Uitspraken

[appellanten] heeft hoger beroep ingesteld tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag van 27 december 2023 (ECLI:NL:RVS:2023:20314). Bij besluit van 31 augustus 2022 heeft het college aan [appellanten] twee boetes van € 10.000,00 opgelegd voor het in gebruik geven van een woning zonder de daarvoor vereiste huisvestingsvergunning. Bij besluit van 8 februari 2023 heeft het college dit besluit in bezwaar gehandhaafd. Het besluit van 22 oktober 2024 is een wijziging van het besluit van 8 februari 2023 in de zin dat het college de boetes heeft verlaagd.

Bij besluit van 6 oktober 2022 heeft de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport aan [appellante] een boete van € 3.000,00 opgelegd. De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd heeft geconstateerd dat [appellante] in de periode van 15 september 2021 tot en met 8 november 2021 zeventien keer het geneesmiddel ivermectine off-label heeft voorgeschreven voor de behandeling van patiënten met COVID-19. Het off-label voorschrijven van een geneesmiddel betekent dat dit geneesmiddel wordt gebruikt buiten de door het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen geregistreerde indicaties. De minister heeft zich naar aanleiding van het boeterapport van 19 juli 2022 van de Inspectie op het standpunt gesteld dat [appellante] artikel 68, eerste lid, van de Geneesmiddelenwet zeventien keer heeft overtreden. De minister heeft daarom aan [appellante] een boete van € 3.000,00 opgelegd. De rechtbank heeft geoordeeld dat artikel 68, eerste lid, van de Gnw voldoende duidelijk is en [appellante] het artikel heeft overtreden.

Bij besluit van 30 november 2021 (hierna: het besluit) heeft de projectdirecteur van het Ministerie van Defensie een verzoek van appellanten om op enige wijze hun overkomst naar Nederland te faciliteren, afgewezen. Appellanten hebben de Afghaanse nationaliteit en verblijven in Afghanistan. Zij bestaan uit [appellant], zijn echtgenote, en hun twee kinderen. Op 25 augustus 2021 heeft [appellant] de minister van Buitenlandse Zaken gevraagd om hem en zijn gezin vanuit Afghanistan naar Nederland over te brengen. [appellant] stelt dat hij als hoofd/onderdirecteur en hoofddocent bij de Nationale Militaire Academie van Afghanistan in Kabul heeft gewerkt. De minister van Buitenlandse Zaken heeft het door appellanten gemaakte bezwaar tegen het besluit opnieuw ongegrond verklaard, omdat [appellant] volgens hem niet in aanmerking komt voor het faciliteren van zijn overkomst naar Nederland. Hij heeft namelijk geen oproep gekregen tijdens de acute evacuatiefase naar aanleiding van de motie Belhaj en hij behoort ook niet tot een van de groepen waarvoor het kabinet bij brief van 11 oktober 2021 (de Kamerbrief) de speciale voorziening in het leven heeft geroepen.

Bij besluit van 15 november 2021 heeft de minister van Buitenlandse Zaken een verzoek van appellanten om op enige wijze hun overkomst naar Nederland te faciliteren, afgewezen. Appellanten hebben de Afghaanse nationaliteit en verblijven in Afghanistan. Zij bestaan uit [appellant A], zijn echtgenote, hun drie kinderen, en (groot)moeder [appellant C]. Op 27 augustus 2021 heeft [appellant A] de minister gevraagd om hem en zijn gezin vanuit Afghanistan naar Nederland over te brengen. [appellant A] stelt dat hij sinds 2018 heeft gewerkt voor Conrexx Technology B.V. en dat hij binnen dit bedrijf ook regelmatig onder meer als fixer heeft samengewerkt met de Nederlandse ambassade in Kabul. De minister heeft het door appellanten gemaakte bezwaar tegen het besluit opnieuw ongegrond verklaard, omdat [appellant A] volgens hem niet in aanmerking komt voor het faciliteren van zijn overkomst naar Nederland. Hij heeft namelijk geen oproep gekregen tijdens de acute evacuatiefase naar aanleiding van de motie Belhaj (Kamerstukken II 2020/21, 27 925, nr. 788) en hij behoort ook niet tot een van de groepen, waarvoor het kabinet bij brief van 11 oktober 2021 (de Kamerbrief) de speciale voorziening in het leven heeft geroepen.

Bij besluit van 17 januari 2023 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag een aanvraag van [appellant] voor een urgentieverklaring afgewezen. [appellant] is sinds 2020 dakloos. Hij slaapt bij familie en vrienden of in de auto. In zijn aanvraag geeft hij aan dat hij een posttraumatische stressstoornis heeft, waardoor hij niet goed met anderen kan samenwonen. Hij zou graag over een eigen woonruimte beschikken om tot rust te komen, aan zijn psychische klachten te werken en zijn drie kinderen te ontvangen. Daarom heeft hij een urgentieverklaring aangevraagd. Het college heeft deze aanvraag afgewezen omdat meerdere algemene weigeringsgronden van toepassing zijn.

Bij besluit van 13 september 2022 heeft de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport aan [appellant] een boete van € 6.375,00 opgelegd. 1. [appellant] is arts en heeft in de periode van 30 juli 2021 tot en met 6 december 2021 de geneesmiddelen hydroxychloroquine en ivermectine off-label voorgeschreven voor de preventie of behandeling van patiënten met COVID-19. Het off-label voorschrijven van een geneesmiddel betekent dat dit geneesmiddel wordt gebruikt buiten de door het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen geregistreerde indicaties. In artikel 68, eerste lid, van de Geneesmiddelenwet is vastgelegd wanneer geneesmiddelen off-label mogen worden voorgeschreven. De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd heeft in het boeterapport van 25 juli 2022 vermeld dat [appellant] artikel 68, eerste lid, van de Gnw 67 keer heeft overtreden. De minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport heeft aan [appellant] een boete opgelegd van € 6.375,00. De minister heeft zijn standpunt in bezwaar gehandhaafd. De rechtbank heeft geoordeeld dat artikel 68, eerste lid, van de Gnw niet voldoende duidelijk is en daarom het lex certa-beginsel is geschonden.

Bij besluit van 6 oktober 2022 heeft de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport aan [appellant sub 2] een boete van € 3.000,00 opgelegd. [appellant sub 2] is arts en heeft in de periode van 26 november 2021 tot en met 8 december 2021 in totaal 27 keer de geneesmiddelen hydroxychloroquine en ivermectine off-label voorgeschreven voor de preventie of behandeling van patiënten met COVID-19. Het off-label voorschrijven van een geneesmiddel betekent dat dit geneesmiddel wordt gebruikt buiten de door het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen geregistreerde indicaties. In artikel 68, eerste lid, van de Geneesmiddelenwet is vastgelegd wanneer geneesmiddelen off-label mogen worden voorgeschreven. De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd heeft in het boeterapport van 30 juni 2022 vermeld dat [appellant sub 2] artikel 68, eerste lid, van de Gnw 27 keer heeft overtreden. De minister heeft aan [appellant sub 2] een boete opgelegd van € 3.000,00. De minister heeft zijn standpunt in bezwaar gehandhaafd.

Bij besluit van 18 februari 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag zijn beslissing om op 31 januari 2024 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 van de gemeente Den Haag aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een vuilniszak die op 31 januari 2024 is aangetroffen naast een ondergrondse restafvalcontainer ter hoogte van de Lange Beestenmarkt 9 in Den Haag. Het college is ervan uitgegaan dat [appellante] de vuilniszak verkeerd heeft aangeboden omdat daarin een papieren retourlabel zat van de Bijenkorf met daarop haar naam- en adresgegevens. [appellante] betwist dat de vuilniszak van haar is. Ze stelt dat ze haar eigen afval altijd op maandag na 22:00 uur aanbiedt op de stoep bij haar huis ter hoogte van de [locatie] in Den Haag. Ze wijst er hierbij op dat de vuilniszak ver van haar woning is gevonden.

Bij besluit van 29 april 2022 heeft de minister van Financiën geweigerd een private schuld van [appellant] over te nemen. Deze uitspraak gaat over een besluit op grond van de regeling voor overneming en betaling van private schulden die is opgenomen in de Wet hersteloperatie toeslagen. [appellant] is een gedupeerde van de toeslagenaffaire. Hij heeft verzocht om overname van een aantal schulden. In hoger beroep is in geschil of een schuld bij Defam B.V. moet worden overgenomen. [appellant] is op 13 maart 2017 bij Defam een krediet aangegaan, om te voorkomen dat er beslag werd gelegd op zijn huis. Dit krediet bedroeg € 40.000,00, met een maandelijkse aflossing van € 400,00 per maand. Vanwege de terugvorderingen van de kinderopvangtoeslag heeft de echtgenote van [appellant] haar baan opgezegd, om voor de kinderen te zorgen. Door de daling van het inkomen hebben zij eind 2019 hun huis moeten verkopen. De schuld bij Defam bedroeg op 31 mei 2021 € 33.863,85. Op dat moment bedroeg de betalingsachterstand van [appellant] bij Defam € 3.200,00.

Bij besluit van 10 maart 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag zijn beslissing om op 16 februari 2024 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 van de gemeente Den Haag aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. Daarbij heeft het college vermeld dat een gedeelte van de kosten van de toepassing van bestuursdwang, te weten € 199,57, voor rekening van [appellante] komt. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een kartonnen doos die op 16 februari 2024 is aangetroffen op de stoep ter hoogte van de Valkenboslaan 41 in Den Haag. Het college is ervan uitgegaan dat [appellante] de doos verkeerd heeft aangeboden, omdat haar adres op het adreslabel op de doos staat. [appellante] betwist dat zij de doos onjuist heeft aangeboden. Ze stelt dat ze de doos, samen met ander oud papier, op de avond van 7 februari 2024 op straat heeft neergezet, met de bedoeling het papierafval de volgende dag aan te bieden op de papierophaaldag van de gemeente.

Bij besluit van 13 juni 2024 heeft de raad van de gemeente Delft het bestemmingsplan "Gele Scheikunde" vastgesteld. Het bestemmingsplan maakt op de plek van het gebouwencomplex Gele Scheikunde van de Technische Universiteit Delft de bouw van maximaal 304 woningen en 3.900 m2 brutovloeroppervlak met commerciële en maatschappelijke functies en het behoud van twee bestaande woningen mogelijk. Het plangebied wordt begrensd door de Julianalaan, de Michiel de Ruyterweg en de Prins Bernhardlaan en Jaffalaan. [appellant] woont aan de Prins Bernhardlaan en is van mening dat de bebouwing van de voormalige campus in zijn geheel behouden moet blijven. Gele Scheikunde is de initiatiefnemer van de ontwikkeling. [appellant] betoogt dat de raad het bestemmingsplan zodanig heeft vastgesteld dat behoud van het gehele architectonisch-historisch waardevolle complex Gele Scheikunde niet langer mogelijk is bij de bouw van woningen. De raad had volgens [appellant] ervoor moeten kiezen woningbouw te beperken tot de contouren van het gebouwencomplex.

Bij besluit van 12 juni 2024 heeft de raad van de gemeente Arnhem het bestemmingsplan ‘Chw Schuytgraaf, veegplan 2017, herziening velden 26 en 27 & reparaties en detaillering’ gewijzigd vastgesteld. Het bestemmingsplan ziet op drie gebieden in de wijk Schuytgraaf in Arnhem. Het maakt onder meer de ontwikkeling van 198 woningen mogelijk in de velden 26 en 27, aan de zuidrand van de wijk. Het bevat ook enkele reparaties en detailleringen. Ten slotte beoogt het plan voor het Noordereiland de bebouwingsmogelijkheden in lijn te brengen met de rest van Schuytgraaf. [appellante] woont aan het [locatie], op het perceel met de kadastrale aanduiding AHM05-AF-3770. Volgens haar leidt het bestemmingsplan ertoe dat vergunde bebouwing op haar perceel illegaal wordt.

Bij besluit van 1 maart 2023 heeft de minister van Financiën de aanvraag van [appellant] om compensatie voor een afgeloste geldschuld afgewezen. Deze uitspraak gaat over compensatie voor afgeloste private schulden in het kader van de Hersteloperatie Toeslagen. Deze regeling is onderdeel van de regeling voor overneming en betaling van private schulden die is opgenomen in de Wet hersteloperatie toeslagen. [appellant] is een gedupeerde ouder van de toeslagenaffaire. [appellant] is op 13 maart 2017 een krediet aangegaan bij Defam B.V., om te voorkomen dat er beslag werd gelegd op zijn huis. Dit krediet bedroeg € 40.000,00, met een maandelijkse aflossing van € 400,00 per maand. Vanwege de terugvorderingen van kinderopvangtoeslag heeft de echtgenote van [appellant] haar baan opgezegd, om voor de kinderen te zorgen. Door de daling van het inkomen hebben zij eind 2019 hun huis moeten verkopen. [appellant] heeft op 25 februari 2021 vanuit de Catshuisregeling €30.000,00 ontvangen. [appellant] heeft een aanvraag gedaan om compensatie voor afgeloste schulden, voor een bedrag van € 8.000,00, het deel van de lening bij Defam dat [appellant] reeds had afgelost.

Bij besluit van 10 mei 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag zijn beslissing om op 17 april 2024 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 van de gemeente Den Haag aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een kleine kartonnen doos die op 17 april 2024 is aangetroffen naast een ondergrondse restafvalcontainer ter hoogte van de Walnootstraat 11 in Den Haag. Het college is ervan uitgegaan dat [appellante] de doos verkeerd heeft aangeboden omdat daarop een adreslabel zat met haar naam- en adresgegevens. [appellante] betwist niet dat de doos van haar afkomstig is, maar stelt dat ze de doos in de container heeft gegooid. [appellante] stelt het pakketje op 12 april 2024 met de auto te hebben opgehaald bij het DHL servicepunt in Tabakshop de Walnoot aan de Walnootstraat 1 en de doos, nadat zij de inhoud daaruit heeft gehaald, heeft platgemaakt en heeft weggegooid in een container tegenover het servicepunt.

Bij besluit van 10 januari 2023 heeft de Dienst Toeslagen een bedrag van € 2.891,00 van [appellant] teruggevorderd. [appellant] heeft in 2018 en 2019 voorschotten huur- en zorgtoeslagen ontvangen. Omdat na definitieve berekening is gebleken dat zijn inkomen te hoog is, moet [appellant] de voorschotten ten bedrage van € 4.555,00 terugbetalen. Op 7 februari 2020 heeft de Dienst Toeslagen een betalingsregeling getroffen met [appellant], waarbij hij € 184,00 per maand moet betalen. Omdat [appellant] niet heeft voldaan aan zijn maandelijkse betalingsverplichting, heeft de Dienst Toeslagen, bij besluit van 10 januari 2023, de betalingsregeling beëindigd en het volgens de Dienst Toeslagen op dat moment nog openstaande bedrag van € 2.891,00 in één keer van [appellant] teruggevorderd.

Bij besluit van 10 juli 2023 heeft het college van burgemeester en wethouders van Meierijstad een omgevingsvergunning verleend aan [appellant A], voor de activiteiten bouwen en het afwijken van het bestemmingsplan voor teeltondersteunende voorzieningen. [appellant A] exploiteert een bedrijf dat zich toespitst op de teelt van zachtfruit en asperges. In het besluit van 10 juli 2023 heeft het college een omgevingsvergunning verleend voor de activiteiten bouwen van tijdelijke teeltondersteunende voorzieningen van 2,75 ha op bedrijfspercelen met de kadastrale nummers R279 en R280 en een pomphok op het bedrijfsterrein van [appellant A] aan de [locatie 1]. Daarnaast is voor de teeltondersteunende voorzieningen afgeweken van de regels van het toentertijd geldende bestemmingsplan, omdat de teeltondersteunende voorzieningen niet voldoen aan de voorwaarde dat de afstand tot het bouwplan niet meer mag bedragen dan 500 m (artikel 3.2.19 onder e van het bestemmingsplan "Buitengebied Sint-Oedenrode (Herziening 4)"). De teeltondersteunende voorzieningen mogen maximaal acht maanden per jaar op het perceel worden geplaatst.

Bij besluit van 3 mei 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag zijn beslissing om op 8 april 2024 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 van de gemeente Den Haag aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. Daarbij heeft het college vermeld dat een gedeelte van de kosten van de toepassing van bestuursdwang, te weten € 199,57, voor rekening van [appellant] komt. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een platgemaakte doos die op 8 april 2024 is aangetroffen op straat ter hoogte van de Gabriël Metsusstraat 37 in Den Haag. Het is niet in geschil dat de platgemaakte doos van [appellant] is. [appellant] betwist dat hij de doos onjuist heeft aangeboden. Hij heeft verklaard dat hij de doos, samen met ander afval, op 7 april buiten heeft neergezet, met de bedoeling om de doos de volgende dag als grofvuil aan te bieden.

Bij beslissing van 16 juli 2024 heeft de examencommissie van de opleiding HBO-ICT (hierna: de examencommissie) aan [appellant] een bindend negatief studieadvies gegeven. [appellant] is in het studiejaar 2022/23 begonnen met de bacheloropleiding ICT aan de Hogeschool van Amsterdam. Hij heeft in zijn eerste studiejaar 19 studiepunten behaald. Op 17 juli 2023 heeft de examencommissie de beslissing over het geven van een bindend studieadvies opgeschort, omdat de geschiktheid van [appellant] voor de opleiding vanwege zijn persoonlijke omstandigheden nog niet kon worden beoordeeld. [appellant] zou een positief studieadvies ontvangen als hij aan het eind van het tweede jaar alle 60 studiepunten uit de propedeutische fase zou hebben behaald. [appellant] is het niet eens met de beslissing van het college en voert aan dat er nog steeds persoonlijke omstandigheden zijn waardoor hij niet heeft kunnen voldoen aan de studievoortgangsnorm.

Bij besluit van 6 juli 2021 heeft de raad van de gemeente Smallingerland het bestemmingsplan "Drachten - Hotel Lavendelheide 4" vastgesteld. In het plangebied is een hotel met onder andere een bowlingbaan gevestigd, dat door Van der Valk wordt geëxploiteerd. Van der Valk wil het hotel uitbreiden met een nieuw gebouw met hotelkamers en een restaurant met een overdekt terras. Daarnaast wil Van der Valk in dit gebouw vergader- en presentatiezalen realiseren, die ook voor feesten gebruikt kunnen worden. Het plan maakt het daarom onder meer mogelijk om aan de oostzijde van de bestaande bebouwing van het hotel een gebouw te bouwen met een bouwhoogte van 30 m. Ook wordt de bestaande bestemming "Horeca" uitgebreid binnen het plangebied. [appellant] woont op de [locatie]. Dit perceel ligt op een afstand van ongeveer 25 m ten noorden van het plangebied en minder dan 100 m van de gronden waarop het nieuwe gebouw is voorzien. [appellant] kan zich niet met het plan verenigen, onder meer omdat het plan volgens hem leidt tot een onevenredige aantasting van de cultuurhistorische waarde van de Ureterpvallaat en een te hoge toename van de geluidsbelasting op zijn woning.

Bij besluit van 30 september 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van De Fryske Marren aan het Centraal Orgaan opvang asielzoekers een omgevingsvergunning verleend voor het tijdelijk realiseren van een asielzoekerscentrum aan de Wikelerdyk 9a in Balk, geldig tot 17 maart 2022. Het asielzoekerscentrum is oorspronkelijk geopend in september 2016, nadat de aanvraag van het COA om een omgevingsvergunning van 10 februari 2016 was ingewilligd. In oktober 2018 is het asielzoekerscentrum gesloten, vanwege een daling in de instroom van vluchtelingen. Het besluit van 30 september 2019 is bij uitspraak van 31 augustus 2021 door de rechtbank vernietigd. Naar het oordeel van de rechtbank was onvoldoende gemotiveerd dat er een behoefte bestond aan 500 nieuwe opvangplaatsen. Ook was onvoldoende gemotiveerd dat het asielzoekerscentrum niet binnen bestaand stedelijk gebied had kunnen worden gerealiseerd. Het COA en het college zijn het oneens met deze uitspraak. [appellante A] exploiteert een veehouderij, gelegen ten zuidoosten van het asielzoekerscentrum, aan de [locatie]. Zij is het ook oneens met de uitspraak van de rechtbank.

Bij besluit van 2 november 2021 heeft de raad van de gemeente Brunssum het bestemmingsplan "Oostflank" gewijzigd vastgesteld. Het plan is overwegend een beheersmatig bestemmingsplan en voorziet in een herziening van bestaande planologische kaders voor delen van het gebied Oostflank in Brunssum ten behoeve van een beoogde ruimtelijke kwaliteitsverbetering. De raad wil onder meer de kaders beter afstemmen op de recent aangelegde Buitenring Parkstad Limburg, en de toegelaten vormen van bedrijvigheid aanpassen ter voorkoming van overlast voor de omgeving. Het gebied bestaat uit 5 deelgebieden die niet direct aan elkaar grenzen. [appellante sub 1] is eigenaar van het perceel [locatie 1] in Brunssum. Het perceel is gelegen in deelgebied Bouwberg (deelgebied 1) waar voorheen de beheersverordening "Bedrijventerrein" van toepassing was.

Bij besluit van 16 april 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Loon op Zand besloten over te gaan tot invordering van de door Oostappen verbeurde dwangsommen. Bij besluit van 18 januari 2019 heeft het college aan Oostappen de last opgelegd om uiterlijk 27 januari 2019 om 23:00 uur het gebruik van de recreatieverblijven op het Oostappen Vakantiepark Droomgaard, gelegen aan de Van Haestrechtstraat 24 te Kaatsheuvel, voor zover deze zijn gelegen op het recreatieve gedeelte van het vakantiepark, zijnde het deel zonder de nadere aanduiding ‘specifieke vorm van recreatie - huisvesting arbeidsmigranten’, voor het huisvesten van arbeidsmigranten te staken en gestaakt te houden. Doet Oostappen dat niet, dan verbeurt zij na afloop van de begunstigingstermijn een dwangsom dat niet aan de last is voldaan. Op 28 januari 2019 en 8 februari 2019 heeft het college controles uitgevoerd en geconstateerd dat arbeidsmigranten waren gehuisvest in chalets [A] en [B], welke gelegen zijn op het recreatieve gedeelte van het vakantiepark.

Bij besluit van 8 februari 2022 heeft de minister van Infrastructuur en Waterstaat (hierna: de minister) het saneringsplan "Oost-Nederland 3" vastgesteld en geluidproductieplafonds verlaagd. Het saneringsplan heeft betrekking op diverse wegvlakken van de A1, A12, A15, A18, A28, A30, A35, A50, N18, N35, N36 en N48 in de provincies Gelderland en Overijssel. Het saneringsplan bevat bronmaatregelen en afschermende maatregelen die ertoe leiden dat de geluidproductieplafonds op meerdere referentiepunten langs een aantal van de genoemde rijkswegen moeten worden verlaagd. [appellante] woont aan de [locatie] in [woonplaats] aan de oostzijde van de rijksweg N36. Deze woning wordt in het saneringsplan aangemerkt als saneringsobject. In het saneringsplan vormen de vier ten oosten van de N36 gelegen saneringsobjecten aan de [locatie] tot en met 8 het cluster N36_CL05 (hierna: het cluster). Ten behoeve van het cluster voorziet het saneringsplan in het aanleggen van de bronmaatregel dunne deklaag type A. Deze bronmaatregel wordt ten behoeve van meer dan één cluster langs de N36 toegepast over een lengte van ongeveer 3.100 m.

Bij besluit van 27 oktober 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amersfoort aan [partij A] een omgevingsvergunning verleend voor het gebruik van het bijgebouw bij zijn woning ten behoeve van een logeer- en slaapruimte op het perceel De [locatie 1] in Amersfoort. Met zijn aanvraag heeft [partij A] verzocht om het achterste deel van zijn bijgebouw, dat hij als hobbyruimte in gebruik heeft, te mogen gebruiken als een logeer- en slaapruimte. Het bijgebouw is aan zijn woning op het perceel gebouwd. Ter plaatse van het perceel geldt het bestemmingsplan "Woon- werkzone Bloeidaal". Op het perceel rust de bestemming "Wonen - 6" en de dubbelbestemming "Waarde - Archeologie 3". [appellanten] woont op het perceel [locatie 2], dat grenst aan het perceel van [partij A]. Hij stelt zich op het standpunt dat het college de omgevingsvergunning niet had mogen verlenen, omdat dit in strijd is met de goede ruimtelijke ordening.

Bij brieven van 2 en 8 februari 2021 heeft SAR de minister twee afzonderlijke verzoeken gedaan om openbaarmaking van informatie op grond van de Wet openbaarheid van bestuur. Op 2 februari 2021 heeft [persoon], op dat moment de campagneleider van SAR en voormalig directeur van SAR, de minister namens SAR verzocht om openbaarmaking van inspectierapporten die zijn opgemaakt over een apenhandelaar in de periode van 2018 tot 2 februari 2021. Verder heeft SAR verzocht om een overzicht van andere stukken, zoals documenten, adviezen van de Instantie voor Dierenwelzijn, levensloopdossiers van dieren, rapportages, zogenaamde CITES-papieren en beeldmateriaal, die in bezit zijn van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit en die direct betrekking hebben op de bedoelde apenhandelaar, over dezelfde periode. Op 8 februari 2021 heeft [persoon] de minister namens SAR verzocht om openbaarmaking van de inspectierapporten die zijn opgemaakt over de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen en het herseninstituut in Amsterdam over de periode 2018 tot 8 februari 2021.

Bij besluit van 3 juni 2016 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam een aanvraag van [appellante] voor een ligplaatsvergunning voor een bedrijfsvaartuig afgewezen. Op 13 november 2015 heeft [appellante] bij het college een aanvraag ingediend voor een ligplaatsvergunning voor een bedrijfsvaartuig, een vlot, genaamd ‘Werkvlot’. Het college heeft deze aanvraag op grond van artikel 2.4.1, vierde lid, in samenhang met artikel 2.3.1, tweede lid, van de Verordening op het binnenwater 2010 afgewezen, omdat dit niet in overeenstemming is met het bestemmingsplan. Daar komt bij dat het vlot niet is aan te merken als een bedrijfsvaartuig, zoals bedoeld in de Vob, aldus het college. Met het besluit van 18 april 2019 heeft het college deze standpunten gehandhaafd. [appellante] betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat het college zich redelijkerwijs op het standpunt kon stellen dat het vlot niet is aan te merken als een bedrijfsvaartuig.

Bij besluit van 29 april 2020 heeft het college van gedeputeerde staten van Gelderland het verzoek van [wederpartij] om handhavend op te treden tegen luchthaven Teuge buiten behandeling gesteld. Luchthaven Teuge is een burgerluchthaven van regionale betekenis. Op grond van artikel 8.1a, derde lid, van de Wet luchtvaart is het verboden een burgerluchthaven van regionale betekenis in bedrijf te hebben indien voor de luchthaven geen luchthavenbesluit of luchthavenregeling geldt. Niet in geschil is dat voor de luchthaven Teuge een luchthavenbesluit vereist is en dat zo’n luchthavenbesluit er ten tijde van het besluit van 13 oktober 2020 nog niet was. Voor de luchthaven Teuge had uiterlijk op 1 november 2014 een luchthavenbesluit moeten worden vastgesteld. Dit volgt uit artikel XIII, eerste lid, van de Wijzigingswet. [wederpartij] heeft bij brief van 6 februari 2020, aangevuld bij brief van 17 februari 2020, een verzoek om handhaving ingediend. Hij heeft, voor zover hier van belang, verzocht om handhavend op te treden tegen luchthaven Teuge omdat de luchthaven zonder luchthavenbesluit in bedrijf is.