De Afdeling bestuursrechtspraak toetst of de overheid het recht goed heeft toegepast bij het nemen van een besluit. In dit onderdeel vindt u alle uitspraken die de Raad van State op zijn website publiceert. Meer informatie over de taak van de Afdeling bestuursrechtspraak vindt u in de rubriek Bestuursrechtspraak.
Toon overzicht van de actuele uitspraken:
Bij brief van 4 februari 2003, kenmerk BA/2002/3307, heeft verweerder in overeenstemming met artikel 18.12, derde lid, van de Wet milieubeheer vergunninghoudster gewaarschuwd dat de overtreding van de voorschriften A2.1 en A2.2 die aan de krachtens de Hinderwet verleende vergunning van 1992 zijn verbonden en van voorschrift B6 dat aan de krachtens de Wet milieubeheer verleende vergunning van 1994 is verbonden vóór 1 september 2003 moet zijn beëindigd, en dat tot volledige intrekking van die vergunningen zal worden overgegaan indien uit een na afloop van die termijn uitgevoerd deskundigenonderzoek blijkt dat de overtreding van die voorschriften niet is beëindigd.
Bij besluit van 13 september 2002 heeft de Minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie (hierna: de minister) een aanvraag van [appellant sub 1] (hierna: de vreemdeling) om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen afgewezen. Dit besluit is aangehecht.
Bij brief van 9 november 1999 heeft appellant bezwaar gemaakt tegen het niet tijdig nemen door verweerder van een beslissing op zijn aanvraag van 3 augustus 1999 voor een vergunning, dan wel ontheffing dan wel vrijstelling als bedoeld in de Natuurbeschermingswet voor het exporteren en verkopen van honderd miljoen stuks kikkervissen van de groene en de bruine kikker.
Bij besluit van 14 september 2001, kenmerk DWM/2001/7845, heeft verweerder aan appellante twee lasten onder dwangsom als bedoeld in artikel 5:32, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht opgelegd. De dwangsommen zijn vastgesteld op:- ƒ 25.000,00 (€ 11.344,51) per maand dat overtreding van artikel 10.2, eerste lid, van de Wet milieubeheer, in samenhang met artikel 2, derde lid, van het Besluit vrijstellingen stortverbod buiten inrichtingen en artikel 1, eerste lid, van het Besluit stortverbod afvalstoffen (hierna: eerder genoemde overtreding) niet ongedaan is gemaakt door de toegepaste afvalstoffen te verwijderen en af te voeren naar een daartoe vergunde verwerkingsinrichting, met een maximum van ƒ 250.000,00 (€ 113.445,05);- ƒ 25.000,00 (€ 11.344,51) per keer dat een herhaling wordt geconstateerd van eerder genoemde overtreding, met een maximum van ƒ 100.000,00 (€ 45.378,02). Daarbij zijn voor deze lasten begunstigingstermijnen gesteld van respectievelijk twee maanden en één week vanaf de dag na de d
Bij besluit van 19 februari 2002, kenmerk CE 3319, heeft verweerder krachtens de Wet milieubeheer aan appellante sub 2 een revisievergunning als geregeld in artikel 8.4, eerste lid, van deze wet verleend voor een periode van tien jaar voor een inrichting voor onder meer het aanvoeren, op- en overslaan en be- en verwerken van bouw- en sloopafval, zand, grind, cement en grondstoffen ten behoeve van de betonproductie en diverse bouwmaterialen en het bewerken van granulaat en cement tot een betonmortel op het adres [locatie] te [plaats], kadastraal bekend gemeente Horst. Dit besluit is op 27 februari 2002 ter inzage gelegd.
Ter uitvoering van de uitspraak van de arrondissementsrechtbank te Roermond van 11 juni 2001 heeft het college van burgemeester en wethouders van Echt (hierna: het college) bij besluit van 17 juli 2001 opnieuw beslist op het bezwaar van appellanten tegen het besluit van 23 november 1999 en dit bezwaar ongegrond verklaard.
Bij besluit van 15 maart 2002, kenmerk DWM/2002/2146, heeft verweerder krachtens de Wet milieubeheer aan [vergunninghoudster] een vergunning verleend voor het veranderen van een inrichting voor de op- en overslag en be- en verwerking van afvalstoffen op het adres [locatie 1] te [plaats]. Dit besluit is op 18 maart 2002 ter inzage gelegd.
Bij besluit van 12 december 2001 heeft het college van burgemeester en wethouders van Alphen-Chaam (hierna: het college) appellant op straffe van een dwangsom gelast de uitbreiding van een woning op het perceel [locatie] te [plaats] (hierna: de woning) in overeenstemming te brengen met een op 3 juli 2000 aan hem verleende bouwvergunning.
Bij besluit van 5 december 2000 heeft verweerder een verzoek van appellante om een vergunning als bedoeld in artikel 12 van de Natuurbeschermingswet voor het opvissen van 50.000 mosselton mosselzaad afgewezen.
Bij besluit van 24 april 2002, kenmerk DSO 02107365/WM 4501.4, heeft verweerder krachtens de Wet milieubeheer aan appellante een revisievergunning als geregeld in artikel 8.4, eerste lid, van deze wet verleend voor een mengvoederbedrijf op het perceel aan de [locatie] te [plaats], kadastraal bekend gemeente Catharijne. Dit besluit is op 24 april 2002 ter inzage gelegd.
