De Afdeling bestuursrechtspraak toetst of de overheid het recht goed heeft toegepast bij het nemen van een besluit. In dit onderdeel vindt u alle uitspraken die de Raad van State op zijn website publiceert. Meer informatie over de taak van de Afdeling bestuursrechtspraak vindt u in de rubriek Bestuursrechtspraak.
Toon overzicht van de actuele uitspraken:
Bij besluit van 9 december 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Utrecht [verzoekster] onder oplegging van een dwangsom gelast om een bouwwerk aan de [locatie] in Utrecht te verwijderen en verwijderd te houden. Op 9 januari 2024 heeft een gemeentelijke toezichthouder, naar aanleiding van een anonieme melding, geconstateerd dat [verzoekster] ten behoeve van een terras vóór haar horecabedrijf aan de [locatie] in Utrecht een bouwwerk heeft gebouwd. Het bouwwerk staat op enige afstand van de gevel, en bestaat uit een langwerpig (dubbel) zonnescherm op twee in de grond verankerde palen, met een lengte van ongeveer 4,5 m en een hoogte van ongeveer 3 m (hierna: het zonnescherm). De locatie van het zonnescherm heeft in het bestemmingsplan "Binnenstad", dat deel uitmaakt van het tijdelijke deel van het omgevingsplan van de gemeente Utrecht, een verkeersbestemming die weliswaar terrassen toestaat, maar geen gebouwde terrassen. Dit betekent volgens het besluit van 9 december 2024 dat het zonder omgevingsvergunning bouwen van het zonnescherm in strijd is met artikel 5.1, eerste lid, aanhef en onder a, van de Omgevingswet. Het college heeft [verzoekster] daarom in dit besluit gelast om het zonnescherm te verwijderen en verwijderd te houden, onder oplegging van een eenmalige dwangsom van € 3.000.
Bij besluit van 27 juni 2025 heeft de minister appellant in bewaring gesteld. Bij uitspraak van 15 juli 2025 heeft de rechtbank het daartegen door appellant ingestelde beroep ongegrond verklaard en het verzoek om schadevergoeding afgewezen. Tegen deze uitspraak heeft appellant, vertegenwoordigd door mr. G.S.S. de Kok, advocaat in Rotterdam, hoger beroep ingesteld.
Bij besluit van 25 juli 2024 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid appellant opgedragen de Europese Unie binnen 28 dagen te verlaten. Bij uitspraak van 24 juni 2025 heeft de rechtbank het daartegen door appellant ingestelde beroep gegrond verklaard, de minister veroordeeld in de proceskosten tot een bedrag van € 2.267,50 en het verzoek om schadevergoeding afgewezen. Tegen deze uitspraak heeft appellant, vertegenwoordigd door mr. M. Görsültürk, advocaat in Oss, hoger beroep ingesteld.
Bij verschillende besluiten heeft de minister van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur beslist op verschillende verzoeken van journalisten om op grond van de Wet open overheid bedrijfsgegevens van veehouderijen in Nederland openbaar te maken en besloten de gevraagde informatie grotendeels openbaar te maken. Het verzoek van de minister strekt ertoe dat bij wijze van voorlopige voorziening wordt bepaald dat de uitspraken van de rechtbank worden geschorst. Uitvoering van de aangevallen uitspraken heeft tot gevolg dat de gevraagde bedrijfsgegevens van veehouderijen in Nederland openbaar moeten worden gemaakt, wat niet meer ongedaan kan worden gemaakt en dus onomkeerbaar is. Daarmee zou ook het belang aan de bodemprocedure komen te vervallen, omdat de informatie dan openbaar is.
Bij besluit van 19 februari 2025 heeft de minister van Asiel en Migratie een aanvraag van betrokkene om haar een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, niet in behandeling genomen.
Bij besluit van 12 november 2024 heeft de minister van Asiel en Migratie een aanvraag van verzoeker om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, afgewezen.
Appellant heeft beroep ingesteld tegen het niet tijdig nemen van een besluit op een aanvraag om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen.
Bij besluit van 16 maart 2023 heeft de raad van de gemeente Druten het bestemmingsplan "Oude Koningstraat naast [locatie 1], Puiflijk" (hierna: het bestemmingsplan) vastgesteld. Het bestemmingsplan maakt de bouw mogelijk van twee twee-aaneen of geschakelde woningen op een locatie naast de [locatie 1] in Puiflijk. Aanleiding voor het bestemmingsplan is een initiatief van [partij A], [partij C] en [partij B] (hierna: de initiatiefnemers) om op deze locatie twee geschakelde seniorenwoningen, bestaande uit één laag met kap, te realiseren.
Bij besluit van 13 augustus 2024 heeft de minister van Asiel en Migratie een aanvraag van appellant om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, niet in behandeling genomen.
Bij besluit van 30 juni 2021 heeft de CSG aan [appellant] een uitkering van € 10.000,00 (letselcategorie 4) uit het Schadefonds Geweldsmisdrijven (hierna: het Schadefonds) toegekend. [appellant] is in zijn jeugd, in de periode 1981-1985, slachtoffer geworden van zedenmisdrijven met binnendringen van het lichaam dat wekelijks plaatsvond, gepleegd door zijn broer en gepleegd door een buurjongen van een vriendje waarbij andere daders aanwezig waren. Later in zijn leven is hij verslaafd geraakt aan verdovende middelen en heeft hij door een val onder invloed van drugs in 1998 een dwarslaesie opgelopen.
