Uitspraken

Bij besluit van 23 december 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Nijmegen het door [appellant] gemaakte bezwaar tegen het uitblijven van een besluit op zijn verzoek om verstrekking van informatie niet-ontvankelijk verklaard. Op 2 mei 2018 heeft [appellant] aan het college van burgemeester en wethouders van Nijmegen verzocht om op grond van de Wet openbaarheid van bestuur informatie over (uitzonderings)regels voor bussen aan hem te verstrekken. Zijn verzoek houdt verband met een gestelde mededeling van de politie dat bussen van busmaatschappij ‘Breng’ met defecte koplampen mogen rijden. De rechtbank heeft het door [appellant] daartegen ingestelde beroep gegrond verklaard en dat besluit vernietigd. De rechtbank heeft overwogen dat in het emailbericht en de brief niet wordt ingegaan op het Wob-verzoek. Daarin wordt [appellant] kort gezegd alleen geïnformeerd over hoe er met hem gecommuniceerd gaat worden omdat de zogenaamde ‘veelschrijversregeling’ wordt toegepast. De rechtbank ziet daarin geen beslissing op het Wob-verzoek.

Bij besluit van 1 april 2021 heeft het college het verzoek van Stichting Brabantse Milieufederatie om de vergunning van DOVO B.V. van 16 januari 2016 op grond van de Natuurbeschermingswet 1998 gedeeltelijk in te trekken op grond van artikel 5.4, tweede lid, van de Wet natuurbescherming, afgewezen. BMF heeft het college verzocht om de natuurvergunning van DOVO B.V., gevestigd aan de Larestraat 2a in Esbeek, in te trekken voor wat betreft stal 3, omdat deze nog niet is gerealiseerd. Daarbij heeft BMF betoogd dat in het Natura 2000-gebied "Kempenland-West" al sprake is van een overschrijding van de kritische depositiewaarde en er een verslechtering dreigt. Daarom zijn volgens BMF passende maatregelen nodig, zoals bedoeld in artikel 6, tweede lid, van de Habitatrichtlijn, waarnaar wordt verwezen in artikel 5.4, tweede lid, van de Wnb.

Bij besluit van 4 augustus 2020 heeft de burgemeester van Oosterhout de aanvraag van [wederpartij] om een exploitatievergunning voor een horecabedrijf afgewezen. Bij het besluit van 4 augustus 2020, gehandhaafd bij het besluit van 1 april 2021, heeft de burgemeester de aanvraag van [wederpartij] om een exploitatievergunning voor een horecabedrijf aan de [locatie] in Oosterhout afgewezen. De burgemeester heeft daaraan ten grondslag gelegd dat [wederpartij] van slecht levensgedrag is. De rechtbank heeft de burgemeester in de tussenuitspraak in de gelegenheid gesteld een gebrek dat zij in het besluit van 1 april 2021 heeft geconstateerd te herstellen. De burgemeester heeft deze gelegenheid gebruikt om een nieuw besluit te nemen, te weten het besluit van 11 juli 2022. In de einduitspraak heeft de rechtbank geoordeeld dat de burgemeester ook met dit besluit niet voldoende heeft gemotiveerd waarom de aanvraag van [wederpartij] moet worden afgewezen. De rechtbank heeft het besluit van 1 april 2021 en de aanvullende motivering van 11 juli 2022 daarbij getoetst aan de drie voorwaarden die worden opgesomd in de uitspraak van de Afdeling van 25 mei 2022.

Bij besluit van 11 mei 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Alkmaar naar aanleiding van een verzoek van [appellant] om openbaarmaking van informatie een aantal documenten gedeeltelijk openbaar gemaakt. [appellant] huurde voor zijn tandartspraktijk een ruimte in het pand aan de [locatie] in Stompetoren dat eigendom is van de gemeente Alkmaar. In dat pand heeft, in opdracht van de gemeente, een verbouwing plaatsgevonden ten behoeve van een Centrum voor Jeugd en Gezin en een huisarts. Tijdens de verbouwing was een directievoerder aanwezig die de werkzaamheden coördineerde. Deze directievoerder handelde in opdracht van de gemeente als eigenaar van het pand en eventueel in opdracht van een toekomstige huurder. [appellant] heeft het college verzocht om aan hem op grond van de Wet openbaarheid van bestuur alle documenten te verstrekken die betrekking hebben op de verbouwing van dit pand vanaf 1 januari 2019.

Bij besluit van 23 juli 2020 heeft het college van gedeputeerde staten van Gelderland het verzoek van de stichting van 1 augustus 2019 om de vergunning van 7 december 2015 op grond van de Wet natuurbescherming van [bedrijf] in te trekken op grond van artikel 5.4, eerste lid onder b, en het tweede lid, van de Wnb, geweigerd. De stichting heeft verzocht om de natuurvergunning van de geitenhouderij aan de [locatie] in Hurwenen van 7 december 2015 gedeeltelijk in te trekken op grond van artikel 5.4, eerste lid en onder b, en het tweede lid, van de Wnb. Daartoe heeft de stichting aangevoerd dat het niet mogelijk is om 5510 geiten te houden in vier stallen. Bij toepassing van de normen in het "Handboek Geitenhouderij" kunnen er maximaal 3609 geiten worden gehouden. De stichting heeft dan ook verzocht om de natuurvergunning in te trekken in zoverre dat er maximaal 3609 geiten mogen worden gehouden. Ook worden volgens de stichting onvoldoende passende maatregelen genomen om verslechtering of verstoring te voorkomen van de natuurwaarden in het Natura 2000-gebied Rijntakken. Het college heeft overwogen dat er andere passende maatregelen kunnen worden getroffen om verslechtering te voorkomen en daarom intrekking niet nodig is als passende maatregel.

Bij besluit van 31 januari 2023 heeft het college van burgemeester en wethouders van Sint-Michielsgestel het wijzigingsplan "Hoogstraat naast nr. 102 te Berlicum" vastgesteld. Het plan wijzigt het bestemmingsplan "Actualisatieplan Kommen Berlicum en Middelrode" wat betreft het perceel kadastraal bekend als gemeente Berlicum, sectie H, nummer 4986, gelegen naast het perceel Hoogstraat 102 in Berlicum. Het plan maakt de bouw van vier twee-onder-een-kap woningen aan de Fonteinkruid mogelijk. De woningen zullen ten zuidwesten van de Hoogstraat, die haaks staat op de Fonteinkruid, worden gerealiseerd. De voorziene woningen staan in de wijk [bedrijf]. [appellant] woont aan de [locatie] in Berlicum. Hij is het niet eens met het wijzigingsplan. Hij is van oordeel dat met het plan niet wordt voldaan aan de wijzigingsvoorwaarden in artikel 27.5 van de regels van het moederplan.

Bij besluit van 15 februari 2023 heeft de raad van de gemeente Weert het bestemmingsplan "Grotesteeg 8A en 29", vastgesteld. Het plangebied omvat de percelen aan de Grotesteeg 8A en 29 in Altweerterheide in de gemeente Weert. In het vorige bestemmingsplan "Buitengebied 2011" had deze locatie de enkelbestemming "Agrarisch - Agrarisch bedrijf" en de enkelbestemming "Agrarisch met waarden - Natuur- en landschapswaarden". Ook de locatie aan de Grotesteeg 29 had deze enkelbestemmingen. De beide locaties waren door middel van figuur "relatie" aan elkaar gekoppeld. In dit bestemmingsplan ontbreekt deze koppeling en wordt op het perceel aan de Grotesteeg 8A de realisatie van een zonnepark en een bedrijfswoning mogelijk gemaakt. [appellant A] en [appellant B] wonen aan de [locatie A], direct ten zuidwesten van het plangebied, en kunnen zich niet verenigen met het bestemmingsplan. [appellant A] en [appellant B] voeren aan dat met het bestemmingsplan aan de Grotesteeg 8A een intensieve schapenhouderij mogelijk wordt gemaakt.

Bij vier afzonderlijke besluiten van 18 september 2019 heeft de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid aan [appellante] respectievelijk een bestuurlijke boete van € 38.500,00 opgelegd wegens overtreding van de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag, een last onder dwangsom opgelegd wegens het niet betalen van achterstallig loon en vakantiebijslag, een waarschuwing preventieve stillegging van werk gegeven en een bestuurlijke boete van € 54.000,00 opgelegd wegens overtreding van de Wet arbeid vreemdelingen. [appellante] heeft een tuinbouwbedrijf, gericht op de teelt van en handel in tuinbouwzaden en andere gewassen. [appellante] heeft, met tussenkomst van [partij], stageovereenkomsten gesloten met tien studenten van een Poolse en een Oekraïense universiteit om werkzaamheden op het bedrijf te verrichten. Na een inspectie op de hoofdvestiging van [appellante] heeft de Inspectie SZW op 15 oktober 2018 een boeterapport opgemaakt. Naar aanleiding daarvan heeft de minister twee bestuurlijke boetes op grond van de Wml en Wav opgelegd, een waarschuwing preventieve stillegging van werk gegeven en een last onder dwangsom opgelegd wegens het niet betalen van achterstallig loon en vakantiebijslag, omdat volgens de minister geen sprake was van stages maar van arbeidsovereenkomsten.

Bij tussenuitspraak van 4 september 2024, ECLI:NL:RVS:2024:3590 heeft de Afdeling de raad opgedragen om binnen 16 weken na verzending van de tussenuitspraak het daarin geconstateerde gebrek in het besluit van 16 maart 2023, tot vaststelling van het bestemmingsplan "Binnenstad, Marksingel 1", te herstellen. Bij besluit van 4 december 2024 heeft de raad ter uitvoering van de tussenuitspraak het bestemmingsplan "Binnenstad, Marksingel 1" gewijzigd vastgesteld. [appellant] heeft, daartoe in de gelegenheid gesteld, een zienswijze naar voren gebracht. Het plan voorziet in de herontwikkeling van een bestaand kantoorgebouw tot een appartementengebouw in de binnenstad van Breda. Beoogd is om op de verdiepingen in totaal maximaal 33 woonappartementen te realiseren en om op de begane grond te voorzien in plintfuncties, zoals bijvoorbeeld detailhandel en dienstverlening. De in het plan toegestane functies voor de begane grond worden niet uitgebreid ten opzichte van het vorige bestemmingsplan. Het plan staat de toevoeging van een extra bouwlaag toe. [appellant] is eigenaar van een perceel dat grenst aan de noordzijde van het plangebied, hij vreest voor aantasting van het woon- en leefklimaat op zijn perceel.

Bij besluit van 24 juni 2021 heeft de minister van Infrastructuur en Waterstaat beslist op een verzoek van [appellant] om openbaarmaking van informatie op grond van de Wet openbaarheid van bestuur en documenten openbaar gemaakt. Bij e-mailbericht van 2 december 2020 heeft [appellant] verzocht om openbaarmaking op grond van de Wob van informatie over de door de Inspectie Leefomgeving en Transport opgestelde publicatie ‘Staat van Schiphol 2019’ en de totstandkoming ervan. [appellant] betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat de minister, bij de weigering met toepassing van artikel 10, tweede lid, aanhef en onder g, van de Wob om reacties van bij de Staat van Schiphol betrokken partijen in documenten 29, 31, 32, 33 en 53a openbaar te maken, het belang van een goede samenwerking van deze partijen en de daarmee samenhangende informatievoorziening en eventuele besluitvorming redelijkerwijs zwaarder heeft kunnen laten wegen dan het algemeen belang van openbaarmaking. Hierbij voert [appellant] aan dat de rechtbank heeft miskend dat van afgesproken vertrouwelijkheid tussen de ILT en de betrokken partijen niet is gebleken, dat een goede samenwerking vanzelfsprekend zou moeten zijn, dat niet duidelijk is waarom door openbaarmaking de besluitvorming wordt gehinderd en dat reacties van belanghebbenden op concept-rapporten bij andere bestuursorganen standaard openbaar worden gemaakt.