Uitspraken

Bij tussenuitspraak van 18 december 2019, ECLI:NL:RVS:2019:4340, heeft de Afdeling de raad van de gemeente Alphen aan den Rijn opgedragen om binnen 16 weken na de verzending van de tussenuitspraak, met inachtneming van hetgeen daarin onder 14 en 23 is overwogen, de daar omschreven gebreken in het besluit van de raad van 22 februari 2018, waarbij het bestemmingsplan "Alphen Stad" is vastgesteld, te herstellen. De Afdeling heeft in de tussenuitspraak onder 12.3 overwogen dat niet duidelijk uit de verbeelding in samenhang gezien met de planregels blijkt dat geen evenementen zijn toegestaan op de locatie Zegerplas. Nu blijkt dat de raad niet heeft bedoeld op de Zegerplas al evenementen toe te staan, moet worden geoordeeld dat het bestreden besluit in zoverre niet met de vereiste zorgvuldigheid is voorbereid, aldus de Afdeling.

Bij besluit van 7 juli 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Zwijndrecht aan Februari een omgevingsvergunning verleend voor het optoppen en verbouwen van de watertoren op het perceel Westerschelde 1 te Zwijndrecht. Het bestemmingsplan is op 27 september 2016 vastgesteld en heeft betrekking op de watertoren en het daarbij behorende terrein. Met het bestemmingsplan is beoogd het plangebied maatschappelijk, cultureel en toeristisch-recreatief toegankelijk te maken. De watertoren, een rijksmonument uit 1897, zal daartoe worden gerestaureerd en geschikt worden gemaakt voor zakelijke, culturele en maatschappelijke functies, aldus de toelichting bij het bestemmingsplan. Ingevolge het bestemmingsplan heeft het perceel de bestemming "Gemengd". Op 22 juni 2016 is een aanvraag voor het optoppen en intern verbouwen van de watertoren ingediend.

Bij tussenuitspraak van 11 maart 2020, ECLI:NL:RVS:2020:725 (hierna: de tussenuitspraak), heeft de Afdeling de raad van de gemeente Tynaarlo opgedragen binnen 12 weken na verzending van de tussenuitspraak het daar omschreven gebrek in het besluit van de raad van de gemeente Tynaarlo van 12 maart 2019 tot vaststelling van het bestemmingsplan "Schelfhorst Natuurwonen" te herstellen. De Afdeling heeft in de tussenuitspraak onder 10.2 overwogen dat in de planregels een concrete verwijzing naar de voorwaarden uit het beeldkwaliteitsplan "Schelfhorst Natuurwonen" - zoals deze invulling onder meer bleek uit de elementen genoemd in de weergave op de pagina’s 17, 18 en 31 - over de inrichting en de instandhouding van de gronden van het plangebied met de bestemming "Natuur" en de landschappelijke inpassing en de instandhouding van de gronden met de bestemming "Wonen - Wonen in natuur" had moeten worden opgenomen. Dat was ten onrechte niet gebeurd.

Bij besluit van 30 maart 2016 heeft het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Ede aan Safari Trading B.V. een omgevingsvergunning verleend voor het vestigen van een supermarkt op het perceel Molenstraat 198 in Ede. In het pand op het perceel waar de supermarkt zich bevindt, bevinden zich tevens een bakkerij, acht appartementen en een kapper. [appellant] woont aan de Van Heemskerckstraat in één van die appartementen boven de supermarkt. De laad- en losplaats van de supermarkt aan de Van Heemskerckstraat bevindt zich op korte afstand van zijn balkon. [appellant] heeft tegen het besluit van 30 maart 2016 tot verlening van de omgevingsvergunning voor de supermarkt bezwaar gemaakt en het college heeft naar aanleiding van dit bezwaar op 31 januari 2017 besloten dat de omgevingsvergunning ondanks zijn bezwaren in stand kan blijven, maar het heeft wel de motivering aangevuld en een voorschrift aan de omgevingsvergunning verbonden.

Bij besluit van 17 januari 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Amsterdam geweigerd Florwel B.V. een omgevingsvergunning te verlenen voor het gebruiken van de begane grond, met inbegrip van een aanbouw, ten behoeve van wonen van het gebouw op het perceel [locatie] in Amsterdam. Florwel is eigenaar van het perceel en heeft op 28 oktober 2015 een omgevingsvergunning aangevraagd om de begane grond van het gebouw op het perceel, met inbegrip van de aan de tuinzijde gelegen aanbouw, te gebruiken ten behoeve van wonen. Op 25 januari 2016 heeft Florwel een omgevingsvergunning voor bouwen aangevraagd om het voormalig atelier op de begane grond van het gebouw op het perceel aan te passen ten behoeve van een woning voor kamergewijze verhuur.

Bij besluit van 31 mei 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Bergen (NH) bekendgemaakt dat op 18 maart 2017 van rechtswege omgevingsvergunning is gegeven voor het realiseren van een uitrit ten behoeve van de dienstwoning en het realiseren van parkeerplaatsen op het perceel Heereweg 77 te Schoorl. Zuidhof Projecten wilde op het perceel zeven recreatiewoningen en een dienstwoning realiseren. Het college heeft de voor dit bouwplan van rechtswege gegeven omgevingsvergunning bij besluit op bezwaar van 12 december 2017 in stand gelaten. De rechtbank Noord-Holland heeft dat besluit vernietigd in de einduitspraak van 22 oktober 2018. Bij uitspraak van 11 september 2019, ECLI:NL:RVS:2019:3118, heeft de Afdeling deze rechtbankuitspraak bevestigd. Verder heeft de Afdeling in deze uitspraak de omgevingsvergunning voor de bouw van de zeven recreatiewoningen zonder de dienstwoning op het perceel weliswaar vernietigd, maar de rechtsgevolgen daarvan in stand gelaten.

Bij besluit van 25 oktober 2018 heeft de burgemeester van Oldambt de Drank- en Horecawetvergunning (hierna: DHW-vergunning) van [wederpartij] ingetrokken. [wederpartij] exploiteert verschillende horecagelegenheden in Winschoten, waaronder [bedrijf]. De burgemeester heeft op 3 februari 2018, 22 juni 2018, 7 juli 2018 en 8 september 2018 controles laten uitvoeren bij dat café. Van deze controles zijn rapportages opgemaakt. Uit deze controles is gebleken dat er telkens geen leidinggevende in het café aanwezig was die vermeld stond op het aanhangsel bij de vergunning, terwijl het op grond van artikel 24, eerste lid, aanhef en onder a, van de Drank- en Horecawet verboden is een horecagelegenheid open te hebben zonder dat die leidinggevende aanwezig is.

Bij besluiten van 16 mei 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam [appellant A] en [appellant B] beiden een bestuurlijke boete opgelegd van €20.500,00. Naar aanleiding van een melding van verhuur aan toeristen heeft het college een onderzoek ingesteld naar het feitelijk gebruik van de woning aan de [locatie]. Uit administratief onderzoek blijkt dat [appellant A] eigenaar is van de woning. [appellant B] stond samen met drie anderen in de basisregistratie personen als bewoner van de woning geregistreerd. De woning heeft de bestemming ‘bewoning’. De woning werd op de website www.airbnb.com aangeboden als ‘Large room in center Ams close to the old center'. Naar aanleiding van de melding hebben toezichthouders van de Afdeling Wonen van de gemeente op 8 februari 2018 een bezoek gebracht aan de woning. Tijdens het bezoek zijn zij ontvangen en rondgeleid door [persoon]. Zij heeft verklaard dat [appellant B] verblijft in de slaapkamer op de begane grond.

Bij besluit van 27 juli 2018 heeft de korpschef van politie een aanvraag van [appellant] om afgifte van een verklaring van betrouwbaarheid afgewezen. [appellant] heeft een aanvraag ingediend om afgifte van een verklaring van betrouwbaarheid als bedoeld in artikel 10, eerste lid, van de Wet particuliere beveiligingsorganisaties en recherchebureaus, omdat hij wil werken als alarminstallateur. Hij werkt sinds november 2018 bij het betreffende bedrijf. De korpschef heeft deze verklaring onthouden, omdat uit het Justitieel Documentatie Systeem blijkt dat [appellant] is gedagvaard voor vernieling en belaging. Hiervoor heeft de politierechter hem op 3 augustus 2018 veroordeeld tot honderd uur taakstraf, twee maanden voorwaardelijke gevangenisstraf en een contactverbod voor de duur van twee jaar.

Bij besluit van 4 december 2017 heeft de staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid [appellante] een bestuurlijke boete van € 8.100,- opgelegd wegens overtreding van de Arbeidsomstandighedenwet en het Arbeidsomstandighedenbesluit. In beroep heeft [appellante] onder meer aangevoerd dat de staatssecretaris op 5 november 2018 geen besluit op het door haar gemaakte bezwaar meer kon nemen. De staatssecretaris had dit immers al op 25 oktober 2018 gedaan. [appellante] heeft aangevoerd dat het besluit van 5 november 2018 alleen al daarom moet worden vernietigd.