Uitspraken

Bij besluit van 5 januari 2022 heeft het bestuur van de raad voor rechtsbijstand een aanvraag om een toevoeging voor het verlenen van gesubsidieerde rechtsbijstand aan [appellant] afgewezen. Op 15 november 2021 heeft [appellant] een aanvraag ingediend voor een toevoeging voor het maken van bezwaar tegen zijn feitelijke uitzetting op 16 november 2021. De raad heeft met toepassing van artikel 12, tweede lid, onder a, van de Wrb, gelezen in samenhang met artikel 3, aanhef en onder b, van het Brt, de aanvraag afgewezen. De raad heeft de afwijzing in bezwaar gehandhaafd. De raad heeft toegelicht dat de uitzetting van [appellant] het gevolg is van een terugkeerbesluit waartegen hij geen rechtsmiddel heeft ingezet. In de werkinstructie V010 "Vreemdelingenwet" staat, onder verwijzing naar vaste rechtspraak van de Afdeling, dat bezwaar tegen de feitelijke uitzetting die het gevolg is van een onherroepelijk besluit alleen kans van slagen heeft, als de situatie ten tijde van de feitelijke uitzetting dusdanig verschilt van die ten tijde van het besluit dat eraan ten grondslag ligt, dat niet langer onverkort van de rechtmatigheid van de feitelijke uitzetting kan worden uitgegaan.

Bij besluit van 5 juli 2022 heeft het college van dijkgraaf en hoogheemraden van het hoogheemraadschap de Stichtse Rijnlanden het 'verkeersbesluit vaarwater de Kromme Rijn, Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden' vastgesteld. [appellant] woont in Cothen en zijn tuin grenst aan de bovenloop van de rivier de Kromme Rijn. In het verkeersbesluit is een verbod op gemotoriseerd vaarverkeer voor de bovenloop opgenomen, zonder ontheffingsmogelijkheid. Een soortgelijk verbod gold reeds sedert 1998. [appellant] is het niet eens met het verkeersbesluit. Hij wil graag gemotoriseerd varen op de bovenloop van de Kromme Rijn en heeft daarom bezwaar gemaakt. Het college heeft het bezwaar ongegrond verklaard. Volgens het college is het verbod nodig om schade door gemotoriseerd scheepvaartverkeer aan het aquatisch leefmilieu, oevers en waterkeringen te voorkomen of te beperken. Dit belang weegt volgens het college zwaarder dan het belang van [appellant] bij gemotoriseerde recreatievaart.

Bij besluit van 17 oktober 2024 heeft de raad van de gemeente Montferland het bestemmingsplan "Lengel - Woonlocatie VVL-terrein" vastgesteld. Het plangebied omvat de locatie van de voormalige voetbalvelden van voetbalvereniging Lengel (VVL) aan de Antoniusstraat/Veenseweg in Lengel. Het bestemmingsplan voorziet in een planologische regeling voor woningbouw op deze locatie. Het plan is gericht op de ontwikkeling van twee woonvelden, met maximaal 64 woningen. [appellant] woont aan de Maria van Nassaulaan in ’s-Heerenberg. Hij is van mening dat met het plan te weinig vrijstaande levensloopbestendige woningen mogelijk worden gemaakt. Hij wil voor zo’n woning in aanmerking komen. [appellant] betoogt dat de verdeling in woningbouwcategorieën in het bestemmingsplan niet in overeenstemming is met de woningbehoefte. De berekening van de behoefte is gebaseerd op verouderde beleidsstukken. Er komen te weinig woningen in de duurdere categorie. [appellant] wil voor een vrijstaande levensloopbestendige woning in aanmerking komen. Ingevolge het bestemmingsplan kunnen echter op slechts drie kavels uitsluitend vrijstaande woningen worden gebouwd.

Bij besluit van 20 maart 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Rotterdam zijn beslissing om op 5 maart 2024 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening Rotterdam 2009 aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een kartonnen doos die op 5 maart 2024 is aangetroffen naast de ondergrondse afvalcontainer aan de Vierambachtsstraat in Rotterdam, bij huisnummer 40b. Het college is ervan uitgegaan dat [appellante] de doos verkeerd heeft aangeboden omdat haar naam en adres op het adreslabel op de doos staan. Het bezwaar en beroep is ingesteld door [persoon]. De Afdeling gaat ervan uit dat hij dat namens [appellante] heeft gedaan. [appellante] betwist dat het adreslabel op de doos met haar naam erop bewijst dat zij de doos naast de afvalcontainer heeft gezet. Verder stelt zij dat zij nooit gebruik maakt van de afvalcontainer aan de Vierambachtsstraat.

Bij besluit van 24 januari 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam de aanvraag van [appellante] om een urgentieverklaring afgewezen. [appellante] woont met haar minderjarige zoon in bij kennissen in een vierkamerwoning met in totaal negen personen. Zij heeft een aanvraag om een urgentieverklaring gedaan omdat zij kampt met psychische problematiek en haar zoontje gezondheidsklachten heeft. Ook zou zij op korte termijn de woning moeten verlaten vanwege de verhuizing van de hoofdbewoner. Het college heeft bij het besluit van 12 juni 2024 de afwijzing van de aanvraag om een urgentieverklaring gehandhaafd op grond van artikel 2.10.5, eerste lid, sub b en c van de Huisvestingsverordening Amsterdam 2024. Volgens het college is er geen sprake van een urgent huisvestingsprobleem, omdat [appellante] met haar zoontje bij een ander huishouden inwoont en niet is gebleken van dakloosheid. Ook had [appellante] volgens het college het huisvestingsprobleem redelijkerwijs kunnen voorkomen, omdat [appellante] voor gezinsuitbreiding heeft gekozen zonder over geschikte woonruimte te beschikken.

Bij besluit van 31 december 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag zijn beslissing om op 9 december 2024 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een kleine kartonnen doos die op 9 december 2024 is aangetroffen naast de ondergrondse restafvalcontainer aan de Columbusstraat in Den Haag, bij huisnummer 286. Het college is ervan uitgegaan dat [appellante] de doos verkeerd heeft aangeboden omdat haar adresgegevens op het adreslabel op de doos staan. [appellante] bevestigt dat de doos van haar afkomstig is, maar betwist dat zij de doos verkeerd heeft aangeboden. Zij wijst erop dat zij in bezwaar heeft aangevoerd dat zij in elk geval de doos niet expres naast de ORAC heeft gezet, maar dat de doos mogelijk door een ander uit de ORAC is gehaald of per ongeluk is gevallen, terwijl zij haar huisvuil weggooide. Verder heeft zij aangevoerd dat zij stukken met haar persoonlijke gegevens in de regel versnippert.

Bij beslissing van 14 januari 2025 heeft de examencommissie van de Faculteit Maatschappijwetenschappen van de Tilburg University het door [appellant] voor het vak Societal Development and Institutions opgestelde paper met de titel "Gender Equality on Management Level, an emperical study in the IT Industry" wegens fraude ongeldig verklaard en hem uitgesloten van de eerstvolgende herkansing tot aanlevering van een paper voor dit vak. [appellant] volgt sinds 1 september 2024 de masteropleiding Organization and Management Studies aan de Tilburg University. De docent van het vak Societal Development and Institutions heeft op basis van een plagiaatrapport van Turnitin een vermoeden van fraude geconstateerd in het paper dat [appellant] voor dat vak heeft opgesteld. Daarbij heeft de docent vastgesteld dat het paper grote gelijkenis vertoont met een paper van een student die het vak in het academisch jaar 2023-2024 heeft gevolgd. De docent heeft op 3 december 2024 een melding van een vermoeden van fraude bij de examencommissie gedaan.

Bij besluit van 20 februari 2025 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag zijn beslissing om op 5 februari 2025 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen, op schrift gesteld. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een kartonnen doos die op 5 februari 2025 is aangetroffen op de stoep naast een boom en een groene afvalcontainer aan de Jan ten Brinkstraat in Den Haag, bij huisnummer 80. Het college is ervan uitgegaan dat [appellante] de doos verkeerd heeft aangeboden, omdat op de doos een adreslabel zat waar haar naam en adres op stonden. [appellante] betwist niet dat de doos van haar afkomstig is, maar wel dat zij die doos verkeerd heeft aangeboden. Zij stelt dat zij de doos in de afvalcontainer heeft gedaan. Zij vermoedt dat de doos daar op een gegeven moment uit is gevallen, of door een ander uit is gehaald.