De Afdeling bestuursrechtspraak toetst of de overheid het recht goed heeft toegepast bij het nemen van een besluit. In dit onderdeel vindt u alle uitspraken die de Raad van State op zijn website publiceert. Meer informatie over de taak van de Afdeling bestuursrechtspraak vindt u in de rubriek Bestuursrechtspraak.
Toon overzicht van de actuele uitspraken:
Bij besluit van 8 december 2020 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid een aanvraag om betrokkene een machtiging tot voorlopig verblijf te verlenen, afgewezen. Bij besluit van 3 juni 2021, waarvan hij de motivering heeft aangevuld op 28 december 2022, heeft de staatssecretaris het daartegen door betrokkene gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Bij uitspraak van 2 november 2023 heeft de rechtbank het daartegen door betrokkene ingestelde beroep gegrond verklaard, dat besluit vernietigd en bepaald dat de staatssecretaris binnen acht weken na de dag van verzending van de uitspraak een nieuw besluit op het gemaakte bezwaar neemt met inachtneming van de uitspraak.
Bij besluit van 30 december 2022 heeft de minister van Asiel en Migratie een aanvraag van appellant om hem een verblijfsvergunning regulier voor bepaalde tijd te verlenen, afgewezen.
Bij besluit van 25 juni 2024 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid een aanvraag van betrokkene om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, afgewezen. Bij uitspraak van 5 februari 2025 heeft de rechtbank het daartegen door betrokkene ingestelde beroep gegrond verklaard, dat besluit vernietigd en bepaald dat de minister een nieuw besluit op de aanvraag neemt met inachtneming van de uitspraak. Tegen deze uitspraak heeft de minister hoger beroep ingesteld.
Bij besluit van 25 juni 2024 heeft de burgemeester van Apeldoorn de aan [verzoeker sub 2] verleende gedoogverklaring voor de verkoop van softdrugs in [coffeeshop] en de vergunning voor het bedrijfsmatig verstrekken van alcoholvrije dranken in een openbare inrichting, ingetrokken. [verzoeker sub 2] exploiteert [coffeeshop] in Apeldoorn. Hiervoor beschikte hij over een gedoogverklaring en een vergunning alcoholvrij bedrijf. De burgemeester heeft besloten de gedoogverklaring en vergunning in te trekken. Tevens heeft de burgemeester de door [verzoeker sub 2] gevraagde wijzigingen van de gedoogverklaring en de vergunning alcoholvrij bedrijf in verband met een wijziging in de leidinggevenden van de coffeeshop afgewezen en de aanvraag om een nieuwe gedoogverklaring afgewezen. [verzoeker sub 2] heeft de voorzieningenrechter van de Afdeling verzocht om een voorlopige voorziening te treffen waardoor de coffeeshop weer open kan totdat in hoger beroep over de gedoogverklaring en vergunning alcoholvrij bedrijf is beslist.
Bij besluit van 21 november 2024 heeft de minister van Asiel en Migratie een aanvraag van betrokkene om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, afgewezen.
Bij besluit van 16 januari 2025 heeft de minister een aanvraag van appellant om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, niet in behandeling genomen. Bij uitspraak van 17 april 2025 heeft de rechtbank het daartegen door appellant ingestelde beroep ongegrond verklaard. Tegen deze uitspraak heeft appellant, vertegenwoordigd door mr. A. Jhingoer, advocaat in Rotterdam, hoger beroep ingesteld.
Bij besluit van 10 september 2024 heeft de minister van Asiel en Migratie een aanvraag van appellant om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen opnieuw afgewezen en ambtshalve geweigerd hem krachtens artikel 64 van de Vw 2000 uitstel van vertrek te verlenen. Bij uitspraak van 2 april 2025 heeft de rechtbank het daartegen door appellant ingestelde beroep ongegrond verklaard. Tegen deze uitspraak heeft appellant, vertegenwoordigd door mr. S.A.S. Jansen, advocaat in Apeldoorn, hoger beroep ingesteld.
Bij besluit van 26 juli 2023 heeft de burgemeester van Rotterdam de aanvraag van De Zeebries om een exploitatievergunning en een alcoholwetvergunning voor een horeca-inrichting op het strandperceel Zeekant 111 in Hoek van Holland, afgewezen. De Zeebries huurde sinds 2009 het strandperceel Zeekant 111 in Hoek van Holland van de gemeente Rotterdam. De Zeebries exploiteerde daar met vergunning een horecabedrijf. [werknemer], werknemer bij De Zeebries had de wens om de exploitatie van het horecabedrijf over te nemen en voort te zetten, waarover beide partijen contact hebben gehad met de gebiedsadviseur horeca bij de gemeente Rotterdam. Op 31 mei 2023 heeft [werknemer] namens De Zeebries een aanvraag voor een exploitatievergunning ingediend. De burgemeester heeft de aanvraag om een exploitatievergunning afgewezen, omdat [werknemer] geen beschikking heeft over het strandperceel. De Zeebries heeft de voorzieningenrechter gevraagd om een voorlopige voorziening te treffen waardoor zij wordt behandeld als ware de door haar gevraagde exploitatievergunning verleend, zodat de exploitatie hervat kan worden.
Bij besluit van 24 augustus 2023 heeft de burgemeester van Tilburg aan De Baron een exploitatievergunning en een alcoholwetvergunning voor een horeca-inrichting aan de Schoorstraat 37 te Udenhout verleend. De burgemeester heeft aan De Baron een exploitatievergunning als bedoeld in artikel 38 van de Algemene Plaatselijke Verordening gemeente Tilburg en een alcoholwetvergunning als bedoeld in artikel 3 van de Alcoholwet te verleend voor een horeca-inrichting op het adres Schoorstraat 37 te Udenhout. Daar was tot 2023 Brasserie De Kat gevestigd. De exploitatievergunning is verleend voor een brasserie/restaurant van 90 m2 met twee terrassen: een terras van 185 m2 aan de voor- en zijkant en een terras van 115 m2 aan de achterkant, grenzend aan het tuinpad. Ook een speeltuin van 200 m2 hoort bij deze horeca-inrichting. De omwonenden hebben bezwaren tegen de exploitatievergunning omdat zij overlast ervaren van de horeca-inrichting. De rechtbank heeft het beroep van de omwonenden gegrond verklaard. Volgens de rechtbank heeft de burgemeester niet het juiste gewicht heeft toegekend aan de belangen van de omwonenden in het kader van de afweging die hij op grond van artikel 41, tweede en derde lid, van de APV moet maken.
Bij brief van 4 februari 2025 heeft de minister van Asiel en Migratie appellant in kennis gesteld van haar besluit om de overdrachtstermijn met twaalf maanden te verlengen (hierna: het verlengingsbesluit).
