Uitspraken

Bij besluit van 22 april 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Katwijk geweigerd aan [appellant] een omgevingsvergunning te verlenen voor de legalisering van het bestaande dakterras op de woning aan de [locatie 1] in Katwijk. [appellant] is eigenaar en bewoner van de woning aan de [locatie 1] in Katwijk. Hij heeft een dakterras gerealiseerd dat ongeveer de helft van het dakoppervlak van de woning beslaat. [partij A], [partij B] en [partij C] wonen in de woningen aan de [locatie 2] en [locatie 3] in Katwijk. Zij vrezen voor overlast van het dakterras vanwege een inbreuk op hun privacy. Op 11 november 2021 heeft [appellant] een aanvraag om omgevingsvergunning ingediend om de bestaande situatie te legaliseren. [appellant] voert aan dat het begrip "dakterras" niet in de planregels is gedefinieerd en dat de omgevingsvergunning daarom niet kan worden geweigerd.

Bij besluit van 12 augustus 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Maasdriel aan [appellante] onder meer een last onder dwangsom opgelegd wegens het in strijd met het bestemmingsplan bedrijfsmatig aanbieden van overnachtingsplekken op het perceel [locatie] in Hurwenen. [appellante] exploiteert aan de [locatie] in Hurwenen een cursuscentrum waar ruimtes worden verhuurd voor het geven van meerdaagse cursussen met overnachtingsmogelijkheid. Op 7 oktober 1991 is een vergunning verleend voor het veranderen van een deel van de schuur op het perceel in een lesruimte met bijbehorende faciliteiten, waaronder drie logeerkamers op de eerste verdieping. Op 12 oktober 2020 en 20 juli 2021 heeft het college controles uitgevoerd en geconstateerd dat er veel meer slaapplekken zijn gerealiseerd dan de in 1991 vergunde logeerkamers en dat er slaapplekken recreatief worden verhuurd. [appellante] betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat het aanbieden van overnachtingsplekken in strijd is met het bestemmingsplan.

Bij uitspraak van 5 december 2023 heeft de rechtbank een verzoek van [appellant] om schadevergoeding afgewezen. Op 31 maart 2020 heeft de korpschef aan [appellant] een jachtakte verleend met een geldigheidsduur tot 31 maart 2021. Op 29 oktober 2020 heeft het Openbaar Ministerie aan [appellant] een strafbeschikking opgelegd wegens rijden onder invloed. Bij besluit van 11 februari 2021 heeft de korpschef de jachtakte op grond van artikel 5.4, vierde lid, onder c, van de Wet natuurbescherming ingetrokken. Bij besluit van 1 oktober 2021 heeft de minister van Justitie en Veiligheid het door [appellant] daartegen ingestelde administratief beroep ongegrond verklaard en het intrekkingsbesluit gehandhaafd. Bij besluit van 6 december 2021 heeft de minister het besluit van 1 oktober 2021 herroepen, het administratief beroep gegrond verklaard en het intrekkingsbesluit vernietigd. Op 14 december 2021 heeft de korpschef [appellant] een jachtakte verstrekt.

Bij afzonderlijke besluiten van 6 januari 2020 heeft de minister van Buitenlandse Zaken de aanvragen van [appellant] voor paspoorten voor zijn twee minderjarige zonen buiten behandeling gelaten. [appellant] heeft op 29 oktober 2008 het Nederlanderschap verkregen. Zijn beide zonen zijn op [geboortedatum] 2010 in Rusland geboren. Op [datum] 2018 heeft hij zijn beide zonen in Rusland erkend, waarbij een bewijs van vaststelling van afstamming vaderszijde is opgesteld. Op 26 november 2019 heeft [appellant] samen met de moeder van zijn zonen een Nederlands paspoort voor zijn kinderen aangevraagd. De minister heeft de aanvragen van [appellant] buiten behandeling gelaten, omdat zijn kinderen volgens de minister nooit het Nederlanderschap hebben bezeten. Met het besluit van 26 oktober 2022 is de minister hierbij gebleven.

Bij besluiten van 8 maart en 31 mei 2023 heeft de minister van Financiën een aanvraag van [appellant] om compensatie voor meerdere afgeloste geldschulden afgewezen. Deze uitspraak gaat over compensatie voor afgeloste private schulden in het kader van de Hersteloperatie Toeslagen. Deze regeling is onderdeel van de regeling voor overneming en betaling van private schulden die is opgenomen in de Wet hersteloperatie toeslagen. [appellant] heeft zich op 14 januari 2021 aangemeld voor een herbeoordeling van zijn kinderopvangtoeslag. Als een ouder zich heeft gemeld, beoordeelt de Dienst Toeslagen of deze in aanmerking komt voor een eenmalig forfaitair bedrag van € 30.000,00 (artikel 2.7 van de Wht; ook bekend als de Catshuisregeling). Bij brief van 30 april 2021 heeft de Dienst Toeslagen [appellant] meegedeeld dat de zogenoemde ‘lichte toets’ geen aanleiding heeft gegeven om over te gaan tot het direct uitkeren van de € 30.000,00 van de Catshuisregeling. Bij besluit van 18 september 2021 heeft de Dienst Toeslagen [appellant] na de integrale beoordeling alsnog erkend als een gedupeerde van de toeslagenaffaire en hiervoor heeft hij op 9 september 2021 een compensatiebedrag van € 30.000,00 ontvangen in het kader van de Catshuisregeling.

Bij besluit van 15 juni 2023 heeft de burgemeester van Eindhoven het verzoek van [appellant sub 1] om openbaarmaking van informatie op grond de Wet open overheid afgewezen en zich op het standpunt gesteld dat er geen strijd is met de Algemene Verordening Gegevensverwerking bij de koppeling van een melding aan het adres van [appellant sub 1]. Op 8 oktober 2022 heeft [appellant sub 1] de burgemeester op grond van de Woo verzocht om informatie over een vermeend buurtonderzoek aan de Lorrainelaan in Eindhoven. Zij wil weten wat de uitkomst daarvan is geweest. Ook wil zij meldingen ontvangen die over haar zijn gedaan vanuit bewoners van de Lorrainelaan en weten wat er met die meldingen is gebeurd. Naar aanleiding hiervan heeft een medewerker van de gemeente een overzicht ‘Meldingen woonoverlast 9 juni 2020 en 15 en 21 juli 2021’ aan [appellant sub 1] verstrekt, waarbij gegevens die herleidbaar zijn naar de melder(s) zijn geanonimiseerd. Volgens [appellant sub 1] is de vermelding [locatie] in het overzicht Meldingen in strijd met de AVG, omdat haar adres een persoonsgegeven is.

Bij besluit van 27 februari 2023 heeft het college van burgemeester en wethouders van Blaricum aan [bouwbedrijf] een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen van zeven eengezinswoningen aan de Eerste Molenweg 1a, 1b en 1c en het Kerkpad 4a, 4b, 4c, en 4d in Blaricum. Tussen de Eerste Molenweg en het Kerkpad in Blaricum bevindt zich de locatie van een oude melkfabriek. Het bouwbedrijf wil daar zeven eengezinswoningen realiseren, bestaande uit vier twee-onder-een kapwoningen aan het Kerkpad en drie rijwoningen aan de Eerste Molenweg. Bij het besluit van 27 februari 2023 heeft het college voor de bouw van deze woningen een omgevingsvergunning verleend als bedoeld in artikel 2.1, eerste lid, aanhef en onder a en c, van de Wabo, waarbij het is afgeweken van de op grond van de bestemmingsplannen "Blaricum Dorp 2018" en "Blaricum Dorp, herziening 2020" voor de locatie geldende bedrijfsbestemming.[appellante] woont aan de [locatie] in Blaricum. Zij stelt dat de woningen haar woon- en leefklimaat zullen aantasten.

Bij besluit van 5 januari 2021 heeft het college aan [appellant] een tegemoetkoming in planschade toegekend van € 80.000,00, vermeerderd met de wettelijke rente. [appellant] was tot 1 februari 2022 eigenaar van de percelen aan Het [locatie 1] en [locatie 2] in Nistelrode. [appellant] woonde op Het [locatie 1], en zijn bedrijf was gevestigd op [locatie 2]. [appellant] heeft op 8 november 2019 verzocht om tegemoetkoming in planschade die hij heeft geleden door de inwerkingtreding op 3 oktober 2013 van het op 27 juni 2013 vastgestelde bestemmingsplan bedrijventerrein Bernheze. Bij dit nieuwe bestemmingsplan is de bestemming van het perceel Het [locatie 1] gewijzigd van "Vrijstaande eengezinshuizen, klasse A2 met bijbehorende erven", "Voorerf" en "Achtertuin", naar "Bedrijf", met de aanduiding "bouwvlak", de functieaanduiding "bedrijf tot en met categorie 2" en (gedeeltelijk) "bedrijfswoning". Er is daarbij één bedrijfswoning toegestaan.

Bij besluit van 19 april 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van IJsselstein twee parkeerplaatsen aan de Praagsingel in IJsselstein, ter hoogte van de [locatie], aangewezen voor het opladen van elektrische personenauto’s. [appellant] woont aan de [locatie] in IJsselstein. In het besluit van 19 april 2022 heeft het college het belang om het gebruik van de laadpaal te garanderen uitsluitend afgewogen tegen de lokale parkeerdruk. Het college is niet op andere punten ingegaan, omdat die verband houden met de keuze van de locatie van de laadpaal. Volgens het college is die locatie in het kader van dit verkeersbesluit een vaststaand gegeven en niet iets om in de belangenafweging te betrekken. Bij besluit van 18 oktober 2022 heeft het college het door [appellant] tegen het besluit van 19 april 2022 gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Bij uitspraak van 14 december 2023 heeft de rechtbank Midden-Nederland het door [appellant] daartegen ingestelde beroep gegrond verklaard, het besluit van 18 oktober 2022 vernietigd en het college opgedragen een nieuw besluit op het bezwaar van [appellant] te nemen.

Bij besluit van 22 januari 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van IJsselstein twee parkeerplaatsen op het Herteveld in IJsselstein aangewezen voor het opladen van elektrische personenauto’s. [appellant sub 1] woont aan het [locatie 1] in IJsselstein. [appellant sub 2A] woont aan het [locatie 2] in IJsselstein. In het besluit van 22 januari 2021 heeft het college opgesomd welke belangen met het verkeersbesluit worden gediend. Dit zijn het waarborgen van de optimale benutting van de openbare oplaadvoorziening, het waarborgen van de bruikbaarheid van de weg, het beperken van de door het verkeer veroorzaakte overlast, hinder en schade en gevolgen voor het milieu en het bevorderen van een doelmatig of zuinig energieverbruik. Het college is niet op andere punten ingegaan. [appellant sub 1] en [appellant sub 2A] betogen dat het college de besluiten van 9 juli 2024 onzorgvuldig heeft voorbereid. Zij voeren aan dat het college geen gedegen onderzoek heeft gedaan naar de parkeerdruk. De resultaten van het onderzoek naar de parkeerdruk in 2023 zijn onvoldoende inzichtelijk. Omdat dit onderzoek in een vakantieperiode is uitgevoerd, is het geen representatief onderzoek.