Uitspraken

Bij besluit van 21 december 2017 heeft de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties een verzoek van [appellant] om documenten over het Nederlandse communisme in de Koude Oorlog deels toegewezen en voor het overige afgewezen. [appellant] doet een onderzoek naar Nederlands communisme in de Koude Oorlog. Daarom heeft hij de minister op 19 maart 2017 verzocht om documenten te verstrekken. Bij brief van 6 september 2017 heeft de minister, vooruitlopend op een besluit op het verzoek, 1009 pagina’s aan [appellant] verstrekt. Bij brief van 11 oktober 2017 heeft de minister [appellant] nog eens 101 pagina’s toegezonden. Bij brief van 15 september 2017 heeft [appellant] zijn verzoek aangevuld. Hij heeft de minister ook verzocht om dagstaten van KB/N uit de periode december 1957 tot en met maart 1958 te verstrekken. [appellant] is het niet eens met die gedeeltelijke inzage en wil verdergaande inzage. Ook is hij van mening dat er meer informatie moet zijn dan die hij heeft ontvangen.

Bij besluit van 18 april 2017 heeft de Belastingdienst/Toeslagen het verzoek van [appellante] om herziening van de kinderopvangtoeslag over de jaren 2012, 2013 en 2014 afgewezen. Bij besluit van 20 december 2017 heeft de Belastingdienst/Toeslagen het door [appellante] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. [appellante] is alleenstaand en heeft twee kinderen. Over de jaren 2012, 2013 en 2014 heeft zij kinderopvangtoeslag ontvangen voor de buitenschoolse opvang van haar kinderen. Bij besluiten van respectievelijk 10 oktober 2014, 13 maart 2015 en 4 maart 2016 heeft de Belastingdienst/Toeslagen de hoogte van de kinderopvangtoeslag over deze jaren definitief vastgesteld. Deze besluiten zijn onherroepelijk. Bij brieven van 22 februari 2017 en 23 februari 2017 heeft [appellante] verzocht om herziening van de definitieve beschikkingen over de jaren 2012, 2013 en 2014. De Belastingdienst/Toeslagen heeft de herzieningsverzoeken bij het besluit van 18 april 2017 afgewezen.

Bij besluit van 21 juli 2018 heeft de Belastingdienst/Toeslagen de kinderopvangtoeslag van [appellante] over 2016 definitief berekend en vastgesteld op € 13.043,00. Ook is bij dit besluit bepaald dat [appellante] € 12.155,00 aan te veel ontvangen voorschot kinderopvangtoeslag moet terugbetalen. [appellante] heeft in 2016 in de thuiszorg gewerkt. Zij heeft geen (toeslag)partner. Voor haar twee kinderen die naar de dagopvang en buitenschoolse opvang zijn gegaan, heeft zij voorschotten kinderopvangtoeslag ontvangen. De Belastingdienst/Toeslagen is bij de definitieve berekening van de kinderopvangtoeslag over 2016 uitgegaan van 979 gewerkte uren. Volgens de dienst heeft [appellante], gelet op de van toepassing zijnde regelgeving, recht op kinderopvangtoeslag voor 1.380 uur dagopvang en voor 696 uur buitenschoolse opvang. Omdat [appellante] teveel voorschot kinderopvangtoeslag heeft ontvangen, dient zij dit terug te betalen, aldus de dienst. [appellante] is het hiermee niet eens.

Bij tussenuitspraak van 28 april 2021, ECLI:NL:RVS:2021:910, heeft de Afdeling het college van burgemeester en wethouders van Tholen opgedragen om binnen 12 weken na de verzending van de tussenuitspraak het gebrek in het besluit van 5 februari 2019 te herstellen. In de tussenuitspraak heeft de Afdeling geoordeeld dat het besluit van 5 februari 2019 in strijd met de rechtszekerheid is voor zover het betreft het geluidvoorschrift, derde volzin daarvan met betrekking tot het gebruik van een luidklok. De Afdeling heeft onder 16.7 van die uitspraak overwogen dat het college op zichzelf aansluiting kon zoeken bij de VNG-brochure "Bedrijven en Milieuzonering", maar dat het geluidvoorschrift, verbonden aan het besluit van 5 februari 2019, geen duidelijkheid biedt over de geluidnormen waaraan de Hersteld Hervormde Gemeente Tholen moet voldoen. De VNG-brochure kent immers een stappenschema, waarbij in de stappen 2 en 3 verschillende geluidwaarden staan en stap 4 de ruimte biedt om gemotiveerd daarvan af te wijken.

Bij besluit van 15 januari 2019 heeft het college van burgemeester en wethouders van Hof van Twente een verzoek van [appellant] om een tegemoetkoming in planschade afgewezen. [appellant] heeft op 9 maart 1995 gekocht en is sinds 19 mei 1995 eigenaar van een perceel bouwterrein van ongeveer 450 m2. Zij heeft nadien een aantal percelen aansluitend aan dat perceel verworven. De percelen van [appellant] zijn de kadastrale percelen gemeente Markelo, sectie M nummers 832, 833, 933 en 1128. Deze percelen worden hierna gezamenlijk aangeduid als perceel [locatie A]. De woning waarin [appellant] woont staat op het kadastrale perceel 832. [appellant] heeft gevraagd om vergoeding van planschade ten gevolge van het op 1 januari 2015 in werking getreden bestemmingsplan "Buitengebied Hof van Twente, herziening [locatie A] Markelo", omdat dit plan op het westelijke naastgelegen perceel (hierna: het naastgelegen perceel of perceel [locatie B]) de realisering van een burgerwoning toestaat.

Bij besluit van 11 februari 2020 heeft het college van burgemeester en wethouders van Someren besloten het wijzigingsplan "[locatie 1]" niet vast te stellen. [appellant sub 1] heeft het college verzocht om een wijzigingsplan vast te stellen door gebruik te maken van de wijzigingsbevoegdheid uit artikel 3.6.1. van het geldende bestemmingsplan "Laan ten Boomen ong. (naast [locatie 2])", om een bedrijfswoning op het perceel aan de [locatie 1] te Lierop in de gemeente Someren toe te staan. Op dit perceel exploiteert [appellant sub 1] een tuinbouwbedrijf.

Bij besluit van 22 juni 2017 heeft het college van burgemeester en wethouders van Roermond besloten de Sportparklaan te Swalmen aan te merken als doodlopende weg. Op 9 juli 2015 is het bestemmingsplan Witte Koeweg-Sportparklaan vastgesteld door de gemeenteraad. Op diezelfde datum is besloten een deel van de Witte Koeweg aan de openbaarheid te onttrekken. Bij verkeersbesluit van 22 juni 2017 heeft het college besloten de Witte Koeweg en de Sportparklaan te Swalmen, aan te merken als een doodlopende weg. In 2018 zijn woningen gebouwd op de plek waar eerder een doorgang naar de Witte Koeweg was. Aan de Sportparklaan is een versmalling aangebracht en een afsluitpaaltje op de weg geplaatst. [appellant] is eigenaar van een bedrijfspand aan de Heydweg en aan de [locatie]. Hij is kermisexploitant en reed voorheen via de Witte Koeweg van zijn ene bedrijfspand naar het andere bedrijfspand. Door de bouw van nieuwe woningen aan de Sportparklaan is dit niet meer mogelijk.

Bij besluit van 26 juli 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Westvoorne aan [vergunninghouder] een omgevingsvergunning verleend voor het bouwen van een mestbak op het perceel [locatie 1] te Rockanje. [vergunninghouder] heeft op 18 juni 2018 een omgevingsvergunning aangevraagd voor het bouwen van een mestbak op het perceel. De mestbak heeft een oppervlakte van 10,4 m2 en komt 0,2 m boven het maaiveld uit. De mestbak is bedoeld voor de opslag van mest van twee paarden die hobbymatig worden gehouden. [appellant] beheert het naastgelegen perceel voor zijn dochter, die eigenaar is van het perceel. [appellant] heeft bezwaar gemaakt tegen de verleende omgevingsvergunning. Dat bezwaar heeft het college ongegrond verklaard. Daartegen heeft [appellant] beroep ingesteld bij de rechtbank.

Bij besluit van 11 oktober 2018 heeft de minister van Justitie en Veiligheid een verzoek van [appellant sub 1] op grond van de Wet openbaarheid van bestuur gedeeltelijk toegewezen en gedeeltelijk afgewezen. [appellant sub 1] heeft in zijn hoedanigheid van journalist van de KRO-NCRV documenten bij de minister opgevraagd die betrekking hebben op de antivirussoftware van [appellante sub 2]. Zijn verzoek gaat over: - documenten betreffende implementatie van de producten van [appellante sub 2], waaronder het antivirussoftwarepakket; - documenten betreffende samenwerking tussen [appellante sub 2] en andere diensten die onder het ministerie van Justitie en Veiligheid vallen; - risico inschatting betreffende de producenten van [appellante sub 2] voor de verschillende Rijksdiensten; - de inventarisaties en analyses die tot het uitfaseren van de antivirussoftware [appellante sub 2] hebben geleid.

Bij besluit van 22 augustus 2018 heeft het college van burgemeester en wethouders van Eindhoven de door [appellant] gevraagde documenten niet openbaar gemaakt. [appellant] heeft het college bij e-mail van 21 juni 2018 verzocht om hem op grond van de Wet openbaarheid van bestuur (hierna: Wob) een afschrift van de overeenkomst betreffende de verkoop door de gemeente van het pand aan de [locatie] in Eindhoven te verstrekken, evenals de daarbij behorende taxaties en het aan de koopovereenkomst ten grondslag liggende besluit. Het college heeft na onderzoek drie documenten aangetroffen: een koopovereenkomst [locatie] van 29 mei 2018, een waardeverklaring van 3 mei 2017 en een beslissingsblad B&W-dossier inclusief adviesnota van 2 mei 2017. Het college heeft, na daartoe door de rechtbank in de gelegenheid te zijn gesteld, bij besluit van 12 december 2019 de koopovereenkomst en het beslissingsblad B&W-dossier gedeeltelijk openbaar gemaakt.