in die situatie geen rol in de beoordeling.

Bij besluit van 22 augustus 2019 heeft de minister Volksgezondheid, Welzijn en Sport op aanvraag van [vergunninghouder A] een vergunning verleend tot het bereiden en ter hand stellen van geneesmiddelen aan patiënten van zijn huisartsenpraktijk. [vergunninghouder A] en [vergunninghouder B] hebben een gezamenlijke huisartsenpraktijk in Kessel. De minister heeft hen vergunningen verleend tot het bereiden en het ter hand stellen van geneesmiddelen aan patiënten van de praktijk, als bedoeld in artikel 61, tiende en elfde lid, van de Geneesmiddelenwet. De minister heeft zich daarbij op het standpunt gesteld dat de afstand tussen de dichtstbijzijnde apotheek en de grens van het aangevraagde gebied 4,6 km bedraagt. [appellant sub 1A] en [appellant sub 1B] en [appellant sub 1C] werken als apothekers in Neer en zijn het niet eens met de besluiten van de minister. Volgens hen heeft de minister verkeerd gemeten en bedraagt de afstand tussen de dichtstbijzijnde apotheek en de grens van het aangevraagde gebied minder dan 3,5 km. De minister zou daarom geen vergunning mogen verlenen.

Bij besluit van 26 februari 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Breda een verzoek van [wederpartij] om openbaarmaking van documenten op grond van de Wet openbaarheid van bestuur gedeeltelijk toegewezen. [wederpartij] heeft verzocht om openbaarmaking van alle informatie die betrekking heeft op zijn aanvraag om een omgevingsvergunning voor de [locatie] in Breda. Met de besluiten van 26 februari 2020 en 22 oktober 2020 heeft het college verschillende stukken (gedeeltelijk) openbaar gemaakt. Het college heeft geweigerd de namen van advocaten openbaar te maken op grond van artikel 10, tweede lid, aanhef en onder e, van de Wob (eerbieding van de persoonlijke levenssfeer). De rechtbank heeft geoordeeld dat het belang van de eerbiediging van de persoonlijke levenssfeer in het geval van advocaten niet zwaarder weegt dan het belang van openbaarmaking, omdat advocaten door hun functie in de openbaarheid treden. Verder heeft de rechtbank geoordeeld dat het college verschillende documenten alsnog openbaar moet maken.

Bij besluit van 8 april 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van IJsselstein geweigerd aan [appellant] een omgevingsvergunning te verlenen voor het splitsen van de woning op het perceel [locatie] in IJsselstein. [appellant] heeft de woning op het perceel verbouwd met de bedoeling er twee zelfstandige wooneenheden van te maken: een appartement op de begane grond waar hij zelf woont en een maisonnette op de eerste en tweede verdieping, die hij verhuurt. Het college heeft aan de weigering om hiervoor een omgevingsvergunning te verlenen ten grondslag gelegd dat het splitsen van de woning in strijd is met het ter plaatse geldende bestemmingsplan "Zenderpark", omdat slechts één afzonderlijk huishouden in de woning is toegestaan. [appellant] betoogt dat de rechtbank heeft miskend dat de splitsing van de woning niet in strijd is met het Parapluplan. Volgens [appellant] heeft het college bij de vaststelling van de parkeerbehoefte ten onrechte de parkeernorm voor de categorie woning-midden gehanteerd.

Bij besluit van 20 oktober 2022 heeft de raad van de gemeente Rotterdam het bestemmingsplan "Hoek van Holland Voorduin" vastgesteld. Met het bestemmingsplan heeft de raad beoogd de bestaande situatie in het Voorduin vast te leggen door de bestaande bebouwing in overeenstemming met de huidige functie te bestemmen. Verder heeft het plangebied grotendeels een groenbestemming en een natuurbestemming gekregen. Het Voorduin is een gebied gelegen in het westen van Hoek van Holland en grenzend aan de Nieuwe Waterweg. In het Voorduin bevindt zich een militair ensemble dat sinds 21 april 2020 is aangewezen als gemeentelijk monument. Voor het vaststellen van het bestemmingsplan gold er geen bestemmingsplan in het Voorduin. Het Jagershuis en anderen exploiteren op het perceel gelegen aan de Badweg 1 een restaurant in het Jagershuis, het voormalige kantinegebouw van het militair ensemble. Zij zijn het niet eens met het bestemmingsplan. Volgens Het Jagershuis en anderen zijn de bouw- en gebruiksmogelijkheden in het bestemmingsplan te beperkt om hun restaurant rendabel te houden.

Bij besluit van 13 november 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Venray aan [appellante sub 1] een omgevingsvergunning verleend voor het in afwijking van het bestemmingsplan bouwen van twee tunnelkassen en een pomphuis ten behoeve van fruitteelt aan de [locatie A] in Ysselsteyn. Op 16 september 2020 heeft [appellante sub 1] een aanvraag om een omgevingsvergunning ingediend voor het in afwijking van het bestemmingsplan bouwen van twee tunnelkassen en een pomphuis voor fruitteelt aan de [locatie A] in Ysselsteyn. De tunnelkassen en het pomphuis zijn al aanwezig op het perceel. De tunnelkassen dienen als voorzieningen voor de teelt van zachtfruit. Volgens de rechtbank is, anders dan [appellant sub 2] heeft betoogd, wel sprake van agrarisch grondgebruik in overeenstemming met artikel 3.1, onder a, van de planregels. De rechtbank heeft geoordeeld dat de tunnelkassen en het pomphuis worden opgericht ten behoeve van de fruitteelt en dat dat gebruik onder agrarisch gebruik valt op grond van artikel 1.15 van de planregels.

Bij besluit van 20 oktober 2022 heeft de raad van de gemeente Eersel het bestemmingsplan "Buitengebied, herziening [locatie 1] en [locatie 2] Duizel" gewijzigd vastgesteld. Het plan maakt de herinrichting van de percelen [locatie 1] en [locatie 2] mogelijk. Het plan bestaat uit drie plandelen, waaronder het plandeel [locatie 1] in Duizel dat bestaat uit de percelen kadastraal bekend als gemeente Eersel, sectie H, nummers 964, 965 en 775 (gedeeltelijk). Daarop wordt een bestaande bedrijfswoning omgezet naar een burgerwoning en wordt een bijgebouw van 250 m² mogelijk gemaakt. [appellant sub 2] woont aan de [locatie 3] in Duizel. [appellant sub 1] woont aan de [locatie 4] in Duizel. Deze percelen liggen ten zuiden van het plandeel [locatie 1]. Zij zijn het niet eens met het plan omdat daardoor hun woon- en leefklimaat wordt aangetast. [partij] en anderen zijn eigenaren van de gronden in het plangebied en de initiatiefnemers.

Bij besluit van 31 januari 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag geweigerd om aan Centercom een omgevingsvergunning te verlenen voor het plaatsen van 861 reclameframes op stoplicht- en netwerkkasten op verschillende locaties in Den Haag. Centercom exploiteert landelijk reclameframes op stoplicht- en netwerkkasten (hierna tezamen: de netwerkkasten) die in eigendom van derden zijn. Centercom doet dit ook in de gemeente Den Haag. Op verzoek van het college heeft Centercom een omgevingsvergunning aangevraagd voor het gebruik van de reclameframes, nadat een concurrent van Centercom het college heeft verzocht om handhavend op te treden tegen de reclameframes. Het college heeft vervolgens geweigerd om de omgevingsvergunning voor de reclameframes te verlenen. Centercom is het hier niet mee eens.

Bij besluit van 30 januari 2023 heeft de raad de geactualiseerde Bodembeheernota met bijbehorende bodemkwaliteitskaart 2022 van de Voormalige Vliegbasis Twenthe vastgesteld voor de duur van maximaal tien jaar. Vliegbasis Twenthe is een voormalige luchtmachtbasis, waarvan het militair gebruik per 1 januari 2008 is beëindigd. Er zijn plannen om de vliegbasis en een deel van het gebied eromheen te herontwikkelen naar onder meer hoogwaardige luchthavengebonden bedrijvigheid en natuur. Voor deze ontwikkeling is veel grondverzet nodig, waarbij de raad het wenselijk vindt dat de ontgraven grond zoveel mogelijk ter plaatse wordt hergebruikt. Als gevolg van de luchtmachtactiviteiten en bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog is de bodem op en direct nabij het terrein van de vliegbasis licht tot gemiddeld verontreinigd geraakt. Daardoor is grondverzet en hergebruik van grond binnen het gebied niet zonder meer toegestaan. Om dat toch mogelijk te maken heeft de raad op 26 februari 2013 op grond van artikel 44 van het Besluit bodemkwaliteit de Bodembeheernota Vliegbasis Twenthe 2011-2020 vastgesteld.

Bij besluit van 30 december 2021 heeft de burgemeester van Breda geweigerd een exploitatievergunning te verlenen voor het autoverhuurbedrijf van [bedrijf A] aan de [locatie 1] in Breda. [appellant] is samen met zijn broer [naam broer] vennoot van de vennootschap onder firma [bedrijf A]. De vennootschap exploiteert het autoverhuurbedrijf [bedrijf A] aan de [locatie 1] in Breda. [appellant] is daarnaast eigenaar van de eenmanszaak [bedrijf B], dat ook is gevestigd aan de [locatie 1]. [broer] is daarnaast eigenaar van de eenmanszaak [bedrijf A], gevestigd aan de [locatie 2]. Bij besluit van 30 maart 2020 heeft de burgemeester op grond van artikel 2:30 van de Algemene plaatselijke verordening Breda 2018 (hierna: APV) de autoverhuurbranche per 1 juni 2020 aangewezen als vergunningplichtige bedrijfsmatige activiteit, als bedoeld in artikel 2:31 van de APV. Op 16 september 2021 heeft [appellant] een aanvraag ingediend om een exploitatievergunning voor het autoverhuurbedrijf [bedrijf A]. De burgemeester heeft de vergunning geweigerd omdat [appellant] niet voldoet aan de eis dat de exploitant of beheerder/leidinggevende niet in enig opzicht van slecht levensgedrag is.

Bij besluit van 21 januari 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Leiden aan Stichting Portaal een omgevingsvergunning verleend voor het vervangen van de hekwerken van verschillende woningen in Leiden. Stichting Portaal is de eigenaar van de woningen aan het Maansteenpad 102-130, de Turkooislaan 101-129 en 104a-106j, en de Smaragdlaan 95-95d in Leiden. Op 1 december 2020 diende zij een aanvraag in om een omgevingsvergunning ter legalisering van de op de dakterrassen van deze woningen aanwezige hekwerken en daarbovenop geplaatste buizenframes, die maken dat de woningen hoger zijn dan op grond van het bestemmingsplan is toegestaan en niet zijn vergund. In overleg met het college heeft zij de aanvraag vervolgens aangepast, omdat er een negatief stedenbouwkundig advies en een negatief welstandsadvies was afgegeven. De buizenframes zijn daarom door Stichting Portaal uit de aanvraag verwijderd zodat de totale hoogte van de woningen lager werd. [appellant] is huurder en bewoner van één van de woningen. Hij is het niet eens met de verleende omgevingsvergunning. Hij wil dat de hekwerken dan wel in hun feitelijke bestaande staat, dus inclusief de buizenframes, vergund worden, dan wel op een andere manier waarbij de huidige hoogte behouden blijft en zijn privacy gewaarborgd wordt.

Bij besluit van 22 juni 2023 heeft de raad van de gemeente Meppel het bestemmingsplan "Meppel - Blankensteinweg 53" vastgesteld. Het plan heeft betrekking op het perceel Blankensteinweg 53, dat centraal gelegen is in de wijk Oosterboer in het oostelijke deel van Meppel, en kent daaraan de bestemmingen "Wonen" en "Agrarisch" toe. Het plan voorziet daardoor in de mogelijkheid om de bedrijfswoning bij de voormalige manege op het perceel in gebruik te nemen als woning en maakt daarnaast cultuurgronden en het houden van paarden mogelijk. [appellant] en anderen wonen rondom het plangebied en vrezen overlast van het houden van paarden. Het beroep van [appellant] en anderen is gericht tegen het toekennen van de bestemming "Agrarisch" aan een groot deel van de gronden op het perceel. [appellant] en anderen kunnen zich met die bestemming niet verenigen, omdat volgens hen op de gronden met die bestemming het bedrijfsmatig houden van paarden is toegestaan.

Bij besluit van 22 juni 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Epe aan [appellant A] een omgevingsvergunning verleend voor de al gerealiseerde uitbreiding van de woning en een tuinhuisje en geweigerd om een omgevingsvergunning te verlenen voor de al aanwezige houtopslag en carport/opslagruimte op het perceel [locatie 1] in Vaassen. [appellanten] zijn sinds 2018 eigenaar van het perceel. Op het perceel staan een woning, een carport/opslagruimte, een houtopslag en een tuinhuisje. Tussen de voormalige eigenaar van het perceel en [appellanten] is een civielrechtelijk geschil ontstaan over de koopovereenkomst. Naar aanleiding van het vonnis van de civiele rechter van 17 februari 2021, ECLI:NL:RBNHO:2021:1436, hebben [appellanten] op 13 april 2021 een aanvraag om omgevingsvergunning ingediend. Het college heeft zich in het besluit op bezwaar van 30 november 2021 onder meer op het standpunt gesteld dat de woninguitbreiding vergunningvrij is. Zoals [persoon] op de zitting heeft bevestigd, gaat dit geschil uitsluitend over de uitbreiding van de woning.

Bij besluit van 12 oktober 2022 heeft het college aan Lang Leve Thuis Midden B.V. een omgevingsvergunning verleend voor het uitbreiden van de woonzorgvoorziening Sparrenheuvel met zes wooneenheden in één bouwlaag. Bij mondelinge uitspraak van 7 juli 2023 heeft de rechtbank het door [appellant] daartegen ingestelde beroep ongegrond verklaard. Aan de Baarnseweg 18 in Bosch en Duin bevindt zich de woonzorgvoorziening Sparrenheuvel. Dit perceel grenst voor een klein gedeelte aan het perceel van [appellant], die woont aan de [locatie] in Bosch en Duin. Op 23 december 2020 is een aanvraag ingediend om de woonzorgvoorziening uit te breiden met 6 wooneenheden. Deze uitbreiding is 1 bouwlaag, die volgens de aanvraag aan de bestaande woonzorgvoorzieningen gebouwd wordt. [appellant] is het niet eens met de verlening van de omgevingsvergunning, onder andere vanwege de inbreuk op zijn privacy die de uitbreiding volgens hem met zich brengt. [appellant] betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat er geen evidente privaatrechtelijke belemmering is. Volgens [appellant] blijkt uit de aanvraag dat er ramen en deuren binnen 2 meter van de erfgrens worden geplaatst, die zicht geven op zijn perceel.

Bij besluit van 6 januari 2021 heeft het college van gedeputeerde staten van Gelderland aan [appellant] een vergunning verleend op grond van artikel 2.7, tweede lid, van de Wet natuurbescherming voor de wijziging van een melkveehouderij. [appellant] heeft een natuurvergunning aangevraagd voor de wijziging van zijn veehouderij. Het gaat om de wijziging van de melkveebezetting. Daarnaast had de veehouderij voorheen een melkveetak en een varkenstak, maar die laatste tak wordt stopgezet. Het college heeft de natuurvergunning verleend, omdat het aangevraagde project niet tot andere of meer gevolgen leidt dan de gevolgen van het in de Hinderwetvergunning van 12 februari 1980 vergunde project (intern salderen). MOB en Leefmilieu verzetten zich tegen deze natuurvergunning, omdat volgens hen de Hinderwetvergunning is vervallen.

Bij het besluit van 26 oktober 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Heusden de door [appellant] aangevraagde omgevingsvergunning voor het bouwen van een fietsenhok op het perceel [locatie A] in Drunen geweigerd. [appellant] woont aan de [locatie A] in Drunen. Hij heeft een aanvraag voor een omgevingsvergunning ingediend voor het bouwen van een fietsenhok naast de oostelijke uitbouw van zijn woning. Bij het besluit van 26 oktober 2021 heeft het college de omgevingsvergunning geweigerd, omdat de bouw van het fietsenhok in strijd is met artikel 16.2.2, aanhef en onder h, van de planregels van het bestemmingsplan "Drunen Herziening 2014". Op grond van dit artikel dient bij vrijstaande hoofdgebouwen één der zijstroken vrij van aan- en uitbouwen en bijgebouwen te blijven. Volgens het college wordt het perceel als gevolg van het fietsenhok echter over de volle breedte dicht gebouwd. De rechtbank heeft geoordeeld dat het college het bezwaar tegen de brief van 14 december 2021 terecht niet-ontvankelijk heeft verklaard, omdat de brief geen besluit is in de zin van artikel 1:3, eerste lid, van de Awb en zich ook geen uitzonderingssituatie voordoet.

Bij besluit van 11 oktober 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam geweigerd om een omgevingsvergunning te verlenen aan Rederij Lovers voor het bouwen van een kassahuisje en een steiger in de zogeheten middenkom van het Open Havenfront aan het Stationsplein in Amsterdam. Op 11 juli 2022 heeft Rederij Lovers een aanvraag ingediend voor een omgevingsvergunning voor het bouwen van een kassahuisje en een steiger in de middenkom van het Open Havenfront in Amsterdam. Op het moment dat Rederij Lovers de aanvraag indiende, werd de middenkom verbouwd. Het college heeft zich op het standpunt gesteld dat het bouwplan in strijd is met het bestemmingsplan "Stationseiland". Rederij Lovers vindt dat het college de aanvraag niet juist heeft beoordeeld en is het niet eens met de weigering van het college om van het bestemmingsplan af te wijken. Het bouwplan ligt volgens het college grotendeels op gronden met de bestemming "Water", waar een kassahuisje niet is toegestaan. Volgens Rederij Lovers bevindt het bouwplan zich op gronden met de bestemming "Dienstverlening", waar een kassahuisje wel is toegestaan.

Bij besluit van 28 september 2023 heeft de raad het bestemmingsplan "Wonen Rijssen, [locatie 1]" vastgesteld. Het plan maakt op het perceel [locatie 1] in Rijssen, dat eigendom is van [partij], vijf appartementen mogelijk. Voorheen had dit perceel een bedrijfsbestemming en werd het gebruikt voor (vuurwerk)opslag. [appellant] exploiteert een winkel in vloerbedekking en raamdecoratie, die is gevestigd op de percelen [locatie 2]-[locatie 3] en aan de westzijde grenst aan het plangebied. Hij vreest voor belemmering van de bedrijfsvoering en een moeilijkere bereikbaarheid van zijn percelen, omdat woningen naast zijn bedrijf komen.

Bij besluit van 17 oktober 2023 heeft de raad van de gemeente Oost Gelre het bestemmingsplan "Buitengebied Herziening bestemming Bedrijf" vastgesteld. De raad wenst voor toekomstige ontwikkelingen niet-gebiedsgebonden bedrijvigheid in het buitengebied zoals detailhandel te voorkomen. Daarom heeft de raad een partiële herziening van enkele bestaande bestemmingsplannen vastgesteld om niet-gebiedsgebonden bedrijvigheid te beperken tot de bestaande bedrijven. Tot het plangebied van de partiële herziening behoren de gronden van de Aldi supermarkt aan de Heringsaweg 2 en 2a te Vragender. Aldi komt hiertegen in beroep en stelt dat de partiële herziening op onjuiste wijze in de bestaande supermarkt van de Aldi voorziet.

Bij besluit van 11 december 2023 heeft de raad van de gemeente Dantumadiel het bestemmingsplan "Wenplan Driezum" vastgesteld. Het plan maakt 40 woningen mogelijk. Het plangebied bevindt zich aan de zuidoostzijde van het dorp Driezum. [appellante] woont op de [locatie] in Driezum, ten westen van het plangebied. [belanghebbende] is eigenaar van de gronden van het plangebied en de ontwikkelaar van de voorziene ontwikkeling. [appellante] betoogt dat het bestreden plan in strijd is met artikel 3.1.1 en artikel 3.1.2, lid d, van de Verordening Romte Fryslân 2014. Zo is er geen woonplan opgesteld en is er geen schriftelijke instemming van gedeputeerde staten van Friesland met de voorziene ontwikkeling, terwijl dit wel had gemoeten op grond van artikel 3.1.1 van de Verordening. Subsidiair voert [appellante] aan dat er weliswaar een woonplan is, maar dat dit plan niet een woonplan is in de zin van de Verordening.

Bij besluit van 22 juni 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Ommen het verzoek van [appellant] om handhavend op te treden tegen het in strijd met vergunningvoorschriften niet slopen van een schuur op het perceel [locatie 1] in Ommen door [partij], niet-ontvankelijk verklaard. Op 16 oktober 2019 heeft het college aan [partij] een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen van een schuur. Aan die vergunning zijn enkele voorschriften verbonden, waaronder het voorschrift dat binnen 6 maanden na gereedkomen van de schuur de als zodanig op de situatietekening aangegeven te slopen schuren dienen te zijn gesloopt en verwijderd. Ten tijde van het verlenen van die vergunning woonde [appellant] op het perceel [locatie 2], schuin achter het perceel van [partij]. Op 2 februari 2022 heeft [appellant] een verzoek bij het college ingediend om handhavend op te treden tegen het niet voldoen aan de vergunningvoorschriften door [partij]. Bij besluit van 22 juni 2022 heeft het college dat verzoek niet-ontvankelijk verklaard, omdat [appellant] door het college niet als belanghebbende is aangemerkt.

Bij besluit van 30 juni 2022 heeft de minister van Financiën geweigerd een private schuld van [appellant] over te nemen. De regeling voor het overnemen van private schulden in het kader van de hersteloperatie toeslagen is aanvankelijk neergelegd in het Besluit betalen private schulden, dat gold vanaf 29 oktober 2021. Daarna is de regeling opgenomen in de Wet hersteloperatie toeslagen, die op 5 november 2022 in werking is getreden. Zowel onder het Besluit betalen private schulden als onder de Wht gelden voor de overname van een schuld onder meer de voorwaarden dat die opeisbaar moet zijn voor 1 juni 2021 en - voor zover het gaat om een zogenoemde informele schuld - moet zijn vastgelegd in een notariële akte. [appellant] heeft verzocht om het niet terugbetaalde deel van een onderhandse geldlening van [persoon], ter hoogte van € 12.500,00, over te nemen in het kader van de hersteloperatie toeslagen. De minister heeft deze informele schuld niet overgenomen, omdat niet aan de daarvoor geldende voorwaarden is voldaan.

Bij besluit van 20 januari 2022 heeft de minister een aanvraag van [appellante] om een Nederlands paspoort buiten behandeling gesteld. [appellante] is op [geboortedatum] geboren in de Verenigde Staten. Haar ouders hadden destijds de Nederlandse nationaliteit. Bij haar geboorte heeft zij zowel de Nederlandse als de Amerikaanse nationaliteit verkregen. Op 10 augustus 2021 heeft [appellante] bij de Nederlandse ambassade in Washington een aanvraag om een Nederlands paspoort ingediend. Aan de buitenbehandelingstelling van de aanvraag heeft de minister ten grondslag gelegd dat [appellante] het Nederlanderschap op grond van artikel 16, eerste lid, aanhef en onder c, van de Rijkswet op het Nederlanderschap op 19 februari 2021 van rechtswege heeft verloren, omdat haar ouders op die datum vrijwillig de Amerikaanse nationaliteit hebben verkregen en afstand van de Nederlandse nationaliteit hebben gedaan.

Bij besluit van 5 april 2022 (met kenmerk: 072100340/04) heeft de minister aan [appellante] een bestuurlijke boete opgelegd van € 4.500,00. [appellante] heeft bij asbestsaneringswerkzaamheden gebruik gemaakt van een mobiele torenkraan met werkplatform. Uit een door de Inspectie SZW opgesteld boeterapport van 10 februari 2021 volgt dat de twee werknemers op het werkplatform waren aangelijnd aan een valstopapparaat met een te lange vallijn. Eén van de werknemers is van het werkplatform afgestapt op een niet draagkrachtig, asbesthoudend dak. De inspecteur heeft verder vastgesteld dat niet is gebleken dat andere meer geëigende arbeidsmiddelen of werkmethoden beschikbaar waren om het dak te bereiken, zoals een verreiker. Daardoor was de torenkraan uitsluitend geschikt voor het vervoer van goederen en niet voor personen. De rechtbank heeft geoordeeld dat de boete terecht is opgelegd en [appellante] niet aannemelijk heeft gemaakt dat er andere meer geëigende arbeidsmiddelen dan de torenkraan beschikbaar waren.

Bij besluit van 5 maart 2024 heeft de raad van de gemeente 's-Hertogenbosch het bestemmingsplan "Brabantbad" vastgesteld. Het plan voorziet in de bouw van drie woontorens met maximaal 195 woningen. Het plangebied bevindt zich aan de oostzijde van het Prins Hendrikpark, nabij de plas De IJzeren Vrouw. De woontorens hebben een maximale toegestane bouwhoogte van noord naar zuid bezien van 54 m, 60 m en 48 m. In de plinten van de voorziene woontorens (onderste twee bouwlagen) worden, onder andere, horeca en maatschappelijke functies toegestaan.

Bij besluit van 13 maart 2024 heeft de raad van de gemeente Weert het bestemmingsplan "De Achterste Singel ong." vastgesteld. Het plan maakt op het perceel op de hoek van De Achterste Singel en de Geuzendijk, kadastraal bekend als sectie Y, nummer 177, in Weert een islamitische begraafplaats met maximaal 2.042 graven mogelijk. Ook mag er een gebouw met een oppervlakte van ongeveer 100 m² worden gebouwd. Het voornemen is in dit gebouw onder meer sanitaire voorzieningen en een stilteruimte te realiseren. Met het plan krijgen de gronden de bestemming "Maatschappelijk" met functieaanduiding "begraafplaats". De gronden hadden op basis van het vorige plan een agrarische bestemming en waren onbebouwd. Stichting Islamitische begraafplaats Weert is de initiatiefnemer van het plan. [appellant] woont aan de [locatie] op een afstand van ongeveer 55 m ten westen van het plangebied en is het niet eens met het plan. Hij vindt een begraafplaats niet passend op zo’n afstand van zijn woning.

Bij besluit van 21 april 2020 heeft het college het militair ensemble van het Voorduin in Hoek van Holland, inclusief het restaurantgebouw Het Jagershuis, aangewezen als gemeentelijk monument. Het Jagershuis en anderen exploiteren op het perceel gelegen aan de Badweg 1 in Hoek van Holland, een restaurant in Het Jagershuis, een gebouw dat onderdeel is van het militair ensemble in het gebied het Voorduin in Hoek van Holland. Het college heeft naar aanleiding van meerdere verzoeken van erfgoedorganisaties het militair ensemble, inclusief het restaurantgebouw, op 19 maart 2019 voorlopig aangewezen als gemeentelijk monument. Het Jagershuis en anderen zijn door het college in de gelegenheid gesteld om hierover hun zienswijze naar voren te brengen. Van deze mogelijkheid hebben Het Jagershuis en anderen bij brief van 29 mei 2019 gebruik gemaakt. De rechtbank heeft geoordeeld dat het college in redelijkheid tot aanwijzing van het militair ensemble van het Voorduin in Hoek van Holland, inclusief het restaurantgebouw Het Jagershuis, als gemeentelijk monument heeft kunnen komen. De monumentale waarden van het pand zijn in de redengevende omschrijving en het advies van de Welstandscommissie zorgvuldig in kaart gebracht.

Bij besluit van 6 mei 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Haarlemmermeer onder meer de locatie ter hoogte van Lindholm 289 te Hoofddorp aangewezen voor het plaatsen van één ondergrondse afvalcontainer voor oud papier en karton en één voor glas. De beoogde locatie is voorzien aan een erftoegangsweg op een parkeervak schuin voor de woning van [appellant] aan de [locatie 1] (locatie LI289). Het gaat hierbij om een nieuwe locatie ter vervanging van de locatie ter hoogte van Lindholm 311. Het college heeft de nieuwe locatie aangewezen om de oude locatie te ontlasten. De oude locatie is gelegen nabij de woningen van [belanghebbende A] en [belanghebbende B], aan een doodlopende straat met veel bijplaatsingen en ongeregeldheden. Bij de vervanging komt één ondergrondse container voor oud papier en karton met een papierpers, en één voor plastic, blik en drinkpakken te vervallen. [appellant] is het niet eens met het besluit. Zij vreest voor zwerfvuil, geluidsoverlast, verkeersonveiligheid en aantasting van haar privacy.

Bij besluit van 24 april 2023 heeft de raad voor rechtsbijstand de aanvraag van [appellant] om vergoeding voor rechtsbijstand verleend op toevoeging met kenmerk 3LU1203 afgewezen. Aan een rechtzoekende is op 1 juni 2015 een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd voor het volgen van een studie verleend. Wegens onvoldoende voortgang van de studie heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid bij besluit van 6 mei 2021, als gehandhaafd bij besluit van 9 december 2021, de verblijfsvergunning met ingang van 1 september 2020 ingetrokken. Voor het verlenen van rechtsbijstand aan de rechtzoekende in de beroepsprocedure over het besluit van 9 december 2021 is aan [appellant] de toevoeging met kenmerk 3LT7543 verleend. Ondertussen heeft de rechtzoekende op 7 december 2021 een nieuwe aanvraag om verlening van een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd voor het volgen van een studie ingediend. Omdat [appellant] onder de High Trust werkwijze valt, is de toevoeging met kenmerk 3LU1203 zonder inhoudelijke controle door de raad verleend.

Bij besluit van 19 oktober 2022 heeft het bestuur van de raad voor rechtsbijstand een aan [appellant] verstrekte toevoeging beëindigd. Aan [appellant] is op 1 april 2021 een toevoeging verstrekt voor het voeren van een strafrechtelijke hogerberoepsprocedure. Nadat de destijds betrokken rechtsbijstandverlener was gestopt als advocaat, heeft de raad een nieuwe toevoeging verstrekt op naam van [persoon]. Op 5 september 2022 heeft [persoon] bij de raad een verzoek ingediend om de toevoeging te beëindigen in verband met een vertrouwensbreuk. De raad heeft dat verzoek op grond van artikel 33, eerste lid, aanhef en onder b, van de Wet op de rechtsbijstand toegewezen. In bezwaar heeft [appellant] aangevoerd dat de raad het verzoek ten onrechte heeft toegewezen onder verwijzing naar de gestelde vertrouwensbreuk. Die motivering is onvolledig en onjuist en had moeten luidden dat [persoon] onvoldoende presteerde. Bovendien is het beëindigen van een toevoeging in strijd met Richtlijn 2016/1919 van het Europees Parlement en de Raad. De raad heeft zich in het besluit op bezwaar op het standpunt gesteld dat hij het verzoek om beëindiging van de toevoeging terecht heeft toegewezen.

Bij besluit van 2 juni 2023 heeft het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen het rijbewijs van [appellant] ongeldig verklaard met ingang van 9 juni 2023. [appellant] is op 16 oktober 2022 aangehouden als beginnend bestuurder van een motorrijtuig. Hierbij is gebleken dat hij onder invloed was van alcohol. Het CBR heeft vervolgens bij besluit van 18 oktober 2022 bepaald dat [appellant] een onderzoek moet laten doen naar zijn alcoholgebruik en de geldigheid van zijn rijbewijs geschorst. Dat onderzoek heeft vervolgens plaatsgevonden op 11 en 17 januari 2023. Op basis van dit onderzoek is in de daarvan opgemaakte rapportage van 2 februari 2023 de psychiatrische diagnose alcoholmisbruik gesteld. Vervolgens heeft [appellant] aangegeven sinds 17 februari 2023 geen alcohol meer te drinken en is op zijn verzoek een tweede onderzoek verricht op 1 april 2023. De conclusie van dit onderzoek is dat op basis van alle relevante gegevens de diagnose alcoholmisbruik ten tijde van de aanhouding op 16 oktober 2022 kan worden gesteld. Volgens het tweede onderzoek lijkt het aannemelijk dat het alcoholmisbruik is gestopt per 17 februari 2023.

Bij besluit van 11 juli 2024 heeft de raad van de gemeente Alphen aan den Rijn het bestemmingsplan "Christinastraat, Benthuizen" vastgesteld. Het plangebied bevindt zich aan de Christinastraat in Benthuizen. In het plangebied lag de Arnoldus van Os basisschool. Het plan kent aan het gebied de bestemmingen "Wonen", "Verkeer", "Groen" en "Water" toe. [appellant sub 1], en [appellanten sub 2] wonen aan de Margrietstraat, die zich ten noorden van het plangebied bevindt. Deze straat is momenteel doodlopend. Stichting WYwonen en Thunnissen Groep willen in het plangebied 29 appartementen in een parkachtige omgeving realiseren. [appellant sub 1], en [appellanten sub 2] betogen dat het plan het ten onrechte mogelijk maakt om de Margrietstraat en de Irenestraat verkeerskundig met elkaar te verbinden. Een doodlopende straat is volgens hen veiliger. Door de straten met elkaar te verbinden zal niet langer alleen bestemmingsverkeer door de straten rijden, waardoor de verkeersdrukte zal toenemen.

Bij besluit van 24 oktober 2022 heeft de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid [appellante] een boete opgelegd van € 24.000,00 wegens zes overtredingen van artikel 2, eerste lid, van de Wet arbeid vreemdelingen en besloten tot openbaarmaking van de inspectiegegevens. [appellante] is een holdingmaatschappij waarvan [gemachtigde] enig aandeelhouder en bestuurder is. [gemachtigde] heeft in deze holdingmaatschappij haar huisartsenpraktijk ondergebracht. [appellante] huurt een pand aan de [locatie] (hierna: het pand) van de gemeente [plaats], waarin de huisartsenpraktijk gevestigd is. Op 11 november 2021 heeft bij [appellante] een controle plaatsgevonden door arbeidsinspecteurs van de Inspectie SZW (nu: de Nederlandse Arbeidsinspectie). In het op ambtseed opgemaakte boeterapport van 21 februari 2022 staat dat bij die controle is geconstateerd dat op 11 november 2021 vijf arbeidskrachten met de Georgische nationaliteit en een arbeidskracht met de Oezbeekse nationaliteit zonder tewerkstellingsvergunning bouwwerkzaamheden hebben verricht voor [appellante] in het pand en dat die arbeidskrachten geen gecombineerde vergunning hadden voor werkzaamheden bij [appellante].

Bij besluit van 20 april 2020 heeft de Tijdelijke Commissie Mijnbouwschade Groningen aan [wederpartij] voor een aantal schades een schadevergoeding van € 37.607,15, te vermeerderen met bijkomende kosten en wettelijke rente, toegekend. In hoger beroep is in geschil of de rechtbank terecht heeft geoordeeld dat het Instituut voor de schades 3, 4, 5, 7, 22 en 40 het bewijsvermoeden niet heeft weerlegd en voor deze schades terecht een schadevergoeding van € 970.029,-, te vermeerderen met wettelijke rente, heeft toegekend. [wederpartij] exploiteerde een pluimveebedrijf met meerdere pluimveestallen (hierna: de stallen) met betonnen vloeren aan de [locatie] te Holwierde. Het pluimveebedrijf ligt direct boven het Groningenveld en binnen het effectgebied waar het wettelijk bewijsvermoeden uit artikel 6:177a BW van toepassing is. Bij de schades 3, 4, 5, 7, 22 en 40 gaat het om verzakking van, scheurvorming in en mechanische schade aan de betonvloeren in de stallen 2 t/m 6. Ook is er scheurvorming in de aansluiting tussen de vloer en de wanden.

Bij besluit van 13 februari 2023 heeft de minister van Buitenlandse Zaken een verzoek van appellanten om op enige wijze hun overkomst naar Nederland te faciliteren, afgewezen. Appellanten, [appellant] en haar kinderen, hebben de Afghaanse nationaliteit en verblijven in Afghanistan. Op 29 augustus 2021 heeft [appellant] de minister gevraagd om haar en haar gezin vanuit Afghanistan naar Nederland over te brengen. Het verzoek is gebaseerd op de werkzaamheden van haar in 2020 overleden echtgenoot, die in de periode van oktober 2004 tot september 2006 als aannemer werkte voor zijn Afghaanse bedrijf ‘Rahnama Company’. [appellant] stelt dat haar echtgenoot verschillende constructieprojecten heeft uitgevoerd voor het Nederlandse Provincial Reconstruction Team als onderdeel van de ISAF-missie in Afghanistan in de stad Pol-e-Khomri in de Noord-Afghaanse provincie Baghlan.

Bij besluit van 19 september 2023 heeft de minister van Buitenlandse Zaken een verzoek van appellanten om op enige wijze hun overkomst naar Nederland te faciliteren, afgewezen. Appellanten, [appellant], zijn echtgenote, hun acht kinderen en de vrouwen van twee van die kinderen, hebben de Afghaanse nationaliteit en verblijven in Iran. Op 5 september 2021 heeft [appellant] de minister gevraagd om hen vanuit Afghanistan naar Nederland over te brengen. [appellant] stelt dat hij in de periode 2004 tot en met 2010 heeft gewerkt als ‘verbindingsofficier’ voor het Nederlandse Provincial Reconstruction Team in de Noord-Afghaanse provincie Baghlan.

Bij besluit van 23 november 2022 heeft het college een omgevingsvergunning aan [vergunninghouder] verleend voor het plaatsen van een buitenunit van een warmtepomp op het dak van de garage van [locatie 1] in Bergen op Zoom. Op 23 november 2022 heeft het college een omgevingsvergunning verleend voor het plaatsen van een buitenunit van een warmtepomp op het adres [locatie 1] in Bergen op Zoom. De buitenunit is geplaatst op het platte dak van de garage van vergunninghouder. De garage grenst aan de woning van [appellant sub 2], die aan de [locatie 2] woont. [appellant sub 2] verzet zich tegen de vergunning, omdat hij geluidshinder ervaart van de buitenunit. De rechtbank heeft het beroep van [appellant sub 2] gegrond verklaard en het besluit van 20 juni 2024 vernietigd. Hiertoe heeft de rechtbank overwogen dat weliswaar het geluidniveau op een juiste wijze is vastgesteld, maar dat het college niet aan de juiste norm heeft getoetst door niet op de juiste plek te meten.

Bij besluit van 4 november 2022 heeft de Dienst Wegverkeer (hierna: RDW) de aanvraag van [appellant] om de geregistreerde tellerstanden van het voertuig met kenteken […] aan te passen, afgewezen. Het voertuig met kenteken […] is door de vorige eigenaar in gebruik genomen in 2004. Vanaf 2006 is de zogenoemde tellerstand, waarmee het aantal gereden kilometers wordt bijgehouden, doorgegeven aan en geregistreerd door de stichting Nationale Autopas. Deze tellerstanden zijn vrijwillig aangemeld door een bij de RDW erkende garagehouder tijdens algemene periodieke keuringen. Naast deze garage was het voertuig in onderhoud bij garage BMW Dusseldorp in Den Haag. De stichting NAP heeft tot en met 25 februari 2013 een logische opbouw van de tellerstand van het voertuig geregistreerd. Maar op 29 juli 2013 is een tellerstand geregistreerd die 43.468 kilometer lager is dan de registratie daarvoor. Daarna is weer een opbouw van de tellerstanden geregistreerd. Vanaf 2014 is het verplicht om de tellerstand te registreren bij de RDW. De registraties van daarvóór zijn overgenomen van de stichting NAP.

Bij beslissing van 5 maart 2025 heeft de examinator de paper van [appellant] voor het vak Democratie en Rechtsstaat beoordeeld met een 7,5. Bij beslissing van 19 juni 2025 heeft het CBE het hiertegen door [appellant] ingestelde administratief beroep ongegrond verklaard. [appellant] volgt de masteropleiding Publiekrecht aan de Universiteit van Amsterdam. Voor het vak Democratie en Rechtsstaat heeft hij een herkansingspaper geschreven. [appellant] vindt dat hij een te laag cijfer voor zijn paper heeft gekregen, dat de beoordelingscriteria niet juist zijn toegepast en dat hij is beperkt in zijn academische vrijheid. Aan de beslissing van 19 juni 2025 heeft het CBE onder meer de volgende overwegingen ten grondslag gelegd.

Bij besluit van 30 juni 2025 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag [appellante] bericht dat haar aanvraag om permanent te worden geregistreerd als kiezer buiten Nederland niet kan worden voltooid. [appellante] woont sinds 2019 in Italië en heeft het college op 5 juni 2025 verzocht om haar als kiezer buiten Nederland in het daarvoor bestemde register voor niet-ingezetenen op te nemen. Het college heeft [appellante] bij e-mail van 30 juni 2025 bericht dat zij nog niet kon worden geregistreerd, omdat zij bij haar aanvraag geen geldig Nederlands identiteitsdocument heeft overgelegd. Hiertegen heeft [appellante] beroep ingesteld bij de Afdeling. [appellante] betoogt dat de eis van een geldig identiteitsdocument een disproportionele en ongerechtvaardigde beperking vormt van haar kiesrecht. Door haar broze gezondheid en beperkte mobiliteit is het voor haar feitelijk onmogelijk om te reizen naar het consulaat in Milaan of de ambassade in Rome om haar identiteitsdocument te verlengen. Het is volgens [appellante] mogelijk om op andere manieren haar identiteit en nationaliteit aan te tonen. [appellante] stelt dat zij dit kan doen aan de hand van haar verlopen Nederlandse identiteitsbewijs en haar geldige Italiaanse identiteitsbewijs, waarop is vermeld dat zij de Nederlandse nationaliteit heeft.