Uitspraken

Bij besluit van 9 april 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Oss het wijzigingsplan "Wijziging 1 Bestemmingsplan Midden Noord - Oss - 2012" vastgesteld. Het plan is vastgesteld om de bouw van een appartementencomplex met 28 appartementen op de hoek van de Foulkesstraat en de Hertogensingel in Oss mogelijk te maken. Het huidige kantoorpand op deze locatie wordt gesloopt. Het college heeft gebruik gemaakt van zijn wijzigingsbevoegdheid die is opgenomen in het plan "Midden Noord - Oss - 2012". In het wijzigingsplan zijn ook de gronden die gelegen zijn ten westen van het beoogde appartementencomplex opgenomen. Hier wordt voorzien in 24 zorgappartementen. Dit was al mogelijk op grond van het voorgaande ter plaatse geldende bestemmingsplan. In zoverre is het plan conserverend van aard. [appellant sub A], [appellant sub B] en [appellant sub C] wonen in de directe omgeving van het plangebied, zij kunnen zich niet met het plan verenigen.

Bij besluit van 1 juni 2022 heeft de minister van Financiën geweigerd schulden van [appellant] over te nemen. De minister heeft de schuld aan de gemeente Den Haag niet overgenomen, omdat dit geen private, maar een publieke schuld is. De minister heeft toegelicht dat de schuld voorkomt uit een lening op grond van de Tijdelijke overbruggingsregeling zelfstandig ondernemers. Voor een dergelijke schuld geldt een andere regeling, neergelegd in hoofdstuk 3 van de Wht. De minister is niet bevoegd deze over te nemen op grond van hoofdstuk 4 van de Wht. De minister heeft de schuld aan ING niet overgenomen, omdat deze niet voldoet aan de eis van opeisbaarheid voor 1 juni 2021. De minister heeft toegelicht dat het gaat om een krediet, waarbij, ten tijde van de besluitvorming, geen sprake is van achterstanden die kunnen worden afbetaald. De minister heeft verder de schulden aan [persoon A], [persoon B], [appellant] en [persoon C] (hierna: de informele schulden) niet overgenomen, omdat het gaat om privéschulden die niet zijn vastgelegd in notariële akten. Volgens de rechtbank heeft de minister de schulden terecht niet overgenomen op grond van artikel 4.1 van de Wht.

Bij besluit van 22 mei 2024 heeft de raad het bestemmingsplan "Landhuis Moubis - Waterloostraat 28 Steyl" vastgesteld. Bij besluit van 30 mei 2024 heeft het college aan Symphony Estates B.V. een omgevingsvergunning verleend voor de herontwikkeling van Landhuis Moubis en omliggende gronden tot een woon-zorghuis met 32 appartementen/studio's, waarvan 1 logeerkamer, aan de Waterloostraat 28 in Steyl. Landhuis Moubis aan de Waterloostraat 28 in Steyl ligt centraal in Park Waterloo. Park Waterloo betreft een particulier landgoed met een besloten karakter omdat het ommuurd is en toegankelijk is via een poort. Naast Landhuis Moubis zijn daar ook een voormalig klooster en een kapel aanwezig. Initiatiefnemer Symphony Estates en de raad hebben hierbij voor ogen een vorm van beschermd wonen met 24-uurszorg voor hulpbehoevende dan wel dementerende ouderen met een maximale bezetting van 42 personen met een besloten en afsluitbare (binnen)tuin. De zorgorganisatie die het woon-zorghuis gaat exploiteren is Proteion. De VVE behartigt de belangen van de bewoners van Park Waterloo. De overige appellanten wonen in Park Waterloo. Zij voeren een groot aantal beroepsgronden aan, waarbij centraal staat dat het beoogde woon-zorghuis in Landhuis Moubis volgens hen niet past in Park Waterloo vanwege het karakter ervan van een besloten woonlocatie.

Bij besluit van 16 mei 2024 heeft de raad van de gemeente Roosendaal het bestemmingsplan "De Meeten 2" vastgesteld. Op 2 april 2025 heeft het college de omgevingsvergunning van 26 juni 2024 ingetrokken, nadat Cloetta Holland B.V. het college op 18 maart 2025 had bericht dat zij geen gebruik meer zou maken van de vergunning. Bij brief van 1 mei 2025 hebben de raad en het college dit aan de Afdeling meegedeeld en de Afdeling verzocht om het bestemmingsplan "De Meeten 2" te vernietigen. Omdat de omgevingsvergunning één-op-één is ingepast in het bestemmingsplan, is volgens hen het bestemmingsplan niet meer uitvoerbaar.

Bij besluit van 18 januari 2023 heeft het college van burgemeester en wethouders van Ameland het verzoek van [appellant] om documenten openbaar te maken op grond van de Wet open overheid ingewilligd. Bij brief van 24 oktober 2022 heeft [appellant] het college verzocht om openbaarmaking van documenten waarin de onderbouwing staat voor de kostendekkendheid van de afvalstoffenheffing in de gemeente Ameland over de jaren 2018 tot en met 2021, en een raming voor 2022. Bij het besluit van 18 januari 2023 heeft het college een aantal documenten openbaargemaakt. Het college heeft het door [appellant] daartegen gemaakte bezwaar niet-ontvankelijk verklaard omdat [appellant] geen belang had bij een besluit op het bezwaar aangezien alle door hem verzochte documenten zijn openbaargemaakt. De rechtbank heeft geoordeeld dat het college het bezwaar van [appellant] terecht niet-ontvankelijk heeft verklaard omdat hij geen procesbelang meer had in bezwaar. Volgens de rechtbank komt de stelling van [appellant] dat meer documenten aanwezig moeten zijn eruit voort uit dat hij van mening is dat de kostendekkendheid van de afvalstoffenheffing in die documenten niet voldoende is onderbouwd.

Bij besluit van 11 juni 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Hilvarenbeek aan KS NL32 B.V. (Kronos Solar) een omgevingsvergunning verleend voor de duur van 25 jaar voor het bouwen van een zonnepark op de percelen met de kadastrale aanduidingen Q 1235, Q 1424 en Q 1425 aan de Ansbaldweg in Diessen. Kronos Solar wil een zonnepark ontwikkelen aan de Ansbaldweg in Diessen. Bij besluit van 20 november 2020 heeft het college voor dit zonnepark een omgevingsvergunning verleend. Over die omgevingsvergunning heeft de Afdeling uitspraak gedaan op 27 maart 2024, ECLI:NL:RVS:2024:1291. De Afdeling overwoog in die uitspraak dat het college niet heeft gemotiveerd waarom het zonnepark wordt toegestaan op een plek die in de voorkeursvolgorde van de zonneladder op de laatste plaats komt, namelijk in het buitengebied. De omgevingsvergunning is daarom in strijd met artikel 3.41, eerste lid, aanhef en onder a, van de Interim Omgevingsverordening Noord-Brabant en artikel 3:46 van de Algemene wet bestuursrecht verleend.

Bij besluit van 11 juni 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Hilvarenbeek aan KS NL34 B.V. (Kronos Solar) een omgevingsvergunning verleend voor de duur van 25 jaar voor het bouwen van een zonnepark op de percelen met de kadastrale aanduidingen N 1670, N1676, N1679 en N1680 aan de Oirschotsedijk in Haghorst. Kronos Solar wil een zonnepark ontwikkelen aan de Oirschotsedijk in Haghorst. Bij besluit van 20 november 2020 heeft het college voor dit zonnepark een omgevingsvergunning verleend. Over die omgevingsvergunning heeft de Afdeling uitspraak gedaan op 27 maart 2024, ECLI:NL:RVS:2024:1290. De Afdeling overwoog in die uitspraak dat het college niet heeft gemotiveerd waarom het zonnepark wordt toegestaan op een plek die in de voorkeursvolgorde van de zonneladder op de laatste plaats komt, namelijk in het buitengebied. De omgevingsvergunning is daarom in strijd met artikel 3.41, eerste lid, aanhef en onder a, van de Interim Omgevingsverordening Noord-Brabant en artikel 3:46 van de Algemene wet bestuursrecht verleend.

Bij besluit van 28 mei 2024 heeft de raad van de gemeente Dinkelland het bestemmingsplan "Denekamp, Brandlichterweg Diekmanweg" vastgesteld. Het plan voorziet in de mogelijkheid om ten hoogste 21 woningen te realiseren op de locatie Brandlichterweg/Diekmanweg ten noordoosten van het centrum van Denekamp. De locatie is in de huidige situatie onbebouwd en ingericht als grasland. [appellant] is eigenaar van een aantal percelen rondom het perceel [locatie], waarop zijn woning zich bevindt. [appellant] kan zich niet verenigen met het plan omdat hij vreest voor een verslechtering van de waterhuishoudkundige situatie op enkele van zijn percelen. De percelen waarop hij stelt wateroverlast te ondervinden zijn kadastraal aangeduid als gemeente Denekamp, Sectie O, nummers 176 en 181. Deze percelen bevinden zich ten (zuid)westen van het plangebied. Ter plaatse is de waterhuishoudkundige situatie volgens [appellant] in de bestaande situatie al slecht.

Bij besluit van 24 januari 2023 heeft de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid [appellante] een boete opgelegd van € 1.250,00, omdat zij niet op tijd heeft voldaan aan de inburgeringsplicht. In een brief van 8 oktober 2018 heeft de staatssecretaris [appellante] laten weten dat zij inburgeringsplichtig is. Zij is in het bezit van een verblijfsvergunning op grond van artikel 8, onder a, van de Vw 2000. Haar inburgeringstermijn is op 17 augustus 2018 gestart en zij moest, nadat de staatssecretaris deze termijn een aantal keer heeft verlengd, voor 13 augustus 2022 aan haar inburgeringsplicht voldoen. Omdat [appellante] niet op tijd aan de inburgeringsplicht heeft voldaan, heeft de staatssecretaris haar een boete opgelegd. [appellante] betoogt dat het haar niet valt te verwijten dat zij niet op tijd aan haar inburgeringsplicht heeft voldaan. [appellante] voert daartoe aan dat zij drie maanden aaneengesloten ziek was, waardoor de staatssecretaris de inburgeringstermijn had moeten verlengen. In de bezwaarprocedure heeft zij haar medisch dossier overgelegd, waaruit volgens [appellante] volgt dat zij ernstige medische klachten had.

Bij besluit van 14 november 2023 heeft de minister van Buitenlandse Zaken de door [appellant] afgelegde verklaring ter verkrijging van het Nederlanderschap geweigerd te bevestigen. Op 22 september 2023 heeft [appellant] bij de Nederlandse ambassade in Paramaribo de optieverklaring afgelegd ter verkrijging van het Nederlanderschap op grond van de Rijkswet op het Nederlanderschap. Bij besluit van 14 november 2023 heeft de minister geweigerd de optieverklaring te bevestigen. Volgens de minister voldoet [appellant] niet aan de vereisten van artikel 6, eerste lid, aanhef en onder k, van de wet. De rechtbank heeft geoordeeld dat uit het formulier van de optieverklaring volgt dat [appellant] de optieverklaring op grond van artikel 6, eerste lid, aanhef en onder k, van de RWN heeft afgelegd. De rechtbank is van oordeel dat de omvang van het geding zich dan ook beperkt tot de vraag of de minister terecht de optieverklaring op grond van artikel 6, eerste lid, aanhef en onder k, van de RWN niet heeft bevestigd. In beroep heeft [appellant] volgens de rechtbank geen gronden aangevoerd tegen het standpunt van de minister dat hij niet voldoet aan de vereisten van die bepaling.