Uitspraken

Bij besluit van 9 mei 2022 heeft de minister het verzoek van [appellant] om verwijdering van zijn gegevens uit het Justitieel Documentatie Systeem afgewezen. [appellant] heeft onder invloed van alcohol, in een voor hem lastige tijd, een bloempot en een tuinbeeld van zijn buren vernield. Zijn buren hebben in eerste instantie aangifte gedaan van de vernieling maar deze aangifte later weer ingetrokken. Het Openbaar Ministerie heeft vervolgens de zaak geseponeerd. [appellant] heeft de minister verzocht om de registratie van het sepot in het JDS te verwijderen wegens persoonlijke omstandigheden. De gevolgen van de registratie, met name voor zijn werk, staan volgens [appellant] niet in verhouding tot het voorval. De minister heeft het verzoek van [appellant] afgewezen en zich op het standpunt gesteld dat de persoonlijke belangen van [appellant] niet opwegen tegen het belang om een volledig historisch overzicht te behouden. Daarbij zijn er geen bijzondere omstandigheden die de verwijdering van de registratie rechtvaardigen.

Bij besluit van 22 september 2023 heeft het Zorginstituut de vereveningsbijdrage voor het jaar 2022 voor Zorg en Zekerheid herberekend en voorlopig vastgesteld. Deze eerste voorlopige vaststelling heeft ertoe geleid dat Zorg en Zekerheid een bedrag moet terugbetalen. Zorg en Zekerheid heeft tegen het besluit van 22 september 2023 bezwaar gemaakt, omdat zij het niet eens is met de gehanteerde wijze van berekening van het aantal 18-jarigen waarvoor premie moet worden betaald. Volgens Zorg en Zekerheid heeft het Zorginstituut ten onrechte niet gerekend met het gerealiseerde aantal betalende verzekerden als bedoeld in artikel 3.19, eerste en tweede lid, van het Besluit en artikel 18, eerste lid, van de Regeling 2022. In plaats daarvan heeft het Zorginstituut gerekend met het aantal 18-jarige verzekerden op peildatum 30 juni 2022. Zorg en Zekerheid betoogt dat het Zorginstituut bij de voorlopige vaststelling van de vereveningsbijdrage over het jaar 2022 ten onrechte is uitgegaan van fictieve aantallen premiebetalende 18-jarige verzekerden in plaats van de werkelijke aantallen.

Bij besluit van 30 maart 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam de bewonersvergunning parkeren van [appellant] ingetrokken. [appellant] woont op het adres [locatie] in Amsterdam. Het pand op dit adres is in verschillende gedeelten ingericht. Het bestaat uit woonruimte op de eerste etage, en bedrijfsruimte op de begane grond en in het souterrain. Voor elk gedeelte wordt afzonderlijk WOZ geheven. [appellant] heeft in 2007 een aanvraag gedaan voor de bewonersvergunning parkeren, die destijds is verleend en steeds halfjaarlijks automatisch is verlengd. Gedurende deze tijd was aan dat adres ook een bedrijfsvergunning parkeren toegewezen. Het besluit van 30 maart 2022 is gebaseerd op regelingen uit de Parkeerverordening 2013 en het Uitwerkingsbesluit Parkeerverordening 2022. Artikel 1, aanhef en onder a, van de Parkeerverordening bepaalt dat onder adres wordt begrepen ‘een adresseerbaar object’ zoals opgenomen in de Basisregistratie Adressen en Gebouwen. Op grond van artikel 6, eerste en vierde lid, van het Uitwerkingsbesluit mag per adres slechts één vergunning worden verleend, en dit aantal wordt verminderd met het aantal op hetzelfde adres verleende bedrijfsvergunningen. Het college heeft met de intrekking van de bewonersvergunning parkeren van [appellant] een voorheen abusievelijk genomen besluit willen herstellen. [appellant] is het hier niet mee eens.

Bij besluiten van 26 augustus 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Zaanstad vergunningen verleend aan [wederpartij A] en [wederpartij B] voor het omgezet houden van zelfstandige woonruimte in onzelfstandige woonruimte onder aanvullende voorschriften. Op 2 april 2021 is de Verordening 2e wijziging Huisvestingsverordening Zaanstad 2021 in werking getreden. Per die datum geldt in de gemeente, op grond van artikel 3.1.2, eerste lid, van de Huisvestingsverordening gemeente Zaanstad 2021 niet alleen een vergunningplicht voor het omzetten van zelfstandige woonruimte in onzelfstandige woonruimte, maar ook voor het omgezet houden van zelfstandige woonruimte in onzelfstandige woonruimte. Per 24 september 2021 is de zinsnede "en omgezet houden" vervangen door "of omgezet te houden". Met het oog op de wijziging van de Hvv hebben [wederpartij A] e.a. vergunningen aangevraagd voor het omgezet houden van zelfstandige woonruimte in onzelfstandige woonruimte voor enkele adressen in Zaandam. De rechtbank heeft geoordeeld, dat het college met de gegeven nadere motivering alsnog toereikend heeft gemotiveerd dat een omzettingsvergunningstelsel in de gemeente Zaanstad noodzakelijk en geschikt is om onevenwichtige en onrechtvaardige effecten van woning schaarste te bestrijden.

Bij besluiten van 16 maart 2023 en 7 april 2023 heeft de Belastingdienst/Toeslagen zeven aanvragen van [appellante] om overneming van private schulden afgewezen. Deze uitspraak gaat over een besluit op grond van de regeling voor overneming en betaling van private schulden die is opgenomen in de Wet hersteloperatie toeslagen. [appellante] is erkend gedupeerde van de kinderopvangtoeslagaffaire. Zij heeft zeven aanvragen bij Sociale Banken Nederland ingediend om overname van schulden. De aanvragen zijn afgewezen met vermelding van een code die verwijst naar een afwijzingsgrond. [appellante] is het niet eens met het oordeel van de rechtbank. Zij betoogt dat de openstaande schuld per direct opeisbaar is in het geval de rente en beleningskosten niet periodiek worden voldaan.

Bij besluit van 8 mei 2023 heeft de minister van Financiën geweigerd om een private schuld van [appellante] over te nemen. In deze zaak gaat het om een besluit op grond van de regeling voor overneming en betaling van private schulden die is opgenomen in de Wet hersteloperatie toeslagen. [appellante] is een gedupeerde van de toeslagenaffaire. Zij heeft de minister verzocht om overname van een schuld aan Qander Consumer Finance van € 16.200,00. De minister heeft de afwijzing van deze aanvraag in bezwaar gehandhaafd. De minister heeft deze schuld niet overgenomen, omdat de hoofdsom van de lening niet vóór 1 juni 2021 opeisbaar was. Uit de door de QCF verstrekte gegevens blijkt dat er twee geweigerde automatische incasso’s zijn geweest. De minister heeft slechts de achterstandsrente van € 0,97 vergoed. Van een hogere opeisbare betalingsachterstand in die periode zoals bedoeld in de Wht is volgens de minister geen sprake. [appellante] betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft geoordeeld dat haar lening bij QCF niet voor overname in aanmerking komt.

Bij besluit van 31 mei 2023 heeft het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen (hierna: het CBR) het rijbewijs van [appellant] vanaf 7 juni 2023 ongeldig verklaard. Het CBR heeft zich in het besluit van 8 augustus 2023 op het standpunt gesteld dat [appellant] het bezwaar buiten de termijn heeft ingediend en het bezwaar daarom niet-ontvankelijk verklaard. Nadat [appellant] tegen dat besluit beroep heeft ingesteld bij de rechtbank, heeft het CBR het besluit van 8 augustus 2023 ingetrokken, vastgesteld dat het bezwaarschrift geen gronden van bezwaar bevat en [appellant] bij brief van 26 september 2023 verzocht deze voor 10 oktober 2023 aan te leveren. Het CBR heeft deze termijn vervolgens verlengd tot 16 november 2023. Het CBR heeft in het besluit van 24 november 2023 vastgesteld dat [appellant] geen gronden heeft ingediend en het bezwaar opnieuw niet-ontvankelijk verklaard. [appellant] betoogt dat de rechtbank niet heeft onderkend dat het CBR, door na het instellen van beroep het oude besluit op bezwaar in te trekken en een nieuw te nemen, de bedoeling van artikel 6:19, eerste lid, van de Awb heeft doorkruist.

Bij besluit van 9 juli 2024 heeft het college het wijzigingsplan "Buitengebied - Buitenplaats Kruisstraat" gewijzigd vastgesteld. Het wijzigingsplan voorziet in de bouw van drie vrijstaande woningen, de aanleg van een weg naar de woningen toe en de aanleg van een bos met publiek toegankelijke wandelpaden om de woningen heen, op een aantal percelen aan de oostkant van de Kruisweg in Tiel. In het wijzigingsplangebied ligt nu nog een open weiland. Het college duidt het geheel van de woningen, de weg en het bos aan als een buitenplaats. Het college heeft het wijzigingsplan vastgesteld met toepassing van de wijzigingsbevoegdheid in artikel 41.2 van de regels van het bestemmingsplan "Buitengebied". Op grond van het bestemmingsplan rust op het gehele wijzigingsplangebied de enkelbestemming "Agrarisch" met de gebiedsaanduiding "Overige zone - stedelijk uitloopgebied". [appellanten] woont aan de [locatie] in Tiel. Zijn perceel grenst aan de zuidwestzijde van het wijzigingsplangebied. [appellanten] kan zich niet met alle aspecten van het wijzigingsplan verenigen, omdat hij vreest voor aantasting van zijn woon- en leefklimaat.

Bij besluit van 19 juli 2021 heeft de Dienst Toeslagen, in het kader van de herbeoordeling van de kinderopvangtoeslag van [appellante] voor de toeslagjaren 2006 tot en met 2008, bepaald dat zij voor die jaren geen compensatie krijgt. De Dienst Toeslagen heeft aan zijn besluit van 19 juli 2021 ten grondslag gelegd dat bij de beoordeling van de kinderopvangtoeslag voor de jaren 2006 tot en met 2008 geen fouten zijn gemaakt. De Dienst Toeslagen heeft daar in het besluit van 26 maart 2024 aan toegevoegd dat de kinderopvangtoeslag voor deze jaren is gecorrigeerd naar aanleiding van veranderingen in de opvanguren en het toetsingsinkomen, dat voor deze jaren niet is gebleken van institutioneel vooringenomen handelen of van onterecht geweigerde verzoeken om een betalingsregeling en dat er, anders dan abusievelijk in een overzicht is vermeld, geen betalingen aan [kinderopvanginstelling] zijn gedaan. De rechtbank heeft onder meer overwogen dat [appellante] niet met enig bewijs heeft onderbouwd dat zij voor de jaren 2006 tot en met 2008 betalingsregelingen heeft aangevraagd.

Bij besluit van 23 november 2022 heeft de minister van Financiën een aanvraag van [appellante] om compensatie van een afgeloste geldschuld afgewezen. [appellante] is een gedupeerde ouder van de toeslagenaffaire. Op 26 juni 2006 heeft zij bij Defam B.V. een lening van € 25.500,00 afgesloten, waarop zij op 6 maart 2021, met gebruikmaking van het compensatiebedrag dat zij van de Belastingdienst heeft ontvangen, € 11.015,83 heeft afgelost. [appellante] heeft de minister gevraagd om een deel van de schuld, gelijk aan deze aflossing, over te nemen en haar een bedrag van € 11.015,83 te betalen. De minister heeft geweigerd het door [appellante] betaalde deel van de schuld over te nemen, omdat de schuld bij Defam B.V. niet, vanwege betalingsachterstanden, vóór 1 juni 2021 opeisbaar is geworden.