De Afdeling bestuursrechtspraak toetst of de overheid het recht goed heeft toegepast bij het nemen van een besluit. In dit onderdeel vindt u alle uitspraken die de Raad van State op zijn website publiceert. Meer informatie over de taak van de Afdeling bestuursrechtspraak vindt u in de rubriek Bestuursrechtspraak.
Toon overzicht van de actuele uitspraken:
Bij besluit van 3 februari 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam een aanvraag van [appellante] voor een urgentieverklaring afgewezen. [appellante] beschikt over een tweekamerappartement op de tweede etage zonder lift in Amsterdam. Rond 1 november 2021 is de moeder van [appellante] vanuit Marokko bij haar en haar dochter ingetrokken. Uit de e-mail van de verpleegkundige van 22 juli 2022 volgt dat de moeder van [appellante] volledig bedlegerig is, niet zelfstandig kan lopen of staan en 24-uurs zorg nodig heeft. [appellante] heeft een urgentieverklaring aangevraagd voor een woning op de begane grond met drie slaapkamers, zodat zij met haar moeder in de rolstoel naar buiten kan en zij niet langer met haar moeder in de woonkamer hoeft te slapen. Het geschil gaat over de toepassing van de hardheidsclausule. Het college heeft de aanvraag afgewezen op grond van de algemene weigeringsgrond van artikel 2.6.5, eerste lid en onder i, van de Huisvestingsverordening Amsterdam 2020.
Bij brief van 11 juli 2024 heeft het college van bestuur van het ROC Da Vinci College aan [appellant] een schriftelijke waarschuwing gegeven. Bij brieven van 26 augustus en 30 augustus 2024 heeft [appellant] bezwaar gemaakt tegen de brief van het college van 11 juli 2024 waarin het college hem een schriftelijke waarschuwing heeft gegeven en de beslissing van 30 augustus 2024 waarin het college hem de toegang tot de terreinen en gebouwen van het Da Vinci College voor de duur van één week heeft ontzegd. Op 6 september 2024 heeft [appellant] beroep ingesteld bij de Afdeling.
Bij besluit van 6 mei 2023 heeft de Dienst Toeslagen de huurtoeslag voor [appellante] over 2021 vastgesteld op nihil en € 3.855,00 aan ontvangen voorschotten huurtoeslag over 2021 inclusief rente van haar teruggevorderd. Bij besluit van 25 september 2023 heeft de Dienst Toeslagen het door [appellante] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard, de terugvordering van rente laten vervallen en de terugvordering aangepast naar € 3.729,00. [appellante] heeft over 2021 € 3.729,00 aan voorschotten huurtoeslag ontvangen, gebaseerd op een geschat jaarinkomen van € 15.043,00. De Dienst Toeslagen heeft vervolgens een melding uit de Basisregistratie Inkomen (hierna: BRI) gekregen dat [appellante] over 2021 een rendementsgrondslag had van € 31.398,00, wat net boven de voor haar voor de huurtoeslag geldende vermogensgrens van € 31.340,00 is. [appellante] stelt dat een medewerker van de Dienst Toeslagen haar heeft verteld dat zij safe zat voor de huurtoeslag over 2021. [appellante] vindt verder dat er in haar geval bijzondere omstandigheden zijn die maken dat de Dienst Toeslagen had moeten afzien van de terugvordering of deze had moeten matigen.
Bij besluit van 9 maart 2022 heeft de Dienst Toeslagen de zorgtoeslag en het kindgebonden budget over 2017 voor [appellante] definitief vastgesteld op nihil. De Dienst Toeslagen heeft tevens de teveel ontvangen voorschotten zorgtoeslag en kindgebonden budget over 2017 van € 2.317,00 en € 2.778,00 van haar teruggevorderd. Bij besluit van 11 januari 2023 heeft de Dienst Toeslagen het kindgebonden budget over 2018 voor [appellante] definitief vastgesteld op nihil en het teveel ontvangen voorschot kindgebonden budget over 2018 van € 350,00 van haar teruggevorderd. Op basis van de Basisregistratie Inkomen heeft de Dienst Toeslagen het gezamenlijk toetsingsinkomen van [appellante] en haar toeslagpartner over 2017 vastgesteld op € 81.429,00 en over 2018 op € 86.846,00. De toeslagpartner van [appellante] heeft bezwaar- en beroepsprocedures aanhangig gemaakt tegen het inkomen dat de inspecteur van de Belastingdienst voor hem over 2017 en 2018 heeft vastgesteld. Volgens [appellante] moet de Dienst Toeslagen de uitkomst van deze procedures afwachten, alvorens over te gaan tot definitieve vaststelling van haar zorgtoeslag en kindgebonden budget over 2017 en 2018.
Bij besluit van 13 oktober 2023 heeft de Dienst Toeslagen de zorg- en huurtoeslag voor [appellant] over 2022 definitief vastgesteld op respectievelijk € 1.482,00 en € 2.338,00 en bepaald dat [appellant] de teveel ontvangen voorschotten zorg- en huurtoeslag van € 208,00 en € 410,00 moet terugbetalen. Bij besluit van 3 december 2024 heeft de Dienst Toeslagen de zorg- en huurtoeslag voor [appellant] over 2022 definitief vastgesteld op € 1.490,00 en € 2.354,00 en bepaald dat [appellant] € 105,00 en € 18,00 aan te weinig ontvangen zorg- en huurtoeslag terugkrijgt. Op 20 augustus 2024 heeft de inspecteur van de Belastingdienst het verzamelinkomen van [appellant] vastgesteld op € 17.102,00 en dat van zijn partner op € 13.067,00. Naar aanleiding hiervan heeft de Dienst Toeslagen bij het besluit van 3 december 2024 de in het besluit van 13 oktober 2023 vermelde definitieve vaststelling van de zorg- en huurtoeslag herzien. De vastgestelde zorg- en huurtoeslag over 2022 is herzien naar € 1.490,00 en € 2.354,00 en [appellant] krijgt € 105,00 en € 18,00 aan te weinig ontvangen zorg- en huurtoeslag terug.
Bij besluit van 7 juni 2023 heeft het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen het rijbewijs van [appellant] per 14 juni 2023 ongeldig verklaard. Naar aanleiding van een mededeling van de politie heeft het CBR bij besluit van 5 augustus 2022 aan [appellant] een onderzoek naar zijn rijvaardigheid opgelegd. Uit het eerste onderzoek op 23 februari 2023 bleek dat [appellant] de praktijkonderdelen onvoldoende beheerst. Ook tijdens het tweede onderzoek op 6 juni 2023 bleek dat [appellant] onvoldoende rijvaardig is. Daarom heeft het CBR het rijbewijs van [appellant] bij besluit van 7 juni 2023 ongeldig verklaard.
Bij besluit van 28 februari 2024 heeft de Commissie Schadefonds Geweldsmisdrijven een aanvraag van [appellante] om een uitkering uit het Schadefonds Geweldsmisdrijven afgewezen. [appellante] heeft op 13 oktober 2023 een uitkering uit het schadefonds aangevraagd. Daarbij heeft zij toegelicht dat zij regelmatig door haar toenmalige partner is geslagen en geschopt. Daaraan heeft zij onder meer blauwe plekken, kneuzingen en oogletsel overgehouden. Ook is zij daardoor depressief en angstig. De CSG heeft bij besluit van 28 februari 2024, gehandhaafd bij besluit van 11 juni 2024, de aanvraag afgewezen. De CSG vindt het weliswaar aannemelijk dat [appellante] in de opgegeven periode slachtoffer is geweest van meerdere mishandelingen, maar beschikt over onvoldoende objectieve aanwijzingen om aan te nemen dat deze mishandelingen ook stelselmatig plaatsvonden. Het letsel dat [appellante] aan de mishandelingen heeft overgehouden kan de CSG niet aanmerken als ernstig letsel.
Bij beslissing van 20 september 2024 heeft het college van bestuur van het ROC Da Vinci College [appellant] verwijderd van de opleiding Pedagogisch Werk en van het Da Vinci College, inclusief ontzegging van de toegang tot de schoolgebouwen en terreinen van het Da Vinci College. [appellant] volgt sinds augustus 2023 de opleiding Pedagogisch Werk aan het Da Vinci College. Vanwege ontoelaatbaar gedrag heeft het college bij beslissing van 20 september 2024 [appellant] verwijderd van de opleiding Pedagogisch Werk en van het Da Vinci College, inclusief ontzegging van de toegang tot de schoolgebouwen en terreinen van het Da Vinci College. Hiermee is zijn recht om onderwijs te volgen, inspraak op het onderwijs te leveren en toegang tot de fysieke en digitale voorzieningen te hebben komen te vervallen. In deze beslissing heeft het college ook opgenomen dat [appellant] zich in de toekomst niet kan inschrijven voor andere opleidingen bij het Da Vinci College. Zijn verzoek tot herinschrijving voor de opleiding Pedagogisch Werk in augustus 2025 heeft het college daarom afgewezen.
Bij beslissing van 26 februari 2025 heeft het college van bestuur van de Universiteit Leiden [appellant] niet toegelaten tot de tweede selectieronde voor de bacheloropleiding Geneeskunde aan de Universiteit Leiden. [appellant] heeft op 14 februari 2025 deelgenomen aan de eerste selectieronde voor de bacheloropleiding Geneeskunde aan de Universiteit Leiden. Aan deze ronde, die bestaat uit een studievaardighedentest en een capaciteitentest, hebben 1.225 kandidaten deelgenomen, van wie het college de beste 500 kandidaten heeft geselecteerd voor de tweede ronde. [appellant] behoort niet tot die 500 kandidaten. [appellant] is het er niet mee eens dat hij niet is toegelaten tot de tweede selectieronde.
Bij besluit van 20 oktober 2020 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid een aanvraag van appellant om afgifte van een document als bedoeld in artikel 9, eerste lid, van de Vw 2000, waaruit rechtmatig verblijf als gemeenschapsonderdaan blijkt, afgewezen. Bij besluit van 10 december 2021 heeft de staatssecretaris het daartegen door appellant gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Bij uitspraak van 27 december 2022 heeft de rechtbank het daartegen door appellant ingestelde beroep ongegrond verklaard.
