De Afdeling bestuursrechtspraak toetst of de overheid het recht goed heeft toegepast bij het nemen van een besluit. In dit onderdeel vindt u alle uitspraken die de Raad van State op zijn website publiceert. Meer informatie over de taak van de Afdeling bestuursrechtspraak vindt u in de rubriek Bestuursrechtspraak.
Toon overzicht van de actuele uitspraken:
Bij besluit van 12 november 2002 heeft appellante sub 2 (hierna: het college) aan appellante sub 3 (hierna: de stichting) vrijstelling als bedoeld in artikel 19, derde lid, van de Wet op de Ruimtelijke Ordening (hierna: WRO) in samenhang met artikel 20, derde lid, sub a van het Besluit op de ruimtelijke ordening en bouwvergunning verleend voor de bouw van een uitbreiding van de basisschool op het perceel, plaatselijk bekend Kerkstraat 15, kadastraal bekend gemeente Bergen, sectie T, nummer 1209.
Bij besluit van 1 juli 2003, kenmerk Wm 022/03, heeft verweerder krachtens de Wet milieubeheer aan [vergunninghouders] vergunning verleend voor het oprichten en in werking hebben van een champignonkwekerij op het perceel [locatie], kadastraal bekend gemeente [plaats], sectie […], nummers […]. Dit besluit is op 17 juli 2003 ter inzage gelegd.
Bij brief van 29 oktober 2002 heeft het college van burgemeester en wethouders van Hardenberg (hierna: het college) het door [appellant a] namens [appellanten d en e] gedane verzoek om een gedoogverklaring voor het bewonen van het pand [locatie] te [plaats], gemeente Hardenberg (beiden hierna: het pand), afgewezen.
Bij besluit van 1 augustus 2003, kenmerk 03.7181, heeft verweerder aan appellante een vergunning ingevolge de Wet verontreiniging oppervlaktewateren verleend voor het lozen van verontreinigd grondwater op de Oude Rijn te Utrecht.
Bij besluit van 5 december 2001 heeft het college van burgemeester en wethouders van Haarlem (hierna: het college) geweigerd appellante compensatie te verlenen voor de terugval in resultaat van de door haar gedreven onderneming tijdens de werkzaamheden in de straat, waar zij die onderneming drijft.
Bij besluit van 17 februari 1999, kenmerk MBG 96032699/927, heeft verweerder de ten hoogste toelaatbare waarde van de geluidbelasting op de gevels van woningen vanwege de industrieterreinen Maas-/Rijnhaven vastgesteld.
Bij brieven van 15 januari 2001 heeft appellant, zowel de Staatssecretaris van Justitie (hierna: de Staatssecretaris), als de Minister van Buitenlandse Zaken (hierna: de Minister), verzocht om vergoeding van door hem gestelde geleden schade.
Bij besluit van 22 juli 2003, kenmerk MW01.13433, heeft verweerder krachtens de Wet milieubeheer aan Kellen Beton B.V. een revisievergunning als geregeld in artikel 8.4, eerste lid, van deze wet verleend voor een inrichting voor de productie van betonklinkers, betontegels en andere betonproducten ten behoeve van de weg- en waterbouwsector aan de Panovenweg 15 te Tiel. Voorts is daarbij vergunning geweigerd voor een aantal nader beschreven activiteiten. Dit besluit is op 15 augustus 2003 ter inzage gelegd.
Bij besluit van 28 februari 2003, kenmerk MW2002.26806, heeft verweerder krachtens artikel 44 van de Wet bodembescherming aan appellante bevolen de sanering van het geval van bodemverontreiniging aan de Schoolstraat 13/15 te Beuningen alsnog af te ronden conform het saneringsplan waarmee verweerder heeft ingestemd. Verweerder heeft bij dit besluit tevens een last onder dwangsom als geregeld in artikel 5:32, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht opgelegd. De dwangsom is vastgesteld op € 500,00 per week dat appellante nalaat een aangevuld saneringsplan in te dienen. Het maximum waarboven geen dwangsom meer wordt verbeurd, is vastgesteld op € 5.000,00.
Bij besluit van 29 augustus 2003, kenmerk 2.01.0162, heeft verweerder aan [appellant] vergunning verleend krachtens artikel 1 van de Wet verontreiniging oppervlaktewateren (hierna te noemen: Wvo), voor het lozen op oppervlaktewater van de in voorschrift 1 genoemde afvalstoffen, verontreinigende of schadelijke stoffen. Het besluit is ter inzage gelegd op 5 september 2003.
