Uitspraken

Bij besluit van 14 januari 2019 heeft de burgemeester van Utrecht gelast het bedrijfspand aan de [locatie] in Utrecht per 1 februari 2019 gedurende twaalf maanden in zijn geheel te (laten) sluiten. [wederpartij] exploiteerde in het bedrijfspand aan de [locatie] een garagebedrijf onder de naam [bedrijf]. In deze garage kunnen particulieren een werkplaats huren. De burgemeester heeft op grond van artikel 2:46, eerste lid, van de Algemene plaatselijke verordening Utrecht 2010 en met toepassing van de Beleidsregel sluiting van voor het publiek openstaande gebouwen besloten tot sluiting van het bedrijfspand voor de duur van twaalf maanden. Daaraan heeft de burgemeester ten grondslag gelegd dat [wederpartij] met zijn garage criminele activiteiten faciliteert.

Bij besluit van 13 februari 2017 heeft de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid aan Motip Dupli een eis gesteld over de wijze waarop zij artikel 5 van het Besluit risico's zware ongevallen 2015 moet naleven. Motip Dupli is gespecialiseerd in de ontwikkeling en productie van spuitbussen en lakstiften. Een deel van het productieproces vindt plaats in de kleurmakerij. In het Explosieveiligheidsdocument is deze kleurmakerij aangemerkt als 'Zone 2'. Dit houdt in dat de kleurmakerij een plaats is 'waar de aanwezigheid van een explosieve atmosfeer, bestaande uit een mengsel van brandbare stoffen in de vorm van gas, damp of nevel met lucht, onder normaal bedrijf niet waarschijnlijk is en waar, wanneer dit toch gebeurt, het verschijnsel van korte duur is.' In september 2016 heeft een arbeidsinspecteur van de Inspectie SZW geconstateerd dat in de kleurmakerij onder meer wandcontactdozen en plafondlampen worden gebruikt die niet geschikt zijn voor gebruik in ruimten die zijn aangemerkt als 'Zone 2'.

Het college van burgemeester en wethouders van Aalten heeft stilzwijgend ingestemd met de aanleg van een uitrit vanuit het achtererf dat behoort bij de woning aan de [locatie] in Aalten.

Bij besluit van 8 oktober 2018 heeft de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid het verzoek van [appellant] om hem het Nederlanderschap te verlenen afgewezen. [appellant], met de Liberiaanse nationaliteit, verblijft bij zijn minderjarig kind met de Nederlandse nationaliteit. [appellant] heeft sinds 29 juli 2014 een verblijfsdocument met de aantekening 'Familielid van een burger van de Unie', ontleend aan artikel 20 van het VWEU (een Chavez-Vilchez verblijfsrecht). De staatssecretaris heeft zich op het standpunt gesteld dat dit verblijfsrecht een tijdelijk karakter heeft. Daarom bestaan er bedenkingen tegen zijn verblijf in Nederland voor onbepaalde tijd als bedoeld in artikel 8, eerste lid, aanhef en onder b, van de Rijkswet op het Nederlanderschap.

Bij besluit van 11 december 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Huizen het verzoek van [appellant] om handhavend op te treden tegen de verhoging van de erfscheiding tussen de percelen [locatie 1] en [locatie 2] te Huizen afgewezen. [belanghebbende] heeft een overkapping achter zijn huis, waarvan hij de zijkant op de erfgrens heeft dichtgemaakt. Daarbij heeft hij deels gebruik gemaakt van de constructie van de schutting die aan zijn kant staat. De schutting betreft de gezamenlijke schutting met [appellant]. [appellant] kijkt tegen de dicht gebouwde zijkant van de overkapping aan. Die zijkant steekt uit boven de gezamenlijke schutting. [appellant] is het daar niet mee eens en heeft het college verzocht om daartegen handhavend op te treden. Het college heeft dat verzoek afgewezen omdat het zich niet bevoegd acht om handhavend op te treden. Naar het oordeel van het college is er geen sprake van een overtreding. De rechtbank is het college hierin gevolgd.

Bij besluit van 8 november 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Rotterdam [appellante] uitgeschreven uit de Basisregistratie Personen (hierna: de brp) per 3 september 2018. [appellante] stond ingeschreven op het adres [locatie] in Rotterdam. Bij besluit van 8 november 2018 heeft het college haar op grond van artikel 2.22 van de Wet brp per 3 september 2018 uitgeschreven uit de brp. Daaraan heeft het college ten grondslag gelegd dat zij geen aangifte van adreswijziging heeft doorgegeven en er na onderzoek geen feitelijke verblijfplaats van haar bekend is. Het college heeft het door [appellante] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Omdat in bezwaar vast is komen te staan dat [appellante] gedurende elf maanden op Curaçao verbleef, heeft het college de rechtsgrondslag van de uitschrijving gewijzigd en haar op grond van artikel 2.21, tweede lid, van de Wet brp uitgeschreven wegens verblijf in het buitenland.

Bij besluit van 2 december 2019 heeft de burgemeester van Den Haag [appellant] gelast de woning gelegen aan de [locatie] in Den Haag onmiddellijk te verlaten en voor een periode van tien dagen niet te betreden, noch daarin aanwezig te zijn of zich daarbij op te houden. Tevens heeft de burgemeester [appellant] gelast om gedurende deze periode geen contact op te nemen met de in de woning wonende personen, te weten zijn [ex-vrouw] en de drie minderjarige kinderen van [appellant] en die vrouw. [appellant] en [ex-vrouw] waren echtgenoten en hebben drie minderjarige kinderen. Nadat zij hebben besloten te scheiden, zijn problemen ontstaan in de omgang met elkaar en het maken van afspraken met betrekking tot de kinderen. [ex-vrouw] heeft de echtelijke woning verlaten en is ingetrokken bij haar broer aan de [locatie] in Den Haag. De burgemeester heeft aan [appellant] op grond van artikel 2 van de Wet tijdelijk huisverbod een tijdelijk huisverbod opgelegd van 2 tot en met 12 december 2019.

Bij besluit van 19 juli 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Groningen beslist op een verzoek van [appellant sub 1] om openbaarmaking van informatie op grond van de Wet openbaarheid van bestuur. [appellant sub 1] zat vanaf april 2012 in een werkervaringstraject/re-integratietraject bij het Martiniziekenhuis met behoud van zijn bijstandsuitkering. De uitvoering van dit traject heeft het college uitbesteed aan Saaksumborg Advies. Eind maart 2013 is het traject beëindigd. Naar aanleiding van een in 2015 ingediende klacht bij de gemeentelijke ombudsman heeft [appellant sub 1] een e-mailbericht van 20 maart 2015 met een bijlage, genaamd "[appellant sub 1] [...]docx", ontvangen. Op 11 juni 2018 heeft [appellant sub 1] een Wob-verzoek ingediend over het re-integratietraject.

Bij besluit van 28 februari 2019 heeft de minister van Buitenlandse Zaken een aanvraag van [appellant] om een Nederlands paspoort afgewezen. Bij het in bezwaar gehandhaafde besluit van 28 februari 2019 heeft de minister de aanvraag van [appellant] om verlening van een Nederlands paspoort afgewezen krachtens de artikelen 22, aanhef, onder a en slot, en artikel 45, tweede lid, van de Paspoortwet. Gebleken is dat [appellant]’ persoonsgegevens zijn opgenomen in het Register Paspoortsignalering van de Rijksdienst voor Identiteitsgegevens van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. De persoonsgegevens zijn opgenomen omdat hij een betalingsachterstand heeft bij de Belastingdienst. De minister heeft geïnformeerd bij de Belastingdienst en heeft zich daarna op het standpunt gesteld dat de gronden die tot de paspoortsignalering hebben geleid nog aanwezig zijn. Volgens de minister leidt de paspoortweigering niet tot onevenredige benadeling.