Uitspraak 202102948/1/V2
- ECLI
- ECLI:NL:RVS:2022:2018
- Datum uitspraak
- 20 juli 2022
- Inhoudsindicatie
- Bij besluit van 22 juli 2020 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid een aanvraag van de vreemdeling om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, afgewezen.
- Hoger beroep
- Asiel
202102948/1/V2.
Datum uitspraak: 20 juli 2022
AFDELING
BESTUURSRECHTSPRAAK
Uitspraak op het hoger beroep van:
de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid,
appellant,
tegen de uitspraak van de rechtbank Den Haag, zittingsplaats Middelburg, van 8 april 2021 in zaak nr. NL20.15517 in het geding tussen:
[de vreemdeling]
en
de staatssecretaris.
Procesverloop
Bij besluit van 22 juli 2020 heeft de staatssecretaris een aanvraag van de vreemdeling om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen, afgewezen.
Bij uitspraak van 8 april 2021 heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep gegrond verklaard, dat besluit vernietigd en bepaald dat de staatssecretaris een nieuw besluit op de aanvraag neemt met inachtneming van de uitspraak.
Tegen deze uitspraak heeft de staatssecretaris hoger beroep ingesteld.
De vreemdeling heeft een schriftelijke uiteenzetting gegeven.
Daartoe in de gelegenheid gesteld heeft de staatssecretaris zich nader uitgelaten.
De vreemdeling heeft daarop gereageerd.
De vreemdeling en de staatssecretaris hebben nadere stukken ingediend.
De Afdeling heeft de zaak gelijktijdig met zaak nr. 202101479/1/V2 (ECLI:NL:RVS:2022:2017) ter zitting behandeld op 7 maart 2022, waar de staatssecretaris, vertegenwoordigd door mr. M.M. van Asperen en mr. M.M. Favier, beiden advocaat te Den Haag, en de vreemdeling, bijgestaan door mr. B.J.P.M. Ficq, advocaat te Haarlem, zijn verschenen.
Overwegingen
Inleiding
1. De vreemdeling heeft de Eritrese nationaliteit. Hij is op éénjarige leeftijd met zijn moeder naar Saoedi-Arabië gegaan en heeft daar gedurende 28 jaar illegaal verbleven tot aan zijn vertrek naar Nederland. De vreemdeling heeft nooit in het huidige Eritrea verbleven.
2. De Afdeling heeft bij uitspraak van vandaag (ECLI:NL:RVS:2022:2017) uitspraak gedaan over de vraag of de vervulling van de nationale dienstplicht in Eritrea een reëel risico oplevert op ernstige schade als bedoeld in artikel 3 van het EVRM. Uit die uitspraak volgt dat Eritrese vreemdelingen die de nationale dienstplicht in de militaire component moeten vervullen, een reëel risico lopen op ernstige schade als bedoeld in artikel 3 van het EVRM. Uit die uitspraak volgt ook (zie onder 10 en 13.2) dat Eritrese mannen die nauwelijks een opleiding hebben genoten en niet over een netwerk met goede connecties in Eritrea beschikken, een vergrote kans lopen om in de militaire component van de nationale dienstplicht terecht te komen.
3. De vreemdeling is 33 jaar en valt onder de uitgebreide leeftijdscategorie voor actieve dienstplicht in Eritrea. De staatssecretaris heeft in zijn nader stuk gesteld dat hij ervan uitgaat dat de vreemdeling bij terugkeer naar Eritrea op enig moment de nationale dienstplicht zal moeten vervullen en hij zich daar niet aan kan onttrekken. De vreemdeling heeft onbetwist gesteld dat hij onopgeleid is. Omdat de vreemdeling nooit in Eritrea heeft gewoond, is het ook aannemelijk dat hij niet beschikt over een netwerk met goede connecties dat hem zou kunnen helpen in de civiele component van de nationale dienstplicht terecht te komen. De vreemdeling heeft dan ook een vergrote kans om in de militaire component terecht te komen. Gelet op de uitspraak van vandaag, heeft de rechtbank dan ook terecht overwogen dat de vreemdeling in Eritrea een reëel risico loopt op een behandeling als verboden door artikel 3 van het EVRM. De tweede grief faalt.
4. Het hoger beroep is ongegrond. De eerste grief behoeft geen bespreking. De uitspraak van de rechtbank wordt bevestigd. De staatssecretaris moet de proceskosten vergoeden.
Beslissing
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:
I. bevestigt de aangevallen uitspraak;
II. veroordeelt de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid tot vergoeding van bij de vreemdeling in verband met de behandeling van het hoger beroep opgekomen proceskosten tot een bedrag van € 1.897,50, geheel toe te rekenen aan door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand.
Aldus vastgesteld door mr. N. Verheij, voorzitter, en mr. A. Kuijer en mr. M. Soffers, leden, in tegenwoordigheid van mr. P.A.M.J. Graat, griffier.
De voorzitter is verhinderd de uitspraak te ondertekenen.
w.g. Graat
griffier
Uitgesproken in het openbaar op 20 juli 2022
307-984
Eritrese asielzoekers lopen reëel risico op onmenselijke behandeling bij militaire dienstplicht
In een uitspraak van vandaag (20 juli 2022) oordeelt de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State dat Eritreeërs die het militaire onderdeel van de nationale dienstplicht moeten vervullen een reëel risico lopen op een onmenselijke behandeling. Dat is een schending van artikel 3 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM). De staatssecretaris moet hier rekening mee houden bij zijn beslissing over asielaanvragen van Eritreeërs voor wie dit geldt.
Achtergrond
De aanleiding voor deze uitspraak is een zaak van een Eritrese man. De staatssecretaris van Justitie en Veiligheid wees zijn aanvraag voor een verblijfsvergunning af. De man vreest echter dat hij de nationale dienstplicht moet vervullen als hij naar Eritrea moet. De nationale dienstplicht in Eritrea bestaat uit een civiel en een militair onderdeel. De man meent dat hij een grote kans heeft om het militaire onderdeel te moeten vervullen, omdat hij jong is, analfabeet en nauwelijks is opgeleid. Hij bezit geen speciale vaardigheden die hem geschikt maken voor het civiele onderdeel van de dienstplicht.
Geen gewone militaire dienstplicht
Het karakter van de nationale dienstplicht in Eritrea wijkt af van wat daar in andere landen veelal onder wordt verstaan. Uit openbare bronnen blijkt dat dienstplichtigen die zijn ingedeeld in het militaire onderdeel te maken kunnen krijgen met extreem zware werk- en leefomstandigheden. Ook is er een gebrek aan basisvoorzieningen, is sprake van zware fysieke training of arbeid, zeer ernstige lijfstraffen en detentie onder schrijnende omstandigheden. Commandanten hebben bijna onbeperkte macht over hun onderschikten en handelen vaak willekeurig. De dienstplicht duurt in Eritrea officieel achttien maanden, maar wordt vaak verlengd voor onbepaalde tijd. Het komt voor dat de dienstplicht tien jaar of zelfs nog langer duurt.
Militair onderdeel lijdt tot reëel risico op schending artikel 3 van het EVRM
De Afdeling bestuursrechtspraak oordeelt op basis van informatie uit openbare bronnen dat de omstandigheden waaronder het militaire onderdeel van de nationale dienstplicht moet worden vervuld zo ernstig zijn, dat de Eritrese man een reëel risico loopt op foltering of onmenselijke of vernederende behandeling. Dat is in strijd met artikel 3 van het EVRM. De staatssecretaris moet hier rekening mee houden bij zijn beslissing over asielaanvragen voor Eritreeërs voor wie dit geldt. Hij zal daarom een nieuw besluit moeten nemen op de asielaanvraag van de man.