Uitspraken

Bij besluit van 9 november 2017 heeft het college van gedeputeerde staten van Zuid-Holland het door het bestuur van de Faunabeheereenheid vastgestelde ‘Faunabeheerplan smient Zuid-Holland 2017-2023 voor de periode van 10 november 2017 tot en met 9 november 2023’ (het faunabeheerplan) goedgekeurd (het goedkeuringsbesluit). De Faunabeheereenheid heeft het faunabeheerplan opgesteld om de schade die smienten aanbrengen aan gras en andere gewassen te kunnen beperken. Dat kan door de vogels te weren, te verjagen of af te schieten. Voor het mogen afschieten is vrijstelling verleend in de Verordening. Volgens het faunabeheerplan kunnen maximaal 6500 smienten worden afgeschoten zonder dat dat een nadelige invloed heeft op de gunstige staat van instandhouding van de soort. Naar het oordeel van de rechtbank heeft het college onvoldoende gemotiveerd dat de staat van instandhouding van de smient niet verder zal verslechteren door uitvoering van het faunabeheerplan.

Bij afzonderlijke besluiten van 6 februari 2018 heeft het college van gedeputeerde staten van Drenthe [appellante] en anderen een last onder dwangsom opgelegd vanwege de binnen de inrichting aanwezige avi-bodemassen. Op het perceel Oosterwijk Westzijde (hierna: de locatie) is een inrichting die avi-bodemassen opslaat. De bodemas die achterblijft in afvalverbrandingsinstallaties wordt AVI-bodemas genoemd. Bodemas wordt hergebruikt en bijvoorbeeld toegepast in de wegenbouw. Bij besluit van 18 april 2011 is op grond van de Wet milieubeheer een vergunning aan Bowie Recycling B.V. verleend voor opslag van avi-bodemassen binnen de inrichting. Volgens voorschrift 7.2 van die vergunning geldt binnen de inrichting een maximale opslagcapaciteit van 8.000 ton avi-bodemassen. Nadat Bowie Recycling B.V. failliet is gegaan, heeft [appellante] de exploitatie overgenomen.

Bij besluit van 9 december 2019 heeft de minister van Infrastructuur en Waterstaat het tracébesluit "A2 Het Vonderen - Kerensheide" vastgesteld. Het traject bestaat op dit moment uit twee rijstroken en een spitsstrook per rijrichting. In het tracébesluit wordt dit traject opgewaardeerd naar drie volwaardige rijstroken per rijrichting met een vluchtstrook. In de toelichting bij het tracébesluit is over de reden voor dit tracébesluit vermeld dat het tracé tussen de knooppunten Het Vonderen en Kerensheide met spitsstroken onvoldoende robuust is, omdat spitsstroken gevoelig zijn voor verstoringen. Zo zijn de spitsstroken niet beschikbaar bij incidenten, zoals een ongeluk of een pechgeval, en bij slechte weersomstandigheden. Appellanten zijn bewoners en/of bedrijven in de omgeving van het tracé. Zij verzetten zich tegen de voorziene verbreding van de A2 vanwege de negatieve gevolgen die dit tot volgens hen heeft voor hun woon- en leefklimaat en/of hun bedrijfsvoering.

Bij besluit van 18 januari 2018 heeft het college van gedeputeerde staten van Fryslân de op 5 oktober 2010 aan Reststoffen Energie Centrale B.V. verleende omgevingsvergunning voor het verbranden van brandbare reststoffen en brandbare afvalstoffen op het perceel aan de [locatie] in Harlingen (hierna: het perceel) gewijzigd. Op 5 oktober 2010 heeft het college aan REC een omgevingsvergunning verleend voor het verbranden van van buiten de inrichting afkomstige brandbare reststoffen en brandbare afvalstoffen (niet zijnde gevaarlijk afval) in een reststoffen energiecentrale, waarbij de geproduceerde warmte wordt omgezet in hogedrukstoom. Deze vergunning is nadien nog enkele malen gewijzigd en aangevuld. [appellant] en anderen wonen in de nabije omgeving van het perceel en vinden dat de toegevoegde voorschriften onvoldoende zijn om het milieu te beschermen, met name omdat zij vinden dat de inrichting de luchtkwaliteit negatief beïnvloedt.

Bij besluit van 19 januari 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam aan [appellant sub 1] en [appellant sub 2] een bestuurlijke boete opgelegd van € 20.500,00. Bij besluit van 19 januari 2018 heeft het college aan [appellant sub 1] en [appellant sub 2] een last onder bestuursdwang opgelegd. [appellant sub 1] en [appellant sub 2] zijn eigenaar van de woning aan de [locatie 1] te Amsterdam. Dit adres bestaat uit een samenvoeging van de adressen [locatie 1] en [locatie 2]. De woning bestaat uit drie woonlagen, gelegen op de tweede, derde en vierde verdieping van het pand. Naar aanleiding van meldingen over woonfraude, waarbij werd vermeld dat in de woning niet wordt voldaan aan de voorwaarden die gelden voor bed & breakfast, is het gebruik van de woning door toezichthouders onderzocht. De toezichthouders hebben tijdens het administratief vooronderzoek vastgesteld dat uit het kadaster blijkt dat [appellant sub 1] en [appellant sub 2] eigenaren zijn van de woning op het adres [locatie 1]

Bij drie besluiten van 9 november 2018, twee besluiten van 3 december 2018 en een besluit van 12 maart 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Utrecht steeds een last onder dwangsom en een bestuurlijke boete ten bedrage van € 12.500,00 aan [appellant] opgelegd wegens overtreding van de Huisvestingswet 2014 en de Huisvestingsverordening Regio Utrecht 2015 neergelegde verbod om een woning zonder vergunning tot twee of meer zelfstandige woonruimten te verbouwen. [appellant] is eigenaar van de woningen aan de [locatie 2], [locatie 3], [locatie 1] en [locatie 4], [locatie 5] en [locatie 6] te Utrecht. In de periode van september 2018 tot februari 2019 hebben inspecteurs van de gemeente in deze woningen controles uitgevoerd. De inspecteurs hebben hun bevindingen neergelegd in op ambtsbelofte opgemaakte processen-verbaal.

Bij uitspraak van 26 juni 2019, ECLI:NL:RVS:2019:2024, heeft de Afdeling de hoger beroepen Genetic S.p.a. en het CBG ongegrond verklaard en de uitspraak van de rechtbank van 8 mei 2018, ECLI:NL:RBNHO:2018:3887, bevestigd. De Afdeling heeft verder bepaald dat tegen het door het college ter beoordeling van geneesmiddelen te nemen besluit op bezwaar van Théa Pharma B.V. en Laboratoires Théa slechts bij de Afdeling beroep kan worden ingesteld. Bij besluit van 21 januari 2015 heeft het CBG aan Genetic een handelsvergunning voor het geneesmiddel Xalmono verleend. Laboratoires Théa heeft sinds 3 oktober 2012 een handelsvergunning voor het geneesmiddel Monoprost. Beide geneesmiddelen bevatten de werkzame stof Latanoprost. Op 17 maart 2017 heeft Laboratoires Théa het CBG verzocht de handelsvergunning voor Xalmono, gelet op de door haar bijgevoegde informatie, te heronderzoeken en te heroverwegen.

Bij besluit van 25 april 2019 heeft de burgemeester van Rotterdam de aanvraag van [wederpartij] om een vergunning ten behoeve van de exploitatie van een horeca-inrichting afgewezen. [wederpartij] is eigenaar van [bedrijf]. Vóór 2018 had [bedrijf] ongeveer 120 woningen in beheer. Het bedrijf had zich toegelegd op het beheer van de woningen. In februari 2017 heeft [wederpartij] de [horeca-inrichting] aan de [locatie 1] te Rotterdam overgenomen van de vorige eigenaar. Deze exploiteerde de horeca-inrichting vergunningvrij tussen 2010 en 2017. Omdat [wederpartij] andere openingstijden wilde hanteren, diende zij wel over een exploitatievergunning te beschikken. Op 18 augustus 2017 heeft [wederpartij] een vergunning ten behoeve van de exploitatie van de horeca-inrichting aangevraagd. De burgemeester heeft de aanvraag afgewezen, omdat zij gegevens van de Belastingdienst niet tijdig had aangeleverd. Op 30 april 2018 heeft [wederpartij] opnieuw een aanvraag ingediend.

Bij besluit van 11 oktober 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Breda een aan [partij] bij besluit van 19 maart 2014 verleende omgevingsvergunning ingetrokken en [bedrijf] onder oplegging van een dwangsom gelast om voor 1 april 2019 het zonder omgevingsvergunning gebouwde op het perceel [locatie] te Breda terug te brengen naar de oorspronkelijke staat, zoals aangegeven op de bij dat besluit gevoegde tekening. Het college heeft bij het besluit van 22 augustus 2019 het bezwaar van [bedrijf] gegrond verklaard, de last, die bij besluit van 11 oktober 2018 was opgelegd, herroepen en [bedrijf] onder oplegging van een dwangsom gelast om het gebruik van ruimten 0.13 en 0.14 in overeenstemming te brengen met de omgevingsvergunning die bij het besluit van 5 december 2013 aan [partij] is verleend.

Bij besluit van 23 november 2017 heeft de minister van Buitenlandse Zaken de aanvragen van [wederpartij] voor Nederlandse paspoorten voor twee van zijn kinderen niet in behandeling genomen. [wederpartij] bezit de Marokkaanse nationaliteit en heeft op 6 juni 1997 door naturalisatie ook de Nederlandse nationaliteit gekregen. Op 13 september 2017 heeft [wederpartij] zijn kinderen [kind 1] en [kind 2] erkend bij aktes van erkenning, opgemaakt door een ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente [woonplaats]. Vervolgens heeft hij op 8 november 2017 bij de Nederlandse ambassade in Marokko twee aanvragen ingediend voor een Nederlands paspoort voor [kind 1] en [kind 2]. De minister heeft deze aanvragen niet in behandeling genomen, omdat de erkenningen in de gemeente [woonplaats] vanwege het voortbestaan van het bigame huwelijk van [wederpartij] geen nationaliteitsrechtelijke gevolgen hebben en [kind 1] en [kind 2] daardoor niet de Nederlandse nationaliteit hebben verkregen, aldus de minister.