Uitspraken

Bij besluit van 19 april 2022 heeft de raad het bestemmingsplan "Geluidsschermen N3/Middenzone" vastgesteld. Het plan voorziet in de mogelijkheid om geluidsschermen te realiseren die voldoende hoog zijn om de beoogde nieuwbouwwijk "Gezondheidspark" te kunnen realiseren. Zonder de realisatie van de beoogde geluidsschermen is de geluidbelasting van de rijksweg N3 zodanig hoog dat bouw van de beoogde nieuwbouw niet mogelijk is. [appellant] woont op [locatie]. Hij is het niet eens met de vaststelling van het bestemmingsplan. Volgens hem is er in de bestaande situatie bij zijn woning al sprake van geluidsoverlast en zal dit met de realisatie van het plan alleen maar toenemen, omdat de geluidsschermen geluidsreflectie zullen veroorzaken. [appellant] betoogt dat de raad het plan niet had mogen vaststellen, omdat het zal leiden tot een toename van geluidsoverlast bij zijn woning. Volgens hem zullen de geluidsschermen het geluid van de N3 richting zijn woning reflecteren, aangezien de schermen eenzijdig aan de overkant van de N3 worden geplaatst.

Bij brief van 10 december 2021 heeft [appellant] beroep ingesteld tegen het niet tijdig nemen van een besluit op zijn verzoek om informatie op grond van de Wet openbaarheid van bestuur. Bij besluit van 15 december 2021 heeft het college van dijkgraaf en hoogheemraden van het Hoogheemraadschap van Rijnland het Wob-verzoek afgewezen. [appellant] heeft het college in een brief van 1 juni 2021 verzocht om openbaarmaking van de niet-openbare informatie uit de jaren 2017 tot en met 2021 over de gevolgen van de realisatie van een Multifunctionele Accommodatie aan de Spoorlaan in Zwammerdam voor de waterafvoer en de watercompensatie. Bij e-mail van 8 juli 2021 heeft het college gereageerd op het Wob-verzoek van [appellant]. Bij e-mail van 2 augustus 2021 heeft [appellant] het college in de gelegenheid gesteld om uiterlijk 31 augustus 2021 alsnog een zorgvuldig besluit te nemen. [appellant] heeft het college bij brief van 8 november 2021 in gebreke gesteld. In een brief van 10 december 2021 heeft [appellant] beroep ingesteld tegen het niet tijdig beslissen op zijn verzoek van 1 juni 2021. Bij besluit van 15 december 2021 heeft het college het Wob-verzoek afgewezen.

Bij besluit van 13 mei 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Leiden aan Fairtree een omgevingsvergunning verleend voor de transformatie van een voormalig schoolgebouw tevens Rijksmonument aan de Garenmarkt 1A te Leiden in een woongebouw met 61 appartementen. Het college heeft voor de transformatie een omgevingsvergunning verleend voor de activiteiten "bouwen", "handelen in strijd met regels ruimtelijke ordening" en "het slopen, verstoren, verplaatsen of in enig opzicht wijzigen van een rijksmonument". Op het perceel bevindt zich een schoolgebouw. Dit gebouw wil Fairtree transformeren tot een appartementencomplex. [partij] is het niet eens met de verleende omgevingsvergunning voor de transformatie van het schoolgebouw. Zij woont naast dat gebouw in het appartementencomplex ‘t Kruytschip en vreest voor een aantasting van haar woon- en leefklimaat.

Bij besluit van 22 mei 2020 heeft de Belastingdienst/Toeslagen de voorschotten zorg- en huurtoeslag van [appellant] voor de maanden januari en februari 2020 vastgesteld op € 208,00 onderscheidenlijk € 692,00 en deze toeslagen voor de rest van het jaar 2020 beëindigd. Bij besluit van 27 december 2019 heeft de Belastingdienst/Toeslagen [appellant] voor het gehele jaar 2020 voorschotten zorg- en huurtoeslag toegekend. De huurtoeslag zag op het adres [locatie] (hierna: het toeslagadres). Na een melding dat het college van burgemeester en wethouders van Kerkrade [appellant] op 18 februari 2020 heeft uitgeschreven uit de basisregistratie personen, heeft de dienst de voorschotten aangepast en de toeslagen beëindigd. Volgens het besluit van 22 mei 2020 heeft [appellant] alleen voor de periode 1 januari 2020 tot en met 29 februari 2020 recht op zorg- en huurtoeslag. Bij het besluit van 4 augustus 2021 heeft de Belastingdienst/Toeslagen [appellant] alsnog zorgtoeslag voor het gehele jaar 2020 toegekend, omdat hij dat jaar een zorgverzekering had en uitschrijving uit de brp geen reden is om zorgtoeslag te beëindigen.

Bij besluiten van 10 april 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Zwijndrecht aanvragen van [appellante sub1] en anderen om een tegemoetkoming in planschade afgewezen. [appellante sub 1] en anderen zijn elk eigenaar van een woning aan de Sportlaan te Heerjansdam. Bij aanvraagformulieren van 12 december 2016 hebben zij het college verzocht om tegemoetkoming in de planschade die zij stellen te hebben geleden door de bij raadsbesluit van 13 december 2011 vastgestelde wijziging van het bij raadsbesluit van 28 juni 2011 vastgestelde bestemmingsplan Voorzieningencluster - Educatief Plein en door het bij raadsbesluit van 8 april 2014 vastgestelde bestemmingsplan Heerjansdam Gors. Deze planologische maatregelen zijn genomen ten behoeve van het realiseren van onder meer een school en een woonzorgcentrum in een gebied aan de Sportlaan.

Bij besluit van 23 juni 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam aan [appellant sub 1] een omgevingsvergunning verleend voor het realiseren van een uitbouw en een dakterras aan de achterzijde van de woning op het adres [locatie A] in Amsterdam. [belanghebbende] en [appellant sub 1] wonen beiden in een dijkwoning. Beide woningen liggen met de voorzijde aan de straat en hebben aan de achterzijde lager gelegen tuinen. De woning van [appellant sub 1] heeft een souterrain dat aan de voorzijde grotendeels onder de grond ligt en aan de achterzijde uitkijkt op de lager gelegen tuin. Aan [appellant sub 1] is een omgevingsvergunning verleend voor het realiseren van een uitbouw en een dakterras aan de achterzijde van zijn woning op het adres [locatie A] In Amsterdam. [belanghebbende] woont in de naastgelegen woning op het adres [locatie B] in Amsterdam. [belanghebbende] vindt dat het college onvoldoende rekening heeft gehouden met haar belangen. De hoogte van de uitbouw heeft tot gevolg dat de bezonning in haar woning aanzienlijk wordt verminderd.

Bij besluit van 19 juni 2020 heeft het college van gedeputeerde staten van Noord-Brabant een aanvraag van Stichting Lustwarande om subsidie op grond van de Subsidieregeling hedendaagse cultuur Noord-Brabant afgewezen. Stichting Lustwarande organiseert exposities van hedendaagse sculpturen in het park De Oude Warande in Tilburg. Op 28 januari 2020 heeft Stichting Lustwarande een aanvraag ingediend voor subsidie op grond van de Subsidieregeling voor een bedrag van € 470.000,00. Het college heeft de door Stichting Lustwarande ingediende aanvraag ter advisering voorgelegd aan de Adviescommissie BrabantStad Cultuur. Deze heeft een positief advies uitgebracht, waarbij zij aan de aanvraag van Stichting Lustwarande 263 punten heeft toegekend. Omdat het beschikbare budget ontoereikend is om alle aanvragen waarover positief advies is uitgebracht te kunnen honoreren, heeft de Adviescommissie BrabantStad Cultuur de aanvragen op basis van het aantal punten dat aan elke aanvraag is toegekend in een rangorde gezet en geadviseerd de aanvraag van Stichting Lustwarande te honoreren voor zover de beschikbare middelen dat toelaten.

Bij besluit van 23 december 2020 heeft de burgemeester van Rucphen [appellante] gelast de woning aan de [locatie] in Sprundel gedurende drie maanden gesloten te houden. [appellante] was huurder en bewoner van de woning. Naar aanleiding van meldingen van omwonenden heeft de politie op 5 november 2020 de woning aan de [locatie] doorzocht. Daarbij zijn in de slaapkamer onder het dekbed, in de woonkamer in een Albert Heijn-tas, in de woonkamer in de buurt van een openstaande kluis en in een auto verdovende middelen aangetroffen. Naar aanleiding van deze feiten en omstandigheden heeft de burgemeester, op grond van artikel 13b, van de Opiumwet, [appellante] gelast de woning voor drie maanden te sluiten. Dit is in overeenstemming met het "Damoclesbeleid gemeente Rucphen". Volgens het Damoclesbeleid wordt bij een sluiting in beginsel uitgegaan van een periode van drie maanden. Bij het sluiten van een woning wordt uitdrukkelijk overwogen of kan worden volstaan met een waarschuwing.

Bij besluit van 3 april 2021 heeft de Belastingdienst/Toeslagen de huurtoeslag van [appellant] over het jaar 2018 herzien en vastgesteld op nihil. De teveel ontvangen voorschotten heeft de Belastingdienst/Toeslagen teruggevorderd van [appellant]. Dit naar aanleiding van een melding van de basisregistratie inkomen (hierna: BRI) waaruit een gezamenlijk toetsingsinkomen van [appellant] en zijn partner van € 30.871,00 is gebleken. Hierdoor moest [appellant] een bedrag van € 2.972,00 aan teveel ontvangen voorschotten huurtoeslag terugbetalen. Op 9 februari 2022 heeft de BRI bij de Belastingdienst/Toeslagen een melding gemaakt van het verzamelinkomen van [appellant] over 2018 van € -3.398,00. Door deze melding heeft de Belastingdienst/Toeslagen op 8 maart 2022 een herziene definitieve berekening huurtoeslag over het jaar 2018 gemaakt en de huurtoeslag van [appellant] vastgesteld op € 2.812,00. De te weinig ontvangen voorschotten van € 3.115,00 (inclusief wettelijke rente) heeft de Belastingdienst/Toeslagen aan [appellant] teruggestort of verrekend. Een terugvordering is hierdoor achterwege gebleven.

Bij besluit van 4 oktober 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Bergen [appellante] onder oplegging van een dwangsom van € 75.000,00 ineens gelast het gebruik van de dienstwoning aan de [locatie] te Bergen als burgerwoning binnen 26 weken na verzenddatum van dit besluit te staken en gestaakt te houden. [appellante] is sinds 15 december 2011 eigenares van de bovenwoning op het perceel en woont daar ook. De bovenwoning is gesitueerd in een pand van vier verdiepingen en beslaat de bovenste drie verdiepingen van dat pand. Op de begane grond onder de woning op het perceel, met het adres Breelaan 21, bevindt zich het restaurant "De Story Bistrobar" dat wordt geëxploiteerd door Parkhotel. Naast het perceel, op de hoek Breelaan en Stationsstraat, ligt het hotel "Parkhotel". Parkhotel heeft het college op 8 september 2020 verzocht om handhavend op te treden tegen het met het bestemmingsplan "Bergen centrum" (hierna: het bestemmingsplan) strijdige gebruik van de bovenwoning door [appellante].

Bij besluit van 19 februari 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Bergen geweigerd aan [appellante] een omgevingsvergunning te verlenen voor het gebruik van de bovenwoning aan de [locatie] in Bergen (NH) als burgerwoning. [appellante] is sinds 15 december 2011 eigenares van de bovenwoning op het perceel en woont daar ook. De bovenwoning is gesitueerd in een pand van vier verdiepingen en beslaat de bovenste drie verdiepingen van dat pand. Op de begane grond onder de bovenwoning op het perceel, met het adres Breelaan 21, bevindt zich het restaurant "De Story Bistrobar" dat wordt geëxploiteerd door Parkhotel. Naast het perceel, op de hoek Breelaan en Stationsstraat, ligt het hotel "Parkhotel". [appellante] heeft ter legalisatie van het gebruik van de bovenwoning als burgerwoning een aanvraag om omgevingsvergunning in afwijking van het bestemmingsplan ingediend. Het college heeft op 19 februari 2021 de gevraagde omgevingsvergunning geweigerd en die weigering bij besluit op bezwaar van 1 oktober 2021 in stand gelaten. Vervolgens heeft ook de rechtbank dat besluit in stand gelaten. [appellante] is het daar niet mee eens.

Bij besluit van 1 november 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Emmen het wijzigingsplan "Nieuw-Weerdinge, [locatie 1]" vastgesteld. Het wijzigingsplan voorziet in de toevoeging van de aanduiding "wro-zone - kleinschalig kamperen" aan het perceel achter [locatie 1] te Nieuw-Weerdinge. Daarnaast blijft op het perceel de bestemming "Agrarisch met waarden - Kleinschalige Veenontginningen" rusten. Het wijzigingsplan is op verzoek van de eigenaren van het perceel, [partij A] en [partij B], vastgesteld met toepassing van artikel 75.7.3 van de regels van het bestemmingsplan "Buitengebied Emmen". Zij wensen op het deel van het perceel waaraan de aanduiding is toegekend een minicamping voor 20 standplaatsen te realiseren. [appellante] is eigenaar en bewoner van het perceel [locatie 2] te Nieuw-Weerdinge. Haar perceel grenst direct aan het perceel waarop het wijzigingsplan ziet en de voorziene minicamping is aan de achterzijde van haar perceel geprojecteerd. Zij vreest dat de realisatie van een minicamping haar woon- en leefklimaat zal aantasten.

Bij besluit van 22 april 2022 heeft het bestuur van de raad voor rechtsbijstand de aanvraag van [appellant] om een toevoeging voor rechtsbijstand afgewezen. Naar aanleiding van een arbitraal vonnis van 15 juni 2021 is een executiegeschil gerezen tussen [appellant] en een voormalig medevennoot met wie [appellant] een vennootschap onder firma had. [appellant] heeft daarom een toevoeging aangevraagd voor een procedure bij de civiele rechter. In die procedure betwist hij het recht van zijn voormalig medevennoot om het arbitraal vonnis te executeren. De raad heeft de aanvraag afgewezen op grond van artikel 12, tweede lid, aanhef en onder e, van de Wet op de rechtsbijstand. Volgens de raad gaat het om een rechtsbelang dat is ontstaan in het kader van de uitoefening van een zelfstandig bedrijf en valt [appellant] niet onder de uitzondering genoemd in sub 2° omdat hij niet betrokken was als verweerder in eerste aanleg.

Bij besluit van 22 januari 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam een bestuurlijke boete aan [appellante] opgelegd van € 12.000,00 voor het zonder vergunning omzetten of omgezet houden van een zelfstandige woonruimte in onzelfstandige woonruimten. Naar aanleiding van het project Landelijke Aanpak Adreskwaliteit is het feitelijk gebruik van de woning onderzocht. In het kader van dit onderzoek hebben toezichthouders van de gemeente Amsterdam de woning op 3 februari 2020 bezocht. De toezichthouders hebben vier personen in de woning aangetroffen, die onder andere hebben verklaard dat zij allen in de woning wonen en dat zij een huurovereenkomst hebben met [partij]. Het college heeft op basis van het onderzoek geconcludeerd dat sprake is van omzetting van een zelfstandige woonruimte in onzelfstandige woonruimten, zonder dat daarvoor de benodigde vergunning is verleend. Het college heeft toegelicht dat ten tijde van het huisbezoek op 3 februari 2020 er nog geen omzettingsvergunning was aangevraagd of verleend en dat daarom op dat moment sprake was van een overtreding.

Bij besluit van 15 januari 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Groningen aan [wederpartij A] omgevingsvergunning verleend voor het oprichten van een woongebouw, bestaande uit 26 appartementen aan de Van Heemskerckstraat in Groningen. Het college heeft de gevraagde omgevingsvergunning aanvankelijk verleend op 15 januari 2019, maar bij het besluit op bezwaar van 27 februari 2020 alsnog geweigerd. Volgens het college hadden sommige appartementen, in strijd met het bestemmingsplan "Kostverloren, Zeeheldenbuurt en Badstratenbuurt", een oppervlakte van minder dan 50 m2. Hiertegen heeft [wederpartij] beroep ingesteld. Deze beroepsprocedure is beëindigd nadat [wederpartij] dit beroep heeft ingetrokken op de zitting van de rechtbank van 19 oktober 2021, nadat is besproken dat [wederpartij] gewijzigde bouwtekeningen zou kunnen aanleveren, waarop het college een nieuw besluit zou kunnen nemen. [wederpartij] heeft vervolgens gewijzigde bouwtekeningen aangeleverd. Volgens [wederpartij] moest het college daarna een nieuw besluit op de bezwaren nemen, en heeft het nagelaten dat tijdig te doen. Daartegen is hij bij de rechtbank opgekomen.

Bij besluit van 10 augustus 2020 heeft het college van gedeputeerde staten van Noord-Brabant een aanvraag van de maatschap om een tegemoetkoming in planschade afgewezen. De maatschap was van 26 november 1986 tot 1 juli 2019 eigenaar van het perceel [locatie A] te Elsendorp (hierna: het perceel). Zij was daar exploitant van een varkenshouderij. Op grond van het bestemmingsplan Gemert-Bakel Buitengebied 2010 van 27 mei 2010 was het toegestaan op 80 procent van de oppervlakte van het perceel bedrijfsbebouwing op te richten. Deze bouwmogelijkheid was feitelijk niet volledig benut. De maatschap heeft bij brief van 5 maart 2018, aangevuld bij brief van 16 april 2018, verzocht om tegemoetkoming in de planschade die zij in de vorm van waardevermindering van onroerende zaken heeft geleden door de inwerkingtreding van de regels van de Verordening ruimte 2014 van 14 maart 2014, de wijzigingen van deze verordening, de nadere regels bij deze verordening en de wijzigingen van deze nadere regels. Ter toelichting hiervan heeft zij aangevoerd dat deze (nadere) regels tot een beperking van de gebruiksmogelijkheden en bebouwingsmogelijkheden van het perceel hebben geleid.

Bij besluit van 15 oktober 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag de aanvraag van [appellante] om een éénmalig woningaanbod afgewezen. Bij besluit van 11 juni 2021 heeft het college aan [appellante] een urgentieverklaring verleend voor drie maanden op sociaal/medische gronden. De urgentieverklaring had een zoekprofiel voor een benedenwoning of een flat met lift, met twee slaapkamers. [appellante] stelt dat zij binnen deze periode geen passende woning heeft kunnen vinden, met als gevolg dat de urgentieverklaring is verlopen. [appellante] heeft daarom een éénmalig woningaanbod aangevraagd bij het college. [appellante] heeft volgens het college onder meer een passende woning aan de [locatie 1] te Den Haag geweigerd en niet gereageerd op twee passende woningen aan de [locatie 2] en [locatie 3]. Verder heeft het college opgemerkt dat [appellante] hulp kan zoeken bij het vinden van een passende woning door contact op te nemen met een woningcorporatie. Het college heeft geen aanleiding gezien de hardheidsclausule toe te passen.

Bij besluit van 25 juni 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam een boete aan [bedrijf] opgelegd van € 6.000,00 voor het zonder vergunning omzetten of omgezet houden van een zelfstandige woonruimte in onzelfstandige woonruimten. In verband met het project Landelijke Aanpak Adreskwaliteit, is onderzoek verricht naar de woning. Toezichthouders van de gemeente Amsterdam hebben de woning op 6 augustus 2019 en op 28 oktober 2019 bezocht. Tijdens het huisbezoek op 28 oktober 2019 troffen de toezichthouders een man aan in de woning, [partij A]. Hij heeft verklaard dat er vier personen in de woning wonen. Volgens [partij A] zijn hij en [partij B] hoofdhuurder en zijn er, in overeenstemming met het huurcontract tussen hen en [bedrijf], twee onderhuurders. Verder heeft [partij A] verklaard dat de eigenaar van de woning ervan op de hoogte is dat deze door vier personen wordt bewoond. Het college heeft op basis van de bevindingen van het onderzoek geconcludeerd dat de woning van zelfstandige woonruimte in onzelfstandige woonruimten is omgezet of omgezet gehouden, doordat deze aan meer dan het aantal toegestane personen, vier huishoudens, in gebruik is gegeven.

Bij besluit van 25 januari 2022 heeft het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen aan [appellant] een onderzoek opgelegd naar zijn drugsgebruik. [appellant] is als bestuurder van een auto op 12 januari 2022 door de politie staande gehouden omdat zijn rijgedrag opviel. De politie heeft [appellant] gevraagd mee te werken aan een speekseltest. Dit heeft hij geweigerd. Hierop is [appellant] meegenomen naar het politiebureau, waar van hem een bloedonderzoek is gevorderd door de hulpofficier van justitie. Ook aan dit onderzoek weigerde hij mee te werken. De politie heeft van de staandehouding verslag gedaan in een proces-verbaal. Op 14 januari 2022 heeft de officier van justitie aan het CBR een mededeling gedaan, die inhoudt dat het vermoeden bestaat dat [appellant] niet langer beschikt over de vereiste rijvaardigheid dan wel over de lichamelijke of geestelijke geschiktheid voor het besturen van een auto. Naar aanleiding van deze mededeling heeft het CBR aan [appellant] een onderzoek naar zijn drugsgebruik opgelegd.

Op 21 maart 2022 is de auto van [appellante] verwijderd van het parkeerterrein aan de Broekweg in Vlaardingen, omdat die locatie was aangewezen als evenemententerrein voor een kermis. Bij besluit van 31 maart 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Vlaardingen deze toepassing van bestuursdwang op schrift gesteld. Bij het besluit van 31 maart 2022 heeft het college een bedrag van € 175,00 op [appellante] verhaald voor het wegslepen van haar auto. Bij besluit van 7 juni 2022 heeft het college haar medegedeeld dat per abuis een bedrag van € 175,00 in rekening is gebracht, en dat het juiste bedrag € 145,00 is. Bij het besluit van 24 oktober 2022 heeft het college het bezwaar ongegrond verklaard en zich, in navolging van het advies van de Commissie bezwaarschriften, op het standpunt gesteld dat in het besluit van 31 maart 2022 inderdaad een verkeerd bedrag aan [appellante] is opgelegd, maar dat die fout al is hersteld door het besluit van 7 juni 2022. In geschil is of [appellante] wegens die fout recht heeft op een vergoeding van de proceskosten in bezwaar, bestaande uit verleende rechtsbijstand.

Het beroep richt zich tegen het besluit van de raad van de gemeente Loon op Zand van 11 februari 2021, waarbij het bestemmingsplan "Weteringstraat 15B te Loon op Zand" is vastgesteld. Het bestemmingsplan maakt het mogelijk om een vrijstaande woning te bouwen op het perceel Weteringstraat 15b in Loon op Zand. Stichting het Uilennest is gevestigd in het bedrijfspand ten noorden van het plangebied, aan de Weteringstraat 17a. De Stichting betoogt dat het bestemmingsplan de verkeersveiligheid in de Weteringstraat aantast vanwege een toename van het aantal verkeersbewegingen als gevolg van het bestemmingsplan.

Het beroep richt zich tegen het besluit van de raad van de gemeente Eindhoven van 22 september 2021, waarbij het bestemmingsplan "Strijp- Gestel- en Stratum binnen de Ring en Bloemenbuurt Zuid 2020" is vastgesteld. Het bestemmingsplan kent onder meer aan de gronden van het perceel [locatie 1] en het perceel [locatie 2] de bestemming "Wonen" toe.

Bij besluit van 25 juni 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Deurne een omgevingsvergunning verleend voor het verbouwen van een veldschuur op het perceel kadastraal bekend gemeente Deurne, sectie R, nummer 190, in Liessel. [appellante] woont tegenover de veldschuur en is het niet eens met de omgevingsvergunning. Zij betoogt dat een onevenredige aantasting plaatsvindt van het landelijk karakter en dat de binnen de bestemming "Agrarisch" opgenomen waarden worden aangetast, wat in strijd is met artikel 8.1 van de planregels. Dit heeft de rechtbank niet onderkend. Ook betoogt [appellante] dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat door de wijziging van de aanvraag met betrekking tot de schuurdeuren het college het gebrek met betrekking tot artikel 2.55 van het Bouwbesluit 2012 heeft hersteld.

Bij uitspraak van 16 juni 2022 heeft de rechtbank het door [appellant] gedane verzet tegen de uitspraak van de rechtbank van 25 maart 2022 ongegrond verklaard. In de uitspraak van 25 maart 2022 oordeelde de rechtbank dat [appellant] geen vergunning van rechtswege heeft verkregen voor het verbouwen van een bestaand kantoor tot een bedrijfswoning. [appellant] betoogt dat in deze zaak het appelverbod moet worden doorbroken, omdat de uitspraak van de rechtbank van 16 juni 2022 is gedaan in strijd met fundamentele rechtsbeginselen. Hiertoe voert [appellant] aan dat hij ten onrechte niet is gehoord, terwijl hij daarom wel heeft verzocht. Daarnaast voert hij aan dat de uitspraak ten onrechte niet in het openbaar is gedaan. Ten slotte verzoekt [appellant] de Afdeling prejudiciële vragen te stellen aan het Hof van Justitie van de Europese Unie over de verenigbaarheid van nationaal recht met Unierecht.

Bij besluit van 5 december 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Maastricht aan Maastricht Sport een omgevingsvergunning verleend voor de legalisering van een al bestaande sportkooi op het parkeerterrein naast het perceel Bovenstraat 2 in Borgharen. Het college betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat het bouwen van de sportkooi in strijd is met het bestemmingsplan. Volgens het college staan de bouwregels van het bestemmingsplan de bouw van de sportkooi toe, en valt het gebruik van de sportkooi onder het overgangsrecht van het bestemmingsplan.

Bij brief, ingekomen op 16 februari 2024, heeft [verzoeker] opnieuw verzocht om wraking van staatsraad mr. H.J.M. Besselink als voorzieningenrechter van de Afdeling belast met de behandeling van het verzoek om voorlopige voorziening in de zaak nr. 202307194/2/R1. Bij beslissing van 26 januari 2024, ECLI:NL:RVS:2024:297, heeft de Afdeling het door [verzoeker] bij brief ingediende verzoek om wraking van de staatsraad in deze zaak afgewezen. Onder 4.1 van die beslissing staat dat de planning van een zitting een procesbeslissing is en het instrument van wraking niet is bedoeld om als rechtsmiddel daartegen aan te wenden. Het nu aan de orde zijnde verzoek om wraking berust in essentie op dezelfde gronden als het eerdere. Opnieuw heeft [verzoeker] aan zijn verzoek om wraking ten grondslag gelegd dat de staatsraad bij de behandeling van deze zaak, door hem voor een zitting uit te nodigen, ten onrechte geen rekening heeft gehouden met zijn aangevoerde persoonlijke (medische) omstandigheden, waardoor hij zich mondeling onvoldoende kan verweren op een zitting en dat daarom zijn zaak volledig schriftelijk moet worden behandeld.

Het beroep richt zich tegen het besluit van de raad van de gemeente Alphen aan den Rijn van 25 november 2021, waarbij het bestemmingsplan "Inbreidingslocaties Woningbouw Alphen Stad" is vastgesteld.

Uitspraak over de inpassingsplannen 'Gebiedsontwikkeling Oostelijke Langstraat West' en 'Gebiedsontwikkeling Oostelijke Langstraat Oost' en uitvoeringsbesluiten die provinciale staten van Noord-Brabant hebben vastgesteld. De plannen en besluiten maken verschillende projecten langs de A59 tussen Waalwijk en Den Bosch mogelijk. Het gaat om de aanleg van parallelwegen, twee ecologische verbindingszones en een snelfietsroute. Met de plannen verdwijnen ook vier op- en afritten van en naar de A59. In november 2021 deed de Afdeling bestuursrechtspraak een tussenuitspraak in deze zaak. Daarin oordeelde zij dat de provincie gebruikt heeft gemaakt van zogenoemde externe saldering om de schadelijke gevolgen van de plannen voor de beschermde natuurgebieden in de buurt te verminderen. Hoewel dat is toegestaan, zijn daar wel voorwaarden aan verbonden. De provincie had onvoldoende gemotiveerd dat aan die voorwaarden is voldaan. Het kwam erop neer dat de ‘stikstofwinst’ die is behaald door agrarische bedrijven op te kopen, alleen mag worden ingezet als er nog andere maatregelen ter vermindering van de stikstofneerslag op een Natura 2000-gebied worden genomen.