Uitspraak 200203186/1


Volledige tekst

200203186/1.
Datum uitspraak: 2 april 2003

AFDELING
BESTUURSRECHTSPRAAK

Uitspraak op het hoger beroep van:

het Centraal Orgaan Opvang Asielzoekers, gevestigd te Rijswijk,
appellant,

tegen de uitspraak van de rechtbank te Assen van 1 mei 2002 in het geding tussen:

appellant

en

het college van burgemeester en wethouders van Hoogeveen.

1. Procesverloop

Bij besluit van 26 oktober 2000 heeft de gemeenteraad van Hoogeveen met gebruikmaking van een verklaring van geen bezwaar van het college van gedeputeerde staten van Drenthe van 27 september 2000 krachtens artikel 19 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening, zoals die wet luidde tot 3 april 2000, (hierna: de WRO) vrijstelling verleend aan het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers te Rijswijk (hierna: appellant) voor de bouw van een asielzoekerscentrum aan de A.G. Bellstraat te Hoogeveen.

Bij besluit van 27 oktober 2000 heeft het college van burgemeester en wethouders van Hoogeveen (hierna: het college) met gebruikmaking van die vrijstelling daarvoor bouwvergunning verleend.

Bij besluit van 23 januari 2001 heeft het college het daartegen door de hierna als belanghebbenden aan te duiden partijen gemaakte bezwaren gegrond verklaard en de bouwvergunning alsnog geweigerd. Dit besluit en het advies van de commissie voor de bezwaar- en beroepschriften, waarnaar in het besluit wordt verwezen, zijn aangehecht.

Bij uitspraak van 1 mei 2002, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank te Assen (hierna: de rechtbank) het daartegen door appellant ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.

Tegen deze uitspraak heeft appellant bij brief, bij de Raad van State ingekomen op 12 juni 2002, hoger beroep ingesteld. De gronden van het beroep zijn aangevuld bij brief van 9 juli 2002. Deze brieven zijn aangehecht.

Bij brief van 9 augustus 2002 heeft het college van antwoord gediend.

De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 16 december 2002, waar appellant, vertegenwoordigd door mr. drs. J.H. Geerding, advocaat te Den Haag, en [gemachtigde], en het college, vertegenwoordigd door
mr. A. Middelveld en ing. G. Bolkensteijn, beiden ambtenaar der gemeente. Voorts zijn aldaar als partij verschenen: [zes partijen], alle vertegenwoordigd door mr. M. Klijnstra, advocaat te Amsterdam, en de in de aan een bezwaarschrift van 31 oktober 2000 gehechte lijst opgesomde omwonenden van de Bellstraat, vertegenwoordigd door mr. P.J.G.G. Sluyter, advocaat te Assen, (welke partijen hierna worden aangeduid als “de belanghebbenden”).

2. Overwegingen

2.1. De weigering in bezwaar betreft een asielzoekerscentrum voor circa 800 asielzoekers met de daarbij noodzakelijke voorzieningen aan de A.G. Bellstraat te Hoogeveen (hierna: het azc). Het college heeft aan de weigering ten grondslag gelegd dat ter plaatse niet kan worden voldaan aan de geluidsnormen, gesteld bij de krachtens de Wet geluidhinder (hierna: de WGH) vastgestelde uitvoeringsbesluiten en het op de Luchtvaartwet gebaseerde Besluit Geluidbelasting Kleine Luchtvaart (hierna: het BGKL).

2.1.1. Vaststaat dat de oprichting van het azc is voorzien binnen de geluidszones van de Middenveldweg, de aanliggende spoorweg en het industrieterrein “De Wieken”, en de zogenoemde 47 BKL-geluidszone van het vliegveld Hoogeveen.

2.2. Ingevolge artikel 1, eerste lid, van de WGH wordt in deze wet en de daarop berustende bepalingen onder ‘woning’ verstaan een gebouw dat voor bewoning gebruikt wordt of daartoe bestemd is.

2.3. Primair betoogt appellant dat de rechtbank heeft miskend dat het azc geen woning is in de zin van die bepaling, zodat het college de desbetreffende geluidsnormen ten onrechte toepasselijk heeft geacht. Subsidiair betoogt appellant dat, zo de geluidsnormen al van toepassing zijn, de rechtbank heeft miskend dat het college er ten onrechte vanuit gaat dat deze aan verlening van de vrijstelling in de weg staan.

2.4. Het primaire betoog faalt. Daargelaten of het azc als woning in voormelde zin is aan te merken, lag het ten tijde van het bestreden besluit in ieder geval in de rede de voor woningen geldende geluidsnormen zoveel mogelijk daarop overeenkomstig toe te passen om gedurende de tijdelijke bewoning door de asielzoeker een aanvaardbaar verblijfsklimaat te garanderen, nu de wetgever in de op dat moment geldende regelgeving niet van een andere opvatting had blijk gegeven. Het verblijf in het azc zal in het algemeen niet zo kort zijn, dat voor die analoge toepassing geen plaats was. Of dat anders zal zijn ten gevolge van de wijziging van de WGH, staat in dit geding niet ter beoordeling.

2.5. Het subsidiaire betoog faalt evenzeer. De rechtbank heeft terecht overwogen dat zich hier geen uitzonderingsgeval voordoet, als bedoeld in artikel 8 van het BGKL, dat het azc ter plaatse dringend noodzakelijk is om redenen van grond- of bedrijfsgebondenheid, waarvoor 57 bkl als maximaal toelaatbare geluidsbelasting is toegestaan. Dat deze locatie, naar appellant stelt, aan een aantal randvoorwaarden voor vestiging van het azc voldoet, betekent niet dat gebondenheid in bedoelde zin bestaat. Ingevolge artikel 7 van het BGKL geldt voor het azc dan ook de maximaal toelaatbare geluidsbelasting van 47 bkl, aan welke norm, naar niet in geschil is, niet kan worden voldaan. Reeds hierom is het besluit van het college om alsnog te weigeren gebruik te maken van de door de gemeenteraad verleende vrijstelling niet rechtens onjuist. Het heeft de gevraagde bouwvergunning dan ook terecht alsnog geweigerd wegens strijd met het ter plaatse geldende bestemmingsplan “Wieken-West”.

2.6. Het hoger beroep is ongegrond en de aangevallen uitspraak moet worden bevestigd.

2.7. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3. Beslissing

De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State

Recht doende in naam der Koningin:

bevestigt de aangevallen uitspraak.

Aldus vastgesteld door mr. R.W.L. Loeb, Voorzitter, en mr. J.E.M. Polak en mr. B.J. van Ettekoven, Leden, in tegenwoordigheid van mr. D. Haan, ambtenaar van Staat.

w.g. Loeb w.g. Haan
Voorzitter ambtenaar van Staat

Uitgesproken in het openbaar op 2 april 2003

27-387.