Uitspraken

Bij besluit van 18 september 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Nijmegen geweigerd aan [wederpartij] een vergunning te verlenen voor het omzetten van de zelfstandige woonruimte aan de [locatie] in Nijmegen in drie onzelfstandige woonruimten, te bewonen door drie personen. [wederpartij] is eigenaar van de woning aan de [locatie] in Nijmegen. Hij heeft bij het college een aanvraag ingediend voor een vergunning voor het omzetten van deze zelfstandige woning in drie onzelfstandige wooneenheden. In artikel 12, eerste lid, van de Huisvestingsverordening Nijmegen 2017, die gold van 7 november 2017 tot en met 6 februari 2019, is bepaald dat in de hele gemeente Nijmegen het verbod geldt als bedoeld in artikel 21, eerste lid, aanhef en onder c, van de Huisvestingswet 2014. Dat is het verbod om zonder vergunning van het college zelfstandige woonruimte om te zetten in of omgezet te houden als onzelfstandige woonruimte. De rechtbank heeft het beroep van [wederpartij] tegen het besluit van 12 december 2018 onder verwijzing naar de uitspraak van de rechtbank van 24 januari 2020 (ECLI:NL:RBGEL:2020:398) gegrond verklaard.

Bij besluit van 13 november 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Nederweert aan de gemeente Nederweert een omgevingsvergunning verleend voor het plaatsen van een landmark op de hoek Kapelaniestraat/Kerkstraat in Nederweert. Op 16 november 2018 heeft de gemeente een landmark geplaatst op de straathoek. Het landmark bestaat uit een zogenaamd ‘speerpunt’ en is onderdeel van de Archeo Route die door Limburg loopt. Het landmark wijst op een cachot dat daar ooit in de buurt heeft gelegen. [appellant] woont aan de [locatie] in Nederweert en heeft vanuit zijn eet- en woonkamer zicht op het landmark. Het landmark staat op ongeveer 3 m afstand van zijn eetkamerraam. [appellant] is het niet eens met de plaatsing van het landmark voor zijn woning. De omgevingsvergunning is verleend voor het bouwen van een bouwwerk in de zin van artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder a, van de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (hierna: Wabo) en voor het gebruiken van gronden in strijd met een bestemmingsplan in de zin van artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder c, van de Wabo.

Bij tussenuitspraak van 28 december 2022, (ECLI:NL:RVS:2022:4001), heeft de Afdeling de raad opgedragen om binnen 16 weken na verzending van de tussenuitspraak het daar omschreven gebrek in het besluit van 8 september 2020 te herstellen. Dit is het besluit waarbij de raad heeft geweigerd om het bestemmingsplan "Staphorst Dorp - Rouveen 2016, partiële herziening Ebbinge Wubbenlaan 12-14" vast te stellen. Dit bestemmingsplan maakt de bouw van een complex met drie bouwlagen en negen appartementen mogelijk op de percelen aan de Ebbinge Wubbenlaan 12 en 14 in het centrum van Staphorst. In de tussenuitspraak heeft de Afdeling onder 4.2 overwogen dat de raad niet deugdelijk heeft gemotiveerd waarom de stedenbouwkundige opzet van het ontwerpplan zo afwijkt van de omgeving dat dit niet in verhouding staat tot de met het ontwerpplan te dienen doelen.

Bij uitspraak van 13 september 2023, ECLI:NL:RVS:2023:3468, heeft de Afdeling het onderzoek in de zaak heropend ter voorbereiding van een nadere uitspraak over de gevorderde schadevergoeding vanwege overschrijding van de redelijke termijn. [verzoeker A] en [verzoeker B] hebben bij brief van 5 juli 2023 verzocht om vergoeding van schade in verband met overschrijding van de redelijke termijn, als bedoeld in artikel 6 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden. Het college van burgemeester en wethouders van Almelo heeft het bezwaar van [verzoeker A] tegen het besluit van 17 juli 2018 op 29 augustus 2018 ontvangen. Het college heeft op 5 april 2019 op dat bezwaar beslist. De rechtbank heeft het daartegen door [verzoeker A] en [verzoeker B] gezamenlijk ingestelde beroep op 16 mei 2019 ontvangen. De rechtbank heeft bij uitspraak van 23 april 2021 op het beroep beslist. De Afdeling heeft het door het college ingestelde hoger beroep ontvangen op 3 juni 2021. Het door [verzoeker A] en [verzoeker B] gezamenlijk ingestelde incidenteel hoger beroep is ontvangen op 11 november 2021. De Afdeling heeft bij uitspraak van 13 september 2023 op het hoger beroep beslist.

Bij besluit van 6 december 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Horst aan de Maas aan de maatschap een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen van verblijven voor arbeidsmigranten aan de [locatie] in America. De maatschap is eigenaar van het perceel aan de [locatie] in America. Daar heeft zij een agrarisch bedrijf en op dat terrein wil ze 144 personen huisvesten. In het geldende bestemmingsplan ("Buitengebied Horst aan de Maas") is huisvesting van arbeidsmigranten in agrarische bedrijfsgebouwen onder bepaalde voorwaarden toegestaan. Volgens de maatschap voldoet zij aan die voorwaarden en zij heeft om die reden een aanvraag ingediend voor een omgevingsvergunning voor het bouwen van woningen voor 144 personen. Het college heeft die aanvraag op 6 december 2018 ingewilligd. Naar aanleiding van een aantal ingediende bezwaren tegen deze omgevingsvergunning, waaronder het bezwaar van [partijen], heeft het college de verleende vergunning opnieuw bekeken en is het tot de conclusie gekomen dat het besluit om de vergunning te verlenen op onjuiste gronden is genomen.

Bij besluit van 20 november 2019 heeft het Kapittel voor de civiele orden naar aanleiding van een verzoek van [wederpartij] op grond van de Wet openbaarheid van bestuur documenten (deels) openbaar gemaakt. Het Kapittel is een zelfstandig bestuursorgaan dat een eindadvies uitbrengt aan de minister die het aangaat over voordrachten voor een Koninklijke onderscheiding (ook wel een lintje genoemd). Jaarlijks ontvangen ongeveer 3000 burgers tijdens de zogeheten lintjesregen een lintje. Het lintje is een middel van waardering, het is een onderscheiding die wordt verleend om bijzondere maatschappelijke verdiensten van inwoners te honoreren. Het is gebruikelijk dat niet de persoon die het lintje krijgt (de decorandus) zelf, maar iemand uit de kring van die persoon, ondersteund door verklaringen van derden, het voorstel doet tot het verlenen van de onderscheiding. [wederpartij] heeft op grond van de Wob om openbaarmaking verzocht van de criteria en bijbehorende documenten die bij de toetsing van een voorstel tot het verlenen van de onderscheiding worden gehanteerd. Die criteria zijn beschreven in het Vademecum en de Handleiding.

Bij besluit van 30 september 2020 heeft de burgemeester van Soest de exploitatievergunning van Massagewereld Soest voor het exploiteren van een seksinrichting aan de [locatie] te Soest ingetrokken. Massagewereld Soest exploiteert sinds 2017 een seksinrichting in de vorm van een massagesalon aan de [locatie] te Soest. Massagewereld Soest is onderdeel van V.T.V. Investment B.V. die op dit moment vijf massagesalons exploiteert. Naar aanleiding van een tip van het Openbaar Ministerie over [partij A], voorheen een van de aandeelhouders van V.T.V. Investment B.V., heeft de burgemeester op 21 december 2018 bij het Landelijk Bureau Bibob om een advies gevraagd. Het LBB heeft op 25 januari 2019 advies uitgebracht. Dat advies is aangevuld bij brief van 30 april 2019. Het LBB heeft op 13 februari 2020 een derde advies uitgebracht. De burgemeester heeft deze drie adviezen aan zijn besluitvorming ten grondslag gelegd.

Bij besluit van 22 juni 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Elburg het uitwerkingsplan "Broeklanden fase II (gemeentewerf en milieustraat)" vastgesteld. Broeklanden is een bedrijventerrein dat is gelegen ten zuidoosten van Oostendorp in de gemeente Elburg. Met het uitwerkingsplan, dat is gebaseerd op de bestemming "Bedrijventerrein - Uit te werken" in het bestemmingsplan "Bedrijventerrein Broeklanden 2015", wil het college de realisering van een gemeentewerf en milieustraat op het bedrijventerrein Broeklanden mogelijk maken. Dit betreft de tweede fase van de ontwikkeling van het bedrijventerrein Broeklanden. De eerste fase, Broeklanden I, is al gerealiseerd. Het uitwerkingsplan strekt tot vervanging van het in 2019 vastgestelde, maar nog niet verwezenlijkte uitwerkingsplan "Bedrijventerrein Broeklanden 2019". De Coöperatie en anderen bestaan uit een aantal bedrijven die zijn gevestigd op Broeklanden I. [appellant sub 1] en anderen wonen op verschillende locaties in Elburg. Zij zijn het niet eens met het uitwerkingsplan, omdat zij vrezen dat de milieu- en ruimtelijke waarden van het gebied worden aangetast door het uitwerkingsplan.

Bij besluit van 30 januari 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Sluis het verzoek van [appellante] om haar persoonsgegevens in de basisregistratie personen te wijzigen, afgewezen. [appellante] is in de brp ingeschreven met de voornaam [voornaam 1], geslachtsnaam [appellante], nationaliteit onbekend, geboren op [geboortedatum] 1986 te [plaats] in China. Deze gegevens zijn ontleend aan een door haar op 26 oktober 2000 afgelegde verklaring onder ede. [appellante] heeft op 13 maart 2019 op grond van artikel 2.58 van de Wet brp het college verzocht om haar gegevens te wijzigen in voornaam [voornaam 2], geslachtsnaam [naam], Chinese nationaliteit, geboren op [geboortedatum] 1983 te [plaats]. De rechtbank heeft geoordeeld dat de juistheid van de inhoud van de notariële verklaring niet vast staat. Uit het ambtsbericht van de minister van Buitenlandse Zaken volgt dat een geboorteakte moet zijn gebaseerd op een verklaring van het Public Security Bureau, een compleet huishoudregistratieboekje, of een verklaring van het ziekenhuis.

Bij besluit van 9 maart 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Laarbeek het verzoek van [appellant sub 1] om wijziging van zijn persoonsgegevens in de basisregistratie personen, afgewezen. [appellant sub 1] staat sinds 9 juli 1998 op grond van een onder ede afgelegde verklaring in de brp ingeschreven met de naam [voornaam 1] [appellant sub 1], geboren op [geboortedatum] 1982, in [plaats] in China. Hij heeft op 6 november 2019 het college verzocht om op grond van artikel 2.58 van de Wet brp zijn voornaam te wijzigen naar [voornaam 2], zijn geboortedatum te wijzigen naar [geboortedatum] 1973, en zijn geboorteplaats te wijzigen naar [plaats] (China).

Bij besluit van 24 november 2020 heeft de minister van Infrastructuur en Waterstaat het bezwaar van [appellant] tegen het niet tijdig nemen van een besluit op het Wob-verzoek van 29 mei 2020 gegrond verklaard en het Wob-verzoek inhoudelijk afgewezen. [appellant] heeft bij het verzoek van 29 mei 2020 de minister verzocht om openbaarmaking van de (concept)beleidsregel die voortkomt uit de aanwijzing van 25 maart 2020 aan de Inspectie Leefomgeving en Transport omtrent het afzien van handhaving bij de uitgifte van vouchers door luchtvaartmaatschappijen bij vluchtannuleringen in het licht van COVID-19. Omdat de minister geen besluit nam op zijn verzoek heeft [appellant] op 24 augustus 2020 bezwaar gemaakt tegen het niet tijdig nemen van een besluit. De minister heeft vervolgens op 24 november 2020 het bezwaar gegrond verklaard omdat hij niet tijdig op het verzoek heeft beslist, maar hij heeft het Wob-verzoek afgewezen. De beleidsregel die voortkomt uit de aanwijzing van 25 maart 2020 is de Tijdelijke beleidsregel voucherverstrekking luchtvaart en is een concept. Dit concept is nooit vastgesteld.

Bij drie besluiten van 24 september 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam naar aanleiding van drie verzoeken van Achmea op grond van de Wet openbaarheid van bestuur besloten geen informatie openbaar te maken. Achmea heeft op 28 augustus 2019 drie Wob-verzoeken bij het college ingediend. Daarbij heeft Achmea het college verzocht om de volgende MV-bestanden en/of V-log-bestanden van verkeerslichten op bepaalde locaties openbaar te maken: - Kruispunt Nieuwe Leeuwarderweg, A10 binnenring, te Amsterdam, op 29 december 2018 tussen 22:40 en 23:00 uur; - Laarderholteweg/Holterbergweg/Muntbergweg te Amsterdam, op 16 juli 2019 omstreeks 08:10 uur; - Dortmuiden, toerit A5, te Amsterdam, op 25 maart 2019 omstreeks 16:50 uur. Aan de hand van MV-bestanden en V-log-bestanden kan de gemeente het verkeer rondom een verkeerslichtinstallatie monitoren. Als deze bestanden in een daarvoor bestemd programma worden ingelezen, verschijnt er een beeld met verschillende kleuren, die zijn gekoppeld aan een nummer. Op deze manier wordt aan de hand van verkeersstromen bepaald op welk moment en hoe lang verkeerslichten groen of rood licht krijgen.

Bij besluit van 13 juni 2019 heeft de burgemeester van Utrecht de exploitatievergunning voor [koffiehuis] op het adres [locatie] in Utrecht ingetrokken. [appellant] is eigenaar van [koffiehuis]. Bij een controle op 25 mei 2019 is geconstateerd dat in het koffiehuis een bingo werd gehouden. [appellant] beschikte niet over de daarvoor benodigde vergunning. De burgemeester heeft de exploitatievergunning bij besluit van 13 juni 2019 daarom ingetrokken. In de uitspraak van 3 november 2021, ECLI:NL:RVS:2021:2445, heeft de Afdeling geoordeeld dat de burgemeester zijn besluit om de exploitatievergunning in te trekken onvoldoende heeft gemotiveerd. De Afdeling heeft de burgemeester daarom opgedragen om een nieuw besluit te nemen. De burgemeester heeft dat op 19 april 2022 gedaan en zich op het standpunt gesteld dat hij de exploitatievergunning op grond van artikel 12, eerste lid, aanhef en onder b, d en e, van de Verordening horeca gemeente Utrecht terecht heeft ingetrokken. Hij heeft daarvoor een aanvullende motivering gegeven.

Bij besluit van 19 mei 2022 heeft de burgemeester van Rotterdam. aan [appellant] een huisverbod opgelegd voor de duur van tien dagen. [appellant] woont samen met zijn echtgenote en hun kinderen. Op 19 mei 2022 was er een incident in hun woning en is de politie ter plaatse gekomen. [appellant] zou zijn echtgenote hebben mishandeld en bedreigd met een mes. De burgemeester heeft uit de feiten en omstandigheden afgeleid dat de aanwezigheid van [appellant] in de woning ernstig en onmiddellijk gevaar oplevert voor de veiligheid van zijn echtgenote en de inwonende kinderen, of een ernstig vermoeden van dit gevaar bestaat. Hij heeft daarom aan [appellant] een huisverbod opgelegd voor de duur van tien dagen. De burgemeester heeft het huisverbod vervolgens verlengd voor de duur van achttien dagen, omdat de situatie nog niet voldoende was gestabiliseerd en nog geen veiligheidsafspraken waren gemaakt. Bij mondelinge uitspraak van 30 mei 2022 heeft de rechtbank geoordeeld dat de burgemeester bevoegd was tot het opleggen van het huisverbod.

Bij besluit van 12 januari 2021 heeft het college van gedeputeerde staten van Noord-Holland aan Klooster Euphrasia een vergunning verleend op grond van artikel 2.7, tweede lid, van de Wet natuurbescherming voor de uitbreiding/wijziging van de bebouwing op landgoed de Dennenheuvel te Bloemendaal. Euphrasia heeft een vergunning aangevraagd op grond van artikel 2.7 van de Wnb voor het project dat voorziet in de sloop van bestaande gebouwen, verbouw en nieuwbouw op landgoed Dennenheuvel. Het landgoed ligt naast het gebied "Kennemerland-Zuid", dat is aangewezen als Natura 2000-gebied. De Vereniging is het niet eens met de vergunning. Zij vreest dat de natuurwaarden in het Natura 2000-gebied worden aangetast, omdat de stikstofdeposities als gevolg van het project zullen toenemen. Volgens de Vereniging kan aan het rekenprogramma AERIUS Calculator, waarmee de stikstofdepositie is berekend, niet de vereiste zekerheid worden ontleend dat het project geen significante gevolgen kan hebben. Ook is volgens de Vereniging niet verzekerd dat de nieuwbouw op het landgoed gasloos zal worden ontwikkeld.

Bij tussenuitspraak van 30 augustus 2023, ECLI:NL:RVS:2023:3316, heeft de Afdeling de raad van de gemeente Lisse opgedragen om binnen 12 weken na verzending van die uitspraak, met inachtneming van hetgeen daarin onder 9.3 en 16 is overwogen, het gebrek in het besluit van de raad van 23 januari 2023, waarbij het bestemmingsplan "Nieuw Trompenburg" opnieuw, gewijzigd is vastgesteld, te herstellen. Deze tussenuitspraak is aangehecht. In de tussenuitspraak, overweging 9.3, heeft de Afdeling over de parkeerbehoefte van de in het plangebied voorziene gestapelde woningen overwogen dat de raad onvoldoende heeft gemotiveerd waarom bij de berekening van de parkeervraag op dit punt is uitgegaan van koopappartementen in het goedkope segment, en waarom dit uitgangspunt hier het meest passend is.

Bij besluit van 23 februari 2018 heeft het college van gedeputeerde staten van Noord-Holland aan [appellant] een tegemoetkoming in planschade van € 25.800,00 toegekend. [appellant] is sinds 19 september 1974 eigenaar van het perceel, kadastraal bekend gemeente Drechterland, sectie K, nr. 248. Op dit perceel staat een woning met bijgebouwen. [appellant] is sinds 26 oktober 2009 eigenaar van het perceel kadastraal bekend gemeente Drechterland, sectie K, nr. 2525. Op dit perceel, dat via een brug over een sloot is verbonden met het woonperceel, staat een bijgebouw. Bij besluit van 16 juli 2012 hebben provinciale staten van Noord-Holland het provinciale inpassingsplan Westfrisiaweg vastgesteld. Het inpassingsplan maakt het onder meer mogelijk om op een ten westen van de gronden van [appellant] gelegen gebied een vierbaansweg (N307) aan te leggen. Deze weg loopt ter plaatse deels door een tunnel en is deels voorzien van een geluidscherm.

Bij besluit van 23 juni 2022 heeft de raad van de gemeente Nieuwkoop het bestemmingsplan "Tochtpad Noordeinde" vastgesteld. Het plan voorziet in de realisatie van 42 woningen in het dorp Noordeinde. Het plangebied is op te delen in een noordelijk deel en een zuidelijk deel. De beroepsgronden van [appellant sub 1] en anderen, [appellanten sub 2] en [appellant sub 3] richten zich alleen op het noordelijk deel. Daarom zal in de uitspraak alleen worden ingegaan op dit plandeel. Hier zijn 16 woningen voorzien.

Bij besluit van 3 augustus 2022 heeft de burgemeester aan [appellant] een huis- en contactverbod (hierna: huisverbod) opgelegd voor de duur van tien dagen. De burgemeester heeft aan [appellant] een huisverbod opgelegd van 3 augustus 2022 tot en met 13 augustus 2022 voor de woning aan de [locatie] in Rotterdam. [appellant] woont samen met zijn echtgenote, [echtgenote], en vier van hun kinderen. Op 2 augustus 2022 heeft zijn echtgenote aangifte tegen hem gedaan van mishandeling. [appellant] zou haar op de linkerschouder hebben geslagen en aan haar haren hebben getrokken. Daarnaast zou hij haar al langere tijd vernederen. De burgemeester heeft uit feiten en omstandigheden afgeleid dat de aanwezigheid van [appellant] in de woning ernstig en onmiddellijk gevaar oplevert voor de veiligheid van zijn echtgenote en hun kinderen, of wel dat er een ernstig vermoeden van dit gevaar bestaat. Hij heeft daarom aan [appellant] een huisverbod opgelegd voor de duur van tien dagen.

Bij besluit van 5 maart 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam een omgevingsvergunning verleend voor het realiseren van een dakterras op [locatie] in Amsterdam. [partij A] was eigenaar van de woning. [appellant A] en [appellant B] zijn de rechtsopvolgers van [partij A]. Het bouwplan voorziet in het realiseren van een dakterras op de aanbouw aan de achtergevel van de woning. Aan [partij A] is aanvankelijk de gevraagde omgevingsvergunning verleend, waarbij het college gebruik heeft gemaakt van zijn bevoegdheid om af te wijken van het bestemmingsplan. Naar aanleiding van de ingediende bezwaren heeft het college besloten om de vergunning niet in stand te laten, omdat het bouwplan niet voldoet aan de voorwaarden voor afwijking. De rechtbank heeft geconcludeerd dat het college de omgevingsvergunning niet hoefde te verlenen. Hiertegen zijn [appellant A] en [appellant B] in hoger beroep gegaan.

Bij besluit van 18 december 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Valkenswaard aan [appellante sub 1] een tijdelijke vergunning verleend voor het bouwen van een opslagloods, hekwerk met een poort, het plaatsen van twee vlaggenmasten, het ophogen van het terrein, de afwijking van het bestemmingsplan en de aanleg van een uitweg op het perceel aan de [locatie 1] te Valkenswaard, kadastraal bekend gemeente Valkenswaard, sectie E, nummer 914. [appellante sub 1] exploiteert sinds 1969 een bedrijf dat zich toelegt op de handel, verkoop en aanleg van hout en sierbestrating, aanvankelijk alleen aan de [locatie 2] en sinds 2018 ook aan de [locatie 1] te Valkenswaard. Omdat verhuurder [partij], eigenaar van de gronden aan de [locatie 2], de huurovereenkomst per 31 december 2021 heeft opgezegd, wenst [appellante sub 1] haar bedrijfsactiviteiten daar vandaan te verplaatsen naar het perceel dat direct is gelegen naast [locatie 1]. Om deze verplaatsing mogelijk te maken heeft zij op 23 september 2020 een aanvraag voor een tijdelijke vergunning ingediend voor de bouw van een loods, een hekwerk met een poort en het plaatsen van twee vlaggenmasten.

Bij besluit van 20 januari 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Beverwijk de aanvraag om een omgevingsvergunning voor het verbouwen en het wijzigen van het gebruik van het pand aan de [locatie] te Beverwijk ten behoeve van een shishalounge afgewezen. [appellant] exploiteert in het pand aan de [locatie] in Beverwijk een winkel in telecommunicatieapparatuur, overige telecommunicatie en reparatie van overige consumentenartikelen. In een gedeelte van het pand exploiteert [appellant] een "money transfer" kantoor en sinds omstreeks 2014 in een ander gedeelte een shishalounge. [appellant] heeft een aanvraag ingediend voor een omgevingsvergunning voor het verbouwen van een gedeelte van het pand en het wijzigen van het gebruik ten behoeve van een shishalounge. Bij het besluit van 20 januari 2021 heeft het college de aanvraag afgewezen, omdat het gebruik van het pand als shishalounge in strijd is met het bestemmingsplan "Woongebied Oost". Het college is niet bereid af te wijken van het bestemmingsplan, omdat de aanvraag niet voldoet aan de voorwaarden voor afwijking.

Bij besluit van 11 februari 2021 heeft de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties het verzoek van [appellant] om kennisneming van de bij de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst over hem aanwezige gegevens gedeeltelijk toegewezen. Op 19 mei 2020 heeft [appellant] een verzoek ingediend op grond van de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten 2017 om inzage in de gegevens die op hem betrekking hebben. De minister heeft in zijn besluit op dit verzoek een inzagedossier verstrekt, bestaande uit 322 bewerkte fotokopieën van niet-actuele gegevens over [appellant] en 92 toelichtingsformulieren. Op de toelichtingsformulieren heeft de minister toegelicht waarom delen van teksten onleesbaar zijn gemaakt. Het verzoek van [appellant] is door de minister afgewezen, voor zover het actuele gegevens betreft, persoonsgegevens van derden of gegevens die zicht geven op een actuele werkwijze of bronnen van de AIVD. Hiertegen heeft [appellant] bezwaar gemaakt en, na ongegrondverklaring daarvan, beroep ingesteld. De rechtbank heeft geoordeeld dat [appellant] niet aannemelijk heeft gemaakt dat er meer niet-actuele gegevens over hem bij de AIVD zijn dan al aan hem zijn verstrekt.

Bij besluit van 2 november 2021 heeft het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen aan [appellant] een Educatieve Maatregel Gedrag en verkeer opgelegd. Het CBR heeft aan [appellant] een EMG opgelegd naar aanleiding van een schriftelijke mededeling van het Openbaar Ministerie. In die mededeling is vermeld dat het vermoeden bestaat dat [appellant] niet langer beschikt over de vereiste rijvaardigheid dan wel over de lichamelijke of geestelijke geschiktheid voor het besturen van motorrijtuigen waarvoor zijn rijbewijs is afgegeven. Volgens het CBR heeft [appellant] met zijn rijgedrag herhaaldelijk gedragingen vertoond als genoemd in de bij de Regeling behorende bijlage 1, onder A, onderdeel III, Rijgedrag. In het besluit op bezwaar van 18 januari 2022 heeft het CBR zich op het standpunt gesteld dat voldaan is aan de criteria voor het opleggen van een EMG.

Bij besluit van 27 september 2022 (hierna: het bestreden besluit) heeft het college van burgemeester en wethouders van Delft onder meer de locatie ter hoogte van de [locatie 1] aangewezen voor het plaatsen van een ondergrondse restafvalcontainer. In het bestreden besluit is onder meer de locatie ter hoogte van de [locatie 1] aangewezen voor de plaatsing van een ORAC. [appellant sub 1A] woont aan de [locatie 1], de aangewezen locatie ligt naast het huis van [appellant sub 1A]. [appellant sub 2] woont aan de [locatie 2], de aangewezen locatie ligt nabij het huis van [appellant sub 2]. [appellant sub 1A] en [appellant sub 2] zijn het niet eens met de manier waarop het besluit tot stand is gekomen en zijn het niet eens met de aangewezen locatie.

Bij besluit van 27 september 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag het "Definitief plaatsingsplan gewijzigde locatie ondergrondse restafvalcontainers Koningsplein e.o. V (buurt 44), Segbroek, Den Haag" vastgesteld. Daarbij is onder meer de locatie 44B-73 tegenover de [locatie 1], aangewezen voor de plaatsing van drie ondergrondse restafvalcontainers. Het college heeft bij besluit van 15 juni 2021 de locatie 44B-73A naast het hoekhuis op de Regentesselaan nummer 91 aangewezen voor de plaatsing van drie ORAC’s. Tegen dit besluit is beroep ingesteld, waarop de Afdeling op 26 januari 2022 (ECLI:NL:RVS:2022:262) uitspraak heeft gedaan. In die procedure is aan bod gekomen of locatie 44B-73 een mogelijk geschikter alternatief vormde voor de plaatsing van de ORAC’s. De Afdeling heeft over dit punt geoordeeld dat het college niet voldoende heeft gemotiveerd dat locatie 44B-73 geen geschiktere alternatieve locatie voor de ORAC’s was. Om die reden heeft de Afdeling het besluit van 15 juni 2021 vernietigd.

Bij besluit van 2 september 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam het door Truck Care gemaakte bezwaar tegen de wijziging/verwijdering van het busvak bij de bushalte tegenover [locatie] te Amsterdam niet-ontvankelijk verklaard. Het college heeft het busvak bij de bushalte tegenover [locatie] te Amsterdam verwijderd. De bushalte is gewijzigd van een bushalte met haltekom naar een bushalte waarbij passagiers in- en uitstappen op de rijbaan. Tegen deze wijziging heeft Truck Care bezwaar gemaakt. Het college heeft het bezwaar van Truck Care bij het besluit van 2 september 2020 niet-ontvankelijk verklaard omdat in dit geval de mogelijkheid van bezwaar niet open stond. Er ontbrak namelijk een onderliggend verkeersbesluit. Een verkeersbesluit was ook niet nodig, omdat enkel de ‘lay-out’ van de bushalte is gewijzigd, aldus het college. De rechtbank heeft het tegen het besluit van 2 september 2020 gerichte beroep van Truck Care ongegrond verklaard en heeft geoordeeld dat het college terecht het bezwaar van Truck Care niet-ontvankelijk heeft verklaard. De rechtbank heeft het college gevolgd dat het hier gaat om een wijziging in de lay-out van de bushalte.

Bij besluit van 7 september 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Alphen aan den Rijn aan [partij] een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen van een fietsbrug tussen de Voorweg en het zogenoemde Pot- en Containerteelt-terrein in Hazerswoude-Dorp. Tussen de Hoogeveenseweg (N455), de Voorweg en de Middelweg in Hazerswoude-Dorp ligt het PCT-terrein. [partij] is eigenaar van een perceel dat tussen het PCT-terrein en de Voorweg ligt. [partij] is van plan een fietsbrug en een fietspad aan te leggen op zijn perceel, om zo een fietsverbinding mogelijk te maken tussen het bestaande fietspad naast de Voorweg en het PCT-terrein. [appellant] woont schuin tegenover en op ongeveer 100 m afstand van de geplande fietsbrug en fietspad. Hij heeft bezwaar gemaakt tegen het besluit van 7 september 2021. [appellant] betoogt dat de rechtbank in de einduitspraak ten onrechte geen oordeel heeft gegeven over zijn bezwaren over het aanleggen van het fietspad. [appellant] voert aan dat het college de door de rechtbank gegeven herstelmogelijkheid heeft gebruikt om al uitgevoerde, en daardoor illegale, werkzaamheden aan het fietspad alsnog te vergunnen.

Bij besluit van 20 juli 2020 heeft de staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid [bedrijf] een boete opgelegd van € 4.000,00 wegens overtreding van artikel 2, eerste lid, van de Wet arbeid vreemdelingen. [bedrijf] heeft een schoonheidssalon. Op 3 mei 2019 hebben inspecteurs van de Nederlandse Arbeidsinspectie een inspectie verricht bij [bedrijf]. Zij hebben een vreemdeling met de Braziliaanse nationaliteit aangetroffen in de salon. De inspecteurs hebben een boeterapport opgemaakt. Daarin hebben zij geconstateerd dat [bedrijf] de Wav heeft overtreden door de vreemdeling werkzaamheden te laten verrichten zonder dat [bedrijf] over een tewerkstellingsvergunning beschikte of de vreemdeling in het bezit was van een gecombineerde vergunning voor verblijf en arbeid. De minister heeft [bedrijf] daarom een boete opgelegd van € 4.000,00 voor overtreding van artikel 2, eerste lid, van de Wav. [bedrijf] heeft een schoonheidssalon. Op 3 mei 2019 hebben inspecteurs van de Nederlandse Arbeidsinspectie een inspectie verricht bij [bedrijf]. Zij hebben een vreemdeling met de Braziliaanse nationaliteit aangetroffen in de salon.

Bij besluit van 10 november 2022 heeft de raad van de gemeente Den Haag het bestemmingsplan "Steenzicht en Ruimzicht" vastgesteld. Het betreft een kleinschalige herontwikkeling in de betreffende straten in stadsdeel Escamp met gedeeltelijke sloop van bestaande bebouwing in Steenzicht en renovatie van twee woongebouwen in Ruimzicht. Het bestemmingsplan vervangt gedeeltelijk het bestemmingsplan Bouwlust, omdat het niet toereikend was om de gewenste ontwikkeling mogelijk te maken. De Stichting en [appellant sub 2] zijn het niet eens met de vaststelling van het bestemmingsplan.

Bij uitspraak van 3 augustus 2022 (ECLI:NL:RVS:2022:2238) heeft de Afdeling de uitspraak van de rechtbank Zeeland-West-Brabant van 25 augustus 2020 in zaak nr. 20/108 vernietigd, het besluit van het college van 26 november 2019 vernietigd. [appellant] is eigenaar van het perceel en de daarop gelegen vrijstaande woning aan de [locatie] te Berkel-Enschot. Bij het besluit van 28 augustus 2018 heeft het college het pand aangewezen als gemeentelijk monument. In de uitspraak van 3 augustus 2022 heeft de Afdeling geoordeeld dat het college niet deugdelijk heeft gemotiveerd dat sprake is van een onroerende zaak met monumentale waarde. De Afdeling heeft in die uitspraak ook overwogen dat het college het taxatierapport van Oldenkotte, waarin is geconcludeerd dat de waarde van het pand als gevolg van de aanwijzing op de peildatum 1 augustus 2018 met € 150.000,00 is gedaald, niet met een taxatierapport van een andere deskundige of anderszins heeft bestreden, zodat van de juistheid van dat rapport wordt uitgegaan. Het college heeft daarom de waardedaling van het pand als gevolg van de aanwijzing ten onrechte niet in de belangenafweging betrokken.

Bij besluit van 20 december 2022 heeft de raad van de gemeente Rhenen het bestemmingsplan "Rhenen Keldermanspad" vastgesteld. Het plangebied ligt aan het Keldermanspad, tussen de oude stadsmuur van Rhenen en de Nederrijn. In het plangebied staan twee vervallen schuren, met daaromheen enkele bomen. De rest van het plangebied bestaat uit verwilderd grasland. Het plangebied wordt ontsloten door het Keldermanspad, een weg die ter hoogte van het plangebied overgaat in een voetpad. Het plan voorziet in een nieuwe woning, op de plek van de schuren. Aan de gronden is de bestemming "Wonen" toegekend, met de aanduiding "bouwvlak". De bouwhoogte van de woning is maximaal 6 m, gelijk aan de goothoogte van de naastgelegen woningen aan het Keldermanspad 1, 3 en 5. De inhoud en oppervlakte van de nieuwe bebouwing blijft nagenoeg gelijk aan de twee schuren. Voor de woning wordt ruimte ingericht voor het parkeren van twee auto's. [partij] is de initiatiefnemer van de ontwikkeling. [appellante] woont aan de [locatie], direct ten noorden van het plangebied. [appellante] heeft beroep ingesteld tegen het plan vanwege de gevolgen daarvan voor de kwaliteit van haar woon- en leefomgeving.

Bij besluit van 6 juli 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Papendrecht de aan [appellante sub 2] te betalen wettelijke rente vastgesteld op € 257.899,35. [appellante sub 2] is eigenaresse van het terrein met opstallen aan de [locatie] te Papendrecht. Zij heeft op 23 maart 2011 bij het college een aanvraag ingediend om tegemoetkoming in de planschade die zij in de vorm van waardevermindering van de onroerende zaak heeft geleden als gevolg van de inwerkingtreding van een nieuw bestemmingsplan. Bij besluit van 16 januari 2013 heeft het college de aanvraag afgewezen. Bij besluit van 28 augustus 2014 heeft het college het door [appellante sub 2] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Bij uitspraak van 30 september 2016 heeft de rechtbank het door [appellante sub 2] tegen het besluit van 28 augustus 2014 ingestelde beroep gegrond verklaard, dat besluit vernietigd, het door [appellante sub 2] tegen het besluit van 16 januari 2013 gemaakte bezwaar gegrond verklaard, dat besluit herroepen en aan [appellante sub 2] een tegemoetkoming in planschade toegekend van € 1.145.000,00, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf de datum van de ontvangst van de aanvraag.

Bij beslissing van 22 maart 2023 heeft het College van Bestuur van de Universiteit Maastricht het verzoek van [appellant] tot verlaging van het verschuldigde instellingscollegegeld voor de masteropleiding Fiscaal Recht tot de hoogte van het wettelijk collegegeld over het studiejaar 2022-2023 afgewezen. [appellant] stond van 1 februari 2021 tot en met 31 augustus 2022 ingeschreven voor de master Nederlands Recht. Hij heeft zich voor studiejaar 2022-2023 heringeschreven voor de master Nederlands Recht, die hij succesvol heeft afgerond per 30 november 2022. [appellant] stond van 1 september 2021 tot en met 31 augustus 2022 ook ingeschreven voor de master Fiscaal Recht. Voor die opleiding was hij wettelijk collegegeld verschuldigd. Hij heeft zich in eerste instantie niet heringeschreven voor studiejaar 2022-2023. [appellant] heeft de Universiteit Maastricht bij e-mail van 20 december 2022 verzocht hem alsnog de mogelijkheid te bieden zich te herinschrijven. De UM heeft het [appellant] bij hoge uitzondering toegestaan om zich tussentijds, per 1 januari 2023, te kunnen herinschrijven. De UM heeft hem hierbij te kennen gegeven dat nu wel het instellingscollegegeld van toepassing is, en niet het wettelijk collegegeld.

Bij beslissing van 26 januari 2022 heeft de examinator de door [appellant] gelopen praktijkstage zorg beoordeeld met een onvoldoende. [appellant] volgt de bacheloropleiding Geneeskunde aan de Vrije Universiteit Amsterdam. In juni 2021 heeft [appellant] een praktijkstage zorg gedaan in [woonzorgcentrum] in Amsterdam. Op 28 juni 2021 heeft het woonzorgcentrum de stage van [appellant] per direct beëindigd naar aanleiding van het feit dat de dochter van een bewoonster van de psychogeriatrie had geklaagd over [appellant]. Omdat de praktijkstage voortijdig is afgebroken, is het document van de eindbeoordeling niet ingevuld. Op 29 juli 2021 heeft de examinator de praktijkstage beoordeeld met een onvoldoende. Daarover hebben op 16 augustus 2021 en 11 oktober 2021 gesprekken plaatsgevonden tussen [appellant] enerzijds en [coördinator professioneel gedrag] en [examinator], anderzijds. Van deze gesprekken heeft [appellant] een verslag gemaakt. Na het schrijven van een reflectieverslag heeft de examinator [appellant] op 26 januari 2022 schriftelijk meegedeeld dat het officiële resultaat van de praktijkstage zorg een onvoldoende is.

Bij beslissing van 7 december 2022 heeft de commissie voor de examens, namens de examinator, aan [appellant] meegedeeld dat zijn tentamen materieel strafrecht voor de cursus RB1302 is beoordeeld met het cijfer 4,0. [appellant] heeft op 14 november 2022 het tentamen materieel strafrecht afgelegd. Op 7 december 2022 heeft de commissie voor de examens hem bericht dat hij voor dat tentamen het cijfer 4,0 heeft behaald. Dit cijfer is later bijgesteld naar uiteindelijk een 4,7. [appellant] heeft tegen deze beoordeling administratief beroep ingesteld. [appellant] voert aan dat het slagingspercentage bij dit tentamen materieel strafrecht slechts 59% was en dat dit veel lager is dan het gemiddelde slagingspercentage bij de Open Universiteit. Dit wijst er volgens hem op dat het tentamen een "onacceptabele moeilijkheidsgraad" had.

Bij beslissing van 21 augustus 2023 heeft de decaan van de faculteit Economie en Bedrijfskunde, namens het instellingsbestuur, aan [appellant] een negatief bindend studieadvies gegeven voor de bacheloropleiding Business Analytics. [appellant] volgde in het studiejaar 2022/2023 de bacheloropleiding Business Analytics aan de Universiteit van Amsterdam. In dit studiejaar heeft hij voor deze opleiding 6 studiepunten behaald, terwijl hij ten minste 48 van de 60 te behalen studiepunten had moeten behalen om zijn studie te mogen voortzetten. Het instellingsbestuur heeft hem daarom een NBSA gegeven. [appellant] voert aan dat de beslissing van het CBE nietig is, omdat de [voorzitter] ten tijde van die beslissing ouder dan zeventig jaar was. [appellant] voert verder aan dat hij voor de procedure bij het CBE geen inzage in het dossier heeft gekregen. Dit dossier bestond echter slechts uit stukken die [appellant] kende of van hem afkomstig waren. Hij heeft ook desgevraagd op de zitting niet duidelijk gemaakt welk relevant stuk hem is onthouden.

Vereniging Groen en Heem Valkenswaard e.o. heeft beroep ingesteld tegen het niet tijdig nemen van een besluit door de raad van de gemeente Valkenswaard omtrent vaststelling van het bestemmingsplan ‘Eurocircuit’. De vereniging stelt dat de raad na in gebreke gesteld te zijn niet tijdig een besluit heeft genomen omtrent het plan. Zij verzoekt de Afdeling haar beroep gegrond te verklaren en de raad op te dragen binnen een korte termijn alsnog te besluiten omtrent de vaststelling van het plan, dit onder oplegging van een dwangsom voor elke week dat de raad de termijn overschrijdt.

Bij beslissing van 26 juni 2023 heeft de examinator de herkansing van de thesis van [appellant] voor de bacheloropleiding Fiscaal Recht beoordeeld met het cijfer 4,8. [appellant] is in het studiejaar 2020-2021 begonnen met de bacheloropleiding Fiscaal Recht. Hij heeft 172 van de 180 studiepunten voor deze opleiding behaald. Hij moet onder meer de bachelorthesis nog afronden. Voor de eerste versie van zijn bachelorthesis heeft hij het cijfer 4,5 behaald. Tegen de vaststelling van dit cijfer is [appellant] niet in rechte opgekomen. Daarna heeft hij dit vak herkanst. Voor deze tweede poging heeft hij op 26 juni 2023 het cijfer 4,8 - afgerond 5,0 - behaald. Tegen deze beslissing van de examinator heeft hij administratief beroep ingesteld, welk beroep door het college ongegrond is verklaard. [appellant] is het niet eens met de beslissing van het college en voert aan dat de herkansing van zijn bachelorthesis niet zorgvuldig is beoordeeld. Hij heeft van de tweede beoordelaar geen volledig beoordelingsformulier gekregen. Hij vindt het ook onwaarschijnlijk dat de eerste en tweede beoordelaar tot exact hetzelfde cijfer zijn gekomen.

Bij beslissing van 21 augustus 2023 heeft de BSA-commissie, namens de decaan van de faculteit Economie en Bedrijfskunde van de Universiteit van Amsterdam aan [appellante] een bindend negatief studieadvies gegeven. [appellante] stond in het studiejaar 2021-2022 en het studiejaar 2022-2023 aan de Universiteit van Amsterdam ingeschreven voor de bacheloropleiding Business Administration. In studiejaar 2021-2022 heeft [appellante] 36 ECTS aan eerstejaarsvakken behaald en daarmee niet voldaan aan de BSA-norm. Zij heeft op 3 oktober 2022 dispensatie gekregen van het BSA onder de voorwaarde dat zij de resterende 24 ECTS aan eerstejaarsvakken in studiejaar 2022-2023 zou behalen. In studiejaar 2022-2023 heeft [appellante] 12 ECTS aan eerstejaarsvakken behaald en 24 ECTS aan tweedejaarsvakken. Dat betekent dat zij niet aan de voorwaarde in de beslissing van 3 oktober 2022 voor verder uitstel van het BSA heeft voldaan. [appellante] kan zich niet met de beslissing van het college verenigen en heeft daarbij gewezen op de hierna te noemen persoonlijke omstandigheden die er volgens haar wel de oorzaak van zijn geweest dat zij niet aan de gestelde voorwaarde heeft kunnen voldoen.

Bij besluit van 26 februari 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Oisterwijk aan [appellant] een last onder bestuursdwang opgelegd voor het bouwen van een bouwwerk zonder vereiste omgevingsvergunning aan de [locatie] te Heukelom.

Het beroep richt zich tegen het besluit van de raad van de gemeente Alphen-Chaam van 15 december 2022, waarbij het bestemmingsplan "Lange Bedde te Alphen" gewijzigd is vastgesteld.