Uitspraken

Bij besluit van 14 december 2021 heeft het college van burgemeester en wethouders van Wageningen de aanvraag van [partij] en de stichting om tegemoetkoming in planschade afgewezen. De stichting is eigenaar van het rijksmonument met bijbehorend perceel aan de Grebbedijk 6-6a in Wageningen (hierna: het perceel). Het perceel had onder het bestemmingsplan Plan Nude de bestemming "Berm, groenstrook of plantsoen". Bij besluit van 23 maart 2015 is het bestemmingsplan Bedrijventerreinen vastgesteld. Onder het nieuwe bestemmingsplan heeft het perceel de bestemming "Groen". Het college heeft een advies van de SAOZ van 1 november 2021 ten grondslag gelegd aan zijn besluiten. Het college heeft op basis van dat advies onder meer geconcludeerd dat het nieuwe bestemmingsplan voor de stichting niet heeft geleid tot planologisch nadeel. De oude en de nieuwe bestemming verschillen slechts op ondergeschikte punten van elkaar.

Bij besluit van 23 september 2022 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag een aanvraag van [appellant] om een urgentieverklaring afgewezen. [appellant] woont met haar twee kinderen in Den Haag. Zij heeft een urgentieverklaring aangevraagd omdat zij in haar huidige woning is bedreigd door drie vrouwen die bij haar hebben aangebeld. Door deze traumatische gebeurtenis voelt zij zich niet meer veilig in haar woning. [appellant] is gediagnostiseerd met PTSS. Het verblijf in de woning veroorzaakt ernstige ontwrichting in haar leven en staat haar behandeling in de weg. [appellant] verwijst naar de brieven van haar behandelend psycholoog van 28 juli 2022 en 13 maart 2023, waarin staat dat de psycholoog meent dat het verhuizen naar een andere woning [appellant] helpt om haar depressieve klachten te verminderen. Het college heeft de aanvraag afgewezen omdat het huisvestingsprobleem onvoldoende wordt opgelost met een verhuizing. Bovendien heeft [appellant] niet eerst voorafgaand aan de aanvraag drie maanden zelf aantoonbaar gereageerd op het beschikbare woningaanbod.

Bij besluit van 24 maart 2023 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag de aanvraag van [appellant] om een urgentieverklaring afgewezen. [appellant] woont sinds maart 2022 in een tweekamerwoning op de eerste verdieping aan de [locatie] in Den Haag. Hij heeft een urgentieverklaring aangevraagd op medische gronden omdat hij in deze woning, en met name zijn slaapkamer, veel geluidsoverlast ervaart. Vanwege zijn psychische problematiek is [appellant] extra gevoelig voor geluid en hij ervaart hiervan veel problemen. Het college heeft de aanvraag van [appellant] afgewezen omdat hij niet voldoet aan de voorwaarden van artikel 4:5, aanhef en onder b, g en m van de Huisvestingsverordening Den Haag 2019. Volgens het college is er geen urgent huisvestingsprobleem, wordt het onderliggende probleem niet opgelost met een verhuizing naar een andere woning en heeft [appellant] de drie maanden voorafgaand aan de aanvraag niet aantoonbaar gereageerd op het beschikbare woningaanbod.

Bij besluit van 3 januari 2023 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam de aanvraag van [appellant] om een urgentieverklaring afgewezen. [appellant] staat ingeschreven op het adres van zijn moeder, waar hij gedurende de week of af en toe verblijft. Vanwege de slechte relatie met zijn moeder, slaapt [appellant] de rest van de tijd bij kennissen of vrienden. Hij heeft een urgentieverklaring aangevraagd omdat hij een eigen woning nodig heeft om te kunnen werken aan zijn psychische problemen. Uit een advies van de GGD blijkt dat [appellant] een beperkte belastbaarheid heeft en dat het inwonen bij familie tot de nodige spanningen kan leiden, maar dat er geen medische noodzaak is dat [appellant] op korte termijn zou moet verhuizen. Het college heeft de aanvraag daarom afgewezen op grond van artikel 2.6.5, eerste lid, aanhef en onder b, van de Huisvestingsverordening Amsterdam 2020. Volgens het college is er geen urgent huisvestingsprobleem als iemand op diverse plekken inwonend is.

Bij besluit van 19 maart 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Voorne aan Zee het wijzigingsplan "Scharloo 19, Brielle" vastgesteld. Op het perceel Scharloo 19 in Brielle was een timmerbedrijf gevestigd. Enkele jaren geleden is met de bedrijfsvoering gestopt en het pand staat al een tijd leeg. 2P Investments wil op het perceel vijf woningen bouwen, bestaande uit een woongebouw met vier appartementen aan de straatzijde en een vrijstaande woning daarachter. Deze ontwikkeling is in strijd met de bestemming "Bedrijf", die het perceel heeft in het bestemmingsplan "Vesting". Het college heeft het wijzigingsplan vastgesteld met toepassing van artikel 3.5 van de regels van het bestemmingsplan, waarin een wijzigingsbevoegdheid is opgenomen. [appellant A] en anderen betogen dat het college niet bevoegd was het wijzigingsplan vast te stellen. Zij voeren aan dat de wijzigingsbevoegdheid het mogelijk maakt om de bestemming "Bedrijf" te wijzigen naar "Wonen" en "Tuin", maar niet (ook) om het bouwvlak te wijzigen. En dat is hier wel gebeurd. In de bestaande situatie was er één (groot) bouwvlak en in de nieuwe situatie wordt dat bouwvlak verkleind en komt er een nieuw bouwvlak bij.

Bij besluit van 28 april 2024 heeft het college van burgemeester en wethouders van Den Haag zijn beslissing om op 8 april 2024 spoedeisende bestuursdwang toe te passen wegens het in strijd met de Afvalstoffenverordening 2010 van de gemeente Den Haag aanbieden van huishoudelijke afvalstoffen op schrift gesteld. De toepassing van spoedeisende bestuursdwang heeft bestaan uit het verwijderen van een kartonnen doos die op 8 april 2024 is aangetroffen naast een ondergrondse restafvalcontainer ter hoogte van het Hofwijckplein 10 in Den Haag. Het college is ervan uitgegaan dat [appellant] de doos verkeerd heeft aangeboden omdat daarop een adreslabel zat met haar naam- en adresgegevens. [appellant] betwist niet dat de doos van haar afkomstig is, maar stelt dat zij niet degene is geweest die de doos naast de ORAC heeft neergezet. Ze stelt dat ze de lege doos op 7 april op haar balkon heeft neergezet met daarop een zware vuilniszak, met de bedoeling deze op een later moment weg te gooien. [appellant] stelt daarbij dat ze vanwege de onveiligheid van haar woonbuurt in het donker niet naar buiten durft te gaan.

Bij beslissing van 12 juni 2024 is aan [appellant] het cijfer voor het centraal examen Wiskunde B VWO bekend gemaakt. [appellant] heeft in het schooljaar 2023-2024 als VAVO-student het VWO gevolgd aan het ROC Mondriaan. In het eerste tijdvak heeft hij op 23 mei 2024 centraal examen wiskunde B afgelegd. Op 12 juni 2024 is de normering voor de centrale eindexamens bekend gemaakt. Hierdoor zijn de eindresultaten van [appellant] bekend geworden. Hij heeft diezelfde dag een herkansing aangevraagd voor het vak scheikunde. Op 14 juni 2024 heeft [appellant] het centraal examen voor het vak scheikunde ingezien. De herkansing van dit vak vond op 24 juni 2024 plaats. Op 1 juli 2024 heeft hij zijn centraal examen van wiskunde B ingezien. Tijdens die inzage vernam [appellant] dat de eerste en tweede corrector van mening verschilden over de beantwoording van een aantal vragen, maar dat zij in onderling overleg tot overeenstemming waren gekomen over de score. [appellant] heeft op 2 juli 2024 bezwaar bij de examencommissie gemaakt tegen deze beoordeling.

Op 11 maart 2024 heeft de decaan van de faculteit Business, Finance & Marketing het verzoek van [appellant] om restitutie van het volledige bedrag aan collegegeld voor het studiejaar 2022-2023 afgewezen. [appellant] volgt sinds 2017 de bacheloropleiding International Business aan De Haagse Hogeschool. In studiejaar 2021-2022 verbleef hij in China en volgde hij het onderwijs online als gevolg van de coronamaatregelen. In het daarop volgende studiejaar 2022-2023 heeft hij geprobeerd zich opnieuw in te schrijven. Vanwege het ontbreken van een Nederlands telefoonnummer kon hij de tweefactorauthenticatie die nodig was om de inschrijving te voltooien, niet doorlopen. Uiteindelijk is de herinschrijving van [appellant] geannuleerd. Hiertegen heeft hij bezwaar gemaakt en is hij eind oktober 2022 bij wijze van schikking alsnog met terugwerkende kracht per 1 september 2022 ingeschreven. [appellant] heeft daarop het instellingscollegegeldtarief voldaan. [appellant] heeft vervolgens contact gehad met een jaarcoördinator vanwege de inmiddels opgelopen studievertraging in het lopende studiejaar en heeft toen vernomen dat er enkel fysiek onderwijs werd gegeven.

Bij beslissing van 2 mei 2024 heeft de Examencommissie Geneeskunde van de Universiteit Utrecht (hierna: de examencommissie) een verzoek van [appellant] om verlenging van de geldigheidsduur van de studieresultaten voor Blok Blauw en Keuzemaster 1 gedeeltelijk ingewilligd en gedeeltelijk afgewezen. [appellant] volgt sinds 2018 in deeltijd de masteropleiding Geneeskunde CRU+ aan de Universiteit Utrecht. Op 5 april 2024 heeft hij de examencommissie verzocht om de geldigheidsdatum van de studieresultaten voor Blok Blauw en Keuzemaster 1 te verlengen tot 2 april 2029. Hij bevond zich toen in het tweede jaar van zijn masteropleiding. [appellant] heeft ter onderbouwing van zijn verzoek gewezen op door hem opgelopen studievertraging die het gevolg is van persoonlijke omstandigheden, organisatorische problemen bij de opleiding en capaciteitsproblemen bij het volgen van coschappen als gevolg van de coronapandemie. Bij de beslissing van 2 mei 2024 heeft de examencommissie de geldigheidsduur van de studieresultaten van Blok Blauw en Keuzemaster 1 vanwege de persoonlijke omstandigheden van [appellant] verlengd tot 31 augustus 2025.

Bij beslissing van 12 juli 2024 heeft de examencommissie van de faculteit Instituut voor Recht aan [appellante] een bindend negatief studieadvies gegeven. [appellante] is in het studiejaar 2022/23 begonnen met de bacheloropleiding rechten aan de Hogeschool Utrecht. Zij heeft in haar eerste studiejaar 45 studiepunten behaald. Hiermee heeft [appellante] niet voldaan aan de studievoortgangsnorm van 50 studiepunten. De examencommissie heeft in de persoonlijke omstandigheden van [appellante] aanleiding gezien om het bindend studieadvies met een jaar op te schorten. Aan deze opschorting heeft de examencommissie de voorwaarde verbonden dat [appellante] aan het eind van het studiejaar 2023/24 alle 60 studiepunten van de propedeutische fase moet hebben behaald om alsnog een positief studieadvies te krijgen. In het studiejaar 2023/24 heeft [appellante] in totaal vijftien studiepunten behaald, waarvan vijf studiepunten uit de propedeutische fase. De examencommissie heeft het verzoek van [appellante] om haar studieadvies nogmaals op te schorten afgewezen en haar een BNSA gegeven.